장음표시 사용
101쪽
secunda dist. Quest prima, lib. primi.
Istobus Scot lib. I. d. a. in I ad R. Pluribus rationibus, probat Deum intelligentem, , lentem . Oppositum deducitur ex Arist. 1. de Amma. α ω . ubi dicit intelligere est quoddam pati. Sed Deus ex Arist. Ir. Meth. 38.4 4 i. a. rus ys. ducit impassibilis in inalterabilis, nullo M.otu mobilis ergo αLaras. Resp. Ad videndum, quomodo Deus sit intelligens, volens, ultra ra- Danes quas ponit Scotus a. d. i. adduntur hae rationes. Prima est aucri Aliat. a. meth. 39 ubi vult Deum habere vitam tempiternam, ciui iis vita est speculatio, concludit, quod optimum in Deo est pecu latio, non distinguit intelligere, velle, Ut habet Scotus lib. q. d. 9. in . Secunda est auctoritas a Meth. a. hi dicit. Id quod intelligit Deus est divinissimum, lonorabilisi nium 4 subdit, se ipsum imtelligi , quod potissimum est Et Auer in com dicit. Necesse esse si est, est intelligens, ut semper si secundum alterum modorum, aut secundum dispositionem, in qua non utitur sua scientia, aut ua quata utitur; si ergo tacit in dupostione, in qua sciens non utitur sua sciemtia; est quasi doinuens, non inuenitur in eo scientia nobilis, ioci est inconueniens. Haec Commenti Tertia est auctoritas Arist. Io. Ethic. c. io ubi ponit felicitatem nostram in contemplatione, inope ratione, quae huic est cognatissima. Quarta est auri Auencia Meth.
30 ubi uiter multa colligitur haec sententia. Deus est sapiens, atque in ultima delectatione semper constitutus, persectissima Vita vivens. Quinta. Si Deus non irrelligit, consequenter non diligit cum diligerest iuponat intelligere,icque non erit beatus, quia beatitudo non consistit nisi operatione immanente, sed in Deo non possunt esse alia
Operationes immanentes, ab has duabus. Sexta. Deus omnia dirigit,
gubernat,&Ordinat istin Prol. primi Meth. Arist. dicit. Quod ia-prentis est ordinare, regere, lubernare ergo Deus est sapiens, non potest esse sapiens ius sit intelligens. Septima. Si Deus non intelligit, ergo nec vult, sic erit ens Ociosum, quia alia operationes, ut mouere, seu causare, ab lus duabus pendent, quibus ablatis, nulla alia remanebit.Octaua. Ex dilfinitione data a Mercurio Deus estsphera intellectualis&c Nona. Ex doctrina Scotii b. t.d. 26.solu princ.dicit. Intellectualitas dicit modum ultrinsecum eilentiae diuinae. Dico: haec se habent per ordinem. Primo essentia, ut ellentia Secundo in di intrinieci. Tertio attributa. Nota. Exdoctrina Scoti prima Quol. dicitur, si essentia diuina distineretur vita intellectualis ingrederetur in ratione eius, stimo Reporti d. s. ait Scotus quod si euentia divina &c. Intentio detoris est probare intellectualitatem non esie alimbutum, Mut id faceret, sciliciebat sibi eam remouere a tertio loco, collocare in priori ; ideo dixit ipsam modum intrantecum , ut ex hoc exeludat eam ab attribuus, non tamen intendit, ut simodus i uulsecus nam alitera immedi te sequenti, comparauit intellectu R-litatem rationali, modo rationale non est modus intrinsecus hominis, at de eius ratione formali. Decima Sumitur ex di nitione Dei quae comuniter a Theologis datur Deus estens habens omnem periectionem in summo carens omni imperiectione, afinite ueli clualitatis,4 voluntatis, ens a se, summe necessarium, a quo omnia
qui a nullo Et stias, quod aliud est probare Deum elle intelligentem. es Deum ege vitelligibilem. Primum probatur ab Arist. loci citatari ec dum
102쪽
Secunila dist. Quest prima, lib. primi. m
i Secundum probatur ex Ir Meth. 6. via dicit, Deum mouere in qua,t mappetibilem,&intelligibilem. His dictis, sic dicitur ad contra. dicionem. Dictum Plut Olbptu concluderet uitelligere esset accidens reale di itinctum ab intellectu, ut est in nobis ; sed sic non et in Deo, an quo intelligere est idem, quod Deus, mota est ibi pati iusimethaphorice, in nobis etiam te lugere est paci persective, non
corruptive. Dices Intelligere et operata intelligentis prouenaens ab
intelligente, sed talis operatio distinguitur realiter ab operante, ergo si Deus intelligeret,sua intellectio non estet substantia. Negatur quod intelligere sit propria operatio, quod in Deo diiunguatur ab operate. Adhuc dices. Miit. 1 mellius I.inquit, quod intectus non intelligit se nisi accessorie, ergo Deus non intelligit se, nisi prius intelligat alia, ergo nec se . Inquam Atali arguitiuae hoc da ille, de intellectu nostro, non diuino intellexi e Tande dices David Iudeus lib. de causis ait. Omne scies sua scientia redit ale ira editione copleta, ted Deus nuqa exit sua LAetia icq no potest ad earedire reditione copleta nec cosequeter intelligit ea.Dico Reditus ille est latu metitaphorse Cus,4 non proprius, vel dic, ut Zerbus vo i et Metii quod redire in sua essentia nilii est qua per se subsilieres, cu ergo primo pria opto per se subsistere conueniat ad suam essentiam reaire dicitur.
22. Iacobris Scotus lib. I. d. a. Q. I. ada citat dictum Auic. 6. Meth. c. vlt ubi ait, si de qualibet eaula esset scientia,illa de caula finali esset nobilimina. Oppositum sic patet. Nam causa inalis habet tape elle tantum it mente, seu ramum esse obiectivum . Quomodo ergo&c. LAcas. Resp. licet saepe ipsa causa inalis in t e non sit nobi lusissima , tamen caus tio eius nobilitii est, cum moueat omnes alias, omnibus alijs
praesupponatur,4 hinc scientia de ea dicitur nobilistima, quod potest
confii mari ex Scoto aer .in lib. r. Nain dicit data,quod ratio essici catis,&filiis coincidant', tamen Deus non beatificat sub ratione e tricietis, sed in quantum est obiectum per sed illimum, induit, quod uiessiciente est plenitudo persectionis obiecti, non autem in ratione ea i-
cientis, unde efficiens est, uici ci ur ratio situs, vel quietatiui ex suo modo causandi. 23. IacobuI Scotus lib. r. d. h. in . ad S. dicit . Potentia solii receptiua est potentia contrasti stionis, estq; propositio Arist. v. Meth. 7. Scoti plura bus in locis. Oppos tum sic patet. Subiectum est in potent a passim passionis, tamen non est in potentia contradictioniS.IM /. Resp. Vigemus dicit, quod haec propositio habet veritatem de potentia receptiua alicuius realiter distincti, cuiusmodi non est propria passio. Vel dic, quod est vera de potentia, qu tantuin est passiua , sed no. cu pote est necessario activa respectu illius cuius ei treceptiua Aut die ex his, quae habet Scotus lib. 2. La. in . s. ubi vult, quodn mo, quatu est A se, potest esse sine risibili, sed impeditur ab ident, late reali. Dices . Ignis est inpotentia Pastiua ad caliditatem, i men non est in potentia contradictionis. Rei p. Vigerius quod propositio illaesi vera de potentia passiua, qu non necessario est ac mare- spectu illius Vel dic, ut habet Scotus lib. x. d. i. Q. quod debet .d-Mi,dum modo laoc non proueniat ab extrinleco necellario uniente: scopotest solui instantia, que posset heri de coelo, eius motu e u lai tu de figura, & alijs acciuenteribus soluanturioaderando illud FI
103쪽
t D nec da dist. Quest . prima, lib. primi.
bum, solummodo , vel quod noc prouenit ab extrinseco necessatio
Ia Hur tamus lib. r. d. t. Q. I. ad T. tenet , quod Voluiuas non potet taliquid vaelle, nisi intellectus prius piae intelligἰH. Oppotitum habet lib. I. d. s. od o. 44. Quot ubi vult, quod voluntas diuina prius vult, . determinat aliquod caulabile, quam in ellectus cognoscat illud esse ergo circumicripa cogiticione alicuius contingentis, adhuc voluncas diu uia potest illud cogi Icete, I aras. Res p. I cherus dicit sic. Dic Lum Sco. x. d. r. intelligitur de cognitiones inplicium propositionis contingeniis tales e. lim cognitiones simplicium praecedui determutationen diu uiae voluntati, Vel dic, quamvis voluntas pollit determinare aliquod contingens else ante cogniti nem illius, tamen tacui tali determinatione, ii uellectus statim uitel-Dgit illam determinationem , 5 voluntas non potest ad extra ponere illud inesse, quod determinauit, nisi intellectus prius intelligat; sicq; ad sui clienccellario precedit intelligere circa illud. Vel dic, quod
corus i. d. r. non distinguit inter velle,o intelligere cum per num. quodque colum , tanquam re sui hcsens inedium Scotus habeat m- trinum tuum. Dices Angelus multa causat, quae non it Elt caula ri, si mellectione praeuia ktamen ex hoc non equitur, quod sua sintellectio si sibi eadem realiter , ergo a simili, non tequiritur, quod Clavoluntas Dei causando, licet requirat intellectioiicinii aeuiam quod si sibi eadem clientialiter Maealiter, ut dicit Sco. 4. d. I. ibidem. I cheius ait, quod in causando non est inconueniens agens ecundo dependete aba oculi inc' o Ieali .e ab co vilitet de Angelo, di sua
intellectios .e est Iarraten ire Oilvcniens de primo ei liciente , ideo neganda est smilitudo. Dices. Lima causa, secundum Philosophum, non Potest este sine iecunda , ergo videtur cli ea defendet e. Noli de-pta. det, quja nihil rccepit ab ea scilicet iecunda; sed initium nece it i. iequiritur secunda Pi οἱ erimpetrectionem eiiectus, ex Oidineq;
Iacob Istis. Seoriri l.b i. d. t. Q. i. ad 4 vuli Dei. mintelligere alia a se Oppositumi alica Ari f. r. Methaph. sa via vult, quod Deus non melligat alia a se lilia tuta vi lascei et ciu liuellectu quia quaedam tunc cucu tuae me. lii fili medicari, quam non meditari. Ima Rei p. si anc. lib. t. d. 36 Q. i. circa hoc recitat quatuor modos dicenda Prior et t. lntellectus cliuinus non intelligit, nisi iecipium, timuiria vilesceret. Alter est quod tuum intelligit incommutabitia 5 commutabilia quia est in eis mutatio Iercius est . quod totum uditelligit principalia, Vt homines, quaa eis non e . t cuia de bellijs. Quartus est modii, cattolicus. quod intelligit se, alia a se, tam bona, uamata , tam tinmutabilia, quam mutabilia iliaq; conciuso est tenet da , d sic deduc uur. Primo argumento Themist ij. Deus cognoscit se perrectissime, ergo intelli it omne, ad quod te extendit viatus eius & cognoscit se esse caulam , principium , inem eorum, quae exi- sunt aliorum cognitionem .etiam cognoscit se elle distinctum ab ad iis. Secundo Franc arguinent loco citat . Cognoscens perrectissamε obiectum cognoscit omne demostrabile de iubiecto, sed de Deo est clemostrabile, quod est melior creatura, ergo cognoscensue melior cieaturai cognoicit creaturium tum quia Ponens uterentiam anter aliqua
104쪽
Secunda dist. Quest prima, lib. primi '.
aliqua duo cognoscit illa. Tum, quia impossibile est cognosceret . . plexionem non cognati terminis Tertio, ue omnibus contradictorijs, de eo veriticatur meus.n.vel est in tepore, vel non dependena , vel non; corpus, vel non. At impossibila est, quod Deus se cognosca non esse tempus, nec corpus, nisi cognoscat tempus, corpus. Qua ito omne ages agit propter fine a Prus66. Tunc sic Aut agit propter mae,que cogitoscit,vel propter tine, quen a cognoscit, sed ab alio te it natur ad agendii,sed prunum agens non potest ab alio deteriminari, ergo necessario agit propter finem , quem cognescit . Quinto armBacco d. y primi quicunque cognoscit se perrectissme, cognoscit omnia, quae iunt in eo . sed omnes creaturae continetur in Deo, Comment. I 1. Meth. com I 8. dicit.:Omnes QIme sunt inpotentia in materia prima, in actu in primo motore ergo Deus cognoscit ea quae tui continentur. Sexto, Dillinctio rerum non est a casu Pergori ut ab aliquo pracedente totam lamodadtinctionem sed nillil praecedit tota hac diutinctione, nili Deus Quomodo misit haec distinctio ab ipso. procedere nisi ab ipso esset cognica' His igitur coclusio certa est omni ui Theologoru,quod Deus unico actu,omnia distinctissime intelligit, ilectu hoc eii dubium. quod sic distincte cognoscat. Docet Scotus lib. I. u. a. in t o d. 38.4 39. alibi Uieg. b. r. d. s. iacco. d. 36. tenent, quod insequendo rationem naturalem, tenendum est quod Deuscintelligit alia a se. Et Baccon addit. Qui dicunt Arist.
Auer. tenuisse, Deum non intelligere alia a se, imponunt ei, saltu in & satisfacit rationibus ui oppositum . Diuus Thomas contra gente lib. I. d. so. ait Deum intelligere alia a se dupliciter potest intelligi,
dirimo, luod intelligat aliud a se, it perfectio scintelligere, sic Deus non intelligit aliud a se. Secutido, quod intelligat aliud a se, na- quod non ignoret, sicque intelligit aliquid aliud a se , licet non extia
se . His statutis. dicitur negando eos qua sequens acionem natu i lein exclusa actorit Phita Dicit Greg. habet ponere Dcum intelligcrealia a se ex ecundum Greg. Arist. o Auer non sunt sequutauionem natu talem . Ioan Bac dicit, quod Deus cognoscit alia a se, quia nonsbi magis re pugnat facere vilia, quam ea cognoicere. Sed Deus tacit vilia, ut patet 7 Phis. 3. I. Plusqs. H. 83. In Meth.l pe; Ubi Artii vult, quod sit Una prima causa Oia nium , etiam, it causa exemplaris omnium , ergo cognoscens exemplum a cogno- ita etiam exemplatu: n , . Cum dicitur , quod vilesceret. Di ico, quod sicut non vilescit ea causando , quia sunt depersectio ' ne uniuersi , ita nec ea intelligendo , Ut obiecta secundaria sivit et Clet tamen la cognota ea et ea, Vt obiecta primosa. Vel duc, quod
vile icta et Deus, si intellis ei et raec vilia capieruto sciencia ab eis ut eriti, quodvult scotus, quod vilesceret, si res sui. bcient motaue m illa: ii. tellectione , sed non, si solum se liabeatu terminatiue, d: ci Auer. I 2. Meth. com si in ut dic Deus non cognoscit aliquid extra sequia in sua eisentia omnia cognoscit, tamen utili prohibet, quinios ihi cognoscere Uiud a se Tandem dic. Haec infeliora, alia cognosci a Deo potest tripliciter iitelligi primo ut de eis habeat diuinctas i cognitiones, dic non, secundo,ut ei gnoscat ei distincta media, iola sic non, quia per suam essentiam omnia cognoscit. Tertio, Ut O ignoscat Ouauia propita praedicata luiddita uuia cura in , 5 sic ebet x Mi
105쪽
Secunda dist. ii est prima , lib. primi.
telligi, quod cognoscat omnia distincte Instabita si Deus cognosceret aliud a te, tunc nitelliget et conarosita; quod est fallum, concedo Deum intelligere simplicia, cti composta cum nitelligat omnia cieaticia incelli Lu componia Ordinando ni partem ad alia,sicut nos racimus. At VnRO actu simplici intelligui intit, . nuelligit composita, sed non como te. Dice, adhuc Atier i et Meth. si vult quod De ii , non mihi intelligere illud a se, nec scietitia uniuersali, nec scientiEraiticulari, quia inlia sunt infimia, di ad nullam scientiam determis Damur concedo, nod intelligit omnia singularia, quamui sint ii
scere di tincte.Sedai sngularia sim in vina in via Theologo una Re-τ. Motus lib. . d. Q. 2. Quod singularia LOI. bilia iunt intinua. sed non de tacto lunt vel eium intinni, aliter autem dicendum est
ad Phil. Dices tandem. Intellectioni eiulatur ab obiecto tertio de
anima S ergo intellectio Dei Git uni erruetior ipso Deo, quod est saltum. Dico, quod scientia capit suam denominationem ab Obieci terminatauo de non motivo, Mab obieelo modi capit suam i eri ectionem , quasi efective Et si quomodo videatur mensurari. c
rere denominationcm ab Oblecto terminacivo, io tantum tit veriti deii ,minatio ex inseca, non inti inscca , nccci cciaue ice quasi
enective, nec amori Sed quid entiunt Asisti ex Auer videtur ι nere, quod Deus non intelliga aliud a se Contri Arist. i Eucci Gio. Auer iucunt, quod Deu habet cuia de singulat bus, xvis intsar: eutem scutamicus amicum Dico Arist. inaci uc loquituri. rasner, scilicet, ut reddat homures bonos, ut Meth. loquitur, vici
Diens, ut scilicet verum dicat . inle Auci et Mecti l s. dici. quod leges non quaerunt veritate ted bonitatem. Qupaca, annuellectio Dea ad alia a se, ei in metui adae ili geneterlosito, Ma v. eluceta in scitentia Vnde nota, quia Vii octientiae dicitui ne iidiana , visio Iulia e sientia dicitur mattulina, V. si iii genere frOPHO dicituris
spertina Deus habet duabiri ab cogniciones , de eicia autem dubium cit, an cilicet in Deo sic cognitio vesivertina At si quatiatur, an videat res in genete piori οῖ Pro lac dist. cultate scias Deum non posese cognoscete in geneae ira Or no seu cognitione insperiana, cruod scira et Pii O,cogitatio Dei cuca cieaturam sustinataeino, sed ieseseri a non lucrunt ab a Mino ,erso non possunt eIste termitti uitellecti nis aeterno. Secundo ex Aug. iuper Genesim ad luelam c. s. o. ubi in Angeloponu cogniciolae natutinam 4 vespertinam, Pollaava de explesie dicit, sed non auderem I Oileiecoonitionciam csset cuia mira Deo. Iertio costituo matutina es t erscctior essemna, est e. i cognoscit creatura cognitione ceriectast miciso e c. arto , avtui aeque bene cognoscitur, siue sit, sLenon si extia ei le
tia nonaei minat talem cognitionem . Quinto Ex colo te ita Ptol. Si Deus cognosceret res extram. Ietiei lim, Q in lauaria dcti Inser.etur talis ab obiecto rei minativo, tui. Deus diccietur Mech. I Ogic. Medae. 5 c. sed Deus est tantum Theologus, ei so .amum videtis Ll-sencia Adde ex s. Quot Scoti.intellectius diuinus psaxi, cognoscit res ni essentia sua Sion rer creaturam, quia tunc vilesceic inretie esus eius. Super quae vel ba Licheius rzbet hanc sciatentiam . Ota,
106쪽
secunda dist. Quosl prima, lib. primi. i
ram, si mouetur ab ea, ut a causa saltiali, citi: a tunc intellectiisset heret passive respectu illius Secundo, vileicti et, qtuando ellisco natio rei minaretur ad creaturam, ut in se quia tunc eatura esset Cbiectiim in ratione cieaturae, quod est inconueniens , cita assaretium modo in via Moti Deus non cognoicit cognitione vespei una id mtenet Alph. Baccon e quamplures alij. At num intelligere lapidemst perlectio simpliciter in Deo ' Ad hoc resp. Scotus d. o. primi ocd. y quod sic, hoc de ilitelligere in se, sed non sub ratione qua Gai
sit iuper tale obiectum. Dices Quicquid potest virtus interio ro est superior, sed intellectus creatus potest cognosce e cognitione vcsse tina, ergo, d increatus Commitis fallaciam sigui e dictionis. Nam verum est, quod cognoscit creatura, cognoscit, oh creatori ob id non sequitur , creatura cognoscit res ad extra, ergo Deus. Adhuc instabiti Cognoscens relationem edi cognoscens extrema, sed Deus cognoscit esse dili inctum a creatura in genere proprio ergo,&c. Dico, quod Deus cognoscit res ad extra, in genete proprio, sed quia res in genere proprio relucent in mente diuina, Deus cognoscit res in genere proprio S extra in sua essentia, cita cogno Icit res extra, intra,' non extra. Dices. Amplius equalis ambitus sunt intellectus, S Oluluas in Deo; sed voluntasse extendit super res extra creando eas, et go super illas poterit se extendere intelligendo Alph. sic resp. Verum eli. quod ad quicquid se extendit diuina voluntas, d uellecti, quia quicquid vult diuina voluntas, cognoscit intellectus, sed ex hoc non soquitur, quod cognoscat aliquid extra se terminatiue sulficit enim, quod cognoscat omnia in se ipso, cum dicitur, quod diuina voluntas vult me extra se, non in se, verum est,in sic intellectiis diuinus intelligit me extra, non in se, licet hoc non intelligat terminative extra se, ted in seipso. Amplius dices Agens per intellectum eo modo quo agit, eo modo cognoscit, sed Deus est agens per intellectum, Magit ad
exua, ergo cogno:cit ad extra res necelsario. Dico Agens per intellectum cognoicit quicquid agit, sed non Nortet quantum ad omnia eodem modo quo agit, eodem modo cognoicat,cum ac Lio illa fit ope ratio transen, cognitio vero immanens ivnde si ratio esset bona, Pr haret Deum cognoscere noua cognitione, quod nullus diceret, patet M. Omnes agens per intellectum eo modo, quo agit, eo modo cognoscit, sed Deus est agens per intellectum, constat, quod agit actione
noua creaturas creando, ergo cognoscit cognitione noua, no eterna. Iterum dices. Peccatum non est in Deo, nec habet in eo relucentiam,
ergo si a Deo debeat cognosci necesse est, ut cognoscatur ad extra. Dico Deus cognoscit omne peccatum siue praeteritum, siue praesens, siue futurium, cum dicis in Deo non est peccatu, concedo brinaliter, quo ipse dicatur peccator, sed est in eo obiective, non enim ab eterno reprodesset malos, nisi quia eorum cognouit peceata. Inflabis, priuatiua in Deo non habent relucentiam. Resp. Habent relucentiam in suo oppoisito, siue suo subiecto, sed an negationes, inuationes habeantideam in mente diuina , dicetur alias. 16. Demari Scotus lib. I. d. x ini ad V. dicit. Quod intellectus Dei semper intelligit, diit inclo actu . Oppos tum sic patet uitia ii semper intelligit videtur, quod discurrat, quia intelligit hoc polt hoc,& Iioc per hoc, at tem ordine naturae. Vnde Iudit, cap. o. habetur. Illa rost illa cogitasti.
107쪽
L Secunda dist. Quest prima, lib. primi.
Iucas. Resp. Quamuis alibi de hac re, scilicet an Deus discurrat, dixerimus ashuc haec subinfera, Deus no discurrit, ut patet ex Arist. a. meth. I. . ubi vult, quod Deus non potest discurrere ab intel lectione parcium ad intellectionem totius, tum qiua in Deo non est motus ergo no a discurrit. Tum quia sua intellectio est sua substantia, ergo non dascuserit. Tum, sinu Omma intelligit ergo non discurrit. Sed nota,quod ad discursum tria requiruntur. Primum, quod intelligat hoc post hoc secundum , quod intelligat hoc per hoc . Iertium, quod extre ina discursus intelligantur diuersis actibus intelligendi Deus, ut colligitur ex 3. Prol. ducurrit quantum ad duas piimas conditiones, sed non quantum ad tertiam, de per hoc tollitur contiadiati . Nota
etiam, discursum capi bifariam uno modo, quando intelligimus multa successiue, siue illa sint connexa siue non secundo inodo, quando discuirimus a premissis ad conclusionem . Si Deus discurreret primo modo, tunc respectu alicuius intelligibilis quandoque esset in potentia, quandoque in actii, quod sic non discurrat patet ex sententia Iacoba in p. Apud quem non est transmutatio, nec vicissituduiis obumbratio Et auctoritate Paudi ad Hebreos. Omnia nuda, inperta mi oculi eius, non discurrit secundo modo scilicet a prenussis ad conclusione .
ut scilicet alio, Maho actu intelligat. Idcirco D Thom lib. I. conta sentes cap. 6 dicit. In Deo non est habituadis cognitio, edtantum ac uali S, VIule scias, velim animam nostram solam nullam intes gentiam celestem discurrere secundum Arist. Sed apud Theologos, Ut tenet Scotus tertia Prol. Omnes Angeli verediscurrunt, solus De
non discurrit Thomas autem tenet Angelos non discurrere Franci scus in I . Prol. ponit discursum in Deo. Scolastae comin uniter dictu Deum discurrere quantum ad primas duas conditiones supradictra, sed non quantum ad tertiam Franciscus vero tertiam condicionem a
scolistis comuniter positam negando sic ait Spiritus separati Di sun. totum discursum unico actu cognoscere. Dices, Virtus inferior potest discurrere ergock superior, vim potest discurrere . Verum est, quando fit comparatio in una persectione simpliciter,quod illud,quod competit inseriori, competit superiori; sed non quando non est per, sectio supplens imperfectionem, ut est discursus Finaliter dices. Contingit multa in nabitu intelligere,sedio in acti ex . topic. c. II a Dico, quod verum est de intellectu nostro, qui imperfectior et inter omnes,sed n6 de intellectu ne ecto,ut est iii tellectus intelligenti u.
7 aD . Scotus lib. i. d. x. inet. ad A. dicit. Notitia cuuiiscunque obiecti nata est gigni ab ipso ut a causa proxima Oppositum patet ex Aug. dicente. Ex obiecto, potentia gignitur notitia, patet etiam de relatiorubus, tam realibus, quam intentionalibus, que non sunt motiua intellectus. - Res Non negat Scotus notitiam gigni a potentia, at se declarat, Visa tecta littera, scilicet notitia vanqua a causa proxima partiali non to ti. Etiam non comparat hic, hec omnia obiecta inter se, sed ad obi cstum diuinum, tunc dicterenter loquitur de eis, non curando, an
omnia moueant, ait ea tantum, quae absoluta sunt.1t Iacoἶναι Scotus lib. i. d. a. d. r. ad I b. dicit, quia de ratione entis non est finitas, nec apparet ex ratione encis, quod sit pallio conuertibilia, cum enim,
Oppositum habet, quinta, quodl ubi tenet, quod insinuas non sipparuo ipsius tia . .
108쪽
Secunda dist. Quest prima, lib. primi. 3
eas. Rese Scotusa. d. r. capit pallionem pro omni eo quod est extra liud ditatem, Mnecessario sequvitur quidditatem sic modi uitiis eci possunt appellari palliones. Aliquando passio capitur pro accident mmmum hoc modo Scotus d. I s. et ho appellauit quantitatem passonem substantiae Paulus dicit, duplices ei se palliones entis , quas vocat primas, secunda , prima simplices, secundas disiunctas,
circumloquentes nobis Vnum conuertibile cum ente nobis ignotum. Quaeres. Vtrum vastas siu modus intrinsecus , an passio. Passio , quam, est. Replicabis, unitas non est aptitudo, ergo non est pastio.
Negatur antecedens,in quod sit aptitudo, patet ex Scoto pluribus a
23. Iacario Scotus lib. I. d. a. in I ad Bb. Ex infinito in actu inquantitate vult probare infinitum intensive . Ex quo supponit Scotus infinitum ui actuelle possibilestia quantitate molis oppositum habet lib. 2. d. i. Q A. Et x mem-46. ubi vult inlinatum tale impossibile elles, etiam the logice loquendo. Tuon es p. Ratio Scotiri. d. I. est tantum Vna leuis persuasio, ex qua non licet accipere resolutionem . vel dic illud dictum esse extra, non
3o Iacobur Scotus sib. I. d. et L . . ad Bb dicit. Duo contradictoria non possunt sacere unum intelligibile, nec possunt intelligi Oppositum habet Scotus lib. 2. d. I. in 3. Vbi Vult contradictoria posse intelligi. ea . Resp. Scotus non negat contiadictoria perae intelligi, sed tantum dicit, quod duo contradictoria non possunt constituere unum intelligibile ; huiusque rationem a s lignat ibidem Vel dic, quod contradictoria intelliguntur cognitione apprehensiva, sed non cognitione adhaesiu , .
Paulus notat, quod id uel lectu non . potest cogitare contradictio intrem , , idest unum biectum littellige i , quin ineludat conta adiitionem , videns ipsum esse aliquod ens ; quia mellectus simplex non erraret, ut patet d. . . in . Sedi nepotest cogi inae aliqua duo, quom vitio includit cotradictione, ut patebit d. 43. i. Sed phantasia potest cogitare incomplexum tales, credeis esse ipsum unum possibile
ut est cuimera . . Iacabus Scotus lib. t. d. Σ.QLI. adib. dicit. Maius est cogitabile, quod est in reuam, quod est in intellectu . Oppositum habet lib. . d. r. in . ubiicit. Res habent verius esse in mente diuina , quam ut se. Item D
m venus ei se habet in mente artificis, quam ex ita.
Eu . . Resp. Scotus dicit ad primum, quod verum est rem in mente diuina hahere verius esse simpliciter, sed non verius ei tale, quia tunc Deus esset mi maliter lapis . Ad secundum, concedit, quod simpliciter domis habet verius essem mente artificis, quam extra, quia haec fita illa lamen domus extra habet verius elle domus, quam in intellectu cuiuscunq;. Sed de substantia Scotus negat, quod habeat verius esse in intellectit creato quam iii id nec loquendo de tale simpliciter, seu de esse tali. Nam sic, vel sc subitantia habet verius esse in se, quamis inteli lectu, ita loquatur Scotus d. r. lib. t. scilicet de summo quod necessario eli iubilantia si autem velis, quod proposito Scoti nauersaliter sit vera, di istingue de eue simpliciter, cie esse tale, vel VP potitit atqui, illud quod est in re ei per Iectius cogitabile P c. sati perlectius dei mulct,li cogitabile, dei quod ip1u sic perrectius cogi-
109쪽
tabile, sic est salsum , quia rosa non existens, est ita posectum cogit bile, sicut rosa existens. Si determinet intcilectionem , sic est verum dc tunc est sensus, quod persectiori modo intelligitur existens, quia
existens intuitiue intelligitur, non sic autem non existens motura autem intuitiua est persectior abstractiva de eodem obiecto. 1.L3csius Scotus lib. I. d. a. utit ad tae citando Atrat. 8 Phisic. dicit, o cuineo habet pro inconuenicati, quod virtus finita,& infinita moueant intempore e luali Oppositum habet lib. 2. d. x inca talui. t ubi ait,quod virtusum ita, irinita mouere poliunt in equali mensura. Lucr3. Resp. Quandosnensurae it diuisibili. Iunc mouet in equali mensura , praesupposito, quod virtus infinita moueat ecundum Vltunum con tum ted quando mensura est indivisibilis, tunc movebunt in equali mensura, etiam quod virtus inlinita agat secundum ultimum conatu, tunc hoc non prouenit ab inti inseco, scilicet naturarum ratione,sed ab extrinseco, scilicet ratione indivisibilitatis in m. nsura. Quaeres, cum illa virtus habet v nain partem propinquiorem δε aliam rem
tiorem, quonam illarum est par propinquior, que remotior 8 Vt id scias, nota, quod Arist. 8 Phisic ου Qxit esse Deum circumferentiam cesi Aura primus motor debet poni, ubi motus est velocior, Deus igitur ibi est quod motus fit velocior in circumserentia, quam in alijs partibus corporis, patet, quia in equali tempore trasit maius spatiam. Et Averr. in com ait, quod Deus est circumserentia lanetae, qui sactio eius ibi magis apparet,in subdit Motor priinua eitui partibus velocioribus,'in quanto magis aliquis appropinquatur motori, tantia
Secunda dis sities.secunda, lib. primi.
r. Iacobus Q Coa v s lib. t. d. x inr ad arg ad oppositum dicit Per se notumo non potest ab aliquo negari. Oppositum sic patet. Nam multi negaucrunt primum principium, ut patet . Meth.y.4 Philosophus longo proceis diis utat contra eos. Lucas. Res p. Primum principium posse negari dupliciter, intelligitur, voce tam tum, sic negauerunt principium aut corde, sicque non haec rei p. Ab Atili trahitur 4. Meth ubi ait Idein simul habebit contraria προ niones, qui de hoc est mendosus.
2. Ll, h. M. Scotus lib. i. d. a. in Σ. in inicio, citans dictum Arist. 2. Meth. t. s. ali.
Absurdum est simul quaerere scientiam, Minodum sciendi, ubi Phil. vult modum sciendi praecedere scientiam Oppositum habet in I. Vniuersalium, ubi vult modum stiendi eis miteriorem sciente, re
cos. Resp. Pro intelligentia dicti Phal et Meth poteris notare'iunque gradas
hominum, quibus fiunt in habitu ad scientias. Primus est consuetudo. Secundus est, quod aliqui nolunt recipere scientiam nisi averatur ex e plum Tertius Vult auctoritatem. Quartus vult demonstrationem,cla
110쪽
secunda dist. Quest secunda, lib. primi. 1
His notatis; dic, quod Scotus I. Universalium loquitur de posteriorIt te persectionis, Arist. Vero de prioritate generationis. . Iacobus Scotus tib. I. d. a. u. a. ad A. vult, quod propositio per se nota excludit omnem aliam causam, exceptis terminis. Oppositum lic patet. Nam non excludu intellectum, ergo non omnem causam.
Lucat. Resp. Ahiid eli loqui de euidentia propositionis per se notae δε aliud de notitia talis cur lentia : Ad euidentiam propositioim iudiciunt termini ad notitiam Lequiritur intellectus. Vel dic. Propositio per se nota excludit omne aliud a te inas in ratione obiecti, sed non uisatione pintcntie Instabis, haec propositio Nix est alba, est per se nota, tamen non habet euidentianale terminas, sed ex sensu, ergo propositio per se nota non est illa quae habet euidentiam ex terminis tantum, ut dicit Scotus. Res p. lanc. d. 2 primi, in . arguit diffinitionem Scoti tan- quam insufiicientem, quoniam illa propositio , nix est alba , non habet cuidentiam ex ternauus, tamen est per se nota; subdit dis- finitionem Scoti habere veritatem, in notitia abstractiva non autem in In illit tua deinde sic dii finit. Propositi per se nota est illa, quae habet euidentiam ex se, non ex alia propositione. Dicitur tamen pro Scinio, quod illas opositio, nix est alba, non est per se nota idque docet Gregor. d. a. pruni , Q. I. ubi vult, quod nulla propositio contingens est per se nota, aut dic, quod est tantum nota per sensum ex intuitione extremorum, non ex sua ratione formali, de maxime, quia Francis dicit Deum posse saluare niuem sine albedine. Vel die, quod cum omnis propositio per se nota sit necessaria, quia propositio per se nota est dignitas, dignitas ex Arist. I. Poster eli necessaria ergo nix est alba, non est propositio per se nota. Vel dic, nix est alba, est per se nota intuitiue, non abstractive. Ex Gregor. Haec notanda veniunt. Primum, nulla pi positio contingens est per se nota. Secundum, nulla propositio singularis de secundo adiacete est per se nota, excepta, Deus est. Tertium, non omnis propositio immediata est per se nota. Quartum, non Omnis propositio, cuius predicatum includitur in dit finiti ne subiecti, est per se nota. Ex Ioan Maior ista sunt notanda Primum, non omius propositio immediata est per se nota. Secundum, omne totum est maius sua parte Tertium , mitis proposito composita ex partibus contradicentibus est per se nota. Qualium, aliqua propositio talia est per se nota Quintum, propositio per se nota est in- demonstrabilis a priori, d posteriori; sed noc ultimum reputo tal- sum. Dices. Sunt multa principia indemonstrabilia nota in medicinae experimelatas, ut quod talis herba fit effective calida'. tamen non noscuntur ex terminis, ergo propositio per se nota ex t erminis non est nota , t Vult Scotus Thom Ang. cuius est haec difficultas credidi
quod omnis propositio demonstrabilis si per se nota, quod non
4. Iac tis Scotus lib. I. d. a. in a. dicit. Diis nitio I diis tutum, siue capiantur protermittis, siue pro conceptibus, dasserunt. Oppositum habet lib. r. ciat. in . Qi. Quot art. I. ubi dicat, quod distinaciu, illi irutum dicunt eundem conceptum ergo, C. Lucas. Resp. Scotus dum dicit, damnicio,&dinfinitum, Sc. debet intelligi diuer-
timode, quia voces, ok quaecunque alia signa, ad placitum, vitiae, disiunuo ec duminum duaerun in cesse ea item sed si capiantur Pro