장음표시 사용
111쪽
: 6 Secunda dist. Quest secunda lib. primi.
conceptibus signatis, tantum differunt ex natura rei, ut docet auctor hormalitatum cap. de disti de Identitate ex natura rei si autem acinopiantur pro conceptibus existentibus in mente, ditierunt realiter.
Debet intelligi etiam dicium Scoci de dii finitione . de diffinito prorundamento, quia pro formali sunt duae intentiones disparatae, quae a realiter dinerunt e modo, quo distinctio realis repetitur ut secundis intentionibus . His visis dicit ad contrad. si accipiatur solum distinitio pro ipsis partibus diis naentibus simia sumptis, distinguuntur sic ex natura rei a disimit , loquendo de diuinatione methaphisica, quia diffinitio phisica sic accepta distinguitur realiter L. finito, quia totum phisi cum diutinguitur realiter a suis partibus odit finitio vero pro quid- ditate resultante ex partibus diti intentibus est idem omnino ex part Quicum disti iuro, aio modo debet dictum Scoci in locis praealleg ixtas intelligi . At no vicimum dictum non et tutum, quod dii finitimnis quuivitas si alia a partibus sinultumptis, o illa est sententia ex- pretia Franc. lib. t. d. x ubi inet habet haec verba Videtur igitur diiciendum, quod laut compositum naturale addit ad partes simul sum-- ptas, ita etiam,ompositum melli ap. r. diit initio addit super genus, de Uiliarentiam si in ut sumpta. Et si dicas, ergo distinguntur formaliter. Dico, quod non distinguntur ibrinaliter, quia species includit genus di illerentia, tae non distinguntur. Haec Pranc ac ne ex natura rei ait auctor Ormalitatum. Ad contrad. aliter dici potest corusci quot.. vult, quod dum uti O, distinuum sint unus conceptus realiter,utia. Hi ibi ex littera Scoti, sicque intelligitur dictum Scoti d. 8. .licet eua ibi dici pollat, quod arguit ad hominem , scilicet contra Heu Durrv
autem a. d. I. ait, quia dicunt alium . alium conceptum , verum sel ex natura rei. Nora, quod consequetitia adusinito ad dit finitione pro suadamento valet, non pro brmala, secundo modo non valetim iando ilia duo pradicara, quae sunt intentiones, tertiori non valet, dum illa habent ius politionem materialem; quarto, non valet in ter mutis denotantibus causalitatem Munito, non valet in terminis dicen tibus prioritatein PUlteriolutatum sexto , non a et in termittis . concernentibus actu intellectus non enim sequitur, animal rationa-- le ei indicatiuum homuus, ergiliomo est indicatiuum hominis.
s. Iacobus Scotus lib. r. d. 2. ad A. dicit Propositio non ei per te nota quid&rate consule concepta quae non est nota, nisi istincte concipietiturpe diis nitione. Oppositum huius videtur dicere Scotus Minico cibi
velle videtur, quod ad hoc, ut si propositio perse nota, opus euriviis
ditatein elle distincte cognitam. Iucas. Res p. Scotus et . d. Primi Vult aliquam propositionem consui acceptam elle per se notam. Nam c cometer liabet aliqua prorositiones per se notas ex solo conceptu pei se contabo terminorum, ut istam . Linea est Ion ritudo e cael sed non omnes; quia no illam, scilicet, Linea est Uecies rhancitatis Continuae de huiuSdi Ilereluia est, quia ex conceditu confuso terminorum potuit euidenter sciri Veritas, ted uouasta, ceriaque patet ad conixadictionem. Nam 3. Prol. vult quos iopolitiore se nota sit dili incte cognita, intelliguui deicientia e tr. quia,cum hic centia ad quam stat reIolutio aliarum, requiri u , quod termini sint di itinete cogniti ua alijs vero specialibus ex coceptu fusoetermi-ino ruinium proposci e per se noceo vetariauiuia ianiae, ex Leot - tria
112쪽
secunda dist. Quest secunda lib. primi. 4
tria . Dices, quare hae propositio est per se nota . Animal rationale est risibile, d non liaec, li Omo est animes, cum illa si secundi modi, &haec prinud Dico in prima termini sunt distincte cogniti, in secunda vero non , sed confuse , aut dic, quia hac Honio est animal est sil gizabibalis , sed non altera. c. Iacobu . Scotus lib. t. d. a. o. ad A. Damnat illam distinctionem depropositione per se nota in se, nobis dicit enim si . Ex his etiam patet, quod nulla est distinctio de per se nota in se, 6 nobis, quia, quaecunq; est in se. per te nota, cuicunque intellectes eli per se nota, licet non actu cognita . Oppositum habet Arist. I. Phis α 5 7. Meth. o. Nam haec
cultinctu per se nota in se. 5k nobis, undus locia tractatur , ergo nouvidetur aspernanda.
LM Resp. Duplex est ordo in cognoscendo, unus ex parte potentiae, Zk alter ex partes lecti , Tunc dico, quod distines io Acidi est acceptanda,via talis ordo accipitur ex oferatione potentiarum, sed non quando tantuaccipitur ex parte obieci i, tua ille talis semper est unasorinis, isto modo loquitur Scotus 2. d. i. Dices. Num cissinitio propositionis per
se note sit illa, quae ponitur primo Post ab Arist. sc, Propositio per se nota est,quam neceste est, quemlibet docendum habere per se ipsum.
Dico, quod non, sed illa dii finitio est propostionis, quae vocatur γxima; vel dignitas, quam scilicet necesse est habere quemlibet docendum , quia tunc, solum maximae communes omnibus scientij essent propositiones per se notae, quod est salsum . Et nota, quod ditisenuio data a Scoto acceptatur a doctoribus, & maxime ab Occam, de Gab. . d. I. tamen dicunt quod breuius potest sc de Icribi, Pr pofitio per se nota est propositio necessarii, non dubitabilis. . Iacobur Scotus lib. I. d. t. inet ad A. dicit Propositio per se nota non est demonstrabilis. Oppositum patet per Boetium de hebdom. Ubi sic ait.
Communis animi conceptio, quae dum venit ex alia communiora VI incorporalia non esse in loco.
LMωι Resp. In via Scoti, Propositio per se nota non potest demonstrari, id tenetur sere ab omni cola Tneologorum, quod sic patet. Est enim contradictio, nod fit per se nota, iota per aliud sit. Secundo,prompositio per se nota excludit omne aliud praeter terminos, ergo non e det ab alia, per quam possit demonstrari. Tertio Arist. c. Post On nis demostrativa cientia est circa tria, dicit, dignitatem esse per se verum est necesse , sed omnis propositio per se nota est dignitas , ergo die Quarto, omnis propositio demonstrabilis est dubitabilis, sed propositio per se nota non est dubitabilis. Tandem, nulla propositio immediata est demonstrabilis, sed omnis propositio per se nota est immediata ergo c. Ad dictum Boetij, quod non omnis conceptio an, mi est per se nota, sed aliqua sic, Maliqua non, ut ipse exemplificat,
incorporalia no esse in loco. Dices , haec propositio, homo est subflamita terminis distincte conceptis, est demonstrabilis, tamen est per se nota, ut dicit Scotus d. a. Q. x. l. i. dk quod sit demonstrabilis, sic patet, Omne animal est substantia , omnis homo est animal, ergo omnis homo est substantia. Resp. haec, homo est substantia non est per se nora, nisi termittis distincte conceptis, tunc dicitur, quod est flogizabilis, non demonstrabili, similiter, de hac, Deus est,apud
Mellectum Mainquidi trucie cognoscat terminos, est enam sibi a P.
113쪽
8 Secunda dist Qii est secunda lib. primi,
Hemori si logizabilis, sed non demonstrabilis, quia tunc permissae nou sunt euillelui Oies conciusone . Vel dic, haec praepositio, Deus est,tans tum et per se nota iii intellectule .ui, qui distincte cognoscit termi- tuas sed non in uiaellectu viatoris termiιios confuse cognoscentis ces etiam, Caelum est, celum mouetur nix est alba sunt per se notae Stamen illa iit demonstrari. Nego quod sint per se notae, vi hic ' , i unus Piopontionem per se notam, ut excludit omne alvi a te muris . an pol:unt agnosci per experientiam. Adhuc dices, ex Ala. I. Perpectivae cap. . itae pio sitio . Omne totum est maius sua parte,
est per Ie nora, ioteitdcinoiistrarisc, quod est totum, d magis. est maius. 4ed totum ei huiusmodi respectu partis ergo che. Exarae. inquam non el: per se notam illam propositionem, quia est demo strabilis ora logismo imperceptibili.Contra istam reip.arguit Alph. Quia lim pro sicio est unum principium in Geometria, ergo est per se nota dum, illa propositio est per se nota, quam necesse eit quemlibet docendum haberes, sed haec talis est, ergo Sc. Greg. ait, quod est tantum flogizabilis, adcmonstrabilis, quia in illosi logismos perius adducto, maior non est notior conclusione Vlterius dices Amri propositio ei per se nota,quoad nos,eu non quo ad naturam, sicq;
non Poterit probata per aliqua notiora nobis , saltem per notiora naturae. Dicitur, per se notum excludit notius, tam a posteriori,qua
priori. Tandem dice. Aliqua proposcio est per se nota quantum ad quia eli,4 dubitabilis, quantum ad propter quid est . De propositione per se nota non poteti dubuam propter quid, quia si polici,non
esset per se nota. . 1. Iacobui Scotus lib. t. d. h. in h. ad P. daeit Hec propositio Deus est est pericnota Oppositum habet ibidem, quod non si per se nota. LucAE . Resip. I ranc de propositione reme iacita, inquit ex mente Scoti quod ista proposcio, Deus est, est per i nota apud intellectum intuitiue, Vide tem enna, idest apud intellectum beati, non autem apud intellectiti nostrum , quia multi negauerunt Deum elle, multi Sancti conati sunt probate Deum esse, quia Deum esse est demonstrabile apud intellectum nostrum phisice, me thaphil cera posteriori Phisice, vigmotus, Methaplusce, via eminentie . Etiam non est per se nota, qui inter caueras conditiones requisitas ad propositionem se e notam νest ista, quod nullo modo eli demostrabilis, nec a priori, nec a post 'riori; nam propositio per se nota debet esse immediata, de nec ara hinc Ioa Maioris ait Senacherib, Nabucdenosor dubitauerunt ea elle . Contra quos . reg. Psal. 3. Dixit insipiens in corde suo, cs sal. s. Notus ii ludea Deus iii Israel magnum nomen eius . Ac si diu ceret. Parum cureatiis erat, an Deus e et,o ait . Primus in orbe Deus secit tutior . Et Arist. E. Meth. probauit Deum esse Q, echoc , quod no est processus in infinitum in mouentibus. Ἀ2. meth de . 6 8 phis idem probauit via motus, dicens. Omne quod mouetur, ab alio mouetur. Cominutus ergo opinio est, quod muli-tellectu beati sit per te nota, sed non in intellectu nostro, o Haec est sententia Scoti, ut inquit Lichetus, Vigerius, Paulus, cura romt ita. Dices, si illa propositio in intellectu beati est per te nota non an nostro, sequitur, quod acceptanda est una distinctio de propositione in se nota, scilicet in se, is nobis, tamen Scotus hic reicit utam distin
114쪽
secunda dist. Quest secunda, lib. primi. 4
distinctionem. Oluitur hec disi leuitas ex verbis Scoti, uando statim subiungit,icilicet tei mini concipiantur . Et iam dictum est, quod aliquae Flopositione lunt Ieme notae ex solo conceptu consularet Inatio. uni, aluiuae VIIo requirunt terminos concipi istincte, vehac , Deus etc. luitabis, In utasti a Scotus videtur concedere, istam
proposicionem eue per se notam, quia est primi modi, ergo S c. Resp. LOti vuli Scocus, quod fit Per se nota, quia est primi modi tantunio scd ex noc, quia est primi modi immediata, euidens ex terminis. Adidit Lichecus,quod omnis piopositio m a primi, cuius termini lunt cui cincte cognita est rectis nota, sed non, confuse concipiantur, si Muum cernuui non discincte concipiuntur, ut Trinu moda tunc in tu propositio et silogizabilis. non demostrabilis.
, ne uri Ico usu. D. t. d. ad D. dicit Existentia est de quidditate Dei,nam dicitur de Deo Perseptimo modo,&immediate orto si turn vide-lui dicere d. d. I. ι ι intine, ubi ait Inrinitatem L Iaecedere ex
sientia,at intini inccxacoto ei modus intrinsecus ergo: existentia a M. Rei p. c ire linc iunt duae opiniones piobabiles apud scolastas. Prior est quod de mente Scoci ei istentia est de quidditate Dei, de inducit dicta Scoci modo lincum , scilicet quod existentia fit immedat imma essentiae diuinae quod proponti in qua praedicatur elle de Deo, non est per e secundι nodi. .aecque auctoritas elim mi aperta,&ssimcile potiunt cibar coci extorqueri . Rursus. Quoi Q, 6 vult a
quoci, licuit,tini celi modus intria secus ellentiae , t essentia est, ita aeternita est modus incinnucus exilientiae, ut existentia est, o conci da rei iluendo sed .cens verum est igitur, quod existentia habet sbi modum, intI insecum scut essentia , sed illud non est, ni fi infimeas tensiua , Veriuras autem, ut aeternuas, non est infinitas
do si existentia habet modum, sicut ellentia ' tiaque habet infinitatem sibi modum iuruisecum; sicut igitur essentia est de quidditate Dei, sic ex stetitu Rurlus si illa habet modu intra secu quomodotus, quod fit ibi modus intrinsecus Preterea Dionis de Diu nom. P. F. ML Deu non quodammodo est existens, sed simpliciter Meiaci scriptiue locum elle accipit in se ipso, o i accipit ideo dicitur Rex seculorum ipse est elle existentibus, ut ipsum elle existentium.
exiiteus aut in ante iacula pie est aeuum aeuorum, qui est ante saecu- eula, quam auctoi rem aerans Scotus. 6. Quot' ait. Dico concede. do quod Deus est ea istentia ex natura iei, in cucum scripta , idest in
finita intensive,ua quod magnitudo propriae existentia est magnitudo, mergo 1 corus concedit, tuod existetitia est infinita intensiue seqvitur, habecintili. talem pro suo modo. Rursus. Si, exilientia esset modus inuitas u , tui cu .ac, Deus eli, non est citer se nota, quia roseod monitrari de Deo Perirmicata quiddi inciuinei, quae sunt notaicati ficut dicim , quod ei talitas ι aedicata beatus potest demonstraret se esto ianum. Ex quibu, ι .abetur, quod exi eum nullatenus est
115쪽
1 Semnda dist. Quest secunda, lib. primi.
essent personae patet, quia multiplicato alaldo . inultiplicantur e quae lunt de tutellectu eius qviddilativo, quod ea ita sum, quaeli una
existencia trium pers arum Secunda ratio. Motus lib. t. d. d. in ultimo dicit. Inlinitas est medium ad exastenduin exilientiam uadiutius, ergo prius est lutitas uidi iis, quam exiitentia , sed utitu. vas elici nodus intritis ecus ergo,in exilientia Tertio Scocin lib. 1- d. t. ina vult, quo a non poliamus ii iii , nec cognoscere aliquam personam, nisi cogna camus euentiam, que elide quidditate peri natum,& loquitu de quacunque fruitione eluu vietoris bene a
tem coatingit liui ei lentia in personis, ilia perlaua sine alia, sima iam dictinuo, quod uouPO:iumus cogno cere inquid de Deo, nisi cognita eius quiddit in , ergo si diei sentia Dei est existentia inodcumque pudicatum scientu de Deo, bciemus, exilientiam,quod est
talium Similiter, non postumus cognoscere unxm p Iinnam, non
cognita existentia, quod et falsum. Quarta ratio , de supponomini duo, primum, quod scietura abirhait ab exiiteatra, ecundum, quod de Deo possumus habere scientiam . Iunc se . Exulentia perile est praedicatum prirvi modi ergo de Deo non pol sumus liabere icienti . quod est contra iecundum praesuppositusn ergo exi tentia non elepraedicatum pruni modi consequentia patet, quia perprumum ium stum. scientia abstrahit ab existentia, sed a praedicatis, uni ira uu non ita abstractio, ergo G c. Vnde quando habemus ludi cientiam. de Deo non cognoscimus Deum existere, sed Deum esse modo it vis, quod ista existentia sit de eius quid litate, cum scientia, quam habemus de Deo, abstrahat ab existentia, sequitur . quod non his
mus scientiam de Deo, quia non cognoicimus suam quidditatem, descium non cognosceremus, quod est contra secundum praeiuppo tium. His additur liac ratio Tromb. . illa, quae sunt communia Deo desereaturae sunt dividon rationis, secundum Scotum; sed existentia in creat iis est modus antruuectu ergo i Deo. Etiam quaecuum
uiuuis conceptibu simplicii imis, austractistiirus nou se includuntio rmaliter . sic quod unum non est de eIstutia alteilus, in nullo uno sesso aliter uniusitur, sed ens, de existentiasunt sic ergo&c. io patet, quia si conceptus non includit sol alitta conceptum, Vbsecuque ista conceptus manent secundum proprias rationeS, Vn non includit alium tormaliter, quia nianxnte Propria racione forinali ai xuius, manet eadem identatas, vel diuertitas ad alium co .ceptum .. iiii Probatur ex Boetio super praedicam ubi vult, quod in tanturr adit senes lentia ab existe i ,quod piaedicamenta hunc de esse et sentiae, non exurentiae, alioquin Osam hyeme non esset in Praedicame io, iis probatur exilieturam elie modum inta insccum , uiumque
modum te luntur Tromb. informalitiai ranc in Pricipio d. tr. LI.
de Bargius Meesia ph. Qui voluerit teneres, quod sit de quiduitate Dei
irentia, modi ua alterius Opis iras Oluar. Ad Pinrau In quando docitur, Si existentia esset&C. negatur, conceditur tamen , quot sunzPei inae , in iunt subsItentae, non. autem existenciae ad probatione; tantum valet in creaturis, ubi cuilibet supposito correspondet sua eL sentia, de propria existentia, iidividuatio, nota sic autonii diuinisubit tum est una exasteucia numero, o Vnaelsentia tu tribus pluisus autem subsilienda. Ad secundam dico, quod Scotus d. 8. I.vult
116쪽
Secunda dist. Quest se da, lib. primi. pi
probare ne inlinitatem non existentiam Dei, sed quod relationes rer, te lunt, ideit non m ali , si concederetur , quod ellent in hau te, o sequerula valeret, si ini. nite iunt, perde sunt, de non ii alio, licet antecedens sicialium quia non sunt infinitae, admitto tamen , sequitur
non elle in illi sed clariolem Iesp. videa primi in scriptis nolitas Ad 3. dicimus, bene verum est non possumus cognoscere aliquam peruo nam, nisi cognoicamus existentiam, quae est de intrinseca ratione sua . Attio velum eli de intellectu distincte concipiente termuros, cx in non autem aes rectu nostri, qui consula cognoscimus. Ada. concedo, quod de Deo non habemus ciem iam , nantum ad atra medicata , ut it antellemis, sapientia, necesseelle c. at ollientia est tantum nota vitellectui distancte cocipienti. Dices. Scientia iab. Istrahit ab exiit tia, ergo possumus cognoster Deum , non cognita ex ille iacia. Hoc verum est in nobis. Replicabis. Inpiaedicatis primii modi non fit abi tractio, se est de existentia per te , ergo de Deo non habemus scientiam, an quantum abstrahit ab existentia . Concedo. quod de Deo non habemus scientiam, ut habet existentiam, sed i a qualitum abluahit ab ipsa. Instabis , Vonon cognoscimus Deum
secundum Praedicata quidditata . Verum est. quod non cogniciturnali comule, quia clientiam, laxastentiam, ut haec, Pro statu illo, ue , quamus cognoscere Adprimam rationem Tromb. sic dicit Lachetus, Aliqua elle eiuIdem lationis stat duplicitc , aut eiusdem rationis tra
scendentis, aut specit. caeci propter hoc si exiItentia in creaturis erit ranodus intriauecus, non erit in Deo, quia non est eiusdem Iationis si eo
citice , sed traicedentis , sed negat norem simpliciter, que nunqua cerit pictari. Et ne concedas, quod exiitentia meatuu sit eiusdeIn
i notem, duplex est ementia creata, cincreata; de creata verum est, quod quiduitas ion Inclum exilientiam , sed non de ancreata . Ad Prob. per Boetium, verum est in creaturis, d de existentia creat L. qui autem viait tenere alium modum, scilicet, quod vi modus intriintacu S, ad Dbiecta illlius GDiuonis sic dicat. Et psimo ad victum coin talib. I. d. a. Q. a. Quod haec piopositio . Deus est, non est secunda modi; nam secundo modo praedicatum est extra rationem sol malem
subiecti, labet solmainatem diiunctam a subieci oued hoc nor Poteuelle de exilientia i et pectu cliuinae essenties quia talisexiuentia inon lubet iniunctam loliualitatem ab elientia, cideo dici tu es Primι In i, quia non egreditui pr.mum modum: Ad illud , quod est inimediatiliana, verum est, quoad omnes propositiones , quae
anui laut propoeiaues de Deo, quia talia praedicata cy Iediuntur prismuin modum, in itinguntur tot maliter a Deo , sed nona essectu Propositioitum, in quibus enunciani praedicara quae litativa, scutens, iubitantia, spiricus, εχ quae sunt intimiora et sentiae, quam exbstentia. Et tenendo, quod exuceruaasiaecedat miliurulem, ciccndum quod non solum est immediatissima rei sectu clictarum prerosamnu. in quibus enuticialitur modi antrinsec de ei entia diuina , in quod DC Frior citeras b, quam inlinitus, necesi esse, o c. acque ad exis .cιι Liam omnias aedicata modalia aesoluuntur. Ad illud cilice quod a. ac si opuscio, Leuescit, es et demoniciabila, S non per Q. 4'1.modaco, quod cotus inaciam vult,ut surcii nota ea mira
117쪽
ς Secuncti dist. Qil est secunda lib. primi.
tione extrem Irum; at licet, haec re si bona ad netentem Fiae.
non tamen ad mentem Sco. i. Hi ac alite dicendun, Sco us lancum
vult, ut sit per se nota non simpliciter, a talum respectu praedicat rum enunciantrum pDiiones, vel quasi pallio. es. Vel eli per se nota. ex alia opinione, quia scilicet exalteritiae t de auiduitate Dei, at nocii stam tenendo. Dices Illuri cauo lex sua adione tormali includit necesse elis, includit in primo modo per se ex illentiam, Deus est sic. yranc. d. x Qtix sc resp. quod necelsitas est nodus iatrinsecus. 1sicut ex ille. itia, ideo non tenet; iras ilia mora . nece .se esse , pertinet ad primum modum, scuti la, Deus est , Deus elisuum elle, vel dic, quod Deus in sua ratione formali includat Recelse else, uegatur, oui est modus intrinsecus, qui insequitur quida uatem, non inci citur in ratione sol mali Dei ut dicit Scotus de uirinitate Q. f. quodLVlterius dices, omne quod non includi aliquid in primo dicendi modo per se , est prius illo, rac et sentia esset prior ei se , ergo in aliquo priori euet essentia sine esse existentia. Resp. Franc quoailla prioritas esset tantum per intellectum, nec est ibi prosluxus malo ab alio, quod est prius, ad id quod ei miterius. Vel die, quod Deus praecedit esse, tu eue dicitur existens; sed non ut sonatens, quod eticotractum euentiae. Et quamuis ambae optiuone, sint probabiles spismo tamen at firmans existentiam de quidditate Dei, est consis torvi ctu Scottin a. d. r. ck r. Quoi qui autem hanc tenere voluerit, neget se
Franc qui vero aliam dicat consequenter.
Io. Dcctu . Scotus d. a. in a. lib. r. ad C. ex a Methaph. de falso dicit Ratio de se salsa est de omni salsa oppositum videtur sic. Nam aliquando ex falisis verum sequitur. 2Πωέ. Resp. De ratione in se salsa Scotus lib. . d. x et tractat ex quo loco, hac d et possunt intelligi istae regulae. Prima, de ratione in se salsa nihil vere praedicatur. Secunda ratio in se salsa de nullo vete praedicatur. Tertia, de ratione in se contingenti nihil per se praeclicatur. Quarta, rati ii se contingens de nullo per se praedicatur Quinta, de ratione in se non quidditatiua nihil quid litatiue predicatur. Sextia, ratio in se Eon quidditatiua de nullo praedicatur quidlitatiue Septima, de rati ne ita se non per se nota nihil per se notum p dicatur Ottaua, Tatio in se non per se nota de nullo per se noto praedicatur. His dictis. I quam quod propositio, ex salsis sequitur verum, non est ad propo tum, quia sequitur tantum materialiter, inoaetor uter, tamquaa sit ratio ratio in se salsa.
Secunda dis siue i. terris, lib. primi.
. c..M. COTVS lib. I. d. a. in 3. probat unitatem Dei propter infinitatem intellectus. voluntatis oppositum racit Arist. Nam probatin
talem Dei ex unitate motus, ex eoque, quod cura materia, Vt patet s.
Phis ciet Methaph. Resp. Doctores diuersimode probant unitatem Dei. Nam Aut probat
vultatem propter necessi acem Plato propter no , quod me I et ccat
118쪽
Secunda gist Quest te tia, lib. primi 3
eenta deae omnium Ierum . Arist. e unitate mota. I, ut patet primo e i g. ex eo, quod entia nolunt male regia et Meth. vlum . Auerti propter simplicem coinplexionem . Damast propher unum rerum ordinem. Scocus eropleransiimatem mellectus, di volumatis Diu Thom propter deiectum materiae,sicque patet, quod alio, di aliam do probatur unitas Dei. .h. Ἀωδω. Seotus lib. t. d. a. Q. 3 ad A. dicit, quod unitas Dei potest ratione nat ratiosteacti Opposithm deducitur ibidem ex Scolo. Nam utaturve bo, videtur Ex quo patet quod rationes Scoti non probant Iuli. clemter, naturali. ecum talem Dei.
ma I. Restri Sust: cienter probare contingit dupliciter, uno modo, ut susscietister probent, Heli euidenter, c sic non probant alio modo sui scien ter, idest probabilius potest probari, num esse Deus ni quam suum opis potitu ,cum opposia non pollit proba inisi perilogismos sopiusticos.
Iae ur Scotus lib. I. d. a. I ad A. dicit. Voluntas libera, lando est recta is, conformatur voluntati iratu tali Opposivum habet lib. a. d. s. ina.&hb. . d. s. in L. Vbi vult, quod voluntas iecta in multis dubetae, scordare a voluntate naturali. ca . Resp. Proposcio Scoti d. t. ptimi habet veritatem de voluntate recta peressentiam, cinus modi est voluntas Dei, cle qua ibi est ad propostrum , quae edi regula omnis rectitudinis voluntatis creatae.
Iacobus. Seotus lib. I. d. a. in 3 ad A. dicat. Quodlibet naturaliter plus diligit esse tuum , quam esse alterius Oppositum deducit sic Ioan Basol si aliquid steque bonum cum ipso non ordinatur ad aliquid aliud , de
fimpliciter eque primum potest diligere ipsum scut se ipsum.
ca3. Resp. Hoc dictum Basol non est verum immo contra ordinem chaim a cis . Nam ex ordine charitatas ut patet lib. . d. 19. Post Deum t neor diligere me super omnia, etiam si aliquid fit persectius meipso, de patet, quia teneor diligere me, super Angelum, qui tamen ut multo pericctrurest. Dices In statu beatifico, tantum propter eius perfectionem,gaudet beatus de bono alterius, quantum de bono prinprio, ter, i sequens tantum diligit, sicut se ipsum . Hoc nil ut est quia etsi beatus tantum diligat bonum proximi, sicut suum, quod i men non conceditur, hoc est,ut contbrmetur voluntati ciuinae, sic dein
Fiscum. Scotus lib. I. d. et Q. et ad B clicit, quod indiuidua eiusdem specie possunt inlinitum multiplicari. Oppositum videtur habere lib. a. d. I.α3 ubi vult insinua indiuidua non mile dari. casta Resp. Paris enses ad ioc dicunt . cotum lib. 2. problematice loquium si villa. Ianc. lib. I. d. a. in . ait, quod Natura de se est multiplicabilis in infinitum, sed Deus e lactei minat, talis determinatio et hab exti inseco et valde mariusicat Scotum c. Adde tu, quod natura est de se multiplicabilis in infinitum ' Deus posset hoc iacere id
impedimentum eii ab extrinseco, scilicet quod infinitum non est a bile in multitudine in actui impedimentum ergo non est ex parte Dei nec e raate nature, sed aliunde, quia repugnat tale infinitum dari. Dices; si maxima Scoti eit Vera, probaret, qualitates in diuinis effemultiplicabiles in inlinitum, quia sunt eiusdem rationis. Dico, quod ratione sin essent in infinitum multiplicabiles, sed ratione fundamen-wium statum habcat, sicut dicianus, quod ita secunda intentio, g
119쪽
Secuncta dist.Quest tertia, lib. primi.
ratissimum posset ex se m infinitum multiplacari, sed habet statum ratione sundamentorum , quaeratarum at decem. 6. Iacobns remus lib. I. d. x ad B an lecuiuio arg. sex te viae, probat, quod noupoliunt esse plura necet esse sol maluer. Oppositum liabet lib. I. La. Q uti ubi tenet, quod possint este plura Sc. Lucaer. Resp. Scotusa. d. I. no vult piobareno elle plura necesse e se formali tral tui. Nam in via Pirit uitelligentiae sic sunt necelle eae, ted vult pro . bare, quod repul: nat elle pluia necesseelleatis, ideli, quod non pos Liveae plura nece lieelle prima non ordanata. . Iacobar. Scocu, lib. I. d. et a .l Q dicit, nitas Dei potest ostendi ex lege . Oppositum dicit ibidem stincet, quod pote it demoultrari per ratio. ne naturales, si per legem, Quomodo o c. L M. Rcip. Artaculi fidei sunt duplices, quidam sunt pure crediti, sicut incaronatia vel bi, cuius ia cum non potet probari, alij sunt, qui, lice sim crudui , tamen potiunt salcem probari, apolletis , ut Vmin Dei
Sectinia dis sit eu quarta, lib. primi.
t. eειαν. CUT VI lib. I. d. t. ad Cci dicit Natura non se habet ad sua o positum, ut singulare iad uniuersale. Oppositum riuus sic patet.
. Sangulare δε suppolitum ad inuicem trabent contor atem Aura sunt in risii se, is quocunque alio ergo vitatur, quod Pariis donatura seliabeat ad iuppositum, cum Iuveriali μώ. p. Vera eiis ropos O MOD, quia natura, ut contracta ad singulare.. ut ad iuppositum , non esit dein, via rium pote u elle sine alio,vi patet inaccaeentibus. Insuper , non eodem modo natuIa distinguitur
a supposito, sicut unauersale asinnulari ita quod uappositum dicat praxise singulare; quia flat aliquid esse singulare, e non suppositum
Amplius, Natura. singulare suiu idem realiter quamuis non tor maliter natura vero, di suppositum non sunt idem realiter, cum luppositum ducat duplicem negationem, ex I. d. 3. lib. Etiam natura. ut actu existat, necessario est in aliquo singulari, sed non est necelle quod sit in ali tuo supposito Ialis naturae Us patet in accillancibuli, quae
suppostant an supposito aliciis. Dices, quomodo ine: negatio supposito sine positiuo L. Videtur inconueniens. Dico, quod est im comveniens de negatione smpliciter, sed non de negati e secundum
quid, vel de negatione extra genus, non de negatioue in genere .
. Iacoburi Scotusdib. I. d. a. 44. ad . dicit. Cuicunque quo cor .ci Iondetur prium quod vel quis, ideitcu.cunque concieto correspondet tuum abstractum. Oppositum liui appale in quatuor, cunisura dica- meruis, hi quo correspondet quod ex ubi non correspondet dcc. Luta/. Resp. Maxima coli vera est tum, quia non senape sunt imposita no-anina, Ni patet de Itilliinpraedicamentis, de multi, alii, okideo tapo oro te lingere nomina, ut hecceitas S c. Et Auer. S. Pius 3 usus eii, bicatio, d Scotus saepe utitur sursias , vel sursummitas, ratio, quia cuicunque quo coriesponde suum quod es c, quia, siaucit Scorus lib. 4 d. p. et s. Deus Onio est facete effectam Ormalem
120쪽
Secunda dist. Qucst quarta, lib. primi. 1
malem fine causa orir ali,d huius ratio est, quia Deus non solens
Plere vicem causae intrinsecae, Lm dicat .m Tellectici. em
Iacorim Icinus lib. I. d. E. Q. . ad s. dicit Ada.oc quod aliqua ratione distinguatur lassicit diuei sus modus concis ieIὶd xla .a tace, leues Ogice. Id stum huius patet ex formalitatibus. Nam ditancti Iationis fit peractum collativum intellectimia ca . Resp. Scola dictum velum est, quod alter, alter modus concipiendi sut liciat , se ilicet gramatice, vel logice, taliqua distinguantur rati Ite, verum est tamen, quod ens rationia in plus se habet, quam secumda intentio: Esecunda intentio ex Icoto d. et 3 piami id actu collativo, at non sequitur, s secunda silentiis c f. at, quod omne ens rati Iuli ita fiat. Dices Scotusa Vmuel alium dicit, quod secunda intentio, conceptus sol maius ab intellectu Iationis, Mens latioim sunt idem. Resp. Sco loquitur de cnte rationis, quod est subiectum in Iogica progi se . non loquitur de ente lationis, ut est commune Logicae, Rethmxicae, Ac Gramaticae. Dices; concietum, S abstractum iunt entia r tionis logicalia, d tamen non videntur sccundae intentiones, cum non
causentur actu collativo . Dico quod qui conit secundam intentio item esse subie tum in Logica capit eam valde in communi, ut se exintendit ad omne ens in Logica consideratum Q verum est, quod talis
intentio conuertitur cum ente rationis. sic patet ad dubium . Iacob δ. Icotus lib. I. d. a. in . ad I f. dicit, quod omni diuellectio abstracti alanon intuitiua est aliquo modo impellecta ubi videtur ea vel , aliquo modo, quod notitia intuitiua, 4bitractiva di flerunt sola spee accidentali Oppositum tamen huius habet Scotus in . d. s. D. circa finem Mapertius lib. 3. d. i. ubi vult beatitudinem viae, &i
triae, disterre specie essentiali I. at Rei p. Veritas clara est in via Scoti locis citatis, etiam d. 26. lib. a. not tiam intuitulam, abstractivam specie essentiali da fierre, alioquin ibidem Doctor subi non habet et intentum tuum. Petruso a taret
in . d. 9. . . tenet disterie specie euciuiali, idem, Lychetus lib.3. d. r. id dictum Scoti hic non licet ex illo 'erbo, aliquo modo, a serre, quod notitia intuitiua,4 abstractiva clineiant specie accidentali. . Quicquid dicat paulus..D-λει Scotus lib. I. d. et in adas dicit, quod notitia intuitiua Dei est de re exaltet ite . t existens est. Oppositum tamen huius sic deducitur. Si Dei notitia intuitiua eit se, quomodo Deus cgonoscit relationem rationis, quae non est praesens in actuali utentia, nec in se, ut patet, nec
in alio continente emiuenter totam encitatem illius, quia relatio Milonis non potest contineri eminenter in alio, quia tale sic contentum. effecens reale. cas. Resp Pro huius rei intellectu notandum eit relationes rationis non sun-
dari in aliquo, ut illud existens est, quia tunc ita ellent ex natura res, at solum fundari in aliquo, v illud habet elle cognitum e 7. MALVniuersaliuria. nota, quod exist entia est entis realis proprie, non entis rationis, tunc res p. quaerenti, quomodo Deus cognoscit relati nem rationis, negationis, priuationi4,4 impossibilium, quae non habent existentiam, quod ad hoc sunt plures modi dicendi. Vnus est Ioan Basol. r. Prol. in oc est talis. Quod si aliqua notitia habet duo
Ob.ecta, unum primasium, o alterum secv Ida ium, tunc ex secunda