장음표시 사용
271쪽
,, Nam si aromatum fragrantia vim suam ve-ὐ ilibus imprimit, & in se ipsam quodammo. ,, do transformat ea in quibus fuerit, qui non ,, poterit Sanctus Spiritus, siquidem natura- ,, liter eil ex Deo, divinae consortes naturae per se ipsum eos reddere, in quibus sit pis Fructus igitur& character substantiae Geniri toris cum sit Filius, omnia quae eius sunt, , secundum naturam sibi vindicat. Idcirco , , ait. Omnia qreacumque habet Pater , mea ,, sunt: Propterea dixi vobis quia de meo ae- ,, cipiet, coe annuntiabit Oobis, Spiritus ni-
mirum , qui per ipsum , di in ipso est i per
,, quem Sanctis , ut ipse, inhabitat . Nec ., enim diversus est ab eo Spiritus ejus , licet ,, in propria persona subsistere intelligatur. VII. Non est audiendus hac in controversia Theodoretus, qui nimio contentionis aeIlu in S. CPrillum abreptus , errorem de Proce illone spiritus sancti a solo Patre primus omnium effudit in Confutatione I a. ipsius Capitul rum . Cum enim S. Orillus in Capitulo 9. dixisset. Spiritum sanctum Filii esse proprium Theodoretus sic illum reprehendit. aeuod autem
Spiritum Filii esse proprium disserit, siquidem
ut clusdem cum eo vatura , O ex Patre procedentem dixit , sentiemur , O eam vocem tamquam piam admittemus. Sin hoe asserit, tamquam ex Filio O per Filium existentiam habeat, .elut blasphemum hoc impiumque reiiciemus . Fιdem enim adbibemus dicenti Domino Spiritus qui ex Pa Ire procedit: vecnondiet,
272쪽
s IRIT Us SANCTI. 69d hissimo Paulo similiter loquenti. IV os autem non Spiritum mundi accepimus , sed Spiritum qui ex Deo Patre est. VIII. S. Maximus Martyr in Tractatu Decandelabro Zachariae Propheta , quem contra suos Graecos Ioannes Beceus adducit , eorum errorem evertit his verbis. Nam Spiritus sanctus , quemadmodum naIura Dei tu, ae
Patris fecundum subctantiam : sic est Filii secum dum substantium: tam Τηam qui gae Patre fabasta uti aliter per filium genitum inexplicabili modo procedat. Porro Spiritus lanctus non pote ildici Filii, nisi tamquam Principit. Hec enim loquendi ratio relationem signiscat, relatio autem nulla est in divinis, nisi ex origine petita . Deinde cum unum alterius dici, vel hoc huius proprium in divinis, reiecta materia , de iis quae materiam consequuntur, ne que tamquam membium , neque ut possessio, neque ratione alicuius excellentiae, vel alterius cujuspiam assinitatis queat i sed ratione sola principii, cie eius quod eli a principio et in quo uno alterum. ab altero dii cerni comprehendimus et perspicum est , cum dicimus, Spi ritum linctum proprium ei se Filii, id ibi a illa principii ratione dictum intelligi posse . Non enim ideo ita loquimur , quod sint elusedem subitantiae r quia si vera esset haec ratio , non minus Filius dici posset esse Spiritus sa cti . quam Spiritus Filii .. Quod cum inaudiis tum sit, consequens est, ideo Spiti tum Filii
dici , quod a Filio procedat . Sed neque ob
273쪽
o D g PROCIssIONE id proprius Filii dicitur Spiritus sanctus, quod
ab illo donetur ac mittatur. Nam praeter quam quod missio divinae Personae indicium est ori. ginis eius, quae mittitur a mittente , Donatio Spiritus sancti fit in tempore. At proprium esse Filii Spiritum sanctum , sempiternum quidpiam est. Non poteli autem , quod in tempore fit caussa illius esse, quod est aeternum . Nam si homini, quod ei proprium est, inest semper quamdiu vivit a multo magis quod Filii Dei proprium est, semper ipsi in ei . Ita ratiocinantur Demetrius Odonias in lib. de Processione Spiritus sancti, cap. Io. & Manuel
Calecas lib. a. eontra Graecos .
IX. Non repugnat huic doctrinae S. Maximus in Epistola ad Marinum , in qua de Syno die is Romani Pontificis agens, in quibus scriptum erat, Spiritum sanctum etiam a Filio procedere , sic illud a Romanis intelligi ait, Von ut eaussam Spiritus sancti Filium faciant3Duam enim noverunt Filii O Spiritus esse eatissam et alterius quidem secundum nativitatem , alterius vero secundum processionem : sed ut per ipsum procedere insimarent; sicque conjunctionem essentiae, O incommutabilitatem commendarent . Vult tantum S. Maximus , quod etiam a Romanis intelligi S praedicari obiervat, Spiritum sanctum ex Patre 3c Filio ceu ex uno principio procedere. Ob id tamen quod Filius sit ex Patre sine medio. Spiritus autemper Filium proeedat, ac per ipsum Patri conjungatur . quodque Hlii omnia ad Patrem reis feraa
274쪽
sp IRI Tus SANCTI. Trferantur, Pater unum Spiritus sancti principium dicetur : quocirca solus quoque fons deitatis dictus es t fonsque radix Filii oe Spiritus , O solus caussa dici potest , quod nihil an
te se eogitatum habeat , atque ad ipsum referantur omnia. Consonant sequantia S. M ximi verba. Nam dicere. Propterea ex Filio procedere dixerunt, ut per ipsum illum pro. cedere significarent, nihil est aliud quam dicere . Idcirco ex Filio procedit , quia procedit per Filium , quia enim per Filium procedit , naturaliter Icilicet atque essentialiter procedit. Ita quippe oe essentiae conjuncilio O incommutabilitas declarabitur. Suod autem per aliquod naturaliter atque essentialiter prodiit , ex ipso etiam substantiam habet . . . Sic itaque quae
in praediecta Epistola posita sunt a veritati γ φhi ipsis concinunt, . quae a S.CFrillo , Latinisque Doctoribus de Spiritu sancio dicta sunt,
interroganti S. Maximo Romani allegaverunt.
Impossibile namque es, Magistros Ecelesiae, ex Filio esse , atque procedere Spiritum dicere, O rursus per Filium esse, atque procedere et deinde eaussam a Filio anferre. Hoc enim est aperta contradictio . Ex , enim praepositio , o maxime in divinis personis processum eum caussa commendat et & per tantumdem valet . Ita de hoc S. Maximi loco disserit Manuel Oleeas , lib. 3. contra Gracos.
X. S. Ioannes Damascenus lib. i. de Fide Orthodoxa, cap. I 8. eidem dogmati 1b Sa Satur. Imago, inquit, Patris es Filius ,
275쪽
a Da P RocsssIONE. Filii Spiritas ; per quem Christus babitans in bomine, dat ipsi ut ad imaginem sit. Porro ex eo quod Spiritus sanctus imago Filii nominatur. recte colligit Hugo OAEtherianus lib. 2.. cap. 7: ipsum a Filio pro edere et quemadmodum Filium a Patre procedere demonstramus inde quod illius imago dicatur . IV igo enim dicitur Filii Pater inquit Sanctus Gregorius Nagian genus Oratione 26. tamquam cousubsuntialis Patri , oe quia ex illo est, non autem ex hoc Pater. Secundo, ad imaginis rati nem nece sis est , ut originem habeat a prototypo . Alioqui non magis unum erit Imago
alterius , quam hoc illius. Omnis imago inquit S. Augulimus in lib. Imperfecto de Genesi ad litteram similis est ei cujus imago est. 2 c tamen omne Pod est simile alicui, etiam
imago est ejus ... Imago enim tunc est , cum de al quo exprimitur ἀXi. Objiciunt nihilominus Graeci Schisma tici testimonium S. yoannis Damasceni velut eorum errori patrocinantis lib. I. De Fide
Orιbodoxa , cap. II. Scire , inquit, Nortet
nos non dicere Patrem esse ex aliquo ; sed ipsum dicimus patrem esse Filii: Filium Nero no dicimus principium , neque Patrem , sed eum dicimus ex Patre esse σ Filium Patris . Tox-ro Spiritum sanctum tam ex Patre esse prosia temur , quam Patris appellamus Spiritum . Ex Filio autem Spiritum non dicimas, Ied eum Filii Spiritum nominamus . Et Cap. I 3, Sedoe Filii Spiritus est , non tamquam ζX UD-r
276쪽
sed quod per ipsum ex Patre procedat. Solus
enim Pater principium est. Sed optime respondet Manuel Calecas , lib. g. contra Graecos, S. Ioannem Dam4fcenum ideo negare Spiritum 1anctum ex Filio procedere, quia particula , ex , principalem caussam significat, hoc est, eam , quae ab altera producendi vim non accipit , sed habet a seipsa . Eiusmodi autem non est Filius, qui, quae habet a Patre accepit omnia , & unum est atque idem eum Patre Principium Spiritus sancti. At Spiritum sanctum a Patre per Filium procedere docet S. Ioauves Damascenus. Idem autem significant hae praepositiones , ex , de , per, in Patre S Filio ; personas dumtaxat discernunt. Ait enim Magnus Basilius ad Amphilochium scribens, s. cap. 2'nus Deus o Pater, ex quo omnia et O ussus
Dominus Iesus Christus, per quem omnia . Ista non funt legem ponentis voces , sed distinguentis potius substantias. 2 on enim ut alienum naturae introducat , sed ut inconfusam Patris in Filii intelligentiam commendet, ita pronu tiavit . vostolus . Et Gregor. Theologus ait. Ex quo , oe per quem , quod dicitur, non naturas scindentium est. sed unius inconfusaeque
natura proprietates exprimentium . is Idcirco itaque S. Joannes Damascenus particulam, pera,
is usurpavit s inquit Cale cas ut consubitantialitatem , simul & persenarum ordine Imfri ac discretionem significet ipsis Processio nibus apparentem . in quo sane Ordine M.
277쪽
4 Da PROCESsIONE ,, discretione Filii persena medium obtinet
M locum e S ne vel una persona Pater & Fi- ,, lius existimetur propter Praepositionum sia, militudinem 3 vel duo, & contra se divisa ,, ambo Spiritus principia videantur , talisve ,, esse Filii persona , qualis S Patris est , ni- ,, hil ante se cogitatum habens , quemadmori dum & Pater: Ex, enim sistit mentem,
,, & ulterius ire non cogit principalemque is, cauisam quaerere , cui praepositio, ea', principaliter attributa est . At praepositio , per, se ad alteram personam, praeter illam ex quari immediate alia oritur, provehit mentem,
,, principalemque illam designat caussam, in ,, qua hoc ponitur medium N primi, di eius,, ad quem processus, sive operatio. Atque ,, ita Trinitatem integre nobis commendat,. praepositio , per , simulque processionum M ordinem ad invicem indicat.
se Addit Mamel caletas, Aliud esse quod
,, aliquid non dicatur, & quod revera non sit.,, Esse enim Filium Patri consubstantialem , ,, Deique Genitricem semper Virginem preo,, dicari in Ecclesia et atque humanae naturae ,, Filium Dei secundum substantiam unitum a. esse , Vera quidem sunt: fuit tamen quans, do non dicebantur. Non tamen ideo falsaa, fuerunt. Nam postea , necessitate urgen .ss te, propter contraria dicentes etiam ut in
,, Ecclesia publice dicerentur, institutum , Ss, firmatum est. Quid ergo mirum si S. Ioan- ,, nes Damascenus , quod non pronuntiabatur,
278쪽
SPIRI Tus SANCTI. TIs, ut multa alia , ct tunc, & prius , non diciis ait 8 Non enim per hoc ostendit , quia non ,, est ; sed hoc solum , quia in consuetudine
, Addit rursus Vir Doctissimus , plurimos , SS. Patrum easdem dictiones in Theologia, ,, secundum differentes intelligentias & 1u- ,, scipere , & non suscipere , & aliquando,, sic , aliquando aliter et ut Magnus Basilius in ,, Quaestionibus ad Eunomium , Lermen, Fi- ,, lium dicentem non suscipit: dictionem hanc ,, imperfectioribus congruere existimans,quo-
,, circa eam maxime ponebat Eunomius. Ve-
,, rum Gregorius Neologus, in primo libro,, de Filio , de eo cic Spiritu sancta loquens , ψ ait. Horum autem alterum q3idem germes, , , alterum Nero productum est. Et caussam qui- ,, dem S caussale in divinis personis diei ve- ,, tat B. CIrillus dicens. Caussam vero σ,, caussale ne nominare quidem fas est. Si quis, , illud scilicet iuxta creaturarum more ν,, accipiat. Communis autem fides, omnes
,, que Theologi Graeci in sola caussa de,, caussali quibus nominibus intelligunt prin. ,, cipium S id quod est ex principio divinas ,, personas diti ingui di eunt: majusque quod
,, dicitur Patri, caussae ratione plurimi Do- , , ctorum assignarunt . Iuxta opinionem , , , autem Arianorum ab Ecclesiae ambitu re-
,, pellituri. Nihil ergo mirum , si etiam S S. ., Doctorum alii, quidem , Ex principaliis cauila a & ante quam nihil cogitatur, litate Da ,, soli
279쪽
M soli eam congruere arbitrati, ex Patre pero Filium procedere Spiritum sanctum , pro-- ductoremque Patrem per Verbum asseve- is rant: quia Filii omnia a o Patrem referunis tur, non tamen , ex Filio dicunt. Alii ve- is ro & ei, qui ex caussa esl, ut Filio , con gruere ponentes, cujus Pater principalisis praecogitatur caussa et eo quod unum princi-
D pium , & una caussa sit Pater N Filius , si-
is cui & una essentia: nunc quidem per Fi- is lium esse ac procedere dicunt, nunc autem ,, ex Filio esse ac procedere . Per utraque
A idem volentes, etsi syllabis disserant. ,, Haec Manues Culatas. Sed quid prolixiori expositione opus est cum Sanctus 'oannes Damascenus, cap. XV. eiusdem libri, de Patre /sermonem habens, subinferat: Et productoγper Verbum explanantis Spiritus . Et his verbis S. Ioannem Damascenum processionem ais utroque cognovisse , celeberrima Graecoruinis Synodus sui, Andronico Imperatore celebrata.
Constantinopoli declaravid, de qua Pachime res, Lib. VII. XII. lnasserenda Processione Spiritus sancti a Filio Latini Patres cum Graecis consipirant . Quos inter S. Hilarius lib. a. de Trinitate ait. Loqui de eo scilicet Spiritu sancto, Don necesse et , qaia de Patre oe Filio auctoribus confitendus est . Et lib. 8. Filio igitur accipit , qui O ab eo mittituν, ω a Patre procedit: O interrogo utrum idipsum sit a Filio accipere L quod. a Patre Procedere mol
280쪽
srIRIT Us SANCTI. 773 nihil disserre credetur inter accipere a Filιo, O a Patre procedere: certe idipsum atq: unum esse existimabitur a Filio accipere , quod sit accipere a Patre . Ipse eηim Dominus ait 4M Quoniam de meo accipiet, & annuntiabitos Vobis . ,, Hoc quod accipiet, De potestas
est, sive mirtus , sive doctrina est , Filius a se
accipiendum dixit. . . Ac mox. Omnia qua
Patris sunt, Filii sunt: O idcirco quidquid
accipiet, a Filio accipiet ille mittendus, quia Filii sunt universa, quae Patris sunt . XIII. Marinus Victorimu lib. L. contra a Arium, idem asserit. Duo ergo O ini, inquit, alius ex alio ; ex Filio Spiritus sanctus , sicus ex Dro Filius , conrationaliter ω Spiritus sanctus ex Patre.
XIV. S. mbrosius idem plane docet tab. De Spiritu sancto, cap. X. Spiritus quoque a auctus inquit cum procedit a Patre, non δε- paratur a Filio. Et lib. De Symbolo , cap. Spiritus autem sanctus vere Spiritus est , procedens quidem a Patre O Filio ; sed non est ipse
Filius, quia non generatur, neque Pater , quia procedit ab utroque, non genitus , non
ingenitus, non factus . Legatur S lib. VII Lin Lucam cap. XX VIII. XV. S. Augustinus idem praedicat varila In iseis; sed maxime lib. XV. De Trinitate, cap. XVl I. ibi explicans quod praemiserat, Spiritum sanctum principaliter a Patre procedere, ait. ideo autem addidi. principaliter , quia O de Filio viritus sanctus procede3 re