장음표시 사용
231쪽
est , clina data fuerit ad propriamJudaeoruin virtutem, sicut S proprius effectus cujuscumque legis est bonos facere eos, quibus datur: unde, inquit 1 . supra q. 92. art. r. Manifestumeri, qu)dhoe sit propriam legis, induceνe subjecros ad propriam ipsorum virtutem. Cum igitur virtus sit, quae facit bonum habentem, sequitur, quὸd proprius effectus legis sit bonos facere eos, quibus datur, veIsimpliciter, vetae cundum quid. Est ergo fide certum, legem veterem elle bonam. Quod tellatur Scriptura ad Rom. 7. Lex quidemsancta , ct mandatum hau Hum , ct jurium , or bonum. Et rursus: Consentio legi, quoniam bona es. Et i. ad Nimοι. Scimus, quoniam bona eri lex , S Psalni. i S. Lex Domini immaculata : quibus Propheta Regius, non solii in legem populo Judaeorum a Deo datam sanctam cilcit; sed eam velut singularem Dei praerogativam extollit Psal. i 7. Non fecit taliter omni nationi, ct judicia sua non manifestavit eis. Erat namque rectae rationi
consona, prohibens concupiscentiam, S ea peccata , quae contra rationem sunt; ut docet D. Thomas dict. q.98. art. i. Dicendum , quod ab re omni dubio lex vetus bona fuit. Sicut enim doctrina ostenditur esse vieraex hoc,qu)d consonat rationi rectς;ita etiam lex aliqua ostenditur esse bo- via ex boc,quod consonat rationi.Lex autem vetur rationi consenubat quia concupiscetitiam reprimebat,quae ratioui adversatur,ut putet in illo maudato : non concupisces rem Proximi tui,quodponitur Ex. m. Ipsa etiam omnia peccata probibebat, quaesunt contra rationem: undὰ manifestum est,qu)d bona erat. Et haec est ratio Apost ad Rom. .ci eutio legi quoniam bona est. At non tantiim bona erat, sed etiam utili, fuit Populo, cui data fuit; valebat enim, ut se peccatores agnoscerent, dicente Paulo ad Rom. Per legem cognitio peccati. Et cap. . Peccatum non caucivi uisi per legem : nam concupiscentiam nesciebam, nisi lex diceret, non eoueapisces. Erat uitiis, ut intelligerent opus sibi eIle Salvatore, bc ut ad ejus adventiae; desiderium ardenter excitarentur: sicut plures Patres veteris Testamenti desiderat se leguntur . luit cor Deus talem Ieheis dare, qnam suis viribus homines implere non possent: ut se dum homines praesumenιes de se , peccatores se invenirent, humiliati recurrerent ad auxilium gratia , ut dixit D. Thomas ari. a. ad 3. Erat tandem utilis, ut Populus ille contineretur in ossicio saltem metu pinnarum, Scdisponeretur ad altiorem doctrinam, juxta illud Deut 19. Ut audientes cateri morem babeaut, ct nequaquam talia audeant facere; S ut per eam maxime venirent in cognitionem legis Evangelicae, , Christi, unde ad Colose a. dicitur : Ouae sunt umbra futurorum, Corpus autem orifri. Et ad Habr. io. Umbram habens lex futurorum honorum .ga. At cum bonorum aliud perfectum sit, & aliud imperfectum; etenim perfecta bonitas est in his, quae ad finem ordinantur; unde perrectum honum erit, quod per se eli suffciens inducere ad finem : sicut di imperfectum bonum erit, quod operatur aliquid ad hoc, quod perveniat ur ad finem, non tamen lassicit ad hoc, quod ad finem perducat;
hinc fit , quod lices lex vetus utilis maxime sit, est imperfecta. Cujus
232쪽
De damnatis udesnemi propositionibus . a o s
tationem assignat D. Nomas dict. q. 98. art. I. dicens et Finis autem
Deis Divinae est perducere Bbminem ad Auem felicitatis aeternae : qui quidem sinis impeditur per quodcumque peccatum , ct non filum peractus exteriores, sed etiam per interiores: er ideo illud, quodsincit ad perfitionem letis humanae, ut scilicet peccata prohibeat, er paeuam apponat, non fu it ad perfectiouem legis Divinae, sed oportet, quὸd hominem totaliter faciat id neum ad participationem felicitatis aeternae, quod quidem fieri non potes, ni per gratiam Spiritus Sancti, per
quam distunditur charitas tu cordinus noriris, qua laxem adimp et . Gratia enim Dei vita aeterna, ut dicitur ad Rom. 6. hanc autem gratiam lex vetus conferre nou potuit, refervabatur enim hoc Chri D rquia ut dicitur 7 aun. i. Lex per Messem data es: gratia , O veritas per flum Christum facta est; ct inde eri, quod lex vetus bona quidem est Ied imperfidia, secundum illud ad Haebr. nihil ad perfectum asduxit lex. Quare Oppolitu in fuit error Simonis Magi, Marcionitarum, Mantonorum, .& aliorum Haereticoruin non agnoscentium h nitatem legis: a quibus maxime distat veritas Catholica, quae legem honam profitetur, licet legis novae non haberet perfectionem. Etenim sacramenta ipsius significabant solum gratiam i nostra vero S signifieant, & continent, ex digne suscipientibus illam eonferunt. Quare lex vetus in se perlecta est, licet comparatione ad novam , minus perlecta sit: cum opera Dei non sint aeqiralis persectionis 3 qu.e singulis dat adniensura iri, distribuens quod vult, & prout vult. Unde dixit sinus. 'cit Deus omnia bona valde, sed diHinctions gradibus ordiuata, ut sit aliud, alio melius, atque ita omni genere honorum universtas tria compleatur, qua quibusdam perfectis, quibusdam impersectis, tota persecta est. 33. Est vero & aliud animadvertendum, quid diversissimum elth,
Mosis non liberaverit Judaeos ab illa impotentia, in qua erant, observandi segem , praebendo nempe ex vi sua, vel ex opere operato essectum justiscationis; aliud vero, quod Deus exigeret ab ipsis fugam peccati, & observantiam praceptorum, relinquendo illos in illa
impotentia: primum absolute Verum est 3 chin revera lex vetus fuerit infirma ad effectum justificationis conferendum ex vi sua ; cum nec ex
vi legis ellent debitae gratiae interiores, quibus data suit potestas ad observantiam legis; sed ex misericordia Dei, S intuitu meritorum Christi Domini: quare itemini alio modo poterat conserri justitia . Unde dixit -οHolus: Nihil ad persectum adduxit lex: hoc est, lex nullum virtute sua adduxit ad justificationem. At secundum est omnino falsum, cimi collata fuerit eis gratia ad observantiam legis, iuxta illud S. Augustui lib. de spirit. & litter. cap. 39. Lex data est, ut gratia quaereretur; gratia data eri, ut lex impleretur . Et D. Thomas dicto art. a. ad 4. Dicendum , quod quamvis lex vetas non sinceret ad salsandum homines, tamen aiurat aliud auxilium is Deo hominibus simul cum lege. per
quodsalvari poterant, scilicet Mes mediatoris, per qnam jurii eati suοι antiqui Patrer scut etiam M3Iusti amar: oeste Deus νοη dein
233쪽
eiebat homisidis, quis et eis sa latis auxilia. Quod antea dixeratari. I. ad a. rigum is r servari non poterat sine gratia od vovie ,
et dicitur enim a non eri volentis, neque currentis,
Icmcet velle currere in praeceptis Deiri unde in Wal. dicitur: se iam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatam cor meum, scilicet per do num gratiae ct charitatis : erso si haec dilatatio cordis fit per donum gratiae, & charitatis,wexigitur, ut iugum legis servari possit , non po tuit Jugum legis servari sine gratia adjuvante .g4. Hoc luculenter, & urgentissine confirmari potest cx causa immpositionis legis Populo Iudaico : & ex fine legis impositae . Decebat nauaque, ut Populus, ex quo orsus erat nasciturus, quadam singumlari praerogativa sanctificationis polleret prae refiqvis gentibus, 3c Deo magis consecraretur; juxta illud Exod. 19. Eritis mihi in peculium de eunctis 'pulis . Quod eleganter docet D. Thomas art. A. dictae quae
itionis98. Deus igitur , se legem , ct alia bene a specialia illi P
pulo exhibuit propter promissionem eorum Patxibus factam, ut ex eis Chrsus nasceretur. Decebat enim , ut ille 'pulus, ex quo Chri 3 nasciturus er 'r, quadam speciali sancti eatione polleret, Iςcundum ibis , quod dicitur Levit. M9. Sancti eritis , quia ego Sanour sum . Et iterum : Ad primum ergo dicendum , qu)d quamvis fatus futuro per Christum esset Omnibus gentibus praς rata: tamen oportebat, ex uno Apulo Grillum nasii, qui propter boc prae aliis praerogativam habuir fecuπdum illud Rom. 9. quorum , scilicet Ddaeorum es adoptio Fili rum Dei , er te mentum , di legislatio , quorum Patres , ex quiburorsus essecundis cara em , Idenique repetit art. s. seq. Lex vetus, sicut dissum es , Ota ea Populo Ddaeorum , ut ouamdam prarogat, vom Soncti otis obtineret propter reverentiam rarasti, qui ex illo Popula nasciturus erat ' Et ad secundum: Dicendum, qu)d homo ouauto Deo magis conjungitur, taura incitur melioris conditionis: ideo quantis Populus Ddaeorum erat a ictus magis ad divinum cultum, didignior aliis Populis erot: undὸ dicitur Deuteron. αu est alia geus sic inelita, ut habeat caeremonias, jusaque judicia, ta' universam legem Z Si ergo Populus Judaeoru in dignior erat aliis populis, quanto ma gis ad divinum cultum , & universa: legis observantiam erat astrictus: si lex statuta fuit ad ejus specialem sanctificationem, quomodo credibile est, quod salutare gratiae sufficientis beneficium , quod ex Dei insiricordia non deficit hominibus, ipsi deficeret i An legem posuit, ut Iu
daeos a veritatis via subverteret, oc non ut subversos revocaret ad Dei agnitionem, & revocando ad vitam converteretὶ An Deus Judaeis mandatum tribuit, per quod ad perfectionem trantirent, cujus adimplemtio elset impossibilis ὶ An ipsis jucunda, decoraque esset laudatio, quod in ea impotentia ellent a Deo relicti, ad ,gam peccati, & implemem
tum praecepti ὶ Hoc sane ab omni veritate alienissimum est. Et maxime inspecto fine legis, qui fuit sanctificatio Populi Judaici , ut expresse
a ffirmat D. Nomas I. a. q. ro . art. a. his verbis et In veteri autem lege
duo possunt eoxsiderari ,scilicet is, er praecepta contenta in lege.
234쪽
De damaatis Quesnemi propositionibus. a or
ni, verὸ cujuslibet legis es, ut homines e tantur jurii, O virtuosis uisupra dictum es . unde O sis veteris legis erat justificatio hominum, quam quidem lex e ere non poterat. Cuius di egregi tum ha tur testimoni una Deuteron. 4. v. l. s. 6. . Et nunc Israel audi praecepta, ct judicia, qua ego doceo te, ut faciens ea, vivas .... Scitis quθd
docuerim vos praecepta, atque juriitias sicut mandavit mihi Dominus Dcur meus: se facietis ea in terra, quam p essuri estis, er observabitis, ct implebitis opere . Haec eri enim viesrassapientia, ct intellectus eorum populis, ut audientes uuiverga praecepta haec, dicavi: En p ,pulus sapiens, ct intelligens, magna . Non es alia Natio tam graudis , . habet Deos appropiuquautes sibi , sicut Deus noHer adest cunctis ιUervationibus noriris: ergo cum faciare legis fuerint electi, ex praedestinati in peculium Domini; totque sint salvati servando legem , ut fue , David, Zacharias, Elisabeth, ut Sacra Scriptura testatur,
qui crediderunt in Chririum venturum, Sc servando legem salvati sunt rineredibile est, ipsis de futile gratiam necessariatii ad consecutionem finis a Deo intenti: quod ita certum, S exploratum credidit M. Messiua I. a. q. 98. art. a. ut diXerit: Haec conclusio eri certa secundum Fι-dem Catholicam. 3s. Ut certum er o debet in praesenti supponi, fuisse gratiam susti- cienteni tempore lesis datam ex fide Chris ι, vires exhibentem, ut
praecepta ellent possibilia: quo suppositio, statim ruit proholitio ΔΕ
nelii, quae hunc pessimum errorem Evet, supponens, nullam ex veteri isdere hominibus sit ille utilitatem , sed potius in plena impotentia esse relictos. & qubd tam inselix merit Populi electi conclitio. Ille etenim est verus, & germanus sensus propositionis damnatae. Non enim propositio loquitur de Spiritu ipso veteris studeris proprio, quod nempe Judaei seipus, S ex conditione legis veteris infirmi, & impotentes , divinam gratiam, legisque imple ae potestatem, virtute, dc dc efficacia ipsiu, antiqui isderis non acceperint: sed expresie loquitur de eo, quod erat in veteri isdere, scilicet de eo, quod Deus exigebat in illo, nempe fugam peccati, adimpletionem praeceptorum, in sensu composito impotentiae , bc desectus potestatis ad illorum observantiam. Quare in propositione septima exclamat: utilitas pro homine in Oeteri faedere, in quo Deus illum reliquit ejus propriae infirmitati; imponendo ipsi suam legem Z Quae illatio ex ejus errore exactis lima est.
Etenim quae utilitas in illo isnre, in quo Deus impossibilia iubet, impotensque est homo ad οἱ obediendum Z Quae utilitas pro homine, dum m toto illo isdere iesi deerant auxilia, ut iaceret, & ut peteret, quod non poterat, S ut adjuvaretur, ut polletὶ Quae utilitas in illo isdere, in quo Judaei praeceptis obedire non poterant, & in quo Deus non PC- terat dici Salvator Haec est infelicis hujus propositionis miserabilis ini
potentia. Haec mens, qua aperte contradicit .sqstolo ad Romanos. Clim enim sibi sequens proposuillet argumentum, Usod ergo daeo esὶ Ac si diceret, quid praecipuum habet populus ille , quen3
Deus toties suum prculiariter populum , partem luam, h. aereditatem
235쪽
suam .vineam suam electam voeat 3 Aut quae utilitas fult CIretametsi nis a Deo institiata: ὶ Respondet: Multum per omnem modum. AIn giora enim beneficia Judaeis a Deo collata sunt; oracula divina, lex, rophetiae, ciuit illis specialiter promi ilus. & ex eorum genere natus, qui apud ipsos praedicavit, eisque primum verbum salutis per Apostolos suos misit. Fuit ergo in illis gratia sufficiens ad saltitem, ne in ultitiae accusari pollet Deus: alias non multum per omNem modum. sed melius eis suillet legem , & mandata non recipere, quam in sua tin' Potentia relictos, aeternis poenis amigi. 36. Rejicienda ergo venit haec dor a Rosnelli ex Sacra Scriptura dicente Isaiae cap. I. Lavamini, mundi enote, auferte malum cogitatiovum vestrarum . . . . Si fuerint peecata vestra. ut coccinum, quas
nix dealbabuntur . Et cap. s. .id est, quod debui ultra facere vineae meae ct non feci ei Z An quod expetiavi, ut faceret uvas, es' fecit labruscas Et cap. 6s. Expandi manus meas tota die ad populum non credentem , o contradicentem. Et oseae cap. 3 3. v. 9. Perditio tua Israel et taurummodis in me auxilium tuum. Et Ezech. 18. Numquid voluntatis meae est mors impii dicit Dominus Deus, ct non ut eonvertaturd via sua, vivat r. . . . Uuare moriemini domus Israel Z nolo mortem morientis, dicit Domιuus: revertimini, σ vivite. Et cap. 33, Vivo exo dicit Dominus Deus, nolo mortem impii, sed ut convertaturis via tua,'vivat, covvertimini, eonvertimini. Et Matth. I 3. V. 37.
Perusalem, Perusalem, quae occidis Prophetas, er lapidas eos, qui a te mi sunt, quoties volui eοVregare Filios tuos, quemadmodum GaI Iina eongregat Pullos suos ob alas, ct noluisti Et Luc. I 8. v. a L. Haec omnia curiodivi d juventute mea. Et Ae . '. v. s I. Dura cervi ce , ct iacircumcisis cordibus, er auribus vios semper Spiritui Saufio resistitis ,'ut Patres vestri, ita O vos. In qu ibus omnibus Scripturλtellatur, in foedere judaico & Deum exegille a J udaeis implementum
legis,& praeparalle auxilia susscientia; quibus plures relliteruiit. Non potuit Deus plus tacerct in heneficium vineae electie. Nolens iplius mortem, sed conversionem, expandit manum ad populum non cre dentem . An hoc est populum in ilia impotentia reliquille quoad 1 ugam peccati, & implementum legis ὶ Hoc sane totum falso, bc contra manifestam Scripturae vocem clamat uvesuellus. Ipsum convincit erran
tem in illa lethi fera, Judaeisque insuperabili conversionis impotentia Concilium Mileuitanum II. x propter si θ' ante tempus legis, ertempore ipsa letis justor Patres ex fide viiventes non psssibilitas naturae infirmae, ει' indignae, ae vitiatae, O sub peccaιo venundata, sed Dei gratia per fidem justi abat, o nune eadem in apertum jam veniens revelata justi cat: anathematiget orgo Pelagius scripta sua,
ubi contra eam, etsi non per contumaciam, tamen per ignorantiam disputat. Arausicauum II. Can. 2s. Secundum suprascriptas Saa Harum Scripturarum sententιas, vel antiquorum Patrum definitiones,
hoc Deo propitiante, or praedicare debemus, quὸd per peccatum primi hominis inclinatum, er attenuatum fuerit liberam arbitrium, ut nubius
236쪽
hispοFrea aut diligere Deum , sicut oportuit, aut credere in Deum ., aut operari propter Deum, quod bovum eri, po , Nisi gratia eum, miserieordia divina praevenerit. Dude is Abeliustum , ct Noe. Abratam, er Isaac, ct cob, ct omuem antiqνorum Saniauom multitudinem , illum praeriaram dem, quam in ipsorum laudem prindicat APoriolus Paulus, non per bovum naturae, quod prius is Adam datam fuerat, sed per gratiam Dei eredimus fuisse collatam . Et risedentinam seu. 6. cap. ai. Deus imp buia non jubet, sed jubendo monet er sarere quod pusis , O adjuvat, ut possis: cujus mandata gravia nos sunt, cujus jugum suavees, o ouas uve . 37. At cuin Novatores dii ingens erroris sui sita pr. esidium imaginentur in Sanctorum , & Nomae doctrina; ut certissime constet , quam invicte utrilisque S. Doctoris lunune pertinax eorum eris ror vincatur, audiendus D. Auguriiuus lib. 3. ad Bouisuc. cap. 4. n. 6.Ωuibas ita se habentibus,ex his etiam illa, qua deinceps nobis objiciunt, referuuiar. ciuis enim Catholicus dicat, quod nos dicere jactitant. 9iritum Sanctum a utorem virtutis in veteri Te mento non jusse Et num. 13. Eadem igitur Mer es, ct in illis, qui nondum nomine ,
sed re ipsa fuerunt autea Christavi, O in His, qui non folism suus, verum etiam vocavtur, O in atrisque eadem gratia per Spiritum San-Hume unde dicit Aposhlus: Habenter autem eamdem Spiritum dei. Deundum quod scriptum est, Gedidi, propter quod locutus sum, oe' nos
eredimus propter quod loquimur . Et num. ιδ, ad Pelagianos objiciem tes , Spiritum Sanctum adjutorem virtutis in veteri Testamento non
fuisse, respondet: Tempore veteris Testamenti Spiritum Sanctum in eis, qui etiam tune secuudum Isaac promissionis Filii erant, non solis is adjutorem, quod si suo dogmatis icere existimant, verum etiam largitorem dicamus fuisse virtutis. quod si negant, tibero eam potius arbitrio tribuenter, contradicentibus talis Patribus, qui sciebant ad Deum veraci pietate elamare, Diligam te Domine virtus mea. Idem
repetit tract. p. in Dasn. Leuis dedit legem Ille dedit legem, cui δε-dit er gratiam. dia legem per servum misit, eum eratis iue defiendit. Et unde facti erant homines sub Dee Non implendo legem. enim legem implet. non eri sub lege, sed eum lege: qui autem sub legees, non sublevatur ,sed premitur is lege: omnes itaque homines sub lege Uittitor , reos facis lex ,er ad hoc tuis super caput est, ut ineudat i Iis peccara, ct nos tollat, lex ergo juber, dator legis miseretuν in eo , quod iubet lex. Conautes homines implere viribus fuit . quod d lege praeceptum es, ipsa sua temeraria, O praecipiti prassumptione ceciderunt . Et quoniam suis viribus legem implere non poterant, facti rei Db lege imploraverunt Iiseratoris aaxulum, veniat Medicus, ct sanet aegrotos. Medicus quis ὶ Dominus Norier Vesus CBri s.
38. Hoc iterum expres,e docet lib. r. ad Simplicianum q. .num. o.
Noluit ergo Esu, o non cucurritaseo voluisset, ct cucurrisset, Dei ydjutorta pervenisset, qui ei etiam velis, ct currere vocando praestaret, vis vocationς coutempta reprobus ereret ergo tuit in potestate Gaa vomi .i Tom. . Dd cem
237쪽
eem Dei vocantis audire, dc non contemnere I & consequenter non ex
impotentia, sed ex ejus despectu reprobus factus est. Consimili voco
loquitur contra Fausum lib. I9. cap. I 8. disertinen inter Sacramentae veteris legis iv praecepta Decalogi his verbis statuens et Haec praecepta sunt morum ; illa facramevia fant promissorum: haec implentur per a juoantem gratiam x illa per redditam veritatem: utraque per Christam ,hisiamsemper gratiam donautem, nunc etiam revelantem, drhanc veritatem tunc promittentem , nunc exhibentem . En per ori-
sum legein impletam; quia implet promitia, clim lex iacta eii veritas a Christo exhioita; impiet praecepta, clim lex a Christo facta est gratia
in novo Teltamento revelata, sed semper a ChriHo donata : ergo 1 fuit etiam donata gratia in veteri Testamento. Non ergo spe ctantes ad Qedus Iudaicum fuerunt relicti in sua impotentia, Sc omni gratia interiori deitit uti. 30. Sed inens D. gvguriiui evidentsori lumine cernuur in illo lis bro 3. iam lautato ai Bonifatium contra duas Epiliolas Pelagianoruin Cap.4. ubi acriter insurgit contra calumniantes ipsum, quod in eae fuerit aliquando sententiae, Deum in laedere Judaico exegille fugam peccati, S implemantum legis , relinquenio Ju daeos in suae impotentia . Quare sic clam1t: Catholicus dicat, quod nos dicere jactitant , Spiritum Sanctum adjutorem virtutis in veteri Testimento non fuisse ὶ Ubi mani- felle deelarat , se nunquam Objectum tenuille, & docui ite .. Et revertita est; chin semper inam Ibilis fuerit in hac doctrina ; quare dicit serm. 1 8. de temp. Spiritu opus est. ut lex possit impleri. Et lib. r. de is
Peccat. mer. & reluiss- cap. II.. Hoc Regnum mortis sola in quolibet δρ--m e gratia deHruxit Salvatoris, quae operata eri etiam tu autiquis Sanctis quicumque , autequam in carne Christus veniret ς ad ejus tamen adiuvantem gratiam, non ad legis litteram, quae jubere tantum , u adiuvare poterat, pertinebant. Et de Spirit. dc litter cap. 26. EXPO
nens illud Apostoli : Non auditores sed factores legis iurii scabuntur , ita loquitur: Sic intelligendum ess , faritores legis justi abuntur ut sciamus, aliter eos non esse factores legis, nisi ius centurint non ju-Hi catio factoribus accedat, sed ut factores legis faciat: ergo falsum , scabsonum e it positum discrimen inter iiDdus Judaicum , dc rilitanum, quod in illo Deus exigit iugani peccati, dc implementum legis a peccatore , relinquendo illum in sua ilia potentiae; in isto vero Deus peccatori dat , quod jubet, illum sua gratia purificando. Quis
enim credet, Judaeos non credidille, quia credere non poterant Z ΗOe potius verissimum est, quod non credentes, ideo non crediderunt, quiae credere noluerunt: ergo fuit in ipsis vera Dei gratia hoc polle largiensrlicut intuliit An nriinus' lib. a. de Actis eum Felice cap. s. adversos Manich vos negantes liberum arbitrium o Dicebant illi, legem a Deo
datam servare noluille : ex quo snsurgit Augustinus , & arguit, fuisse in ipsis veram poteitatem ad implementum legis, his verbis t figmenim servare legem Non vult, in potestate ejus es , si etelit - Non enim dixix ,son posue uvi ,sed nolueravi: hoc ergo , quod in eorum voluntato est,
238쪽
De damnatis V tessellii propostionisus. ari
st nolint, peccatam es certὰ sine ulla necessisater ergo & eadem irre-μ ehensibilis potest contra sis uelitum ei loritiari consequentia a qui clini negare non possit, quod in isdere Judaico resistentes Spiritui Sanqcto credere noluerunt, ex hoc ipso fit evidens, in eis mille veram gratiam , qua in potestate eorum ellet credere , si voluillent. . Discrepat hac infanda a stertio a doctrina Angelici
Praeceptoris I.2. q.98. art. I. ad 3. Et art. a. supra citatis n. 29. In quem
φ S. Doctoris locum ita notat Glolla marginalis P. annis Nicolai: Hec- eine tua gratia impediens, quam Henius lib. 3. de grat. Salvatoris eap.8. datam Pudaeis fuime vult. Hati monstrum i Rem etiam clarissime illustrat D. Thomas ad Rom.4. lect.a. aperie ostendens,quod per Incarinnationei Passionem,& Mortem CBrisi gratia quidem uberior derivata sit, oc communicata Sacramentis,revera tamen fit de datam gratiam Judaeis ad fugam peccati, dc implementum legis, his verbis: Et ideδ m has dicendum est, qu)d circumcisio ex ipsi opere operato non habet vim
ratem efflivam, nec quantum ad remotionem culpae, neque quantum
ad operationem justitiae, sederat fotam justitiae Aguum, ut bla Ap Ἀμ-Ias dicit; sed per dem Christi, cujus circumciso signum erat, ausere
latur peccatum originale, ct conferebatur auxilium gratiae ad refuagendum.. 43. Hoc & iterum signanter docet in aliis locis 3. p. q. o. art. . e picans, quomodo, etsi lex non dabat gratiam adjuvantem, compotii hiis erat cum gratia . Sic enim habet in corpore articuli: Iu C reumei ne gratia cunferebatur, non ex virtute Circumcimuis, sed ex virtuteri nis Christi, cujus signum erat Circumcisio. Sicut igitur gratia jusliticans erat cum Circumcisione, non ex , seii vi, & virtute Circumcisionis , ita gratia actualis erat cum lege , non ex lege , seu vi, oc viri utelegis. Et explicans illud Apopoli cap. 3. a s Galat. . viam in lege ue-mo justificatur, ait: id est per legem: aliqui tumeu 9i. itualiter Qivebant in lege ,sed hoc non erat ex ea , sed ex fide mediatoris. Ex quibus
omnibus certum, α inconcultim hi argumentum, elle de ariente Divi Thoma , Judaeos accepi .le, gratiam lassicientem, bc in inhq non titille voluntatem nudam , dc inermem a 3sque omni gratia sulliciento, in sua
impotentia relictam, cuius Angelici Magi liri doctrinam sequuti omnes ejus discipuli. Eminentilliinus Chetanus dicetis : Conditio Iersia hine consequens eri, quὐd humo sub lege relinquebatur sibi ipsi, utpote nos adiutus interno dono divitiae gratiae . Nec per haec intelligas, novitie, qu)d Ddaei aute risi adventum sub lege exirientes,caruerint ratia, quouium hoc non dicimus a sed intellige, quod ex ilio stata non habebant gratiam , sed babebaut gratiam , Mi illam habebant, ex participatione satus novi reveundi per oririum. Participabant autem statum nisi Testamentis . oe devotione ad mediatorem Dei, oe' hominum Messam. Et M. Aharea disp. i . de auxiliis n. 3. de Juda:is loquendo, ait: Habuerunt M atiam vere sussicieutem, per quam couverti potuerunt, ct fructus dignos paruit entiae facere, alias non reprehendi et Dominur, quod uvas non produxerist. Consentiunt , alii Thomiliae , qui limpi-
239쪽
dissilia Angelici Magistri doctrina venenum hujus propofitionis destruunt, atque proscribunt. Videantur M. Lemos lib.4.P. .cap.9.Aram xo de necess. Srat. art. Io. Bolivar de grato Dei dub-I 2. Eminentitatinus Aguore dillari. ra g. sect .s- Μ. Ferre de grat. Dci q. 6 sect. a. 1Ilultri se simus Godo disp- . PP. Salinanticenses msp.2. demecesia grat. dub.6-Banceltraci. q.. art. 23 . Obj6. N art. y j.6. obj. I. diffuse adiitodiun, atque nervose in universali hoc propugnans. Cornexo tou . I. tradi. 2. disp. a.dub. 8. arg. 2. Q ii omnes constanter propugnant, quod licet itu, lis .iere veteri gratia sui sciens non fuerit ex vi, ac virtute legis , fuit tamen tempore legis cum ea, dc donata ex fide Chri . NihiI ergo magis remotum a lenia utriusque S. Doctoris; nihil alienius a mente Discipulariam eju , ex communi Theologorum sententia: sed ex nihil magis repugnans SS. PP- doctrinae, quae lagem sanctam, S mandatum sanctum, ct nonum praedicata per quod nempe reconciliaretur homo Deo, reserinaret se ipsum, rationabiliter viveret, custodiretur a culpa, acquireret meritum , habilitaretur ad gratiam, per modum cujuina dispositionis, dum retrahens homines a cultu idololatriae,concluderet eos 1u, cultu unius Dei, k quo salvandum erat genus humanum per Chririum Consulto brevitatis causis eos olivito - Videndi tamen S. Aufeimus 1 Iier Epist. ad Rom. ip.6.S. ortuus Alexandrinus super Evang. Danaia ib.9. cap. 23. D. Hierondimus Epist. ad Galat. l.Z. cap. I . D. Patior. p. 3- cap.28. Ex lita morat. cap. 37.
4a. At tenuis mit infuello tot SS PP. auctoritas. Partes ainplecti maluit Panyenii, doctrinam propositioni, expresse tradentis lib. I. de frat. Salvat. cap. I l. Consilium Dei reformando Oxum populo satiseerrimum in danda lege fuit, non ut per gratiam susscientem, quae adesset ipsis, eam observando rectὰ viverent, qu)d eos vovi- poese praesciebat, sed si multitudine praeceptorum, quae per legem implere nou poterant, eorum superbia frangeretur . Um Dbpus Dei tantum abeis , ut sincientem gratiam siservandae legis yudaeis astuisse Iunonat, ut potius e contrario convincat, nullo modo eis adfulse . Id incunctanter pronuntiat lib. 3. de grat. Chrsi Salvat. cap.s. Ex his sinciem ter demonfisari puto , esse quemdamsub lege Hatum, subquogeuer liter, paucis exceptis , Pudaica nutio ante Sahatoris adsentum fuit, in quo no1 Iolum non dabatur gratia D leur implendi id, quodjubeba- r, multὸ minus gratia finesens adsalutem; sed e contrario talis gratia lationi legis, ae scopo Dei capitaliter repugnabat . Et in fine Capitis : me gratia vero finesens, quamvis per Salvatoris adventam jam reetela lassi, multis tamen des etiam in nova lege Christianis ,δεGub veteri Tesamento, quo tegebat- , pene toti Fudaicae Nationi, pascis exceptis, defuit. Rursus cap. 7. 8. & 9. adversus Iegem debacchatur . N aec enim eIi Capitis 8. titulus: Status veteris Te menti figurativus er propheticus non asserebat Pudaeis gratiam fumientem , sed potius impedientem . euanta fuerit D isIervitus ignorantia gratiae, ediaustoris ejus. Haec di cap. 9. inscriptio: Status veteris rasamevti, ut
240쪽
i justifub illa resamento, ct gratiasu lenti muniti. Gratia illa
sub natura, er lege continetur. Hoc approbat, cc clari iis ex pri init dicto lib. t. cap. 8., quod inscripsit: Secundus esse Ius legis, reddere praerepti observationem di iliorem e gratia , propter incrementum cou eupiscentiae. Inscriptumque sinii liter legitur Caput nonum his verbis: Tertius esseHus legis, graviorem ruisam afferre, arctiusque concludere
hominem sub peccato. Cui doctrinae ita immobiliter adhaeret, M opposi tum quoddavi tabulae genus judicet ibidem lib. I. cap.6. dicens: Profe-Ho nihiι aliud fuisse te mentum illud perspicuum est, nisi magnaia quamdam qua comatam, quae non tam propter se ipsam, quam pro pter id, eui praefiguranda ferviebat. Quo nihil magis horrendum, erroneum , di scandalosum dici potest . Seci quid mirum , cima doctrinam hanc hauserit ille ex impio Haereticorum puteo Z Τraὸ ita fuit priἰis ab Haereticis, ut videre eli in contra Remonstr. in specim. Amstelodamensiart.s . dicentibus: Pudaei, quibus Christus praedicabat, Non poterant se convertere, aut credere a nunquam etiam ipsissus ciens gratia data es, qusi ad conversionem, aut salutem pertingerent. Latberus in Epist. ad Galat. cap.s. Nunquam etiam ipsis fusciens gratia data eL . auo
plus conantur homines satisfacere legi, soc magis transgrediuntur. Et tona. 3. prafat. in vetus Testamentum affirmat: Legem datam esse a schficet ad revelandas, er augendas spirituales travor oves. In eodem est errore Calvinus lib. 2. initi t. cap.s. j. . cap. 7. ,. a. 6. S lo. Fuit haec doctrina datvariata ab Alexandra VIII. propositione s. Pagani. O D-daei nullum omnino accipiunt d yesu ChrisIo influxum, adeoque sue recte inseres, in illis esse voluntatem nudam, ct inermem sine omui gratias ciente . Est haeresis ista ipsamet propolitio, quam damnarunt Summi Pontifices S. Pius V. ,& Gregorius XIII. definitiva hae sententia: Deam homini nihil imp bile praecepisse , falso tribuitur Augusisno; cum sit Pelagii i meitio ergo tot iuilissimis momentis ad tenebras deductaeit propositio . Osis enim cui exclamat nus lib. 3. de liber. arbitr. cap. i6. Nou clamat stultum esse . praecepta dare ei, ei liberum non est, quod praecipitur facere, O iniquum esse eum damnare, cui non Dit poterias jussa complere a ct has injustitias, di iniquitates miseri non intelligunt Deo se adscribere.
43. Nec minus reprohus eii octavae propositionis sensus, in qua Jansentanae haresis involutus erroribus, in eodem promulgando errore suberrat: etenim non solitur rejicit ab antiquo isdere potestatem obtinendae salutis, sed N ipsam relegat a novo scedere in omnibus non habentibus gratiam efficacem, dum allerit; Nos non pertinemus
ad novam faedus, nisi in quantum participes fumus ipsius vovae gratia , quae operiatur in nobis, id quod Deus nobis praecipit. Novam gratiam vocat ille, quia noviter in novo isdere data sit; ac si gratia Redemptoris suturi in veteri foedere data non millet per Corsum ad vitie a cndae servanda pracepta; hancque gratiam describit ille dicens, este illam, quae operatur in nobis id quod Deus nobis praecipit. Quare unum cer-ιissime lapponit, gratiam bonorum operum enectricem ita es te novi