Selectæ dissertationes polemicæ ad tractatum de Deo. Tomus primus quartus

발행: 1771년

분량: 356페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

log Dp PROCA fg IONE nem Etherianum , lib. II. Si quia naturata unum sunt Pater , ct Filius , ideo ut ex Paatre , ita ex Filio dandum est procedere Spiritum sanctum, consequens erit & Filium ex Spiritu sancto , sicut ex Patre geneari, quia

Pater & Spiritus sanctus unum sunt natura . Respondet Hugo Etherianus , Latinos non

ideo asserere, Spiritum ex Filio esse, quod Pater & Filius unus Deus sint; sed propterea propugnare ipsius ex utroque Processionem , Heuia aequaliter Filii atque Patris existit, non condibiliter , non uascibiliter , nou possessive , sed similiter amborum est,nequaquam ut actus ,

O opas est hominis , sed quodammodo ut radii

alvia lux existit O Solis , . . Quamobrem consequens non est ut Filius sit ex Patre , & Spiritu sancto , pro unitate naturae, sicut Spiritus sanctus est ex Patre , de Filio propter unita, tem virtutis spiratricis . In quibus enim nihil indignum , nec indecens Divinas personas conseqIittir , in his Patrem dicimus caussam , σFilium concaussam , nee aliqua injuria Filio , Patriete, aut Sancto spiritui ear rogatur. Hamin legationibus O donationibus Spiritus , se n- per Patris Filius consors est. At Spiritum diiscere Patrem . seu Filium Spiritum appellare ,

cxecrabile , profanumque est . Sed propositio quae dicit , Emiisonem Spiritus Patri , O Filio communem esse , proprium Paterna Perso-πα , quo aptus natus est insigniri Pater solus , non interimit. Sicut interimeret proprietatem

312쪽

s p IRI Tus SANCTI. IO9Obiiciunt Schismatici Graeci. Si ex Patre est Filius; ex Patre autem N Filio Spiritus sanctus ; nepos Patris Spiritus . Respondent Catholici Doctores, id non e sse consequens . Nam ut nepos quispiam sit, gigni eum oportet a patre S diversa quidem generatione ab illa , qua is , qui neporem proxime genuit pater, a suo patre , nepotis avo. genitus es . At Spiritus 1 ancti Processio neque generatio e It, neque Patris S Filii actio

diversa - ἡ

Objiciunt Graeci Schismatici post suum Photium illa Christi verba , Joan. XV. Cum ali-gem Senerit Paraclitus, quem ego mittam vobis a Patre , virisum veritatis , qui a Par ero cedit. Respondet Hugo Etherianus , lib. 3. Morem hunc esse Scripturae Sacrae ut quaedam Certis personis attribuat, quae aliis aequo iure conveniunt. De Filio enim scriptum est. Eras lux vera . Nec ideo faba lux est Pater etet Spiritus : tres enim personae unum lumen existuηι

indisserenter oe indemutabiliter et quia nihil mivorationis habet Filius ex eo quod dicit ris Omnia quae dedi ili mihi . Si ut nec Pater , ex eo quod scriptum est . , , Cum tradiderit Filius Regnum Deo & Patri . Gia non ei ut possessionem donando tribuit, seu nι Fili0 oe haerediuniversorum qu Patris fimi, Christo Icilicet qui est Dei Virtus Dei Sapientia . Amplius, de eousummatione Salvator Discipulos inurnens dicit. D De die illa ex hora nullus scit, ne quae

313쪽

rio DE PROCESSIONE.,, Angeli in caeso , nisi Pater solus . a uis eo-gitet Filium exceptum esse , seu Spirιtum , ab illa cognitione λ ... Igitur sicut falsum est, Dominum non habere eonsummatissimam illorum temporωm , O illius diei scientiam, quod dixit.,, Nemo novit nisi Pater solus: Et, Quae Patur posuit in sua potellate r ita nou est credendum , Filium non emittere Spiritum , quod is dixerit: is frui a Patre procedit ἔ oe non aiecerit, a se Filio . SIod si pro eo quod ibi scriptum est, in infeste Spiritum ex Filio procedere , credere non oportet ; propter eam denis ealam ueque dicendum , neque credendum erit quod Spiritus apud Deum erat. In principio erat, Deus ex Deo erat lumen Uerum , terrae

caelique fastor . oe quod Deus Trinitas sit, tres

quoque Persona unus Deus et cum neque boc usiamen Persona, neque hoc nomen , Trinitas , Sancti Symboli editio expressit . Amplius tri Quicumque , inquit iaspostolus , in Christo baptizati estis . Christum induitiis. At nu

squam sine Spiritu sanctifica tio perficitur , sed

in Filio Patrem Spiritumque significavit . Et

alibi. ,, Nemo cognovit Patrem nisi Filius . aut cui voluerit Filius revelare . Illo in loco Spiritus non nominatur O tamen intelligitur .

am Spiritus Iah Ius O Filium eognoscit Tatrem . Apud Matthaeum loquitur Salviator. ,, Si ergo vos, cum sitis mali, scitis bona da- , , ta dare siliis vestris; quanto magis Patero veller qui eli in cauis dabit bona petentibus se Ergo non dabit eadem Filius bona λ Et

314쪽

s p IRI Tus SANCTI. III iterum . is Non enim vos estis qui loquimini ,

,, sed Spiritus Patris vel tri, qui loquitur in vobis. Numquid dum Patris Spiritum esse profitetur , eumdem Filii abnegat esse λ sed scriptum est i Spiritum Filii sui misit . Si ergo immemorato capitulo scilicet, Spiritus qui a Patre procedit, intelligendum est, solo: hoc intelligendum est, solius S solum i ut syllogistica necessitate inferri possit, Spiritum esse Patris istius, O nou solius ; oe Filii solius, is non solius. Igitur ubicumque de Patre dicitur aliquid, nisi ad personalis distinctionem proprie

tatis vocabulum Patris proferatur,ut est. Pater dicitur, quia generat , quo in loco non Iubintelligitur eum eo generare Filius I idem de Filio intelligi oportet. Pnde eum dicitur . Istis a Patre procedit: qui non nominatur cum Patre subintelligitur necessario. Ceteras Graecorum Schismaticorum argutiolas, de levis momenti paralogismos, ici

licet Photii , Vicolai Methonensis Episcopi , T icetae Philosophi Byzantini, Eustratii Metropolitae Nicaeni, Maaimi Planudis, 2 cicolai Cabasilis, Andronici Sebasti. Nili Thensa lonicensis Archiepiscopi . Marci Ephesini

Metropolitae, Palamae, Germani Conllantinolitani Patriarchae, Metropbunis Episcopi Smyrnensis , Maximi Margunti, confutatos legere potes apud Hinronem Et berianum , in libris tribus de Hieresibus quas Graeci in Latinos de volvunt , S. I bomam in opusculo contra Ur.ecos, Ioannem deccum Patriarcham Con- stan.

315쪽

Da Dp PROCE ssIONE santinopolitanum , Demetrium c Idonium , Manuelem Calecam in libris quatuor ad Ucrsus 'Graecos , Ioannein Ordinis FF. Praedicatorum Provincialem Provincia: Lombardiae , caussae Latinorum in Synodo Florentina Patronum ,

cum in uiuidem Synodi Actis , tum in lib. de Processione Spirites lancti, B Utrionem Cardinalem lib. de Processione S i itus sancti, ad Alexium Lascarim ; Greemum Patriarcham Constantinopolitanum, & Gennadium eiusdem Urbis Patriarcham , in Expositione

pro Concilio Florentino, cap. I. Ex quibus omnibus compertum est, quam

recte in Concilio Lugdunensi l. sub Gregorio X. S in Concilio Florentino sub Eugenio indefiniverit Ecclesia,Spiritum sanctum a Patre S Filio procedere, Verba Lugdunensis Concilii supra dedimus. Concilii Florentini verba in Definitione Fidei subiicimus. ,, In no se mine Sanctae Trinitatis, Patris, & Filii,

& Spiritus sancti inquit Eugenius hoe

M sacro universali approbante Florentino,, Concilio, di finimus , ut haec Fidei veritas ,, ab omnibus Christianis credatur & suscipia- ,, tur, sicque omnes profiteantur, quod Spi- ,, ritus sanctus ex Patre & Filio aeternaliter se est, & essentiam suam , suumque esse sub ἀὐ sistens habet ex Patre simul & Filio , & ex

,, utroque a ternaliter tamquam ab uno Prin-

cipio , S unica si iratione procedit; decla- ,, rantes quod id ,quod Sancti Doctores & Pa. ., tres dicunt, Ex Patre per Filium procede-ra re

316쪽

SpIRI Tus S AMC TI II ,, re Spiritum sanctum , ad hanc intelligenis tiam tendit, ut per hoc significetur , Filium is quoque esse secundum Graecos quidem ., cauisam , secundum Latinos vero princiis pium subsilientiae Spiritus sancti sicut &,, Patrem. Et quoniam omnia,quae Patris sunt Pater ipse unigenito Filio suo , gignendo,, dedit, praeter esse Patrem, hoc ipsum quos ,, Spiritus sanctus procedit ex Filio, ipse Fi.,, lius a Patre aeternaliter habet, a quo etiama, aeternaliter genitus est .

ASSERTIO SECUNDA.

'Additio Particula, FILIOQIE , ad Θωbolum jure facta est. nec Latini propterea violati Dmboli rei dici possunt. Ratio igitur legitima haec nequaquam fuit,

cur Graeci a Romana oe totius Oeeidentalis Ecclesia cim. munione deficerent .

DE tempore huius ad Symbolum factae

accessionis nobis hic disserendi conlii- tui uni non est. Hoc tantum adnotabimus, in Hispanias, vertente saeculo sexto, iam inductam , cum legatur in Concilio Toletano III. sub Reccaredo Rege , anno Christi quingentesimo octogesimo-nono , in quo Symbolum Constantinopolitanum a Rege cum hac additione recitatur. In Concilio Toletano Quarto , anno Chrilii sexcentesimo tri. gem

317쪽

I i4 D3 PROCESSIONE.gesimo tertio legitur non quidem in Symbo. lo , sed in Expolitione Fidei c. i. In Concilio Toletano Sexto legitur pariter , non in Symbolo , sed c. I. quo explicatur doctrina Fidei. In Concilio Toletano VIII. sub Reeu to Rege , anno Chriiti sexcentesimo quinquagesimo-tertio Symbolum recensetur, prout in sacris Mi Tarum sollemniis in Ecclesiis Hi sipaniae recitari consueverat, in eoque haec habentur de Spiritu sancto. credimus in Spiritum sanctum, Dominum , vivificatorem , ex Patre oe Filio procedentem . Legitur & in Professione Fidei edita a Patribus Concilii Toletani XII anno Christi sexcentesimo octogesimo primo , & Concilii Toletani XIII. anno Christi sexcentesimo octogesimo tertio& Toletani XV. anno Christi sexcentesimo octogesimo-octavo, Et X v II. anno sexcentesimo nonagesimo-quarto. In Concilio Foemiuliensi sub Paulino Patriarcha habito anno Chri iii septingentesimo nonagesimo. primo

in Symbolo Fidei hae e de Spiritu sancto leguntur . Sui ex Patre Filioque procedit. De additione illa Missi Caroli Magni, Bernarius,& lesse , Episcopi, & Adalardus Corbejensis Abbas, anno Christi octingentesimo- non Ocum Leone III. Pontifice Maximo Romae di sceptarunt. Qua ex Collatione superius non nulla recensiuimus, quae hic repetere superfluum esse iudicamus.QMettio de Processione Spiritus sancti agitata fuerat in Synodo Aqui .sgranensi, eodem anno, quam Ioaaves quidam

318쪽

s p IRIT Us SANCTI. II sdam Hierosblymitanus Monachus commoverat, telle Adone Viennensi in Chronico , cui S Regino Abbas sitffragatur . Sanctum Henricum imperatorem auctorem fuisse Benedicto Octavo Pontifici Maximo, ut haec verba Filioque, ad Symbolum adderet, illudque eo cum additamento iuberet Romae decantari , alserit Ludovicus Maimbsurg in Historia Schismatis Graecorum , lib. II. te stemque laudat Beruonem Augiensum Abbatem in lib. de Rebus ad Mitain spectantibus. At de hae additione silet Omnino Abba F Βιν-no, cuius haec sunt verba cap. II. Si ideo illum Angelicum omnum prohibemur in I silvis diebus eanere , eo quod Romanorum Presbytcri non solent eum canere. possumus simili modo , post Evangelium, Symbolum reticere , quod Romani usque ad hae tempora diva memoria Henriet Imperatoris natio modo cecinerunt Sed ab eodem interrogati, cur ita agerent, me coisyam assisteηte, audivi eos hujusmodi responsum reddere, videlicet, quod umana Ecclesia non

fuisset aliquando ulla haeres os faece infecta ; sed

secundum Sancti Petri Doctrinam in solidita e Catholica Fidei permaneret inconcussa : σideo magis bis nee effarium esse illud Symbolum sapius eantando frequentare , qtii aliquando ulla haeresi potuerunt maculari. It Dominns Imperator non antea desiit, quod omnium consensu id Domino Benedicto .Apostolico persuasit, ut ad publicam Missam illud deeantarent . Sed uirtim hane consuetudinem servent adh ue, assis-

mare

319쪽

n.rre non post 'imus, quia certum non tenemuI.

Non minus talium est quod ibi asserit L. Maim. bourg, Benedictum VIII. in Synodo Romaeeelebrata , auditionem verborum , Filioque , ad Symoolum approbasse . Nulla enim Synoedi illius, aut Decreti in Monumentis Ecclesia- sicis mentio penitus occurrit , nec P. Cossa ιius , Societati Jesu Presbyter, qui coeptam a P. Labbι Conciliorum poliremam Collectionem studiose continuavit, unquam huiusmodi memorat Synodum . Laudat L. Maimboum ad marginem , Hugonem Etherianum , lib. 3. de Haresibus, cap. I 6. S Concilium Florentinum Sessione 7. Ferrariae habita . Sed Hugo Etherianus ait , antiquioris Romae Amtistitem Symbolo hanc dictionem , Filioque , apposuisse, Sanctorum plurium Episcoporum, scientissimorum cardiualiam consensu babito.

Pontificem vero non nominat, qui huius auctor fuerit , nec ullo modo indicat fuisse Benedictum VIII. aut quo tempore id factum sit. Nec etiam quo auctore Pontifice , ct quando hae voces ad Symbolum additae sint, vel levi ter innuit. En eius verba. Hae ratione eoacta fuit Minana Ecclesia , eum magnum vide rei impendere periculum et jam enim canebatur in Galliis in Hi paniis. Inare placuit Summo Pontifici . eum multorum Occidentalium Patrum consessa , qui nec dignitate tenues, nee modici erant numero , illud explicare quod diiscimus , O sicut in Ombolo canimus. Nee Gro existimazis Aymana Ecclesia rem agere qua

320쪽

mi , sequitur, quod in θmbolo Romana dicit

Eccl sia , neque additamentum esse, neque abrogatum , O Iustam explieationis illius eati sesam , Fidei Seritatem , rei necessis alem, Romani Pontificis auctoritatem , tot tantorumque Patrum collectam Societatem. Hanc in additionem e quocumque tempore

facta sit, velut in Symboli interpolationem , Graeci Schismatici impotenter debacchantust, Latinosque illius auctores in Sacrae Synodi Ephesina: Decretum peccasse inclamant. Cum enim Charisius Philadelphiae Presbyter Nestorianam quamdam Fidei Expositionem ad F-phesinos Patres detulisset , ea perlecta S diris devota , sancivere . Alteram Fidem nemini licere proferre, .el conscribere , aut comis ponere , praeter eam quae definita est a SS. Pa. tribus P icaea congregatis eum Sansio Spiritu. autem ausi fuerint aut eomponere Fidem alteram. aut proferre, Cet Uferre converti volentibus ad agnitionem veritatis, sive ex

'udaimo, sive ex quacumque haeresi di hos quit. dem , si sunt Episcopi, aut Clerici, alienos esse Episcopos ab Episcopatu , O clericos a Cleri

ea tu decrevit. Si vero Laici fuerint , anathemati subjiei. Eadem repetit Synodus Chalcedonensis in Definitione Fidei. Idem confirmant ex Epistola S. Cyrilli ad Ioannem Antiochenum , quae incipit , Larentur Caeli , & Confessionem Fidei orientalium continet. 2 ullo autem modo patimur ,

SEARCH

MENU NAVIGATION