장음표시 사용
61쪽
sECUNDA PARS. 2si ARTICULUS 'LXVII.
Fusidium, Desiderium, cT Hilarita .
ET quandoque duratio boni gignit iterauem sive Fastulium, cum mali duratio minuat Tristituum. Deniqae ex bono praeterito nascitur Desiderium, quod speclas Tristitiae est; & ex malo praeterito murtim , quae est species
Cur haec enumeratio Passionum disterat ab ea quae vulgo recepta es.
Eice ordo qui mihi videtur optimus enumerandis Passionibus : in quo nonnes io me recedere ab opinione eorum omnium qui de illis antehac scripserent; sed non absque sontica caua r Nam derivant suam enumerationem ex eo quod distinguunt in parte sensitiva animae duos appetitus, quorum unum vocant Concupiscibilem, alterum Dascibilem. Et quoniam nullam in anima agnoico di- sitiationena partium, ut supra dixi, id mihi videtur nihil aliud signi ieare quam quod habeat duas facultates, unam eoncupiscendi, alteram irascendit sed cum limiliter habeat facultates admirandi, amandi, sperandi, metuendi, atque sic in se recipiendi singulos alios Affectus, aut ea agendi ad quae hi Affectus eam impellunt, non video cur voluerint eas omnes reserre ad Concupiscentiam vel Iram. Adde quod eorum enumeratio non comprehendit omnes praecipuas Passiones, ut hancn eam credo serere. De praecipuis solum loquor, quia plures aliae specialiores adhuc possent distingui: dc earum numerus indefinitus est.
VErum numerus simplicium δοῦ primitivarum non est adeo magnus. Si enim percurramus eas omnes quas enumeravi, facile poterit observari, sex ramum tales esse, nimirum Admirationem, Amorem, odium, Cupiditatem, Laetitiam 8t Moerorem: 8cea teras omnes componi ex quibusdam harum sex , aut earum esse species. Idcirco ne earum multitudo intricet Lectores, tractabo hie separatim de his sex Primitivn, dc postea ostendam quomodo ceterae omnes ab illis oris
A iratio est subitanea animae oceupatio, qua sertur in considerationem attentam objectorum quae ipsi videatur rara dc extraordinaria. Sie autem ἡ primum
62쪽
ptimum produeitur ab impressione quae extat in cerebro, quaeque repraesentat obisjectum ut rarum, & per consequens dignum maxima consideratione; tum deinde per motum spirituum qui dispositi sunt ab hae impressione, ut magna vi tendant versus locum cerebri in quo est, ad eam ibi corroborandam & conservandam prout quoque ab ipsa disponuntur ad transeundum inde in musculos, qui inserviunt retinendis organis sensitum in eodem situ in quo sum, ut ab illis insuper eo servetur, si modo per illos formata fuerit,
mutati onem accidere in corde vel in singuine in hae Passione.
ΕΤ hule passioni hoc speciatim convenit, quod observari nequesti, ullam mutationem in eorde &ia sanguine, ut in aliis affectibus evenit, eam comitari. Cuius rei ratio est, quod eum non habeat bonum vel malum pro objecto, sed solummodo cognitionem rei quam miramur, nullam etiam relationem habeat eum corde& sanguine, a quibus pendet omne bonum corporis, sed solummodo cum cerebro, in quo sunt organa sensuum quae inservium hule cognitionuARTICULUS LXXII.
In quo consistit mis Admirationis.
ID quod non impedit quominus magnamvim habeat, propter repentinam oecuispationem, id est, adventum subitaneum dc inopinatum impressionis qui mutat motum spirituum: quae occupatio repentina, quemadmodum solet reperiri sere in omnibus, & eas augere, id ideo eveniat quod illis Admiratio iuncta sit. Ejus autem vis pendet ex duabus rebus, nimirum novitate, & quod motus quem efficit si ab initio eo ακμῆ, seu omne suum robur habeat. Nam certum est,talem m tum efficaciorem esse iis qui, cum primo debiles sint, nec crescant nisi paulatim, possunt facit cavertit certum quoque est, obiecta sensuum quae sunt nova, tangere celebrum in quibusdam partibus, in quibus tangi non solet; qua partes teneriores cum sint aut minus fi rmae iis quas agitatio frequens induravit, id auget assectus, motuum quos ibi excitam. Quod incredibile nemini videbitur, si eonsideretur, parem esse rationem, quae facit ut eum plantae nostrorum pedum assuetae sint tactui satis aspero, ob gravitatem corporis quod portant, parum sentiamus hune tactum eum incedimus, cum e contrario alius longὸ mollior & lenior quo titillantur, a his serme intolerabilis sit, ideo solum quia nobis ordinarius non est.
ET Me Oeeuntio repentina tantum potest adesseiendum, ut spiritus, qui suntia cavitatibus cerebri, suos cursus capiant versus locum in quo est impressio
63쪽
obiecti quod miramur,ut eos omnes quandoque eo impellat,&esciat ut adeo sint oecupati in conservanda hac impressone, ut alii nulli inde in musculos tra taleant, aut nullo modo desectant a primis vestigiis quae sequuti sunt in cerebro: unde sit ut totum corpus immobile maneat instar stat uae, & nonnisi prima quae se obtulerat objecti facies possit observari, neque per consequens acquiri specialior ejus cognitio. Atque istud est quod vulgo dicitur stupere vel artoautumesse; Estque Stupor excessus Admirationis, qui nunquam ais malus esse potest.
Cui usui infirmiant omnes Passones, τ cui noceant.
FAcile autem est cognoscere ex iis quae supra dicta suerunt, utilitatem omnium passionum in eo demum consistere, quod confirment Sc perseverare siciant in anima cogitationes quas ei bonum est conservare,& quae alioquin Deile possent obliterari: prout etiam omne malum quod efficere possunt in eo situm est, quod confirment & eonservent has cogitationes plus quam expedit, aut alias confirment & conservent quibus immanere bonum non est.
Ad quid1 ecialiter inserviat Admiratio.
C speetatim de Admiratione potest diei, eam esse utilem in eo quod esset tut x discamus & retineamus inmemoria nostra ea quae antea ignoravimus. Nihil enim miramurnis quod nobis videtur rarum & extraordinarium. Et nihil nobis tale potest videri nisi quia id ignoravimus, aut etiam quia differt ab iis quae scivimus: nam ex hac disterentia fit ut extraordinarium dicatur. Quamvis autem id quod antea nobis ignotum erat, se recenter offerat nostro Intellectui, aut nostris sensibus, non ideo tamen illud in nostra memoria retinemus, nisi Idea quam ejus habemus corroboretur in nostro cerebro per aliquam Passionem, aut etiam per applicationem nostri Intellechis, quem voluntas nostra determinat ad attentionem& reflexionem specialem. Et aliae Passiones eo facere possunt, ut ea observentur quae apparent bona vel mala ; sed sola illa admiramur quae rara videntur. Quare videmus, eos, qui nulla inclinatione naturali ad hanc Passionem seruntur, vulgo valde indoctos esse.
In quo Ha nocere possit. Et quomodo ejus defectu/possit pleri, τ corrigi excessu.
QEd saepius evenit ut pocius nimis mitemur & percellamur, iis rebus observatisoquae vel nullam vel sere nullam eonsiderationem merentur, quam, ut non satis admiremur: Quod sane omnino potest auferre aut pervertere usum rationis. Id- di circo
64쪽
circo eui prost, natum esse cum aliqua inclinatione ad hanc Passionem, quod se disponamur ad acquisitionem scientiarum, debemus tamen postmodum conari eam excutere quantum in nobis est. Nam facile est supplere ejus desectum per reflexionem & attentionem specialem, ad quam voluntas nostra semper potest obligare intellectum nostrum, cum judicamus rem quae sese offert id exigere. Sed nullum aliud remedium est praevertenta nimiae admirationi, quam acquirere e gnitionem flurimarum rerum, &sest exercere in Theoria omnium earum quae rariotes & magis imisitatae possunt videri. ARTICULUS D XVII. .
rodn Dipidiores, nec doctiores, in Admirationem magis ferantur.
Eterum etsi soli hebetes do stupidi non serantur naturaliter in Admiratio- niam, non inde sequitur, sapientiares in eam procliviores esset sed i d maxime iis contingit, qui etsi ingenio non sim destituti,n0n tamen magnifice nimis de sua eruditione sentiunt.
Ejus excessum posse abire in Habitum , ubi ejus correctio negligitur.
ΕΠ si vero haec Passio vi leatur usu mi nui,quia quo plura oecurrunt rara quae muremur, eo m agis assuescimus desinere ea mirari, &cogitare caetera omnia quae postmodum offerri possiant esse vulgaria; Attamen cum exeedit ,& efficit ut λstitur attentio in sola prima imagine objectorum quae sese obtulerunt, nulla ult riori cognitione corum comparata, post se relinquit habitum, qui disponit animam ad subsistendum eodem modo in o nnibus aliis objectis quae sese offerunt, si modo ei aliquantulum nova appareant. A que id est quod fovet diutius morbum eorum qui coece curiosi sunt, id est, qui inquirunt in rara eo solum fine ut ea mirentur, ibin ut ea cognoscant; nam paulatim ita fiunt mitiones , ut nullius momenti res non minus possint eos detinere , quam illae qnarum inquisitio longe ut Iot foret.
AMor est commotio animae, producta motu spirituum, qui eam incitat ad se voluntate iungendum objectis quae ipsnon venientia videntur. Et odium est . commotio producta aspiritibns, qffae animam ad id incitat ut velit separari ab ob-juctis quae illi offeruntur ut noxia. Dico, has commotiones productas esse a spiritibus, quo distinguam Amorcm & Odium, quae sunt Passiones & pendent a
65쪽
sECUNDA PAR. s. a eorpore, tam a Iudiciis; quae etiam eo ferunt animam ut se ultro iungat rebus quas existumi bonas, & se separet ab eis quas existimat malas;quam a Commoti nibus illis quas haec sola Judicia excitant in anima.
in id sit, se j-gere vel eparare voluntate.
CAEterum voce Voluntatu non hic intelligo Cupiditatem, quae est specialis Pisssio, & suturum respicit, sed consensum, per quem nos consideramus ceu jam j viii hos rei amatae, concepto quodam veluti roto, cujus nos nonnisi partem unam ine arsi tremur, & rem amatam alteram. Ut e contrario in odio nos consi deramus solos ut totum, penitus separatum a re quam avedamur.
Dὸ disinctione solita fieri inter Amorem Concupiscentiae
DIs inguunt autem vulgo duas species Amoris r Quarum prima vocatur Α-mor benevolentiae, id cst, qui incitat ad bene volendum rei quam amamus; Altera voeatur Amor concupiscentia, id est, qui eiscit ut rem amatam cupiamus. sed mihi Videtur haee distinctio respicere solum essestiis Amoris, non ejus essentiam. Nam quam primum quis se volantato iunxerit cuidam objecto, cujuseu qi' demum naturae fuerit, benevolentia quoque sertur in illud, id est, ei quoque - voluntate adjungit res quas ipsi convenientes credit: qui unus est e raeeipuis Amoris effectis. Et, si iudicetur bonum fore illud possisere, aut ipsi assoeiari alio modo quam voluntate, appetitur: quod etiam interfrequentiores Λmoris effectus censeri debet.
Euomodo Passiones valde digerentes conveniant in est quod moris participes sunt.
NEe etiam opus est disti riguere tot species Amoris,quot sunt varia objecti qum possunt amari. Nam, exempli gratia, etsi Passiones quibus ambitiosus fertur ad gloriam, avarus ad opes, ebriosus ad vinum, libi liuolus ad mulierem quam vult comprimere, vir honestus ad amicum suum vel suam amasiam,& bonus pater ad suos liberos, later se multum differant, tamen in eo quod ex Amore particia mpant similes sunt. Sed quatuor priorum Amor non aliud spectat quam possessi γ nem objectorum ad quae ipsoru sertur Passio, nihilque habent Amoris pro objectis ipfis, sed cupiditatem duntaxat quibusdam aliis spccialibus passionibus comixtam. Cum E contratio Amor quo sertur bonus parens in suos liberos adeo purus sit, ut
66쪽
nihil ab ipsis eonsequi eupiat, nec eos aliter possidere velit quam iam habet; vel illis iungi arctius quam jam est; sed eos eonsiderans tan tuam alios se ipsos, qua
ut eorum bonum ut suum proprium ; quin etiam majori cum cura, utpote cum concipiat, se& illos unum totum constituere, cujus melior pars ipse non sit, saepe eorum utilitatem suae praeserti nee metuit se perdere ut eos servet. Dilectio qua honesti viri prosequuntur suos amicos ejusdem est naturae, etsi raro ejusdem peris sectionis. Ea quoque qua erga suam amassam seruntur multum illius participat, sed etiam aliquantulum alterius.
aee Asserentia quae es intersimplicem Bene olentiam,
Potest, meo iudicio, meliori cum ratione distingui Amor, secundum existima tionem in qua sit res amata, ipsiusmet amantis respectu. Nam cum minoris fit a quopiam objectum amoris se ipso, smplex est Propensio vel Benevia mis. Cum amans illud atque ac se existimat,id vocatur Amicitia: & cum majoris iae v. illa Passio potest nominari Devotio. Ita potest amui nos, avis, equus ; verum nisi mens plane laeva fuerit, Amicitia nemo nisi erga homines ferri potest i qui adeo sunt objectum hujus Passionis, ut nemo ita imperfectus detur quin eum ipso persectissimae amicitiae nexu vinciri nequeat alter, qui putaverit, se ab ipso amari.& animam vere nobilem&generosam habuerit; iuxta id quod explicabitur inferius in Art. Is .& is 6. Quod attinet Devotionem, ipsius principale objectum procul dubio est supremum Numen,erga quod non potest non esse devotus qui iulud ut oportet eognoverit. Sed potest quoque Devotio ferri in Prinei pem, in Patriam, in Civitatam ubi habitat, imo in privatum quempiam, quem quis pluris quam seipsum secerit. Differentia autem quae est inter has tres species Amoris apparet praecipue ex eorum essectibus. Cum enim in singulis amans se eonsideret ut junctum& unitum rei amatae, semper paratus est delerere minimam partem totius quod cum illa eonstituit, ad conservandam alteram. Unde fit ut in simplici Benevolentia semper amans se ipsiam praeserat rei amatae; Sed e contrario in Demistione adeo semper sibi praesert rem amatam, ut non metuat mori ejus conservandae studio. Cuius saepe visa suerunt exempla in iis qui sese ultro exposuerunt mortieertae pro desensione sui Principis aut sua Civitatis, imo aliquando proptivatis hominibus quibus se speciatim devoverant.
Non tot esse odii fleetes quot Amoris.
CAEterum quamvis odium directe opponatur mori, tamen non distInguime in tot species, eo quod non ita observatur disserantia quae est inter mala a qui-hur 'oluntate separamur, quam ea quae inter bona quibus jungimur.
67쪽
3IsECUNDA PARS. ARTICULUS LXXXV. De Complacentia N Horrore.
UNicam tantum distinctionem notatu dignam reperio, quae sit par in utroque. Consistit autem in eo quod objectatam Amoris quam odii, possunt repraesentari animae per sensus externos, aut per internos, & propriam suam rationem. Nam vulgo vocamus bonum aut malum, quod sensus nostri interni aut ratio nostra conveniens nobis esse judicat, vel contrarium nostrae naturae ; sed vocamus putetitum aut deforme quod ita nobis repraesentatur per sensus nostros externos, praecipue per visuna, qui solus hac in re praepollet caeteris. Unde nascuntur duae sp cies Amoris, is nempe q ui fertur in res bonas, & is qui fertur in pulchras, cui nomen Complacentia dari potest, ne cum alio confundatur, vel etiam cum Cupiditate, cui nomen Amoris sepe tribuitur. Et inde nascuntur eodem modo duo genera odii: quorum alterum refertur ad mala ; alterum ad deformia i & hoe di-nioestionis ergo potest appellari Horror a Geso, Verum hic inprimi 9 notandum, has Passiones Complacentiae & Horroris solere violentiores esse caeteris speciebus Amoris aut odii, quia quod ad animam venit per sensus, eam magis assicit, quam quod illi repraesentatur a ratione; licet utplurimum minus habeant re ritatis; adeo ut hae ex omnibus Passionibus magis saltant, & diligentius c vendae sint.
T Assio Cupiditatu est agitatio animae producta aspiritibus, per quam disponituri advolendum iu futurum res quassbi repraesentat conveni cates. Ita non solum appetitur praesentia boni absentis, sed etiam conservatio praesentis: Quinimo
absentia li, tam ejus quod jam habetur, quam illius quod ereditur posse in su
Cupiditatem esse Passionem quae non habet contrarium
S Cio equidem, vulgo in scholis opponi Passionem quae tendit in bonum, Re
quae sola nominantur Cupiditri vel Desiirimm , ei quae tendit ad sugam mali, tuae vocatur Averso. Sed cum nullum detur bonum, cujus privatio malum noni, nec ullum malum, ceu quid positivi consideratum, cujus privatio non sit bonum; & cum quaerendo, exempli gratia, divitias, necessarid fugiatur paupertas, ac sugiendo morbos, quaeratur sinitas, & sic de aliis; mihi videtur, eundem sempere emotum, qui simul seri ad prosecutionem boni & ad fugam mali quod ipsi contraium est. Observo solummdo in illis hanc disserentiam, quot cupiditatem, cum tendit ad aliquod bonum, comitemur Amor, tum Spes & Laetitiae sed cum
68쪽
ipsum; nain eum discrimine sexus, quod natura inter homines ut inter animalia bruta posuit, quasdam etiam tollocavit impressiones in cerebro,quae faciunt ut certa quadam aetate & certo quodam tempore nos consideremus ut impersectos, &ceu nonnis mediani partem constituentes unius totius, cujus persona alterius sexus debeat esse altera pus; ita ut acquisitio hujus mediae partis consule repraeia sentetur a Natura ut maximum omnium quae excogitari possunt bonorum. Et quamvis conlpiciantur plures aliae personae illius alterius sexus, non ideo tam eii exoptantur plures eodem tempore , quia Natura non facit imaginari, plus uir media parte opus esse; sed ubi observat ut aliqui diu una,quod magis arridet quam quae deprehenduntur eodem tempore in aliis, id determinat animam,ut sentiat pro illa sola omnem inclinationem, quam Natura ipsi dat ad quaerendum bonum illud quod ipsi repraesentat ut maximum quo frui possit. Et haec inclinatio aut haee cupiditas quae se nascitur ex Complacentia, nomine Amoris frequentius exprimi
tur, quam ille ipse Assectus Amoris, qui supra fuit descriptus: habet etiam in solentiores effectus; & is est qui suppeditat praecipsam materiam Fabulonibus
L. titia estiueunda commotio animae, in qua consistit possessio boni quod ima
pressi,nes cerebri ei repraesentant ut suum. Dico, in hac commotione consistere possessionem boni; nam revera anima nullum alium fructum percipit omnium bonorum quae possidet; & dum nullam ex illis capit Laetitiam, dici potest quod illis non magis fruatur quam si ea non possideret. Addo etiam, esse bonum quod impressiones cerebri ipsi repraesesitant ut suum: ne confundatur liaec Laetitia quae Passio est, cum laetitia pure intellectuali, quae animam subit per solam actionem animae,& quam possumus dicere esse iucundam commotionem excitatam
in illa a semet ipsa, in qua consistit boni quod ejus intel lectus ipsi ut suum re praesenatat. Revera tamen quamdiu anima juncta est corpori, vix potest fieri quin haee latitia intellectualis eam comitem habeat quae Passio est. Nam quamprimum intellectus nostet observat nos possidere aliquod bonum, etsi illud bonum adeo differat ab omni eo quod pertinet ad corpus, ut omnino imaginabile notis , ima ginatio tamen statim aliquam in cerebro facit impressionem, ex qua sequitur moatus spirituum, qui excitat latitiae affectum.
TRi litia o languor ingratus, in quo consistit incommoditas quae obvenit inlamae ex malo aut desectu quem impressiones cerebri ipsi repraesentant ut suum. e Datur
69쪽
Datur quoque Tristitia Intellectualis, quae non est Assectus , sed eum semper stare sibi adjunctum habet. . .
αuaesint cause harum duarum Passionum.
Cini autem Laetitia vel Tristitia intellectualis sie eam excitat quae Passio est, earum causa satis evidens est. Quin constat ex definitionibus earum, tittit am oriri ex opinione possessionis alicujus boni, &Tristitiam ex opinione adhaesi ni salicujus mali vel desectus. Sedispe evenit ut quis vel laetum vel tristem se senistiat, etsi tam distincte nequeat observare bonum vel malum ex quo id procedat; nimirum cum illud bonum vel malum impressones suas facit in cerebro absque opera animae, quandoque quod nonnisi ad corpus pertineat, & quandoque etiam ruod Ileet spectet ad animam.non consideretur tamen ab ea ut bonum vel malum,ed sub aliqua aliasorma, cujus impresso in cerebro eum boni & mali impressione iuncta est.
αuomodo hi sectus excitentur a bonis N malis quae nil nise corpus flectant, cT in quo confisat Titissutio cy Dolor.
Seeum plena fruimur sanitate,&cum coelum sitito serenius est, in nobis se timus aliquam hilaritatem quae a nulla intellectus functione provenit, sed solummodo ab impressionibus quas motus spirituum in cerebro excitat. Et eodem modo nos tristes semimus cum corpus non bene habet,quamvis nesciamus id male se habere. Sie titillationem sensuum adeo prope insequitur Laetitia, & dolorem Tristitia, ut plerique homines ea non distinguant. Attamen tantopere disserunt, ut aliquando possint eum gaudio sustineri dolores, & titillationes excitari quae displiceant. Verum causa, propter quam utplurimum laetitia ex titillatione sequitur, est, quod omnis sie dicti titillatio, aut jucunda sensatio, consistit in eo quod objecta sensuum excitant aliquem motum in nervis, qui posset ipsis noeere; nisi sitis virium haberent ad resistendum illi, aut nisi eorpus bene dispositum esset tquod efficit in cerebro impressionem, quae eum instituta sit a Natura ad eontestandam hanc nam dispositionem & robur, eam animae exhibet ut bonum quod ad ipsam pertinet, quatenus cum eo ore juncta est, & ita in ea exeitat laetitiam. E dem fere ratio est propter quam naturaliter volupe est sentire se commoveri ad Gmnes species Passionum, imo ad Tristitiam& odium, quando non aliunde orti sunt illi Asiectus, quam a variis eventibus qui in Theatris exhibentur, aut ab aliis similibus subjectis, quae eum nobis nullo modo nocere possint, videntur titillare nostram animam, eam tangendo. Ideo vero dolor ordinario producit Trinitum; quod sensus qui dolor dicitur, oriatur semper ab aliqua actione tam violenta ut
70쪽
laedat nervos; adeo ut, eum ii Natura institutus sit ad signifieandum animae dam num quod patitur eorpus per hane actionem,&eius imbecillitatem, in eo quod resistere illi non potuerit, ipsi representent utrumque ceu mala sibi semper ingrata, nisi eum ea producunt bona quae pluris facit., ARTICULUS XCV.
Euomodo et amposfint excitara a bonis σ malis quae anima non obfirmat, etiamsi ad ipsam pertineant, ut Moluptas, quae oritur ex eo quod quis se in periculum eonjecerit, aut mali praeteriti meminerit.
Se voluptas, quam saepe capiunt iuvenes difficilia qtiaedam aggrediendi, & se maximis periculis objiciendo, etsi nullam inde vel utilitatem vel gloriam sperent, oritur ex ea cogitatione quod res quam aggrediuntur sit dissicilis. Id enim facit impressionem in eorum cerebro. Quae juncta illi quam formare possent, si cogitarent bonum esse se sentire satis animosos, satis felices, satis industrios aut satis sortes ad talia pericula adeunda, in causa est ut illis delectentur. Et volu tas qua fruuntur senes, cum recordantur malorum quae passi sunt, inde proceis dit, quod sibi repraesentent, bonum aliquod esse, potuisse nihilominus ia illis
uina int motu/sanguinisi pirituum qui producunt
quinque praecedentes Pasisnes.
OUinque Passiones quas coepi hic explicare, adeo vel iuneta sunt vel oppositae sibi virem, di facilius sit eas simul eonsiderare quam de singulis sigill tim disserere, prout de Admiratione seorsim tractatum suit. Earum vero causa non est, ut Admirationis, in solo cerebro, sed etiam in corde, in liene, in jecore.& in omnibus aliis partibus corporis, quatenus inserviunt productioni sanguinis,& deinde spirituum. Etsi enim omnes venae dedueant sanguinem quem continent ad eor, evenit tamen aliquando ut quarundam sanguis eo majori eum vi propellatur quana teliquarum; & aecidit etiam ut orificia per quae cor subit, aut petquae ex illo egreditur, sint quandoque vel latiora vel strictiora, quam alias.
ARTICULUS XCV. Praecipua experimenta quae inserviunt his moidus regno-fendis in Amoreis
Considerando autem vartas motus quos experientia prodit in nostro corpore, dum anima nostra rariti Passionibus agitatur, observo, ia more cum soluso est, id