장음표시 사용
221쪽
Et tandem ad Corinth. cap. s. v. g. Mandata ejus gravia non sunt: dccap. IO. v. I 3. Teutatio Pos non apprehendat nisi humana, Melis autem Deus es, qui non patietur vos tentari supra id, quod potestis ,sed faciet etiam cum tentatione proventum , ut psisitis subriinere. In quibus mPnifeste exprimitur gratia illa susticiens, quibus oc fiunt praecepta polli bilia, bc qutid Deus in vanum non pr.2cipit, etianisi non det, quod praecipit, operando in illo . Sed curia h.ec debeant elle inter Catholicos certistima, rei actarii satis luminis habent: unde dc nos ad sequentes
18. Novus & perniciosilinuas error insurgit in propositione quinta, nempe quod quando Deus non emollit cor per interiorem unctionem gratiae' suae, exhortationes, bc grati v exteriores non inserviunt, nili ad illud magis obdurandum. Hic nullam cum Dufenio agnoscit gratiam cor hominis emollientem , nili efficacem; illam nempe, de qua dixit August. de Praed. SS.Cap. 8. oda Num duro corde re uitur deo quiρ- ρe tribuitur, ut cordis duritia primitus auferatur et ergo quibus deficit illa efficacissima gratia, non solum pr.ecepta impossi stia sunt; sed quod magis est, mediis exhortationibus ,& gratiis exterioribus redditur magis obduratus, quod sane blasphemiam sapit. Frequenter enim visitat Deus, vocat, & peccatores ad se trahit infundendo in cordibus eorum delectationes, ev voluptates spiritales , ut his inspirationibus , dc incre-- dibilibus misericordi e suae blanditiis eos ad poenitentiam moveat.
Et iam corroborat voluntates eorum adversus tentationes exhortati
nibus, & praedicatione; cimi peccatores ad conversionem moveantur , si congrua suis mentibus vel audiant verba, vel signa inspiciant; habet namque praedicatio ex singulari Dei providentia internam motionem . Ergo si Deus hac efficaci unctione interius cor solum emollit, sequitur, quod tot pro milliones, exhortationes , S gratiae exteriorεs, qua S Deus olim per Prophetas Filium suum, &Aporiolos impertivit, non in servierint nili ad majorem obdurationem. Impia, ac blasphema in Deum allertio. Quid enim magis adversum bonitati Dei, quam quod eXhUrtationes , 5 gratiae eXteriores non inserviant, nisi ad illud magis obdurandum Z Ac si mrsan idem esset, gratias istas exteriores suo carere eisectu, ac solum inservire ad obdurationem, S mentis caecitaten erpetubobfirmandam . Numquid tot, tantaque Christ amoris erga Iudam argumenta et illius ad pedes prostratus lavare ipsum, eumque suo corpore, di sangis ne pascere, fuerunt majoris obdurationis augmentum, Sc non amoris signum An lex, Incarnatio, Sacramenta , exempla Christi, &Sanctorum , verbum Dei scriptum, dc traditum, omnia fidei nostrae documenta , eXhortationes, totque aliae gratiae exteriore, inserviunt magis ad indurandum cor hominis , praestantqueFndurationem, quoties interior efficax gratia illis conj tincta non fuerit Z Hoc maxime adversatur Scripturae dicenti Psal. I 8. v. 8. Lex Domini immaculata coueteriens aut
mas : testimonium Domini Adele, sapientiam prissans paretulit. DAE'
oculos. Et Isai. 28. Sola vexatio intellectum dabit auditui . Et
222쪽
De damnatis uiusnellii propositionisis.
r. cap. 2 3. v. 28. Propheta , qui habet somnium , narret somnium : erlui habet sermonem meum , loquatur Iermonem meum ger . . quid pa- eis ad triticum dicit Dominus Z Numquid non verba mea ont quasi ignis. dicit Dominus,'quasi malleus conterens petram Z Et Pro ver n. cap. 6. v. 2 3. aeuia mandatum lucerna es, ct lex lux , ct via vitae increpatio Lyciptiuae . Et Mutib. cap.s. v. I 6. Sic luceat tax vesir a coram hominibus, ni videant opera votra bona, er' glor cent Patrem ve-frnm, qui in Caelis est. Et cap. I 8. v. ls. Si autem peccaverit in te Frater tuus, vade, is corripe eum inter te, dr ipsum Iolam; si te audierit, lucratus eris Fratrem tuum. Et Paulus ad Rom. . v. . diuid ergo dicemus ξ Lex peccatum es Absit. Sed peccatum nou cognovi, nis per legem : nam concupiycentiam nesciebam, nisi lex diceret: non concupisces.
Liv. Ia.& 33. Itaque lex quidem fauesa, ct mandatum Sannum, drjustum , or bonum: in Hi ergo bonum est, mibi factum est mors Z Absit.
Et a. ad Tim th. cap. 3. v. 16. Omuis Scriptura divinitus inistrata utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum, ad erudiendum injustitia : ut perfectus At homo Dei, ad omne opus bonum iustructus. En qualiter Deus tot exterioribus auxiliis, exhortationibus, Sanctor uiuexemplis, flagellis a Deo inflictis, aliisque externis gratiis excitat homines ad resipiscendum, ac salutariter operandum, 19. Sexcenta & alia poterant ad duei Sacrae Scripturae testimonias sed placet iterum Deum loquentem audire per Ezechielem ca'. 33. v. . Et tu , Fili hominis ,speculatorem dedi te rimui Israel. audiens ergo ex ore meo fermonem, anuunciabis ei ex me Si me dicente ad impium: morte morieris, non fueris Iocatus, ut se cus,diat impius avia fina , irae impius in iniquitate sua morietur , sanguinem autem eJus de manu tua requiram. Si autem auuunctante te ad impium, ut d viis suis convertatur. πυu fuerit coueter us is via jua , ipse m iniquitate sua morietur et porro tu animam tuam Lberasti. Qtiis credet, quod hac Prophetae praedicatio, quod haec exterior gratia nata sit . ut impius non convertatur a vii, suis, sed ut in iniquitate sua moriatur; qu6d Deus ad ejus conversionem utatur medio , quod lino gratia illa esticaci, seu interiori unctione animae, solum est conducens ad indurandum, oc ut magis a praeceptis Dei discedatὶ Hoc sane impium, orroneum, bc blasphona uinosi, duritiam peccatoris Deo assingens, ipsiusque causam Deum constituens. Qtiis ergo credet, quod ob ecatio, ex induratio , seu quod mintu; animi humani inhaerentis malo, di aversi a divino lumine . sint eis
ctus gratiarum exteriorum, quarum Deus est causa; clim solii in peccatum sit causa o oecationis, ut docet D. Thomas I. a. quaest. 9. ars. 3.
Et si per mann. I a. t Q. 7. An peccator tulic conqueri poterit de Deo, quia nempe Deus mediis his gratiis exterioribus est causa suae obdurationis 3 An Praedicatoribus ipsum a via iniquitatis removere conantibus adscribi potest major peccatoris impietas ξ Anerrat, di reus erit maioris indurationis proximus, qui adimplens praeceptum correptionis frate nae , corripit proximum An vanum erit hujusilaodi praceptum, si quis nesciat, Fratrem, quem corripit, elle divinae emcacis gratiae unctione B b a im
223쪽
unctiun Z Nihil sane magis scandalo in , pias Catholicorum aures
Oisendens. Ergo lictit vitari debent occaliones peccan di, oc proximorum scandali, lie fideles a praedicatiotis desiitere tenerentur; bc gratia efficaci carentes fugere denerent exhortationes, oc gratias OmneSexteriores; a 3 itinere deberent a concioninus, a lectione piorum librorum, a sacrificio Millae, a vilitationibus Eccletiarum, a pietati, colloquiis , dc bonorum exemplis: uno verbo; ab omni virtuti, eXteriorial miniculo, clini nihil, nisi ad illud magis obdurandum inserviret. o sane nihil magis horrendum , magis Dei bonitati derogans, nihilque ad peccatorum duritiem obfirmandam aptius excogitari potuit. go. Non dillicite,*operosum eli errorem propolitionis alictoritate SS. PP. clarissime ostendere. Audiendus inter omnes Divus Beruardus serua. de intilli pl. utilit. verb. Dei, exponens illud: Beati qui audiunt verbum Dei, se curiodiunt illud, sic loquens: Vultis nosse quὼm beati Primum quidem Ionaus tu auribus auimur, vox Diuiua uturbat, ter ret, dijudicatque : sed coutinuo , si bene adverteris, vivi ut, liquefacit, illuminat, muudat. Denique θ' cibus noster est, ct gladius, er medicius , est coinrmatio , ct requies, resurrehilo, , cυHum alio nostra. Nec mireris , quod Verbum Dei inveniatur , omuia tu υmoibus esse ,
qu autum speciat ad iuriscationem : siquidem , ct futurum est omnia iuomuibus ad clari aliovem . Audiat er illud peccator, cυυtur habuetur Center ejus d voce illa , curualis anima contremiscet, o muta namque secreta cordis rimatur, atque dijudicat Jermo vivus, et efficax cordium, atque cogitatiouum perscrutator . V Ide , ct licet mortuus in peccato ,
se audieris vocem filii Dei vives; Iermo enim, quem Aquitur , spiritus, cs' vita es. Si cor tuum induratum est, memento Scripturae drcentis , Psal. i4 . Et emittet verbum suum, O liquefaciet ea: di' item Cantic. s. guima mea liquefacta est, ut dilectus locutus eri; si tepidus es, evomijam frmidas, non discedas ab eloquio Domini, O iustam mussit te, quia eluyuium ejus uultum valde : quod si tenebras ignorantiae pluugis, dili- geuter audi, quid loquatur tu te Dominus Deus,ct erit lucerua ped bus tuis verbum Domini, O lumen semitis tuis. At Drtassis tanto amplius dules, quavio clarius peccata etiam miuima illuminatus Quincis, sed saueii abit te Pater in veritate , quae eri utique sermo ejus, ut inter Apostolos audire merearis manu. Is. yam vos Muudi sis propter fermonem, quem loquutus sum vobis.... Si consi ut adversus te castra, ct praelium tentationis insurgit, arripe gladium Spiritus, quod es verbum Dei, er in eo facile triumphabis; quod se forte ut est certaminis
consuetudo contigerit aliquand9 vulnerari, mittet Verbum Juum, edi sanabit te, dr eripiet te de interitionibus tuis, ut tu te quoque impleatur , quod ait Ceuturio, cuius fides tam manifese commendatur Matth. 8. Domine , inquit, dic lautum Verbum, S Duabitur Puer meus ; sed etsi titubas, adbuc cogitere, er clama, Psal. I 6. Mei autem.
moti funt pedes , peuὰ essu unt gressus mei, ct in verbis fuis con ma-bit te,ut experimento discas, quouiam verbo Domini Caeli mali sunt, spiritu oris ejus omnis virtur eorum , En qualiter Sratia exterior,
224쪽
De damnatis isse emi propossionibus. I s
lati verbum Dei sonans in attrit usani m. v, vivificat, liquefacit, ex illi ι- mi nat. En quomodo eli gladius, S medicina, confirmatio, S requies. En quomodo mortuus in peccato audien, ver hum Dei vi vit,ignoram laetenebras plangit. Qitis ergo dicat, hanc ei te majorem peccatoris indurationem ρ Contians, di perpetuaeli haec omnium S S. Patrum sententia. Videndi S. Anselmus super Epiti. ad R, m. cap. 6. S. Grillus Alexandrinus super Daun. lib. 0. cap. 23. D. Gregorius Pallor. pari. 3. cap. 28. oc lib. Moral. cap. 33. D. Hieroumus super Epist ad Gatit. lib.2.cap. l4. D. Goforlomus super Epist. ad Ruman. cap. 7. & ad Gulat. cap. 4. Et super Ioann. cap. ro. Homil. 6o. Et super al. Matth. Homi l. o. Divus Ambrosius super Luc. lib. 3. cap. 3. super Epiit. ad Rom. cap. I. N ad Coris th. Epili. a. cap. 4. super Psal. II 8. v. 9ῖ. D. Gregurius Naziau-
2 l. Sic Scripturas,& SS. Patrum doctrinain evertit a uesie litus suis erversis thesibus; necnon Sc egregiam doctrinam SS. cic'homae . Hanc exterioris gratiae ad animarum salutein utilitatem Ollendit Augustuus de grat. Christi cap. 8. dicens: Et haec ostendatur legis
utilitas, quoniam quos facit praevaricationis reos, cogit confugere ad gratiam liberauris , Er ut eoucupiscentias malas superent adjuvavd91. Et intra expres,e allerit, quod Lex adjuvat: Iuquantum tamen etiam
lex adjuvet, adiungit, ct dicit c Apollo ius sed conclusit Acriptura omnia sub peccato, ut promissio ex Me Peliu Chrisei daretur credentibus. Itaque lex, inquit, Pedagogus noster fuit iu Gris fu ad Galat. 3. Si ergo Pedagogus noster eii in Christo fu, minime intervit ad magis
indurandum . aiod di iterum exprimit cap. i 3. his verbis: Haec gratia, si doctrina dicenda est, certὰ sic dicatur, ut ultius, idi luterius eam Deus eum ineffabili suavitate credatur tufundere, u tu hiam per eus, qui plau- taut , O' rigant extrinsecus, sed etiam per se ipsum, qui incrementum
suum miuiisrat occultus, ita ut nun of Zeudat lautum modo Peritatem, verum etiam impertiat cBaritatem. Notentur illa verba non solism per eos, quibus clarillime exprimit, quantit m pr.edicatio juvet ad animarum salutem. Et iam eodem lib. de gratia Christi, loquens de lege , qu .e est gratia exterior, allerit: Ad foe adjuvat lex, ut gratia requiratur : si adjuvat, ut interior requiratur gratia: ergo non inservit ad indura
eta. Rursus lib. i. de diversis quaestionibus ad Simpliciavum num Q. in haec verba Apostoli: Si autem quod nolo , hoc facio, consentio legi, quoniam bona eri, ad R6m. veri. i 6. Augusini verba sunt: Hoc euiis non vult. 3uod O lex: Nam hoc vetat lex: consentit ergo legi, uou iu- quantum facit, quod illa prohibet ,sed inquautum non vult, quod fucit. Vincitur enim nondum per gratiam liberatus, quamvis iam per Ieremor noverit se male facere, dr n It . aciud ver3 sequitur er dicit: Nunc autem ego jam non operor irid, sed id, quod tu me habitat peccatum;
non ideo dicit, quia non contentit ad sciendum peccatum, quamvir Dei consentiat ad Me improbandum. Loquitur enim adhuc ex persutia homi-
xii sub lege constituti, nondum sub gratia, qui profecto trahitur ad mali Disitirco by Coos le
225쪽
operandum, concupisceutiE dominante, atque fallente dulcedine pereat; prohibiti, quamvis ex parte notitiae legis hoc improbet. Haec Augustinus: non ergo lex obscurationein facit, bc peccatum, sed notificat. Non gratiae exteriores, di exhortationes peccatum causant, sed Ottendunt, cluna Deum monent quaerere adjutorem internum . Non inserviunt, ut
obdurationem per se producant, quod impium di scandalosum ede, supra diximus. 23. Tandem audiendus est idem S. Doctor lib. de corrept. & grat. cap. s. enim vult pro se feri, qui corripi non vult, edi dicit: Ora potius pro me , ideo corripiendus es, ut faciat etiam irae pro se . Dol,rquippe ille, quo sibi displicet, quaudo sentit correptionis aculeum, excitat eum iu majoris oratiovis affectum et ut Deo miserante, incremento charitatis afutus, desimat agere pudenda, ct dolenda, ct agat laudanda , atque gratavda. hi cap. 6. Corripiatur ergo origo damnabilis, ut ex
dolore cυrreptis uis Coluntas re enerationis oriatur ... se correptione compuntius salubriter ingemit, er adsimilia bona opera, vel etiam meliora revertitur: nempὰ hic apertissλὰ utilitas correptionis apparet. En correptionis utilitas, quae non ad indurationem tendit, sed salubriter adhibetur, bc proficit, ut peccati sui quemque poeniteat. Idem dinret Anglinsinus terna. 26. super Psal. II 8. oc super Fiat. S . Ac s9. de super Psal. IS , 24. Nec nobis opponant S. Curiinum dicentem de spirit.& litter.
cap. I9. Nemo ergo Christianorum aberret ab hae ride, quae sola oripiara es,ve quisquam cum verecundatus fuerit dicere per nos ipsos erinos lasos, Non boc tu nobis operaute gratia Dei, quia videt hoc a Melisbus, er piis ferri non posse, ci/m dicitur; ad hoc se conetertat, ut dicat ideis sitie operatione gratiae Dei nos justos esse nou posse, quia legem δε-dit , quia doctrinam instituit, quia bona praecepta mundavit. Illa enim sine adjuvante spiritu proculdubio es littera occidens; ctim veris ades vivificans spiritus, hoc ipsam intus con scriptum facit diligi , qu=d foris scriptum lex faciebat timeri. Et ibidem . 28. Nec istum inscriptionem, quae ius catio es, poterat incere in Iudaeis lex in tabulis scripta, sed Jblam praevaricationem . Et idem Augustinus serm. 163. de verbis Apostoli : Nam vis Cidere, quid valeat flue spiritu a juvante littera jubens Z Virtus autem peccati lex : quia subintravit, inquit, lex utabandaret desidium. Vuid est, ut abundaret desidium ia ubi gratia non erat, auxit prohibitio desiderium et cum quasi de propria praefumitur virtute, suffum eris grande vitiam. Et contra Adversarium legis, oc Prophetarum lib. a. cap. l i. 'fees enim ct Prophetarum Deus, qui maudura fantia, ct lassa , er bona GDperbis tameu non de ipsius gratia, sed de sua virtute Mentibus , non quibus viverent ,sed quibus mυrereu-tur, ut convincerentur,ridit. Et B pili.237. ad Vitalem num. l .
inus eri hoc gratiae, quum qui accipiuut, diatrinae salutari Scripturarum Sanesarum, es fuerint inimici, sunt amici, non opus e sidem doctrime, quam qui audiunt, or legunt sine gratia De i pejores ejus e ciuntur i,imici. Et de gratia Christi cap. 8. Hinc itaque apparet, hau
226쪽
De damnatis auessellii propostionisus.
eum gratiam confiteri, qua demonΠrat, ct revelat Deus, quid agere debeamus, non qua donat, atque adjuvat, ut agamus: cum ad hoc potius vialeat legis agnitio , si gratiae desit opitulatio, ut at mandati praevaricatio: tibi enim non eri lex, ait Apostolus, nec praevaricatio: ct concupisceutiam nesciebam, nisi lex diceret, non concuDisces: ac ter hoc usque
adeo aliud es lex, aliud eri gratia, ut lex non Iolism nihilprosit, verum etiam plurimum obsit, nisi adjuvet gratia. Et lib. 83. quae ilionum q. 66. 2bi ergo nou es gratia liberatoris, auget peccati desiderium prohibitio
as. Haec enim, S alia Sancti Doctoris testimonia labore inutili ad finem a Lege ellio intentum studiose congeruntur 3 similes namque exprestiones S. Doctoris suum habent sensum proprium; debent enim sigurate intelligi, ut sensus sit, quod lex non facit, sed notiscat, non se
habet per se , ut causa indit rationis , sed ut occasio ; quod lex non est data ad mortem, vel propter transgressiones faciendas, sed propter Ottendendas. Ita quidem est, quod lex sine gratia nihil prodest, sed non ad damnationem : quod peccatori plurimum Ohesi, non quia in obdurationem influat, sed quia reum malitiae ipsum arguit, ct probat. Littera occidit, non lic quod occisio sit per legem, magis obdurando,sed methonymice incursam occisionem aperiendo. Sic se ipsum explicat nus exponens phrasim Apostoli ad Lex iram operatur, ubi enim non eri lex, nec pravariculis, quam sic interpretatur, Hoc autem dixit, quia ira Dei major eri in praevaricatore, qui per legem cognoscit pecca tum , er tamen facit . Sic lib. de gratia,& libero arbitrio cap. lo. Illud quod dixit Apostolus i. ad CorintB. is. Virtus peccati lex. Sic lib. 6.
Oper. imperfeci. contra Pulianum cap.4 I. explicat: Ecce quomodo es , virtus peccati lex; miuus enim operabatur peccatum , qua udo praIUuri catiouem uoudum operabatur, quia lex nondum data erat: ubi enim lex nou erat, uec praevaricatio. Et tandem illud ad Rom. . Peccatum per mandatum operatum est iu me omnem coucupiscentiam, ipsemet Apo-
solus explicat versic. i g. dicens: diuod ergo bonum es, mihi factum es mors Z Absit. Sed peccatum, ut appareat peccatum, per bonum opera tum es mihi mortem , ut sat supra modum peccans per maudiatum .
Qiiod sane probat, non legem , non gratiam eXteriorem, non Prace ptiim sanctum , juitum , non Oxhortationes bonas, caeteraque OPera
pietatis inservire ad magis obdurandum, sed propriam peccatoris mamlitiam , obdurationem, iram Dei operari; illa vero soli mi notis carc. 26. Sed audiamus S. Augustinum a calumnia cadem sibi per Polagianos illata se ipsum purgantem lib. 3. contra duas Epist. Pelag. cap. d.
nim . a. Legem et eleris risu menti uos, ait arit, dicere , non ob foc datum
fuisse, ut Iuti scaret obedientes, sed ut gravioris feret causa pe cati. μιrjus usu inteIligant quid de lege dicamus, quia id quod dicit Apoμ- Ius, quem Nou tutelligunt, dicimus. Α, is enim non dicat, non justificari eos, qui fuυt legi obedientes a quandu nisi ius carentur, uou possent esse obedientes ξ Sed dicimus lege Aeri, ut Deus quid fieri velit, audia ur: gratid verisfieri, ut legi obediatur . Non enim auditores legis, ait Apu solas,
227쪽
solus, justissunt apud Deum,sed Lectores legis iusi cabuntur. Lex ergo unditores jusitiae facit, gratia factores Nec littera malum es, quia
occidit ;fed malos praevaricatores convincit. Sit iterum Sanctus Doctor sui Interpres, dum dixit, quod littera sine adiuvante spiritu est littera occidens, praevaricationem efficiens, quod lex subintravit, ut abund
rei delictum a quod prohibitio desiderium auxit, quod ipsa peiores efficiuntur homines: eo enim sol hin sensu dixit haec omnia, ut ostenderet, qu6d homo ex innata pravitate, S ad malum pronitate nititur in vetitum, non tamen ex deiectu legis, ut expresie pron unciat de spiritu , S littera cap. 4. num. 6. his verbis: Meδ elegit in solus generale quimdam , quo cuπcta complexus est, tauquam haec eset vox legis ab omni peccato probibentis, quod ait, nou concupisces: neque enim ullum peccatum nise concupiscendo committitur: proinia quae hoc praecipit, bona , O laudabilis lex es. Sed ubi Santius non adjuvat spiritur, inspirans pro concupiscentia mala, concupiscentiam bonam, hoc est charitatem dijsu,-dens in cordiιus nostris , proscio illa lex quamvis bona, auget prohibendo desiderium malum a sicut aquae impetus, si eam partem non cesset influere , vehementior M obice opposito, cujus molem cum vicerit, majore cumulo praecipitatus vehementius per prona provolvitur. Nescio quo enim modo hoc ipsum quod concupiycitur ,st jucundius , dum vetatur. Rursus ibidem cap. 6. num. 9. Demonstranda enim fuerat bomini seditas languoris eius, cui contra iniquitatem suam nec praeceptum sanctum, O bonum profuit, quo magis aucta est tuiquitas, quam minuta, quavd qnidem lex subintravit, ut abundaret delictum, ut eo modo convictus, atque cons fur, videret nou tantum Doctorem sibi esse necessarium; verum etiam adjutorem Deum, a quo ejus itinera dirigantur, ne dominetur ei iniquitas, ct confugiendo ad opem Diuiuae misericordiae fauetur: atque ita ubi abundazit delictum Juperabuudavit gratia, non peccantis merito, sed Jubetententis auxilio. Ilicastum ergo Haeterodoxi in suas trahere partes S. Doctorem moliuntur . Pudeat illos, qu6d hanc Augu-mno affingere sententiam, seu potitis contumeliam irrogare non erubescant, qui egregie dicii sui rationes eXplanat. Etenim clim omnis terra corruperat viam suam , necellaria fuit lex, quae peccati, re turpitudinem , & finem malum, atque perditionem, ad deterrendos homines a flagitio edoceret: quae tamen in se Optima erat: licet per accidens ellet occasio peccati, inquantiun homines per eam instruendi , non habebant amplius excusationem a peccatis. a . At si vis totius hujus Augustinianae doctrinae compendium, audi D. Thomam l. a. q. 98. art. l. ad a. Dicendum, quod lex dicitur occidisse, non quidem essectiv/, sed occasionaliter ex sua imperfesione , in Pantum scilicetgratiam non coxferebat, pcr quam homines implere postsent, quod mandabat, vel vitare, quod vetabat ; er se occasio sanon erat data , sed sumpta ab homiuibus: unde O Apostolus ibidem dieit : occasione accepta ieccatum per mavdatum seduxit me, o per iblud Occidit. Ex hac etiam ratione dicitur, quia lex subintravit, ut abundaret desictum, ut 6 ut, teneatur consecutive, non causaliter, in
228쪽
De damnatis aueseellii propolaionilus.
quantὰm scilicet homines accipientes occasionem a lege, abundantiaupeccaverunt, tum quia gravius fuit peccatum pos legis prohibitionem.
tam etiam quia concupiscentia crevit . Magis enim concupiscimus, quod nbbis prohibetur. Qiiod iterum explicat art. 2. Respcndeo dicendum, quod lex zelus is bono Deo data es, qui es Pater Domini nifri Iesu ChriHi . Lex enim et eius homines ordinabat ad Christum dupliciter . Duo quidem modo teriimonium Christo perhibendo: unde ipse dicit La c. ultim. Oportet impleri omnia , quae scripta Iunt in lege, er in Halmis, ct in Prophetis de me. Et Danu. s. Si crederetis Mosi, erederetis frsitan er mihi: de me enim illescripsit. Atio niodo per modum cujuydiim dispositionis, dum retrahens homines 3 cultu Mosi atriae. eoncludebat eos sub cultu unius Dei, d quosalvandum erat humanum genus per Christum unde Apostolus dicit ad Galat. priusquam Ceniret Ades sub lege curiodiebamur conclusi tu eam fidem, qua rest elanda erat. Maniferium est autem , quod ejusdem est dispouere ad em. Er ad em perducere , er dico , uusdem, per Ie, et ei per Dor Jubditos. Non enim Diabolus legem tuli et, per quam homines adducerentur ad Chririum, per quem erat ejiciendus, secun m illud Matth. ia . Si Satanas Satanam ejicit, ditisum est regnum otis. Et ideo ab eodem Deo, 3 quo facta eri salus hominum per Rratiam Chrim, lex vetus data est. En cloistrina Auguriini ab Angelico Magi Itro, mutuo accepta,
delibata, & comprobata , quae cum Apost. ad κιm. ro. 4. s. Deum legis veteris auctorem elle testatur 3 quae dicitur Occidens, quia sitie gratia homines in peccatis perseverabant. 28. Sed iterum S. Doc orona audiamus I. a. q. 98. art. a. ad 4. Di eendum , quὸd 'uamvis lex vetus non finiceret adfatvundum hominem,
tamen aderat aliud auxibam, d Deo hominibus simul cum lege, per quodsalvari poterant: scilicet fides mediatoris , per quam jusseati sunt antiqui Patres, sicut etiam nos iustificamur: O sic Deus non deficiebat hominibus, quin daret eis salutis auxilia. Et '. 00. art. a. ad 3.
Dicendum . quὸd sicuti Augudinas probat in lib ae spirit. er Lit.
etiam littera legis quantum ad praecepta moralia, occidere dicitur occasionaliter, in quantum scilicet praecipit, quod bonum es, non praebens auxilium gratiae ad implendum. Haec D. Thomas Augustinum secutus: quibus docet, quod lex, idemque de exterioribus gratiis, non per se, di effective, sed occasionaliter ad damnationem concurrunt snon Occasione, quae sit ab ipsa lege, sed solum ex malitia hominis, Diabolo S concupiscentia instigante,& in occasionem criminis detor9uente ipsam legem. Ita sane est , quod non ellet peccatum , si non esset lex, nec major induratio peccatorIs, si deficerent gratiae exteriores: sed numquid ex eo deduci potest: ergo lex est causa peccati, & obdurationem causant exteriores gratis 3 Haec proculdubio consequentia reprehensibilis est, quae mestoties instari in adversum potest . Non esset peccatum, si non existeret Deus, quem creatura offenderet; nec peccatum imputabile ad culpam in statii naturae lapsae , sicut nec Angelis nasis, deficientibus auxiliis lassicientibus: non ulterius peccaret horam. V. Cc mo, Dissitigeo by Corale
229쪽
mo, si Deus ipsu in non crearet ἔ nec induratus perseveraret homo in reccatis, si Deus non conservare ipsum: ereo existentia Dei. gratia issiciens, creatio hominis, ejus contervatio, i t causa peccati , , ejus obdurationis Abiit hoc . Sunt enitiali ec maxima Dei clona, Sc beneficia utilia, proficua, quae nusqualia dici postlint causa precati . Rursus D. Thomas in cap. 3. ad Galatar lect. T. exponens illud Apostoli: Propter transgressi nes posita est: id est, inquit, as transgressiones cohibendas aer de hoc habetur i. Timoth. Fufio lex non est posita; sed i usis. Homines mali Hypositi induent retrahi a peccatis per poenas rict ideo quavistis ad μοι Dit uecessaria legis dispositis , osiae habet coarctivam virtutem .
Si ergo ita utilis est lex, non deservit ag cor magis obdurandum . 29. Hoc Catholico sensu reserta sunt omnia S. Doctoris volumina .
Idem docet r. a. q. I O. art. I a. q. I . art. I. sed pracipue videndus
Orm. mininic. de P s. Domini, loquens de verbo Dei, cujus 8. utilitates referta quarum prima est, quod ab omni morbo sanat, Sap. t 6. Non berba, neque malagma, sed sermo tuus, Domine, qui sanat omnia. Et Val. t . Misit verbum suum, Er sanavit eos. Secunda, quia animum inundat ab omnibus inquinamentis, manu. II. yam vox mundi eriis propter sermonem, quem loquutus sum vobis. aertia, quia mentem Letificat, Drem. is. Factum est verbum Domini in gaudium , er Letitiam cordis mei . Quarta est: auia tota Trinitas in corde hominis intiabitat, Banu. 14 Siquis diligit me , sermonem meum servabit, Pater meus iliget eum, θ' ad eum veniemus, ei' mansionem apus eum faciemus. Quia illuminat Psiam. II 8. Declaratio sermouum in rum ituminat. Sexta in bono conservat, Sap. I 6- Sermo tuus, D mine , eos, qui in te considunt, cosservat. Septima , liberat a morte aeterna, Dann. s. Siquis sermonem meum servaverit, non videbit mortem in aeternum. Octava Derducit ad aeternani vitam , di gloriam. manu. 6. D omine , ad quem i3imus, verba vitae aeternae habes, θ' nos credimur, ct cognovimus, quia tu es Chrmus Alius Dei vivi. Quid hoc S. Doctoris testimonio dilucidius, quam exhortationes, di verbum Dei non est o obdurationem peccatoris, sed quod Deus his exterioribus gratiis erudit hominem, ipsum cogitatione veritatis illi inlinans, ct amoris ejus delectatione succendens, ut mens erigatur, di resorin
tur 7 At hoc non vidit mesnellius. Quid manifestius in Scriptura ,
vel magis in SS. PP.conspicuum Z At hoc non vident ejus Assecta: Dadhuc eos fugir, etsi omnem industriam, S ingenii acumen ad defensionem mequellii per tot annos applicent, volentes magis adversus Scripturam , P P. AuguHinum, & Nomam, sentire cum Luthero ad Galae. cap. Ac in praefation. veter. testamenti I S cum Calvino lib. a. instit. cap. s. ,. q. bc cap. 7. & j. a. 6. S IO. idipsum propugnantibus a vel cum
Jansenistis, quorum doctrina huic RMiselii propiattioni maxime assi. nis damnata fuit ab Alexaudro Gratias ficiens spernicissa , adeo ut possit quilibet petere: d patia D ciexte libera nos, Domine pcum ex illa propositione ad praetentem sit consequentia. Omagnitudo erroris: O nulitia: turpitudMSo. In
230쪽
3o. In tribus sequentibus propositionibus absurdissimum , ct maximum inconveniens legitur. Id satis deducitur ex tribus aliis RUxelli damnatis propositionibus , nempe ex 6. Diserimen inter faeda adam
eum o Chrsianum est , quod in illo Deus exigit figam peceati, o
implementum legis is peccatore, relinquendo illum in sua impotentia . in trio verὸ Deus peccatori dat, quod Iubet, illum sua graxia puri cando . Hic non obscure significat, deruille Iudais in antiquo Testamento auxilia, ut facerent , quod pollent 3 peterent, quod non pollent ἔdc ut adiuvarentur, ut pollent. E contra vero in novo Testamento
per omnem gratiam hujus, Deum dare quod jubet; in quo sensu omnis gratia , qua praeceptum fit possibile, est efficax . Hoc eodem temerario ausu profert sequentem prop. 7. Eua utilitas no homine in veteri federe , in quo Deus ilium reliquit propriae infirmitati imponendo ipsi fuam legem quae veris felicitas non est admitti ad foedus , in quo Deust
nobis donat, quod petit is nobis ξ Hic in eadem perversitate perseverat aquω in veteri foedere nullum elici datum auxilium ad legem homini impositam implendam a in novo tamen per gratiam hujus foederis, Deum donare nobis, quod petit a nobis; ac per consequens, quod Onanis gratia est efficax . Continuatur idem virus prop. 8. Nos non pertinemus ad novum faedus, nisi in quantum participes fumus ipsius novae gratiae, quae Feratur in nobis id, quod Deus nobis pracyit. Novam gratiam vocat ille, quia noviter in novo isdere ciata sita ac si gratia Redemptoris futuri in veteri laedere data non fuisset per Chri madVitae agendae servanda praecepta; hancque gratiam aescribit ille, dicens , elle illam, qua operatur in nobis id, quod Deus nobis praecipit,
Eae juxta ipsum, dc omnes Theolosos , est efficax. Reviviscit iterum Pansenti error, dum de Judaeis; S fidelibus loquens, hoc statuit discri-Inen inter foedus Judaicum , & Christianum, quod in illo Deus exigit
fugam peccati,d implementum legis is peccatore, relinquendo illum in sua impotentia , in isto verδ peccatιri Deus dat, quod jubet, illunt gratia sua puri cando. In quibus manifestum est, quod juxta Ieuesne, iam exigebat Deus fugam peccati, dc implementum legis a peccatore, quod ex defectu auxiliorum susscentium erat illi absolute impossibile ;quae est prima ,δc tertia Panonii propositio: nulluinque aliud Gesneianum inter utrumque foedus agnoscere discrimen, nisi quod in illo peccatori Deus dat , quod jubet, illum gratia sua purificando a dc citin ista in ejus principiis sit gratia efficax; e medio tollitur denuo gratia sufficiens. c. in etiam subdescendens, hoc ipsum non solum, sed quid deformius
in septinia prosequitur: non enim ut in sexta loquitur solum de peccatoribus , sed universim de iustis, dc peccatoribus veteris legis, quos elle absque aliqua gratia propriae impotentiae relictos affirmat, dicens rinae utilitas pro homine in veteri faedere, in quo Deus illum reliquit Uus propria in mitati, imponendo ipsisuam legem r33. Sed invideatur , quam longh in dictis propositionibus A recto
veritatis tramite devius, oc remotus discedat 3 dc quaenam odiosa, erronea , ae haeretica ex dicta propositione deducantur, hic praesuppo-