장음표시 사용
371쪽
Considerare autem res,ut sub aciuntur&praedicantur,est conside rare eas sub secundis intentionibus, ut patet ex ris quae ipse superius scribit. ergo siderare res, ut subriciuntur, Sc ut praedican tur,aliud
est a consideratione vocum,ut rerum significatiuae sunt. Quod si luber Praedicamentorum ut putat ipse ex sententia istorum expositorum est de rebus, ut sub iciuntur, Sc ut praedicantur, non est de xv tia uocibus significantibus res,quatenus significantes sunt. Itaq; secum ινμοῦ, ipse pugnat,ut ostensum est. Facit etiam, ut minus sibi constare uiseviso deantur interpretes ,quippe qui secus dixerunt. μ' A seipso item disside arer in eandem inconstantiam trahit ipsos
interpretes,cum respondens ad meam primam rationem ait, is Peripateticos, quos ego hoc in loco oppugnaui, concedere, do- Mestrinam libri Praedicamentorum esse de uocibus, ut conceptuum
M interuentu res significant: quamobre Sc de rebus ipsis esse, ut scilicet ,, concoeptae significatae* sunt. Nam si ex sententia Hammonii Scsimplicii,& Boetri, quos ait a me hoc loco esse oppugnatos, liber Praedicamentorum est de rebus,ut significatae sunt,non est de uocibus fionificantibus,quatenus significantes sunt. Consequentia confirmatur uerbis hs quae citauimus,quibus ille ostendit, Considerare res,ut intentionibus secundis substant,& ipsis uoci
bus significantur, esse diuersum a consideratione vocum, ut signissi
Quod si uult, hos uiros concedere,in Praedicamentis considera H res, ut significantur uocibus, cum sibi ipse non constasitum cogitivi etiam rut dictum est) illos secum dissidere. Quod si sorte dicat, aliud esse considerari res, ut significantur uocibus,& ut significatae sunt,quam id quidem ridiculum sit, nemi
ni obscurum est. Mittimus etiam, quam falsum fit quod ait, in Praedicamentis doceri proprietates rerum,quatenus subiiciuntur & praedicantur. satis enim superius de hac re disputauimus. Nam qui obsecro,potest illa quantitatis proprietis, ut aequalis sit & inaequalis, couuenire ipsi quantitati, quatenus subisscitur & praedicatur reodem modo dereliquis generibus. Quin hoc ipsum etiam dici liceret de triangulo, ut cum dicimus,Triangulus habet tres, passio illa Habere tres, conueniat ei,ut subisscitur,& ut prydicaturi idemq; de reliquis omnibus,
de quibus ostenditur aliquid in scienti js. Quae quidem cum sint absurdissima,sacile intelligi licet, quam id probandum sit, quod egregius iste uir scribit.
Deinde uidetur secum pugnare, ita concludens, is Per se ergo de uocibus, reper sede rebus, modo, quo exposui. is mus, licet immediate de uocibus: non igitur per accidens. Nam eum liber ille non possit esse de utrisq; eodem modo, ut ipse etiam cocessit,si est de uocibus per se, non est de rebus per se. Ne co
. trario. Omne enim aut tractatur per se,aut per accidens,ut I. Poster.
lib. ostendit Aristoteles.Quod si,cu ait per sede rebus. intelligat pri
372쪽
mo, R secundum ipsarum naturam, ut quidem uisus est intelligere L Vii in antecedente superiori, a seipis dissidet. Primum quod liber sera
dicamentorum esset de uocibus per accidens, non per se, secundum Mipsarum naturam,quod tamenegauit. Deinde quod esset de rebus 'π' per se, id est secundu in ipsiarum natura, contra quam item superius seripsit. Quod si e cdtrario intelligat,secum etiam pugnat, ut patet. LVIII. Si uero accipiat per se de uocibus, id est secundum ipsarum naturam: per se autem de rebus eo modo quo exposuit, ut scilicet concceptae significatae sunt a seipso dissentit, quod uerba illa,Per se de rebus, ut concoeptae significa in sunt, designant non esse per se. idem enim ualent, ac si quis dicat, homo mortuus: necν enim illud rebus per se conuenit, ut concoeptae sint, aut significatae, sed hoc fit per a cidens. Quamobrem dicere, librum Praedicamentorum esse persede rebus, & inferre, ut concoeptae, & ut significatae sunt, id est ac Lix. negare esse per se de rebus.slle τI o XXIII I.
Uod ueris subiungit, Aristotelem I.Topici lib. scripsisse, Milii di utationibus tria genera problematum solere pro- in poni: quae interdum, inquit, sipectanta delectionem,uel .. Vsi sapam. nonnunquam ad ueritatem S scientiam per se, is prim interdum adminiculantur ad aliquid talium: MIn hoc autem tertio problematum genere ponit librum Praedica- qmentorum,& per cosequens Logicam: sequitur, ut Logica, & liber ille per se,et primo adminiculetur ad ea problemata quae spectant adueritatem,Sc ad scientiam . itaque per se,& primo non facit ad uerita tem 3c scientiam:ergo salsum es eius finem esse, discernere uerum a falso. esset enim propter suum principes finem. iracpspediaret adueritatem&scientiam. Sed superius haec omnia asseruit,ergo secum dissidet. LV. uod si diceret, Logicam,& libru Pudicamentoru referri ad se, cundu genus problematu,a seipso dissentiret: quippe qui ponit eam in tertio problematu genere & hoc loco, & superius in quarto supposito. Sibi item in eo minime costaret,quod cu cocedat,uoces con siderari per accidens in primo, Sc in secundo problemate, sequeret, μη ut liber Praedicamentorii esset de uocibus per accides. Quod aut de Lxi i. tertio genere problematu dicit,no recte esse diei ii,declarant, &quae scripsimus nos in prooemio,et quae hic disputabimus. Distinximus enim hanc propositione, homo est animal, quatenus significat res, ab eade ipsa ut docetur arte costitui per illam regula, Omnis enucia tio coponitur ex nomine & uerbo. At ob hanc quide causam dixὼmus,Logicam esse desola oratione, licet sit de rebus: ut innueremus eam quam diximus disserentiam. Quod si no est de sola oratione ut ipse dicit,no docet costituere modii cognoscendi, id est syllogismusimpliciter sumptu. hoc enim significamus nos, cu dicimus, Looica
esse de sola oratione. Sed cum id superiusasseruerit Iecum pugnat
373쪽
Recte igitur a nobis dictu est, si esset de uocibus innificantibus res,
quatenus significantes sunt,illud sequi,ut nequest desola oratione, quemadmodum ego quidem sentio, neque de secundis intentioni
bus, id quod ipsi putant, neque doceat constituere syllogismum simpliciter sumptum ut ipse dixit.
ιν Umim,quia sic argumentatus erat Simplicius Logica est de ora satisne,ergo liber Praedicamentorum est de uocibus significatiuis: Ego negaui consequentiam. Quoniam autem haec conclusio, ut uim aliquam haberet, necessario cocludenda erat per syllogismum, itaq; dicendum, librum Praedicameratorum esse partem Logicae, id quod cum ostendi oporteret, minime osten debatur: dixi id pro cer to sumi, quod dubium controuersumet esset. Ita 7 patet,non lapsos esse nos,quemadmodu iste homo existimauit. Simplicium enim uti ea quam demonstrauimus ,ratiotae, liquet exi is quae ita scribit: M Costat igitur ex dictis, horu uiroru intentionem no esse de nudis si uocibus,ric de rebus quae res sunt,nec de concoeptibus solis deter ., minasseaeduocibus simplicibus, quoniam hic est Logicie tractatio M riis prooemium, quatenus significatiuae sunt rerum primarum M simplicium,& non quatenus transmutantur. Cur igitur sit de uocibus, hanc ratione reddit,quia scilicet est prooemium Logicae. cum id autem probari oportear, neq; probet, pro
certo concello sumit, quod dubium est. Sed cum ipse Simplicius interpres Graecus hac cuti pateo ratione sic utatur,scribit enim, esse de simplicibus uocibus propterea quod est prooemium Logicae: falsum est quod iste ait, nullii Graecum interpretem ex rjs quos ego im-Pugnem,uti ea ratione quam ipse attuli. uancin id a me no insertur quod iste scribit, sed ita argumentor: Caeterae facultates considerant uoces significantes res,quatenus significantes sunt: ergo sunt partes
Logicae: siquide ut isti sentiuno liber Praedicamentoru est pars Logic quia est de uocib. significantibus, quatenus significantes sunt.
Antecedens patet ex eis quae supra diximus . nam uocibus uturi
tur homines,ut sunt rem signa. Idem etiam sic ostendi potest, quod quemadmodii si quis dicat, Substatia manens una & eade numero, suscipit corraria: item, homo est substantia: haec ut concedunt ipsi)sunt de uocibus significantibus res,quatenus significantes sunt. Sic
illa,homo est animal,homo est substatia, sunt de uocibus significantibus res, quatenus significantes sunt.Non enim sunt de rebus,pro pterea quia non possunt asterri res in scienti js,at ideo inuentae sunt uoces ut intelligamus res: ergo necessarium est,ut sint de uocibus comodo quo diximus.Cum non sit autem maior ratio eorum quae ex empli causa attulimus,quam reliquorum,sequitur: csteras scientias esse partes Logicae. uaecum ita sint,patet, hominem ne I rccter tionem meam posuisse,neq; superius recte respondisse.
Ad ea uero quae subiungit, nihil respondebimus, uel quia negat, se meminisse rationem illam apud quenqj legeremes quia primo holus Apologiae libro de hac re multa disputauimus.
374쪽
l Um aliquando igitur inter me,& quosdam doctissi/i mos uiros eosdemque in summa dignitate constitutos, , orta ess,disputatio de libro Praedicamentorum,cum i ego illum ostenderem esse de rebus, quod cuiusque ge. neris proprietates ipsis generibus couenirent ratione rerum, quod in telligebant, non posse id negari de quibusdam proprietatibus, ita responderunt: In Praedicamentis quaedam esse quae pertinerent ad
res, quaedam uero quae non pertinerent. Contra quos ita sum argumentatus, ut ostenderem secum illos pugnare,cum dicerent, librum Praedicamentorum esse de uocibus significantibus res, quatenus figi incantes sunt, non de rebus: concederent autem,in quibusdam
esse de rebus . Sed ut liber ille in quibusdam esset de rebus, in quibusdam autem de uocibus significantibus res, tamen ostendebam non recte eos dicere, qui cum uellent ostendere finem libri Praedica, mentorum, dicerent illum esse de uocibus significantibus res, qua tenus significantes sunt, cum sit etiam de rebus, ac maior pars proprietatum, quae illo ipso libro docenxur,ex ipsorum quoque senten/tia sit de rebus. Quocirca rectius multo Setiuos fuisse, si asseruis. sentesse derebus. Non ressite igitur iste respondet, tum quod illi concedebant.
nonnullas proprietates conuenire substantiae, quantitati, qualitati primo, ut sunt res : tum quod superius ipse ita scripsit, Cum liber Praedicamentorum sit pars Logicae facultatis, quam ratam organum philosophiae statuimus,eas in eo libro affectones M. Muestigare conueniebat . quae philosopho naturali ma3is essent do ..
seruiturae, quales procul dubio uidentur non mutuo contrariis, ..no suscipere magis Zc minus, unam eandem numero fiasceptiuam M'.
Uult ergo, in eo libro factam esse mentionem de proprietatibus si Iis,ut deseruiunt philosophiae: sed ipsa philosophia est de rebus pri- Lviiii. mo,ergo Sc illae proprietates sunt primo de rebus. Ita secu pugnat, eum neget hic proprietates illas esse primδ de rebus. Praeterea, si uerum est quod ait, librum illum non esse primo de rebus, sed primo de uocibus, non potest esse per se, R de uocibus,&de rebus ergo a seipso dissidet. Consequentia ita confirmatur. Si non est primo de rebus,non est principaliter de ipsis rebus. hoe enim loco uerbum primὁ,non potest aliud significare. Non enim uult ipse libru illum esse de rebus principaliter: sino est principaliter de resus, non est etia per se. Nam hoc loco per se idem ualet,ac secundum suam naturam. Quod si dicat sese addidis eodem modo, ita sequetur,ut in his secum dissideat,quae supra demonstrauimus.
Patet etiam, egregium istum uirum non dissoluere argumen rationem meam, ne p ex eorum opinione quos hoc loco nos reprehendimus, neque ex sua ipsius sententia. Vultenim,quae in eo libro considerat,
375쪽
considerantur, considerari quatenus subflciuntur H praedicantur. Cum autem superius dixerit, haec ad philosophiam naturalem re-LXVi serri, secum pugnat. Idem enim hoc valet, ac si negasset,considerari, quatenus sub aciuntur Zc praedicantur. Quod si dicat, eum sitissemmio. uerborum suorum sensum, ut intelliseret illa ad philosophiam qui dem naturalem referri, sed non primo: nihil ad rem faceret, quod se perius dixit, Cum Logica sit philosophiae organu,inuestigari oportuisse proin prietates eas quae conuenirent philosopho naturali. Ne p item dissolueret argumen tu illud,quo ait me deceptum esse:
.s Sed quod tibi,inquit,dissoluere dissicile fuit, quod aliquas legisti
in Praedicamentorum libro proprietates, quae ipsis rebus,ut partes m entis sunt, competere uidebantur, ut est, substantiam non suscipere a magis 8c minus, unam eandernque existentem susceptiuam contra riorum: pariter nonnullas similes proprietates asseruit in Praedia
is camentis conuenire aliis partibus ensis, ut uerae naturae, aut entia avexistunt.
Ex quibus quidem uerbis facile intelligi licet,eum concedere, in Praedicamentis aliquas esse proprietates quae conueniant rebus,ut res sunt: quod ipse paulo post confirmat ad hune modum: is Cuius res non leue argumentum tibi esse potest,quod multas etiam,& longe plures in eodem libello ipsius substantiae teteris pro prietates, quae non ipsam substantiam, & ut res naturae,ia extra inora tellectum existat, insequuntur, sed praedicandiae subiiciendi mora dum in ordine ad ipsas proprietates,ut saepissime monstrauimus. Ergo innuit,aliquas esse proprietates in Praedicamento substantiae, quae non referuntur ad subiectum, M ad praedicatum: ita ν sunt xxvii de rebus,ut res sunt. Od cum ita sit, patet, hominem ἁ seipso dic
sentire, quemadmodum paulo ante ostendimus. Valet igitur mea illla ratio contra eos, quorum opinionem resumoui, si essent aliqua quae pertinerent ad res, Sc aliqua quae non perti nerent,illam non futuram fuisse unam facultatem. Quae enim sunt de rebus, haec non reseruntur ad alia, ut ex eis etiam quae iste dixit, constat. Neque ad rem quicquam faciunt,quae ita scribit: Cum considerantur uoces, considerantur res, sed non uari js diste&scp rationibus, quinimmo ex rerum intelligentia uoces esse tales cognoscimus. Nam loquitur de rebus, quatenus ad uoces attinet, quibus mgnificantur ipsae res: disputatur autem de ali js rebus, & de alijs uo cibus. Sed hic etiam secum pugnat. concessit enim superius ut stensum est aliqua in Praedicamentis considerari,ut sunt res : aliqua inum. uero,ut subflciuntur & praedicantur. Hic autem dicit, eadem rati ne considerari & uoces,& res. In eo item a seipso dissentit,quod res Sc uoces, si no cosiderant uarin rationibus, considerantur eadem ratione. Sed voces considerata
376쪽
Nar primo, ergo & ipsae res primo, cotra quam supra scripst. Rura Lxi αsus uoces considerantur, ut significatiuae sunt rerum: ergo & res, ut m mi significatiuae sunt rerum: quod quidem 5c absurdum est, & aduer. satur hs quae superius dixit. Ita cum nihil sibi ipse constat, tum ab- L κα surda sunt etiam quae ex eius dictis insequuntur.
Ertia mea ratio haec suit: Si in Praedicamentis essent ali, qua quae pertinerent ad res, Sc aliqua quae non pertino rent ad res, ut quidam asserunt, superuacanea esset pars vi illa quae est de rebus: quod quidem ste ostenditur. Liber Praedicamentorum ut isti sentiunt non modo resertur ad Lo. gicam , sed est etiam illius pars: sed Logica ex eorundem sentcntia non est de rebus, ergo nihil attinet in eo libro agere de rebus. Quia dam enim ut diximus concedebant,res aliquas principaliter con siderari, quod etiam sequitur ut ostensum est ex dictis huius ho minis. Debuit ergo uir iste egregius docere, quemadmodum peto reinus principium . quod cum minime secerit, haud ille quidem ra tionem meam dissoluit. Neque ea sane dissolui posse uidetur. cum non sumpserim, nisi propositiones concessas ab ipsis, utpote Looi eam non esse de rebus principaliter,librum Praedicamentorum coli seditam esse propter Logicam, atque illius esse partem, & in eo agi de nonnullis rebus principaliter. Deinde subiungit, Id me pro absurdo obhcere, quod uerissimum, inquit, ipsi consi ..
Absurdum hoc autem, ad quod ego aduersarios deduxi, est, quod frustra in eo libro ageret Aristoteles de rebus. ergo confitetur ipse,pertractationem illam esse superuacaneam: tantum que de iudi cio Aristotelis detrahit, ut eum si di js placet temere, frustra que concedat restra stare: nimirum oblitus, quid in secundo tractatu de eius laude scripserit. Primum est, inquit, omnes Aristotelis libros, siue ad Physicam, . suead Logicam pertineant, mirabili docitrinae ordine ad inuicem ..esse connexos: M. Et quae sequunt ar. Quod si negat,hoc esse ab serdum illud, ad
quod ego aduersarios deduxerim, haud uidetur sane quid ego mihi uoluerim, percepisse. Hoc ipsum enim esse illud absurdum, caetera O ine esse dicia, ex quibus id ducerem, sicile intelligent ii qui meam ilh Igni rationem legerint. Praeterea sic argumcntatus sum, si in Praedicamentis sint ali qua de rebus,uti dictum est, aliqua non, doctrina illa non magis asLogicam pertinet, quam ad aliam iacultatem: quod quidem a surcium est, ac maxime contra eos sicit, qui putant hanc do stri nam pertinere tantummodo ad Logicam. Consequentia ita confir matur. Quemadmodu9b eam partem,quae ut ipii sentiunt) no est de rebus principaliteripertinetad Logica,quae non est ex corunde
377쪽
tentia de rebus principaliter sic,quod ad illam parte attinet, quae est de rebus primbaadem ratione pertinebit ad iacultates, quae sunt de rebus primo ut iste etiam superius concessit scriben f, is Aristotelem posuisse in Praedicamentis eas proprietates,quaema M gis philosophiae naturali deseruirent. Ergo sequitur,ut hse doctrina non magis pertineat ad Logicam quam ad philosophiam M ad alias item iacultate quae de rebus
Quae cum ita sint, patet, hominem non recte meam hane rationε Percepisse,cum ita scribit: Denique unum ex nostra hac opinione inseri,quod insem prose m cto nee debet, nec potest: tale est, quod noessent hae uoces magis peris tinentes ad Logicam, quam ad aliam iacultatem. Nam ego cuti constata non loquor de uocibus, sed de sis quae tradiantur in Praedicamentis: quae quidem ex eorum sententia, partim sunt de rebus primo, partim de uocibus. Non ergo recte ditatuit rationem meam: neqr enim ad rem faciunt,quae scribit.
Ed eum ego dixissem, ex eis quae nonnulli dicerent, illud consequi,ut doctrina libri Prsdicamentorum non magis pertineret ad Logicam, qu2m ad alias facultates nequisita sorte responderet caeteras facultates esse de compleris. hanc autem doetiinam de simplicibus,haec uerba intuli en Neque uero illud dici potest caeteras ficultates esse de complexis. hane autem doctrinam esse de simplicibus. Nam cui ostendia cxte. ν rae quo p iacultates sunt de simplicibus. Ad haee respondens uir iste egregius, ,, Tu hie,inquit,unum impugnas,quod nullus unquam concessit. M neque horum quispiam, quibus tu aduersari uideris, argumentum is tuum ulla ui fateri cogitur. Ego autem illud resutaui, caeteras facultates non esse de simpliciabus: contrarium, ex eo ostendi, quod caeterae facultates complexa propria conficiunt ex simplicibus,quae item sunt illarum propria. Quod si nemo unquam concessit id quod a me impugnatur, nemo concessit unquam, caeteras sicultates non agere de simplicibus. Id Onim ego reprehendi non quod quis hoc asseruerit, sed quod potu rit asserere. uod si in scienti is non sunt simplicia, no stini etiam do finitiones: sunt enim simplices,ut patet ex eis quae saepenumero dixiamus. quod quidem aduersatur Aristoteli, cum multis atris locis,tu uero maxime primo Poster.libro. ubi ait,
is rithmeticum ponere, iratem esse indisisSim secundum, quamitatem.
Et secundo Posterilibro, inquitenim,
Definitio quidem ibim quide Lersubstantiae e LDemonstra
378쪽
rsones autem uidentvr si ponentes omnes , er aera enses quod ores ess,ve Marsematicae pudunitas, quid parita aliae similiter. φεIllud igitur S ab Aristotele discrepat ut demostrauimus ὲ uoro quam maxime abhorret. Nam videmus suentias Mathematicassumere definitiones:ae falsumesset illud Aristotelis. Duplicuer necessarium esse praecognoscem c. q. Item illud,
Omnem Itientiam se circa resa. 43Hue aecedit, quod nulla saeuitas traderet notitia essentis sui suble-G. Quae quidem omnia cum salsa sin i, salsum est, teras facultates non esse de simplicibus:ergo uerum est quod ipsi diximus, errant qui id non concedunsiac male homo iste negat, hoc sequi ex rationi bus meis. nam 5crationes,& quae citaui Aristotelis loca haud dubi4 declara ni, facultates omnes habere necessario proprios terminos simplices, siquidem proprias habent definitiones, de propria habent c5plexa. Neque enim satis est dicere,hoc esse salsum,hoc non sequi,sed quod quis 3 asserit, aut ratione id, aut Aristotelis auctoritate corroboradum est. Quod cum iste minime omnium faciat,haud sane probanda uidentur,quae scribit: Ad aliam item rationem meam, qua ego idem quod ante osten di, doctrinam scilicet libri Prrdicamentorum non esse de uocibus significantibus res,quatenus significantes sunt, cum alia nonnulla, tum haec inprimis scribit: Voces,inquit,ut lanistrati rerum,hieprimo pertractatur: res ea
ut vocum significata sunt,considerantur: uocum proprietates primo M perquiruntur, rerum nonnulli assectus, uocum tamen gratia, typo quodam, ut sat Logico fuerit, monstrantur, tales uoces ex comminiani usii sic significare supponuntur. ει
uibus uerbis uidetur Sc a veritate, & ἁ se ipsi dissidere. Nam
si proprietates uocum primo perquiruntur, proprietates illae substatiae, ut nihil substantiae sit contrarium, ut substantia non suscipiat magis & minus, ut suscipiat contraria. Item proprietates illae quantitatis,ut quantitati, nihil sit contrarium, ut quantitas sit aequalis&inaequalis, couenient primo ipsi substantiae & quantitati, ut sunt uo. GS, non ut sunt res,quae sic vocantur.Itaque si primo conueniantico uenient etiam secundum quod ipsum. idem enim ualet primo, ac socundum quod ipsum, ut primo Posteriorum libro docet Aristot les. Nihil igitur erit contrarium uoci substantiae,atque eadem ipsa uox substantia non suscipiet, neque magis, neque minus: rursus sim scipiet caliditatem,& frigiditatem. Sed haec omnia uti patet sunt absurda. uox enim est percusso aeris,et accidens:ergo falsum est,has Proprietates conuenire primo illi uoci: neque ipse dissoluit argumentum meum.Ex quibus quidem intelligi licet, me non sine causa longius a proposito digresIum esse. Q uero ita potest intelligere, vocum primo perquiri proprieta
379쪽
tes,id est immedia te,non principaliter. Nam prsterquam quod hoc' eius uerba non significant, praeterea sequeretur,ut proprietates ipsae de rebus inuestigarentur primo, id est principaliter, contra quam supra asseruit. Sed tamen a se ipse dissentit. nam cum supra locis toties I nobis citatis, posuerit uariam Interpretum opinionem,quid in lib. Praedic
mentorum tradietur,dixit enim:
M Alios uoluisse, librum illum esse primo de uocibus, ut significati
uae sunt rerum,in quibus fuit Boetius, Hammonius, Simplicius: M, , lios de rebus, v t significata sun t uocum: neutram tamen opinionem is ab hac sua conclusione disseiuire. Aut uerum est, quod hic dicit, uoces scilicet primo pertractari, ut significatiuae sunt rau, ita proprietates couenire illis,ut tales sunt. Illud autem salsum,pertractari res,ut significata sunt vocum. Aut e contrario: haec enim ut pse conoedio inter se pugnant ita, ut si ab terum veru sit,alterum sit omnino falsum. Quocirca dicere, librum illum esse de uocibus significantibus res quatenus significantes sunt, est negare, illum esse de his quae no sunt uoces signiticantes. Rur sus dicere, illum esse de rebus, ut significata sunt vocum:est negare, esse de uocibus significantibus res,quatenus sign ificant. Ergo si cum eius conclusione illud consentit, ut sit de uocibus significantibus, quatenus significantes sunt, non poterit cum eadem consentire hoc ut sit de rebus,quatenus significantur uocibus: de eodem enim non assismatur, Sc negatur idem. Cum igitur superius dixerit, neutram xxxi. Opinionem a sua conclusione dissentire, quaecunque sit illa cones μ'UM llo,necesse est altera illarum opinionu ab ipsa conclusione discrepet. - .. sent enim contradictiori ut ostensum est. Ita ν secum ipse pugnat. Praeterea,si proprietates conueniunt primo uocibus, ut significa tiuae sunt rerum,non possunt primo conuenire rebus, ut significat tur uocibus. Inter se enim haec pugnant,ut concessit ipse. Quare si iv num consentit cum coclusione iterum non potest consentire. Sed contrarium supra dixit,ergo sibi non constiti
Raeterea sic etiam licet ostendere, illum in haere a se ipso
dissidere. Si summa eorum, quae sese ait concedere, naee est,uoces hic primo considerari, ut significatiuae sunt rorum,liber ille non est de rebus, ut significantur uocibus.
Haec enim cui ipse dixit sibi inuicem contraria sunt. Atqui superius in primo supposito secus testatum reliquit his uerbis,
εν Postea res ipsas omnes, ut ab intelleelii nostro apprehensas,8c uora cibus significatas, inquatuor reduxit modos,ut in substantiam uni uersalem,aut particularem, in accidens uniuersale, Sc particulare. 5c ex hoe clare nobis patere potest, non res ipsas absolute,&in proora pria natura,hoc in libro cosiderasse Metaphysici nan hoc munus is esset sed in ordine ad intellaetum,ut uocibus significantur.
380쪽
A P o L o G i AE L 1 B. vi. j Et initio secundi tractatus: ' Abunde,inquit,superius demonstrauimus, res ibi consideris,ut insun i ficata sunt vocum, ac substracta secundarum intentionum. ce Cum hic igitur dicat, docitrinam illam esse de uocibus significantibus res. superius autem dixerit, esse de rebus,ut significata sunt uo LXX ilicum,quae item ex eius sententia diuersa sunt, secum pugnat. Quo με quo modo igitur de hac re sentiat,necesse est a seipso discrepet. taris. Eodem etiam loco perspicue a se ipso dissentit,cu dicat, uoces hie primo tra stari,ut significatiuae sunt rerum: rursus traestari res, ut uo- LMilleum significata sunt. Neque uero illud potest dicere, sese ita sensisse, hane doctrinam esse primo quidem de uocibus significantibus res,quatenus signifi/cantes sunt : non primo autem de rebus, ut significatae sunt, sed per accidens. nam salsa essent omnia,quae paulo ante citauimus ex primo eius supposito. Diuisisset enim librum illum, in id quod tra statur per accidens, cum uellet ostendere principalem eius finem: quod quidem absurdum ei Ie, plane constat. Videtur in eo quoque secum dissidere, quod ait, si e primo limquiri uocum proprietates. nam si proprietates uocum hic primo inquiruntur, conueniunt ipsis uocibus, ut uoces sunt, ob eam quam attulimus rationem. Itaque non conueniunt uocibus propter res,
quae significantur. aliter enim non conuenirent illis primo, sed proin pter aliud, uidelicet propter res,quae significantur: quod quidem cotra ipsium facit,quippe qui superius ita scripsit, Non enim uerum est, substantiam, ut genus, in eo libro constὰ edderari, sed istam uocem Substantia, aeranus appellatur, ut signi ficativa est rei quae est substantia, de tibi concederent, illud praedia oratum quod est,non suscipere magis S minus , &suscipere contra- ria,de tali subiectio inquiri. Et licet haec vox de illa uocepraedicetur, κ . non tamen sui gratia,sed rei significatae. MSi ergo in Praedicamentis ostendatur si cuius rei proprietas, ne cesse est, uox praedicetur de voce. non enim possumus as Te nobi. seum res. Itaque uox illa praedicatur de uoce, non sua, sed ipsius rei clusa. ergo uere dicitur, substantiam esse susceptiuam contrariorum, propter ipsam rem, non propter uocem . Ac ita quidem non inquiruntur proprietates illae de uocibus primo. hoc enim fit pro pter ipsas res. Igitur a se ipso dissidet. atque ex illius sententia sequbtur,ut liber ille hi de rebus. Praeterea, si proprietates illae conueniunt uocibus rerum causa, non conueniunt ipsis rebus propter uoces. ergo secum reiam disti LUXV. det hoc loco,quippe qui superius dixit, Rerum nonnullos aflectus, uocum tamen gratia,typo quodam,
& ut sat Logico fuerit,monstrari. - A se ipso item discrepat quod supra cui ostensum est scripsit,no
nullos asseetus conuenire rebus,ut res sunt:nunc uero id negat. LXXVI
, Praeterea,si Logica, & per consequens liber Praedicamentorum,