Hypocrisis Marci Antonii de Dominis detecta, seu censura in eius libros de republica ecclesiastica, præambula pleniori responsioni. Auctore Fideli Annoso Verementano theologo

41쪽

η2 Μ. ANTON II DE DOMI Nas

stium inanes consiletudines approbandas abduceris . non abnuerim, consuetudinem Vnius prouinciae a reliqua Ecclesia approb tam vel toleratam, leges humanas abrogare posse: at unius insulae consuetudinem, utypiscopi & Presbyteri post sacros Ordines. & castitatis vota ducant Uxores, quales plurimi Ecclesiae Anglicanae primi Protestantes Episcopi erant, quae tota Ecclesia renitente coepit dc perstat, propter quam a reliqua Ec-i clesia anathemate punitur S abiicitur,lianc consuetudinem posse totius Ecclesiae viai-/ uersalis perpetuam legem S constantem praxim abrogare, nescio quo probes argumento , neque quo hoc pronuntiatum vel auro vel argento ferrumines,nisi fortassis illa Matth. is, Christi saluatoris nostri aurea sententia:

Ecclesam non audierit ,- tibi sicut Ethnicmo Publicanus; vel illo Cypriani, quod argen- Θς I xqπ to pretiosius cst,dicto: Vnitatem Ecclesae qui ,- '' tenet,tenere se em crediti qui Maesae r nititur se resistit, qui Cathedram Petri ,supra

quam fundata es Ecclesia, desierit,in Ecclesia fesse consiti Alienus est profanus est, hostis es

habere iam non potest Deum patrem, qui non habet Ecclesiam matrem. At te fatenteEcclesia Anglicana,pr sertim Clerus illius,to ius Ecclesiae uniuersialis legi antiquissimae perpetua constantique praxi confirmatae renititur, dc

42쪽

qud finiatur uxoribus Ecclesiae totius ana-

Aema contemnit. Quid igitur ξ reliqua tu colligas. Hoc mihi iam sussicit, qudd constet te scientem volentem ab uniuersalis Ecclesiae doctrina & disciplina discedere,& falsum esse quod iuras, te tua propugnacula ex solis sanctorum Patrum &Conciliorum metallis effosso argento solidasse.

In quaestione, Quam sit antiquus Canon, quo Clerici coniugati olim suis uxoribus uti prohibebantur , mirifice tecum ipse pugnas, dum Patrum dictis vim infers, & tandem caelibatum Clericalem Apostolicum esse institutum affirmas.

in primis negari non potest, continentiam occidentalis Ecclesiae Clericis praecepto Ecclesiastico antiquo imposita fuisse , ut etiam Clerici coniugati suis uxoribus uti iam non possent. Siricium huius praecepti auctorem quidam afferunt. Et sane, Stricius contine tiam Clericis sed non primus praecepit. Quid tu Θ Siricium continentiam praecepisse, numquam praecepisse , tuo more assirmas. Praecepisse dicis t. io .ii. i. diuid obsecro, in quis, mouit Siricium, quid Innocentium , quid postea tot Conciliorum Patres, ut toties setam frequentibus decretis se edictis a coniugibus continentia raeciperent,o renouatis toties δε- cretis

43쪽

qψ M. ANTON II DE DOMi Nis cretis ad ea eruandam sacros Ministros compellire satagerent, ,is quia maximam inueni iam repugnantiam' Hic clarissime dicis,Siricium facros Ministros ad continentiam a coniugibus praeceptis S decretis coegi sse: at

Codem c.n. I 9. eum praecepisse negas. Continentians,inquis, hanc ilis quidem plurimu commendauit es ad eam Clericos est cohortatus, cogendos tamen esse Siricius numqua aut pensit aut dixit. Satin' aperte tecu ipse pugnas 'opinor. Secundo,non minus aperte idem praestas num. 3 6. dicis enim , Occidentalem Ecclestam fuisse tenaciorem continentiae, quam Orientalem. & n. I 2. Ecclesiam, inquis, nostram Occidentalem Latinam longe Orientali Graeca inusnio solertiorem maritioremi vindicem plena es completae in sacris,maioribus praesertim, Mini- ris castitaris. Haec tu: qui tamen n. 38. dicis,

Hieronymum, cum vellet exactae contine

tia: Clericalis Ecclesias inuenire, quas Opponeret Vigilantianis, qui perfectam in Cleri- Cis continentiam non probabant,se recepisse

in Orientem: quod non feci sit,inquis, si domi

smam consuetudinem vidi set perfectae con- tinentiaeὶ qualem in Oriente obseruarates δε- mestica exempla habuisset, aliena non mendicasset. Ita tu, tibi ipsi contrarius non minus quam Occidens Orienti. Tertio,de Apostolorum continentia varia

44쪽

HYPOCRIS IS DETECTA. 41 3 scribis. nam num. 3 3. Placuit, influis,proculino bio Orientalibus sis a pudicitia, cur non placeat id quod tantopere or Chrisus se Paulus laudauit, se Apostoli exemplo etiam conpr-runtZ Hic supponis ut certum,& utrique Ecclesiae tam Graecae quam Latinae notissim

Apostolos summam pudicitiam , id est non

solum coniugalem , sed etiam a coniugibus, quas ante Apostolatu duxerant, obseruasse. Quod cum verum sit, pudet me tua verba referrede Apostolis num. 78. magis tamen te pudeat ita scripsisse. Restondeo,inquis, non δε-

se probabilitatem, Apostolos saltem aliquos I

cum circumduxi se uxores , se ijs usos ad omne opus coniugale.Hoc coniugi; Episcopalis propugnaculum,nullo Patrum testimonio,nullo argento ferruminas: sed foedum ut est relinquis , tua nuda assirmatione subnixum. Multo miniis sacrae Scripturae auro illud ornare potes,cui repugnat apertissime,cum dia. ea etrus omnium Apostolorum nomine, sneque certe mentiebatur: Reliquimus omnia. Mati,

quae omnia Christus singillatim numerans, I inter relicta ab Apostolis ,& ab illorum s quacibus relinquenda,ponis VXOres. Quarto,quod ApostoliClericis praeceperint continentiam, Catholici astirmant, tu negas saepissime,& vehementer,tamen quoda loco

xui immemor, Apostolos a sacris Ministris

45쪽

s M. ANTONII DE DOMINI sexegisse continentiam , imo x continentiae votum satis aperte asseris. Nam C. O. n. Io. 3. m.s, quod dicit Paulus,viduas adolesicentiores,qua eum luxuriatae fuerint, in Christo nubere volunt, damnationem habere, quia primam frim irritam fecerunt , hoc dicis intelligi de mi is Diaconisiis, quae Mem castitatis in sivi ordinatione promissam faciunt irritam tan em,ad n ptias commando. Viduae profecto, inquis, quaecumque assumebantur ab Ecclesia dit in ea mini fleria quaedam obirent externa, non sestra, sed pia or religiosa, circa curam praesertim femin rum, se ab Ecclesii consequenter ut miniserae

alerentur,debebant votum emittere castitatis suo modo ordinabantur, se Diaconissae vocabam tur. diuorum votum castitatis eiusdem prorsus naturae erat or obligationis cum voto castitatis Clericorum, o consiquenter Clericorum votum erat solemne, etiam harum viduarum s - lemne erat. Haec tu: in quibus verbis duo dicis. Primo, Apostolos tanta curam habuisse viministri Ecclesiastici casti essent SI continentes, ut etiam e Ministris, quae non sacra sed pia obirent ministeria, Votum exigerent solemne castitatis. Secundo , tamquam certissimum supponis, tempore Apostolorum Clericos & sacros Ministros obligatos fuisse voto solemni castitatis, etiam Diaconos,nedum Sacerdotes,qui sacrificium Corporis &

46쪽

sanguinis Christi offerebant. Votum, inquis, debebant emittere cactitatis. igitur necessitas ipsis incumbebat, praecepto aliquo obligabantur casti esse, imo vovere castitatem, si non diuino, saltem liqmano seu Ecclesiasti

co, ab Apostolis dato. Quod si Apostoli

adeo erant castitatis in ministris Ecclesiasticis amantes, ut ne Diaconissas quidem, nisi castas dc voto solemni castitatis obstrictas, admitterent ι quam turpe est, putare ipsos uxoribus ad omne opus coniugale usos,vel comsecrasse Sacerdotes, qui Christi Corpus ore 1

cro conscerent, quos ad castitatem voto io- lemni non obligarent. TER Ti. M EXEMPLUM.

Tertio, Catholici dicimus, hanc legem caelibatus ab Apostolis latam olim non mianus in Ecclesia Graeca seu Orientali, quam in Latina seu Occidentali latam, sacrosa stam fuisse, nec ullos potuisse ad sacros O dines secundum Canones promoueri, qui

non obligarentur ad continentiam. Haec praecipua controuersia est, NI nostram asse tionem pervicaciter tu negas; sed interim ita respondes ad Catholica argumenta, Vt palam sit, te contra praestitam in Praefatione fidem, Patrum rectas lineas curuare & tomquere velle, scd non posse. Hoc ostenditur

47쪽

48 M. ANTONII DE DOMINI sex responsionibus, quas adhibes ad tria loca Epiphanij. Primus locus est in fine Panarij, ubi hac de re ita scribit: Sancrum Sacerdotium ex virginibus ut plurimum, aut ex solitariis,

aut hi si administerium non sus iecerint, de his

qui se a propriis uxoribus continent: o se quis ab initio continens vidum fuerit, habere potesticum Episcopi,Presbyteri &c. Hic Epiphanius

non alios Clericos ab Ecclesia recipi ait, quam virgines, vel Monachos, vel viduos monogamos, Vel denique a propriis uxoriabus continentes; hoc est ut verba clamant)coniugatos qui suis uxoribus non utebantur.

Quid tu censes, Antoni ' Apud Epiphanium

inquis c. Io. n. 8 IJ continentes a propriis se

ribus, non sunt coniugati continentes ,sed si bes,qui prorsus ab inent ab uxore ducenda. Et iterum,orae,inquis,MU, quia propriis uxoriabus se continent, Epiphanius caelibes intesierit, tui continent se ab uxore ducenda. Qui sic scriis, putasne tibi iuranti te Patrum rectas lineas non curuare, quem pia mentis compotem fidem adhibere posse ' an mentis compos ille est, qui putat , Uxorem prorsus non ducere idem esse,quod se continere ab uxore propria ' Sed tu ad hunc syllogismu respo Qe,si potes: A propria uxore se continere non potest, qui propriam uxorem non habet, si ut ab uxore proximi abstinere nςmo potest, nisi

48쪽

nisi proximus uxorem habeat: Sed caelebs propriam uxorem non habet: Igitur a prO- pria uxore continςre dici non potest, nisi qui coniugatus sit.

Secundus locus Epiphanij est Haeresi s i. . Nam quod decretius eir, id semper Ecclesia per Spiritum sancium videns latuit apparare, τι cultus dioini indistracti Deo perficerentur, se

stiri tales necessitates cum omni beneuota comscientia peragerentur. Epiphanim,inquis n. 4 .

quod decens sit considerat, non quod simpliciter

cessarium. Iterum aperto pugnas cum Epiphanio, non cili in sbium considerat quid cecens sit, sed etia in dicit, Ecclesiam a Spiria tu sancto gubernata ordinasse & statuisse id quod decens est. It que continentia,quae per se decentissim Clericis est , adiuncto Ecclesiae statuto, necessaria est, hoc est praecepta. Tertius locus & clarissimus ibidem habetur, ubi dicit, Adhuc viventem se liberos gignentem unius uxoris virum Ecclesia non susciast,&c. maxime ubi sinceri sunt Canones Ecclesiastici. At dices mihi, in quibusdam locis aibac liberos gignere Presbyteros,o Diaconos H ρdiaconos: at hoc non es secundum Canonem in secundum hominum mentem, quae perte νου elanguit. Quam perspicue dicit, Clericum coniugaxum adhuc, id est, post susceptos ordines,liberos gignere secundum C

49쪽

so M. ANTONII DE DOMINI snones non posse, sed continentem esse debGre. Fierme potest,ut ulla vi tam clara Epjpha- j verba, Canonesque quos nominat rectissimos, a condemnatione usus coniugij Clericalis ad tuas l: bidines & impura phanta- sinata torqueas ξ Hoc conaris, sed frustra. Cap. Io. n. 8 q. dicis, Canonem,de quo loquitur Epiphanius , non fuisse Canonem ne Clerici coniugati suis uxoribus uterentur,sed ne vhi coniugati Clerici serent. Addis numer. 86. Hieronymum vidisse suo saeculo hunc Canonem in Ecclesiis Orientis exam seruatum, tamen postmodu secundum mentem hominum elanguisse, ut dicit Epiphanius; quia Ecclesia,cum non posset multiplicatis iam fidelibus inuenire Ministros sacros qui vellent esse continentes,quot sussicerent

tantae multitudini, coactam esse admittere Coniugatos ; numquam autem uxoratos admiast cum prohibitione usus matrimonialis. Haec

tu: S: hunc Canonem de coniugatis non Ο dinandis ubique repetis ,& Patrum testimo, niis opponis. Bis peccas. Primo, praxim Romanam,quam oppugnandam susceperas,approbas: secundo,tecum ipse pugnas. Vtrumque ostendo.

Quod praxim Romanam circa celibatum Clericalem , ut Apostolicae institutioni conformem,approbes, patet. Nam praxisRoma-

50쪽

na in duobus consistit, quorum utrumque antiquum & Apostolicum esse institutum tu dicis, Primum est, ut nullus coniugatus utens uxore admittatur ad sacros Ordines, quamdiu virgines Sc continentes , aut uxorati qui se voluntarie offerunt ad continentiam, nu- . mero idoneo reperiuntur. Hanc autem fuisse regulam antiqua: Ecclesiae tu dicis. Coniugatos,inquis n. 8 I. Epiphanius praetermisit, quia coniugati non assumebantur,m si quando ex vi ginitas, Monachis, continentibus se viduis mo-

Samis nonposset suppleri.& n. 82. Si quis, in qu iS,coniugatus monogamus se exhiberet ad sacros Ordines cum legitima separatione ab uxore, talis profecto pro caelibe habebatur se admiti ba r Haec tu:an non haec ipsissima Romana praxis ' Nam falsum est quod tu dicis n. 63.

nos compellere coniugatos ut voveant castitatem inuitis uxotibus. Suam conditionem ii quis,absolute turpem esse, merito non dubitant usiani Patres; quia coniux, obligatus coniugi eae iustitia teneatur reddere debitum petenti. Scpaulo piost: ropterea hanc conditio, non hic Tru anus merito conatur abolere , cui merito Augustinus fultum votum continentiae dicit esse . non struandum si absique consensu coniugis fiat. Haec tu: ubi vel impudentissime contra conscientia mentiris, vel crassa ignorantia laboras; indignumque te ostendis,qui