장음표시 사용
101쪽
haec per suos mundos, re Sephiroth : B Persenas portas : per sua lumina re radios, dc vasa re receptacula, re cortices alio1que modos, efferunt ; qui veritatis speciem aliquam aut umbram retinent. Neque mirabimur hanc doctrinam nimia vetustate in faeces degenerasse: nam, praeter causas a Maimonide supra memoratas, notum est, Traditiones non penitus intellectas facile perire. Sed ut est ferax ineptiarum ingenium humanum, damnum compensari selet novis additamentis, S multiplici Proventu fabularum: quibus, tanquam Zizaniis, quae super sunt bona semina maximam partem suffocantur. Aperte dicam : quicquid veri selidique habuit Cabala Judaica, multas ob cau1as sensim imminutum aut vitiatum fuit : Doctores autem Hebraei, quo nomen antiquae Cabalae dc mysticanalicujus scientiae gloriam apud se retinerent, quod deperditum erat, suis inventis imaginariis resarciebant ; dc, prola-
hente tempore, per novos commentato
res aliis aliisque superinductis figmentis, tandem tota abiit in confusionem. Quale quid est illa farrago, quam hodie Caba-
DIXI Mus supra, id sibi proposuisse
antiquam Cabalam, quantum conjecturis assequi licet, ut nobis exponeret Rerum
102쪽
Cap.VII. Archaeologiae Philosophisae.
Omnium processum a Prima Causa, bc earundem in primam Causam recessum. Notandum est enim, credidisse Antiquos,
ex nihilo nihil fieri r quicq1iid est
substantiae, aliquo modo semper extitisse, semperque extiturum. Doctrinam enim de eductione rerum ex nihilo, α
reductione in nihilum, Ρhilosephis ignotam, primum invexisse videtur Theologia Christiana : ut apud Stoicos, Platonicos, aliosque videre licet. Neque in alia sunt sententia, ut mihi videtur, Cabalistae : quandoquidem rerum ortum per Emanationes a primi causa explicant. Quod emanat autem ab alio, prae-exstitit; licet sub alia forsan specie aut forma. Loquuntur itidem de retractione rerum in primum Ens, reVO-1utione re restitutione ad primaevum st tum. Quasi hanc animo concepissent Ι-
deam, primum Ens, sive En sopb, in
se continere omnia : eandem semper esse Entitatis quantitatem in universo, sive sit in statu creato, sive increato. Cum est in statu increato sive antemundano, Deus est omnia simpliciter: cum autem fit mundus, non augetur quidem Entitatis gradus aut mensiira, sed Deus sese explicat lc evolvit, per emanationes emuxus a summis ad ima :quibus constituuntur diveris rerum cre-G 4 atarum
103쪽
88 Arnaeologia Philosophicae. Cap.VII.
atarum formae ordines. Ideoque, saepe verba faciunt de Vacuis, S de Vasis Vasculis quasi ad recipiendos hosessiuxus : bc de Radiis Muentibus: R de canalibus, quibus decurrunt id propagantur. Denique, cum Deus retrahit hos radios reserbet, perit mundus exter-ΠUs, atque omnia iterum fiunt Deus Emittis Uritum, creantur et abscondis faciem, perturbantur. Idem do. DIXI autem, eadem fere docuisse ve--h si es sapienteε, de rerum origine re pro- manes a- gressit a Deo : Ec vicissim de earundem pud Indo . regressu aut reselutione in Deum. Creatio εἰ Annihilatio hodierno sensu, simivoces factitiae : neque enim occUrrit, apud Hebraeos, Graecos aut Latinos, vox ulla singularis, quae vim istam olim habuerit. Praeterea, quoad Philosephos, notum est, in Stoicorum Schola praefata dogmata obtinuisse. Aiunt enim illi res omnes, suo modo, participare Deum, animasque nostras nominatim esse
rum σπάσμαlcit,' Unde Seneca de Animo,
Gid est autem cur non existimes in eo disini aliquid existere, qui Dei pars est. Et apud Ciceronem dictum est, is natura Deorum haustis animos S delibatos habemus, decerptos . divina
mente. Neque minus in Deum refundendos esse statuunt, post certas temporurn
104쪽
Cap.VII. Archaeologiae Philosophicie. 8s
periodos. Restato Mundo, ut inquit Spist. 6. Seneca, S T iis in unum confusis, Jugiter, paulisFer cegante natura, a quiescit sibi, cositationibus suis traditus.
Credebant, Universum alternare Vices :nunc in Jove, nunc extra JOVem, consistens. Secundum illud Zenonis,
secundam quasdam temporum periodos resorbet res omnes in se sum, dein easdem ex seipso regeneret. FACILIs est conlprehensu haec Stoicorum Hypothesis, sed nimis crassa; ad materiam enim dc res materiales omnia Iestringunt, per Jovem ipsum nihil aliud intelligunt quam simplicem AEthera ; in quem resolutum iri totum mundum credunt, denuo rediturum, stato tempore, in formam faciem Naturae; hoc est, in Varias corporum formas ocrerum ordines, quem Mundum appellamus. Sed ultra vim dc ambitum Mundi materialis, alium agnoscunt Egyptii, Orphici, Pythagorici, Platonici : qui
tamen Omnes, quoad rerum originem dc finem, plurima habent Cabalisticis affi nia. Deum esse, aliquo modo, omnia ;multoties X multifariam innuunt Ρlatonici ; dc per emanationes vel irradiationes sui mundum produxisse. Crediderunt
105쪽
,6 ebaeo ia Philosophicae. Cap. VII.
Veteres, cujuscunque ordinis, quantum
mihi constat. ex nihilo nihil fieri s neque aliquid in nihilum reverti posse.
Idque non tantum intelligunt de genera' tionibus quae dicuntur, sive de transformationibus rerum aliarum in alias, inmundo jam facto : sed etiam, ut Voci-hus receptis utar, de Creatione re Anni-hilatione : quasi ante Mundi ortum, aut post ultimam abolitionem, non essent prorsus nihil rerum essentiae, sed haberent semper suum modum subsistendi in natura divina, licet sine omni distinctione, individuorum. Porro, Circuitum quendam instituisse videntur, innumeris tacu- lis peragundum, inter hos duos rerum universarum maxime diverses ordines :ssatum scilicet Creatum Increatum.
Et finito mundi curriculo, refusisque omnibus in primam causam, fit quaedam re, ut ita dicam, Dei-ficatio universalis. Denique, hunc statum rerum Deificum non aeternum fore autumant, sed, post immensa aeva, n viam iterum oriturum esse mundum : atque has fatorum vices x alternationes perpetuo duratUras
Hac propterea pluribus exposui, quod obscura magis elucescunt comparatione rerum, vel similium, vel oppositarum.
106쪽
Cap.VII. Archaologia Philosophicae.
hypothesis, quae propius accedit ad Cabalisticam, ea quae jam descripta est. Quod
si forsan non occurrant singula apud dictos philosophos quae ad abibi vendam hypothesin adjunximus, omnium saltem fundamenta stamina apud eos reperiuntur ;si perficere voluissent telam suam, bc ad exitum perducere, his filis contexenda esset. Dein, quoad Cabalam, neque illa forsan explet omnes partes hujus
hypotheseos : cum circa rerum origines multo magis Versetur, quam in earum
finibus re periodis explicandis. Sed quae desunt aut vitiantur, supplenda sunt Eccorrigenda, secundum analogiam principiorum, ec congruenter elementis Cab listicis : ut totum opus sibi constet, atque omnibus suis numeris absolvatur. Denique, cum aliquamdiu mecUm repUtassem, siquid esset in sapientia veterum, sive Graeca sive Barbarica, quod cognationem aliquam haberet aut similitudinem cumCabala Judaica, nihil in utra vis reperi, quod ipsam specie ec vultu magis rese re videretur, quam praefata Hypothesis, de originatione rerum a Prima Causa per eflluxus 8c emanationes : dc earundem, finito circulo, in suam originem refluxu. Haec autem mysteria, de modo ortus S occasus Rerum, in hac infima vita dc umbra mortis, ubi jam versamur, captum
107쪽
s E Arabaeologia Nilosophicae. Cap.VII
captum humanum reVera superant, atque ideo frustra affectantur. Quod si alias tibi minus placeat haec interpretatio, neque in his latere existimes Arcanum Cabalae: esto ; ego non contestabor litem. Sed me sines itidem uti meo jure, neque a propria sententia dimoveri : quae hujusmodi est, CabalamJudaicam vel esse somnium sine Interprete, nisi ad hunc sen1tim conve
latur. Et quicquid olim fuerit, hodie est instar salis infatuati: ad nihil valet amplius, nis ut foras abiciatur. Haec de Cabala Judaica. NON me paenitet, quod diutius inlaoc argumento moratus sim, cum ex eo
pendeat, quicquid a Judaeis afferri solet
de rerum divinarum naturalium cognitione. Nempe nihil celebrant Iudaei sapientiae nomine, praeter Legem dc Cabalam : bc quae latent in Lege mysteria, vi dc ope Cabalae recluduntur. μ-que tamena haec 1cripsi ad doctrinam illam refellendam : refelli enim non potest quod in tenebris abstonditur : sed ut
modum ostenderem, quo in lucem aproferri debeat, vel ad aeternas tenebras damnari. Interea ne noceat incautis, Ec caeco tramite in errores ducat, praemonui, repro viribus obstiti.
108쪽
Cap. VII. Archaeologiae nilosophicae. 93
Sapientia prima est, Stultitia caruise :Primusque ad veritatem gradus, praecavere errores. Ad quos evitandos,
in sapientiae studio Legis vim semper habeat, L L J Authoritati praeter Divinae : nulli rationi praeter clarae distinctae, fidem penitus adhibendam
S AE P E autem ex ipsa aviditate augendae scientiae, in errores dilabimur; vel ob praecipitem animi assensum,
ante examen peractum : Vel earum re
rum cognitioni inhiando, in quibus nullum examen locum habere poteth. Nempe quae viribus nostris attingi nequeunt, neque ullo lumine, vel a natura nobis dato, vel coelitus admisso. Hujusmodi sunt speculationes illae de Mundo Angelico, ipsitusque apparatu . In quot 1umma genera, subalternas classes distribuitur Hierarchia coelestis : quid agunt, quae loca habitant. Facile credo, plures esse naturas invisibiles quam visibiles, in rerum universitate : pluresqueAngelorum ordines in coelo,quam sunt pisces in mari; sed horum omnium familiam quis nobis enarrabit Z gradus, cognationes, discrimina, dc si1nguloruni munera λ Harum rerum notitiam semperi ambivit ingenium humanum, nunquam attigit.
109쪽
s Archologiae Philosophisae. Cap. VII.
attigit. Theologi Ethnici multa philosephantur circa mundum invisibilem, Animarum, Geniorum, Manium, Daemonum, Heroum, Mentium, Numinumque Deorum. Ut videre est apud Jamblicum de mysteriis AEgyptiorum, apud Ρsellum d Ρlethonem in Chaldaicis, dc passim apud Authorcs Ρlatonicos. Hos etiam imitati sunt ex Christianis Theologis nonnulli, circa Angelorum ordines: dc Ρ1eud Christiani Gnostici,1ub AEonum Ec Deorum nominibus, multa confinxerunt in hac materia. Denique Cabalistae, in 1uo mundo IetZirathico, myriades Angelorum lustrant, sub Ducibus Sandalphone re Metatrone , PIO- ut istarum rerum studiosis notum est.
Sed ad quid valent haec omnia Z Quid sinceri solidique habet haec Ρhilosophia
Seraphica 8 Non sum nescius, mundi An- l. i. 16. gelici meminisse Apostolum Ρaulum, κ h. i. αι. in eo distinxisse plures ordines dc classes. Sed in genere tantum; de his non philo, sophatur ; nihil speciatim docet aut din l. ii. S, putat: quinimo reprimendos esse censet eos, tanquam Vana scientia inflatos, qui in haec incognita re inscrutabilia temere 1ese ingerunt. Juvat utique, non diffiteor, quandoque in animo, tanqUam in Tabula, majoris Ec melioris mundi Imaginem contemplari: ne mens assiae- facta hodiernae vitae minutiis, se contrahat
110쪽
Cap.VII. Mehaeologiae Philosophisae. ss
hat nimis, re tota subsidat in pusillas cogitationes. Sed veritati interea invia gilandum est, modusque servandus, ut certa ab incertis, diem a nocte, distinguamus. Sapientis enim est, non tantum, ea quae sciri possunt, scire: sed etiam, quae sciri non possunt, discernere dc discriminare.
Huic dissertationi de Judaeis finem imposituro, venit mihi in mentem Essenorum sive Esiaeorum, pervetustae, celebrisque olim Sectae, apud Judaeos: qui priseorum Ρhiloibphorum speciem prae Jos coni. se ferebant, ipsesque Brachmanas institu-- tis re vitae ratione imitari Videbantur.
Horum meminerunt Authores varii. Plinius, subridens, ex poenitentibus pertaesis humanae Vitae coetum illum compositum ait, neque unquam defecisse per aliquot annorum millia, licet αγυνον ψά - νουσιαςον. Gens sola, inquit, Essent, Hist. Nit. in toto orbe, praeter caeteras, mira. c. 7. ne uua Demind, omni venere abdicata,
e pecunia, soria Palmarum. In diem ex aequo convenarum turba renascitur, frequentantibus, quos vita fessos, ad mores eorum fortunae fluctus agitat. Ita per saeculorum millia, incredibile diciti in gens aeterna es, in qua nemo nascitur. Tam foecunda tuis atiorum vitae paenitentia est. Argute dictum, si minus vere. Horum Philosophorum vivam