장음표시 사용
241쪽
scederis propriam, quod nulli hujusmodi gratia toto antIqui faederi, tempore data fuerit. Ex quo nec M fes, nec coeteri antiqui Patres. N Prophetae acceperunt gratiam, per quam Operaretur Deu, in cordi-hus eorum mandatorum , dc Praec piorum obedientiam, quod sane est penitus Haereticum 3 ciam plurimi ex Judaeis crediderint in ChriHam venturum, & servando legem salvati sint, ut Sacra Scriptura tellatur de fue , David, Zacharia 3 dc pluribus aliis. Hinc literito muciliam Aransiicanum secundum declarat Can. as. Unde in Abel justam, er E, ei Abraham, θ' Isaac, ct Facob , or omnem antiquorum Sau-Horum multitudivem illam, praeclaram Mem , quam in gyorum laudem praedicat Apostilus Paulus, nou per bonum naturae, quod prius is Adam datum fuerat, sed per gratiam Dei credimus fuisse collatam. Hoc puLhro probat S. Augustinus lib. I. de peccat. merit. γ remis. cap. ii. dicens: Hoc Reguum mortis foti in quolibet homine gratia δε-sruxit Salvatoris , quae operata es etiam tu antiquis Sanctis quicumque , antequam in carne Christas veniret I ad ejus Iamen adjuvantem gratiam, non ad legis litteram, quae jubere tautum, nou adjuvare poterat, pertinebant . Cui doctrinae accinit D. Thomas I, 2. q 98. art. a. ad 4. Dicendum, quod quamvis lex vetus non sinceret ad salvandum hominem , tamen aderat aliud auxilium, d Deo hominibus ut eam lege .
per quodsalvari poteravi: scilicet des mediatoris, per quam justificati sunt antiqui Patres, sicut etiam uos juriscamur: ct se Deus non δε ciebat hominibus, quin duret eis salutis auxilia. Qibid clarius, quid apertius dici potest Z44. Ulterius, positive assirmat, quod exprimit ipsa propositio, nos non pertinere ad novum ioedus, nisi in quantum participe, sumus tantum ipsius novae gratiae, quae operatur in nobis id, quod Deus nobis pr. aecipit a quae propositio aequivalet huic: Ratione hujus novae gratiae, quae operatur in nobis id, quod Deus nobis praecipit, pertinemus ad no- . etum faedus : er quia datur in nobis haec gratia , ad novum faedus pertinemus. Prima pars Calliolica veritas est, quam D. explicat l. 2. q. I . toto art. I. , art. a. in cor p. dicens: L odsicut dictum est ad legem Evangelii duo pertinent: Unum quidem principaliter, scilicet ipsa gratia Spiritus Sancti interius data: er quantum ad hoc nova lex iurii- cat: Sude Augusinus dicit in lib. despirit. O Biter. ibi, scilicet in eteteri te mento, lex extrinsecus eri posita, qua injust terrentur: hic, scilicet in novo tes Iamento , intrinsecus data eri, qua justi carentur. Aliud pertinet ad legem Evangelii fecut ri), scilicet documenta dei, O praecepta ordinantia albeIum humanum, dr humanos asius . Et quantum ad hoe lex nova non jurii cat . Unde Apostolus dicit a. ad Grinth. 3. Littera occidit, spiritus autem liviscat. Et Augustinus exponit tu Iib. de Dirit. O bit. quod per litteram intelligitur quaeliίet scriptura extra homines extilens etiam moratium praeceptorum, qualis continentur in Evangelio. Unde etiam littera Evangelii occideret, nisi adesset interius gratia sedet sanans. Et sub eisdem terminis, quibus uti-iur propositio id ostendit: Ad 3. dicendum , quod legem novam, O
242쪽
De damnatis a sellii propositionibus . a Is
eeterem unus Deus dedit, sed aliter, er aliter . Nam legem veterem dedit scriptam in tabulis lapideis, legem autem nomam dedit scriptam in tabulis cordis carnalibus, ut Apostolus dicit a. ad c virint. 3. Prolude sicut Augustinus dicit in lib. deipirit. , litter. litteram sam extra hominem scriptam, O ministrationem mortis , O mini rassionem damnationis Astoriolus appellat 3 hane autemscilicet novi te menti legem ministrationemspiritus, edi minis attonem justitiae dicit, quia per δε- num spiritus operamur justitiam, ct is praevaricationis damnatione Iri
4 . At pars secunda, quod nempe soluin ratione talis gratiae simus participes novi laederis , , non alterius gratiae, hoc est penitus falsum. Falsitatis arguit ipsum D. Thomas r. a. q. lo6. art. r. ad 3. docens, ad novum laedus per fidem pertinere homines his verbis: Perfidem ori pertinet homo adnisum Testamentum'. ergo non per solam gratiam efficacem,qua Deus operatur in ipso,quod jubet:alias peccatores,qui neque sidem, nec spem amiserunt, si tamen gratia esiicaci destituti, non saeiant , quod Deus praecipit, non pertinerent ad novum foedus, nec essent Ecesesi ae membra , quae ex illis coalescit, ut dicit S. Avumvartract.6. in 'Tan. Fatemur, in Ecclesia Catholica er bonos, ct maior esse, sed tauquam grana , er palear : juxta illud Matthaei cap. S. V. E. ubi Ecelelia Gripi comparatur Areae, in qua palea simul extitit cuin tritico. Qitent errorem S. Augumnus reseri, ac resellit de Haeresibus ad xrivultdeum: In id etiam, , progrediuutur, ut di aut , vi tam 3usorum in hoc secula nullum habere peccatum, er ex bis Ecclesiam Christi in hac mortalitate perfici, ut sit omnino sine macula, o ruga: quasi non sit oririi Ecclesia, quae in toto terrarum clamat asDeum et Dimitte nobis debita nostra . Est etiam contra D. Thomam eadem q. art. a. ad a. Gratia novi te lamenti eis adjuvet hominem a non peccandum, non tameti ita confirmat in bono , nι homo peccare non possit; hoc enim pertinet ad satum gloriae. Et ideo si quis post acceptam
gratiam novi testamenti peccaveνit, majori parua est dignas, tanquam majoribus bene ciis ingratur, er auxilio sibi dato non utens. Nec tameπ propterea dicitur , quod lex nova iram operatur , quia quavium eri de se fusficiens auxiliam dat ad non peccandum. limis autem, ut recte observat Glolla in margine nisi actualis gratia ei data, qui tamen peccat Nam si habituali, tantum intelligatur, illusoria elisi ratiocinatio S. Thomae, qui sine actuali habilitatem non Lissieere docet infra. In quo explicat Magister excellentiam, & praerogativam novae legis supra veterem: quod posterior nihil ex se ipsa gratiae contulit , prior vero gratiam omnibus tribuit in pluribus efficacem, in omni-hus sufficientem, quibus ad novum foedus pertinent; et si coelestibus
auxilii, Divinae gratiae bonorum operum effectrici, non occupentur.
46. Η ine ineluctabili, exacta consequentia in rtur, qu6d peccatores , efficaci Sratia destitutos, penitus 1 novo foedere rescindit Ee uellius ad foedus Judaicum, relinquendo illos in sua observandae lo- si, impotentia, remittit; cimi tamen adsit gratia lassiciens, spes remise
243쪽
sionis peccatorum, poenitentia, quibus participes sunt novi scederis: dc in Symbolo Apostoloruin credere jubeamur reinissionem peccatorum. di on suffieit ipsis fides, quae per peccatum non extinguitur, ut docet Tridentinum seii . 6. cap. I s. Can. 28. ut ad novum foedus pertineant: non pi aecepta, non documenta, non Sacramenta, ut novi laederis sint pa
ticipes, contra Divum Thomam dictaq. art. l. ad 3. Dices m , qu)s
nullus unquam habuit gratiam Spiritus Savdii, nisi per Mem Christi
eYpticitam, vel implicitam. Per dem autem Christi pertinet homo as novum testamentum: unde quibuscumque fuit lex gratiae indita, δε-
eundum hoc ad noTum te meiatum pertiueoant. Et expressius ad primum: Dicendum , quod in Scriptura Evangelii non continentur, nisi
ea, quae pertinent ad gratiam Spiritur Modii, vel Aut dispositios, viel sietit ordinati*a ad usum hujus gratiae: sicut dispositiva quidem , quantum ad intellectum peruerim, per quam datur Spiritus Saucri gratia .eontineu ar in Evangelio ea, quae pertinent ad manifesandum Disinitateis, et ei Humanitatem Gripi. Secuodum estium verὸ continentur in Evangelio ea, quae pertiucut ad contemptum Mundi, per quem homo fit capax Spiritus Suncti gratia . Mundus eoim , id est, amatores Mundi , non potes eapere Spiritum Saurium , ut habetur manu. 14. Ufus ve- νδ spiritualis gratiae est io operibus virtutum, ad quae multipliciter Scriptura novi te menti homines exhortatur. Quid ergo magi, injuriolum fidei, Sacramento Baptismatis , praeceetis, eXhortationibus, dc articulo fidei remissionis peccatorum excogitari potuit, quam Legesnelli error λς. Ulterius: Infantes participes novi foederis agnoscit Ecclesia, etsi capaces non sint novae illius grati.u, quae in nobis operatur , quod praeeipit Deus: at & isti exclusi a novo laedere juxta iti Delium, clim non laciant , quod Deus praecipit . Synodus generali stanstantie s sess. 8.damnavit hunc articulum as. annis mulsi Nullus V Episcopus, dum es in peccato mortali. At Catholicum credit ias uelius hoc d terius, & execrabilius dogma, quod non sollini disnitatem Episcopalem amittant, sed & quod ejiciendi runt a novo Ecclesiae isdere, cinia in illo
statu peccati careant gratia, qua Deus operatur in nobis. In quo sane in errorem incidit Pelagianorum, peccatores ab Ecclesiae societate eliminantium, ut refert S Augustinus lib.de Haeresbus ad Suodsult Deum . uia errorem istuan sequentibus verbis reteri, ac resellit In id etiam progrediunsur , ut dicant, vitam justorum in hocsaculo nullum omnino hahere meeatam, O ex bis Ecclesiam Christi tu Aac mortalitate perfici . ut sit omnixis sine macula, ct rugo: quasi non sit Chrsi Ecclesia, a
in tuo terrarum Orbe clamat ad Deum , demitte nobis debita sosra. Quare S. Doctor non a nOVO kedere excludit omnes, in quibus Deus noli operatur quod praecipit, sed Haereticos, S Schismaticos, qui se ab scelesia segregant, ut constat ex serua. 3. de Agar , SI ael, ubi ipsos expres a novo isdere excludit, di Ecclesia. dicens: Rite m-νeses lior earum: non enim Baredes erant Haeretici eum Catholi. eis. Sed quarὸ non erunt haredesὶ Nonne de femine Abraham nati ZEt quomodo Baptismum Ecclesia habent 2 Baptismum babenti. redem
244쪽
faceret semen Abrahae, nisi ah haereditate superbia excluderet. Eodem verbo nasceris, eodem Sacramento, sed ad eamdem haereditatem vitae aeternae nou pervienis, nisi ad Ecclesiam Catholicam reeterjus fueris. Ex semine Abrahae nasceris , se lius ancillae foris propter superbiam edi e. 48. Horrendae sane sunt consequentiae illae, quas fides reprobat, &quas intellectus in sensu plano hujus propositionis, prout jacet, consequitur. Sed iterum apparet occultum venenum praecipui, di solemnis Uenii dogmatis, quod pro virili studet guesnelius effutire. Exclusa in propositionibus antececientibus a veteri foedere gratii lassiciente, cum non obscure signi licet defuille Iudaeis in antiquo testamento auxilia , ut facerent, quod possent; peterent quod non pollent; & ut adjuvarentur , ut possent: hanc gratiam sufficientem ista 8. propositione relegat letiovo foedere: in quo eam dumtaxat agnoscit gratiam, qua Deus dat nobis quod jubet aut petit a nobis, in quo sensu omnis gratia est efficax : ut sit penitus eliminata , di do in dio sublata gratia lassiciens pro omni stederet verumque similiter sit, quod in utroque foedere ad merendum , & demerendum omnis sit adempta libertas; ut deficiente auxilio efficaci praecepta fiant absolute impostibilia . In quo haereticuin Uenii dogma, iterum in anathema Ecclesiae recidit: Uuoniam qua
talibet arte Iallaciae spiritus perditionis armetur, sandro gladio spiritur principalis, ct detegitur, ct neeatur: ut dixit Gelasius III.: quod iiivgis perspicuum fiet sequentibus propositionibus.
q. III. Atiae examinantur Ise ellii offertiones.
r. Ruid aliud remanet anima. quae Deum, atque i usgratiam amisH, nisi peccatum, ct peecati eonsecutiones, Interba paupertas, ct segnis indigentia , hoe es generalis impoteηtia ad laborem, asorationem, er ad omne opus bonum Za6. Nasiae dantur gratiae, nisi per fidem. a . Fides eri prima gratia, ε, fons omnium aliarum . 28. Prima gratia, quam Deus concedit peccatori, es peccatorum remissio 29. Extra Ecclesiam nulla emeessitur gratia. So. Omnes quos Deus ouit Disare per Christum, falsantur infalli-hiliter.
i. Desideria Chri semper habent suum sectum; pacem intimo eo dium infert, quando eis illam viat. 32. Psus ChriHas se morti tradisit ad liberandum pro semper Dosanguine primogenitos, id es electos, de masu Angeli extermina
33. Probi Leuantam oportet bonis terrenis. sibimetipsi renuncia e , ad hoe ut quis Mariam habeat sibi, ut ita dicam, approprioud. Christum D m , ejus amorem, mortem, ct mrrierιa, ut facu Om. V. E e S. Pau-Disitigod by Cooste
245쪽
S. Paulus diseus: qui aetexit me, er tradidit semet fum pro me 38. Peccator non es liber, nisi ad malum, sine gratia liberatoris. 39. Voluntas, quam gratia non praevenit, nihil habet laminis nisi ad aberrandum; ardoris , nisi adse praecipitandum, zirium, nisi ad I evulnerandum; es capax omnis mali, ct incapax ad omue bonum . o. Sive gratia nihil amare ρα sumus, us ad uosbam condemnationem. 4 i. Omnis cognitio Dei etiam naturalis, etiam in Philosophii Ethuicis,
non potest venire nisi d Deo: o sine gratia non producit, nisi praesumptiovem, vavitatem, S oppositiovem ad ipsum Deum , loco offectuum adorationis ,gratitudinis, ct amoris .
a. Sola gratia Christi reddit hominem aptum ad sacri tum Adei; sine Bbe nihil, nisi impn ritas, nihil nisi iuriguitas. 8. 21d aliud eme possumus, nisi tenebrae, nisi aberratio, ct nisi peccatum Me Mei lumine , sine Christo,st sine charitate λ 9. Π Acile eit, insubsistentiam, S falsitatein harum propositioni mav detegere,cuin omnes sint inter se connexae;idemque sub diversistermini, sonent, di euindem ad animarum perniciem nutriant errorem: ex quo S eadem odiosa, oc haeretica sequuntur consectaria , toties ex propossitioniblis deducta. Negat iii omnibus illis in fiatu naturae lapsae verum adjutori uin iste quo non diiunctum abesti-caci, conitituens potentiam proXime , adaquate , Sintegre potentem
ad actus supernaturales Deo adiuvante eliciendos: ex quo ineluctabili consequentia sequitur, non solitin quod peccator non eli liber, nisi ad malum , sine gratia Salvatoris, sed qu6d sine tali adiutorio nihil remanet animae, quae Deum, atque ipsius gratiam aini sit, nisi generalis impotentia ad laborem, di omne opus bonum supernaturale, ut omnis operis ni potestate spoliata manens, poenitere non possit, relinquendaque sit in illo miserabili statu, ut portet, & sentiat confusione sita onus peccati , ipsius servam necessirio se agnoscens, nullamque in ipsa elle potestatem ad bonum , sed solitin ad omne scelus fatali necessitate perficiendum. Quomodo enim homo humilis convertetur ad Dominum, si in ipso tantum remanet superba potestasὶ Quomodo Deum quaeret, si omnis cognitio Dei, etiam naturalis, sine gratia non producit, nisi praesumptionem, vanitatem, & oppositionem ad ipsum Deum , loco asse-ctuuin orationis gratitudinis, S amoris i Quomodo Deum orabit, qui gratia carens efficaci fingitur orare non polle Quomodo adimplere praecepta poterit, dum absque gratia efficaci divinorum praeceptor uni
possibilis obedientia hip ryiis eii, &falsa justitiaὶ Quom b Deum qu.eret, qui absque gratia efficaci ad nihil potest, nisi a suam condemnation in Uno verho: Quomodo poterit aliquod bonum, dum volumlas , quam gratia efficax non praevenit, nihil habet luminis, nisi ad aberrandum ; ardoris, nisi ad se praecipitandum; virium, nisi ad se vulnerandum a dum est capax omnis mali, di incapax ad omne bonum, dum nulIum est opus bonum sine amore Dei, nec quid aliud esse possumus,
246쪽
Christi, dc sine charitate : cum absque gratia efficaci nihil sit hcmo, nisi impuritas D. Hoc est haereticum Ramnem dogma in his propositionibus
praecontentum, merito fidelium mentes confundens , affligens, oc laucians, damnatamque tam 'DUenii, quam Baii perniciem iterum ad lucem revocans. Et quidem prinao, si peccator non est liber, nisi ad malum sine gratia Salvatoris efficaci, quam solum asnoscit stuesnellias, ct ea deficiente nihil aliud remanet, nisi generalis impotentia 'ad -- ne opus supernaturale primo, inquam, homo justiis a 3ustitia mortaliter decidens nedum amittit charitatem , sed etiam fidem, ac spe in I ac per- consequens, nec actus fidei, spei, & dilectionis saltem inchoatae potest elicere , qui requiruntur ad gratiam, oc amicitiam Dei recuperandam. Secundo , omisuo actus praecepti non esset imputabilis ad culpam homini hanc efficacem gratiam non habentia nam omitteret carens omni potestate ad actum praeceptum, S consequenter necellaria ellet omissior sicut di necellaria esset adimpletio praecepti: ctim gratia efficax ellet necessitans, inferens actum, ahsque omni potestate proxima, di expedita ad actum oppositum : quod damnatum fuit a Summis Pontificibus Pio V., & Gregorio XIII. in mhaeis Bais propos. 66. Sola violantia repugnat libertati hominis naturali . Et propos. 6 . Homo tectat etiam damnabiliter in eo, quod necessariis facit. Ulterius: Oblervantia illa praecepti, ex de elu potestatis non ellet dirigibilis per testem; clim lex klum dirigat, ct modum imponat agenti, ut operetur 3 sed dum agens est ad unum determinatum, abiste potestate proxima, ct immediata ad actum oppositum, inutilis, di vana est hujusmodi directio : ergo adimpletio nequit esse prudenter dirigibilis per legem. Qitomodo ergo credi potest omisso illa peccaminosa Z Videamur, quae supra diximus
Disp. I. Dub. a. per totum , ne frequenter Lectorem fatiget repetitio.s I. Sed dices, quod haec impotentia non est antecedens, sed cons ruens, & voluntaria, saltem in causa, nempe in peccato Originali, ut mere videtur D. Thomas a. a. quaest.6. art.f. ad I. dicens: Auxilium quibuscumque datur, misericorditer datur a quibus auteae nou datur , ex justitia non datur inpaenam praecedentis peccati, saltem originalis, ut dicit AnguHinus lib. de corrept. Ograt. Nempe cap. II. Nam haec est vana, & lfrigida responsio, quae occluditur omnibus argumentis su-
lira positis Disp. 6. Dub.s. q. 3. Etenim peccatum actuale debet este sic
iberum, qutici vitari ponit: unde impotentia , quae homini non est voluntaria in causa, ex voluntate Propria , non est absolute consequens, sed omnino ntecedens,' S minime imputabilis ad culpam; sed imp tentia orta ex negatione auxiliorum sufficientium in poenam peccati originalis, non ellet ex propria personali voluntate: ergo aestimari debet impotentia antecedens. Secundo, quia licet hoc effugium sublisteret in casu non remissionis peccati originalis, minime tamen in his, in quibus peccatum privsupponitur remissum: ergo remisso peccato Originali, impiaentia ex desectu auxiliorum sufficientium conssit uentium pote
statem proxime, dc immediate expeditam, ellet antecedens, ct non E e a mere Digitigod by Corale
247쪽
inere consequens. Q Iare inerito proscripta est prisara propositio. Haec est mens V. Thomae loco supra citato: Nusqua in enim , nec ibi, nee alibi docuit, elle imputabilem ad culpam homini carenti auxiliis sufficientibus omissionem actus praecepti; sed semper est constans in eo, quod ad peccatum personale requiritur potestas personalis; quare in casu denegationis auxiliorum sufficientium propter peccatum originale , denegatio potestatis antecedentis haberet rationem poenae, nor
culpae ἔ, ut e X tresie. docet a. a. q. IO. art. I. in cor p. &ad i. his verbis:
In illis, qui tribu audierunt de fide, in delitas non habet rationem ste cati.sed magis paenae: quia talis ignorantia Divinorum ex peccato primi
rextis consequuta est. sa. Sed revertamur ad sensum obvium propositionum, quae in unum colliniant finem, nempe in negationem gratiae sufficientis, quae manife-1tissimc apparet reflectendo super ipsas a quae sane ineluctabili consecutione inferuntur ex negatione gratiae sufficientis. Etenim si Deus homi-Nibus consert, aut praeparat auxilia sufficientia voluntate illa generali.
S antecedenti, qua vult omnes homines salvos fieri ; evidens est , quod datur gratia, quae ncia est ex fide, &quod fides non est prima gratia. dc fons omnium gratiarum, quod negat et . propositio, contra id quod S. Auguriinus Epist. to e. scribit: Spiritus ubi vult, Dirat: sed quod fatendum est, aliter adjuvat nondum inBabitans aliter inhabitans. JHιm nondum inhabitans adjuvat ut sint Fideles, inhabitans adjuvat jam Fideles. Sicut & quod erima gratia, quam Deus concedit peccatori, non est peccatorum remissio , ut intendit propositio a8. Est similiterovidens, qutid extra Eceleliam est aliqua gratia , quod negat propositio 29. & tandem , quod homo non est in illa generali impotentia laclendi
omne opus bonum: ergo,cum haec consequentia negentur ab ipso in Oin' nibus praedictis propositionibus, ex negatione consequentis arguendo
ad nVationem antecedentis, evidens est , quod nullam agnoscit in illis onelius gratiam susscientem, quae constratur a Deo, vel infidelibus, vel aliis, sive haereticis, sive peccatoribus . Vel aliter: Si Fides est prima gratia, bc fons omnium aliarum et ergo clim extra Ecclesiam vera Fides non detur, nec vera Dei gratia conceditur : ex quo consequenter
ad errorem latim omnem gratiam sufficientem ab infidelibus eliminat: unde merito insulibili Sumini Pontifici judicio damnatae sunt propositiones illae . .s3. Hoc compertissimum fiet, observando, quid Leuesnelius in , propositionibus 38. & . loquitur de gratia actuali supernaturali; cum 1erino sit de gratia praeveniente omnem liberi arbitrii dispositionem, quam non praevenit gratia habitualis, quae mediis dispositionibus hominis adulti recipitur in anima: & quia i uitur in illis de gratia, quae est in peccatoribus, aut in peccato existentibus, quae sane non est gratia habitualis , quae non est in illis. Etiam haec actualis gratia, de qua loquitur, est simpliciter supernaturalis: quia loquitur de gratia Salvatoris, S de gratia Crimi, quae indubie supernaturales sunt. inare proposi
iione 44. asserit: Non sunt nisi duo amorer, unde volitiones, di actiones
248쪽
De damnatis calessellii propostionisus. a a I
emnes nosbae nascuntur a amor Dei, qui Omma a it propter Deum, luemque Devi remuπeratur, er amor, quo nos ibos, ac nundum di- limus, qui, quod ad Deum reserendum est, non refert, or propterisse ipsum si malus. Et propositione 46. Cupiditas, aut charitas usum senquum bovum, vel malum faciant. Et propos. 4 . Obedientia legis profluere debet ex fonte; er his fons est charitas: sed in his propositi nidiis certissim una eit, loqui de gratia supernaturali, & de actibus , quibus holito tendit in Deum Auctorem supernaturalem , qui supernaturales sunt; ergo de eadem gratia supernaturali actuali loquitur in omnibus praecitatis propolitionibus; qubi nempe illa deficiente, quod remanet animae, eli generali, impotentia ad omne opus bonum a quod extra Ecclesiam nulla conceditur 3 qu bd peccator non est liber nili ad
malum sine illa; di quod nihil aliud eide postumus, nisi tenebrae, nisi aber
propolitionibus. Non solum negat, qu6d orsus fuerit mortuus pro omnibus hominibus; sed oc alterit, quod Pagani , Judaei, bc Η .eretici nullam ex meritis Christi receperint gratiam. Etenim nulla est gratia nisi per fidem fidesque est prima gratia , di fons omnium aliarum, ut statuit propositio 26. bc 27. ergo quibus non eii fide, concella, nec altera actualis conceditur gratia ; sed in Paganis, Judaeis, & Haereticis nulla est fides: ergo nec ex meritis Christi aliqua gratia supernaturalis eis oblata, vel conceda. Quod si Pagani, Juda: i, S Haeretici aliquem in- .
fluxum, aut gratiam 1 DD Gristo recipiunt, jam ellent fideles di ju Ilii elim juxta meDellium Fides sit prima gratia; nullaeque dantur gratiaenili per Fidem . Quod damnatum fuit ab Alexandro VIII. anno i6M. propos. 4. Dedit semetipsum pro u bis oblationem Deo non pro solis ele-ffis, sed pro omnibus, ct suis delibus. Et propolitione s. Pagani , saei, H. eretici, aliique hujus generis nullum omninis accipiunt dyesu Christo in xum, adeoque hiue reiad inferes, tu illis esse voluυ- ratem nudam, er inermem sine omni gratia sinciente.
sufficientein negat, sed di omnibus peccatoribus; nam prima gratia , quam Deus concedit peccatori, eri peccatorum remissio , ut allerit propositione 28. & propositione 48. dum dixit: Ioed aliud esse possumus nisi tenebrae, nis aberratio, , Nisi peccatum si te dei lumine: ergo
pro priori ad peccatoris justi scationem nulla ei conceditur gratia; oceon uenter nec gratia sufficiens; quod sane haereticum est; cliin juxta fidem adulti non jultificentur nisi mediis dispositionibus praecedentibus remissionem peccati, & ad gratiam suseipien iam requiratur conversio animat ad Deum juxta illud Zachar. i. Convertimini ad me, ct ego convertar ad vos . Vid. nita seis 6. de justis.
nibus earentibus gratia habituali auxilia sufficientia, ut redire possint ad viam salutis a non enim ellent in hujusmodi impotentia. si init rueti ellent auxilii, susscientibus: erso peccatoribus nullus relinquitur poenitentia:
249쪽
locus, nec ut resipiscant, & poenitentiam agant: frustraque dixit Deus Ea. i S. Convertimini admeadi agite paenitentiam ab omnibus iniquitatibus vobis,mnon erit vobis ad ruinam iuiquitas . Et Lue. 33. φρα- nitentiam egeritis, omnes similiter peribitis. Hoc enim est maximum clementiae, S misericordiae Dei argumentum , quod sit culpa ostendi tur, poenitentia placatur. QMare D. annes hortabatur Discipulos D. I. a. dicens: Filioli mei haec scribo victis, ut non peccetis, sedct squis precaverit, advocatum habemus apud Patrem risum orsum jurium, edi ipse est propitiario proleceatis noriris. ωomodo ergo fideles si post gratiam acceptam lapsi sunt, iterum poterunt a peccato revo cari , di ad Deum reverti, si in illis remanet generalis impotentia ad
omne opus bonum Ergo negatur peceatoribus locus i nitentiae, quod fuit haeresis Novati an vim, ut narrat S. Augustinus in lib. de hieres Ad x Multdeum haeres. 3 l. tona. 6. fol. 4 l. vocans eos CZ
tharos dicens: Calbari, qui se sis isto nomine, quasi propter mundi tiam saperbis 8, atque odiosissimὰ nominant, secundas nuptias non ad
mittunt , paenitentiam denegant: Novatum serravies h reticum ; un de etiam Novatiani appellantur . Nefas ergo est dicere, quod peccatores , S extra Ecclesiam se transferentes, S ab ovili Grain recedentes, nullam habeant gratiam ad poenitendum .s . Hoc sane, quod magnum, validissimumque est argumentum, amplisis confirmare placet. Etenim priinum omnium hoc consideraclione dignum est. respectu infideliuina si namque nullae dantur gratia nisi per fidem, O extro Eeclesiam nulla conceditur gratia, ut dicitur propos 26. & 29. ergo infidelibus, dc Judaeis impossibilis est Ecclesiae ingrestus I clim ad ingredum requiratur gratia, & extra fidem nulla sit gratia. Ulterius et si verum est, quod dicitur propos s. sine Matia nihil amare possis mus nisi ad nostram condemnationem: ergo infideles, &J udaei, quibus deficiente fide, deficit gratia, nihil nisi ad suam condemnationem lacere possunt, S consequenter, omnia eorum opera sunt
peccata. Quam doctrinam anathemietavit Alexander VIII. propos. 8. Necesse est, in delem in omni opere peccare; S propol. II. Omne ,
quod non es ex fide Chri lana supernaturali, quae per dilectionem operatur peccatum eri . Quae doctrina adversatur D. Augustino lib. I. ad Simplicianum q. a. probanti ex verbis Sacrae Scripturaei: isomodis enim credent et , quem non audierunt Et quomod3 audient sine praedicante rVocationem Dei praecedere fidem, his verbis: Nisi ergo vocando princedat misericordia Dei, nee credere quisquam potest . Et exponens verba Exod. cap. 33. Miserebor, cui mi rius ero, σ misericordian praHabo, cui misertus fuero, hanc Catholicam veritatem patericit, Scens: Cui misertus erit Deus, ut eum vocet, misericors misserebitur. Ecce Dei miserimbria,in delem vocans,qui es extra Ecclesiam ad credendum, ct gratiam sussicientem tribuens, ut credere possit. Viden
dus D. Thomas a. a. q. Io. art. 4. illud luculenter explicans, quia infi delitatis peccatum, etsi tollat gratiam gratum facientem, non tamen totaliter corrumpit bonum naturae. Unde in corpore articuli conclu 'dit ἔ
250쪽
De damnatis .sellii propositio ηibus . a a 3
dit s Sicut enim habens fidem , poteri aliquod opus committere in aris, quem non refert ad fidei finem , vel vexialiter , vel etiam mortaliter pectando i ita etiam infidelis potest aliquem actam bonum facere in eo, quod n u refert ad Auem in delitatis . I t cuin tibi in coritra obiiceret illud ad Rom. t . Omne, quod nos estex de.peccatum eri, & ibi Glossa: omnis in delium et ita eis peccatum , quod satae est praecipuum Σuefiniatii, sicut fuit fundamentuini respondet his verbis ad primum : -d illud omne, quod non eri ex fide , peccatum est, eri intelligendum , Cel quia vita delirem non potes se sine peceato, cism peccata sine Me non tolliantur. IVel quia qaidquid agunt ex infidelitate peccatum es: o de ibidem subditur, qtiod omnis iindeliter vivens, vel
agens vehementer peccat . Nota illud , in deliter visens, seu agere ex infidelitate; si namque operatur sine fide contrarie , seu ex fine contrario fidei, peccatum est: non tamen sine fide praeci sive, subqita solum asserimus, polle essici aliquod bonum opus. Etenim si fides dirigit imtentionem respectu finis ultimi supernaturalli, lumen etiam rationis potest dirigere intentionem rospectu alicujus honi connaturalis. 38. Et sane qui, unquam credet peccalle obitetrices AEgyptiorum liberando infantes masculos a morteὶ Quis peccalle Persarum
Regem reaedificando suis si imptibus Templum Hierosolymi, Quis peccalle Re ena Afuerum in tot bonis operibus gratiis, ci beneficiis, quibus allecit Juda:os Quis peccalle liberando legatos ex Populo Israel mistbs 3 Abiit error iite et, ad quem accedunt propositIones mesuellii 4s. 46.47.48, 40. so si. H. s3. s . Sy. s6, s . s8. di s0. In
quo nihil immorandum nobis elle video, clim lit perversum dogma quod certe omnis sensus humanus quantulacumque ratione subnixus,inaximeque Christianus abhorret. sq. Ulterius: si in illa generali impotentia remanet peccator carens omni auxilio supernaturali, quo constituatur proxime,wexpedite potens in ordine simernaturalii nihilque operari potest nisi ad sitam condemnationem: Ergo amore Dei in corde peccatorum non amplius regnante , necesse est, ut in eo carnalis regnet cupiditas, omnesque
actiones ejus corrumpat , quod est propositio qs. Ergo nihil aliud esse p. fumus nisi tenebra, nisi aberratio, er nisi peccatum, sine fidei lumine , sine Christo, Osine charitate, ut legitur propos 48. Ergo struseraelamamus ad Deum, Pater mi: si Spiritus charitatis non es ille , qui clamat. ut dicitur propos so. Emo totum des peccatori, quando ei deestans; er non es spes in Deo, ubi non est amor Dei: ut d icitur prO-pos n. Ergo oratio impiorum est novum peccatum, θ' quod Deus illis concedit, eri novum in eos judicium, qu6d affirmat prVositio s9. Quae
omnia ipse concedit; at simul ea refero, ut inanitesta nat errorum ejus Connexio, & ex contextura eorumdem crescat horror 3 quippe qui horrenda sunt dictu, piasque Catholicorum ostendunt aures, & ex qu rum positione nova incredibilia sequuntur absurda. Si enim absque gra' ria nihil remanet in homine peccatore niti peccatum: ergo peccatum erunt dispositiones ad gratiam recipiendam, quod expresse damnat lini