장음표시 사용
101쪽
' SANCTORUM PATRvMter triginta milliaribus a fluuio . Clim ergo venissem ad eius monasterium quod est propter fluuiu, in quo sedebat eius discipuli Macarius & Amatas, qui eum etiam com dormiisset sepelierunt:expectaui quinque dies ut conuenirem sanctum Antonium. Diccbatur autem accedere ad hoc monast rium,aliquando quidem post decem dies, aliqua- do vero post viginti,aliquado vero post quinque, prout expediebat pro beneficio eorum qui veniebant ad monasterium. Conueneramus ergo diuem si fratres diuersis de causis. Inter quos fuit etiam Eulogius Alexandrinus monachus, dc cu eo alius membris mancus. qui quidem propter talem causam accesserunt.
Ic Eulogius fuit disciplinarum liberalium
scholasticus , qui diuino amore sauciatus, propter desiderium immortalitatis, renunclauit tumultibus. α cum omnes suas dispersisset facultates, sibi reliquit paucos nummos,cum non posset operari. Cum ergo per se angeretur animo&esset tristis,& neque vellet cu aliis congredi, neque ut solus esset satis sibi perstiaderet. inuenit quedam mancum ac mutilatum in foro proiectum, qui nec manus habebat nec pedes.Ei solum lingua remanserat integra ad alloquendum eos qui incidebant. Eulogius autem stans,eum fixis intuetur
102쪽
ciscitur, dicens. Domine propter nomen tuum accipio hunc mutilatum,& eum me recreaturum ac
refecturum spodeo usque ad horam mortis eius:vt ego quoque per eum saluus fiam .Largire ergo milia Christe patientiam ut ei inserviam. Et ad eu accedens, dicat ei.Vis ego te domo accipiam, & te recreem ac reficiam' Ille ei dicit.Vtinam dignareris, sed ego sum indignus.Vado ergo,inquit,& adducam asinum,& te hinc auferam . Cum magno autem gaudio est asseia sus is qui erat mutilatus. Eum ergo sustulit & portauit in suum hospitiolu: eius. que curam gessit in omnibus quibus opus habuit. Perpetuis ergo quindecim annis,is qui erat mutilatus,benevole ab eo curabatur tanquam pater, ut qui lauaretur, ungeretur, foueretur, & portaretur
manibus Eulogij, & supra suam dignitatem quidem custodiretur,morbo autem conuenienter reficeretur. Post quindecim autem annos in uast daemon eum qui erat mutilatus,volens priuare Eulogium mandato & proposito,& mutilatum a resectione,& Dei gratiarum actione.seditioneque excitat in Eulogium . multisque eum probris coepit insequi,adeὁ ut eum etia appeteret maledictis, dicens deinceps. Abi hinc scelerate sugitive. Suffura- tus es alienas pecunias: & dominum spoliasti: de meo praetextu vis latere,ut qui praetextu bene facie di me asceperis in tuum hospitiolum. & propter me vis esse saluus .Eulogius autem cor eius lenibat, dicens.Ne Domine,ne naec dixeris. sed dicas qua-
103쪽
σ SANCTORUM PATRvMnam in re tibi suerim molestus, & eam corrigam.
Mancus alitem dicebat arroganter. Non sero has. asse lationes . aufer me hinc,& proiice in foro .recu- tuam curatione . Dicebat autem Eulogius. R
go te,patere tui cura geri,& dic si quid sit tibi graue Domine mi. Mutilatus autem magis incensus,
ei dicebat. No positam amplius serre tuam subd iam & ironicam adulationem. Non placet mihi haec vita parca & sordida.ego volo vesci carnibus. Patiens autem Eulogius carnes ad eu attulit. Cum eas autem vidisset qui vexabatur,Non satis est mihi tecum esse solum . turbas volo. Ei autem dici: Eulogius. Ego ad te iam adducam monachorum multitudinem.Ille autem rursus aegre serens, dicit,
Vae mihi misero. Tuum aspectum serre non possum: & tu ad me adducis tui similes, qui cum sit: ociosi,comedunt. Et insolenta voce seipsum lanias, vociferabatur,dicens.Nolo.nolo. in forum deduci volo. O violetia. abiice me ubi tuenisti. Dico quod si habuisset manus, inanimu induxisset vel se suffocare,vel sibi ense manus afferre.Cum daemon sceum efferasset, postea se confert Eulogius ad propinquos monachos:& dicit eis. id faciam' Ad desperationem me deduxit mutilatus. Dicunt ei, Quaobre ξIlle aute,Me, inquit,grauiter assicit. neci scio quid facia.Abiicia ipsu. sed Deo dedi dextera: .& timeo. No abiicia. me dies noctesque male habet.N escio quid facia Ei dicut illi absolute.Adhuc. vivit magnus ille. Sic enim vocabat iactu Antoniti.
Ascede ad ip su, mutilatu spones inauigiu:& deseri
104쪽
eu in monasteriu:& expecta donec magnus venerite spelunca,& ad eu reser iudiciu .& quod tibi dixerit,sta illius set etiar. Deus enim tibi dicit per ipsum. Verbis eoru more gessit Eulogius,& mutilato bladies cum eu immitisset in cymba pastorale, noctu egressus est ex urbe, & tulit eu in monasteriit discipuloru magni Antonij. A ccidit aute ut alio die veniret magnus sero vespere,ut narrauit Cronius, amictus chlamyde pellicea .ingressus est ergo in suum onasteri v. Erat aute haec eius cosuetudo ut alloqueretur Macartu,& eu interrogaret.Frater Mac
ri,veneriit ne huc aliqui Resp6debat Macarius,Venerui. Dicebat autem magnus, Sut ne Aegypt ij,an Hierosolymitantes Dederat aute magnus ei signu, dices, Cii videris venisse aliquos quibus est minus
negoci,dic, Adsut Aegyptij. Quado aute videris
venisse aliquos religiosiores & paulo considerationes, dic, Sut Hierosolymitani. Rogabat ergo magnus pro mor dices fratri Macario, Sut Aegyptii Iratres, an HierosolymitaniΘre 5 det Macarius dices,Eli mixtura. ando ergo dicebat Macarius, S ut Aegyptu, dicebat ei magnus .Para eis lente, &da eis quod comedat. & satiebat eis una oratione,& dimittebat eos. inrado aute dicebat, Sut Hierosolymitant,sedebat per tota nocte,& eis dicebat ea quae pertinent ad salute. Sedens ergo illo vespere,
dicit. Vos omnes accersit magnus .cumque nullus
ei dixisset quod nomen haberet scholasticus, cur seru esset vesper vocat eu dicens, Eulogi, Eulogi.&cum ter proclamasset, & scholasticus Eulogius noΚ in respondisset, ,
105쪽
18 sANC TORVM PATRVM respodiiset,putans alique aliti vocari hoc nomine dicit ei magnus . Tibi dico Eulogi,qui venisti ab Alexandria. Tunc ei dicit Eulogius, Quid iubes quaeso Dicit ei magnus. Quid huc venisti ZRespo-
dit ei Eulogius,dicens. QSi tibi reuelauit nomen meu ,re quoque propter qua veni reuelauit. Dicit ei sanctus Antonius. Didici quare venisti. Sed dic coram fratribus,ut ipsi quoque audiant. iussus autem a magno Eulogius, dixit cora omnibus. Huc mutilatum inueni ego in foro proiectu & neglectui habitum .Eius autem misertus, Deum su pr catus ut daret mihi gratiam in ipsum tolerantiae.
Dexteram quoque dedi Deo, quὀd in morbo eius cura gera,Vt & ego per ipsum saluus fiam,& ipse a
me recreetur. Sunt aute quindecim anni ex quo simul versamur: sicut etia tuae sanctitati reuelata sui omnia. Sed nescio quidnam mali a me palliis, post tot annos me summe vexat.& in animo habui ip-shm eiicere, ipso me ad hoc cogente. Ea de causa veni ad tua sanctitate,ut mihi consulas qui a debea facere,& ores pro me.me enim vexat grauiter. Dicit ei magn' Antonius graui &austera voce, Abiicias tu eu Eulogi.At qui eu creauit, non abiicit. Si tu eu abiicis, Deus ei excitabit te meliore qui eu colligat. Conticuit Eulogius, & extimuit cum haec audiisset .Relicto aute Eulogio magnus Antonius incipit lingua flagellare mutilatu,&ad eum exclamare.Mutilate, maculate, coelo & terra indigne, Non cessas cu Deo pugnare, & tuu fratre irritare
Nescis esse Christu qui tibi ministrat Q modo
106쪽
Cristuse tuo mancipauit seruitio' Cum ergo eum quoque verbis coercuisset increpatibus,cos dimi tit. & cum disseruisset cum fratribus de iis quae e. rant unicuique necestata, rursus accedit ad Eulosiu & mutilatu,& dicit eis.Nevsqua immoremini o fratres,sed abite in pace,& ne inuice separemini, deposita omni molestia qua vobis iniecit daemon:& cu bona dilectione reuertimini in cellam in qua
longo tempore versati estis. Iam enim Deus mittet ad vos. Haec enim tentatio in vos excitata est a Sa
lana,quonia scit vos iam ad fine peruenisse, & futuru esse ut coronas a Christo accipiatis,ipsti per te,&te pereu.Nihil ergo aliud cogitaueritis. .ddsi veniens Angelus non inuenerit vos in eo de loco, futurii est ut coronis priuemini. Cito ergo festinates ingressi sunt,&venerui in sua cella in fine agapes.& intra viginti quatuor dies,obit beatus'. is a G..illogius resolutus ad Dominu,&Itra tres alios obit conueniebantis qui erat corpore mutilatus,sed anima firmus ac robustus,qui ipse quoque in manus Dei suumendauit spiritu.Cum ergo aliquanto tepore Versatus esset Cronius circa loca Thebaidis, descendit in monasteri u Alexandriae,& accidit ut beati quidem Eulogi, obitus a fraternitate celebraretur tricesimus dies, manci aute tertius. Cu hoc ergo didicisset Cronius, obstupuit: & acceptu Euagelium, ut fide haberent audientes, posuit in medio fratria:& eis iurauit, narrans magni Antonu de his praescientia,& de omnibus quae acciderunt,& dicens..Horum.
107쪽
, SANCTORUM PATRVM Horum ergo verborum fui interpres cum beatus Antonius Graece nesciret .ego vero sciebam utranque linguam,& eis sum interpretatus . iis quidem qui Graece, quae a magno dicta sunt ipsi autem sancto Aegyptiace,quae dicta sunt ab Eulogio.
Oc quoque narrauit Cronius illa nocte magnum eis narrasse Antoniu.Ego,aiebat, anno integro oraueram ut reuelaretur mihi locus iustorum & peccatorum.Vidi autem Gigatem nigrualtissimu,qui ad nubes usque pertinge basiliabebat autem manus ad coetu usque extensas. infra autem erat lacus qui mare aequabat magnitu dine. Vidi quoque animas tanqua aues sursum volantes .Et quaecunque qui de eius manus di caput superuolabant , seruabantur ab Angelis . ae autem a manibus eius verberabantur, incidebant in lacum. Ad me itaque vox peruenit quae dicebat. Quas vides animas luperuolasse caput gigantis Meius manus,eae sunt animae iustorum,quae quidem ab Angelis seruantur in paradiso. ae autem a manibus eius percutiuntur, eae in inferno deme guntur quae quidem attractae suerunt a voluntate carnis,& odium secutae sunt,&reserendae iniuriae cupiditatem.
108쪽
Simplicis. R Arrauit autem sanctus Dei Hierax,& Croia inius, & plures alii ex fratribus de quibus su
dicturus, quod quida Paulus agrestis agricola, insigniter innocens,& vita simplex, uxorem duxerat mulierem formosissimam, sed moribus improba.quae longissimo tepore peccans eu latuit. Aliquando aute de improuiso ingressus domum sua,inuenit eos turpia perpetrantes,deducete Paulum prouidentia ad 1d quod erat sibi conducibile. eamque cum vidisset cum eo cu quo habebat stupri consuetudine honeste ac decore risit,& eis exclamauit,dicens: Bene est, bene est. reuera non est mihi curae .Per Iesum, ego ea non accipia amplius.
abi .eam tibi habe & eius filios .ego enim recedo, &efficior monachus. Cu nulli aute dixisset aliquid, pertransit octo monasteria, & abit ad sanctu Antonium, d pulsat ostium. Egressus autem sanctus Antonius,eum interrogat. id vis λ Ei dicit Paulus.Volo fieri monachus. Respondet ei Antonius. Senex sexagenarius non potest hic fieri monachus . sed potius abi in vicum , & operare, & Vitam dege operariam , Deo agens gratias. Non potes enim stillinere afflictiones solitudinis .Respondet senex,& dicit. Siquid me docueris,illud facia. Dicit ei Antonius. Dixi tibi te esse sene, & no posse esse monachum cibi . Si enim vis esse monachus, ingredere coenobiu ubi sunt complures fratres qui
109쪽
gi SANCTORUM PATRvM possunt tua ferre imbecillitate. Ego enim solus hic sedeo. quinque dieruspacio iteriecto comedes, idq;
esuries. His ergo verbis Paulli abigit. Postqua autecti non admisit,clauso ostio Antonius tribus dicb' foras no est egressius, propter se,nec propter ea quae essent sibi usui. Senex aute permansit non recedes. aarto vero die clim eu premeret necessi itas,ape to ostio egressus est. & cum ruisus vidisset Paulu,
ei dicit. Abi hinc senex. id mihi es molest' ξno
potes hic manere. Dicit ei Paulus . Fieri non potest ut ego alibi quam bic moriar. Cum aspexisset au- tam Antonius, &vidisses eum non ferre ea quae sunt ad victum necessaria, non panem, no aquam, non aliquid aliud, & iam quartum diem perseu rasse ieiunum, cogitauit apud se, Ne forte mori tur ut qui non sit assuetus ieiunare,& meam macuilet animam .Eum ergo admittit.Tunc ei dicit Antonius.Potes esse saluus si habeas obedientiam, Mquod a me audieris hoc feceris . Paulus autem res. pondens dixit. Faciam quaecunque iusseris. Taleque vitae asperae agedae ratione in illis diebus suscepit Antonius, qualem, quando erat in principio iuuentutis .Eius ergo mentem probans Antonius, ei dixit. Sta,& ora in hoc loco,donec ingrediar, ocineram tibi quod opereris. Ingressus aute spelu cam , per fenestram animaduertit cum in eo loco totam hebdomadam manere immobilem,cum ab aestu torreretur.Egressus aute post hebdomadam, .cum ex palmis ramos madefecisset,ei dicit.Accipe, MCOtexes atenam, me vides.Texit senex ad ho-
110쪽
HIs TORIA ramusque nonam quindecim vinas magno labore. cum autem vidisset Antonius id quod contexu rat,id minime ei placuit, & ipsi dicit. Male contexuisti ,retexe & aenuo contexe.cum iam septimo die ieiunus ageret, idque cum esset grandis aetate. Tantum autem eum hac de causa afflixit, ut aegre serens senex fugeret Antonium,& vitam monachorum. Is autem eosdem ramos & retexuit & it rum contexuit cum magno labore, quod ex cotextura prima fuissent corrugati. Clim ergo vidisset
magnus Antonius eum nec murmurasse,neque nimum abiecisse,neque vultu suum omnino auertisse,& neque vel tantillum successiisse, propter esi est compunctus.& sole occidente ei dicit, Pate cule,vis comedamus fragmentum panis 'Dicit ei Paulus.Vt tibi videtur,Abbas. Hoc quoque rursus inflexit A ntonium quὁd non ad cibi nunciu protinus accurrerit, sed ei potestatem permiserit. Para ergo,inquit,mensem: & obediit.Fert panes A ntonius,& imponit me quatuor paxamidia sex unciaru :& sibi quide unum adesecit erant enim sicci. Illi aute tres. Psalmii psallit Antonius que nouerat:& cum eum duodecies cecinisset,duodecies orauit ut in hoc quoque Paulum probaret. Senex autem
simul precatus est ipso magno promptius & alacrius. lallebat enim,ut arbitror, pascere scorpios, quam una vivere cum adultera. Post duodecim autem orationes, Paulo dicit magnus Antonius. S de,inquit,& ne comedas usque ad vesperam. sed solum attende esculentis.Cum autem fuisset vespera,