Concursus Dei praeuius et efficax necessario cohaerens cum libero arbitrio humano a necessitate libero, ex Sacra Scriptura, Conciliis, & SS. Patribus depromptus. Vera etiam Christi gratia illuminans, vocans & efficaciter adjuvans Infideles, Excoecato

발행: 1737년

분량: 317페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

sso Disputatis III. s. u.

ebae judicio ad futurum cincilium, d Sanctis is Sedis Aponoheae

'Utilibus evaginatum fuisse credere debemus . Et lib. q. cap. 4. , Ir. me illa communis sacrae pientiae Pros brum, quae docerar in Scholis fertio, disceptationum, causarumque de Fide cursum, motumque Romani Ponti is in Cathedra Petri sedentis consipitum judicio Miri. Concinit Andreas Duvallius de supremae Rom. Pontis in Eceles potest. p. 4. q. ultim. air: Maueat itaque hoc ratum, O constans, omnemd Summo Pontifice ad Concilium , Me futurum , flete praesens, appellationem esse prorsus illicitam : idque sive Papa sit infra, Me supra Gncilium , cum rationes allata in utraque sentenιia eoncludant. Dices Principes,-Rectuιlicas graviter noununquam conqueri ,se is Ponti eibus graves injurias pati, nullumque ad has depeliendas, e actus remedium es praeter provocatiosem ad Concilium generase . Reisomdes, non licere propterea ad Concilium provocare. Etialia Honoratus Gurneb Sacrae Facultatis Padi siensis Doctor, Socius Sorhonicus, R litus, re emeritus Prosessor , Sacrosanet e Cappellae Regii Palatii Pari-iensis Canonicus, ejusdeinque Facultatis Sy icus tract. de grac art. I.

q. 3. Et verb cum aequalis A Ecclesiae, seu dispersae, seu in Concilio coactae insaltibilis anseoritas, par er aequalis debetur ejus de uisui mentis obedientia. Necesse vero e H Qigere semper. ae subsere in

Ecclesia Tribunal eertum, ac vivam quamdam regulam, qua euatae circa Religionem controversiae ueniantur, ac terminentur : alias, quis'

amabo, res dei tandem reciderent , expectandu foret Concilii plenarii fortὰ tam longe di ta, tam operos, er mole sa Congregatior Rua enim interim foret vivens, ac spirans regula fidei uis eontrover 'rum uis 3 Nullus. Unicuique laxaretur, quidquid vellet, sentiendi iacentia : quanta inde in Ecclesia Chrisi eo asio, perturbatio quanta rMombouet in tractatu historico de praerogativis Ecclesiae Romanae. Coartas de liberi. Ecclesiae Gallicanae tona. l. lib.q. cap.6..tUm..2. lib.3. cap. 14. tom; S. in observar. ad Epist. Episcopi Tornacensis. Liber Gallico idiomate impressus anno 1 39. Monumentum, seu memoria

Contra appellationem is Bulla Unigenitus adfuturum Conrihum tuterpositam anno i i : Sed piis, sapientibus, & prudentibus hoc potest, ct debet sussicore, ut agnoicant hanc elle antiquam , & perennem Galliae, di Ecclesiae Catholicae fidem , non alio, quam Romani Pontificis momento, & pondere res fidei definiri, ipsiusque magisterio ligandi, solvendia ue in Coelo, R in Terra potestatem, dono Cibrisii inviolabili, incumbere: nec ex hoc evelli libertatem Ecclesia: Gallicanae, ut testatur Petrus de Marca de concord. Sacerd. , imper. seu de liberi. Eccl. Gallic. lib. I. cap. a. his verbis: Primum eri, ut Ecclesiae Gallicanae Πόertatem eo praecipuὰ fundamento niti. ut supremam in olicae Se-di r aut laritatem ct troisteatur, c, omnibus inciis colat: etenim cum Ecclesiae Gallicanae inter praecipua ,-illusiriora Ecclesiae universalis membra censeatur, totius verδ eorporis caput in Ecclesia Romana Dconstitutum et fieri non potes, ut verae Ecclesiae libertatibus fruatur. x si capitis hujus commayioxi infertast a retineri aatem illa communio

182쪽

De appellatione ad Gaenium generate. xss

mn poteri , nisi inciis illis eaput excolatur , quae Priscipatui γοομι-

.eae Sedis nemo sanus unquam negaverit: dicendum itaque Gallas ab imsis Eccle primordiis usque ad noriram aetatem , ct communionis E elesiasticae originem in Cathedra Petri eoumtuisse , ct supremam E elesiae auctoritatem huic Sedi collatam fmper coluisse: quibus satis comitat nihil contra Regis, Gallicique Regni jura, aut receptos in Gallia .Canones ex infallibilitate Summi Pontificis oriri ..i9. Alterum ejusdem veritatis desumitur fundamentum ex eo quod Haereses inultae sola Summi Pontificis auctoritate , nullo generali Concilio sint invicte profligatae. Etenim Sancta Apostolica Sedes famesae fidei veritatis munita armis, & a Divino sente lucis, & clarissimo origine bonitatis salutaribus perpetuo satiata fluentis 3 S horrcndis atrocibusque haeresum obsistit monstris, re melliflua veritatis atholicae pocula ad omnium salutem omnibus per orbem ministrat. Etenim quas non a primis temporibus usque ad nostra tempora, Summorum Pontificum iudicio, di non iudiciali Concilii generalis auctoritate, confixas ac profligataslegimus haereses Fidem faciunt tot historia: Ecclesiasticae nronumenta , quod dum nova fuit haeresis, iudicanda, ac definienda fuit a Sede Apostolica. Origentitas damnavir Anastasius, ut constat ex E pili. g. ad Ioannem Hier olymitanum, & fidem facit D. Hieronγ- mas in Epili. ad Ammachium, di in Aeolog. advers. Rinnum. Quartodecimam pronuntiati sunt Haeretici line Concilio generali a Victore Pontifice, ut affirmat Eugebius lib.f. cap.2. S 3. Jovinianistarum haer sis tirpata fuit a SFricis Pontifice Maximo . Prostrati fuerunt Priscillianistae decreto Leonis Papa: I., ut constat ex unodo Bracarensi prima , in qua haec Lucretius Metropolita Braccarentis testatur: Eo tempore, quoin mi Regionibus nefandissima Priscilitanae Sectae venena Iesepebant B. Papa Urbis Romanae Leo , qui quadragesimur fere exiriu vostoli Petri Successor, per Tarthium 'rarium Sedis suae, ad Θn dum GaIDciae eontra impiam Prisciniani Sectam scripta Da direxit' Cujus .etiam praecepto Carthaginenses, er Tarraconenses Episcopi, Lu-ptaui quoque, o Bethiel, fudio inter se Concilio regulam fidei contra

Priscillianam haeresim cum aliquibus Capitulis confribenter, ad Baleo nium , tunc hujus Bracharensis Ecclesiae Praefulem, direxerant - An baptitinum ab Afris inductum proscripsit Stephanus Papa.. Ita S. γυ-gusinus de Bapt.cap. 23. Fulminibus Petra di, jecta Macedoniano. rum insana . , haeretica deliramenta a S. Damasi fuere . Eu ehendamnavit Magnus Leo, ut constat ex ejus Epistola ad S. Flavianum et, cepimus Libellum Eu chetis Presisteri , qui se queritur immerito commonne privatum . Monothelitarum haeresi obstitit Sedes Apost Iica aquae sicut Ecthelis Heraclii proscripta fuit asseverano Papa, etesis Baronio ad annum 639. necnon & Gilberti Porretani ab Eugenis III.

Nesorii Exegetes, atque Epistolas, S tradita in ipsis dogmata definitive damnavit S. Caelestinus, ut scripsit Asitus Viennensis Episcopus ad Hormisdam Papam: Eu chetis Quar, Nesoriique damnatio, quos jam dudum per Beatissimos Praedecessores Sanctae Sedis in rae ealcavit

183쪽

tiae provisione perlata eri. Macedonianos, Arriauos, ct Iconomac Bosis Sede Apostolisa damnatos fui e nemo nisi rerum Ecclesiae ignarus

ambiguit. Apollinaris haeresis damnata fuit per Damasum Papam, ut conliat ex Epistola Dannis Patriarcha: Aruioch. ad Rufum Archiepiscopii in Thellatonicensem, quae legitur in 3. p. Ephesio i Concilii . Beatisfimus Damasus Apollinarium , Vitalem, ac Timotbeum haereticos

gradu movit. H. Erelim Berengarii damnavit Leo IX. Damnata ebc fuit haeresis Petri Abaelardi assi Iunoc. I L. Animas pleno purgatas illico videre Deum , non. expectato die Judicii, BenedicIus XII. absque gene' mali Concilio, ut fide certum declaravit. Adversiis Pelagium 1letit In-vbeentius Ι., Sc huic Sancto Pontifici talis profligatae haereseos laudem ad lignat in Cathalogo Virorum illinirium: Innocentius S

bis Romae miscopus scripsit decretum occidentalium , O Orientalium Ecclesiarum adversus Pelagianos datum: quod postea Successor ejus

Zi simus latius promulgavit. go. Sed quid prisca tempora altius revolvuntur ξ Dum nostris temporibus , ubi novae exortae sunt haereses , semper ad Papam factus est recursus , ut ipse potissimum adversus novum dogma consurgat, S in troductores pravitatis digno anathematis jaculo confodiat. Definivit Θxtus IV. contra Petrum Oxomensem: Pius V., S Gregorius VIII. contra Michaelem Natum. Damnavit Innocentius X. quinque celeber-ximas Pan senii propolitisnes , i& eas haereticas declaravit, oc anathemate in uilit; S ejus Constitutio fuit ab Alexandro Papa VIII. confirmata Constitutione, Ad sanctam, sub die decimasexta mensis Octobris i 6s6- Innocentius. I. sub die g. Septenabris I 68 . damnavit sua Conlli tutione , Ad abolendam, 68. propositiones Michaelis de Molinos; S non-

Bullas earum haereticas declaravit. Alexander Papa VIII. sub die 24 Augusti anno i 69o. duas damnavit propositiones, quarum alteram de

claravit haereticam. Innocentius Papa ΛΙΙ. suo speciali Brevi, dato sub die ia. Martii anno I 699. damnavit 23. propositiones contentas in libro, Parthis anno i 697. unpreilb, cui titulus: Explication des Maximos des inis fur laute interieure, eas declarando temerarias, scandalosas, male sonantes, piarum aurium ossensivas, in praxi perniciosas et t. Huic semper infallibili innixus auctoritati lietit Orbis universiis, ut elegantissime scripsit noster eruditus Hispanus

de locis Theologicis lib.6. cap. .m Romanam porro Sedem sycopos Ecolesiarum in causis quibuscumve gravissimis provocare, ab illius ore

Adeles Mei semper oracula petit e, illius Iudicium Catholicos omnes iuReligionis controversiis expediasse, tutus denique edi vim , ct auctorita-' tem saera omia efflagitase Concilia , adeo certum,ct manifesum es, ut sim ego ineptus, si velim oriendere . aeuibus ex rebus, quoniam negari non possunt, conflatur , ct incitur id, quod quaerimus argumentum, quo ex multis, magnisque haud facile quis dixerit aliud, aut eviden-ςius , aut certius. Si enim legum ChriHi interpres nullus sanior est,

quam perpetuus Ecclesiae usus 3 Ecclesa mero in dei, religionisque

184쪽

De appella Dae ad Guellium generale. Is

quaestione, ac caeteris gravissimis controversis nun ad Antiocheuum , Alexandrinum, cinnautinopolitanum, Ephesuum , MediolaveHem, Parisiensem, Coloniensem, Toletanum, Bracbure em Episcopor, sed ad Romanum omni semper aetate recurrit: quis dubitet, esse , , ut Successorem Petri, ita quoque doctrinae ApoHolicae magi-

ῖrum , quaestionumque de fide judicem babemus Z Nam si aliquem ejus

modipin Petrum , Ecclesia insituenda , atque in veritate continenda reliquit Chri us, nimiram aut hic eri, aut nullus es: quippe cum de

aliarum Ecclesiarum Discopis nulla quaesto sit, quin non fuerint loco

Petri, univergatis Ecclesiae Doctores, Pastoreyque u Deo dati . Romanus igitur Episcopus, Ecclesiae usu interpretante, ille eri, cui Dominus tu Petro ait, super banc petram aedi abo Ecclesiam meam , O, tibi duba claves Regni Caelorum; O quodcumque solveris, c. Ac rursum: Pasce oves meas: Et iterum: Ego rogavi pro te, ut non deficiat es tua . et ' tu confirma fratres tuos. 'Quid Z P d ipso etiam rerum experimeu-xo comperimus, Chrisi de Petro, O Successoribus vaticinia in Ecclesia

Romana manifestiss impleri ξ Hanc enim constat, Axam, oe' immobilem , orbe etiam toto omni illam machinarum genere quatieute, in me, O auctoritate Petri permansit . Non inintis diserte Scriptores Galli, di Canonum, & morum, dogmatum Patriae amant illi mi. Hugo deSauero mesore de Sacram. lib. 3. cap. 3. Papa dicitur, quia Pater Patrum : Universalis dicitur , quia universae praees Ecclesiae. Hic quoque sorioticus appellatur , quia Principis Apostolorum vice fungitur Ous officium est, cte. Cavones etiam pro tempore ad utilitatem Eccle-sae promulgare, via immutare, o c. Totam Ecclesiam vice Christi gubernare . Itaque Papa vicem, ε' locum Gririi tenet, Episcopi Apino-lorum. Petrus Bloeusis Epist.-Ad Urbanum Papam ; Do inus Dei,

quae in lapide adjutorii super fundamentum Apostolicum Habilita es ,

d Petro ,-Successoribus ejus formam semper eruditionis, ct Hatum incolumitatis accepit. χιod enim stipiti rami, quod Capiti membra , quυd radii Soli, quod Fonti rivuli, hoc Aporiolicae Sedis eminentiae

debent Ecclesiae omnes, quas ubique terrarum Religio fundavit. Petrus Cellensis lib. 6. Epist. ultim. Eri curo locus, tu quo cooliatur , o habet argentum venarum Daram principia, Sedem Petri, es' Curiam Romanam , quae claves Coeli principaliter tenet. Haec Sedes Petri, id eri , petra , in qua Messes residet , videlicet Lex Dei immaculata , convertens animas ,fragina quaeque Haereticorum Conciliabula elidit, atque allidit, profanas vocum novitates resecat, θ' rescindit ,1upersus confodit , o jugulat, Biantia , ct eclyptica complet, ct illuArat. ga. Sed inter tot eruditissimos Galli. e Theologos addamus Petrum s fami ordinarium Sacri Condit forti Consiliarium, in si premo Navarra: Senatu Praeli licui; sic ille lib. de libertatibus Ecclei e Galli- . canae, sive de concordia Sacerdotii, di Imperii: Confutatur communis opinio , qt ae docci, praecipuam libertatum regulam hanc esse , ut cincilium Oo uineuisum superi .s Romauo 'uti e dicatur. .amvis haec

si Scholae Gallicanae sentevti- , non en unu ex libertatibus Galli avis.

185쪽

xss Disputatio III. F. H.

In foro perindὸ en, si Summus Pontifex aequo, veIsuperiori jure eum

conciliis utatur. Ubi id lautum expenditur, an noza rescripta uberant

Ecclesiae Gallicanae. Lib. 4. cap. 7. in SynOpli. Et inox: Solet a plirisque pragmaticis hoc fere praecipuum constitui libertatis Gallicanae the rema , Concilium Oecumenicum superius esse Summo Ponti ei: unde sequatur, nihil is Sedis Apostilicae Praesulibus tentari posse, quod Srn durum generalium definitionibus adversetur, erc. Attamen si eum b na Magis Irorum etenia, id quod sentio, liberὰ pro te. i liceat, exiriimo Iibertates Ecclesiae Gallicanae hoe axiomate nυu timuiuo niti. mi Ae mani Ponti eis odium in has libertates concitant, id praecipue Δ.geut, eas alid ratione constare non posse, quam Apostolicae Sedis dignitate in eo maxime imminuta, quod Pontifex Concilii generalis auctoritati subjiciatur. Et cap. 7. n. 4. Primus omnium, qui appellatione usus e Mad futurum Onciliam, prodit fese apud Hs ricos Frideri ur II. Imperator. aeui ad Concilii cognitionem evocatus d Gregorio IV., ct ab Innocentio IV. Thaddaeum Legatum ad Concilium Lugdunens misit anno ras6. Hic post exceptiones Friderici propositas, cisis serendam videret ab Innocentio depositionis sententiam, appellavit pro eo ad Concilium proximὰ futurum generalius. Et paulo supra : Per tessobiter

diffidio Bonifacit VIII., et Philippi Pulchri: tune Guillelmus de Plesserano, ut je tutum d Bonifacii censuris prae Liaret, futurum Concilium generale appellavit, er futurum Papam Catholicum, σ Sedem Apo

Holicam . Et inox ait: Hanc notam rationem in Ecclesiam anueetam ,

ab iis, quise Romanae Curiae censuris premi existimabant a scilicet ampellationem ὰ Papae d creto ad futurum Concilium . Nuvam dixi, quia nunquam in Ecclesia admissa fuit provocatis 3 Papa ad Concilium: licet aliquando remedio quodam extraordinario Sedis Apostolicae judicium in majori SInodo in uratnm fuerjt. mod illi facile concedevi, quibus perspecta aes antiqua disciplina. Dilucidisti ina sunt haec , ex quibus consecrata, , trita anajor uva vestigiis itinera designantur, juxta antiquis simam Galliae praxini. Appellationi locus non orat. Nulla damnatis stippetebat ratio, ut Summi Pontificis oraculo resistere pollent. Principes super S. Petrum , & ejus Apostolicam Cathedram nihil ausi sunt constituere. Ad perimendas h.aereses subinde pullulante, non alio quopiam utebantur oraculo, nisi Summi Pontificis. Nefas erat dicere, quod erat in potestate hominum ad Concilium provocare. Tantum defer bat Orbis definitionibus Apostolicae Sedis, quas ut regulam indeclinabilem fidei venerabatur. Hic juvat intexere, quod Petrus Puteanus d liberi. Eccl. gallic. refert, nomine totius supremi Senatu, Parisiensis Dannes Logilier Praeses Clastis inquisitoriae oratione habita coram Ludomico XI. dixit: Protestatur Curia vis a Majesari ,se nullo modo propter quaecumque luserius dicenda , excessentiae, sanctitati, dignitati, honori, O au. Ioritaιi nostri Saneli Patris Pupae, Sanctaeque Sedi derogare; sed contra ei honorem, reverentiam, Er obedientiam,

quam omnes boni Fideles Catholici supremo Ecclesiae Pariori praestare renentur : proterians injupersi quid dictum factamque isse fuerit, quod

186쪽

mrremone egeat, iliud totum velis se omni πὸ Ecclesiae Sanctae, in

Aluae , ac Romanae determinationisubmittere; MAE ERRARE NON POTEST, juxta Can--ὰ recta 24. Et cir in Canon iste loquatur de auctoritate Ecclesiae Romanae, uuae est mater omnium Ecclesiarum, deis hi, di non de Ecclesia univeriali loquitur ille . 23. Haec cum certissim sint, ad quid inordinate ab hoc supremo, S in appellabili judieio provocare ξ Maxime contra constantem Regni

piaxim, cujus tradit soni non allentiuntur appellantes, sed sol hinei ctioni voluntatis, S intelligentiae suae. Novis vetera subvertunt, &nova potius condunt, qua in accepta retinent: parum dixi, accepta perdunt , S religaese praesuniunt o Ecquis enim negare potest, quod Ha reticis etigantis immisentibus, sufficiar Apostolica Sedes, nunc, & per universum tempus ad mendacium convincendum, impietatemqtie reprimendam, occorrigendamὶ Numquid totus, jam pene terrarum

Orbis per Catholicam Fidem Chrisio incorporatus, tam longo saeculorum tractu ignoravit, erravit, nescivir, quid credere de Apollolicae Sed is auctoritate deberet λ An in his dei initi onibus proponendis, ut cellario credendis . potuit per tot annos Sedes A stolica falli, eYfallere Ecclesiam 3 Cum qua vorax Pater, veritas Filius, is veritatis Spiritus Sanctus perpetuo mansiit Z Error namque , cui που res itur ut dixit Iunocentius dist. 83 cap. Error apprυbatur : ergo, cilii hoc impossibile sit, evidens est, quω illius definitionibus dogmaticis ad omnibus Catholici; Fidelis, humilis obedientia exhiberi debeat - 24. Hoc mihi evidentissimum esto Namsi non fideli obsequio, bc ut fide certa amplectenda est definitio Summi Pontificis: ergo quod ab ipsis definitum est, indifferenter pure nobis traditum est. Μodo sic: Quod indit serenter tradi tum est, aut torum suscipia, aut totum rejici potest ι sed plura a Sede Apostolica definita sine Concilio generali rejicienda elle, non concedent Adversarii, nisi aperte Haretici sint aera o invicta hac ratione cogente totum ab ipsis sulcipiendum esto Nam dicant , amabo, quo lumine innotescere poterit nobis, ubi sit, aut ubi non sit desinitionibus Feclesiae ad hi nda fide, ὶ Si nobis reponant cum Duvallio p. a. qu. a. de infallibilitate Romani Pontificis, qliod, ut aliquod dogma tamquam haereticum habeatur, Non esse necessariam Concilii generosis celebrationem, sed susscere Summi Ponti sis Gu- Eemnatiouem una cum acceptatione totius Ecclesiae per orbem diffusae. Licet enim Decretum Pontificis, quatenus ab eo filo promauat, de demn sit, cit m ejus in decernendo infallibilitas e Catholica minime cou- fiet , ut I.pra de curavi mas: nisilominus se haec condemnatio ab universali Eccleha licet difffa , er non coacta in Concilio inprobetur , iam nemo citra indei detrimonium ei pote H eιntradicere. E R exim deride. Ecclesiam non tantum at congregatam in Oecumenico Concilio , Ied ut diffusam per Orsem errare non posse .as. Sed abiit, ut constitutiam a Chrso in terris ordinem, & exquirendae mentis, ac lucis ipsius, quas nobis reliquit, vias non seqliamur.

Ain Episcopis plus fidei adjiciendum est, qtiam Summo Potui hci, qui est

187쪽

est Episcopus Episcoporuin, Pater Patrum Ecclesiae, Doctor ChristI norum a Deo constitutus, & quem Episcopi universi orbis, ut ordinarium sibi Magistru in audire debent 7 Frεo nulla ab Episcopis fieri potest inquisitio judicialis veritatis rei definitae s cuin Sipsi inet Episcopis deles, & obsequentes teneantur esse s eorumque captivari debeat in obsequium fidei intellectus, ut obsequatur ratio auctoritati s cimi fides ex auditu sit. 26. Secundo, ab In fallibili sol im, dcniajori auctoritate definitivii in judicium solvi potest: ergo clim inferior Papa sit quaelibet alia universorum Episcoporun rconsenso, sitque suprema omnium Petri Sedes, fidei, S unitatis Ecclesiasticae Caput, cuius Praesidi concella est pol si as, di gratia praecipua confirmandi fratres a internam animi fidem, certamque fixam ejus decretis obedientiam adhibere necelle est , etiamsi non sint ab Ecclesia dissilia per orbem confirmata. Quis namque Doctor supra Ecclesiae Docioremὶ Quis audiat elleJudicem supra J dicem Ecclesiae a Deo constit ut una nandonam a condito Saeculo auditum est, quod judicium Summi Pontificis auctoritatem habeat a comsensu Inferiorum ; qu6d Oves velint pascere Pallorem , judicare lud, cena, legem dare Legislatori Non ergo ratio est in ordine ovium conlibtutis, qhiae sit pra ipsos sunt, quaerendi,& ambiendi; ut obliviscentes pro pritim ordinem,& membra capitis hu ius seelle minime cogitantes,legem velint ponere capiti, aut proprio judicio, aut dubiis, imperitisque fbrsan cogitantibus improbare, quod auctoritate infallibili est definitum .a . Tertiti . Tantalu in Ecclesia obtinet Summus Pontifex potestatem , quanta ad unitatem Ecclesiae conservandam est necellaria ; sed ad hanc unitatem retinendam necellaria eli infallibilitas in definiendo independens ab acceptatione Ecclesiae: ergo de s de est, hanc potollateminae pendentem a consensu Episcoporum elle a ChriHo ipsi concellam. Nam quomodo aliter fides in divulsis semper nexibus in omnibus membris constricta, & complicata poterit retineri Non enim iam s des una erit; sed tot erunt fides, quot voluntates, quot spiscoporum versatili uinhuc illuc mutationes in sui dogmatis, vel defensionem, vel damnationem consurgentes: tot crunt fides, quot Doctorum in alia , & alia propensiones, rem definitam pro cujuslibet captu, vel libito interverte tentes: ergo cum fides una lit, nulla certissime fides erit, ubi tot Episcoporum fides pollunt elle, si ab ipsorum examine, & allensu auctor,tatem accipit definitio Summi Pontificis. 28. Rem clarissime explico . Sit, ut modo est, per Constitutionem Unigenitus dogma definitum, cui definitioni aliqui resiliant Episcopi, reliquis Constitutionem sincere, ac fideliter amplectentibus. In hae hypothesi impossibilis videtur universalis Ecclesiae consensus, non sollini Ecclesiae per orbem dissuta , sed nec in Concilio Generali conFr gatae . Etenim, qui ita aperte refragantur Conlli tutioni, ipsos sane ad appellationem movere deberet aliqua saltem iudicio eorum, ne tenae re , & imprudenter dicantur resistere perspicua, clara,& prorsus indu-hitata ratio, aut ex Scripturis, aut ex Traditione desumpta, cui imitis

188쪽

De appellatione ad Concilium generale . IσI

biliter adhaererenti & vi cujus immobiliter certum , ac sibi persitatari

haberent oppositum rei definitae: ergo nusquam poterunt inter se convenire Pontificia: intallibilitatis alteriores, ac refragatores. Hac cons quentia eit evidens; nani primi fidem certam, minimcque ipsis ambiguam habent de infallibilitate Papae in definiendo, cui etiam immobiliter adhaerent: ergo cum fides inclinet ad restilendum omni contrario

suo, ut docet Divus Thomas a. a. quas . I. art. 4. ad 3. S quast.2. art. 3. ad a. dic de Merit. quael L I4. art. 4. ad 3.-art. Io. ad I. ex arl. II. ad S.

constanter, S catholice relisient refractariis CC nstitutioni : rso nusquam ejusdem fidei vinculo colligati remanere poterunt: S ci: iii in hoc distidio dillonet utriusque partis fidos, di fides juxta Apcllolum una sit. nulla certissime, exiliente tali distidio, si vera eli illorum opinio, fideserit. Quid ergo periculosita, , ex miserabilius, quam tot tunc scies existere, quot voliuatales 3 qtitid i des a Sede Apollo lica scribatur, ut volumus 3 aut ita , ut volumus intelligatur ξ Etenim cima secundum Deum fides una sit, excidimus ab ca sue, quae sola est : ex dum plures sunt, fateri est necesse, ut nulla sit. 29. Quarto: Fiat Synodus Generalis ad refractariorum instantia n. ut constet de allensu totius Ecclesiae. Quid faciendum in illa Synodo .cii in alii sint refractarii, alii alteriores auctoritati, Pontificiae Z Vel existimant illi, majorem Episcoporum partem allenticntium Constitutioninoeellario elle requisitam . ut insallibilis sit definitio; vel putant aliam minorem partem iptis sufficere polle, quae favet ipsis, contradicentibus aliis Z Si primum: quo iure, aut qua veritate Constitutioni refragantur modo, clim a maiori F piscoporum parte jam sit humiliter, di obediente e acceptata ὶ Si secundum : ergo meliori jure pars maior Cpposita ipsis credere poterit, quod est acceptatio requisita ad infallibilitatem definitionis , etiam resistentibus illis i necnon aequitis iudicare Poterunt, ei te injustain, Sc Schismatica in illorum resistentiam .go. Quinto: Nam quae perspicua , clara, ei indubitata ratio esse poterit, quae ipsos revocet a credendo, quae Summum Pontificem,S viros eruditissimos ad Consultum huius necellariae indagationis nota

revocaret a definiendo Ex quo sic interroso; An ille , qui promisit fidem non desecturam Petro, S confirmandi caeteros dedit facultatem, minus sollicitus sit de mediis , quibus aut de more humano, aut inspiratione Divina utrumque sit implendum Z Ergo si nulla occurrit Pontifici definienti ad oppositum ratio, nulla prorsiis potest esse fidelibus, etsi Episcopis ad denegationem obedientiae. iniare merito dixit Imperator reianus decreto post Concilium Chalcedonense pronunciato: Remota es de orthodoxa ciri ianorum Dee contentio. Tandem remedia culpabilis erroris inventa sunt .... C et igitur jam profanu contentio. Nam verὰ impius, atque sacrilegus est, qui post tot Sacerdotum sententiam opinioni suae aliquid tractandum reliquita extrema quippὸ demen tia es, in medio, ct perspicuo die commentitium lumen inquirere: qui enim post veritatem repertam aliquid ulterias discutit, mendacium

uarii. -

189쪽

I issa Disputatio III. g. m.

3 i. Et tandem in hujus praetensi juris res fidei examinandi discussi ne, aliquod ab ipsis assignari debet talis concessionis irrefragabile privilegium : quale ergo erit hoc An huic Pontificio iuri ulla aetas, ulla auctoritas derogavit ὶ An revincta antiquorum Canonum vinculis est, aut pote it esse potelias Summo Pontifici a Chrim concessa E An privilegi uin ab Ecclesia concessum dici potest illud, quod ab Ecclesia concedi nequit a cima infallibilitatis privilegium sit proprium , dc minime alteri communicabile ὶ An privilegium, & specialis gratia appellari potest diminuta infra Concilium Pontificis dignitas, quae si est in aliquo Regno insertor ,& in omnibus gentibus inserior es,e debet Z An contra putet litem Summi Pontificis praevalere potest quaelibet consuetudo ZRadicitus est evellenda perniciosa consuetudo, ut stripsit Nicolaus Papa Ignatio Rheniensi Archiepiscopo cap. dist. 8. Mala autem consuetudo non minus, quam perniciosa coνruptela abjicienda, or vitanda ess quae nisi citius radicitus evellatur, in privilegiorum jus ab impiis assumitur : , incipiunt praevaricationes, ct varia praesumptiones celerrimὰ non compressae , pro legibus venerari; cr privilegiorum more

perpetuo celebrari. Etenim veritati, & rationi consuetudo est postponenda, ut ibidem legitur cap. Verstate et Planὰ quis dubitet, veritati mauis a consuetudinem cedere a nam veritati consuetudo es postponenda, quastumvis vetusa, quantumvis vulgata: er usus, qui veritaties contrarius, est abolendus. Quare contra eos, qui Veritate revelata, consuetudini immobiliter adhaerent, sic cap. 2 ui contempta pronunciat

Augustinus, in lib. de Baptismo parvulorum: iam contemptE veritate praesumit consuetudinem sequi, aut circa Fratres invidus est, ct malignus , quibus veritas revelatur: aut circa Deam ingratus est , inspirarione cujus Ecclesia ejus instruitur . Nam Dominus in Exangelio, Ego fum, inquit, veritas. Non dixit, ego sum consuetudo. Itaque veritate maniferiatε, cedat consuetudo veritati. Reetelatione igitur Des Eeteritatis , veritati eedat consuetudo: quia er Petrus, qui circumcidebat, cessi Paulo Qeritatem praedicanti. Igitur eum Chri s veritasti , ma-Lis veritatem, quam consuetudinemsequi debemus. Et cap. frustra. Consuetudinem nobis objiciunt a quasi consuetudo major sit veritate:

aut non sit in spirituabhus equendum, quod melius d Spiritu Sancto

revelatum es. Et cap. Con uetudo. Conquetudo sine veritate veturias erroris eri: propter quod relictἄerr e , sequamur veritatem : quia . . .

veritas valet, or invalescit, er vivit in aeternum, O Obtinet in saecula faecuhrum. Ignosci poteri simpliciter erranti i sicut de se idio Paulus vo bius dicit: Dui prius sui blasphemus, ct persecutor, ct injuriinus: sed misericordiam merui, quia ignorans feci. Post inspirationem vero,

O revelationem veritatis factam, qui in eo, quod erraverat, perseverat prudens , Oscisus , jam non in venia ignorantia peccat. Praesumptione enim quadam nititur, cum ratione superetur. Et tandem cap. finali:

.u solus oririus audiendus eri, non debemus attendere, quid aliquis Ute nos faciendam putaverit: Ied quid priur, qui aute omnes est, Chri- Hur prior fecerit: neque enim hominis consuetudinem sequi oportet,

190쪽

De appellatione ad Conestium generale .

sed Dei veritatem : eism per Esaiam Prophetam loquatur Deus, ct di-

eat et Sine causa eolant me, mandata, er doctrinas hominum docentes . Alienissima sunt haec omnia ab eorum opinatione, sui pertinaciter res.sunt decretis Sedis Apostolicae; qui fidei definitionibus vim inesse. a solo iactant haberi fidelium consensu, & non ab infallibili Sedis auctoritate. Sedis Apostolica: Discipuli minime sunt, qui hujus sententiam sequi se nolle aperte profitentur, nec illi, qui subtili tectas calliditate verstitias, de suo Religionis obtentu, ad inobedientia: dissimulationem. objectiones opponunt: quod in Monachis Siciliae Iugebat Summus Pontifex Hormisdat his verbis: Beati Pauli monita non tacentes: Irisi verbis contendere, ad nihil enim utile est, nisi adjubversionem audientium. Sed quando virus, quod viscera penetravit, evellitur Iegrando corda mali Mi credula, Ceritatis obtemperant inHitutisὶ Iebndo induis obedientiae humilitatem Opinionibtis suis Callata superbia Z euando

acquiescunt mei, contentionum II diis a uelifla certamina amantes. de Religione captare, ct mandata negMere Una pertinacis cura propositi, rationi velle imperare, non credere: Contemptores auctoritatum veterum, novarum eupidi quaestionum a solam putantes scientiae rectam viam qualibet eιnceptam facilitate sententiam 1 eo usque tumoris elati. ut ad arbitrium suum totius orbis putent inclinandum esse judicium. Nee in numero Fidelium deputantes sequaces traditionis paterna, si suae viderint cedere nolie sententiae a dorii crimina serere, obtrectatio num venena componere, integrum Ecclesiae corpus odisse Et traobedientia obsinationem pertinacis amaresuperbiae. Non illos potaimus

monitis, non mansuetudine, non auctoritate comprimere.

I. IV. An pravoeatio P Summo Ponti e In rebus fides, ct morum

ad Concilium Generale Et practicὸ probabilis t

32. T Icet rerum retrogestarum monumenta revolventibus, illis tot efficacissimis argumentis, quibus probatam dedimus auctoritatem Summi Pontificis, certissima debeat elle pars regativa, qtiam a sensu, fide, moribusque suis fere universa confirmat Ecclesia 3 amrm. tivae tamen quidam aversis vestigiis insistere videntur. Ita Iannes

Gersonius: Si dicatur, qu)d potes a Papa eri appellatio ad Concilium

Generale , dixerunt olim ante Concilium Generale Hyanum, O cin-Hantiense , quὸd hoc nullo modo licebat: er allegant Iura pro D val , sicut eis videtur, expressa . Sed constanter nune asseritur, quod eri ha resis damnata per Constitutionem Concilii Constantiensis. Sic ille tona. a. P3g. 348. Quod & repetit tona. I. pag. Ia . Pofuerunt irii Papalem auctoritatem supra Concilium, aut saltem non imparem a est autem certum apud eos, quὸd par in parem non habet imperiam . Benedictus

utem Deus, qui per hoe Sacrofanesum Constantiense Concilium illu-X a Bratum Diuitiam by Gooste

SEARCH

MENU NAVIGATION