장음표시 사용
581쪽
esse i ideo anima de genere necessariorum est,no simpliciter, sed eX suppositione, e se genteni rum materiae dispositione, Sesummi opificis Dei voluntate concurrentet idcirco potest incipere.& nunquam desinere: quoniam ad incipiendum causam no-tinatis habet' us eκ parte materiae disposi- organi Zate,& eN parie agetis, Dei scilicet a mina creantinui delinat tamen, neq; Dei voluntas cocurrit,neq; materiae dispo
sitiones aliquid euicere va leni lib. i NM taph1Liem I 6. S ib. quamobrem anima quoad inceptionem contingentiam habet, quoad destionem autem necessaria est ciincorruptibilis vide quae lib. a. de cocto in Ramine dixi cap. et in tex. D 3. Iria rhPraeterea Aristoteles putauit contra P i, binis intelligentia ex datis ab ipso vni. Nersiatem rerum finem habituram, si ha buit initi uimzarguebat enim de i is,quae ih cipiunt aut desiniit per generationis Sco ruptionis transmutationem atq; eN porei tia materiae educuntur: qua ratione anima minime generatur,neque quidpiam habet Him materia,corporίq; commune:quoniaiultu atque imperio omnipotentis Dei e intrinsecus accedit, ct in corpore collocat matq; hospitatur et a labe igitur mortalitatis longe abest,quoniam, immista cum sit, cortiore di contraiio vacat.Rursum Aristote- es procedit eX suppostione & ere datis aeceptionibus geniti & ingeniti lib. I .de caelin
cap. II.&in cap. I 2. arguit eκ eisdem a ceptionibus,prout generabile ct corruptibile per veram fiunt transmutationem &eκ potentia materiaefiunt & corrupunturi quo modo anima neq; generatur,neq; corrumpitur,quonia de potentia materiae non trahitur: sic ergo no desinit, imo nec ance pit esse, sed orta est Dei creatione. ad . . ii
De resurrectione, quae simpliςiter est supernaturalis, si' aliquo modo dici pos-st naturalist idib
VLtimum, quod a nobis obiiciebatur,
nempe resurrectionem naturale fore, difficultatem habet non paruam: quoniam anima separata naturaliter pars hominis est,pet corpusq; indiuiduatur, quod nari
raliter assectat, Sc magna propissione resetur ad ipsum me ergo perpet inimo lenta, redibit aliquando ad corpus, unde egre fiasueratrapparens igitur nev obiectio si probaret statum separationi esse violentum. Diximus enmianimam extra empus naturaliter existere, licet naturalius sit ei in cor pore esse: utrunq; satis evitavimus praeco denti tertio argutarento P Sterea anima nopotest dici violitas in natura non est primcipium,ud ad materiam re catur: violato
turn enim quod Arilloteles: negat posse esse perpentu)est illud,quod in natura habet principium quoad eiledc fieri, ut quod
leue de Orsuri, detineatur , aut graue sui sum t anima autem separata licet habeas inclinationem ad resumedum corpus quis ad fieri,non habet agens naturale, quod ibiam reducat,ideo non detinetur violenter sententia est S. Thom. I. p.q. 76.art. I.ad 6.
de Caietani ibidem. Quo fit,resurrectione probari posse incommuni & generali pose aii bilem esse ratione naturali: sicut enim dii se Deum est..arti illus est fidei in particulari, is , ovi Des est talis,cuius natura una est dctona in personis, tame Deu esse, ratione naturali tibi heuidenter demonstratur in communi vi tu alim lanistus Tho m. i. p q. t. ita an proposito, stamus possibilem esse resurrectionem in uniuersali, modum tamen eius in particu- lati sola fide catholica tenemus , quae uti
nie penetrat rerum viscera , nec in extisma sistit apparentia.Simili r scio animam t. v x rihumanam inamortalem ess e . a philo sopitia & lententia peripateri antidus men eius atq; conditio vitae ateruae sola fide habetur. Pari igitur consequutione resurrectio naturaliter demonstratur possibilis ratione communi Sc generali propter instam illam de natiuam ammae ad cor' pus inclinationem an particulari tamen eκ
parte modi de exequutionis absolute est supernaturalis,ad quam itionisi stilo ductu fidei peruenimus. Deu enim esse Immor obser iantales esse animos, Dei prouidenciam esse, da Cato.
de praeambulis ad fidem sunt: de quibus t . Oid
Paulus ad Hebraeos cap. II. inquit , Credere enim oportet accedentem ad Deum, quis est, inqui artibus se remunerator sis c. de his di
articuli fidei euidenter sunt credibiles, quia rationi naturali non pugnant, in particu lari tamen sunt crediti Sc meuidentes . seli citas enim in generali attingitur quoad ra tionem
582쪽
tione .ia E creditur tamen, quatenus bonum est tam excellentissimum , quod excedit omne bonum , quod neq; oculus vi- . . . o .dit,neq; auris audiant, neq; in cor hominis
mmu Pestim E igitur Peresius cum ita asserit,
mr qui di rationes'naturales esse, quae animam n cuntonia stram immortalem testentur,sne temeritamam πο- tis nota affirmari non posse:Patet, quia in fian5s communi assequimur animae immortalita e natura tem, Ut reuera eam Aristoteles cognouit. M im - Et quod amplius est, Lateranensis concilii mortale, adductum decretum dicit , secundum ve- aut et in ram philosophiam animamsuapte natura immorta et Te immortalem: tamen vera philosophiasii ra- non pertingit usq; ad minima, neq; parti- ni Μηο cularia rimatur,quae omnia singulatim fi- conuinci- des eXplicat & docet. Ita intelligendu quod rur hiatu- Pomponatius dixit lib. de immortalitate
inibi M. animae nullam esse certam argumentationem ad concludendam animae immort
litatem , sed sola fide teneri. Intellige inqua in particulari: nam in communi framissima est illa ratio,quia no pendet amateria, de operatur independenter ab ipsa caalijs multis rationibus,quas superius per viginti locos ex Aristotele adduximus. Secus absolute non licet dicere , sola fide teneri animae immortalitate, cum concilium Lateranense sess. l. discernat eX principi is verae philosophiae haberi animae immorta- η litatem t unde omnes sancti immortalitates natu dicunt animae esse naturalem,& ita conci raliter in lium dicit ex principijs naturalibus in vera corrupti- philosophia deduci. Profecto si naturaliter
bibi, esset corruptibilis,secundum naturam darentur principia suae corruptionis .at natuis taliter nulla datur causa naturalis,qui possit animam rationalem corrumpere,pr ter Deum,qui qua ratione eam ex nihilo conia didit,in nihilum potest eam reducere.Ideo in praedicto eoncilio damnantur qui negatia immortalitatem animorum nostrorum ere
principijs naturalibus deduci : atq; adeo i j,
qui faciunt animam nostram secundum veram philosophiam mortalem di & redditur ratio,nam illa non solum per se & essentialiter humani corporis sonina est, sed etiam immortalii tergo non est citra miraculiam Q'gra- corruptibilis. Quare post concilium Late.
δε haben ranense crediderim haereticum esse asserecti stata re,animae nostrae immortalitatem e X pro immorra pria sua natura no competere: statim enim litas. audire perhorrescimus ut inges absurdum& naturae valde dissonum i quan uis Reue rendissimus Cano lib. I 2. de locis cap. I s. Cano. dicat,se malle citra lineam cosis ere,quam eam transilire, censet tamen , quβdsi ad se- dem apostolicam deserretur, tanquam haereticum condemnaretur.Anima igitur nostra ex vi naturae suae propriὸ illo dono gla 'tuito S superaddito immortalis est. Erat enim Adam immortalis in statu inito cen- tiae, quandiu vellet permanere ut desinitur concilio Mileuitano cap. I. natura tamen sua mortalis erat. Similiter corpus gio
riosum dotem habebit immortalitatis, sed qΠ
tem eκirsa sua natura immortalitatem sor tita est. Et quod dicitur 6. Synodo generali 'actione I I .eNSophronio Patriarcha,&ap ' -'probatur actione I 3. angelos & animas a Deo immortalitatem sortiri, intelligedum est,quod omnia a Deo habent esse mera de gratuita Dei voluntater solus autem Deus per suam essentiam est immortalis,ut I .ad
mortalitatem, σe. Perpetuitas igitur animae naturalis est, atq; adeo temerarium & erroneum, ne dicam haereticum, erit oppositu asserere. Et ex vera philosophia argumenta sunt ad concludendam istam animorum . . nostroriam immortalitatem:&quae hacte- nus adductae sunt demonstrationes, conuincere videntur,nisi lippis sinuq oculis atque 'indociles: quia anima nostra subsistens est, . . . incorporea,contrarioq; Vacat,ut metathy . scis, physcis atque moralibus rationibus i. confectum est. Sed ut omnis prorsus absit calumnia, li- Simpliciabet his a dij cere e X S. Tho. I. p. q. 9. arti c. z. tra solus Deum esse simpliciterct absolute necessa- Des omrium atque omnino immutabilem,tam ab nino imis intrinseco, quam ab extrinseco: quoniam mutabi omnis mutabilitas a priuatione oritur,De' l u. autem nullam admittit priuationem,ut qui sit omne esse , ct totius elIe, persectionisq; principium, atq; eminenter omnia: non erago habet quod mutationem recipiat, quia omne recipies denudatur a natura recepti Deus autem a nulla persemone denuda
erat, . ergo nec togice, nec physice, nec metaphysice mutari potest Deus. Citerum cseaturae omnes mutabiles sunt & variabiles,utpote quae habent esse participatum, limitatum atq; pendens a Dei gratuita vo
583쪽
luntate:&ita est absolute pronuntiandum,
.ra creaturas omnes habitudine ad Dei gratuitam voluntate polle deficere S este cois. tingentes ab eXtrinseco: tamen si considerentur ab intrinseco ct secundum id,quod habent in propria su naturae consideractione, nil pinhibet aliquas creaturas esse se - cundu in quid immutabiles, id est, ab intrin seco necet facias ct in desectibiles siue incorruptibiles . cuiusmodi sunt angeli,animae rationales,caeli, materia prima.laemonstratio
Osia r lium, est, quia omnis corruptio pedet a P i morti uatio ite,vt dicitur lib. I. Phycte X. 32. Quia tistii erim renumpitur,is c sprivam c. ob id mira crea probat materiam primam in generabilem rutam m. ct incorruptibilem, quia est primum sub'di lectu,cui nil est contrarium:& di Aerat praecedeti teX. Si.quod appetit formam r u ' ne priuationis,ob quam eius tua siciu machinatura Sc eodem lib. I .Phycleta.ε3.pro bauerat, unumquodq; fieri e X suo contrario,vi album eri non albo, atq; adeo ex sua
priuatione. Quo fit, ut qualis suerit priuatio, alis proportionabiliter si mutatio,ut si priuatio est formae substat talis ad esse substantiale,mutatio sit,& ad substantiam, ut docet priuata O formae, quae est in materia. ut toto lib. r. Phy s. maxime locis citatis Ad pQ ii δutςm priuatio non sit nisi accidetis, mu sua rasa ratio erit accidςntalis. Ex hac doctrina se-tione nou 'Vixur, quod nulla substantia mutatur adest ita cium acciden, proprium, quoniam noti -rro Ovia Sςr dit priuatio & eius absentia: siquidem est ri ς idcu. propria necessario emanat a prinuatae mea Dpio naturae, cum qua comproducuntur: eadem quoq; ratione Ribstantiae spirita- les,ut angeli &animae rationales, de qui- .. Q . bus loqui ii ur quoniam sunt subsistentes, hoc est, esse sequitur naturam ad modum
propriae pastioius sunt subsistentes & in-υ uti u*yx tb lς xx Quod, tametsi possint esse principium ut Quo, hoc est , subiectum
variationis, ut ibidem dicit S.Tho.ad Arist. locis citatis quia forma, quae non cOplet capacitatem materiae aut indiuidui,vacuitatem relinquit , quae est vacuitas quaeindana seu prauatio, & terminus a quo miratationis : ergo angeli & animae rationales, quoniam sunt subsistentes, non admittunt priuationem sui esse : igitur ab intrinseco nec mutabile diec corruptibiles sunt secudum substantiam,quoniam eorum naturaci es lentia non est in potentia ad non esse, atq; adeo no habet priuationem ipsius esse,
sicut nulla natura habet priv Aonem pro prit passionis, ob id ad eam non mutatur, licet passio ipsa dicatur simpliciter emanare. Subnotanda tamen. est differentia, ob cimo quia homo licet no admittat priuationem dii Asiri risibilitatis di naturalis inclinationis, admittit tamen priuationem respectu actus ridenduat angelus non ta tuum secundum habitum inclinatur ad esse,sed etiam secudum actum, id est , non tantum secundum formam intrabitu,sed citam secundum formam in actu ad esse inclinatur t& esse in
actu fluit a natura, ita ut manente natura anyli aut animae rationalis, actuale esse sit inleparabile: idcirco merito dicuntur incorruptibiles & immateriales ion omnino de
absolute,sed potentia ab inirinseco. Quod Atis .ex iam positis principiis lib. i. Phys. iterum demonstratis. Metaphys. teri. I quia cum actus sit potentia prior, subdit, autem ni bit in potentia se tremum: adiungit ratione mi Ratio γero Lec, O impoteriasi mul cout ad Elι is est c.led angeli, animae rationales, caeli non habent potentiam ad non esse, siquidem cotingeret no esse: ergo sunt necessaria entia immutabilia ct incorruptibilia ab intrinseco. Et nequis dicat, me assumere proba dum, illustrare iterum possumus hanc Arist. rationem, aliter eam formando,videlicet, Nil est in potentia ad non esse nisi per accides,quia appetit aliud esse si e docemur eX materia prima, quae esse, quod habet, destruit , siue machinatur eius maleficium,ut aliud acquirat at sic est, quod an unae rationales,sicut angeli ct sommae immateriales atq, subsistentes,si aliud esse appeterent,nec ellario consequeretur, ut appeterent no esse, quod est incompossibile di repugnans ut aliqua sorma tendat ad non esse: non enim angelis, nec animae rationali debetur aliud esse, quod contingit in materia primae quare appetitus ille naturalis ad non esse mistraretur,quinimo non pollet esse a natura, quia ipsi naturali
inclinationi.repugnat. Ecquis enim serat, tangelus,caeli, animae rationales non sint magis necessaria,quam grado, aut vermiculus quae sunt necessaria pro instanti, quo sui iuxta illud Arist.bb. i.Peri Hermenias cap.vltimo. esse e t igitur id, quoi es, pran-- . do A d hoc igitur alludebat pretdictum concilium Later. sess.8. ubi anima nostra rationalis secundum veram philosophiam definitur incorruptibilis ct immortalis:
584쪽
mor ... i sanὸ esset, si desineret
esse,&praetei -..iem natur , si Deus vellet illam corrupere: sicut Arist. dicit 9.Meta.te N. I p. de motu clli, Solis atq; astrorum,
it orem est timendu, ne quando stoit, c. ubi S. Tho.dicit non esse timedum,ut desinant moueri, quia no sunt in potentia ad no moueri: sed anima rationalis cui deductu est non habet priuatione ad esse,nec est in potentia ad no esse:ergo non potest mutari ad illud, ideo nec corruptibilis est ab intrins co,nec cotingens:idcirco immutabilitas intrinsecus de extrinsectas est Deo propria,immutabilitas aute ab intrinseco est comunicata creaturis voluntate ct gratia creatoris. Idcirco Caiet.super S.Tho. I. p.q. . art. 2. docet, anima desinere posse per potentia in alto,id est,in Deo creante aut anilii late,notamen per potentia in ipsa creatura,que ii 5 habet potentia passivam, ut corrumpatur. Caieti m Vere resoluit,sed obscure& confuse. Idem
solutis ab sie 3 pono clarius,quod anima desinat aut
tore ambitetur,aut angelus, no est potentia pas- explica si ita naturalis: quia nulla est potentia activam naturalis, siquide non est intrinseca priuatio, in qua ista sundantur: tamen in angelis de anima rationali potentia est passiua obedientialis,ut anthitentur, cui correspodet in Deo virtus activa supernaturalis , quae est quidam priuatio secundum denominationem extrinseca habitudine ad diuinum beneplacitum, quod est extra ordinem rem naturalium. Iam igitur omnia constant, dcvnde egressa est,redeat oratio.
Resurrectio igitur absolute & simpliciter supernaturalis est,secundu quid natur iis appellatur ex sola animae inclinationem comuni:tamen mequutio est supernaturalis Sc miraculosa, Primum eri parte aῖetis,
scilicet Dei:Deinde ex parte subiecti & materiae,quae semel deperdita forma,qua ha- ait,amplius non habet potentiam ad illai qui an dest agens naturale, quod illa reducere valeat, siquide a priuatione ad habitu impossibilis est regrestiis r solii ergo manet in materia ipsa potentia obedientialis ad Deum , qui solus potest animam reducere. Quare absolute resurrectio,quq est articulus fidei,&talis,qualis in particulari fit, simpliciter supernaturalis S miraculosa est: idcirco licet in comum possit communibus S plausibilibus ration ' persuaderi,iam ein particulari ob rationes dictas plane non couincitur,nec sufficieter demostratur, nisi
quoad quanda umbra posaibilitatis,quae a
longe insinuata adumbratur, ut naturae Scrationi fides non reperiatur aduersa. Nec Alba. separatae animae felicitas ob eiusdem animi tur etiam propensione ad corpus retardatur,aut im ante αν minuitur, eX eo quod persectissimam ha- ρογα bet operatione in Dei conreptatione, cum quo ericellentissima unione copulatur.
Quare patet, ' illa corporis libido per ali cinclusis quid sublimius& excelletius suppletur,ni- buius di
miru per consortiu diurnorum, ut latissiime sputati disputo I. 2.q. .art. s. Quib'etia costat cer nis cirrota Arist. sententia,& quod Arist.non fuerit crus ope dubius ut Duran .putat et .d. I .q.Ξ.S Scot. xi 4.d.63. q. 2.& Galenus lib. de lus, quae credit de dubitat atq; etia absoluim' rem dis ficilem multiplici dubio laborante. Ex quo
poteris tibi non mediocre usum de viis co- dimentu sumere, si videas de attetius inspicias,qua excellente fine habeat homo, qui thesauru immortalitatis secu defert, de cui 'custodia strictissime seuero iudici reddenda ratio est. Gradu i tur res, humana anima, quae dei formis cum sit, nos diuinae naturaecosortes facere potes : grauis e cotrario accidet miseria, si ab sterna remuneratione cadens,iremedo Dei iudicio perpetuis supplici js tradatur. Cocipiam' semet,perpetuo Fnobili u cositem', nos huius immortalitatas participes futuros, si nostri memores, Deo,
religioni de catholicae Romanae Ecclesiis ad obediendu paratissimi simus atq; propiis-smi. QuidZnon ita faciemus 3siquidem De
uniuersa propter nos creauit, & unigenitusiliu suu tortoribus tradidit,ut nos immor talitatis huius participes faceret Porro his cognitis atq; diligeter inspectis,expeditius& alacrius multo in Dei laude prorupem cum tres libri isti de aia,sed potissimu haec disputatio de animoru sternitate,nostri nos admoneat ossicit,ubi haec nostra immortalitas,a tam multas aduersariora oppositionibus eXpedita,tot ac ta efficaci by rationibus manifestata est: quia sic visum est summo relli opifici homine costituere,ut animus nosset sese possit in hac misera vita tueri, uere atq, fulcire, immortalitatisq; animae innixus,ad participia vitae aeternae,quae vltimus noster finis est,peruenire possit, qui Deus est op t. Mav. quiq; solus immortalis est, cui gloria sit,regnum&imperium in secula seculorum,Amen.
585쪽
de indicibus. T SI in his indicibus pro exigua mea supellectili
sedulam adhibuerim opera, non mirabor amice lector si multa desiderari videantur, non equide potui ta exactos tibi praestitisse ut nulla queant ratione culpari. Video certὸ peccata quam plurima esse: ne tamen continuo ea aut Autoris domini mei indiligentiae, aut meae imperitiae adscribassub monere paucis te volui, ipsa, neutra nostrum incuria,sed negotior u,quibus premimur, mole euenisse. Domino itaq; meo,cum succisi uis horis hos concinnasset Commetarios, neq; marginales summas colligere, neq; in ordinem alphabeti cum redigere per temporis angustiam licuit,maxime instantibus ordinariis praelectionibus,alijsq; publicis exercitationibus:qua de causa, ne hac i n parte huius indicis fructu priuareris,re hanc mihi eius amanuensi,em agitantibus iam Typographis,demadauit, posteaquam integro serὰ an no in horum Commentariorum excussione indefessὸ sudatum atq; improbe laboratum est Repentὰ quidem eorundem librorum correctione atq; marginali hi summarum recopi latione meo charissimo codiscipulo bacchalario Ioani Castellano delegata atq; iniuncta)hoc negotium meis humeris impositu esse video quod detrectare nefas erat, clim ipse Autor&dominus meus nulla ratione praestare valeret: nii qua enim otiose degit noctu,diuq; sine ulla teporis intermissione rebus utilibus atq; publicis operam dat: iaceo priuata Theologiae sacrae studia,& verdichristianam & paterna domesticoru curam,ob quae, ni omnino nostri immemores et semus,at i qua diei particula domino meo ad vitae resectionem & reparationem subripienda erat. Eleganti enim,breuiq; sermone sublimium reru mysteria Autor & dominus meus hic complectitur, lucidaq; disputatione ingentem scribentium Philo, sophorum caliginem discutit,quod tibi facile erit videre.Velleigi. tur hec tibi satisfaceret quae quaeso, bono animo accipias, bo 'niq; cosulas . in aliis enim grauioribus studiis,que iamiam in luce prodibunt, diligenti Orc, praemeditatioremq; nostram operam tibi polliceor, Vale.
586쪽
mentarijs ab Autore agitantur, sunt
quae sequuntur. Primus numerus paginam , secundus columinnam indicat.
brorum, pagina I. columna et . . Circa horum librorum colloca tioneni A. 2.
An scientia de anima sit Philosophiae
naturalis pars s. a. 'O. An scientia de anima reliquis certior it S. I. Q. An definitio animae sit legitima set. a. in De numero animatorum 66. I. in An posterior animae definitio si legiti. ma . 73. Q. An sit demonstratio a priori So. 2. An omnis anima sit indivisibilis 8 s. e. Q. An plures sormae substantiales sint in Uno eodemq; composito,& in eode antia mali plures animae I S. 2. An formae partium distinguatur a sor
D. De modo,quo est vegetatiuum inien-stiuo I 9. z. D. De sensu, quo ignis sine fine cresceret, si ei in infinitum adderentur combustibilia I 23. I. cur generare opus si naturalitamum
QLAn potentiae distinguantur per amis&obiecta I 32. I.
D. De sensibilis cum sensu assimilationei s. 2.Q An sensus achiva, an passiva virtus sit
in An sensus circa proprium sensibile decipiantur Is 9. I. D. An tepus si sensibile comune I 6 I. 2. inclar dicantur & sint sensibilia communia per se, hoc est , an quidpiam imprimant insensum 163. I. Q. cur prius de visu, quam de alijs sensibus I 68. I. R. De natura coloris III. 2. An lunae requiratur propter medium, an propter colores Is 2.2. D. De hominib' lynceos oculos habetib quos vulgo appellamus Zalioris I 87. i. Q. de natura luminis Igr.et. D. De modo,quo sat viso I97. z. D. Quare una res a duobus oculis visa,gemina non appareat et et. Io D. Devisione tenebrarum 2 3. I. D. De concurrentibus ad soni generatio
D. Sisoni generatio naturalis si, an potnis violenta tor. I. Q. An eta optima tactus temperatura indicare liceat ingenii perspicacitate '9.2. An odor solu intentionaliter multiplicetur per mediii,ac etia realiter 2 3Φ et. An gustabile sit tangibile a 39.2. Q. An inter queciiq; corpora mediet aliud corpus I 8.et. An ea,qui ab Aristotele de tactu dicta sunt, maXime de eius unitate, vera sint*s 3I. An species sensibiles sint necessari 3 po
Q. An species sensibiles sint indivisibile,
An sensibile postum supra sensum faciat sensationem et . I. Q. An sensus exteriores sint reflexivi
et 82. I. De organo sensus communis, atq; eius necessitate 289. a.
praeter sensum communem &imaginationem,alia facultas sensitiva intemna sit constituenda 3O3. a. D. Si intelligere sit pati, an agere 3Is. a. q. in intelligere sipati causaliter, an for emaliter 3I6. z. in De mensura cognitionis 3 l8. I. An Aristoteles demostrative procedat circa operatione alet intellecti uet 3 aetii. vii recipiens denudetur a natura rece- ω pii . 32s. I. D. De separatione anim humanae 33 I. I. na G
587쪽
in An indiuiduu addat aliquid supra naturam 339, Q. De intellectu agente 36l. 2.
in An intellectus possit plura,vt plura,intelligere simul 37 I. Q. An obiectium intellectus sit quod quid
est&qivdditas rei materialis, aut quidpiam aliud 38 s. a. in An detur verbum mentis,& quare pO-
in An intellectus sngulare cognoscat
in An specialissimuin ut primum cognitum ab intellectit 399. z. in An anima sit quodammodo omnia
x An immaterialitas sit ratio cognoscenda
x in An intellectus sine phantasmate intelligere possit Aeto. I. D. An appetibile supra boni rationem aliquid addat, aut visibile supra colorem
437. I. γ D. De ratione,natura oc realitate temporis 4 . I.
Q. An quae cap. 6. 7. & 8. lib. 3. de animado vi motiva animalium ab Aristotele sunt allarea,vera sint 449. I. Huius quaest is appendices quaestiuncula,que insolutionibus argumerorum determinantur Junt nouem,qua
sequunm . asia din An phantasia& appetitus moueant ut
in An appetitus sit cognitiva potentia
, intellectus praestantior si voluntate 4s . z. χ Q. An in mouendo praestet intellectus,an voluntas Ass. I. γ Q. An intellectus voluntatem moueat sormaliter tantum,an eis cienter Ass .et. . An finis moueat secundum esse reale s9.2. in An appetitiuum amotivo distingua tur 4so. Q. An appetitio & motio sic actio immanens atq; spontanea Α62.2. ε6 I. Q, An organum motius facultatis sit cor, an cerebrum ε . I. Controuersia celeberrima de animae nostrae t mmortalitate,integro, elegati atq; copiosissimo tractatu desinit ut re absoluitur 478. i. In cimi quaestiones Munim miscentur inctu duntur, quae insolutioniblM amumtntorum resoluuntur. in An anima creetur ante corpus s3O. z. in An anima nostra creetur,an potius educatur de potentia materiae s 32. I. RLAn anima nostra indiuiduetur per cor
pus s 3 3. z. D. An omnes animae sint substantialiter aequales s 3 s. i. in An anima nostra stam corporis, qua. tenus intellectiva est s 37- r- An animae rationalis essectus formalis sit ipsa mistio 339-2.4 An homo medio semine naturaliter generetur, an solum supernaturaliter per creationem sqa. i.
D. An dispositiones, quae animam inducunt, ipsam praecedant, vel sequanturs s. i. An anima separata operationε habeat
propriam,& quae illa sit s s. i.
D. An rationalis animet status Vterq riseparationis scilicet S colunctionis, sit ei naturaliss 9. I.
QSAn anima corpori uniatur propter melius esse sui, an propter melius esse cor poris ssi. z. D. Quomodo singulare ab anima separata cognoscatur s s 3. D. De infinita multitudine animorumsss. I. D. De resurrectione,quae sinpliciter est supernaturalis,si aliquo modo dici possit iraturalis sues. I. IndeN
588쪽
quae in hoc opere continentur,ordi
ne alphabetico digestus. Primus numerus paginam , secundus columis , . . nam indicat. ζBstrahentium non est mendaciupagina 339. columna I.
Abstrahere quid 364. z. 'Accides inseparabile est re a subiecto per naturam I9. I. Accidens instrumentaliter attingit ad productionem substantiae 389. I. Accidens in virtute substantiae substaliam ipsam producendam attingit 3IO. z. Accidens non est pars alicuius essentiae sq. I. Accidens omne coseruatur in proprio su tecto Ir8. 2.- Accidens separatum virtus est ad substantiam producendam I9s. z.
Accidens substantiam attingit , non vi propria , sed ipsius substantiae virtuteus, ' Accidens substantiam supponit s s. a. Accidentis esse est inesse ' et 7o. 2. Accidenti Cuius commune est,in substantia tanquam in subiecto esse I9. I. Accidentia ad cognoscendum quod quid
Accidentia formam sequuntur sQ. I. Accidentia in toto composito, ut proprio subiecto, recipiuntur s66. I. Accidentia non sunt entia, sed enus en tia 2s6. I. Accidentia nunquam sunt in nuda mat ri a s 6. I. Accidentia prius & posterius forma diuer simode s4s. z. s 6. z. Accidentia quare non totum, sed magnam partem conferant ad substantiae cognis
Accidentia recipiuntur in substantia propter operationem ipsorum accidentium
Accidentia resultant in unione formae ad materiam S 6. I. Accidentia secundum ordinem causae ma terialis via exequutionis sormam pr c dunt s*6. I. Accidentia substantiarum separataru spe ciem sequuntur 337. I. Accidentia non possumus eXacte cognoscere, nisi quid ipsa sint deprehenderi mus 38'. I. Accidentium materialium esse distingui tur ab esse subiecti AI 2.2. Actio Dei & hominis quomodo se habeat in generatione hominis s 3. Actio est ratione formae I 66. 2. Actio & passio idem motus 279. t Actio non ςst sine termino 392. I. Α ctio quaelibet requirit debitam approxi
Actio transiens & immanens differunt 393. 2. Actionis transeuntis & immanentis conuenientia 39 2. Actionis transeuntis Sc immanentis differenti ibidem. Actiones omnes vitales sunt immanentes 63 2. Actiones sunt singularium 398. I.
Actiones sunt suppositorum 3 s. Actus & potentia a toto suo genere diste
Amis S potentia diuidunt ens Is I. 2. Acius Se potentia in eodem genere sunt
Actus in primum de secundum diuidit
Αmii in sensu duplex Is z. I. Actias prior est potentia Ii . r. Ainis proprius in proprio est perfectibiali 9s: . Ex actu & potentia unum efficitur
Actus activorum in patiente sunt dispo
589쪽
Actus disserunt secundum diuersas potentias x 462. I. actus per habitus distinguutur 4 4. l. . Actus poclijs ratione priores sunt Ii 3. I. '
actus sunt in diuersa potentia Igo. z. Actuum distinctio non eli praecisa ratio arguend. distinctionem potentiarum
Aegyptiorum hieroglyphicum pro amin
immortalitate sz I. aer an videatur 17 I. z. Aer & aqua sine ullo extraneo medio immediate tangunt & immutant caris
aer materialiter Vnus , riualiter multi pleri *73 Aer non mouetur simul totus unico motu
Affectus omnis ab amore est in. 4o3. 2 affirmatio est causa affirmationis legatio causa negationis 1w2I. et Agendi principium dupleta i I s. I. agens a toto genere nobilura est S prae-ilantius passo Is . z. 29 I. I. 3I6. I.
ens & patiens simul .:4 3. 2. agetis no potest agere in distans, tum prius agat in propinquum z7O. 2. Agentis naturalis de sensibilis disserentia
agentis propria est patiens trahere in pro- . priam naturam a litis I 64. z. Agentis superioris virtus attingere potes inferioris agentis essectum sqo. i. etia naturalia in materiam idoneam suos inducunt actus s8. I.
Albedo & dulcedo in lacte sunt diuersarii. potentiarum actus Ni 376. 2. alimentum contrarium est viventi Iets. I. Alimentum dupliciter laniatur I 26. I. alimentum est,quo vita animalis conseruatur Izr. 2. Alimentum est vegetatiuae animae obie- . i ciuiu IG. z.
alimentum non alit,ni l sum tangat etεo. I. Alimentu non est quod conseruat vivens, sed quo conseruatur I 28. I. alimentum quare no dicatur agere I 22. I.
amabile bona unicuiq; est propriu 4O3. I. Amor,timor,spes,caeteraeq; passiones,sunt quaedam appetitus calcaria 4sq. I. AnaNagoras pulchre de anima philosophatur 3 i. AnaNagoras recte ab Aristotele laudatur
Angelus est substantia intellectilia 3 7. z. angelus per suaru substantiam cognoscit
Angelus semper est intelligibilis ἱn actu
angeli ementia est principium xx se cogi Q sicat, & ratio eliciendi cogniuionem sui gl6. I. angeli essentia S natura non est in potentia ad non esse. 36 I. angeli medio modo immateriales. sunt
Angeli non admittunt priuationem sui es-- se s6O. I. angeli non sunt corporei ε . I. angeli vocantur in iligentiae 3 I. I. sanima absq; corpore ut subiecto Sc organo operatur . 82. I. Anuna actus corporis physici organici,po.:tentia unam habentis I P. I. -6. I. g. I. s S6-2. 72. a. 7s. 2.2s. 2. 37. p. 9a z. 9s a. 97. z. 99. I. io 3, p. 93ψ. I. 49q. Namma actus prum et Φ I. 68. 2. Anima actus non quicunqi,sed subsantialis. 43. z. qq. a m46. I. s I. ziget. I. anima ad corpus Drdinatur es lentialiter. Anima ad praedicamerum substantiae pertinet 63-I. anima an sit subiectum quantitatis., atque . adeo corporea 88. i. Anima animatorum est principium 7 I. i. anima duplicem habet relationcm 63.et. Anima de genere necessarioru est sues. i. anima definitione communi,definitur
Anima dicitur causa tribus modis II S. et .anima est corporis act'meli; a materia eductus,neq; inateriae immersus 692 2. anima est de numero substantiarum separatarum .... 49I. l. anima
590쪽
grunna est ho inicia 14bstantialis forma 8 I. I. 49 I. I. anima est intellectus 3c intelligibilis in potentia , absolviatamen talis nominatur
Amma est in toto perfectibili ad quate,' tanquam in uno indivisibili '. 9o.2. anima est primaria causa augmentationisi et . i. . c.
anima est qua primo vivimus movemuresc sumus g4. I. 49 I. I. sdo. I. Anima est tota Inloto, ct tota in qualibet parte 72.et. 8s. 2. 38 I. 89.2. si. z. t tity et. Ios. I. 699.2. anima est ut tabula rasa 414. a. s3 I. z.
Anima &'eorpus quare & quomodo unusint 48. anima & natura disserunt Anima Sc rerum inanimatarum formi diseserunt sanima facultates hibet no rec pias in cor pore Vi i so . M. Anima fit ipsum intelligibile anima forma in corporis, & eius primus naetii, atq;&bstantialis M. I. so. 2.
Anima formarii omniu, qui in corpore reis .cipiuntur, perfectissima ε a. minariabeteste prbprium rus' so3. Allima horumlibrorum subiectum 2. I. anima iam in actu primo iacta,rer specie - se mouetad actum secundum 3 19, r. Anima indivisibilis 3 alii uia immai asis a I. 2. Anima immediate in materia suscipitur s7. et anima intellectiva a caeteris separabilitate' dissert et. Anima intellectiva corpori commensura- . tur U ii ue 33. Lanima intellectiva non solum est, quo in
'telligimus&vivimus,sed etiam ipsa es, quod intelligit 3 3. I. Anima inteluctiva subsistens est ut pars
anima intellectiva virtutes habet vegetati uas ct sensitivas organicas s o. I. Anima intellectiva unione ad corpus per ἀficitur py. i. Anima intellectu utitur ad omnem forma&speciem percipiendam ΦII. I. allima intelligit ut principium Quo , homo autem ut principium Quod et 3 i.
Anima inter naturam ct rationem media sortitur locum i 66. anima locus specierum ri. 2. Amnia mouet immota . Iz9.2.aniana mouetur electione Se atellectione v non necessitate naturali 33. Mina multiplicatur pro corporum , quiruri bus infunditur,multitudiile es I. I. 693. I.&2. so . I. 629.2. anima naturam eAeellit Ioo. z.
Anima nihil est praetςr singulares animas
anima non constat rebus materialibus ' D. I. Anima non continetur a corpore,imo ipsa i anima corpus continet 39. Anima non est diuisibilis,eκ eo quod maneat in partibus insectorum di anuloso retum aiumalium, atque in plantarum ra- . mra .z. anima nos est in parte materiae sed lix toto
Anima non est propter intelligere, sed ut ipsa sit actu mi lugens I 18.etzanima non est subtili bimum corpus 36. Anima non est tota vi qualibet parte eca. r dum omnes suas facultates de virtutes
anima non semper intelligit -'3s et . Anima non solum est actus corporis, sed etiam ipsis animatis vivendi principium Io. r. anima non solem est in materia propter se, . t sed propter operari II. r. Anima non solum secundum intellectrum, sed secundum essentiam excedit male s38. Anima nostra ad separatas intelligentias. I inclinat sanima nostra agit ut est s r. a. Anima nostra aliter a Deo,& aliter ii tenerante altingitur sq:.et. anima nostra creatur 637. z. F33. I. Anima nostra de genere sublimium est 9. 2. anima nostra diuisibilis est in partes tati .r nis & definitionis S . I. Anima nostra duobus modis est; in actu