장음표시 사용
41쪽
sunt, ii suos etiam pi incipes contumeliosos esse posse arbitreris. Sed omittamus liaees, qua quamuis uobis inuidiosa, toto tamen orbi Chi istiano misera, atque luctuosa sunt quia licet sine maximo uestro scelere mignominia uestra, sine dolore tamen nostro, ecclesiae lacrymis commemorari non possunt.. Iam uero neque illud dicis esse dissimulandum, quod appendix illa aut extensio ad alias nationes, quae fidei publicae addita est, tuo iudicio fidem publicam datam Germanis, prorsus enervet, atque subuertat nam cum in appendice dicatur, eam formam , non nisi ad eos pertinere, qui ad ecclesiae gremium redire uoluerint ergo neque ad Germanos, nisi quatenus se uelint cum ecclesia Romana coniungere quia, ut inquis, fides publica, cum sol ma, qua continetur, etiariterminatur. Miror sane te, Fabrici, sic fuisse obcaecatum ca-Iuniniandi cupiditate, ut cum onania inuertere, deprauare, xtenebris inuoluere studeres, non animaduerteris te ubique singularem simul stultitiam ostentasse: non tam ingeniosum reprehensorem, quam ineptum calumniatorem egisse.
nam qui fieri potest, ut haec alicui sensato, &io prorsus amenti persuadere te posse consideres haec enim publica fides duo hominum genera comprehedit; alterum Germanorum, quorum potissimum gratia concessa est, qui cum primi huius tanta seditionis auctores ta principes extiterint, unde quidquid
nunc est in ecclesia malorum, pi manavit; primi etiam acce suntur, tam apertis indicii beneuolentiae, tam claris&cui-dentibus signis amoris, ut nullus esset, praeter te unum, tam ferreus, qui non illis frangeretur, qui non potius rationem aliquam reserendi gratiam, quam calumniandi reprehendendi tantum beneficium inuestigaret alterum uero genus
est eorum, qui in illis prouinciis, regionibusque uersantur, in quibus hoc uestrum euangelium docetur,4 praedicaturi blice Mimpune, ut in Anglia,&in nonnullis Gallia locis, quibus etiam in hac appendice declarauit sacrum concilium, publicam fidem cum Germanis esse communem . iis duobus hominum generibus, nullis adhibitis conditionibus, scd nude atque simpliciter, hac fide publica cauetur. Sed quoniam
erat tertium genus eorum qui licet simi uestris haeresibus ii
secti, degunt tamen in illis prouinciis , in quas haeresis non
42쪽
aperte, sed obscure grassatur nec praedicatur, aut docetur impune, ita ut ipsit cum suiSerroribus latere cogantur atque istorum hominum non nulli delitescant, alij fuerint comprehensii, Min carcerem detrusi partim uero clim in suspicionem uenissent, sibi iuga di exilio uoluntario consuluerunt; quorum statuae combustae, bona publicata iam sunt: uolens sancta synodus stignificare, nulli uiam redeundi ad ecclesia signum interclusam est e, etiam illis transfugis Miure damnatis, sed omnibus ad eius clementiam non confugientibus, aditum patere illos, quia fide publica non erant comprehensi, excitat, xhortatur, ut resipiscant, quibus se benignam minisericor dem matrem futuram pollicetur . nec tamen dicit illis publica fide caueri, sed ab ea non excludi. Sed quia qua forma esset iis exhibenda, nondum constabat vires maturo consilio atque deliberatione indigebat, illam in aliud tempus dicit esse reiiciendam . cur ergo uerba illa, Eos, qui ad ecclesiae gre , , mium redite uoluerint, , quae iis solis dicuntur, quibus hac , publica fide non cauetur, neque ad Germanos ulla ratione rescruntur, tu ad infringedam hanc fidem data ni Germanis cauillatorie transtulisti cur te toties mendacemi impostorem
cppellati uis Non ne illa ultima uerba, quae sic habent, Nunc satis existiniatum est, si qui publice, quemadmodum in extensionis forma Iectum est, deseruerunt ecclesia doctrinam eorum securitati,in forma quam legi audivistis prospiciatur, i aperte decIarant ad illos, quos paulo ante nominauit, publicam fidem non pertineres quod ii ea non includuntur, neque ad eos spectat illa igitur, quae de illis dicuntur, ad Germanos reserri iublicae fidei obesse ulla ratione non pota
sunt. Haec sunt, uiri Germani, ingentia illa pericula, quae Fabricium alioqui sortissimum, constantissimum uirum remorantur hi sunt duo illi terrores Tridentum uidelicet, fides publica , quae martyrem fortissimum uehementissime conturbant haec tantum illi metum incutiunt haec tam illi formidolosa uidentur, ut neque Laurent lycraticulam, neque Catharinae rotam, cum illis ullo pacto censeat esse conserendas haec ita magna sibi pericula uidentur, ut ne se in illa coniiciat, ueritatis patrocinium, uestram, ecclesia salutem,
Christi loriam putet esse deserendam. Haec sentis, Fabri-
43쪽
ci & Thrasonis more militem gloriosum agere, te martyrti in exemplo, uel extremis suppliciis subeundis, paratum esse dicere audebit non tu quidem, Fabrici, ad martyrij palmani aspiras carior quidem tibi est salus, quam Christus, aut ecclesia nunquam, mihi crede, comittes, ut in martyrum uestrorum numerum adscribaris, cui publica fides extremunt uideatur esse supplicium Tam igitur ob causam illi, qui concilium Tridentinum sicquentant, scelerati ab isto homine censentur; quod se uidelicet in duo uitae apertissima discrimina coniiciant, alterum ex loco, quia Tridenti concilium celebratur; alterum ex fide publica, quam suspectam habet. Videte per Deum immortalem, quales ministros, quam sortes, atque constantes , inamo quam leues, labiectos habeatis, quibus I ridentuna in ipsis imperi finibus situm,in imperatoris auctoritate saeptuni, 'uibus etiam ipsa sit suspecia securitas. Non ne uobis hic metu si trepidatio aperte loquuntur, atque testificantur , quales iam in illorum animis conscientiae terrores uersenturo Magna in omnem uitae partem uis ethconscientiae, ut ille dixit hutneque timeant qui nihil commiserint, poenam semper ante oculos uersari putent, qui peccarunt quod enim esse potest indicium sceleri apertius, quam conscientiae timor, omnia etiam securissimarcsormi dantis Sed uenio iam ad alteram huius hominis egregiam excusationem, qua probare studet, se iure ab hac prosecti ne deterreri, quia cum certo discrimine certam etiana uerit iis abiurationem dicit si conuinctam . e quoniam hac de pauca quaedam a me dicta iam sunt, breuiter me expediam. Sed quonam argumento haec colligat, quaeso, diligenter attendite . Concilia, inquit, coguntur, ut uitia doctIinae, atque morum emendentur diat uero nemo se debet illis coetibus adiungere, qui circa res cum hoc fine pugnante occupantur. Patres concili Tridentini non illustrandae, sed obscuranda ueritatis gratia , non resormandae , sed deformanda ecclesiae causa conuenerunt: non crgo quispiam sine scelere, se huiusmodi coetibus temere adiunget. Illud inprimis ante qua ro, Fabrici, si improbi homines di scelerati, facta coniuratione, suum regem occidere ciuitatem incendere ciues trucidare,
regnum ipsum occupare per tyrannidem statuissent: si esset
44쪽
aliquis egregius ciuis, qui recognita patriae caritate commotus se illi coetui insereret, non ut faueret, sed ut iret ob- .uiam illorum furori, ut persuaderet, ne tantum facinus aggrederentur; etiam si hoc cum maximori apertissimo uitae discrimine faceret: nunquid tu hunc sceleratum nefarium ciuem appellabis' non arbitror te tam esse dementem , qui hoc dicas . quomodo igitur te iis coetibus adiungere iudicas esse nefarium, cum sine periculo te possis illorum conatibus o ponere, qui tuo iudicio ecclesia deformanda gratia coniten runt' , ut propius ad religionis causam accedamus, qui hominum conuentus sceleratiores illis, qui ad sacra idolis fa cienda, ad delendum Christi nomen, ad obscurandam eius gloriam, exsorbendum Christianorum sanguinem conueniebant' fortissimos ergo uiros, qui diti ino numine correpti, ardentibus quibusdam caritatis flammis incensi, prodibant in medium, falsos illos esse deos, unico ueroque Deo solo, eiusque filio Is,veuxi, io, illum honorem deferendum esse clamabant huiusmodi, inquam, homines, qui se illis cintibus pro Christi gloria cum euidenti capitis periculo inani
scebant, quorum sanctam, immortalemque memoriam ecclesia ueneratur, tu temeritatis &sceleris insimulabis Impurum igitur, atque sacrilegum dices Marem illum Chalcedonensem Episcopum, qui testerio omeno, cum esset oculis ob senectutem orbatus, audissetque Iulianum apostatam intemplo Solis diis gentium sacrificare, se in iequentem tu bam coniiciens, palam Macerbe imperatorem obiurgauit ad quem conuersus imperator, cum dixisset, Abitu potius ad Galilaeum tuum. Christiim intelligens ac iube tibi oculos
aperire tum Mares eadem constantia respondet, Deo meo,
pro hac mea caecitate gratias ago 'tii ideo uisum ademerit, ne te apostatam, in Deum blasphemu, omni uirtute spoliatum uiderem . Nescio quid illa dicere possis , nisii uos non eo flagrare caritatis incendio, quo Paulus, ut iis uos pro Christo periculis obiiciatis id uero si nullum est periculum i quid si summa securitas λ quid si tanta aduentus uestri, atque salutis cupiditas, ut etiamsi patres huius concili deformatores e clesiae, proditores religionis sitis appellaturi, aequo id animo laturi sint,in ueluti sapientes medici, eorumque phrenesila-
45쪽
borant, dissimulantiae, atque neglectis iniuriis, nihilominus uestris uulneribus medelam sint adhibituria uides ergo Fabrici, nullam esse iustam detrectanda huius prouinciae ratione, etiamsi patres dehonestandae ecclesia studio corvienisse ex stimares Sed quibus, obsecro, indiciis, quibus signis hune tu, tam deprauatum animum patrum deprehendisti e nun- sui decretis, ab illis iam editis atqui quo tempore haec tu
meditabaris, nulla extabant decreta nunquid ex anteceden-
tibus' cur non aliquid ab illis contra ueritatem euangelicam Mecclesiae dignitatem factum commentorasti' nisi qui credis omnia concilia de rinanda ecclesiae causa fuisse coacta, ident de hoc faciendum esse iudicium duxisti. inrid ergo tanti
sceleris argue tantum concilium, in nullam rationem, nul-
Ium signum nullum argumentum adduces nunquid in omnium patrum, qui hic adsunt, animos penetrasti abditas illorum omnium cogitationes, Mintimos sensus inspexisti,
ut dicere audeas, eoSomnes tam iiiiquum animum ad ecclesia salutem attulisses Tam cris iniquus aestimator, ut nulluna ex tot clarissimis uiris esse arbitreris, qui inueniendae uerita tis,in resor manda ecclesia studio teneaturi tam eris impro- Naub. 7. mus, ut cum Christus I sis , praecipiat, ne temere iudicium de aliorum uita, factisque seramus; cum admoneat Paulus,
ne illa etiam , quae specie ipsa Maspectu niata uidentur, sinistre interpretemur; cum Iacobus grauiter illos reprehendat, qui fratrem iudicant, ios non iam hominum, sed ipsius diuinae legis iudices, detractores esse dicat tu non de factis fratris alicuius, sed de internis cogitationibus, tot sanctissimorum patriani tam temerarium de praeceps, tam iniquum, sceleratum seres iudicium λ Atqui inquis, Romanus Ponti- sex, non alia causa concilium, tot sumptibus, tantis laboribus coegit, quam ut ruentem, fluctuantemque Papatum, qui
iam pridem mole sua laborare coepit, suffulciat: Episcopi ipsi conceptis uerbis in illius leges, uoluntatemque iurarunt. Mia istaec est, Fabrici, dialectica' quae argumentandi somma λ quid habet consequens haec ratio iontifex Romanus culi suam dignitatem esse saluam apiscopi iure iurando sunt illi deuincti ergo patres conciliid ridentini, obscurandae ueritatis,in deformanda,ecelestiae gratia conuenerunt. Sed intes-
46쪽
. Oratio. Σοligo iam quid uelis dicere .u ideo, quo spectent; in quem scopum haec tela dirigantur eo sumna pontificatus odio conflagratis, ut eos, qui illius uoluntate, imperio i coguntur im-cerum animum ad curanda ecclesia uulnera adducere non posse iudicetis ecclesiam stare, nisi euerso summo pontificatu, non posse creditis illani unicam essὰ ecclesiae resormationem, existimatis, si Romanus Pontifex ab illo loco, in quo illum Christus collocauit, depellatur. O vos deceptos, dehisosque Germanos, quibus uel haec unica persuasio tantum hactenus malorum inuexit, de in posterum maiora comminatur haec: uobis funestissimas excitauit tragoedias haec clades acerbisnsimas edidit; haec dulcissimum eripuit oti uni pacem abstulit;: bellum ciuile, seruile, domesticum intestinum intulit haec: omnia erroribus infinitis, insanissimisque compleuit ei quidem mala non aliunde mihi credite nata sunt, quam, quod ecclesiam Romanam,ueritatis magistram, antiquae relingionis scholam recta Mincorruptae fidei religiosissimam ara,
columnam denique, atque firmamentum euangelicae ueritantis deseruistis & summum Pontificem, quem QChristus suae ecclesia principem, pastorem supremum instituit; αtotu orbis Christianus iam inde ab ipsis ecclesia primordiis, ad haec usque nostr tempora, Christi uicarium agnouit non modo non ueneremini, sed odio plusquam Vatiniano, conmtumeliis improbissimis prosequamini. Si te, Fabrici, argumentis,in non dementia, si ratione aliqua, mon potius insania, atque furore hac in parte duci arbitrarer, agerem te cum tanquam cum homine sanae mentis ostendetem, si nullam aliam ob causam, ij Patres Trideiuum conuenishnt, quam ut Pontificiam dignitatem a uobis conuulsam, labefactantam assererent nullum futurum suisse tam improbum qui iulorum factum reprehenderet , immo qui non sanctissimum xhonestissimum illorum studium & operam iudicaret nunquero cum tam inuisum, odiosum uobis sit Romani Pontificis nomen , ut uel eo audito, sic accendemini, sic ardeatis ira, ut sanis insanire .surere uideamini: quis audebit, ea de re, uobiscum conserre, qui non pertimescat, ne illi etiam uobustum insanire uideatura nolo igitur tecum in hanc arenam descendere, ut de summo Pontificatu contendamus sid, quod
47쪽
nuite ad causam pestinet, leuiter attingam , ut quanto in errore uersemini, ipso rerunt euentu cognoscatis . Nolo rem aprinaordiis repetere: praetermitto apertissimam Christi institutionem omitto optimam illam rerum publicarum administi ationem , quae omnia ad unius refert arbitrium omitto a cram illam Hierarchiam ecclesitae, quam ab Apostolis acceptam diuus Dionysius literis consecrauit, in qua non ille modo, sed totius Orbis Christiani consensus, summum Pontificem in summo loco, ueluti ecclesiae principem atque supre-nium pastorem collocauit soniitto ueteris legis,4 Israeliticae reipublicae institutum, quae cum summum Pontificem diuino iudicio fuerit adepta, illum in ecclesia Christiana suturum
adumbrabat: omitto incum enica concilia, qua semper Romano Pontifici supremam in ecclesia potestatem detulerunt ronaitto ueteres ecclesias Graecas, Latinas, Africanas, Asianas, quae semper Romanam ecclesiam, tanquam principem magistram, secutae sunt omitto antiquas historias, ueteres ann tes,in monumenta sanctorum patrum testimonia praetermit to unica tecum agam ratione, quam haec nobis inscelicissi
ma tempora suggerunt,4 subministrant; qualem tu, Fabrici, rempublicam illam futuram esse arbitraris, in qua rege trucidato, improbissimus quisque ad tyrannidem aspiraret qualem nauis illius cursum, in qua magna imminente tempestate, sublato gubernatore, ad clauum ineptissimus quisque consideret equalem exercitum , qui iam cum hoste conflicturus de auferendo duce cogitaret quales denique oues, quae facta conspiratione se pastoris in iperio subducerenes nonne futurum erat, ut respublica concideret put nauis fluctibus mergeretur put exercitus in manus hostium ueniret ut miserae oves dispersae, atquc dissipatae incertis cursibus per invia loca uatagantes, in luporum ungues, atque fauces inciderent: quae si accidere uidereinus, non'nc ex illa radice orta suisse dicerentum Sed quid exempli gratia loquimur res ipsa clamat, Fabrici: conuerte oculos in Germaniam univcrsam Galliana, Poloniam Ungariam, Boemiam, Angliana uicinas prouin- eias, atque regiones animo, cogitatione perlustra ince
dia, caedes, strages populi Christiani circumspices hunc tantum tumultuni, quati fremitum quendam concussi tempestatibus
48쪽
tibus maris ausctilia tot erroribtis miseram plebem suctuasi . tem tacitus ipse considera quod haeresibus scissa, atque di stracta sit, tecum expenderi circumiacentes prouincias, tot erroribus. tumultibus aestualites, contemplares sed ii id prouincias dici uicinas doinos intuere quid domos com moro tuum ipsius domicilium, atque cubiculum inspice, in quo si duo saltem estis, sicut esse arbitror, neque enim credibile est te sine uxore esseo si duo, inquam , estis, dissidere
1ane, neque in unam S eandem religionem consentire, conspirare necesse est; cum apud uos duo, idem per omnia sentaentes, liactenus reperti non sint sed quid ego cubiculum tuum dico tuum istud lacrilegum pectus explora illud saepe tanquam fretum Euripum aliquem, diuersis opinionibus aestuasse, neque perpetuo in eadem sententia permansissὰ si uerum fateri ueliso reperies te testem appello, tuum ipsius
Iudicium, testimoniumque requiro dic, an per diem integrum in eodem errore constiterio fidem hic adhibebo, qui nulla alia in re tibi credendum putem λ mi id hoc est, Fabrici tunde haec tanta fluctuati, unde tam uarius spiritus erro ris, atq; uertiginis' inde ista furiarii oruperunt, ut Christiani nailites non modo infinitis haeresibus dissideant, sed mutuisse iam uulneribus conficiant nisi quod unius ecclesiae princi pis Rom. inquam, Pontificis signa deseruerunt; unde illos tot errorum procellis, cpestatibusq; iactari animaduertimus, nisi quod gubernatorem illum diuinum clauo assidere non patian tu hunde miseras oves errantes per tot praecipitia ferri cerniamus, nisi quod summo pastor baculum a Christo ii aditum
eripere uoluerunt unde haec omnes perturbationes, tum ut
tus, haereses , prosectae sunt nisi quod, quemadmodum Africanus ille pastor niartyr inclytus dixit, sacaeoti Dei non obtemperatur' quid habes, quod hic opponam ' . . am tua, aliam horum malorum causam adduce. Leontinu Antiochenus episcopus, auctore Nicephoro, in grauissima illa apud Anti chenos de religionis negotio dissensione, cum timens seditio nem sententiam suam aperte proserre non auderet, aliquando caput suum, canis florescens demulcens dixisse fertur, iauem eam solutam lutum multum consecuturum esse, indicanseo capite sublato, quod sua auctoritate homines in officio
49쪽
aeontinebat dissidia ciuium in apertam seditionem euasura
tanta igitur maloruna sentina secutura sit, quantae tenebrae christianum orbem occupaturae, si caput istud ecclesiae uniuersalis, Romanus, inquam, Pontifex, a sede suadeturbar tur, testatur iam istud foetidum haeresum coenum, quo nunc illi misere uolutantur, qui illum non reuerentur. QSaecum ita sitiat, audes tu homo audacissime tot patres 'astores ecclesiae reprehendere; eius deformatores, ueritatis religionis hostes appellare, quod non animo euertendi summum pontia ficatum ad conciliuni accesserinta quod ecclesiae membra contra caput ine quo sides, pax, religio salua esse non possunt
non coniurauerint Iam uero quod nullam aliam ob causam tanto apparatu a Romano Pontifice concilium coactum este
dicis, quam ut omnia imperio suo subiiciata atque huius rei testem rempublicam trium foederum appellas si istum Pontificis animum ex eius reipublica testimonio deprehenderas, cur non illud protulisti cur tibi, tanquam Apollini Pythio, credi uoluisti nam illa legatio tota est anioris plena, raesideri fallitis uestrae, pacis, munitatis conciliandae nullum in ea uestigium huius cupiditatis apparet: quanquam illa,
quae diximus, aperte declarant, atque testantur, nullam esse
posse pacis spem, nisi omnes Romanum Pontificem, Christi
uicarium, iniuersalis ecclesiae pastorem agnoscamus. Nam quod illum imperandi studio inflammatum haec moliri crimi-Maul, io naris, non tam ille, mihi crede, Fabrici, de summo pontificatu, quem neque ipsae inferorum porta poterunt euertere quam de salute uestra solicitus est non tam dignitatis suae, quam breui relicturus est, amplitudineni exoptat, quam intelitum uestrum, quem uidet esse sempiternum, ruinas ecclesiae, quam sibi Christus commisit, lamentatur millius unitatem uestris unguibus discerpi atque dilacerari dolet tu uero quod in tantis calamitatibus aflictae matris ecclesiae, incommuni dolore, atque lacrymis, carminibus, ecclesiae aces bis,in summo Pontifici contumeliosissimis, luseris facis tu quidem , ut calonem, ut gnatonem aliqueri parasitum decebat, qui inter aliorum lacrymas canere & ridere soleat. Neque uero in tanta, tamque publica moestitia totius Christiani
orbis priuatani tu laetitiam continere potuisti sed illam uersi-
50쪽
bus indicasti non solum nota coirrinoueris aerumnis S lacrymis ecclesitae, sed aulas acerbiores illi comminaris; mucluti ex Delphica tripode, Sathanici sta oris insania correptus, defuturis illius maioribus miseriis uaticinaris. Sibus ego carminibus nihil aliud respondcbo, quam quod sperem de diu iana misericordia, ut quae soleat pati spiritum mendacem in ore prophetarum uersari, maledicani illorurn aliquando me tem in melius commutare , hoc infaustum, in foelixque tuum uaticinium, utpote ab spiritu ueritatis hoste profectum, mendax& falsum esse futurunt, summique Dei clementia horum sanctissimorum patrum industria ecclesiam, hac misera obsidione liberandam teque improbissimum uatem uictricis ecclesiae pedibus conculcandum, sicut ducem illum Israe- Iitarum, qui Elisei uaticiniotidem noluit adhibere. Quod Oistari uero formam iuramenti, quod summo Pontifici episcopi prae somηtis, stant, aliquibus respersam mendaciis protulisti; ea sic illos esse deuinctos affirmas, ut necessario illius uoluntati seruire, conatibus parere cogantur primum quidem maiorum tuorum uestigia sequeris, quibus corrumpendi, adulterandi, atq; deprauandi scripta omnia, unicum, praecipuum studium seni per fuit deinde uero nunquam tu, Fabrici, hanc formam tam inepte protulisses, nisi aliorum fidem tua perfidia metireris. Nunquid, obsecro, auctorati milites, si quidpiam inique iniuste ab illis fieri praecipiat imperator, auctoramenti religione illi parere constringenturo nunquid ciues principi, scelus aliquod aggredienti, ob datam fidem Miusiurandum obtemperabunt i non potius mortem sustinendam arbitrabunturi Illud mihi responde, Fabrici si Imperator, aut princeps
ille, quisquis est, cui tu pares, a te peteret, ut rempublicanI proderes, essesne id facturus, an non si non quod ergo tu furcilar non faceres, id tot atque tantos ecclesia pastores facturos existimabis; si sicci illud iam a te quaero, nunquid iurisiurandi religione coactus id faceres, aut tua sponteis improbitate ductusa si primum eris ne tam stupidus , ut ullo iure iurando diuinas leges uiolare possest ibi persuadeas si secundum tam eris improbus Miniquus de fide aliorum aestimator, ut non fatis esse putes , te sceleratum, proditorem esse, nisi