장음표시 사용
201쪽
doctr. arit. T. II. p. IDI., qui cum hymnorum Callimachi frigus et ariditatem non nimis quidem erudite, sed Vere tamen ituperasset, eo est temeritalis progressus, ut similem admodum fuisse hymnorum et elegiarum rationem comparat imitatore Propertio certo colligi posse contenderet. Nec tamen a contraria parte levior Valchenarii culpa; huic enim doctrinae copia vix ipsis Alexandrinis cedenti adeo tamen tu aestimandis poetarum ingeniis iudicium aut ipsa natura negaFit aut caesa Telerum admiratio eripuit, ut nousolum omnia promiscue Callimachea tanquam suavissimos elegantiae flores admiraretur, sed non multum abesset, qui uSophocli eum aequipararet cf. ad el. Cat. Callim. 15. P. 262.). Quin immo in testimoniis de elegia Callimachea commentationi suae praemissis ne iniquius Ovidii iudicium ceterorum Iaudibus obesset, noxium illum pentametrum Amorr. LI5, 16.) surripere non dubitaFit p. 13. Iam vero si quis
quomodo has lites componendas credamus quaerat, hoc unum viros doctos non attendisse sciat, tantam cum ubique tum ero apud antiquos argumentis diversis carminum effici differentiam, ut alterum ex altero aestimare iniquissimum videatur. Nam ne id urgeamus, quod Semper Faluit semperque
valebit, uuid ferre recusent, quid Valeant humeri: saeculum suum expressisse Callimachum supra diximus; quod si in publicum Musa prodire non vereretur, aliter canere non potuit, quam tempora illa et paene necessitas pos gerent, et ita cecinisse eam in hγmnis vidimus. At longe diversa ratio, si angustiore gyro contentus poeta priFatae Fitae gaudiis, comissationibus, rusticationibus, conviviis celebrandis acquiesceret. Nam usque adeo certe nullius unquam aetatis miseria penetraIit, ut etiam amores de rerum natura tolleret. uuis
autem bonos illos grammaticos et philologos ita tetricis studiis insenuisse contendat, ut ne in triclinio quidem et lectulo aliquando severam frontem exuerent Quis inter rosas et pocula et puellarum amplexus acribus 1lammis correptos desipere in tempore velaret Negat epigramma sepulcrale, quod senem CIrenaeum laetum con3ivam celebrat 3T.):
Atqui Amor, si modo Ferus est et praesens deus, ipse sibi optima parit carminum argumenta, ipse impetum, ipse ingenium. Hinc carmen amat 0rium tam commune omnibus populis et temporibus, ut nullum agrum ita malignum inFenias, quia hunc fetum aliquando fuderit. Quid Graecos dicam, quibus deorum propitio numine concessum esse Fidetur, ut
202쪽
Caput VII. Da imitatione poetarnm Alexandrinorum. 193
soli mortalium eum Apolline suo et Baccho aeterna iuventute fruerentur Itaque postquam laetis quodammodo Graeci ingenii frondibus ferro et igni depastis arbor illa quondam superba putredine exesa cecidit, ex ipso stipite, tanquam extremus quidam et tenerrimus surculus, sarmen elegiacum es-
floruit et per aliquod tempus noxa pullulavit propagine. Neque illud iam solis veterum testimoniis fretus dico; nam non modo Theocriti bucolica elegiis genere proxima. Philetam quoque praeceptorem talis poetae egregie commendant siquidem teste anon. vit. Theocr. : Ἀκουστλὶς γεγονε Φιλητα)r sed in manibus sunt et debilis laudibus ab elegantissimo quoque celebrantur Phanoclis et Hermesianaciis fragmenta, quorum alter antiquitatis memoria paene excidit, alter Philetae et familiaritate et studiis coniunctissimus cf. Schol. ad Nicamb4 Ther. v. 3.) ut amico etiam carminum genere, quod vehementer probat, similis fuerit recte colligimus. Quod cum illius elegos, quos a veteribus transeundo Solum tommemoratos, longo tantum intervallo Philetae proximos fuisse apparet, hos autem cum Feluti quoddam pretiosarum gemmarum monile summa . dignemur admiratione sol. Fr. SchlegeI. Opp. IV. p. 54.), qualia tandem ipsius Philetae carmina fuisse censemus, x et qualia Callimachi, qui inter tantos aemulos primus posset haberi Nec quisquam nunc nobis aut Caintulit illam elegiam Callimacheam obiiciat, quae frigore sum
hymnis certet, aut densas reliquarum glossas, quae ipsa obscuritate effecerint, ut a grammaticis et Iexico graphis fragmenta nobis serFarentur. Nam carmen illud in comam Berenices scriptum, quam is distichis elegiacis compositum, non magis elegiae nomen meretur quam aut h3mnus in Palladem aut quodcunque aliud conducto pretio in aulae honorem Callimachus condidit. Gloasas autem et r.ondita verba nemo exprobret, qui Graecum sermonem purum et elegantem, tunc paene iam oblitum, dedita opera ex veterum libris erui a doctis et denuo addisci oportuisse meminerit. Quae si verea nobis disputata sunt, minime iam videtur absonum, quod
Propertius Philetam sibi et Callimachum in elegiis, quae proprie dicuntur, imitandos proposuit. In Αἰτίοις vero, in
quibus doctrina Ieterum historiarum tantum abest ut carmini noceat, ut ipsa eius esticiat argumenta, ne potuit, quidem alium magistrum sequi. Quare tandem mirari desinamus,
quod Romani Callimachi appellatione superbam gloriam patriae suae comparaturum esse se haud tacite pronuntiat ΕΙ. IV, I, 63. sqq.). Quidni enim iuvenis admodum et artis poeticae tiro, qualis Propertius Origines suas scripsit, satis immortalitati suae consultum crederet, modo Callimachi no-
203쪽
men et famam esset assecutus uuid quod tempornm ratio
diversa Properitum paene coegit, ut exemplo magistrum interet Nam cum Cyrenaeo causarum auctore non nimis Graeciam superbisse credamus, quanto plus Romano homini suae gentis historias cordi fuisse quam Graeculo et Alexandrino consentaneum est, tanto Superatum hoc genere Ferum Callimachum ab aemulo Umbro ratio aperta cogit. Praeterea in his certe epicis rationem in universum argumentorum, non ipsa argumenta ut imitaretur Propertius, diversae iam Graeciae et Romae historiae essecerunt. Nec si quaeris, alio
nomine unquam argumenta Alexandrinorum secutum se esse ait, quam qualenus sum Versuum et numerorum ratione Rrtissime essent coniuncta. Illa igitur imitatum se esse concedit, hos etiam contendit et pugnat. Nam cum Callimachi hederam Εl. IV, I, 6 I. prae hirsuta Ennii corona hibi poscit, quid in illo probet, appositum ipsum Romani vatis exemplum docet, de quo vid. Ovid. Tristi. II, 434. Valer. ρ' ax. VIII, 14, 1. Hor. Sati. Ι, Io, 66. Heichert.
de Horat. obtrectatoribus β. 3. not. 8. et nos in dissertatione ad initim: huius capitis ei lata p. I 3. 4. Lautam igitur munditiam Callimachi et Iimandi sollertiam hic quoque Propertius commendat. Hinc enim etiam Callimachum laudem et adeptum esse alii veterum consentiunt, et quaesiisse se ipse significat, eum in Antimachi L3de contrarium vituperet. Cf. Call. RP. Schol. ad Dion. Perleg. 3I6. ed. Bernii. Ernest. nust. frgm. Call. CCCCXLI.): A1υθηὶ κῶ παχυ γρal ιlca καὶ Ου τορον- Contra Crinagoras epigr. in Hecalen Brunck. Mall. II. y. I . n. I 5. T. II. p. I 3I. Iacobs. :
cui s . versum Ovidii saepius iam a nobis citatum Amorr. I, 15, I 4. Commodum autem Crinagorae iudicio alius Propertii locus succurrit ΙΙ, 34, 29. sqq.), quo Lγne eum Poetam is seros amores insanientem adhortatur, ut relicto arduo severae tragoediae studio ad Callimachi potius Musam se applicet. Nam idem, quod amico suadeat, ad Propertium quoque pertinere, versuum 55-58. comparatio. docet, qu bus ea ipsa instituta via imperio inter puellas summo Pot tum se esse gloriatur. Hic igitur v. 4I.):
Desine, ait, et Aschyleo componere verba cothurno, Desine, et ad molι es membra resolve choros: Deipe iam angusto Mers ιs includere torno; Inque tuos ignes, dure poeta, veni.
Ilio igitur primum hortatur, ut mollitiem versuum arte et
204쪽
Caput VII. De imitatione poetarum Alexandrinornm. 195horatorum quaerat; nam ut argumenta etiam humiliora et quae sola talibus numeris acc0mmodata essent, huc tanquam ultro a quoque intelligatur subindicat tantum. Quominus tamen solam amatoriam Callimachi elegiam amico commendare Propertium credas, obstat V. 31. Sq.:
Tu satius Musis meliorem imitere Philetam, Et non in f Inti somnia GIIimaehi.
Somnia enim de a ἰ τ έ ω ν libris interpretanda esse, quod recte et Burmannus et reliqui Propertii interpretes perspexerunt quibus add. VV. BD. ad Callimachi frgmm. p. 416. ed. Ern. UouΠer. de Polymath. p. 78. Iacobs. Anthol. Gr. T. XII. p. 181.), tam aperte docet epigramma ciδεσποτον in Anthol. Palat. 214. Anall. Br. Τ. III. p. 270. DLXV. T. IV. p. 236. Iacob s. , ut quomodo Valchenarius l. l. p. II.) huius gravissimi testimonii oblitus in omnia alia abire potuerit, vix intelligam. Nec magis mihi Scaliger probatur, qui versus
illos ita explicat, ut negali 0ne ad Verbum relata eos, qui amore proficere studeant, admoneri credat, ne Callimachi inflatum genus, quamvis alioquin eius imitat0res, sectentur. Verum tumidum fuisse Cyrenaeum frustra demonstrare conantur iis testimoniis, quibus obscuritatem eius operibus passim exprobrari vidimus cf. ΗeJnii Opus cc. I. I. p. 93. not. ' ). Aliud enim est inflatum esse et tumescentem adipullari, aliud brevitatis studio obscuriorem fieri. Hanc enim solam in Col- Iimacho causam obscuritatis fuisse, et scripta eius testantur quotquot extant omnia, et pressa illa, de qua diximus, et tersa tenuitas declarat, quam ipse prae ceteris e elere se testatur lagm. ap. Edmol. p. 279, 4T.: μδ' an εμευ δι- φατε ιιεγα ψοφεουσαν as ιδ,ήν, st. Interpp. ad h. Apoll. II 0. Et mirum sane esset, si omnibus reliquis et Propertii et aliorum scriptorum, quus Supra attulimus, Iocis tam bene consociatos videremus Philetam et Callimachum, hic solum contrarios et oppositos. Magis Fero etiam hoc mirum, si
Propertius ipse Callimachum alioqui semper sibi et aliis exemplnm imitatione dignum proponeret, hoc solo Io eo fugi
iuberet. Quem scrupulum Si ita tollere tentaveris, ut Tusatius imiter e - non inflati somnia Callimachi pro eo accipias: Tu s. i. S. C., ubi non sunt inflata, tamen et cuIpam cumulabis in virum indignam et adversum habebis nullis iuvantibus calumniis Prop. II, 1, 39., quo loco poeta Callimacho Se comparans ait:
Sed neque Phlegraeos Iovis Enceladique tumultus Intonet angusto pectore CaἰIimachus. .
205쪽
mendari, quibus amorem suum consoletur, sed mollem ve sum, quali Callimachus et alias et in αἰτίοις usus esset. Versibus argumenta ultro cessura. Cui interpretationi nequis somniorum Callimachi rationem ipsam obstare dicat, quibus causas et origines locorum, institutorum, fabularum, deorum et heroum historias a Musis in Helicone somnianti sibi narratas esse finxerat cf. ep. Anth. Pal. Supra citatum , haec argumenta, quorum partem Propertius l. I. v. 33 - 3S ipse recenset, quomodo mollibus elegis accommodari potuerint, et Tarpeiae exemplo Prop. El. IV, 4.) apparet, et
in tanta amatoriorum fatorum multitudine, quibus Graeca heroum et deorum fabula ita scatuit, ut Romanorum doctis elegiis usque in infima saecula largiSSimam materiem praeheret, nequaquam mirum debet Iideri. Nam ne Phanoctis
'Eρωτας aut Alexandri Aetoli Apollinem dicam cf. Conr.
Schneider. in studiorum Creugeri asin. IV. p. 66. Iacobs animadvv. ad Anth. Gr. T. I. P. II. p. 243. HeFn. Opusco. I. I. p. 96. n. ' ), simillima sine dubio Callimacheis carmina, sed quae de industria amores heroum tractaFerint: unum hic Parthenii librum satis est commemorasse, ut quid de alaέων argumenis mihi videatur, appareat. His igitur libris Callimachus Acheloi amorem cecinerat, quem Beroaldus haud inepte ad pugnam Herculis et Aetoli iluvii super Deianira ortam resert. His quoque amoenorum locorum descriptiones, quibus et amantes et amatorii carminis praecones delectarissimus, intexuerat cf. de iuFentione Prop. Cap. N. :
- - ut Phrygio DIIaae Maeandria eampo Errat et ipsa suas decipit unda vias.
Quamquam doctius aliquid fortasse in his versibus Iateat. Nam si Callimachus singulas causas per capita divisas persecutus est, tralatilio illo inde ab Hesiodo more orsas suisse eas facile coniicimus, quo novum quodque argumenium ab
his verbis solet ordiri j oro vel γ ως. uuod si recte divina imus, quin illis versibus:
Huxerit ut magna fractus amore deus Atque etiam ut Phrygio ceti. siva Ita et Adrasti fuerit vocalis Arion Cett.
non modo, quod conflat, argumenta quaedam Callimachi enumerata, Sed etiam capitum certorum initia ex Originibus Latine expressa Propertius eodem modo nobis servaverit, quo paullo infra Romanorum poematum summas ipSis paene poetarum verbis reuenseat, nullus dubito cf. Cap. IV. V. sin . .
Atque tale initium apud ipsum Callimachum extat loco, de quo infra dicemus:
206쪽
Caput VII. De imitatione poetarum Alexandrinorum. 19
Tum vero etiam Maeandri commemoratio ad aliquam fabulamumatoriam pertineat, qua, donec alia innotescant, Herculis servitutem, quam Lydiae Omphalae serviebat, narratam fuisse Iicebit coniicias. Huius certe amoris testem etiam Ovidius
Her. IX, 5b.) Maeandrum guvium facit iisdem fere usus
Maeandros toties, qui terris errat in isdem,stui Iassas in se saepe retorquet aquas, Fidit in nereuleo suspensa monilia collo.
Hoc igitur argumentum illo αἰ ιων capite persecutus fuerit, quo περὶ των εν τῆ οἰκου/ιενη ποταμῶν agebatur cf. infra). Versus denique 37. et 38., qui primo aspectu ad Aeschyli tragoedias referendi esse viderentur, et ipsos e verbo referas pendentes Callimachea continere argumenta, iam in dissertatiuncula supra memorata p. II. e icisse nobis vide- . mur. Neque enim profecto poeta, qui causas Graecas cecinit, Nemeensium Iudorum originem omittere potuit, quibus primum in honorem Archemori mortui institutis Arion vocalis Λdrasti equus victoriam curulem rettulit cs. comm.). Nes, si quaeris, omisit. Etenim cum in tertio των alaίων libro, auctore Stephano Byzant. GaII. Irgm. XXIX. Benti.), Apes antis montis in Nemeae sinibus fili mentionem fecerit, apud hunc autem montem Arionem equum celeritatis suae egregium specimen dedisse iamborum fragmento ap. eundem Steph. Byg. s. v. Ἀπέσας, Call. Irgm. LXXXII. BentI. dicat, non temerarii videbimur, si priore quoque loco Arionis certaminumque Archemori Iunebrium mentionem factam fuisse coniecerimus. Hunc autem locum a Callimacho ita tractatum esse, ut nulli legenti ingratus veniret is sive in amore rudis
sive pertius ' fuit. Certe et Hypsipylae fata et filiorum pius
amor et infantis Ophellae immatura morte abrepti imago puerilis multa praebuerunt, quae vel elegiarum scriptor in
Suum usum convertere posset. Quin omnium mollissimum
Simonidem ex hoc fonte hausisse ab Athenaeo docemur, qui Deipn. IX. p. 396. Irgm. 26. Schneideriin.) parvum quidem sed suavissimum eius fragmentum de Archemori obitu nobis servavit. Haec autem omnia aliquanto etiam aptius, quam origines Romanas elegis includi potuisse, ex iis apparet, quae ad calcem primi huius libri capitis disputavimus. Nam quae de Romanae gentis initiis seruntur fabulae paucis e septis onmes nescio quid severum sonant et triste, et quod feroci Urbis auctori placeat. Elegiaco autem vassu scripta Isuisse Callimachi αιτια, quidquid contra dicunt Valchenarius f
207쪽
ν de Catulli eleg. Callimacti. p. I 0. et Ernestius ad Irgm. Call. XI. , certo est certius. Alter enim, qui nimis licenter: 10 tum hunc locum tractavit, et de Hτιων praecipue libris singularem prorsus nec ullis argumentis firmatam opinionem idetur concepisse, ne audire quidem adversantia testimonia dignatus est. Ernestius vero unius Iaceri fragmenti causa sitJm. M. f. V. αστυρον, ap. Benti. Irgm. XIX.) alius certissimi sap. Scliol. ad Soph. O. C. p. 280. lagm. XXI. Benti. auctoritatem infringit et Bentleii coniecturam ad Irgm. XI. αἰωον pro ἐπ ἄν ingeniose et paene necessario restituentis brexiter reiicit. Obstat autem praeter ipsos hos Io eos Osidii et Propertii ratio, quorum illum in Fastis Callimachum imitatum esse verisimillimum est cf. Gierig. in prooem. Ovid Fast. p. V. sqq.), hic autem, dum IV, 1, 69.:
Sucra, ait, diesqtιe cansm et cognomina Prisca locorum,
Callimacho v. 64. et quidem versibus Callimachi v. 62. Se aemulatum esse apertissime profitetur. Itaque recte eo-l dem rettulerunt El. IV, 10. init.:
Nunc Iovis incipiam causas aperire Feretri et rursus V. 45.:
mne spolia in templo tria condita: causa Feretri, Omine quod certo duae serit ense ducem
quibus adde ceteras causas IV, 9. sin. 4, 93. 2, I 0. II. Sq. 47. 50. Praeterea vix credo ambigi posse, quin quae variis illulis circumferuntur elegiaca Callimachi fragmenta, ad fabulas maxime antiquas et historias pertinentia velut ap. Strabon. I; 2. p. 72. Tanchn.) ab ipso ausiore αἰTH0ν O- Iumine comprehensa fuerint. Nam Suidas, qui καταλογα δύνadornasse opera sua Callimachum tradit, κτίσεις quidem νήσων καὶ πολε θν καὶ ι ετονοιιασίας περὶ των ἐν ΕὐρώπΠποτ' H0ν, LIερὶ των ἐν Πελοποννησω καὶ Ἀαλάα θαυ/ια- σι υν καὶ παραδοξων inter seripta eius recenSel, απια, quorum maxima apud Teteres fama erat, omittit. Quod profecto non fecisset, nisi quae modo rettulimus poemata ipsorum αἰτG0ν partes explessent. Nec Fero Origines Graesae, modo Romanis Propertii similes fuerint, ut similes suisse eas Properitus satis liquido asserit, κτίσεις et ιιετονο/ιασίας si cognomina prisca Iocorum ) potuerunt non commemorare. Quod quia fragmentum a Strabone servatum et κτίσιν exhibet et μετονο/ιασιαν; nam non modo de Argonautarum reditu referebat:
208쪽
Caput VII. De imitatione poetarum AIexandrinorum. . 199
sed de Colchis Iasonis persecutoribus:
Hoc igitur fragmentum, quo et causa urbium et cognomen priscum explicatur, quin ad orerια pertinuerit nullus dubito. Quod si veris argumentis collegimus, de metro res est sonfecta. Neque ego, hercle, etiamsi in hoc uno erraverim, causam intelligo, cur viri docti unius laciniae desperatae gratia ita pro hexametris pugnent, quasi argumento simων solis idoneis. Nam quibus tandem rationibus efficias, ut elegi his, quae in κτίσεων libro tractatae fuissent, historiis utiliora fuerint quam quae tu αἰ iac0ν Verbum non amplius. Iam vero ut breviter, quod tota hao disputatione efficitur, complectamur: ita Propertius secutus est Callimachum, ut in argumentis idem solum genus, libero ali ruin iudicio, Oxpeteret, in versibus autem et elocutione accuratius magistri exemplum effingeret. Quod cum in historicis certum sit, in elegia ea, quam amat, starius etiam, puto, appare . bit. Nam ubicunque Alexandrinorum in hoc genere exemplum iactat, caelatorum fere versuum Iaudem urget, velut III, I. init.:
Callimaehi Manes et Coi sacra Philletae, Dicite, quo pariter carmen i enuastis in antro ceti.
Eaeae tua tenui pumice Der sua eat -
add. III, 3, 52. coli. vers. 16. IV, 6, 3. 4. soli. 5.; de F riis enim allegoriis, quibus hic Verborum proprietas celatur, cf. commentarios ad e. l. tum vero uuaesit. Cap. R. s. sin. et dissertationem saepius citatam p. 4. G. T.) argumenta amam toria sic demum commemorat, quasi aliter quam cum metro molliori coniuncta ne cogitari quidem possint. Id quod eatenus valet, ut molli Versu non tam durum opponat, quam ipsa argumenta epica, perinde ac si necessario haec sibi durum versum poscerent, Telut Supra:
Ah valeat, Phoebum quicunque moratur in armis: Mactus tenui pumice veraus eat
Carminis heroi tangere iussit opus δNon hinc ulla tibi speravita est fama, Properii. Mo ιι ia sunι parvis prata terenda Notis
209쪽
200 Quaestionum Liber secundus.
idque haud dubie pronuntiat II, I, 39.: ' V
Sed neque Ph Iegraeos Iovis Enee Indi qua tumultus
Intonet angusto pectore CaιIimaehus, Nec mea conveniunt duro Praecordia versu Caesaria in Phrygios condere nomen uvOS.
uuinimmo EI. II, I, 2. , ubi e
st v ueritis, inquit, unde mi hi toties scribantur amore sy de meus veniat mollia in ora libery - .
ita loquitur, quasi quicunque amet alio quam molli versu uti omnino non possit. Causam enim hanc protinus addit:
Non haec CaIliope, non haec mihi dietat ApoIIo: Ingenium nobis ipsa pue ιι α facit.
Cui Ioco si El. I, 9, II. comparaVeris:
Hua in amore valet Mimnermi versus Homeτο, Carmina mansuetus Ienia poscit Amor
Et frustra cupies mollem eomponere versum, Nee tibi subiiciet earmina serus Amor
paene iam tibi colligere videaris, molli versu ubique distichum elegiacum significari, quod eo nomine heroi hexametri fortioribus ulique numeris opponatur. Nam apud Hermesianae tem quoque Athen. XIII. p. 597. Mimnermus invenisse dicitur ηδυν ἐχον καὶ ιι αλα κου πνευμ ααδ πεντα ι τρου. Quibus cf., quae in capite primo huius uuaesit. libri de elegorum natura disputavimus. Sed obstat Irequens et diserta Callimachi et Philetae commemoratio. Nam si id solum dicere voluisset, se elegis potius quam hexametris sanere Iesse, satius erat sicuti El. Ι, 9, II. fecit) Mimnermum vel Callinum appellare, sive quis alius primus penta-
metri inventor perhibetur. Nunc superiorum locorum ratio salis aperit, exquisitius quoddam et teres et omnibus numeris exactum Fersuum genus eum expetere, quo soli illi Alexandrini excelluerint. Neque igitur ambiguum esse potest, quiun versuum compositione comparatio sit instituenda. Qua in re fortuna Callimachi earminibus satis alioquin maligna hoc certe permisit, ut quales in elegis condendis leges aut ipse sciens sibi scripserit, aut animi sui impetum secutus nescius Observaverit, etiam nunc diiudicaremus. Nulla enim est idonea causa, cur eos elegiaci distichi numeros, quos in epigrammatis et hFaeno in Lavacra Palladis hodieque auribus nostris licet expendere, in elegia amatoria et in αἰτίοις multum variaverit. Nam Ovidius quidem et Propertius quamvis argumenti certe causa nonnulla in compositione versuum
210쪽
Caput FII. De imitatione poetarum Alexandrinorum. 201
semel placita muta*erint, potissimae tamen Ieges et quibus
ingenii diversa ratio maxime exprimitur, per Omuia pariter carmina pertinent. Praeterea Hermesianactis et Phanoclis et Alexandri Aetoli elegiarum fragmenta maiora et ea Anthologiae 'Graecae epigrammata, quae ab aequalibus Callimachi scripta argumento proxime ad eIegias accedunt, Fersuum
compositione ita sunt Callimacheis similia, ut hunc ipsum sibi in veris elegiis dissimiliorem fuisse inepta sit opinio. Et gaue Sunt quaedam in elegiacis illis, in quibus vestigia imi- talionis Propertii manifesta deprehendere Iideamur. Nam ne de vocibus in pentametri hemistichiis similiter desinentibus dicam, quorum in elegiacis Graecis, Alexandrinis inprimis, Bupra quingenta exempla Nic. Bathius collegit historia critica poesis Graecorum elegiacae. Fuid. I 840. p. II. Sqq.),
Iongiores quoque in pentametrorum clausulis v0ses, quibus inprimis mollem eius versus effici incessum superiore capite demonstravimus, quin Propertius unus omnium maxime Romanorum poetarum Callimachi exempla sectatus sit, non dubito. Certe in hymno in L. P. inter TI, quibus illud cammen conficitur, pentametros 57 inveniuntur clausulae duabus syllabis longiores, inter IIs autem epigrammatum Iersus adeo 94. Tres enim in hymno eo Sex Sunt SJllabarum, Ir quinque, I 5 quattuor, reliquae 21 irium. Ex epigrammatis autem ad primum genus pertinent b, ad secundum I 2, ad tertium 36; trium autem sγllabarum, quae Superant 4 I. Verum ab hac similitudine auspicatus, qui in reliqua etiam somposilionis arte, quomodo inter Callimachum et Propertium s0nvenerit, demonstrare se posse credat, magn0pere errabit. Nam in temperatura quidem Iongarum et brevium ita disserunt ut qui maxime; siquidem in uni Ierso hJmno L. P., quem propter argumentum gra is simus decebat numerus, Propertianorum Tersuum pondus et auctoritas adeo desideratur, ut quae gratissima Romano poetae est mixtura) quaternis spondeis binisque daediis compositus hexameter unus omnino in eniatur, qui in quinto autem pede s0Io daculum habeat, prorsus nullus. Contra, qui solis dactJlis constant, a Pro. pertio rarissime usurpati, in modico II versuum numero 9, qui vero unum saltem admixtum spondeum habent, triginta sex, hoc est plus quam dimidia pars; et quo magis exultantem numerum sentias, ea inter hos ipsos acceptissima est 1igura, cum sp0ndeus pone πενθηφι με γῆ positus ictu proximo obscuratur. Eius enim generis sunt undecim versus. Eadem autem in caesura diversitas. Nam cum apud Propertium Iegitima sit ea versus figura, quae in πενθη73 αμερεῖ fortissimam habet percussionem, infirmior illa κατα τριτον τρο-