장음표시 사용
91쪽
92 M. ANTONII DE DOMINI sc Jprianus, inquis l. 2. c. I I. n. In ut incinam
commixtionem to eret, permittit virgini ιDeo dicatis coniugalem, cum dis ea fatione proculdubio in voto se professione castitatis et quam dissensationem ex legitimis cauilis sancti Episcopi ab que Romani Pontificis aut ipsius Poeni
tentianae rescriptis,ab ipsorum pendere potestare non dubitarunt. Haec tu. Iam vide,quam sis absurdus. Quid tibi probandum est Z voto solemni obstrictos,si a voti obligatione st,luantur, valide nubere Z Quis hoc umquam negauit quis apostatas, quos tu velut eorum Primas defengendos suscipis, hoc nomine accusat' Imo, inquis ibidem, valide nubunt,
etiamsine τί dispensatione. Sed hoc qu i probas Z Sacras Virgines hortati sunt Patres vi , nuberent, quia non caste vivebant: nupsi runt illa: virgines proculdubio cum legitima dispensatione in voto & prosessione castit tis. Igitur nuptiae apostatarum,qui dispensatione non obtenta sed contempta nubunt,
validae sunt i nihil minus. Si dicas, saltem hinc sequi, alios Episcopos, praeteri Omanu, dispensare olim potuisse in voto solemni castitatis vagaris a icopo. Non haec modo qumstio agitatur, quis in voto dispensare possit. Esto, Episcopi Iure diuino hanc potestatem habuerint . sed eam sibi Pontifex postmodum reseruauit: quod eum facere hoc O -
92쪽
posse ostendo, vel quod verius esse infra demonstro. Haec potestas dispensativa in v tis solemnibus ad solum Romanum Pontificem Iure diuino pertineat,aliique olim Episcopi hanc potellatem ab ipso habuerint. Quid tum postea ξ Proculdubio, inquis, cum atione in voto virgines ista nupsierunt.
Igitur proculdubio tu nugaris,qui his exem- plis probare niteris , nuptias votarum Deo virginum, quae sine dispensatione nubunt, validas esse. T rtium argumentum ex Antonii confessone Ostendi satis , opinor, perspicue, tuamquam iactas pro nuptiis apostatarum, P trum cateruam nullam esse. Iam quod hi Patres nuptias istiusmodi incestas ut irritas.& nullas damnent, tua consessione conuit cana, atque adeo te contra cognitam veritatem dc conscientiam scribere, nullum ex-
stare Patris aut Concilij dictum, quo nuptiae ista ut nullae damnentur . Nam Patres, praeter Augustinum,de quo infra, tam Gr cos quam Latinos haec coniugia ut nulla reprobare, ex tuis dictis hoc syllogismo ollendo. Auctores illi quos Augustinus De bono
viduitatis cap. io. refellit, matrimonia post votum castitatis tamquam irrita de nulla. damnabant. Sed hi fuerunt Patres tam Graeci
93쪽
GKci quam Latini,Basilius,Chrysostomus, Hieronymus, Ambrosius, 3cc. Igitur hi Patres Catholici, tam Graeci quam Latini, matrimonia post votum solemne castitatis, ut irrita & nulla damnabunt. Maior pro b tur ex verbis Augustini &tua confessione. Augustini verba sunt: Proinde,inquit, qui di- cunt talium nuptias non esse nuptiaF, se potius adulteria, non mihi videntur Iatis acute ac diligenter considerare,quid dicant. Frigit eos quippe similitudo veritatis. uia enim coniugium
Chrsi dicuntur eligere quae Christiana sane Zitate non nubunt, hinc argumentantur quidam dicentes:Si viro suo vivo, quae alteri nubit a LMat. ry. s. tera est ,-ut i e Dominus in Evangelio de R - ε,'--miuo ergo Christo, cui mors ultra non dominatur, quae coniurium eius elegerat,s h mini nubit, adultera est. ni hoc dicunt, acute
quidem mouentur ,sedparum attendunt, hanc argumentationem, quanta rerum sequatur absurditas. Cum enim laudabiliter,etiam vivente viro, ex 'eius consiensu continentiam femina Christo voveat: iam sicundum is rorum rationem nulta hoc facere debet, ne ipsum Christum, quod entire nefas est, adulterum faciat, cui via uente viro nubit. Haec Augustinus: quem Theologi de voto simplici, non de solemni exponunt. Sed hoc iam non agitur. Constat ex his verbis, Augustinum hoc loco dis- pu-
94쪽
putare contra eos, qui dicunt, nuptias post votum castitatis non esie nuptias, sed adult ria. quod tu fateris c. II .ii. 3 o. ubi post citata haec Augustini verba dicis : Augusinin certo dissutar contra i Eos, qui voto soluuant matria monia. nihil certius. Sed Augustinus disputat conita.Patres Catholicos Graecos δίLatinos, nominatim vero contra Basilium, Chrysostomum , Ambrosium, Hieronymum . Hoc qui probari potest Z tua conses.sone, M. Antoni, qui ibidem c. I I .num. o.
postquam dixisses, Augustinum disputare
contra eos, qui voto soluebant matrimonia,
statim sebdis,Eos refellit, profecto Baslium , Hieron mum, Ambrosium, Chr Uomum, qui adulterium ponebant in his nuptiis, in quibus et tuente Christo earum stonso alius sponsus eligitur . Atqui illi adulterium extem um ponebant, quia votum solemne es pabi cum considerabant. Haec. tu : igitur hi Patres voto matrimonia soluebant, & nuptias post totum solemne non adulteria solum spiritualia & mystica, Vt alia peccata sunx, sed
Vera, propria, externa existimabant. Et tamen hic etiam obserua incostantiam tuam.
quod tam amrmate iam dicis, Augustinum praedictos patres refellisse, in dubium vocas num. 42. Ceterum, inquis , ut cum Basilio
95쪽
De vera' virginit. post meis diuina
96 M. ANTONII DE DOMINI smum in quis velit eos haec matrimonia irrita censuisse, quod non credo, Augustinus satis su- fers confutauit. Haec tu: quam leuis & im constans e Prius dixeras, nullum exstare in tota antiquitate dictum , quo haec matria monia irritentur: nunc dicis , si quis Patres velit haec matrimonia irritasse, satis eos consutauit Augustinus. Prius dixeras quod Augustinus Basilium, Hieronymum , Ambro sium, Chrysostomum profecto, id est certo
certius, refellerit, quia matrimonia votifr gorum vera adulteria externa, non nuptias
faciebant: nunc dicis ,s hoc siensierint, quod
non credo alis eos refellit Augustinus.Cur tam Varius , tam incet tuses niti quia vir duplex animo inconstans est in omnibus viis suis. Quartum argumentum ex Patrum verbis contra icti modi nuptias. Praeterea, quod Patres haec apostatarum coniugia, vera adulteria, non nuptias putauerint, pricter tuam tam claram confessionem,eorum Verba non minus clara probant.
Basilius: Virginitatem Domino professe blanda postmodum voluptate delinitae, stupri scelus honeso coniugi NOMINE obtegere cupiunt. Chry- stomus ad Monachum quem da lapsum: Angelorum societatem relinquere,a ulteri, crimen inc reres. diuamuis serequenter septia
96쪽
HYPOCRIs Is DETECTA.VOCES go tamen ADULTERI Opeius exi, fimo.
Ambro ius: diua si spopondit Christo sam
Gμm velamen accepit am N v ps i et jam immori 'r' 's' i ii iunecta est viro es voluerit nubere communio connubj,ADvLTERIVM perpetrat, ancista mortis e scitur. Hieronymus: Virgines, quae I post con 'crationem nupserunt, non tam jura Uulterae quam incestae. His addimus Cypri num, qui dicit, virgines,quae Christo dicatae sunt ,s viro alicui miseeantur, noA mariti V kr Christia ulteri esse. Loquitur autem de eX- terno connubio virginii cum Christo, quod
subsequens matrimonium irritet. Hoc probo, quia tu C. II . n. IT.ua scribis: Eadem penitus Cypriano in omnibuι consentieni o sit ostri in Basilius. Si Basilius penitus in omnibus sentit cum Cypriano, certe etiam Cyprianus penitus in omnibus sentit cum Basilio. Sed Basilius sentit,inter Christum S virginem professam verum connubium extemnum intercedere, & ii cum altero viro postmodum sit, verum adulterium committere, ut tu fateris n. I 8. Verum adulterium, inquis,
non es in nuptiis apoctatarum, sed tantum Ῥ-s eos ritualiter,ut optime Augustinus comtra Basilium. Haec tu. Si contra Basilium dis- putat Augustinus voto matrimonia soluentem, nec matrimonia vera sed vera adulteria in illis commistionibus agnoscentem, etiam
97쪽
s8 M. ANTONII DE DOMINI scontra Cyprianum disputat, si verum sit quod dicis, Cyprianum cum Basilio penitus in omnibus sentire & scribere. & ideo cum dicit Cyprianus,virgines,Christi nuptas esse,& si peccent, Christi adulteras esse; de vero
cxterno connubio , de vero externo adulterio loquitur. His duobus necesse est ut addas Epiphanium, de quo n. I9. inquis, ab
his s Cypriano & Basilio) discrepat Epipha- .
nius. Si nihil discrepat,ergo non minus quam Basilius in nuptiis post votum solemnerum adulterium agnoscit. Q uod si veru m aesulterium agnoscit, certe non veras nuptias: nec enim eadem copula vere nuptialis 6c vere adultera esse potest. Igitur habemus te tam Patrum verbis quam tua consessione conuictiam, Patres tam Graecos quam Latinos matrimonia post votum solemne velut 'irrita & nulla damnare, uno excepto Aug.stino, de quo postea dicam. diuinium argumentum ex dicris , Romanorum Ponti cum. Patribus Graecis & Latinis annumeras Romanos Pontifices,nuptiarum post votum patronos; quorum dicta apertissima contra tuam sententiam, tamquam pro tua sententia faciant, magna audacia citas. Primo citas Innocentium, qui Moniales professas & velatas, si nupserint, statuit non ad-
98쪽
admitti ad poenitentiam, nisi is cui se adiuta xerit , de neculo decesserit: quia nimirum quamdiu vivit vir cui se coniunxit, & ab eo non discedit, incapax poenitentiae es quia in continuo adulterio vivit. Sicut uxor quae relicto primo viro, secundo nubit, non est capax poenitentiae, nisi vel adulter vel vir eius obierit; tunc enim legitime poenitere potest. Nam si adulter obiit, iam poenitere peccati potest,sublato per morte eius statu peccandi. Si vero vir eius legitimus obierit, tunc cum
adultero verum matrimonium contrahere
potest,si nolit discedere,& ita se poenitentiae capacem reddere. Sic virgo professa, si vir
cum quo adultera est, moriatur,agere poeni tentiam potest,non autem eo vivente,nisi ab eo discedat. Audiamus Innocentium. Si de omnibus, inquit, Lec ratio custoditur, ut quae- , i ,δ3. cumque vivente viro alteri nupserit, habeatura ultera,nec ei agenda poenitentiae licentia comcedatur, nisi unus ex eis defun rus sit; quanto
magis de ista tenenda est, quae immortali se stomso coniunxerat, o postea ad human, nuptiastra migrauit Z Quid dici clarius potest, ut
nuptiae apostatarum perpetua adulteria putenturZA tamqn haec citas tamquam nuptias istas non adulteria, sed legitima coniugia Ι nocentius diceret . quanta vel stultitia vel impudentia:
99쪽
Secundo citas Leonem. Is Monachum,qui
vel ad militiam, υel ad nuptias deuolutus sit, publicae poenitentiae subjcit satisfactione pum
gandum. Quid incle concludes' Matrimonium validum esse' tunc certo deliras. Quid enim Leo dicit,quod non potius contrarium innuat Z Nam publicae poenitentiae subiicit, proculdubio quam praedecessor eius Stricius praescripsit, ut ab uxoribus separati, & iri e gastula detrusi, usque ad finem vitae poeniteant. Diu tu quidem cum Siricio, nuptos apostatas ab uxoribus auulsos in ergaitula
detrudente,&eorum matrimonia tamquam nulla separante, luctaris, ut eum violenta interpretatione ab hac mente avertas; sed tandem, ubi praeualere te posse despera*, Augustini auxilium inclamas : Si Stricius, inquis n. ' .amplius volui satis ea ab Augustino com futati. Ita scilicet Patres omnes a partibus tuis stant.vnus Augustinus uniuersi sunt Tertio citas Gelasium, qui docet, nuptias possit dicatum Deo propositum,incesta orsi iti ga foedera, quorum a fores aequum est a sacra protinus Communione detrudi, nec recipi nisper publicam probatams poenitentiam, quae se parationem includit. Quid haec pro validis nuptiis apostatarum' Quarto citas Gregorium, qui dicit anath ma illi, qui Monacham in coniugium duxerit.
100쪽
Quid tum postea Z Anathema sint apostatae,
num propterea validae eorum nuptiae erunt' Dicit Gordianam amitam suam oblitam in Hom .st. Moris Dei, oblitam consecrationis martium Δ ing xisse. Maritum, inquis, non amasium. certe: nam specie &professione maritus erat,quem illa ut cum eo perpetuo viveret,animo maritali accepit. Sed quid dicis Gregorio, qui
Monachos uxoratos ad Monasteria a coniugibus transmittedos decernit pCum consensu, inquis n. s. hocsecit uxorum,alioquin iniuriae ct indiscretionis accusadus.Scilicet tu VXOrum illorum apostatarum omnium secreta nosti, vel Grcgorio prudentior 5 iustior es t Ho-rum tu quatuor tantum Pontificum dicta affers pro nuptiis apostatarum, & istiusmodi dicta, quibus non approbant has nuptias, sed dana nant:& tamen n. 6.audes dicere,post riores Pontifices , qui nuptias apostatarum irritant, cum antiquis praedecessoribus suis, omnibusque antiquis Patribus pugnare. Quam vere dixit Hieronymus, 'haereticos Lib. 3 ad-
mendacia strenue fetere frontis duritia f Πςx. Lucia. facere: ut quod impudenter scribant, verὸ cribere videant r.
Sextum argumentum ex Conciliis. In Conciliis multo vanior es quam in Patribus. Quinque adducis pro validitate ii