장음표시 사용
231쪽
z16 Archaeologia Philosophicae Cap.XI.
fas illi fuisset, alium Deum colere, alium cultum instituere, quam Israeliticum: ceremonias autem, ritusque Mosaicos, in Schola Ρythagorica obtinuisse nullibi legimus, quin potius Orphicos. Denique, si dixeris non tam in re, quam in nomine, in voce, in literis Tetragrammati, haesis.se mysterium, ec rationes Cabalisticas secutum esse Pythagoram in hujus nominis arcanis eruendis; partim consulis dignitati tui Ρythagorae: neque constat, ullo indicio, ita 1ensiisse Philosophum. Scio Reuc linum in secundo libro Artis Cab listicae, Ρythagoram traxisse ad partes Cabalistarum: sed argumentis frigidis, aut argutiolis dc exemplis istiusmodi, quae nullam vim habent ad flectendos prudentum animos. Malo fato interciderunt Suid. in Telaugis Pythagorici libri quatuor, mei
C. Tηλ. qui hanc litem facile diremissent. Interea, qui in hac vexata m , teria plura desiderant, adeant, praeter di Demnar. tos modo authores, Joh. Meursium, Fab. h. Ρaulinum, Petrum Bongum, qui ve- terum de numeris subtilitates vel nugamys - menta ad fastidium usque congessere. Denique, ut Verbo complectar omnia, cum numeros constituebant Ρythagorici rerum causas re origines, ipsosque Deos,
Mentes, res omnes materiales C numeris excitabant, Vel aliam habuerunt Numerorum Ideam quam nos habemus ho-
232쪽
Cap. XL Archaeologiae Philosophicae.
die, vel pro Iunone nubem amplexi sunt: ingeniique sui figmenta veritatis idola pro veritate ipsa, sibi posteris male obtrudebant. Quo D Vero numeros pro rerum Ρrincipiis habuerit Ρythastoras, testantur omnes Veteres, Plato, Aristoteles, cum suis commentatoribus Graecis: Plutarchus, Sextus Empiricus, caeteri: neque testantur modo, sed ea de re, ut nota re confessa, varie disserunt, discutiunt, exp nunt, refellunt. Caret tamen, tam fundamento quam ordine, hic modus philosephandi: Numeri enim sequuntur Res,
Rerumque divisionem: neque, si antec derent, aut Corporibus molem, aut Animabus 8c Mentibus cogitationem, conse re poterant, cum utrisque destituantur. Manifestum est, Numeros, praeter nUmeros, nihil posse generare: nullum habent ultra vim aut essicaciam. Ρossunt quidem repraesentare, suo modo, rerUm gradus genera, sed essicere non possunt: neque vices materiae supplere in rerum
effectione. Quin age, mi Ρythagorice, si negas, experiamur paulisper: fac mihi
e tuis numeris, non Deum, aut mentem,
ut tu jactare soles; sed corpusculum aliquod: lapidem, exempli gratia; vel, si
mavis, lutum. Accinge te ad opus ;quos numeros habes aptissimos ad hoc propositum Z Pares vel impares: mares
233쪽
218 Archaeolograe Psilosophisae. Cap.ra
vel foeminas y pro tuo ingenio, quos V lis, accipe. Sed steriles sunt omnes, mihi crede: dc ad generandum lapidem aeque inepti. Quid si, mutato consilio, numeros planos vel selidos adhibeas: vel forsan quadratos λ Nihil hinc essicies praeter figuras quasdam imaginarias: & ex Nihilo, quadrato vel cubito, plano vel selido, nihil fit. Denique si unitates compingas: si bina ium, ternarium, qu
ternarium, caeterosque, cum suis miritacis virtutibus : adde, sabtrahe, divide, Compone : in omnes facies verte, omnes Vires exprome: numeri sunt adhuc, repraeterea nihil. Νihil lapideum emergit, multo minus humanum, aut divinum. Haec ludendo diximus, sed res eo
redit: Nihil pariunt numeri praeternumeros e gignuntque semper sui similes,
more, ut aiunt, uni co. Quapropter cum omnia ex numeris compo1uit Ρythagoras, subintelligere non potuit causas Vcientes, neque Materiales, quod pace aliorum dictum sit) sed aliquo modo Exemplares; imagines quasdam rerum e sitis causis exorientium. Quemadmodum enim numeri progrediuntur ab
unitate, sive monade, omnium simplicissima radice, in magis magisque compositos ; novasque induunt proprietates in illo progressu: ita a Deo simplicissimo recedunt gradatim rerum productarum clas
234쪽
Cap.XI. Archaeologia Philosophiesia et Is
ses, retinentque characteres aliquo modo suis numeris analogos. Id certe constat, Philosephorum Theologorum μυτικοίleb τὸς multum sudasse in hoc argumento,
nempe ut rerum ortum emanationem
a primo Ente, progressumque per Varios ordines, a summis ad ima, si non ratione
explicita, saltem per Symbola re simili
tudines, explicarent. ΝΕc tamen dissimulandum est, ingenia iam Ρythagoricum, Platonicumque, hoc vitio laborasse, quod res Ρhysicas in rationes Mathematicas, numeros Propo tiones, resbiverit: uti postea Aristoteles in rationes Logicas. Uterque peccavit nimia subtilitate, dum tenuibus aranea rum filis Divam Naturam tenere studerent, quae non nisi ferreis aut adamantinis catenis, ratione rigida fidisque obse vationibus, se constringi patitur. Ρalam est, hos philosophos aptiores fuisse, magisque assuetos, contemplationibus abstractis quam naturalibus: neque habuit schola Ρythagorica, ut mihi videtur, ullam Ρhysiologiam stabilem, re toti 1ectae communem; sed pro libitu quisque, bc
suo modo, de rebus elementaribus philosephabatur. At si ad hanc classem revocemus Ρhereeydem, Ρythagorae Praeceptorem ; de Empedoclem, semipythagoricum: antiquae physiologiae vestigia, rerumque
235쪽
arci Mehaeologia Philosophicae. C .XL
rumque origines, apud hos reperiemus. Pherecydes Theogoniam scripsit, more prisco & mythologico: ut patet ex Suida, Disses. 19. dc Maximo Tyrio. Eumque ait Τhe
M' quod tamen plures Thaleti tribuunt: Drsan ille primus Theogoniam seripsit oratione soluta; cujus scripti initium hoc nobis dedit Laertius: Zεὐι-ὴ χώνγ ει-
ἰυτῆ Zεἰς γῆν γερος δεδο7. In Verbis penuru timis mendum esse non dubito, quod sententiam corrupit. Su1picor fuisse vi νον vel ω γῆνα quod antiquitus Ore num significabat. Certe ex Ρherecyde citat Clemens Alexandrinus haec verba:
P λω ψ-ωγηνου δω--. Pupiter facit saluum, magnum pulchrumque: s varietate quadam in eo describit Temram, S Oceanum, S domos Oceani. Quod ad eandem, cum illa Laertii, Ρherecydis Cosinogoniam spectasse, dubitare vix licet. Quo ΑD Empedoclem, hunc semipythagoricum diximus: licet enim Pythagorae fuerit auditor, Ionicorum, qui aptiori erant ingenio ad scientiam naturalem, imitatus est physiologiam. Id notavit ex Alcidama Laertius: Te, A de Empedo
236쪽
Cap.XI. Archaeologiae Philosophisae. , a I '
gorae S PIthagorae fuisse auditorem: quorum unius vitae S habitus gravitatem, alterius physiologiam, adamavit Ssecutus es. Solem a ώς--γοι, Laert. magnum ignis acervum Vel molem: η me νά τινα - αςst, stellas esse igneas, Plui. d. cum Utroque suo praeceptore, 1tatuit. pi . ph. lib. Quoad Τerram dc 1ublunaria, ex quatu- or elementis, quae, more antiquorum, Deorum dc Dearum nominibus insignivit, omnia composita esse Voluit: nota sunt ipsius carmina,
Haec exposuit Laertius, aliique, per qua
tuor elementa. Inquit, Δια- τε πυρ λε- γε , γ την δεο ύδωρ. Atque horum eleinentorum
coalitionem in mundum habitabilem, morem dc Amicitiam appellavit. Cum vero ita se fugerent id ab invicem secederent ut nulla esset mixtio commoda, aut rerum generatio, Litem, Oditam, bc inimicitiae statum dixit. Unde adjicit idem Author, 3 - αγκε νε υ, νεικοω διακάνναι. Amicitiam appellavit, cymeonjuncta essent: litem S contentionem, elim separata. Hoc autem alibi expli- Theor.Tep. cuimus, ubi de Chao antiquo re dispe1--ς,7 cendis
237쪽
ara Arabaeologia Philosophicae. Cap.XL
cendis eIementis in rerum ortu, tractatum est.
DE Ρythagoricis haec dicta sunto; idque paucis, ob inopiam materiae physiologicae in istac secta, atque etiam Authorum qui Pythagorica tractarunt: periit pars maxima scriptorum qui in hoc argumento versati sunt, re imprimis ipserum Pythagoricorum monumenta desiderantur. Quoad Ρythagoram ipsum, scripserit aliquid, necne, lis adhuc pendet: sed de Philolao, Archyta, Eudoxo, aliisque, non dubitatur. Libros Philolai ab In P, hie ipsiu. propinquis in Sicilia Ρlatonem emis.1e, memoratum est: idque centum minis; Charos non habuit auro contra. Hos libros Ρhilolai appellat Laertius, τα -- βιολώ, dc ex iis primum ait innotuisse doctrinam Ρythagoricam : ήκ
d c. Fer tot annorum aetates Scurricula, in quicquam 'thagoricorum commentariorum incidisse quenquam ante Philolai aetatem, non constat. Sed is Frimus in lucem edidit hosce tres vulgo fatis jactatos libellos. Deniqtie Ρrocius,
238쪽
Cap.XI. Archaeologia Philosophicae. a 23
clus, eundem Philolaum doctrinam Ρy- Theol Plata thagorae de Diis, rerum a Deo progressu, mirasque de iisdem notiones, pro- riettes didisse ait. Et ab his suum Timaeum aliaque contexuisse, accusatur Plato. Sed & Chil. is, de Ρhilolao satis. ARCHYΤ Ξ, Pythagorici, re egregii Mechanicorum Magistri, Plura num L irantur opera. Mus Αρμονικον Nicomachus 'A,.A. Drallegat : Librum σαρι Simplicius. Cat. in
Cujus etiam meminit ipse Archytas in Epistola ad Ρlatonem, sub.Titulo, a ιις σ
ex Stobaeo, aliisque constat. Quae omnia nobis surripuit invida aetas, re M Talia non pauca. Extat tantum fragmentum,Πιῶ ψ Mαθη- πικῆς. Dein Eudoxus, ex x sy7. philosophis peregrinantibus Unus, Varia
Laertiustatique ex aliis. Γης me οδο , prae Suid. caeteris claruit, a pluribus celebratus li-her, bc ampliori titulo a Strabone l. I. dicitur, η meὰ Eυαδεξον ἰπεια : Ut merito videatur iustoriae naturalis gentium res quasdam comprehendisse. Tredecim annos Versatus est Eudoxus in AEgypto, Strab. l. 37. cum sacerdotibus istius gentis : optimis, si Thaleti credimus, studiorum praefectis : qui, Platone judice, prae caeteris gentibus, vetustissimarum rerum mem riam
239쪽
ar 4 Arebaeologia Nilosophicae. Cap.XL
riam conservabant. His denique depe ditis accensendus Empedyles, cujus tres libri de rerum natura, a Veteribus iterum iterumque citantur, re a nobis desi
Haec Pythagorici scripserunt : sed destini praeterea authores non pauci, qui hujus sectae historiam Ec dogmata tradiderant, ab ea licet alieni. Aristoteles imprimis, qui plures libros composuit circa philosophiam Ρythagoricam re Pythagoreos, teste Laertio in ipsius vita ;
Erat autem Aristoteles parum aequus in Veteres philosophos: quorum opiniones& dogmata plerumque eo animo reserebat, ut invidia oneraret re refelleret.
Multos praeterea allegat Laertius in philosophorum historiis, qui rathagorica tractarunt : Aristoxenum, Heraclidem, Neanthem M Hermippum. Jamblici In Arist. collectionem Dogmatum Ρythagoricorum citat Syrianus. Adhaec Didymus stridip so sit de philosophia Pythagorica, referen-h 2 te Clemente Alexandrino : bd Eudo- φυζακν rus, apud Simplicium. Item --πὰ deratus Gaditanus de vita placitisque
vet. is. l. Ρythagorae commentatus est, ut testatur I/mh- dς Stephanus in voce Γαδειροι, Porphyrius
240쪽
apud Eusebium, Hieronymus adversus Rustinum. Denique symbola Ρythagorica exposuerunt Alexander Ρolyhistor, re Androcidus, aliique. Η propterea recensui authores, quo minus mireris, philosophiam Pythagoricam parum nobis innotestere, cum tot scriptores exciderint e quorum monumentis haurienda esset. Quin re plures adhuc desiderantur minorum subselliorum, quihus immorari non duxi operae pretium.
De Pythagora & Ρythagoricis haec dicta
Ionicam, Ρythagoricam perlustravimus, maxima suorum temporum lumina :1equitur Secta Eleatica, a Zenophane Colophonio, sub temporibus Anaximandrire Archelai philosephorum, constituta :Postea vero nomen sertita a discipulis Eleaticis. Videtur composita ex philosephis inter se diversis, gente, moribus, re dogmatibus: Schola miscellanea. Νeque ideo sub unica idea aut uniformi prin-