Elementa philosophica de cive. Autore Thom. Hobbes Malmesburiensi

461쪽

394 RELIGIO. Cap. XV

gnant: in antecedentibus , &ratione, & sacrae Scripturae testimoniis comprobatum est.Deest ad integram civilis ossicii cognitionem hoc unicum , ut sciamus quae sint leges sive mandata Dei. Aliter enim sciri non potest , utrum ea quae jubemur facere authoritate imperii civilis, sint contra leges Dei,

necne. Ex quo contingere uecesse est, ut vel nimia obedientia erga civitatem contumaceS

simus erga majestatem divinam; vel metu peccandi in Deum in-

Curramus in contumaciam erga

civitatemia Ut utrumque hunc scopulum effugiamus , necessaria est cognitio legum Divinarum. Quoniam vero legum Cognitio dependet a cognitione regni, dicendum est inseque di quoi tibus de Regno Dei. Ddu, di- ΙΙ. Pal. 96. V. I. Dominus regnavit, exultet terra , dicit

462쪽

Cap. XV. RELIGIO. 39s

Psalmista. Et rursus idem Psalmista, Psal. 98. v. I. Dominin regnavitis cantur populi , qui fidei super cherubin 3 moveatur terra. Scilicet velint nolint homines , Deus est Rex universae terrae ; neque si sint qui Ex sentiam ejus, vel Providentiam negaverint 3 ideo solio suo ex cutitur. Quamquam autemDeus homines universos ita per po tentiam regat, ut nemo possit quidquam facere quod ille factum nolit, non est tamen hoc , proprie & accurate loquendo Regnare. Regnare enim dicitur non qui agendo, sed qui k- quendo, id est , Proeptis , &minis regit.In regno igitur Dei pro sulbditis habemus,: Non eo

pora mani ata, neque irrationalia V licet i potentiae divinae subjiciantur ; quia praerepta &minas Dei non intelligunt ρ neque etiam Atheos , quia Deum R 6 esse

463쪽

esse; non credunt; neque eOS qui Deum esse credentes , eum tamen inferiora haec regere non credulat: nam & hi quamquam regantur a potentia Dei spra oepta ejus nulla agnoscunt , De que minas metuunt. Soli igia

tur in RegnoDei censendi sunt, qui ipsum & rectorem omnium rerum; esse, & pr cepia, hominibus dedi se, & poenas in transgressores saluisse agnoseu nil Caeteros non subditos, sed hu-stes Dei appellare debemus. Hisbum ΙΙΙ. Regere autem marcem ct i his non dicitur; uiis qui rege

tis, Iim dis praecepta sua aperto decla- velat, rat. Nam praecepta regentium leges sunt iis qua reguntur. L

ges autem non, nisi quae perspiρcue promulsantur , ta ut omnis tollatur Ignorantiae excusatio. Leges suas homines quidem verbo sive voee promulgant nec alio modo volunt in a o tem

464쪽

Cap. XV. RELIGIO. 397tem suam universaliter significare potiunt. . Dei autem

triplici modo declarantur. Pra- mb per tacita recta ratisnis di tamina. Secundo, per revela eronem immediatam , quae intelligitur fieri per vocem superna ruralem , vel per Hylanem ; vei '.

somnium , vel inspirationeἡ seu ', ,:amatum divinum . . Tettid; ρὸν - ' vocem alis in seminis , quem Deus per vera miracula edita , ni fide dignum, caeteris commendavit, D autem cujus voce siὸ utitur Debkad volunta tem ius m 'aliis significandam voeatur FROP TA. Tres hi modi disi possunt triplex Vesebum Dei, nimirum, Verbum rationale , -Verbum sensibile , Se Verbum nossetirium. Quibus respondetite vrest modi quihua diis Deum dismus, Ratioe natis rectis Sensiuii dc Fides.

Hrbum Dei sensebile ad paucos

factum

465쪽

398 RELIGI . Cap. XV. factum est, neque Deus per Re-Πς hoc'inibus loquutus est, nisi viritim , & diversis diversa ; neque ullae leges Regni hoc modo populo ulli promulgatae fuerunt. Ruminu IV. Pro differentia νώ . his Τμῆς ςst inter Verbum Dei Ra

λῶ. gRVFὲ duplex attributum est: Naturale, in quo regit per dictamina rectae Rationis quod-

agnoscunt poten trami, propter naturam rationa. semo omnibuS communem p α

per Verbum propheticum', quod peculiare est, propterea quod 'OI Omni uS dedit leges positia

466쪽

mp. XV. RELIGIO. 399

sola potentia irressibili. Ius enim in omnia omne in alios vel a Natura est, p' -- vel a Pacto. Quomodo jus re gnandi ex Pacto oritur , osten sum est capite 6. A Natura autem idem jus derivatur, eo ipso quod a natura non sit sublatum. Cum enim per naturam ius esset Omnibus in omnia , unicuique erat jus ini omnes regnandi ipsi

naturae coaevum; causa autem

quare inter homines id inoliarum suerit, alia non erat 'prae aer mutuum metum, ut supra car Pite secundo, articulo; osten,

sum est; dictante scilicet iratione decedendum esse a; jure illo propter conservationem humani generis; quia aequalitatem hominum inter se quoad vires di potentias naturales necessae xio consequebatur bellum; ςum γhello autem generis humani pernicies conjuncta est. Quod si quis caeteros potentia in tantum

467쪽

so RELIGIO. Cap. XV.

anteisiet, ut resistere ei ne om-' ' nes quidem conjunctis viribus potuissent ratio quare de jure ibi a natura concesso deced ret, nulla omnino fuisset. Μan

sisset igitur ipsi jus dominii in

caeteros omnes propter spotentiae excessum, qua & se & illos conservare potuisset. Es igitur quorum potentiae resisti tisnpotest , dc per eonsequens Deo omnipotenti, jus dominandi ab ipsa potentia derivatur. Et quo tiescunque Deus peccatorem punit=, vel etiam interficit , etsi ideo puniat quia peccaVerat , non tamen dicendum est , non potuisse eum eundem juste assii gere, vel etiam occidere , etsi man peccasset.. Neque si voluntas Dei in puniendo , peccatum antecedens respicere possit,ideo

sequitu r quod affigendi vel occidendi jus non a potentia div na dependeat , sed a peccato h

468쪽

mp. XV. RELIGIO. qOI VI. Quaestio ista disputatio- Memennibus antiquorum nobilitata ι Scripι-- quare bonis mala ct malis boha s contingunt, eadem est cum hae

nostra, quo jure Deus bona ct mala hominibus dispenset Et difficultate sua non solum vulgi', sed etiam Philosophorum, &quod majus est , sanctorum hominum , de divina providentia 1idem vacillare fecit. Psal. Tu. V. - ΣΩ. . Quam bonus sinquit Da- . vid Israelis Deus his qui recto

sunt corde S mei autem pene moti sunt pedes , pene esus sunt gre sis mei, quia zelavi super iniquoS , pacem peccatorum videns. Et Iob , quam acriter cum Deo expostulabat, quod jusus cum esset, tantis tamen calamitatibus affigereturi Solvit dissicultatem hanc , in casu Iob , ipse Deus viva voce, & jus suum

argumentis non a peccato ejuri

sed a poWntia propria desumtis

469쪽

Fa RELIGIO. cap. XV. confirmavit. . Ita enim disput runt inter se Iob, & amici ejus, ut hi illum reum facerent, Pr pterea quod puniretur ; ille ho-Tum accusationem argumentis ab innocentia sua redargueret.

audivisset, expostulationem i lius refutat, non injustitiae aut peccati aliculus ipsum damna do, sed propriam potentiam e plieando. Job. 38. vets. 3. dc s quentibus. Ubi inquit γ erasru, quando ponebam fundame

eta terrae ' &c. De amicis autem Job fia. 7. iratum se ait contra eos quod non locuti fuerint rectiιmeoram eo , festat servus ejus Iob. Sententiae huie consentanea esteta quam dixit Servator noster in casu ejus qui caecus natus erat, eum interrogantibus discipulis an ipse peecasset , quod fasceretur caecus , an parentes , rese

470쪽

Cap. XV. RELIGIO. 6o3que hic peccavit, neque parenses ejus ; sed ut manifesarentur opera Dei in illo. Quamquam autem dictum sit, Rom. s. I a. Mortem intra se in hune mundum per peccatum . non sequitur quin Deus jure suo potuerit homines & morbis & mortirabnoxios fecisse, etiamsi nunquam peccassent, quemadmo- cum caetera animalia mortalia fecit & morbosa, etiamsi pecca

re non possitnt. . i

. VII. Quod si jus Regnandi ' et '

habeat Deus ab omnipotentia 2.ὰ--- sua , manifestum est, obligatio-sia Deo

nem ad praestandam ipsi obe. '

rirentiam, Incumbere homana-----

hus propter imbecillitatem. rigatio enim quae ἰex pacto Oritur, de qua dictum est capite secundo , hic ubi jus imper n-Hi , nullo intercedente pacto, a Datura oritur, locum haberemon potest. Sunt autem obliga tionis