Dux vitae sive Statera morum, ethicopoliticotheologica, admirabili & nova methodo tradita & in 3. tomos divisa, 1. Mores circa amabilia homini, 2. Fortitudinem & iustitiam, 3. Virtutes supernaturales cum prudentia complectens. Authore T. H. Anglo

발행: 1672년

분량: 846페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

3 a Statera Morum

que voluerint ipsi ullum pertinacem errorem ant haeresim imputare sub lege talionis & innocentiam suam in nomine Iesu Christi demonstrare : Adeb& cauta suae securum, & Ui storiae certum sese faciebat. Verum, cum collectam Catholici Populi & Principum Majestatem , cum

prudentiam & Dodi rinam adversariorum tuorum expertus fuisset , cum adesse eκ hemia constantes sui& intrepidos accusatores; Et quos neque mussaturos adversum se speraverat, palam & fortissime loqui percepisset; procul abesse Baronum Bohemiae auxilia: nihil posse tumultuantis perquam Pragae dominabatur, populi in solentiam; demisit aures & magis de turpi fuga quam de Viistoria coepit uterque cogitare;

quam Ioannes occaepit, Hieronymus tantlim non perfecit.

462쪽

amenseptimum. 433ΤRUTINATIO

NON A.

oncilium violaveris Sahum conductum Haereticis datum' I. π tam late deducta sunt ut co-x Ignoscat Lector qua persuasione Constantiam adierit,& qudd vere professiodi intentio ipsius fuerit sese Iudicio Concilii submittere, ex hac praesumptione quod in nullo periculo foret causa cadendi, sed in magna spe magnae gloriae adipiscendae. Unde non est verisimile qubd alium Salvum Conductum poposcerit nisi ut audiretur, neque alium acceperit ; quantumvis

Se statores ipsius, Viri vel Juris inscii qua- . les fere sunt Milites vel Mendaces quales sunt fere primi Archihaereticorum Sectatores) nomen Salui Conductus in invidiam traxerint; rem ipsam non explicantes, si reipsa intellexerint. 2. Et quod ita se habeat patet, prim b deSalvo Conductu dato Hieronymo de Pra-ga , in quo e pressum est quod dictus

463쪽

3 Statera Ilorum

dummodδ ad veniendum Salvus & securus Conductus ei praeberetur; quem Concilium praebet vocibus supra recitatis. In

quibus notandae sunt hae voces salva semper Justitia; quae clare explicant Salvum Conductum datum ut haberent copiam sistendi se & acceptandi legitimum Judicium juxta Canones. Patet itaque neque illos aliud praetendisse a Concilio, neque Concilium aliud praestitisse; maximὸ quia

vocibus citatis proxime anteriores sunt nae,

compareas secundum tenorem praedicti seripti tui, responsurus ad ea quae tibi aliquis velatiqui in causa Fidei voluerint obicere,recep-surust facturus in omnibus Justitiae Complementum. Quae voces non possunt aliter intelligi quam ut dictus Hieronymus deberet praestare ex parte sua quaeJustitia poscebat, &Justitiam etiam a Concilio eXpectare. Et tamen dictus Hieronymus hunc Salvum Conduehum pro se allegavit Praefecto Vici, qui ut videtur ignarus erat formae, sed consultum putavit ad Concilium referre.

3. Proxima evidentia est , quod quia dam ex See atoribus Joannis Hus, tantus illius fautor, urirotestaretur se scribere simplieissime historiam certaminis mortis

laudabilis Magistri Ioannis mi Pradica

toris

464쪽

ris Sancti Euangelii, & multa narret quae in laudem Joannis Hus & odium Concilii

referre ac trahere videtur, & multa com-

memoret de violata Salvi Condiustus Fide

& dicat Regem Sigismundum) promisisse.

scripto Salvum Conductum ad secure eundum illuc ic redeundum in Bohemiam, tamen subjungit formam ipsiam Salui conduistus, in qua hoc non reperitur. Clarissimum itaque & indubitatum est sponsonem redeundi non esse factam. Neque dubium est huic Authori quoad hoc credendum,. eum profiteatur se scriptis complecti quae ipsemet viderit, aud tertim veraciter eXpertus fuerit, sciens verum esse testimonium.

suum.

. Tertia evidentia ex factis ipsus Ioannis Hus desumitur, in tota cujus defensione nullum ver bum est de violata fide Salui conductus , excepto quod allegaverit se non debere vinciri quia Saluum conductum haberet. Author citatus multas ipsius querelas inter serit, nullam tamen vocem de violato conductu. Rex Sigismundus saepe ab ipso petiit ut se submitteret Conciblio, contestans nisi desisteret a pertinacia sua Concilium usurum in ipsum jure suόjuxta censuram Sacrorum Canonum; sese promisisse Concilio seipsum non manutenisT 1 turum

465쪽

36 Staterae Morum

turum, quodque mallet per sese pertin

cem Haereticum comburere, quam defendere. Postea adfuit ipse Rex seu Imper tor in habitu Imperiali & Regali Corona, circumstantibus sacri Imperii Principibus Eleistoribus juxta ordinem & ossiciu suum, Cum Sceptro, Pomo aureo & Gladio; aliis que Principibus vel Proceribus Imperii Romani pro more solenni, dum peraditis circa

Ioannem Hus quae ex praescripto Canonum selent, pronuntiata est sententia Concilii, qua dictus Hus tanquam Haereticus convi Aus, relidius est brachio saeculari. Qua pron unciata Imperator ait Duci Bavariae, Va de , recipe eum; qui eum recepit dctiadidit Lictoribus. Inter haec omnia nunquam conquestus est Ioannes Hus violatam esse fidem Salui Conductus ab Imperatore, vel aliquam injuriam contra Leges Canonicas seu Civiles esse adversiis ipsum perpetrata. - Quarta evidentia ex Actis Imperatoris trahitur.Constat enim Imperatorem & studuisse tutelae persense Ioannis Hus, & paci Bohemiae dum sperabat bene de Huta; dcetion nisi vi Justitiae, & per obedientiam ad Iura Ecclesiastica, consensisse in mortem ipsius, & tamen sponte, & ex judicio sui Intellectus, ut patet ex vocibus ipsius citatis, in eam consensisse. Palam itaque est Impe-

ι . ratorem

466쪽

Examen septimum. 437

ratorem non fuisse sibi conscium violatae a

licujus Fidei. In Epistola sua ad Barones

Bohemiae tumultuantes occasione mortis

Ioannis, profitetur si Hus sectuus fuisset ipsius Consilia & ad ipsum venisset, neq; sei scio in Concilii potestatem semetipsum trais didisset, melius cum ipse actum fuisse futurum :Qubd causa ipsius e Concilio saepe iratus discesserit, imo ex ipsa Civitate; Quod Conciliu timuerit di luendum, si ulterius

perstitisset;protestante ipsoConcilio quod si

non permitteret Iustitiam fieri no ultra permansuros essePatres: Quod reveritus si non

Ecclesiasticos duntaxat sed & Legatos omnium Regum & Principum Christianorum, di testatur Concilium bene gubernatu fuisse. Unde liquet hocJudicium quasi ex co sensu omnium Christianorum Principum perfectum esse. Quis autem cogitare queat saltemLaicos approbaturos si ImperatorFiadem Imperi te violavisset , in qua nitebantur omnia laedera cum ipse pacta vel paciscendaλPraetete quorsum sese toties immis. cult& suam Persisnam ad agendum publichcum Ioanne lus, si exprobrare ei posset vi latam Fidem 3 Cur hortatus est Concilium μx procederςtContra, ipsum, semet ipsωn illino reasse 1: neque putare sisen

467쪽

33 Statera Morum

promitteret λ Quid opus erat tanta solennitate & praesentit Electorum & Principum Imperii ad condemnationem , & sua voce tradere eum Duci Bavari se, si involueretur

H gnominia ipsius Imperatoris in ipso facto pClarissimum itaque est nihil calumniae vel suspicionis de violata aliqua Fide in pectore Imperatoris vel circumstantium insedisse ; sed apertissimam Iustitiam di noti si1-mam tum Principibus Imperii tum Legatis Christisini Orbis omnis gesta esse, & clamores de violato Saluo Conductu fuisse duntaxat inter aliquos ipsius fautores, quos puduerit in publicum eos efferre ut eXambnari possent. 6. Non superest, nisi ut iis quae ab Haereticis affetuntur responsum feramus. In primis declamant contra Concilium quasi statuerit non debere fidem publicam obser- ari respectu reorum violatae Fidei cathoqicae. Vertim clara est calumnia. Concilium enim non aliud declaravit quam qu bd Laicorum saluus conductus a Curia saeculari absoluebat, sed non ab Ecclesiastica. Unde non poterat impedire Judices Ecclesiasticos suam Justitiam exercere ; quam doctrinam applicando ad casum nostrum,mon ' poterat Imperator impedire quin Ioannes inaminandus seret, de haeresi

468쪽

Examen septimum. 439

condemnandus; & sic, quod Consuetudinis Ecclesiasticae est,) tradendus brachio saeculari. inod & actum est, & ab Imperatore susceptus est: Quo non obstante, si vel Imperii rebus noxium erat, vel adversus Fidem ab Imperatore datam, exequi quae solent sequi sententiam Ecclesiae; in ipsius erat potestate, vel non exequi, vel differre

executionem : Quod & ipsum iacturum fuisse non potest dubitari, tum ex iis quae Carolus Qvintus invita Ecclesia egit, &quae ipse Sigismundus postmodum ad recuperandum sibi Bohemiae Regnum patra

vit.

7. Aliud quod objici potest sit, quod in

Catholico Scriptore invenitur Ioannem Ηus allegavisse Saluum conductum, de Imperatorem eum voluisse liberare , sed impeditum esse a Viris Doctis, qui responderunt smperatori , nullo Jure deberi S tuum conductum Haeretico in haeresi suκ persistenti. Respondetur, hanc historiam esse imperfectam, utpote a cive Constantiensi, viro ut videtur probo sed indocto, Teutonica lingua scriptam; atque proinde cui miniis fidi possit in rebus ad scientiam pertinentibus. Sed historia talis est. Fugerat Ibannes Hus & retradius est; cumque tis meret se vinculis propter fugam constrictu

469쪽

-o Staterae Morum iri allegavit saluum conductum,asserens se

propter ipsum liberum esse debere a vinculis. Respondit qui retraxerat, decretum es

se ut causam suam justificet qudd non sit

haeretica, aut moriatur nisi retra flaverit.

Hus haec audiens desiluit ex equo, ut sesc in multitudine quq ad eum videndum captum

concurrerat maXima, se occultaret&subduceret; sed inventus est & in palatium abductus ut credo) in Custodiam. Unde patet ipsum prius libere in diversorio versatum fuisse. His subjungit Author eas voces , Rex Romanorum libenter propter

Sabum Conductum liberasset, nisi d doctis accepisset reiponsum, nμko jure deberi Saluum Conductum haeretico in sud haeresipersistenti. Ut tota haec historia sibi constet. Palam est Joannem praetendisse Saluum Conductum Imperatoris prius datum non stare cum In carceratione, & Imperatorem fortassis idem existimavisse, ex eo quod Saluus Conductus liberam audientiam apud Concilium praestaret; Theologos autem & Jurisconsultos respondisse hujusmodi Saluum Conductum non debere haereticis pertinacibus ; puta quia non aliud iis praestandum foret, quis, ut audirentur secundum Canones. Et hic apparet esse sensus responsi,

quod non agit de Saluo Conductu jam oraestito b

470쪽

stilo; quid enim intererat debitusne an indebitus, hoc est, utrum gratis & extra ordinem, an eX vi Canonum datus foret, modo datus fuisset. Patet itaque de dando non dedato fuisse sermonem; Et Hus datum allegavisse,noli quia in forma Salui Conduistus fuisset expressum, sed ex vi nominis Salui Conductus illud sequi existimavisse quyd Dolfhores responderunt non sequi, neque esse extendendum ultra voces. Et sic patet non esse violatam aliquam fidem Jo OiΗus neque verbo,neque opere;neque Co cilium talem ullam doctrinam tradidisse, sed esso meram calumniam illatam Suctae Ecclesiae. , Neque possum distieri ortam esse aut dilatatam a Theologis nostris, qui non diligenter inspedia causa ad excusatioVnes diverterunt; aliqui defendentes n'neise servandam Fidem Haereticis'; in veta ad Potestatem . Concilii supra Imperatorem , qui teneretur obedi re mandatis Concilii etiam contra fidem se datam,quorum nulla umbra est in Historia.

SEARCH

MENU NAVIGATION