Selectæ dissertationes polemicæ ad tractatum de Deo. Tomus primus quartus

발행: 1771년

분량: 356페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

ε DE TRINIT A TEbus , eum quo Patriarcha , tamquam cum Domino ct 'udice colloquebatur ; ut qui omne judicium a Patre accepisset, de quo scriptum est; Dominus pluit super Sodomam oe Gommorrham ignem σ sulphur , a Domino de calo . Et S. Athanasius libro contra Gregales , pag. s Io. Isis est qui ita loquitur et 2, yn omnis qui dicit mihi , Domine, Domine , intrabit in regnum Calorum 'n hominis hoc verbum , sed Dei ostendentis genuinam sus ex Patre suo

procreationem . atque ideo Domini titulum non recusat. Dominus enim est, qui ex solo Domino est genitus , ut apud Mosen dictum invenies r Pluit hominus ignem a Dominu . Et Hilarius lib. . de Trinit. pag. 2 . COl. 2.

Debine adest in Sodomam oe Gomorrham justa pana judicii. Et quid tandem momenti in eo est Dominus su bur oe ignem pluit, a Domino rut Dominus a Domino , ita non discrevit natura nomine , quos significatione distinxe=at. Legiamus namque in Evangelio : Pater non judicat quemquam , sed omne judicium dedit Filio. D dit ergo Dominus , quod Dominus accepit a Do mino i Sed qui accepisti, in Domino , O Domino , Iudicis cognitionem , cognominis ejusdem in Deo , O Deo cognosce confortium .

Et Formula prima Concilii Sirmiensis contra Photinum edita , quam Sanctus Hil rius libro de Synodis exponit , & probat, Anathemate I9. sic habet i si quis pluit D

minus a Domino , non de Filio O Patre intelli

gat, sed ipsum a se dieat pluisse, anathema

62쪽

DivINARuM PERsONARUM . 7 sit . Pluit enim Dominus Filius , a Domino P tre . Eodem modo hunc Geneseos locum ex ponunt alii Patres,quos recensere longum esset.

III. Trinitatis Mysterium probant illa verba Psalmi get. Verbo Domini caeli firmati sunt ,

Spiritu oris ejus , omnis virtus eorum . Nomine

Domini intelligitur Pater , cuius est Verbum, quique per Verbum operatur prima Sanctissimae Trinitatis Persona . Verbum , per quod omnia facta sunt , Filius est secunda Persona . Tertia denique est Spiritus oris Dei , cui perfectio divinorum operum singulari quadam ratione trubuitur . Unde Sancti Patres ex hoc loco divinarum Personarum Trinitatem probant, S i ter alios S. Gregorius Nyssenus , Oratione C techetica- cap. 4. Esse enim , inquit, Herbum Dei, O Spiritum Dei, potestates , qua consistunt essentialiter , O sunt escientes eorum qua facta sunt , O ea qua sunt, continent , ex dia Oinis inspiratis Scripturis evidenter ostenditur . scit autem , cum meminerimus unius testimonii, plura invenienda relinquere studiosis et Vedibo Domini, inquit, Caeli firmati sunt, O Spiritu oris ejus omnis virtus eorum . aeuo Verbo ,

in quo Spiritu 3 Neque enim dictio est Verbum ;neque Spiritus anbelitus. Si enim ad nostra n tura similitudinem Deus quoque homo fieret ejusemodi quoque verbo ct spiritu uti universitatis opificem statuerint. Maenam aut m tanta .imius proficiscitur a verbis , O a spiritu , ut fuse sciat ad calum constituendum O quae in eo sunt Virtutes Θ Si enim nostra dictioni Dei Verbum

63쪽

s Da TRINITATE est simile , O Spiritus spiritui, similis est omnino virtus ex similibus t O quantas nostrum , tantas vires habet Dei Verbum . Atqui θ' op ratione sunt carentes , O minime consistentes , qui cum Serbis transeunt, spiritus . aDo fit ut non agentes, oe non consistentes illos omnino

constituant, qui ad nostri verbi similitudinem Dei Verbum dedueunt. Sin autem , ut dicit Da- ωid , Verbo Dei firmati sunt eali , oe eorum virtutes eonsistunt in Dei Spiritu r eonstat ergo Mysterimm veritatis , quod dictar esse dicendum merbum in essentia , O Spiritum in Dpostasi . IV. Idem Mysterium probat illud IL6. c. Clamabant Seraphim in alter ad alterum , Odicebant , Sanctus , Sanctus , Sanctus Dominus Deus Exercituum. Ubi trina illius vocis , Sanctus , repetitio , & Domini singulare nomen , Personarum divinarum Trinitatem in una esse

tia significant. Unde S. Ambrosius lib. a. de Fide ad Gratianum, c. 4. hunc locum CXpe

dens , ait. Bid sibi vult, sub uno nomine sanctitatis , trina repetitio λ Si trina repetitio, cur una laudatio λ Si una laudatio , cur trina repetitio ξ Trina repetitio cur , nisi quia Patre in Filius, ct Spiritus Sanctus sanctitate unum funt Non dixit semel , ne Filium sequestraret; non bis , ne Spiritum praeteriret; non quater , ne creaturas con ungeret . Et ut ostenderet Trinitatis unam esse Deitatem , cum tertio diaxisset, Sanctus , sanctus , Sanctus, addidit singulariter , Dominus Deus Sabaoth . V. Idem Mysterium probat Propheta mox

64쪽

DIUIMARuM PERSONARUM. 9 laudatus c. 8.in persona Messiae dicens: Ex tempore autequam fieret, ibi eram , O nunc Do minus misit me, Spiritus ejus. Quae verba S. Hieron. in suis ad istum locum Commentariis sic expendit. Iuando fiebant omnia a Patre , ipse erat cum eo , qui adaugebat, qui etiamnunc dicit: Ego qui semper eram eum Patre , O in Patre, O sine Patre numquam eram, etiam nunc loquor in juxta fragilitatem carnis assumptae dico , quod Dominus Deus miserit me , O Spiritus ejus , brevique versiculo , Trinit iis nobis ostenditur Sacramentum. Probatur secundo ex Novi Testamenti locis evidentibus. Namque Trinitatis Mysterium di serte probant verba Christi, Mati. ult. Eunistes docete omnes Gentes , baptizantes eos in no

mine Patris , ct Filii, o Spiritus Sancti . Quo ex loco Tertullianus Praxeae refellit errorem , c. 26. lib. contra illum editi. Novius me mandat, inquit, ut tingerent in Patrem , in Filium , O Spiritum Sanctum, non in unum. Nam nec semel, sed ter , ad singula nomina , in personas singulas tingimur. inoitem ex loco S. Athanasius Sabelli anum erro rem coarguit, in oratione contra Sabellii Gregales . Nullius igitur , inquit, repudians hane Trinitatem , misalem exsimet se invenire posse , sed in Trinitate unum existimet, habens

summam Dei in Baptismate O tribus signaculis

sanctis, per quae in salutem regeneratin est . . II. Ex illo Matth. 16. Beatus es Simon Bari ara , quia caro . sanguis non revelaviit tibi,

A s sed

65쪽

ro DE TRINITATE sed Pater meus qui in caelis est . Iuo dicto , inquit Tertullianus i. contra Praxeam c.2. utriusque personae constituit distinctionem , O Filii

in terris , quem Petrus agnoverat Dei Filium , in Patris , qui in calis, qui Petro revela. rat , quod Petrus agnoverat Dei Filium cirrustum. III. S. Ioannis Evangelium passim Τrinit,tem Personarum divinarum adstruit , c. I. Invrincipio erat Verbum , 9 Verbum erat apud Deum , ct Deus erat Verbum . Hoc erat in principio apud Deum &c. Et Verbum caro factum est . Quae verba Tertullianus expendens loco mox laudato , alit 'Namsi hoc non aliter accipi licet, quam quomodo scripta sunt, indubiaranter alius ostenditur , qui fuerit a Principio , alius apud quem fuit: alium fermonem esse , alium Deum; licet O Deus sermo , sed qua Dei Filius, non qua Pateri alium per quem

omnia , alium a quo omnia. Alium autem

quomodo dicamus , saepe jam edidimus'; quo alium necesse est , non eumdem, alium autem , non quasi separatum , sed dispositione alium, non divisione. Hic ergo factus est caro , non ipse cujus est Sermo. Hujus gloria visa est,

tamquam unice a Patre , non tamquam Patris. Eumdem locum urget Sanctus Athanasius in oratione contra Sabellii Gregales. Si Deus , inquit, Verbum in mente habet, non autem revera ex ipso genitum , ut Deum ex Deo , quomodo esse poterit apud Deum Verbum y Aut quomodo Deus fuerit ξ Non enim Verbum in

meum Diuiti so by Coost

66쪽

DIvi NARUM PARIONARUM. I rmente hominis conceptum , homo est apud bom nem , cum nec vivat, nec subsistat, sed visi dumtaxat subsistentis pectoris motus sit, quod mox ut enuntiatum est , non subsistis: O

sape vocatum , nequaquam permanet, cum contra Psalmista vociferetur Dei verbum in iste num permanet: in in ea re illi fufragatur in consonus Evangelista est , eum Verbum Deum esse profitetur , est' manifestatum eum annuntiat , is advenisse indicat , cir Incarnatum pradicat,

non comprehendens una eum Verbi Incarnatione ipsum Patrem . Verbum enim caro factum est.... Pnigenitum igitur Verbum in mundo vides mani

festatum , O in hominibus habitantem , gloriamque illi attribui ut Unigeniti a Patre t nouqMod ipse Pater sit , aut Pater una cum Verbo sese manifestaverit, quemadmodum homo sui ipsius Verbo manifestatur. Et Ioannis i 4. ,, Si cognovissetis me ,

, , & Patrem meum cognovissetis .... Phili ,, Pe , qui videt me , videt & Patrem , & ,, lium Paracletum dabit vobis . ,, Ωuae loca Sanctus Athanasius expendens , in Oratione eo tra Sabellii Gregales , ait : ,, Si una persona ,, est , cur altera emittitur, & per carnem com spicitur, cum Deum nemo viderit umquam, ,, sed unigenitus Filius , qui est in sinu Patris, is ipse enarraverit, & accesserit ad nos , 1uil- ,, que verbis sui conspectum exhibuerit: qui- , , que ob istam ex sese Patris cognitionem,

67쪽

ia Da TRINIT A TE ,, videt di Patrem meum , non seipsum Pa-s, trem , dicens. Qui enim id fieri posset , cum Pater sit invisibilis P Sed talem se dis, cit, qualis Pater est. Nam superius dixe- ,, rat: Si cognovissetis me , etiam Patrem ,, cognovissetis, dualitatem Per naruin ex- ,, pressis verbis nobis declarans , quae ex in-M commutabili Deitate agnosci poterat . o- , circa qui dignus habetur conspectu Filii, non ,, fraudatur conspectu Patris.Non enim genitores alienum dissimilemque de se genuit, sed sibi ,, consimilem . Si igitur unum exillimas , cum ,, revera duo sint, Pater, Filius , quae tibi cum ,, Ecclesiastica Doctrina communio superest ἡ,, Quomodo voces Domini excipies , Ego &,, Pater unum sumus λ Ac rursum de Patres, loquens i Ab eo , inquit, sum , & ille me ,, emittit. Addit & tertium , Ego rogabo, is inquit, Patrem , & alium Consolatorem da- ,, bit vobis . Cum igitur de se loquitur , Ego, ri inquit: Cum de Patre , ille , dicit. Cur ,, non plane defectionis , & apostasiae crimen sit negare tria , S solum illum qui ista locus, tus est , unum esse dicere Idem Christi responsum ad Sanctum Philippum urget Tertullianus libro contra Pr Team , cap.2 - Vicarium se Patris ostendes, rat, Per quem Pater & videretur in factis , , , S audiretur in verbis , & cognosceretur iu,, Filio , facta & verba Patris administrante ἔ

δε quia invisibilis Pater , quod & Philippus dise

68쪽

DivINARUM PERsONARUM I 3 dicerat in Lege , & meminisse debuerat tri Deum nemo videbit, di vivet . Et ideo se sugillatur , Patrem videre desiderans, qua- si visibilem , R instruitur visibilem eum in ,, Filio fieri ex virtutibus , non ex Personae,, repraesentatione . Denique si Patrem eum- , , dem Filium vellet intelligi, dicendo , qui , , me videt, Patrem videt i quomodo subii- is citi Non creditis quia ego in Patre , & Pa- ter in me est λ Debuerat enim subiunxisse , ,, Non creditis quia ego sum Pater p . . . igitur . ,, S manifestam fecit duarum Personarum conis, , iunctionem , ne Pater seorsum quasi visibilis,, in conspectu desideraretur , S ut Filius reis, , praesentator Patris haberetur. IV. Distinctionem realem Personarum in Deo probant verba Christi ,. yoannis 8. ,, So- ,, lus non sum i sed ego & qui misit me , Pa- . , , ter. Et in Lege vestra scriptum est i in ia,, duorum hominum testimonium verum est . ,, ego sum qui testimonium perhibeo de me- , , ipso: & testimonium perhibet de me, qui ,, misit me Pater . &uem loeum Tertallianus,, urgens adversus Praxeam , capit. 22. ait:

,, Quod si unus esset, dum idem est Filius &,, Pater, non uteretur Legis patrocinio, fi- , , dem imponentis , non unius testimonio , sedis duorum.

Idem testimonium urget Sanctus Athanaissius, in Oratione contra Sabellii Gregales . ,, En tibi duas personas, inquit. Et nisi dicas ,, Vere duos esse , cum haec loquitur, nou

69쪽

34 DE TRINITATE

,, permittis testimonium verum existere . Id ,, enim testimonium confirmat, si non ab uno ,

,, sed a duobus perhibeatur . Nam S teliatus se est e caelo Pater , dicens. Hic est Filius se, meus dilectus , S sese eme Filium Dei, , , Unigenitus ipse Filius contestatum facit i &cum Patre sermonem miscens, manifeste in ,, auribus hominum loquituri Confiteor tibi , , Pater , Domine caeli & terrae.

Respondebant Sabelliani , duas quidem illo testimonio , aliisque similibus, designari personas , aliam in Patre Deo , alteram in Filio homine , sed negabant significari duas per nas divinas. Quam responsionem Sanctus Athanasius luculentissime refellit his verbis is Et quid ,, istud differt a responsione Samosatensis Z in- , , quit. Dicant mihi , quaeso , qua ratione ho- ,, minibus illa de se ipso ausus est loqui i Qui,, videt me , videt Patrem p Aut qua ratione, , talia de se ipso loquentem testimonio suo is persequitur Evangelista , ubi refert, qui di- ,, Xerit Patrem suum Deum esse , aequalem se,, Deo faciens atqui si Deus ex Deo est , sie-

,, ri nequit quin ratione naturae paria habeat, , cum Genitore suo, ut & Paulus testatur, , , qui non de humanitate eius , cum ea assum- D psit, sed de iis quae humanitatem temporeis antecederent , explanationem facit. ini, , cum , inquit, in forma Dei esset , non ra- is pinam arbitratus est , esse se aequalem Deo . , , Scimus autem Dominum subinde humanitus

is loqui , sed non ea ratio in istis verbis, cumsi sie

70쪽

DIvINARuM PERSONARUM . Isis sic ait: Ego sum qui testimonium perhibeo, , de me ipso , ct testimonium perhibet de me, , , qui misit me, Pater. Non enim est Iomo D ille qui missus est in mundum , de qui dicit t, , ex Patre egressus sum , de venio : dc quiis dicit ; Ita dilexit Deus mundum , ut&Fi-- lium suum Unigenitum daret , ut omnis qui ,, in eum crediderit , non pereat , sed habeat M Vitam aeternam e & qui dicit , Deicendi de

, , caelo, non ut faciam voluntatem meam ,

, , sed eius qui misit me . U. Personarum divinarum distinctionem probant illa Christi verba yoannis IO. Pateris meus quod dedit mihi, maius omnibus est r,, & nemo potest rapere de manu Patris mei . ,, Ego & Pater unum sumus . aeua verba Ter tullianus sic urget contra Praxeam , cap.a 2. , , Hic ergo, inquit, jam gradum volunt fige- , , re stulti , immo coeci , qui non videant r, , primo , Ego , & Pater , duorum esse si- ,, gnificationem ς dehinc in novissimo , Su-,x mus , non ex unius esse person3 , quod plu- ,, raliter dictum est, tum quod , Unum suo mus , non , Unus sumus . Si enim dixi M set , Unus sumus, potuisset adjuvare sen- , , tentiam illorum . Unus enim , singularis nu- meri significatio videtur . Adhuc cum duo, is masculini generis . Unum dicit , neutralis, Verbo , quod non pertineti ad singularita- ,, tem , sed ad unitatem, ad similitudinem , is ad coniunctionem , ad dilectionem Patris,

, , qui Filium diligit, di ad obiequium Filii,

is qui

SEARCH

MENU NAVIGATION