Archæologiæ philosophicæ sive Doctrina antiqua de rerum originibus. Libri duo. Autore Thoma Burnetio ... Accedunt ejusdem Epistolæ duæ de archæologiis philosophicis

발행: 1733년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

i ue Arabaeolgia Philosophica. Cap.IX.

parandam sibi sapientiam. Horum autem non brevem catalogum ex commentariis Sacerdotum AEgyptorum contexuit

Diodorus Siculus, in fine libri primi; ad

ditque, ex AEgypto cuncta, quibus admirationem illi apud Graecos sibi pepererunt, transata esse. Verba ipsius haec

-ν. His ita a nobis expositis recen

sendi sunt qui priscis illis temporibus,

sapientii doctrinά celebres apud Graecos, peregrinationes in AEgyptum susce- gerunt, ut legum S aescistinarum gentis participes erent. Etenim Sacerdotes 2' stiorum Orpheum, Musaeum, Melampodem, Daedalum, Homerum Poetam, Lycurgum Spartanum, Solonem Atheniensem, Platonem mi ophum,otha

172쪽

Capa X. Arebaeologia Philosophicae: is

P thagoram Samium, Mathematicum Eudoxum, Democritum Abderitam, SOEnopidem Chium, ad ipsos advenisse

e sacris commentariis referunt. Signaque horum omnium, quis imagines, quis desumptas is locis aut offeri,us apelutiones Uentant. Et ex arte aut disciplinώ quam quirique affectabat, demonstrationes asserunt, unde probant ex AEgypto cuncta, quibus se posea admirabios reddiderunt apud Graecos, trans Iata esse. Audin' mi Graecule Z quae

turba peregrinantium 8 hos omnes in gyptum profectos esse credis ad venandos crocodilos Θ Ρlato EUdoxus, ex Strab. I. 1 horum numero, tredecim annos insumpserunt Diospoli cum Sacerdotibus. Cum vir. Sol. Heliopolitanis re Satticis Solon, a qui P 9 mi bus Sermonem Atlanticum accepit. Ρythagoras multa molesta examina subiit, circumcidi se passus est, ut fertur, a Ρrophetis AEgyptiis, ut ad eorum doctrinam arcanam admitteretur. Orpheum

suam doctrinam, qua saxa bc stipites m vit, homines feros oc agrestes in civitates ic secietatem allexit, ab AEgyptiis hausisse, hic bc alibi saepius testatur Diododorus. Denique haud facile est indicare quenquam apud Graecos, qui sapientia clarus evasit, sine peregrinatione 1nter gentes barbaras. Thales nullum ha- Laert.biiit praeceptorem praeter AEgyptios ; AU- thorque

173쪽

138 Archaeologia Philosophicae. Cap.IX.

um ad eum,

studio, ut se

1n AEgyptum ad Sacerdotes Memphiticos Dios politanos conferret. Ρherecydes, Pythagorae praeceptor, ex arcanis libris uid, Phoenicum 1eip1um docui Te dicitur;

Et si nulli fuerint apud Graecos his Clariores re vetustiores philosophi, Graeciam a Barbaris edoctam esse, quo possumus jure, aut quibus rationibus, inficiari ΘΗ TC autem quae ex Diodoro attulimus, eo sortiora esse debent, quod propriae suae 1ententiae circa Graecos parima faveant : ille enim non obscure signifi-L. . prine. cat se non consentire Ephoro, Historico,

qui Barbatos Graecis sitis antiquiores esse agnoscit. Dein quoad literas ta disciplinas, adeo propensus est in Graecos Dio-I i. s. dorUS, Ut Ex 1bla fabulii Heliadum in Rhodo Insula, i Graecos primitus in AEgyptum disciplinas invexisse innuere velit casdeni postea cum Graecis philo phis, peregre agentibus, quasi ex postlimitato in patriam rediisse. Quare

quaecunque apud Diodorum reperiuntur, Contra gentis Graecae aut literaturae Graecae antiquitatem, non ex invidia dicta, aut erga gentes amore, sed rerum ipsarum certa fide extorta mihi viden-Jamb. in thoique fuit Ρythagorae, clam senem venerat discendi

174쪽

Cap. IX. Archaeologia Philosophicae. 1 39

DENUO E si Literarum originem a- Vid. Boch. pud Graecos quaeramus, ab alienigena in-E 'L. x vectas esse, Cadmo, Ρhoenice, comper-Sca ntum erit; idque non multum ante tem-ῆψ, ψη pora Trcyana. Ante illud tempus autem non tantum literae aut vocum elementa, sed literatura M. disciplinae apud multas gentes floruerunt; Assyrios, AEgyintios, Phoenices, Arabes, aethiopes, Indos, Celtas. Moses ante tempora Cadmi edoctus erat sapientiam AEgyptiacam; Jobus, aut libri ipsius Author, ante tempora Mosis, Arabicam ; Abrahamus, - Abrah. Chaldaeam Ρhoeniciam. Dein Brag- testimonia manum in India, Gymnosophistarum in AEthiopia, Diuidum apud Celtas, ne Mat. V. 3 .mo novit antiquitatem ; sed Chronologorum calculis statui selent, ante tempora Trojana. Quare expensis singulis, tam literis quam literatura, Ρhilosophiam barbaricam, Bd antiquiorem esseta parentem Graecanicae, historiae veteri,

rerumque temporum rationibus maxime re1pondet.

His ita expositis circa origines philosephiae Graecanicae, philosephos i psos

corum dogmata jam leviter percurremus ἀUt quantum dictis consentiant, id explicandis mundi Archaeologiis utiles esse possint: quae praeterea eorum scripta desiderantur, quae sit persunt, paucis videamus. Philosephiae Graecae duplex est intervallum ν

175쪽

16o Archaeologia Philosophicae. CapIX.

lum, ante sectas inductas re postea; post sectas inductas auctasque, exolevit phi Iolbphia antiqua, re quae ei successit, in

scholis Graecorum magis artificiosa fuit, quam selida. Ρauca illa dc praeclara ca- .pita circa mundi ortum S occasum, bc Variantis naturae ordinem, quae priscis sapientibus instar omnis Physiologiae erant, . 1ectarii Graeci neglectui fere habuerunt ;& ex rerum notionumque minutiis philosephiam quandam condidere, alendis dis. putationibus, quam veritati investigandae, magis idoneam. Hos igitur minores Graecorum philosophos non multum morabimur : M. cum inter sectarum ultimas re infimas fuerit Ρeripatetica, infra Aristotelem non deicendendum; quod enim eo usque subsidit, in re Ρhilosophica antiquitatis nomen non meretur. INTERvALLUM illud ant sectarium

adhuc distingui potest in tempus Ρotiarum Ρhilosophorum ; qui quidem re

argumento faepe conVeniebant, genere1cribendi diversi. Antiquissimi qui apud

Graecos philosophabantur, erant Ρoetae, secundum illud Ρlutarchi, προτερον

plerumque scripserunt philosephiam. Ita enim mihi videntur scripsisse Thamyras ΤhraXI

176쪽

Cap.IX. Mehaeologia Philosophicae. 1 6 1

Thrax, Linus, Orpheus, re Muisus, perinde ac Hesiodus. Carmine autemicripserunt praeterea philosephi, Thales, Zenophanes, Empedocles, Ρarmenides, aliique, quorum nonnulla fragmenta poetica- philosophica collegit Stephanus. Qii ad philosophos illos Mythologicos, videntur omnes, Praeter Homerum, ut hic obiter notem, Cosmogonias, sive de ortu mundi, poemata 1cripsisse. Ita Thamyras ille, cujus meminere Ρlato, Ρlutarchus, Clemens Alexandrinus, Suidas, Zetzes, Cosmogoniam composuit praeter aliud opus de bello Τitanum. Linus etiam Cosnogoniam scripsit, cujus mitium erat,

Olim tempus erat, Amul indigesu δε-

cebant, seo cuncta. Additque Laertius hinc Anaxagoram In prooem. sententiam suam accepisse, mν my γράμμα

nia simul erant, mens autem accedens ea in ordinem adduxit. Haec Chaos indicant unde ortus est mundus, sive

ornata rerum compages. Praeterea Μu-1hus Theogoniam scripsit ; quod idem Valet ac Cosmogonia, ut jam inis no-Μ tum

177쪽

i6a Archaeologia Philosophicae. Cap.IX.

tum est ; Barbarorum Cosmogonias mutasse mihi videntur in Theogonias Mythologici Graecorum Ρhilosophi. Musaeum scripsisse physice, sive doctrinam

naturalem, coestat ex eodem Laertio, cum subdit, εάνου τε-ένὸς τα -ντα, ψ εἰς ταυτὸν Eum statuisse ex uno

omnia fieri , ω in idem re sivi. Ηesiodi Thcogonia nota est ; re qua ratione interpretanda sit, cum caeteris Graecocorum, infra videbimus. Restat Orphetis, qui etiam de rerum ortu philosephatus est : sed de Orpheo plura statim sunt dicenda. SUNT autem adhuc plures poeta: VC- teres Graeci, ut Eumolpus, Amphion, Melesander, aliique; qui, cum incertumst quid scripserint, a nobis sunt praetereundi. Numerare autem debemus hoc loco inter ΜythologosArchaeologicos Cycli Epici scriptores ; quorum nomina pormit Ρroclus in sua Crestomathia. Illud

opus πολυθρυλλητον, cujus antea meminimus,

quoddam erat syntagma historiae mythicae ; non tam dignum lectu ob elegantiam, quam quod integram cohaere tem rerum seriem complecteretur; Un-Cod. ,39. de dc Cyclus dictus. Ita Ρhotius: Tοῦ

a Chao, rerum omnium primordio, incepisse

178쪽

Cap.IX. Archaeologia Philosophis

cepisse hoc opus, ex eodem Photio antea monstratum est ; unde ad tempora Trojana, vel circiter, historiam mythicam ordinate deduxit. Quale opus, fabulo sum licet, periisse, maxime quidem dolendum est. Sed ad Orphea nostrum jam

redeamus.

QUOAD hunc Virum celeberrimum, tantum abest ut pro nullo habeam, aut inani nomine, quod visum cst nonnullis ut pro maximo Graecorum semper eum habiturus sim. Hunc si ab umbris revocare liceret, ut ille olim suam Euridicem, ad probandam doctrinam nostram circa rerum origines, unus valeret multos testes. Quis non novit Orpheum antiquum Chaos cecinisse, dc ejusdem diseretiones varias ta metamorphoses 8 orbemque jam completum, intus ec extra, ovo assimulasse λ quod ovum Orphicum, apud gentes fere omnes mundi symbolum, est Viva quaedam imago Telluris primigeniae, dc propositae a nobis Τheoriae compendium. Exposuisse dicitur Θεογο,δαι, κον-

pita. Vixit Orpheus haud multum post tempora Mosaica, atque primus in Graeciam doctrinam orientalem in exisse videtur, eorum antiquissimus qui AEgyptum adierunt. Hunc aemulabatur Pythagoras, dc ab eo multa sumpsit, id fatente Jamblico φασι ζn-

179쪽

1 6 Achaeologia Philosophicie. Cap.IX

set etiam in praecedentibus τ libν λόγον Ρythagoricum desumptum esse, aut compositum, ex imitatione Orphicorum : 'λκ ἔτι

terea notum est hunc Philosophum, re Theologum Legissatoris Vices etiam peregisse, populumque serum X aΘεω, ad cultum, mores, de religionem deduxisse. G ΘΔ

in De Me consensu doctrina orphiea is Pythagoricaberi ἔ-

re tam Syrianur quam Proclus. His etiam in suis eo entariis ad Tιm-m,-in Theologia Platonica hiem testatus es sapiui, fBi3. E. p. 291. βιβ. a. ult. ad Timaeum in

tariis ad 9ristotelis Meto sica, Me hubet, Et tot quidem de Pythagoreis principiis: quod idem est ae si diras de Orphi. cis di Platonicis. Idem etiam innuit Herodotus, lib. 2. c. 8 I. Diqitigeo by Gorale

180쪽

Cap.IX. Archaeologia Nilosophisae. 16s

Sylvestres homine sacer, interpres

que Deorum, dibus S faedo victu deterruit Orpheus s Dictus ob hoc lenire T res, rabi-- dosque Leones.

Η Ir c dum mecum revolvo, fingere

mihi soleoOrpheum apud suos Thraces, instar Μosis cujusdam apud 1lios Hebiae-OS; Utrumque novae religionis Ρatrem: hunc Iudaicae, illum Graecae aut Ethnicae; Sic parvis componere magna δε bam. Et quemadmodum non incu1amus Mo1em superstitionis aut ignorantiae, licet multas ceremonias, onerosas inutiles, ut

nobis videntur, religioni Judaicae inscru erit, cum populi indoles bc animus ferre non poterant praestantiora ; ita oportuit etiam Orpheum populi sui mores X in genium in consiliis habere, neque id quod reipsa optimum erat, aut quod sibi optimum visum sit, instituere, sed optimum eorum quae gens aspera & agrestis, cum proposita essent, amplecteretur. intemadmodum Solon rogatus ecquid optimas leges populo Atheniensi scripsisset y r

spondisse dicitur, iaν ἀν-τους Plutar. in

intimas quas accepturi illi erant r. atque idem Solon varia sacra instituit, ex consilio Periandri, non quod sibi place-Μ 3 rent,

SEARCH

MENU NAVIGATION