장음표시 사용
71쪽
c Prinia dist. Qii est prima, lib. primi.
7. Iam s. Scotus lib. r. d. t. r. ad D. dicit. In pote ita te cuiuscunque agentis ea agere dc modus agendi oppositum patet sic. Nam equitui, uia dDeus posset peccare, quia cum it in cius ocellate a tua, cru etiatim de modus. Iucat . Resp. Propositio coti est vera, ubi modus est actui commisibilis, modo licet in potestate Dei sit agere; tamen peccare ei moduS, qui repugnat illi actui, de est sibi incomm . fibilis, desideo non sequitur Lycli arguuti contra illam regulam Scoci Doctor subtilis est. d. l. lib. I. alia Quamuis sit in pote late rui, de non frui, non inmunii ut sic, o non
sui sic. Resp. ruod abiblute potest una Persona mi oc non alia, ea
non O di nate, quia tota re titu fruendi 1umitur a voluntate diuina et de si loqueremur de ruitione in patriae. Tunc dicerem, quod seuicio vi siouem praesupponeret, stilion et in poteitate nostra, quod ibi viae tur una, Sc non alia ibi enim est plena fruitio. Si queras. An liceat De seruire ex mercede fini ardus in x. d. i. lib. t. satisfacit isti dubio. At clarius S. Bon lib. i. d. 27 are et in x. sic Duplex est merces, plerna, temporalis, prima est laudabis, secutida vituperabilis. Tunc dici. tur, quod actus mei ce.inarius primo modo eli laudabilis. Et de noc discitur Merces tua magna minis, nan palubusi dei, de charilaus, mesecennarius abundat, de de istis Psal it 8 dici una linaui cor meus,adraciendas iustificationes. c. De actu autem secundo, qui est vituper bius, inercennarius fugit, dum videt lupum venientem quia me
8. Dcobin Scotus lib. i. d. t. Qest .ada dicit. Et sori in apprehensione praeuia pra cedit fruitionem eliciendam, quasi ratio obiecti alliciens. Oppoticum se patet. Ratio obiecta alliciencis et ens iaci is, ergo nou Poces
allicere .L-as. Resp. Aliquita allicere potest intelligi dupliciter sormaliter , aut tandamentaliter verum est quod ibi maliter ens rationis non potet allic re, cum sit relatio, de nulla relatio agit Potei Lamen alticere ratious fundamenti, quia sic non repuguat. . a sus Scinus lib. l. d. i. t. ad . tenet pro rino, Obiectum immedratum stultionis esse Deum. Oppositum sic patet, cilicet, quod visio beati sit obiectum immediatum uitionis. Nullu, amor concupiiccnLia sellurimmediate super rem, sed super habitiovem rei, leu super actum, quores a tur,led fruitio elia mor concuplicenciae, ergo immediaiaus
sertur super visionem, quam super rem. Tu cal. Resp. Durandus tenet, quod obiectum fruitionis non est Deus, sed vi beati,4 dicit, quod visio est obiectum immediatum, de Deus eli obi cstum mediatum,ac remotum. At his positio falsa est contra quan sic arguitur. Fruitio est actus charitatis, sed chari a vera est, ut duag tur Deus super omnia. Secundo Aug. de Dooti uia Christialia diciti Idem est obiectum fruitionis nostrae cic augelicae, sed visio uolua non et obiectum fruitionis angelicae, ergo, nec nolirati uitio Iercio. V ilone beatifica est utendum, ergo nou est obiectum ruationis Antec dens est Aug. r. de Doctrina Christiana, ubi ait Alijs a Deo eit, te dum. His dictis Ad dubium nego, quod rumo sit amor concupiicea tiae. Dices. Fruitio succedit desiderio reipe tu eiuldem obiecti, sed desiderium est circa actum quo Deus habebitur.5c non cum Deum solute, ergo similiter de lavivone Dico Respectu Dei est ue si deis
72쪽
Prima dist. Quest prima lib. prima γ
Num , e non solum a spe rivi fionis Vel dic. I ruitio patrue succedit uitiona viae, idest amori, charnaci, qua D cui diliguulier se-- , tuae dilectio est causa desideoj, quo viator habca Deum . Ampliusices. Fruitio cum sit delectatio, obiectum eius et haliqua os iacio
nostra coniungens conueniens cum conuenietiri, eo quia ex inti cinniunctione causatur delectatio, sed Deus non est delectatio uobis uili rens, ergo, dic. Dicitur, quod fruitio non est delectauo ii I. delectatio est passio fruitionis. Dices. Sicut letabet desectatio ad bonum ,
fictriuitia ad malum, sed lumina talltitia, quam habent damnati, non est de Deo secundum se, sed de carentia visionis, sicut de obiecto proximo, oti immediato igitur summa delectatio, di si uitio non ei de Pera immediate secundum se, sed de visione Dei. Resp. Non est sinimie de tristitia damnatorum, Melectatione bonorum, quia IIIlluta a damnatorum est inordinata diligunt enim se usq; ad cotemptum Dei ideo tristantur primo, immediate de carentia suae sol malis pertectionis .delectatio vero bonorum est ordinata, ideo primo, o magis gaudent de bonitate Dei, tuam deformali persectione sua. Ad formam IEἰtur rationis dico, quod maior est vera, Di tristiua est ordinata, scut ectio. ok tunc minor non est ad propositum, quia Uistitia talainai.-rum ei inordinata racque ratio nou cogit.
Prima dis siues scunda, lib. primi.
Motur. COTVS lib. r. d. r. in x in initio diciti uod quadruplex est distino stio in diuinis, quarum prima est Esentiae ab Ideis Oppositum patet sic. Nam iii Deo est talitum unica res, ideo non potes .cecte ali tua distinctio realis existentiae ab Ideis. Lucar. Resp. In via Scoti datur distinctio formalis, vel ex natura reia fientiae ab Ideis, quae stat cum identitate reali, tantaque est diltinctio, quod pollibile est viatorem si ui Essentia. non deis, quia Essentia est obicesum primarium , Idea secundarium Lewideo non solum viato potest frui Ellentia, sed etiam beatus eadem nil potest, deis non fruendo. Nam fit non posset videri, vel frui Euenua sine obiectas secundam js, tunc perirent Ieuelationes, quia Dcus tunc non fosset aliquid Icuclare uni an clo, 6 non alij. Tum perirent illuminationes angelice, tum non daretur disterentia sanctorum in videndo, tum auteri etair priuil Oum Christi. Idcirco communiter tenetur, quod absolute folia uuialter tia sine Ideis. Queres quomodo potest Deus facete beatum aliquid videre, quod non viderit prius y Isiacit aesti distincto adio, ab eo, quo beatus videt Essentiam. Instabis. Contra hunc modum dicendi, est Aug. de notitia mattulina , ex vespertina, ubi vult. Quod e citi actu cognoscitur Veibum, e cognita in Verbo. Dico Scias, quod Scotus in . ait. Quod anima Chrisii per aliquem actum videi Vetuum, d Perillum actum omnia relucentia in verbo si tibi si lentia acciuirinio. Haec Scotus. Et non eis intelligendum , quoi cotti, e .u . Quod uno
actu cognoscat Verbum in ea, quae lunt ii vel Io, quoniam actu cxodecti specificacu a. de Anum 3. Sedita Melligi, quod
73쪽
x Prima dist . si est secunda, lib. primi.
aestum, quo videt Veibum , omnia relucentia in Uerbo sunt sibi et
lentia sue in actu primo, sic quando voluerit pocencis auerte M. A nou ii uel ligas, tuo Per unum actum' inici genui intelligat' e hum,4 relucentia in eo, nec quod ille actus sit represeti actuus relucentium in Verbo. Ex his patet ad Aug. Et argumendum solui ui abr. r . d. . Occam At, num Deus possit causarea tum triti intinius in voluntate sne visione in intellectu, cum dicat Au A. Nil vollatum, nis cogimum s Resp. vorilion sic, visio, ii uitio cum si ut a lus distincti ellentialiter in diuersis pocentiis, ton apparet ratio, quare Deus non potest causare fruitionem siue visione, licet Henricus te neat oppositum i quando dicitur. Nil volitum, iiiii cognitum Debet intelligi de lege communi, non quin Deus pol sit oppostaum, harxime cum dicat Aug. Simplices, Midiotae rapiunt celos. Haec Ori-hon. Adde. Si inter fruitionem, visionem e tordo essentialis, Deus
non poteli causare secundum ablque primo Mirabile enim est, quod rem ignotam ego diligam, cum dicat Aug. Inuisa pol sumus diligere. incoginta nequaquam , c. At quid in via Scoci elt dicendum , t Rese Scotus lib. . d. o. 9. Quod Deus de potentia absoluta potest caulare visionem in oculo sine pnesentia obiecti, tau quocunque respectu ad obiectum, cum viso si quaticas obsoluta, ut probata Quot Si igitur Deus sine obiecto, te pectu ad obie tum potest causare visionem illiuςobiem ni oculo, ergo a brtiori poterit truitioncri sine visione causare, cum non mimus , imo magis dependeat visio corporalis ab obiecto, quam truitio a visione. Nam fruitio non prerequirit visione , ut caulam, quam Deus potes supplere, cum talis causa it nequa non reducatur ad genus causa ei sciencis, .non dependet frui . tio a visione, Ut ab obiecto, eo modo, quo visio . Dices. Quod visio mihi esse sine obiecito, sicuti intellectio, repugnat dictis Scoti lib. . Od. is ubi dicit. Quod ratio motiva obie si potat impleri, ted non ter minatiua, quia est e tactialis Ma nullo pote it suppleri. Ad hoc resp. Ta-t.M. 4 d. o. L9. Quod Vrsio capi cur dupliciter. Primo, ut uta idam qualitas absoluca, de hoc intelli it Scotus in . dum dicit Deus
potest causare visionem in oculo, siue beato siue non beato, tamen nihil videbit. Secundo, capitur pro qualitate cum attingentia, seu repraesentatione talis obiecti, ic non potest dari, quin tale obiectum videatur' primo modo est tantum qualitas absoluta, non visio; s cundo inodo e it visio. Tunc dico. Quod viso pro substrato potest dari sine obiecto, sed non pro formali. Et dum Arith et Phisic Σo dicit Quod viso, intellectio sunt ad aliquid, debet intelligi formaticer, de nou fundamentaliter; sicque tenendo oportet dicere, limi relatio terminatiua visionis ad obiectum non est eilentialis, in oriatillim qualitas, sed tantum inquantum visio; se patet ad Scotum Dicesimae postum habet Scotus lib. t. d. i. ini. Daco, loquitur ibi cocus communiter . quod fit ex natura rei non apposito aliquo miraculo. Vel dic Scotus loquitur ibi in divinis, ubi talia sunt simpliciter necellacia.
Idcirco non potest poni aliquis actus voluntatis, siue operativus, siue
productivus sinu actu intellectus preuio sibi corresponnente. t. Limbus Scotus lib. i. d. r. inet ad A. clicit. E conuerso aurem non est post ibi- quod fruatur ordinate persona non truendo esseo ira quia persona sui ratione sui includit .ilentiam . Oppositii in habet Scotus iurab
74쪽
prima dist. Quin secunda, lib. primi T
in locis, ubi vult quod persona in sui ratione essentiam non includit.
Du.33. Resp. Quando cocus dicit personam in sui ratione essentiam includere, non capit rationem pro quid ditate, quia nihil ineludit persona quiddi tatiue, nisi respectum, secundum opinionem multorum, sed capituypersona rea iter pro constituto ex es entia, o respectu. Iata,vi Scotus lib. t. d. I. u. 2. ad A. dicit Prui potestinator ordinate una per sona sine alia , consequenterque concipitur una persona sine alia positum patet ex natura relativorum. Nam persona est correlatim γigiatri concipitur,ac suum correlativum concipitur. Laesti Res . Paulus dicit. Non oportetiquod cognoscens unu relativorusi eogno scate reliquum, nisi contuse ut si quis cognoscit patrem sufficit cognoscere Patrem genuisse Filium,sedio determinando, quem Filium. Addit Dato quod relativa simul eognoscantur, non tamen sequitur, quod simul diugantur, quia fruimur Creatore, non tamen aliquo cor
relativo, scilicet creatura vigerius se dicit. Vnum relativum potest cognosci sine reliquo quantum ad nomen, sed non distinitive iuxta illud
Arist. Si quis nouerit dithnit me virum relatiuum,4 reliquum Iacobur Scotus lib. I. d. I. O. a. ad E. dicit Pater prius origine quam generetrilium est perfecte beatus Oppositum sic patet. Si Pater constituitur in esse, secundum communem viam, per relationem, quomodo igitur est perfecte beatus, antequam generet Filium. I. Resp. De Originis proprietate alibi dii tum est. Sed pro enervanda diss- cultate sciendum est duos esse modo dicendi de personarum diuinarum constitutione. Vnus secundum Bonaventuram quod scilicet personae constitutitur per absoluta, ut refert Scotus d.as primi, illi opsenioni probabiliter adheret. Si teneatur haec positio tacite defendetur
ista proposita Pater est persecte beatus, S c. Non enim est dubium, quod prima persona in diuinis est prius persecte beata, quam generet, quia in illo priori quo est persona, habet perlaetam beatitudinem. At in praesenta non est tenenda illa positio, quia Scotus nilii haberet comtra Henr qui tenet personas constitui per relationem, Sc tunc negaret arsumptum. Tenendo ergo secundum viam communem,ut tenet hic cotu, scilicet herlonas constitui per relationes, inter Scocistas est ma xima diuersitas de modo exponendi hanc propositionem s. Aliquid, cumquod dicere. Pater est per e te beatus, o c. capitur, ac si dicer tui. Pater est a se beatus, Filius a Patre. Sed nihil est, sic enim conueniret cumenr. o mens Scotti de signorum importantia sufficienter non, beretur nam signa huiusmodi non solum aicunt aliquid ratiotus,sed
aliquid a parte rei, scilicet ultra illud quod est esse a se, vel ab alio bas
a uenotatur aliud a narte rei, scilicet in quo comparantur essentiali 3 ad notionalia secundum prioritatem, posterioritatem. Vnde sic roses cordulari talia signa in diuinas imaginari enim debemus quatuorsgna naturae sine imperfectione in quorum Primo consideratur essentia, ut radix omnium diuinorum. In secundo consideratur, Ut puitu lant ab ea omnia essentialia, idest proprietates absolutae, ut bonitaS,ir stitia, o c. comparantur in ordime ad ipsam essentiam. In tertio com parantur in ordine ad se inuicem; 5e penes ista tria signa naturae, nulla attendulitur signa originis; In quarto autem signo pullulant elationς ab euencia dc penes istud attenditur triplex sigillim originis in quo Him Primo comparantur euentialia ad primum notion de de primum
75쪽
j Prima dist. iust secunda, lib. primi.
notionale ad se ipsum; sicque in illo primo instanti verum eli dicem rater edt, latcredi pater, capiendo: pater substantiue, non adieci ue, idest, ut idem eli, quod suppositum patris, S nomen prorrium ac
singulare. In secundo autem tigno comparatur primum notiones a scilicet pater, vel paternitas secundo notionali, ulest lilio, vel tiliationi
di in isto verum est dicere, tilius est,in filius est filius, uater esis
ter adiective. In tertio vero signo origi is comparamur liae duorumtionalia tertio notionali, scilicet Spiritui Sancto, vel pilationi pa liue. alia signa oliginis non sine ratione a Scoto Posita iunt. Nam paccrnon prius producit filium, quam velit, non potest velle nisi prius ui-μlligat, at in illo priori quo uitelligit est beatus , ergo de piartio ad vicinmum, prius est beatus, quam genetici, cum non prius generet, qua vetit, iuelligat Damascenus. Augustinus Potuerunt signa Origuus, ut alibi dictum est. Alia est opinio, quam sequitur irona ita in Loi-rnalitatibus, quod accipitur ibi pater uon pro relatione,in quantum hobem paternitat m, seu pro abloluto patris, quod eui ipse Dein destin sensus est Deus ut aliquo prior origine amo natura est in se beatus, antequam generet filium, patet, quia dicens periectionem ita diuinisi rius natura est personis diuinis nec expositiq.hcet sit bona,iton talneia mentem Scoci in proposito contra Hui . Alii, quos sequitur Lyci . Exponunt sic Pater es prius origuie persecae Mahus antequam gen Iet tilium, idest, quam habeat Filium genu vin ita tuo u aliquo prior origi na, Pater est persecte beatus,vi in aliquo posteriori riguus arilius est genitus quod sic exponunti In illo instan quo Pater habet esse, in eodem inliam habet omnem periectioae in diuinam, quia in aliquo prior origuus habet esse per generationem activam, sue per Laternitatem , sequitur, quod in illo priori est periecte beatus, videt
ellentiam non videndo eam iiii illo, quia in illo priori Filius non est.
Et addunt, quod ipsum generare I'atris est prius etesipi Litio, quia pioducens non taluum est ritus ipso producto accipiendo pium pro absoluto producentis, sed etiam producens, in quantum Producensaelu, est prius producto scin prolosito, Pater, ut pi ucit Ilium, est prior ipso Pili O, d, quia constituitur m esse Patris rei generationem activam, equitur, qvod tali productione activa,eit pilo ipso Pili PFieri Hec orin:o satin videtur ad mentem Scoti,4 magis probabilis cereris ulradictis. Alia et opinio aliquorum d centium dici Scoci debete intelligi compalando ambo Pr .cata, scilicet beatitudo, de xeneratio ad ipsum Patrem, Qua vete est, quia esse beatum prius
com neu Patri, quam generare, quaa eue alia in diuini sunt ii hin diatioian Onalibus. At haec opimo reicitur, tamquam inconvenaena in alie Logica, reali Nullum praeclicatum immeri ius conuenios
bic clo, quam idem sbi issici quando enim aliquid ei de uitiinseca ruta e alicui Q, rnu conis elat ii, quoia illLd, quod non e ii de nitruis caer. tione inli Oi ostio, generare respectu Patris est huiusmodin nouene bcadum, eigo, Sc. Doctore Parisienses, 5. Magister de Comibus, Lambe ius sic exponunt ii quod Scotus sic intelligit, prout liac duo praedicata eLehcatum, tenet are, non ad Paciem, sed ad se inuicem reseruntur, cum elle beatum sit sinplicite piam ipso generare. Nam, ster impoli bile poliet non generale, tunc non minus esse beacus, sed
nunquami et Lenerare, uia ellet beatus, patet. Quandocunque at qua
76쪽
Prima dist. Quest secunda, lib. primi t
qua duo se se habent, quod inter ipsa est prius unum alio, posterius d pendet priori se indum hunc eue, tunc illud , quod dependet non
potest esse sine illo, a quo dependet, ut est in proposito. At contra S quitur ex dictis, quia Sortes prius animaleuet, quam homo, patet, quia hec duo praedicata, si ad inuicem comparentur, prius est animalitas, quam humanitas, tamen consequens est falsum quod id, quod gompetat alicui per alterum, quod posterius insit illi, quam illud per se competit, posito, quod utrumq; idem componant,sed animalitas prius
competit Sorti, quam humanitas, ergo, Ne Resp. Negando similit dinem de prioritate unius, Malterius. Nam alti malitas respectu Somtis accipitur a quo non conuertitur subsistendi consequentia, cita quando sunt duo, quorum unum in inagis Commune, quam alterunt, tunc magis commune est prius, pro quanzo non conuertitur subsistenci consequentia, sed in prioritate Patri in diuinis secus est, quia ilia prioritas est respectu vela esse exilientie, comparando ad inuicem, noenim implicat contradictionem, beatum esse, non generare. Si enim beatitudo esset propter generationein, nec Filius, nec Spiritus sanctus euent beati, cum non generent, at bene implicat animalitatem, quae est in humanitate esse sine humanitate, cum uniuersalia non existant nisi in singillaribus, dk particularia hoc modo sunt priora, prius exsessunt. Nam nonnulli ali scolistae dicunt, licet hae duae opiniones immediate positae sint bonae, non tamen sequutur tramitem Scoti in prae senti negotio contra Henr qui non vult obijcere contra eum Logice, sed a parte rei ve patet in litera Doctoris subtilis. Ista opinio in aliquo eonuenit cum opinione Lycheti,4 magis videtur ad mentem Moti,
facilior ad sustinendum, expeditior ad respondendum, talisque est.
Pater prius origine est perfecte beatus, antequam generet Filium, idest prius, quam generatio activa terminetur ad Filium, sed non intelligit, antequam illa generatio sit formaliter in Patre, quia Pater conditis tuitur in esse Patris per generationem activam, quae nullo modo est postetior ipso Patre formalirer, cum non detur effectus Brinalis prior sua causa formali. Vel clarius Pater antequam generet Filium, cui ter formaliter, non autem terminative. Dices Pater in primo signo originis est Pater, ergo ibi est patertinas, ergo cognoscit se, suam paternitatem, de suum correlatiuum, scilicet filiationem, ergo, Glium, ergo Filius est in primo signo originis, quoiat est incouueniens . Resp. Paternitas ei in primo signo formaliter, non autem terminatiue, non sequitur, formaliter hic est paternitas, ergo filiatio, clicet Filius cogno.caturan illo priori a Patre, non tamen pro illo priori, imo in illo priori Pater intelligit Filium esse pro secundo signo . Dices adhuc. I ater in illo priori, vel est Pater, vel non si non ergo non estheatus , si sic, ergo generat cum in elle Pater constituatur per gener tionem. Vtique est Pater mi maliter,ima autem terminativo. Et si r
plices. Relativi eis est intrinsece ad aliud esse, ergo ut quocunque priori vitum elatiuum habere te, Pro eodein, Maliud habebit Coim
77쪽
i Prima inst. Quest. secvmda, lib. priini.
formalis. sc terminus forinalis pate mutatis in primo signo eli Essentia diui:.a, quae est ternunus sorinalis em a tonum diuitiatum v citanquam adiei minum adequacuan. sic non . s. aesivi Scotus lib. I. d. I. 2 ad C. dic ι Nomiiὶus adim lectionem requiri a
intelligibile, quam intellectus Oppositum habet lib. i. d. 3. 4 ubi
dicit Plus concuriit ad Duellcctionem obiecium, quam intellectias. Lucas Res p. Dictum Scoti d. . prima, velum etsi uando ambo iunt creata, edsi intellectus est creatus. obiectum . creatum, tunc Venus agit Obiectum, quam intellectus; quando vero iaci cara sunt ambo ex quo con currunt, ut dacitur inrisienti. Vel dic, quod Scotus in2. d. r. non
vult habere, quod sicut unum agit, ces ictiquum, vi quod ambo
eque essentialiter ad uirescctionem requitum . s. iacobus Scotu ib. I. d. I. in 2 in a. art. :cit heacus lis teli frui essentia sine perionis,& una persona sine alia. Ornositum deducitur ex Ioanne cap. 7..Hς est vita eterna, ut cognoscant te tolum Deum verum, riuum . misisti Iesum Christum. Ex Aug. etiam. Res quibus uuendum est,
Iticas. Res p. eo vasae in effetitia sunt Oblecta iecundaria, cu persona similitertium obiecta secundaria, quia ratio obiecti beati ci nota sunt pers nalitates, ela secunda obiecta, ed essenui; sicque patet, quid dicendum ad illud argumentum. Dices Scotus lib. 3. d. I. Qis Volens proba re, quod essentia non est terminus brinalis Incarnacionis, idest termisnus Ormali quo, illius unionis, utitur ista maxima. In quocunque sup- .posito est rat teummandiso alia, ipsumterivinat, ergo si sientia
est ratio tormalis ternia nandi, cum in tribus supposistis sit. Davus p fita istam unionem terminabunt. Ita dicam a simili. Si essentia est 1 tio brmatis terminandi truataonem, cum sit in tribus ecti a maxima Scoti in tertio, illa tria supposta cernunabunt, sic non poterimus frui essentias in personis, nuc una Persona sine alia. Reip. Non est sim Lede unione, Veii uitione, quia sentig ut est obiectum, quo, quod ruitionis, accidit ei eo ut postis; ua quod per postibile, vel impostibile, si non est et in tu postas, adhuc esset tale obiectum .sed ut sit 1m,itio terminandi illam nionem, non sibi accidite ne in suppostas, imo
necellatio, ut sic ellet in suppostis,4 tunc esset tantum ratio, siue temminus quo, sus positum quod Vel dic, quod non est simile de acta visionis, fruitionis immanente, 6c de unione Illa quasi transeul. e: Primi erum magis abstrahunt a cognationibus obiecti, cu sc non oportet quemlibet talem terminari ad omnia in obiecto beatitico, scut op- Portet unionem ad peis Onas, si essentia sorct ratio teri nationis, licet noc opporteat uspectu, monis, ruitionis, que ponuntur in beatis de tacto ,. cc de quolibet actu eiulac in rationis.
7. WEκI. Scotus lib. I. d. I. Q. a. ad D. dicit. Ideolion competit ei, quod est commune in Deo, imo Essentia diuina, qu est de se, hec est communis tribus personis Oppositum Uidetur habere lib. 2. d. . in . bi sc aitoinius quidditas, quantum est de se, est cominumcabilis, etiam quiddistas diruina, quia nec ex periectione sibi repugnat, ut patet de Egentia
diuina. Ex hoc habet, ouod communitas non dicit iras ei sectionem. Incar. Resp. Commune sine sui ciuisone non dicit imperfectionem, e reseri tur in Deo, sed bene uniuersale, cum sui di sione dicit imperlectio. Rem, nouocPαιuu in Deo. Hanc commune Iepetatur a raneam Iealiter
78쪽
Prima dist. Quest secunda, lib. primi o
realiter existens, sed uniuersale reale ac tu tantum datur ab opere intelis lectus. sic paret, quod commune, induersale non sivit idem. s. Etiam de mente Scoti dantur natura communes a parte rei in istis inferioribus. Non dantur eo modo, quo Eslentia diuina est communis a parte rei, inclusimiliter sim plumbus, imul de illis pigdicetur
sonem λ:que hoc, quod personae videantur. Oppostum patet sic.
Sicut principium est in tribus, ita ratio formali sitiationis est in imbuti ergo, sicut una non potest cIeaae sine alia, ita nec obiectum ii inuolus erit fine alia. IncM. Resp. Sin utitudo haec non valet, quia creare est ratio transiens, frui vero est immanens, uerminare fruitionem non est agere, sicut creare P. unde tres iaccat soliunt, quod una tantum terminabit. tu actioi bus immancl. Libus uiam potest esse, quo, quod, ut essentia potest esese id, quod terminatiuitionem, S uiua alio Ioi maliS sic terminandi.&d non sic ei de actibus trante uncibus. Daces. Hoc videtur conta a Aug. i. de Trin. ubi sic ait Plenum gaudium est frui tota Trinitate . Dicitur. Est plenum gaudium extensue sediletium gaudium nite
sue potest euem una, sicut in tribuS. Adhuc dices. Non potest videri natura intinuue, nisi a ideatur suppostum. Nego, quia accidens in daciamento altaris videtur, tamen ibi nullum est suppositum, nec per se, nec per accidens: α si Deus corrumperet substantiam lapidis. xemanentibus Omnabu accidentibus, non minus viderentur accidentia illa uinc, sicut nunc. tamen nullum suppositum ibi esset imo, quod plus eli, potest videri intuiti uenatura aliqua, non vita eius singularat te, patet de albeduae, quae intuitaue Videtur,4 tamen sua singularitas, neque intustiue, neque abstractaue cognoscitur,4 tamen est ultimior fingularitas naturae, qiram sit ratio suppositi, qua singularitas est eadem realiter, quod non sic est ratio suppositatis,quia distinguitur realis ter negative in super. Quia ratio supposicali praesupponit singulatitatem iii natura, o tamen potest vidcIi in ditterentia uidi uiduati, ergo a fortiori sine ratione suppositati. Si autem dicas visio terminatur ad exiliens. Concedo ex Scoto lib. q. d. s. Q, D soluendo princivbi ait Natura in ratione nature existens est,ri non quia hac si ergo existentia praecedit singularitatem, adortion ex suppostationem, cum remotior sit a natura suppositatio, quam realitaS QuaeIes Scotus r.
Nethaph Q. 6. Ἀnt ina volunt, quod singularitas non sit ratiolarinalis operandi, est tamen ratio fine qua non . Num ita sit dice dum de ratione suppositat, Dico, quod non quia tunc non posset
aliqua natura immutare potentiam, ins ei et iustosta a cuius oppos tum tuetur Scotus pluribus in locis. Et quamlo dicitur. Visio est existens, intelligitur de visione per tecta. Nam Scotus lib. . d. i . habet haec verba Notitia intuitiua concernit actualem exulentiam . Dico autem, quod illa, vel est perseeta, qualis est de obiecto praesente per existentiam, vel impersecta, qualiscit opimo de suturo, vel memoria de praeterito. Haec Scotus. Dubitabis Lilentia,&persona vitam h bent solam existentiam , ergo non potest videri unum sine alio. Resp. Lyc..ctus, quod tabc camdem crustentiam Iea iter, sed non
79쪽
i Prima dist. Quel . ecunda, lib. primi.
formaliter, seu ex natura rei. Adde, quod existentia est ratio sine qua non videndi itaque sine ea nou poteti dari vis, , sed non sequitur, quod taciat videre omnia, quae sunt ut da, cum non sit ratio formalis videndi, sed ratio sine qua non .Lac bus Scotti lib. I. d. I. Qia ad ridicit. Voluntas potest habere velle circa Episcopatum , non ponendo actum cir ca Sacerdotium. Oppositum
sic patet. Impos bile eli habere Episcopatum ne Sacerdotio , ergo voluntas non potest velle primum absque secundo
I ra .rt. Res p. Negando consequentiam. Nam licet velle em ei voluntas non
possit velle impossibile, tam potest velle simplici, cineficaci ut d
cet Scov. lib. a. d. 6 I. Et Arist. 3. Et hic cap. s. ubi dicit. Voluntas est impossibilium. Dices Volens antecedens vult,4 consequens, ut aiunt Logici ergo li vult Episcopatum,neceta ario, de Sacerdotium vult. Resp. Falsum est: quia voluuias non necessitatur, scut intellectu . cceit magis abluassiua imo contra illam regulam maliquo casu tenetur eue oppositum consequentis , volendo tamen antec dens. Nam ad paenitere sequitur peccasse, tamen volens antecedens sed; t. paenitere, tenetur velle non peccasseu quia si vellet peccasse, pecRaret ita an proposito. Lacobus. Scolus lib. I.LI.Q.2.ad E. dicit Essentia, persona differunt ratione.
Lositim habet ita. i. d.2. in . ubi vult. Quod personae distinguanturiormaliter abessentia. . Iticas. Resp. Ex concessa ab Henr Scotus resp. prima d. r. lib. vel die, quod quitur commulister, cum non sit ibi locus proprius examinandi hane mainoam. Viger dicit, quod differunt ratione quidditatiua . Pau- tu, autem, quod disterunt ratione formali. Meres. Esto, quod Esi sentia quietet, tersona deinde quiete fruentem , virum eadem quietatione Dicitur, quod si , alique exemplo patet , nam sit abbedo, sub qua veniat aliud, de aliud subiectum, ipsa remanente in mobili, tunc esset manifestum, quod remaneret idem ac tus, ita in proposito At num albedo eadem existens numero per potentiam diuinam, in quatuor subiectio, numero, uoco distinctis, posito quod videam illa quatuor in quibus est una albedo, utrum tunc in me, sine quatuor visiones, vel una visi, Dico, in casu illo, esset tantum unavso, de non quatuor, id ine docet Scotus lib. I. d. r. Q. . ubi vult. Quod si quis primo quietatur inessentia, postea in una, deinde in alia, e in cantum una quietatio, mon plures,in subdit soluendo ultimum. li: tantum ellet unus aestus, quia tantum est ibi una ratio formalis; ita daeas in casu pofito, quod cum sit una tantum ratio tis alis, ed sui tantum una visio idque confirmari potest ex Scoto lib. 4. d. o. in 2. xl l Ponens multas regula declarantes,quornodo unum corpus pia sit e :: in diuersis locis, uiter illas ponit hanc Sicut se habet corpus Haratione activi ad dauersa passa sibi approximata , quando sicin uno; ita saniliter se habet, quando est in diuersis; sicut homo existens uno loco, non potest debellare vigum,ita existens in diuersis locis,non
pote: debellare viginti, similiterina gutta aquς posita in mille locis
non maiorem l a civirtutem, quam habeat existens in uno loco. unde tali it imaginatio ducentium, quod una gutta que possit potu iut locu iluod ro tale nauem rata dicatur ii Proposito, id quod Laeci ci non loco iaceret natis tam visio tum , ira qua,
80쪽
Prima dist. Quest prima, lib. primi
luor faceret tantum Unam visionem. Vnde si humanitas per impossibile fuisset alsumpta a tribus suppositis diuinis, Beata Maria haberet
tumeties filios, tamen unam tantum maternitatem haberet per v nuantem termini formalisci uadicatur in proposito. Dices . exa.
de Amma 33. Actus di itinguiuur per obiecta , sed obiecta sunt quatuor , ergo quatuor sunt vi fiones. Dicitur, Vecum est, quando multiplicatur terminus tormalis, quod non est in proposito..tice. Scotus lib. I. d. r. Qix ad G dicit. Non est ita potestate voluntatis frui se & non frui sic me potestate ab loluta comprehensoris Oppositum habet lib. . d. 4. multis in locis, bi dicit. In cuius p Leltate eit agere, est modus agendi, similiter e conuella.
λ μ ε . Rem Veium dicit Scotus lib. . Si ille modus se teneat ex parte agentis, di est ei compossibilis, non autem si e tenet ex parti obiecti, ut dicit lib. t. ok ideo, contradictio ioluitur ex vel bis Scoci, quando clicit lib. r. Quae natui aliter competit ac tui in ratione obieet . Nam in potestate mea est comedere, mon est in potestate mea comedere saporobe, non saporose, cum talis conditio se teneat ex parte subiecti. Iacobu/. Scotus lib. I. d. I. in a. ad s. dicit. Licet incestate voluntatis sit et, cere actum reccati, Sion elicere tamen ta actus positus in esse ii beat deordinationem ex natura sui, non est in potestate voluntatis, tactus positus in esse sit, vel non si deordinatus Oppostum huius se deduci videtur . Quomodo actus, cum stens postiuum, habet deo dinationem ex natura, cum illa deo dinatio sit quaedam priuatio ιLMca Resp. Actus ille non habet deordinationem ex natura rei, idest ex quid-ditate sua, sed ex natura rei ad hunc sensum, quia deordinatio illis quitur necessario posito illo actu, maxime tenendo id , quod habet Scotus lib. 1. d. x I. a. lib. . d. 37. Quod ptaecepta calogi sunt de iure naturie, tunc si. fiat opposituin illius precepti, cordinatio seruitur ex natura rei.Vnde nota, quod duo piaecepta primae tabula si te iure nature strincte capiodo ius nature,o super eamus no roteli dispessate si aute fit de iure nature,ut alia duo, terti praecepcu ito rorest
Deus super ea duperate I aute sit de iure naturae,no ut alia duo, idest large, Deus potest dispensare, sicut potest super priecepta secundae tabulae, de scactus, quibus sunt annexa praecepta secundae tabulae Deus rotest referre in se ipsum qiua Poteii dispensare illa praecepta.
Iacobus Scotus lib. I. d. I. 4 2 ad G dicit Actu, autem uultioni5, quantum est ex natura sui primi obiecti, natus est, ut sit trium isonarum in
Essentia. Oppositum sic patet, Deus potest tacere, ut quis siuatair Eisenna sine perinna; igitur ille actu, ex natura sua est obiecti prinmi trium rer2narum , Quomodo id potest tacere Deus I Resp. Vigemus dicit, quod hoc debet intelli Et quod actus est talis ex na iura tua, idestis utarit de potentia ordinata . de lege communia
Adde tu, quod iunt multa competentia alicui ex natura rei quae tomenios lunt impediri a Deo, tagna competit ex natui rei comburere, atavi deicendere,cla tameti a Deo proniberi misunt. Vnde secet Deus non possi tollere aptitudinem rei iam ipsis rebus remanentis bus, potest tamen sacere ne illae aptitudines exeant in actus secundos. Poce ii etiam Deus ad se reseri e Glum,1 peccatum, Frimo, ut ex hoc elicia aliquod bonum, secitudo, ut occasione illius peccata Deus velituit dea e suam iustitiam, aut misericoidiam, testam vi ex illo reccin