Dux vitae sive Statera morum, ethicopoliticotheologica, admirabili & nova methodo tradita & in 3. tomos divisa, 1. Mores circa amabilia homini, 2. Fortitudinem & iustitiam, 3. Virtutes supernaturales cum prudentia complectens. Authore T. H. Anglo

발행: 1672년

분량: 846페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

a Statera Morum seletine est negare duas partes sive acti nes & impressiones esse majorem quam stuna, non est Philosophari sed despere. Par est, non posse laedi Beatum: Quid enim sibi volunt λ An mori & interfici non

posse ' non veneno aliquo sensibus abalienari λ non ebrietate non dico criminosa,

sed J fortuita devinciri λ denique saltem

non somno interrumpi semel inchoatum Beatitudinis Esum p Canant haec pusiis &preis ; Inter vitae humanae consultos non nisi sannas & auriculas albas sperent,pro talis Sapientiae praemio.

Io. At si laedi potis est Beatus, jam & de

Beatitudine, unt, detractum erit, & Beatus alius alio beatior: Fateor, sed item aD sero quod in humanis robus vitari nullo pacto queat. Quid enim λ In prudentem cadere potest Sapientiae & Scientiae fines positos esse, ut nihil ultra comprehendi sive in Natura, sive in aeternis & Primo En

te valeatλHeu quantum absumus ab iis quae nos circumstant pervidendis, ut nihil credamus ultra Lunam nostr a cognitione dignam lateret Sicut Geometrica & n umeros semper nova parere, & ipsa quasi exhaustione faecundari comperimus; sic & Met physicam&de Intelligentiis Primoque a- Ω-Existente cognitionem in miros ebullire dc

72쪽

& rivos & flumina, modb non desit methodus & industria, non est dubitandi occaso. Non itaque est possibile etiam ipsius Sapientiae perfect am esse apud nos abunis

dantiam , quanto minus caeterorum Bono-

num quae ab uno haberi non possunt nisi aliis desint. Tandem morbi & dolores homrentne Sapientem magis quam ignarum aut illi parcunt, neque Contemplationis dissicultatem vel impotentiam inferunt II. Fatui itaque sunt isti Dii tui, Philosophia Gentilis ; sive Stoicos admiraris in meteora sua a malis humanis abstrais ione . vanissime sese depraedicantes; sive Epicureos sub mole suae carnis fatiscentes &grandia somniantes. Et Epicuriis quidem, etsi turpissime , consequenter tamen S pientem sese venditabat: miserrimi Stoici , post ingentia promissa, neminem unquam apparuisse qualem se quemque futurum sperare jubebant, cum verecundia

73쪽

Statera crassiorum

TRUTINATIO

SEXTA.

Naturane dussu an Vitis , Philosi M.

erraverint a. operaepretium quomodo ex ipse Naturae duictu consenserint hi Philosophi in veritatem, suisque assedlibus seducti a vero scopo aberraverint, contemplari. Palam est itaque Epicureos proposuisse sibi Voluptatem tanquam Bonorum omnium Supremum, vel magis complexivum. Neque in hoc posisunt erravisse, cum Natura actionibus Voluptatem addiderit, quibus bonae a pota habendis distinguerentur. Itaque, tota n tura Actionis cum Hominis ingenio comparata , ea dicetur Bona quae cum Voluptate est ; ea Mala, quae cum Dolor si Sed&, diversa actionum genera conferendo praestat illa classis quae majorem voluptatem nata est creare. Hoc itaque in totae i- tu, hoc in singulis actionibus spectandum est, qua via major Uoluptas acquiri possita hoc cavendum , minor Voluptas ma

jori

74쪽

Examen Primum.

jori praeponatur. Hoc nisi ita sit, male ordinata est Natura, quae majores illecebras minori Bono adjunxit. Huc usque itaque soli Philosophi audiunt Epicurei. a. Sed in eo Reccaverunt qubd,in sordibus inferioris portionis volutati , quae Voluptas major potiorque foret inquirere non sustinuerunt ; Et quod stelliferum transabiit Polum Teltare demersi petant. Sensuum itaque arbitrium praeferentes Rationi, in parva, periculis doloribusque plena, sese abjecerunt vitae praemia. Αtque, utinam vel ipsos Sensus fideliteetuissent assecuti , & titillantis intra peetus plectri harmoniam auscultavissent, non aded suillis contumeliis sese prostitituissent; Illic Honoris, qui Uirtutis comes est, monita percepissent. 3. Et hoc quidem videntur supplevistia Stoici, qui toti post Honesti speciem

quas E Uita communi evolaverunt. πι- enim Rationis formam adamaverant;

sed , cum eam in sese intueri non pos sent, in vulgi sententia quasi pro Junone nubes sent amplexati. Toti itaque Famam suspirabant , & nobiliori ut videbatur ) principio fulti , in magis aeream futilem descivere nequitiam. Verum, si recte inspiciatur res, quoniam

75쪽

si Statera Moru Ratio quaerit quid fit Bonum, & Bono M.

tura conjunxit Voluptatem, tantundem est

Bonum Rationis seu Honestum sectari &majores Voluptates inquirere. Et procubdubib potentiores & blandiores sunt Uoluptates quae ex conscientia , th factorum.' ω fama, & potentia nascuntur, quam quae ex limo sensuum allinuntur,ut patet ex e rundum essetis.

. Diviserunt itaque sbi Voluptates hae duae Seistae, secundum bifissam Naturae propensionem ipsaemet disterminatae;

nominibus, non rebus, divisis , si earinupraxim disiecemus: Inveniemus enim Omnes Voluptates ab utrisque, etsi diversmo-dh, excultas. Ueriim Error utrorumque fuit, non attendisse Voluptates a Natura ad Actionem perficiendam in hac vita esse datas , & Actionem ad Terminum aliquem & Bonum acquirendum ; quod, cum fictio non nisi cum vita finiatur, ex neceRstate nonnisi per mortem erat acquiren

dum. Et hoc de omni Voluptate hujus viatae verum est, sed magis de Voluptate qua sequitur Virtutem ; quae, ut Propior Fini, sic apertius quod tendendum fuerit ad voluptatem puram & Incorpoream dein manstrabat, & sontiores faciebat suos ad

miratores. .

76쪽

Examen primum.

Conjunistas itaque etiam voce tenus acceptavit Ρcripateticus, proponens sibi quae secundum Naturam sunt, seu omnia quae Voluptatem creant, pro Beativis. Unia

de est illorum dictum, Stustum est quaerere quare quis velit detestari. Et merito sane; Deleistari enim vel non est aliud quam sciare sibi behὸ esse, vel certh affectus cum t ii conscientia connexus 6c ab ea fluens; scire autem non est aliud quam esse ipsium Cognitum,& Deleistari de Bono habito est habere vel esse ipsum Bonum animasticE, &spiritualiter, &modo Substantiis Incorporeis proprio. Quisquis itaque Bonum s ctatur absque eo quod velit scire se illud habere & de eo delectari, Vult,velut mate.

rialia sicut Gemmae & ligna) pretiosus

. 6. Dissimuere autem interi voluptatem & Possemonem Boni eam afferentis,

est subtilius quam Moralem Philosephum deceat speculari; qui eis duntaxat prospicit ut adi iones sanὸ constanter regat, quae a tam tenuibus filis non pendent. Ne que enim est aliud ' Voluptas, spiritalis quὲm ea dispositio Animae ad amonem, quae ex compositione Scientiae cum praesenti animae dispositione consurgit. Materialis autem Voluptas, quae consistit in cer

77쪽

to motu spirituum circa cor, eX apprehensionibus seu phantasmatis eam animi dis positionem causantibus oriundo, est objectum illud cujus percussio facit uticiamus nobis bene esse;& dicitur Voluptas,quia est causa&instrumentum Voluptatis ; sicut manducatio pinguium & potatio dulcium Voluptates appellantur. 7. Et sic evidenter conclusum est, quantumcunque vocibus digladiati sint hi Phi- Iosephi, omnes tamen & eandem sententiam intellei tu tenuisse & ipsa vita excoluisse, ut omnia hujus vitae commoda, desola, sectarentur. Sed Epicurei magis ea squae Sensus offerebant; Stoici magis quae homines Populo commendabat; Peripatetici quaelibet indifferenter, prout quisque hoc illi praeferebat 8. Explicatis Philosephorum sententiis,

hoc evidentissime tenetur, eos non ultra hujus vitae limites considerationem suam extendisse ; & verum,quod in futuram reservatum est, Bonum, vel non omnino agnovisse, vel non sc ut omnes spes & desideria sua ad illud destinanda & collineanda

existimaverint. 9. Et, si operas eorum Humana Natura, qualis post Auami lapsum' extat, dignas reputemus, & praecipuas quas illa edidit,

78쪽

palam quoque est Naturae conatus citra veri Boni, quod scopus & meta sit cunctarum nostrarum actionum, agnitionem substitiΩse. Et, quoniam nihil evidentius est quam amones nostras sine aliquo Extremo Bono non posse principiationem & Esse acquir re, & per consequens singulos ad aliquem: finem ultimo rererri; pari evidentia constabit, omnes & singulas horum Philosephorum, & eorum quibus illi facem praetulerunt , & omnium qui solos Naturae con tus adhibuerunt,actiones, a Fine non-vero& Bono non-Summo pependisse, atque adeo Idololatricas fuisse; has honorum & v nitatis,illa. escarum aut abdominis, omnes nugarum ;quibus Divinos honores, aut Supremi Finis servitutem detulerunt. . L

In quo posita sit vera deatituΔ'

x. Ost nudatam 3c discoopertam Philo

x sophorum vanitatem, Veritatis ingredienda est semita , quam eXplicando magis quam examinando ostendemus Nam in Metaphysicu demonstratum est ve- C ram

79쪽

so Statera Morum

tam Dei visionem esse ipsam Spirituum Beatitatem; & in Theologicis latius ipsius

natura & qualitas deducta est. Attamen, icum sit primum atque adeo praecipuum Actionis humanae Principium, in Ethicorum: Dodi rina nulla ratione excusari potest aliqualis de illa commentatio. a. Meminerit igitur Lector Animalitatem in Senssis& Motias principiatione consistere, atque infimam sensationem esse in Tactus mulcum Homine natam; quaeν ubi ex ergastulo materni uteri elapsus est infans, in Visionem & Auditum exurgit. Haec omnia gradus impersee os &accessionem quandam ad Scientiam integrare comsticimus;&, sicut in validiora membra,

Iac etiam in . vegetiores sensus exurgere Mnimal. Jam Puer, aequitatem quandam videt, & injuriam cavet, di dolet. Adolescens studiorum est pax; Grammatices. I ogi-ces , Rhetorices. Iuvenis Naturae progres sum notandi, & Physicarum scientiarum, experimentorumque, sub Iagistro: Constantem aetatem Morum & Actionis Humanae decor & congruitas, sedatis Juventa:

servoribus vestit, & quodammodo illustri

Rationis lumine pertundit. Postmodum, etsi languente jam corpore, summis Contemplationibus veneranda Sensus veg

tatur,

80쪽

amen Primum. et Iutur; Sapiemig: summarumquς xstrum scientiae consulta, Magisterio & Consilio caeterorum majora negotia regit &guber-

3. , Na ura quasi nos manu du.cςnte, Morti velut adcognataumaci ulmen,

iupra Scholae Corporeorum discipsos, e yeisti J altiora erudiendi tradimur Ubi'

jam moras corporeas praetergressa Anima, uno ictu Infinitatem Scibilium tr3nsvolati& in ii. omnibus eorum sentem videt concupistit.Neόuς frust hi cum non coit stantia tantum ntium Authoris ad opera sua usque ad ultimum perse otiis apicem perducenda, di aded catenatam caunru &motuum ad destinatum finem seriem non destituendam,verum ipsa quoque brmalisessicacia superessi uentis killimitatae

deesse nullo modo sustineat Neque usi licet de plenitudine Beatitatis in tali Anima ambigere, quam Forma ipsa Sapientiae redundare cogit, neque patitur ignaram esse sui Boni; &, quod ex eo sequitur, omnibus laetitiis di jubit tionibus obruti us

que &absectet. Nihilominus non it di mittendus est Lector ut non mediocrem ei tanti convivii gustum praelibemus.. . Penset itaque tantae Felicitatis avi. C a ' da

SEARCH

MENU NAVIGATION