장음표시 사용
181쪽
Rat autem illic quidam presbyter,qui nac nastcriu prope habebat in solitudine, Co-pres nomine, Vir sanctus, prope octogenarius,qui ipse quoque plures faciebat virtutes, morbis medens, 5 multas facies curationes,& daemones expellens, & res multas efficiens, atque adeo quasdam in nostris oculis. Is ergo postqua nos Vidit, salutauit,& pro nobis orauit,& postqua pedes nostros lauisset, sciscitatus est a nobis quaenam in mundo fierent. nos autem rogauimus ut ipse nobis potius exponeret sui vitae instituti virtutes, & quomodo ei Deus est dona largitus, & quanam ratione fuisset particeps eius gratiae. Is aute nulla eo nomine elatus superbia , nobis suam vitam narrauit,& maiorum suoru qui ipsum superarunt, quorum ipse vitae institutum est imitatus. Non est,inquit,ofili, quod a me fit admirabile, si conseratur cum iis quae in vita gesta sunt a patribus nostris. Et cu narraret nobis Copres presbyter quς recte & ex virtute gesta fuerat a patribus , unus ex fratribus nostris dormitans,ut qui iis quς dicebantur fidem nequaquam haberet,videt in eius manibus librum admirabilem scriptu literis aureis, & canum virum adstante,& minaciter ei dicentem.Non audis attente lecturam,sed dormitas ΘIs aute conturbatus, nobis eum audietibus statim quod viderat Romane cxposuit. Eo autem haec nobis adhuc dicente, venit quidam.
182쪽
ΗIsTORIA issquidam rusticus habens cyathum arenae,qui expectabat donec implesset narratione. rogauim US autem nos presbyterii, id sibi vult rusticus cum arena Θ nobis resp6dit pater, dicens. Filioli mei,Nooportebat me gloriari apud vos, neque ea enuciare quae gesta sunt a patribus: ne mete elati amittamus mercedem. propter studium autem vestru & utilitatem, quod tam procul ad nos venistis, non fraudabo vos ut thiate.sed quae per nos Seruator gessit, narrabo prcsentibus fratribus. Sterilis erat ager qui
est prope nos: & rustici qui ipsum possidebant,feminantes, vix semen duplicatu metebant. Vermis enim nascens in spica, tota messem corrumpebat. Agricolae aute catechismo a nobis instituti, S eL secti Christiani, rogarut nos ut oraremus pro mense. Dixi aute eis. Si habetis fidem in Deu, vel arena deserti seu tu vobis asseret. Ij aute nihil cunctati,cuhac arena quae a fiobis calcatur sinus implessent,attulerui, rogates ut benediceremus. Postquam autestim precatus ut illis fieret secundu ipsoru fide, ipsi
eam cum frumento seminarunt in arvis suis. & repente eorum ager ita multiplicauit fructu,ut omne superaret Aegyptum. Hoc ergo facere soliti,nobis quotannis exhibet molestia.Vnum autem,inquit,
magnu miraculti praebuit mihi Deus multis praesentibus. Cum enim in ciuitate aliquando descendissem, inueni quenda virum magii, qui populos seduxerat. Cum autem non possem ei publice persuadere, dixi conuersus ad multitudine. Magnum rogum in platea accedite, & ingrediamur in stam-
183쪽
ns s ANCTORUM PATRVM mana.& qui ex nobis illaesus a flamma manserit, is habet bona fidem. Postquam autem hoc factu est,
de turbae rogum cito accenderunt: ipsit m mecum
trahebant in ignem. Is autem dicit, Unusquisci; si orsum ingrediatur: debes lue primus ingredi qui iussisti. Cum autem in nomine Christi signatus essem ingressus, flama in hanc & illam parte diuisa, me nulla astecit molestia,cum semihora in ea essem
moratus.Turbae autem vi Iauraculo exclamam it.
dc cogebant illum pyra peruadere. Is aute nolebat, timore affectus. Cum eum aute accepissent populi, in medium protruserui. & totus flama ambullus, eiectiis est e ciuitate:clamantibus populis. Planum
viventem exurite . Me autem turbae accipientes,&laudibus prosequentes, deduxerunt in ecclcsiam. Cum autem ego aliquando per quod da templum transire, quida ex gentibus suis idolis sacrificabat Dixi aute eis. Cur cum sitis participes rationis, sacrificatis iis quae caret ratione:vosque estis de caetero iis magis expertes rationis Θ Illi aute, ut qui recte dixissem, me statim sunt secuti, credetes Seruatori. Cum aute esset mihi aliquando ortus in agro propinquo, propterea quae ad nos veniebat fraternitatem,& quida pauper eum operaretur, ingrestiis est quida gentilis ut furaretur olera. Vbi vero ea sussu- ratus recessisset,eaq; tribus horis non potuisset co- qtiere sed mansissent in lebete qualia acceperat, Vtpote quod aqua minime calefieret,vir se colligens, accepta olera ad nos detulit, rogans ut nobis codonaretur erratum, J ut fieret Christianus .quod etiafactum.
184쪽
qui ad nos venerant.propter quos tepelliue admodu ad nos allata sunt olera. QSae cum comedi si mus, egimus Domino gratias, duplici accepta ta-titia,& ex salute hominis,&ex resectione stati u.
Bbas autem Sarus,inquit, & Esaias,& Pati Lus sibi inuicem repente occurrerunt ad fluuiu,viri pij & egregii exercitatores, inuisuri magnum abbatem Antaph. Distabat autem eoru interuallum tribus masionibus: & dicunt ad se inuicem. Ostendat unusquisque nostru suum vitς institutu, Sc quemadmodu fuit in hac vita a Deo h noratus. Abbas autem Surus dixit eis. Peto a Deo donum, ut nos virtute spiritus indefessi ad locum perueniamus. 5 cum ipse solii orasset, inuetum est protinus paratum nauigium, & ventus secundus,& momento temporis inuenti sunt in loco, cu aduerso flumine nauigassent.
si Salas autem dicit eis. Et quid mirum ὁ a Ls nobis occurrerit,qui vitam nar- retuniuscuiusque '
P Aulus autem dicit eis. Si Deus nobis reuela-Luelit, quὀd post tres dies assumit hominem ZCum autem paulo ulterius processissent,vir eis ob-V iij uiam.
185쪽
,a SANCTORUM PATRvM uiam factus eos salutat. Paulus autem ei dicit. Dic nobis quae recte gessisti. Nam post crastinu diem
RiIxit autem eis Anuph.Benedictus Deus qui mihi haec quoque significauit,& vestruvitqἡinstitutum & aduentu. Cum autem dixisset quae unusquisque eoru recte gesserat, exposuit deinceps quae ipse fecerat, dicens. Ex quo Seruatoris nomen professiis sum in terra, ex ore meo non est e oressum med actum laumam cibi nihil sumosi, me coelesti alimento alente quotidie angelo.nullius alterius rei cupiditas in cor meu ascendit,praeterqua Dei.Nihil ex rebus terrenis occultauit IDihi Deus, quod non significarit & oste derit meis oculis. Nointerdiu somnum cepi. non noctu requievi, Deum quaerens. Vna mihi semper adsuit angelus, mundi ostedens potestates. lumen cogitationis meae nunquam fuit extinctum. omnem petitionem accepi a Deo protinus. Vidi saepenumero Deo assistentes myriades.Vidi choros iustoru.Vidi martyru congeriem. Vidi monachorti vitae institutionem.opus autem omniu Deum laudabat. Vidi Satanam igni traditu. Vidi angelos eius punitos. Vidi iustos lae
tantes in aeternum. Haec & multa alia narrans,ter
tio die tradit animam: eamque statim suscipientes angeli & chori martyru in coelos sustulerunt , ipsis videntibus & hymnos audientibus.
186쪽
iVidam autem alius pater, qui vocabatur LIX. Abbas Hellen cu ab ineunte aetate se sor-ltiter exercuisset, saepenumero ignem ge- litabat in sinu,incitas eos qui prope erant fratres ad ostendenda signa, dicens eis. Si vos vere exercetis virtutis signa de caetero ostedite. Aliqua-do aute cum perseestet insolitudine, incessit eum mellis desiderium: cum veris illico fauos inuenisset sub petra dixit. Recede a me inteperans cupiditaS., , Scriptum esst enim. Spiritu ambulate: dc desideriti,, carnis no perficietis.eisque relictis abiit. Cum autela tres hebdomadas ieiunasset in solitudine, inuetis qui disiecti erant fructibus, dixit. No comeda,
neque attinga aliquid ex iis . ne fratre meum scandali Zem, nempe mea animam. Scriptum est enim, Non in alimento solum vivet homo. Cum autem
adhuc alia ieiuna stet hebdomadam, postea dormitavit. S veniens angelus in somnis, ei dixit.Surge& tolle ea quae inueniunt tir,& comede.Is aute surrexit, S circunquaque aspiciens, videt fonte in orbem herbas delicatas germinasse. Cum autem &potum sumptisset, de comediset olera, affirmabat nihil unquam sibi fuisse iucundius. Cum paruam autem spellinc. ii in loco inuenisset, masit illic paucos dies ieiunus. Vbi aute egebat alimento, orabat flexis genibus. ei aute protinus apponebatur esculenta omnia,& panis calidus,& oliu ς,&varij fructus. A liquando autem inuisit fratres suos: de cum
187쪽
ico SANCTORUM PATRvMeos multum monuisset, contendebat in esertum, afferens quaedam ad usum necessaria. Cum aute vidisset quosdam onagros pascentes, ait ipsis. In nomine lesu Christi veniat unus ex vobis,& suscipiat onus meum. Is aute statim ad ipsum accessit. Cum
autem supellectilem ei imposuisset, & ei insedisset, uno die peruenit ad spelunca.In sole vero ab eo positis panibus & fructibus, cum ad ea venissent ferae ut solent ad fonte,& panes solum tetigissent, mor
tuae sunt. Accessit enim aliquando ad quosda monachos cum esset dies dominicus,& dixit eis. Cur hodie non egistis synaxim Cum ij aute aperte dicerent, Eo quod non venerit presbyter. Dixit auteris. Ego ibo S eum vocabo. Ij autem dixerunt non posse aliquem transmittere alueum propter altitudinem. inetiam dicebant eo in loco citi belua
maximam,nempe crocodilu,qui multos homines consumpserat. Is aute non cuctatus, statim surgens
profectus est ad vadu. em cum bclua statim te
go excepisset,iransmisit.Cum autem in agro inu nisset presbyterum, rogauit ne despiceret fraternitatem. Ille autem eu videns multis consutis pannis
obsitu, rogauit undenam pannii habuisset, dicens. Habes vestem animς pulcherrima ὁ frater.eiusque
humilitate & frugalitatem admiratus, eu secutus est abeuntem ad fluuiu. Cum autem qua trasueherentur cymbam non inuenissent, vocem emisit abbas Hellen aduocans crocodilum. Is aute ei statim obediens aderat, tergum substernens. Rogauit autem presbyterum vicum eo ascenderet. Is vero timore
188쪽
autem eum teneret admiratio & eos qui trans fluuiu habitabant fratres, videntes eu cum belua tras. mittentem alueu, ille ascendens in terram, una secuattraxit beluam, dicens melius esse ei ut moreretur, quam interemptaru animarum acquireret supplicium. Ea autem cadens protinus est mortua. Tres
autem dies permanens apud fratres, sedebat doces eos praecepta, & quae erant occulta uniuscuiusque consilia aperte enuncians.hunc quidem dicens ve xari a fornicatione, illum vero a vana gloria:alium a deliciis: alium ab ira. & alium quide pronunciabat esse mitem, aliti vero pacificum, illorii quidem
vitia ,hortim vero virtutes arguens. Haec autem auia
dientes,mirabantur dicendo re vera ita esE Eis auiatem dixit, Parate nobis olera. Hodie enim ad nos venient plures fratres. C im illi aute adhuc pararet, supertienientes fratres se inuicem salutariit. Rogauit autem cu quidam ex fratribus, volens una cum eo degere in deserto. Eo aute dicente non posse illa sustinere tentationes daemonia, is contentiosius se
omnia toleraturu alleuerauit. Cum cum autem ex
cepisset, iussit habitare in alia speluca. Ad cum autem noctu aduentantes daemones, eu suffocare aggrediebantur, c sim cum primu turpibus perturbassent cogitationibus. ille autem excurrens renuciauit abbati Hellent quae euenerant. Ipse autem cum ei fi Furam impressiliet, iussit eu deinde manere se- eure. Cum autem aliquando panes ei desecissent in spelunca, aduentans angelus in figura fratris, eius
189쪽
sANCTORUM PATRUM attulit nutrimentu. Rursus autem ipsum aliquando quaerentes fratres decem numero, errabant per solitudinem, septimo iam die telum permanentes. Cum vero eos inuenisset, iussit in speluca refici. Illi vero eum victus admonuerunt. Ille qui nihil habebat quod eis apponeret, dixit eis. Potens est Deus mensam pararem deserto. Statim aute quida ado, lescens pontone ipsis oratibus pulsauit fores. Cum autem aperuisset, videriit adolescentem habentem magnam sporta panis & olivarum. lis aute susceptis,comederunt, Deo agentes gratias,cum adolescens liatim euanuisset. Haec & alia multa miracula cu nobis narrasset pater Copres,nbsque benigne& humaniter tractasset,induxit in suu ortu, osten dens nobis palmas,& alias arbores frugiferas quas ipse platauit in solitudine, admonitus a fide rustiacorum quibus dixit .Potest desertu fructus producere iis qui fidem habent in Deli. Postquam enim vidit,ut aiebat,eos qui arenam seminauerat, & eorum agrum fructum tulisse, ipse quoque idem aggressus,idem est consecutus.
Idimus autem alium quoque presbyteru in partibus superioris regionis, Apellem nomine,virum iustum,qtii fabricae aerariae arte primum tractauit,& exinde conuersus est ad exercitationem. Is cum ad eu venisset diabolus in figura muliebri, quo tempore ad usum monachorum
190쪽
rapta,idque manu propter festinationem,totu eius vultu & corpus combussit.eamque audierunt fratres vlulantem in cella. Ab eo tepore vir ille semper manu tenebat serru ignitum,nec lςdebatur.Is cum nos benigne & humaniter accepista, narrauit nobis de viris praeclaris & Deo dignis qui cu eo fuerant & erant adhuc superstites.
St,inquit in hac solitudine frater noster no Lmine Ioannes, alterius quidem iam aetatis, omnes aute monachos luperas virtutibus.
que nemo potest cito inuenire, quod semier in solitudinibus locum loco comulet. Is primum stans tres annos sub quada rupe,orauit perpetuo .non sc-dens omnino, non dormiens,nisi quantum somni stans suffurabatur. & dominica solum sumens eucharistia, afferente ei presbytero nihil aliud comedebat. Atque aded cum quod a die se Satanas transfigurasset in presbyterum,ad eu abibat celerius,prς se feres se ei velle dare eucharistiam. Cum eum auteagnouisset beatus Ioan es,dixit ei.O omnis fraudis 3c malitiae pater,inimice omnis iustitiae,non cessabis decipere animas Christianorum: sed audes fanctis insultare sacramentis Z Is autem ipsi respondit. Parum abfuit quin te deiectum lucri fecerim.Nam sic quoque seduxi quenda ex tuis fratribus:& me- te motu deduxi ad insaniam. Pro quo clim multi