장음표시 사용
221쪽
tamen praestari major non potest, SIMPLICEM vocabimuS. Nascitur autem ad eam praestandam obligatio non immediato ex eo pacto, in quo jus nostrum Omne ad civitatem trania tulimus; sed mediate, nempe ex eo quod sine obedientia jus Imperii frustra esset, & per Consequens omnino constituta civitas non fuisset. Aliud enim
est, s dico, Ius tibi do qui libet imperandi; aliud , si dico, Faciam quicquid . imperabis.
Potestque tale esse mandatum , ut interfici malim quam facere. Si quidem ergo teneri nemo ρο- test , ut velit interfici, multo minus tenetur ad id quod momis est gravius. Si jubear ergo interficere me ipsum , non teneor. Nam etsi negavero , ne Cjus imperii frustra est, cum alii
haberi possint qui id facere jussi
non recusabunt, neque id rocuso
222쪽
Cap. VI. ΙΜPEBIUM. IIT cuso quod facere pactus sum. Similiter si is qui summum habet Imperium, se ipsum , im perantem dico, interficere alicui imperet, non tenetur: quia intelligi non potest, ut id pactus fuerit. Neque parentem, sive is innocens , sive nocens sit, &jure condemnatus ; cum & alii sint qui id facere jussi volunt,& filius mori quam vivere infamis atque exosus malit. Multi alii casus sunt, in quibus , cum mandata aliis quidem factu in honesta sunt, aliis autem non sunt, obedientia ab his praestari, ab illis negari jure potest: atque id salvo jure, quod Imperanti concessum est absolutum. Nam illi in nullo casu, eos qui obedientiam negabunt, interficiendi jus adimitur. Caeterum qui sic interficiunt, etsi jure concesso ab eo qui habet, . tamen eo jure aliter atque recta ratio
223쪽
1s8 IMPERIUΜ. Cap. VI. ratio postulat utentes, eeccant contra leges naturales, id est ,
hominum civitatis faciem agno feunt, ct consilio res geri inteli gunt etiam imperiti. Civitas tamen non minus es Monarchia , quam Democratia , habentque Reges absoluti Consiliarios suos, a quibus moneri O imperia sua in rebus omnibus majoris momenti expendi quidem, etsi non revocari , volant. Sed civitatem in per sena Regis contineri, minus manifesum est plerisque. Itaque comtra imperium absolutum objicium primo , quod F quisquam tali jure e et , rivium conditio misera eo set. Sic enim cogitant, rapiet, spolia-
224쪽
spoliabit, occidet. Et tantum non Annoto
jam poliatum ct occibum be quiseque putat. suare autem faceret lnon quia potes; nam nis vult, non faciet. An in unius vel pau
corum gratiam eaeteros omnes θο-
liare vult Z Primo et si jure , id est, fine injuria Mi illata, non tamen juste , id est, sine violatione legum naturatium ct injuria in Deum faciet. Itaque a jure-jurando Principum securitas subditis ori rur nonnulla. Deinde s jusὸ id facere posset, vel si jusuurandum nihili penderet, ratio quare βο- tiare cives suos veliet , cum iis Hhi bonum non si, nulla apparet. uin princeps aliquando inique faetendi assimum habere postit, negandum non est. Sed De te dodi te ei imperium non absolutum, sed quantum ad te ipsum ab injuriis aliorum defendendum sa
ris si, quod ut des s salsus esse
vir , nece se es 3 nonne eadem om
225쪽
16o IMPERIUΜ. Cap. VLAnnot. nia sint timenda ῖ Nam qui satis habet virium ad omnes protege ris , satis quoque habet ad omnes opprimendos. NihiI ergo his ri es , praeterquam quod res humanae sine incommodo aliquo usiemn pdsunt. Atque hoe ipsum incommodum a civibus, non ab imperio es. Nams homines propriis sngulorum imperiis regere se posi-sent, hoc es, vivere secundum
leges naturales , opus omnino e vitate non esset, neque communi imperio coerceri.
Objiciunt secundo, imperium in orbe Christiano absolutum nu Ium esse. smod certe non es v
omnesque alii satis civitatum rates sunt. suamquam enim illi qui summum imperium halent, non omnia faciunt quae vellent, ct quae civitati utilia esse sciunt, causa ejus rei non est defectus ju-xis ,sed consederatio civium , qui pri-
226쪽
privatae rei attenti, ct earum re- Αnnotirum, quae ad publicum spectant, ignari , ad ineium quandoque sine periculo civitatis cogi non possunt. Itaque Principes ab exemeitio juris fui absinent aliquam do , prudenterque de re aliquid , de jure autem nihil remittunt. XIV. Neque sibi dare aIi- Eundem
quid quisquam potest, quia jam
habere supponitur quod dare non tene
sibi potest; neque sibi obligari. V
Nam chm idem esset obligatus ,& obligans , obligans autem Obbligatum possit liberare', frustra esset sibi obligari, quia liberare se ipsum potest arbitratu suo; δc qui hoc potesst, jam actu liber est. Ex quo constat, lex bus civilibus non teneri ipsam civitatem. Nam leges civiles sunt leges civitatis ; quibus si obligaretur , ipsa obligaretur sibi. Neque obligari potest civitas civi. Quoniam enim hic illam
227쪽
162 IMPERIUΜ. Cap. VI. illam, si voluerit, potest obligatione liberare , & vult quoties ipsa vult , quia civis cujusque voluntas in omnibuS rebus , comprehenditur in voluntate civitatis libera est civitas quando vult, hoc est, actu jam libera est. Coneilii autem , sive hominis cui summum imperium commissum est , voluntas , est Voluntas civitatis. Complecti'tur ergo Voluntates singulorum civium e neque agitur teneturis, cui summum imperium Com
missum est , legibus civilibus ;hoc enim est obligari sibi , neque cuiquam ciVium. Nemini XV. Quoniam autem , ut supra ostensum est , ante Con- ώὰῶ ' stitutionem civitatis omnia om-ctatur nium sunt, neque est quod quis
hazi ita suum esse dicat, quod non jummum alius quilibet idem eodem jure vendicet pro suo, ubi enim
228쪽
Cap. VI. IMPERIUΜ. I 63 cuiquam proprium esse potest sequitur, proprietatem initium sumpsisse a) cum ipsis civitatibus , atque esse id cuique proprium, quod sibi retinere potest per leges , & potentiam totius civitatis , hoc est , per eum cui summum ejus imperium delatum est. Ex quo intelligitur, singulos cives situm sibi proprium habere, in quod nemo concivium suorum jus habet , quia iisdem legibus tenentur ; non autem proprium ita habere quicquam in quod non habeat jus ille qui habet imperium sum-mIsm , cujus mandata sunt ipsae leges , cujus voluntate V luntas singulorum continetur, &qui a singulis constituitur judex supremus. Quamquam a tem multa sint, quae civitas civibus permittit, ideoque aliquando contra habentem summum imperium lege agi possit: actio
229쪽
actio tamen ea non ' est juriseivilis , sed aequitatis naturalis ,
neque agitur de eo b ) quod jure post is , qui summum imperium habet, sed de eo quod molait; ideoque ipse erit judex, tanquam si cognita aequitate , non posset inique judicare.' a 9 Ρroprietatem initium' sumpsisse cum civitatibus,&C. suod ab aliquibus objectum es,
bonorum proprietatem etiam a te eonsitutas civitates in part
hus familiarum exsitis se , id ἡquoniam familiam civitatem parvam tibe dixeram , frustra objectum es. Nam filii milias, proprietatem rerum suarum a pintre concelsam habent, disinctam quidem a caeteris filiis ejusdem familiae , sed non a proprietate ipsus patris. Patres vero diser sarum familiarum, qui nec patri
230쪽
Cap. VI. IMPERIUΜ. I 6stri nee domino communi subjiciuntur , jus commune in omnia habent.
b Neque agitur de eo quod jure possit, &c. J suoties
actis legis elui contra summum Imperantem , id es, contra civitatem conceditur , ea actionemon quaeritur , an civitas rem de
qua agitur , posuere jure poHis, sed an legibus ante latis eam pG idere voluerit. V enim lex
summi Imperantis volantas δε- elarata. Cum itaque pecuniam duobus nominibus civitas a crive petere polis, nimirum ut tributum , vel ut debitum, in priore casu actio legis non conceditur : nam quaeri non potes: ancivitas tributi exigenisi jus haheat: in secundo conceditur,prν. terra quod nihil vuli auferre ei-mitaS a cive per calliditatem; ct