장음표시 사용
41쪽
quo pro ine ut pro Tertio .s snale post Fatham nequit moueri, sed abiecta sua vocali , & rei cto ad Falliam Nun vocali, si quod adst, quiescit, in i mutata, si sit tertia dictionis litera, aut in ta conuersa, si quarta, aut ulterior, vili p O IV -
Quaricita finale post Dhamma, non fert Dhamma, vel Vestam, sed ijs abiectis quiescit, ut
pro ob & νον si adsit Nun vocale, id retrocedit, & I excidit, ut
Quintb I sinate post gestam, in mutatur, ut pro Sexto I seruile in sine dictionis ne eam terminet, adsciscit Aliph otiosum,
Canones IePRimo is, in medio dictionis, mobile per Fatham, post Dhamma, inter-
dum in I mutatur, ut pro Secundo ita in medio dicitionis, habens post se aliud is quiescens, sepe
Tertio ita finale post Fatham nequit moueri, sed abiecta sua vocali, de reiecto ad Falliam Nun vocali, si quod adsit, instar Aliph quiescit, ut
Si aliudopraecedat, mutatur in i ut ibi a pro excipiuntur caba: dc Quarto sinate post Kestam, non fert Dhamma, vel Kestam, sed iis abie
ctis, quiescit, ut pro ol, & ol, si adsit Nun vocale, id retroce-
dit, de is excidit, ut , ii pro re ob
42쪽
Quint6 ct finale post Dhamma, id in Kestam mutat: ipsum non mutatur, ut
Etiam intercedentes quod in vertitur, ut pro
P Rimbs dc ita mobiles, ante I & is quiescentes excidunt, vocali sua
abiecta, si praecedat Fatha ; cum qua quiescens diphthongestit, aut rei ista in locum praecedentis vocalis, si ea sit Dhamma vel Κesta, ut
Secundb I ta mobiles, ante literam mobilem, post Fatham, sepE in Aliph quiescens mutantur, ut
I 3n G, duo quae G per resedid coalescunt, ut At I pro P .al uto I de ta finales, post Aliph seruile in Hametam mutantur, ut
dicuntur, immediata intelligitur pοhpositio, non intercedentes bere Gieema, ut litera quiescente expressa, vel latente in Testald, ut si in
43쪽
De Characteribus Hebraeorum, quibus Turcica, atque Arabica describuntur.
HEbraei Orientales, ut Turcas, atque Arabes, ipsorum scripta laterent; Tum cicos atque Arabicos codices suos, usi sunt, Hebraicis lateris exscribere: ut byri, Syriacis: de his quoque in Apostolicorum hominum gratiam, hic nos, &Capite sequenti dicemus t Arabicis literis singulis, singulas Hebraicas primo subinhcientes ue ut utriusque Alphabeti correspondentia & substitutio, facile videatur.
Sic communiter hae pro illis substituuntur: sed , ut moris nostri est , Hebraicarum sermas, nomina, dc potestates ex ordine in tabula, per columnulas ostendamus.
44쪽
valor. Appellatio. Figura. Numerus. ordo.
45쪽
o SIGNIFICATIONES NOMIN. LITER. HEBRAIC. Aspiratio densis lima Ain, vel Ni ain
HAE igitur Hebraeorum literae , quas ipsi mn A Othioth vocant, ut
de Turcicis, atque Arabicis dietiim est, omnes sunt consonantes; e rumque nomina ad unum , aliquid quidem si nificant, vel iuxta senum quoesseruntur, vel quam habent figuram : nam exceptis Ile, n Cheth, o Theth, n Mem, & a Nun, quae a seno quem exprimunt fere in pluribus
linguis idem nomen sortitae sunt, licet primam Germem puniri, alteram quadrupedem , tertiam inuoluerunt, quartam maculam, quintam piscem interpretetur O
n uius N Aleph quas ei R Allupli significat princ/ps , eo quod sit
principium Alphabeti, inquit Bellai mimu in Grammatica Hebraea: sed quia prima nascentium vox, ait Iulius Scaliger. Angelus Caniuius Anglara si e N. Bovem interpretatur; ita etiam Lysphus Scaliter in Eusebij notis : vovem autem ob utilitatem, animalium principem aestimabant. 2 Beth idest domus, quod sigura sua, domum imitetur: summa enim linea tectum , infima pauimentum, inedia parietem, vacuitas h regione Portam reteri. Bellai minus , Caninius di
46쪽
sIGNIpICATIONES NOMIN. LITER. HEBRAIC. i
ra uaseris . a Chimel quasi , pa Ghamat, camelus, propter gibbum, quem in dorso habet. I Daleth quasi n,n Deleth, porta, qu6d eam suis lineis, aliqua ex parte reserat . a Vau, Uncinus, qu5d et smilis videatur. 7 Zain quasi Zen, telam, quod clauae similitudioem praese serat. Iod, manus, inquit Caninius , sed aeualenta de Beliarminra quasi 'ν Iad, spatium, quod ob exilitatem suam vacuum relinquit. I Caph, palmam interpretatur Caninius: Alsi a verbo 'An Chaphaph, quod est iucuruare, est enim tota curua . , Lamed an ,ς Malmad,simulo, veru, cuius similitudinem refert. D Samech ,hasis, inquit Caninius : sed quasi Samuch , continuatum, dcnis ductum ait Ee lumibus,1 verbo 'pp Samach, continuauit . y hein ve t Ala, fus Caninio ; Bellarmino interprete oculus, quod eius figuram imitetur. A Pe, es, seu vultus, ab eiusdem fgura. x Tiade, tenabulum, bamus, qu6d ei non dissimilis videatur. p Coph ex Caninio significat si uin, sed ex aliorum sententia, di
citur a verbo ' p Cuph, quod est circuire. I Rese quasi et Nin Rose,
caput, quod quidem curvitate similat. Scin, quas ita Scen, dens, quod dentata sit litera. n Tau sanum, terminus , qubd claudat Alphabetum, sicut
Aleph inchoat. Vide etiam Pagninum lib. I. Initi t. cap. 3. Icari. Gilbertum . de literis Hebraeorum. Paulum Scaligerum in Epitomio Cathol. lib. I a. pag. 363.&76q. Georgium Venet. lib. problem. tom. I. se l. I. probi. I. Ioannem Gorcpium in sua Hieroglyphica,&alios. Nos verb has nominum significationes retulimus, quod ex his veluti sontibus quibusdam , derivata esse nomina aliarum omnium Isterarum, veteres omnes doceant, Hebraei, Graeci, dc Latini, ut Iosephus lib. r. Antiquit. cap. q. Eupolemus apud Clementem Alexandrinum lib. I. stromati Augu-Hinus lib. I 8. de ciuitate Dei,& Ensebius lib. 9. cap. q. & lib. Io. cap. a. de prae- Parat. Evang., qui, ut annotat Bellarminus, ex eo demonstrat, primas omnium
literarum fuisse Hebraicas,qubd solae Hebraicq literς nomina habent significativa. Sed deinde secundum figuras, hae octo deviginti sunt , ob duplices similes. queliteras; & quidem priores in ordine, idest contractiores, quae scribuntur in F prin-
47쪽
principio & in medio dictionis, ab Hebraeis vocantur literae n π o quadratie, eciqubdapud ipsos sint plenae misteriis, ut videre est apud Nebri . super Pal. io3. dicuntur etiam π1s sn id est reserae: quinque vero finales, quae solum in fine dictionis scribuntur, vocantur extens. I n tamen
non saale dicunt I B idest apertum, de finale ci, In no idest
elausum. Ex his aduerte quasdam inter se esse simillimas, quarum figuras subiecimus , ita una alteri supponatur.
Sequentes etiam serε eiusdem sunt soni
Sed hae sex duplicem sonum habent:
Et puniatulus ille, literis inscriptus, ab Hebraeis Daghese dicituri quod quidem est duplexi alterum Drte, cuius ossietum, instar Teladid , est
num literae, cuius gremio inscribitur, conduplicare: alterum lene, cuius sunt capaces sex , quas superius diximus. Ratione verti instrumentorum, quorum Ope pronuntiantur, instar Arabicarum ,&Turcicarum, ita Hebraeorum literae diuiduntur, ut Postrein
48쪽
Postremo ut in ipsa Alphabeti tabula ostendimus, omnem supputandi ratio. nem Hebraei, per hasce literas indicant; quas quidem distinguunt in unitates, Decades, Centurias,&Myriades: signantque hoc modo :
Centuriae vel his inter se compositis
Sic de reliquis & similiter additis Decadibus, dc Centuriis, fiunt Decades; aut Centuriae Millenariae. Vnitates vero sic componunt: is 38 a 7 16 33 14 13 - 21
49쪽
idest, motiones appellant. Vocales diuiduntur ab Hebraeis in quinque I M, II idest, Muns,
seu Longas ; di in quinque nupR idest, Parvas, seu Freties: vel in idest, Retei ; S in nrani idest, Ministros, & Serata . Quarum haec est adiuncta literae a Beth.
Figura Appellatio Potestas Figura Appellatio Potestas a nna Pathach A breue. obuo Seghol E breue.
Sic omnia puncta subscribuntur ad pedes consonantium, excepto Chtilem, quod supra ad latus ponitur, di sciurec quod in ventre Vau. Deinde Camets. dicitur a verbo r R Camais, quod est colligere, quia collecto ore obscure profertur. Pathach a verbo nna Pathach, quod est aperire, quia aperto ore clarε pronuntiatur. Tsere L verbo Tsur, quod est eoarctare, quia ab Hebraeis profertur obscurε, ut E Italicum, inquit B Iarminus, in vocibus pena, de penna. Segol a nomine Segulla, quod apud Clialdaeos botrtim , significat,cuius formam imitari videtur. Cameis Chaleph , idest, Cameis raptum,
50쪽
Chirie gadol , Chiriccaton, Cholem, dc Sciurech, a sono, quem edunt, nomen π π Ee ab Hebraeis inuenta sunt pmpter literas gutturales; δc componun--- tur exsteua, quod constituitur ex duobus punctulis uno super aliud per-α syllabam constituit cum sua litera consonante, more aliarum vocalium: quod apud Hebraeos accidit I in principio dictionis, II post vocalem longam , nisi sit notata accentu grammatico, III quando est sub litera notata Daghesc , I V quando duo Scevaim concurrunt, & V quando est sub litera geminata vel simili. Quum verti quiescit, nullum sonum exhibet auribus , neque syllabam constituit: sed instar Arabici Esiocunt, trahit literam sibi impositam ad praecedentem , ut cum ea syllabam componat. Supersunt etiam alia duo puncta , quae etsi vocalium munere non funguntur, pronuntiationem tamen , plurimum
iuuant. Ea sunt i Daghesc , ct nAn Raphe: illud silpra explicauimus i sed Raphe est linea quaedam literae suprascripta hoc modo a quae si gnificat literam esse mollius pronuntiandam quam si haberet Daghest. Itaque
literae n A a.' a 2 cum Daghest leni , ut ait Belum,nu, pmnuntiantur lenius B, G, D, C, P, T, si verb habeant Raphe n s z I a 2 pr nuntiantur asperius A vi V conis nans, a vi Gh, n ut Dii, a vi Ch ,s Vt Pli, ut Th. Est & aliud purustum quod inscribitur ab Ileb is soli litem n& dicitur Tyn Mappic , idest, eductor, quia educit sonum, dum facit vilitera sonet, quae alioqui quieuisset. Demum accentus Hebraeis triplex est, Rhetoricus, Grammaticus , Musicus. Musicus designat totum quo syllaba cani debeti Grammaticus attollit syllabam, & distinguit orationem: Rhetoricus retinet syllabam, vel coniungit cum alia ornatus gratia ἱ & hic quadruplex est: primus dicitur