장음표시 사용
91쪽
aec Prima dist. Quest quarta, lib. primi.
patet. Cu causa finalis tantum esse cognitum habeat, ut pluribus in umeta asserit Scociis, quomodo minit ei e causa α Qt 4 ι .Resp. Pro praeleuti dii ficultaue tollenda triplex occurrit opinio. Prima est
Henr dicentis id quod mouet eluciem non eli nu in mente, quia talis tantum habet elle cognitum, ideo non potest eue causa alicuius enectus realis, nec est sinu extra, qiua talis sequitur cau. acionem,ia non potest esse causa, Praeterea. sicut efficierta materia, 4Ormata sanctantum secundum elle reale, ita videtur dicendum te in , qui est caula caulanum in nobilior alijs causis secundum Avicen de Sc tum ui Meth. Dicit ergo Henr Lalentia seu quidditas finis, ut abstrahit vire in mente, Marine extra, est causa, quin mouet eficiens. Hanc opinione imitatus est Sueis. . et . disp. 2. At in anc opinionem si tisa quidduas abstracta ab iliis duabus, tantum habet e per intelle elum ergo incidit inconueniens, quod vitare volebati becundo rici 2unc medici operatio egesti ustra, nam siue medicus attingat finem ad extia, siue noti, semper attingeret finem in eis e quidd. ta tuo. Ieditio finis habet latiooemit timi, scd uec quiduitas non habet rati
uem Optima, livia meliore it sanitas ad extia quam ianua, quidda aibue. Ad prunum autem motruum Hear dicitur. Non est uicoueniens
esse cognitum, siue intentionale causare ei te reale mediate, sed Mue immediaiae, unde fixit in mente est causa in esse intentionali, sed non
Pro elle intentionali, at proelie ad extra Adsecundum, negatur simii tudo, quia fim tantum mouet methaphorice, me ace tantum a causati aliae vero causa irrua diate cautant in eis e reali, eiulia ut alium uiri euendi requireritem esse reale. Alterae it opimodandum, clacam accepit a Buridano, quod linis ad extra acquisti .is et cau: sinam iis,quia talis habet e. te reale. idq; sic probat. P no sic. I litis habeti
tione optimio liabere ratione Optim copetit sini ad intra, ad elltra. Secedo ouis causa io realis Vul Omnes caulas reales Pertio ad hoc est dictu Auer. r. meth .ub dicit. Balneu in mete mouet, ut efficieris,sed extra moti Cutinis. erum, ii hac positionem, sic Primo sic, quia
tunc idem edet causa sui ipsius Secundo, tua ellet causa, quando non est mercio. Tunc causa, effectus non simul essent, Messent. quod cainen Vult Ari t. s. Meth. . Quarto, tunc finis non mouerete, scien , quia nondum eit Ad primum motivum dicitur, habere ret. u nos in stat dupliciter primo, quia omnia sunt ordinata, Scipiam cst liud, quod appetitur. Secundo, quia eo causante,alueia
loe cῆuia.... tunc clico, naia extra hai et rationem optimi, primo, non lectitulo moclo. Ad ieculidula negatur de causis mediatis, vidie uni cit, cibio luat tuIn mouet ei sciens Ad Auer dico, quod finis
vicia noue ut nuta, idest est res, propter quam quis operatur; sed haec mota methaphorica non potest sibi cor petere, rus ut habet esse
in mina Leicia opimo est Scocist meth. I. cc S. Thom 2 2. P .diceiicium, quod finis tantumesi cause, prout mouet suciens, sed aluum nouet, ut habet eis in intentione, ergo vidi tantum est causa. Et Auic. 6. Methap. desine loquens. ait, quod causa finalis nolit V muentae tia, sed cantum est in intelmone agentis Hecoue opinio sic paret. Primo rinis eo modoest causa, quo est priore Ii divi, sed sic est tantuna in timentione,ergo Secundo Eo modo est cau- .sa, quo non liabet ratio em causa , iud sic autum et tui utentione.
92쪽
Prima dist. Quest quarta, lib. primi. α
Tertio. Eodem modo est causa quo concurrit cum agente, sed tantum hoc habet in intentione Hisque patet haru opinio cOInmuni et Ota. quod aliud est ellie per quod agit, iropter quod agit . Agens agit Ier causam formalem , cli agit propter tinem. Dices, este aus non ahet perfectius esse' i. am luat causa, sedestectus habet esse reale e go, o c. Dico Prosositio alluinpta, scilicet, effectus non habetie rectius esse, quam tua cauti et talia Nam compositur est pei secti
materia, 4orma, de et metus est periectior sua causa quivoca, rartiali minus Principali, de sua causa instrumentali, vel dic, cum causa habeat este spirituale habet este perfecti impliciter, scd non Penu et ius esse tale. Adhuc dices, inmumata mouentur propter incin, cnon habent causam tinatem . Dico, quod inanil Ilara Pi Gui Enem. quem non habent in uitentione et tamen in intelligentia diligenae opus, rus emni naturae est Drus intelligentiae, Auer. et Meth. 4ndem dices: si causa sinatis causat intentiolraliter, tunc h2Mici dediti imum modum causandi, quomodo ergo erit caula caularum ex Auuic Rei p. id prouenit ex periectione causae inalis, quod causet secundum elle cogitatum, id enim non conuenit alijs causidi, mouetqus alias causas m quoquo modo continet causationes aliatui caui,
Prima disi. Ques quinta, lib. primi.
x Dωbus CCOTVS b. t. d. I. in . ad senultimam indicit Sensus nondu-xcit, sed ducitur ex Dainai c. lib. 2. cap. 24. Ops Osrtuna videtur habere lib. r. d. ubi dicit Sensus te habet actaue ad sensationem, ergo non ducitur. L. r. Resp. Moti dictum, dum dicitur Sensus ducitur, idest, non agit libete, sed naturaliter, itaquod non potest nonagere praesentato obieci, at non negat, qu utentu ac liue se habeat ad tensauouem. Hac illosa est 1coti lib. t. o. I7. in . a. Dcebara Scotus Lb. t. d. t. d. s. Ed arg. . Q dicit. Quod Deus si uitur se ipso. postium sic patet. Si Dcus rueretur nobia, egeret nobis, eam siti uicus se i Lo eget se ipso, quod est allum. Iscas. Resp. Ricardus lib. I. . . it. 2. Ivsp. eg t Consequentiam , quia
nullus pios me indiget se ipso sic luci Muruit te ipIo sine aliqua indigentia, aut quod egeat se ipso.
93쪽
net Deum esse initInnuum ui vigoie, idque peti
tam queli ostenditie ab Amit. 8 Phis argumetuum desumit, ubi probat primum mouens elie potentiae infinite, quia mouet motu infinito, sed luec conclusio non potest telligi , tantum de infinito duratiotus, quia per uuinitate solentiae probat, quod non postilesie tu magnitudine, non repugnat autem magnitudis ni secundum Arist. rotetitia Masinita in duratione, sicut potui in caelo.
Oppositum habet Arist. primo Plin. I. ubi vult. Non dari inlinitum secundum quantitatem , nec sccundum iotinam, suu speciem, silest
intensionem at pellectionem. Mor Re P. Doctor subtilis in P. unol lolu piunc. tracaat disula dari infinitum invigoie Ioannis land is P ut . Suess. ix Meth. licunt haberet tentiam infinitatim duratione cum cauralitate prima super motum eternum, inferre primum morulem non eis e in magnitudine.Dic m- Pugnationes contia eos, S alios modo dicendi, ut no sti. Quod D sit infinitus in vigore patet ex Aristi . P. iii 32. Non dister esse a posse inDeo. Tune infinitas i notis est Pollibilis, ut patet in concinuo sui sibili in infinitum ergo S uisitura, virtutis, si cit possibilis, erga ibi est item et de generatione 18 Nacui ala Pe iacit quod melius est sed inlinitas intensiva est melior non inrensiua, ergoo c. patet etiam ex Scoto a. d. i. Ad Dictum Acili adductum ii co radictione, dico, quod exponit se per li, ecu udum speciem incelligere iecundum quarlitatem, cibi vult, quod non dccur ins nitum ita maguitumne, nec aqualitate. Dices s Dei. eliet infiniti vigoris, di effectunc corpus actu
infimium, vel saltem maius, quam nui. sit primum coeliani. Deus rosi et illud mouete pacet ex proportione inici motorem, ilia Vale. sed consequens est contra Phil. 2. ccx lini. 5 42. Meth. r. ubi vult, quod si voa ella addet et ur coelo, vers metui 1 luisset coeli in buti L. initi in non moueretur, vel tarda iis , cum latiς tione moueretur DP
eo, quod noli posset iunc caelum moueri, idque rei accidens elici. nam tale cori us Occuraret omneus actum, ep gnantia non essct ab intrinseco sed abistrinseco Vc dicas, quod cies ceraclo eiu elasiensibilitas, crescet et quoque vinus, ct tineo tas doliata id esset resistentia ui mobili, quanta esset vulus mouetitis, iota ei criui.c aliquis morus, quia actio ni a prosortione maioris quantitata , pr te primo de generatiotie vel ius sinem. Sed quid, si celum ritici maius δε non nisinitum J Non mouet e tur, vel iii:Cuemur, cum ad fatione motoris coniuncti orbi moueretur, qui dicitur antina G. bιs, nostra cie modori Pimi, qud est Iunia , UOIn . .c adnuc.
94쪽
Secunda dist. Qir est prinia, lib. primi '
Amst xx. Meth. s. vult intelligentia se excedere Iecutulum numera Olbium, quod non euci, si Prima esset lintra iuvigore . Tum,inn-nitum ducit imperfectionem, quia carentiam termnii ergo non est in Deo ponendum. Dicendum ad primum, quod verum est de intel genujs unicis Oib. bus, non aulcm de prima, quae non inutur Ad ab terum, procedit de ins nito negatiue, seu priuata , non avium de finito conta me Amplius dices. Omnis virtus saltem a posteriori manitestatur nobis per aliquem suum essectum , sed nullus estectus reperitur in sinitus. Tum , sequeretur equalitas ominum aliorum a
Deo, quia quodlibet colum distat in inlinitum a prima causa ergo eu equaliter distent, erui eius de persecatonis Ad primu horum dicistar, quod enectus de iubilo productu manifestat nobis infinitatem ipsus Dei. Sed haec responsio non eii Phiis; ideo illa propositio est vera de potentia univoca, monequivoca, sicut est Deu1. Ad alterum, nobilitas unius e Iiectes ad alteium , non attenditur penes hoc, quod non magi, stet a prima causa, sed quia omne conueniunt in Vua ratione cum Deo, cilicet in iubiecto, quam rationem unus enectus,
biliori modo participat, quam alter vel dic omnes effectus equaliter distat, ad hunc iunium,scilicet quod quodlibet eoium infinite exced, tu a prima caula, tamen inequaliter quo ad hoc, quia unus ellectus
articipat quas participationes, quas alius non participat . Adhuc dices Arist. Io Meth. 7. habet, quod omiuum est una mensura, dc Auer exponit, quod est Deus; at mensura Onurium non potest e se a inlinita, cum debeat esse notior mensurato , etsi esset infinita, non esset notior , cum infinitum sit ignotum oum tertio de Anima te. omnipotentiae activae correspondet passiua sed huic infiniis virtutiae tuae hil videtur infinitum palliue sibi cornipondere. Ad primum horum Scotus d. 8. I. I. negat expositionem Auer. Ad illud Arist. die quod talis mensura est notior naturaliter,licet non quantum ad ii strum modum cognoscenda,vel dic, quod duplex ei mensura, una per sui reduplicationem, talis est notior mensurato, alia per via tualem perfectionem, ut est Deus, d de tali mensui aialium est, quod debeat esse notior mensurato Ad alterum dicitur, quod alium est de potentia activa, que agit nullo priesupposito, aut quere responsi
nem exprima Prol. questione. Iterum dices, talis virtus intinua eliociosa quia non exit ut actum ut infinita, sed ut finita rum virtus illa proportionatur primo mobili sed tale est finitum Dei. i. Ad prismum horum dicitur, quod verum est de potentia activa, quae ordia: tur ad aliud tannuam ad finem suum,sicut non e it prima causa . Vel dic, quod exit si actum non producendo intinuum est ec um, ted procucendo eucia inlinita in itinnitum, quae, quantu est de se pol set simul Producere. Vel dic, quod non exeat in intinuum e tactum, non est ex sui desectu, sed ex ratione motorum secundorum, siue quibus in via Phi non potes exire in actum δε hoc eit quod solet Scotus dicere quod causa secundae ieqnnuutur propter imperiectionem est cluum. Ad alte, , nego quod illa virtu proportionetur Primo inhili Na ab Auer. latur moto finite motionis, tui est appropriatu ,S r oporticnatus olbi, datur motor infinitae motionis, qui est ab or
95쪽
3. . secunda dist. cst . prima lib. primi.
D miles auctoritates resp. quaeice et Scoto lib. I. d. 2. LI. tu. vltiminc. I .ces Auer ait, quod motor halici de iccitatem crminatam,
cu naturam te a. arula . Rei i ii iustu Auer de motoribus ursi
rati. Et si inites, Om Ius motor liaDet notionem Ierminatam Veis rum eli de moloi , qui est, ut iis, S amina olbio. . laeda'. Scinus lib. I. d. x stir auri, dicit Proprietates entis infinita relativa ad creaturas,tinmediatius ih habent ad illa, que sunt media in demostr
tioi. quia,quam proprietares abiblutae idque consimatur a Scoto d. a 6 primi ubi vult, quod Christus tu Euangetro nominauit personas Eluuias nominibus relativis, tanquam notioribus nobis, addat. Sidicazur. Hoc Iecit Para, Rex ccc nobis est magis notum . quam si dicatur, Perius vel Ioannes hoc recit Oppositum sic patet . Nam videtur, quod relatiuum sit notaus absolui , cum semper si esuppinii absolutula, Lue otus 16.primi huic obiectioni resp. quod osscia sunt notiora per totus absolutis Modo evectivum, initiuum iunt, vel saltem equProllentia nutibus respectivis importantibus Ortica conurmarar occit ex his, quae habet Scotus s. d. t ubi ait. Quod in pallioni bradisi uiuestis entis , licet illud totum disiunctum non possit demonstiari de cute tamen comuniter sumpto illo extremo, quod est minus; bile, de aliquo ei. teporesi concludi illud extremum, quod est nobili tib sic ut lectultur, aliiquod elae et inlinitum , ergo aliquod est infini tum Dices, quare ex dependentia licet arguere uadependentiam, dc non e contra. Et ex causato contingenti, diluto licet arguere a 'i m I.cccssariam, Scii.f. nitam non contra Rei p. lna elauii ieri Limodi licet ex uno aliud arguerem non e contra At relatio crea tu .ae ad Deum est tertij modi, viliabet Scotus lib. I. d. . in .cla d. 3O HOcciden habet Ant. Alid. s. Methap. ij. Idco ex uno lιcet aliud arguere, de non e contra. Vnde nota, quod Proprietates relativae sut ita Pramum enectivum rima in initiuum . Primum independens Primum euutiens ecc Pioprietates absolu a sunt iste Haben inlini. tum intellectura, infinitam voluntatem, ini. nuam volitionem, vola
tioque ela una, e . Gellectio Vspectu omnium, de istaeque proprie Ia Le,. blblutae sunt in m realiter, sed respectauae iunt in Deo deno. minacione extrinseca, Vt Caula, Gubernat Oi Sc ut habet Scotusum d. l. Larres, unde est, quod proprietates relativae sumuntur inde- moniliatioue quia ad probandum existentiam de ente innuito inariae diatius, quam proprietates absolutae ' Dico , quanto aliqua iunt rei, vel quiduitati P. O imiora tanto immediariora uni in dum bitia tione propter quid , 5 tant remotiora iii demonstratione quia, de uanio sunt aliqua a te, Vel qui diluate remodiora , tanto iunt Hauri
ter quid illacobus scotus lib. I. d. 2. L I ad G videtur innuere dari causam exemplarem,lus verbas, quod additur de causa exemplari Oppostum haber Ariit. D Mech. r. a. Et a Piuisar ubi numerans cauἱas , tantum quatuor tene a posuit. car. Rei p. cotus non ponit causarn exemplarem tanqua distinctam ab alijs uatuor causis: Unde causa exempliaris citcruoddam efficiecs, e I ucitur ad genus caule Ascientia. c quia vicat Herac quia: P.M. iu
96쪽
Secunda dist. Quest prima, lib. primi t
e 2 qui posuit caurum exempla in esse aliud genus cause dutincturna quatuor genta ibus Maduertis, quoa musti Iheologi appella cautam exemplaicinio niatu, cic sic accue poteit dici cauta io nialis .sed ruiti eli, quod nisecreduci ad genu, causae si in Clelltis ἐnam etsi sit forna, non cibi male operate,sed est toriria, per quam operans operatur, queracbet redaci ad ethciens. Vnde Auer. lib. I itu Deitrua Disputatione initia in uiae ponit Deum dicientem, finem, formain Onianum, quod lici uelii tur, quia efficit, &im Omiua, α Onuribus dat lorinam. Iarobari cocus lib. t. d. x ini ad la videtur ponere infinitum esse possibile. γpositian huius sevcit PiulO:ophia aborrens ipsum inlinitum. Laecas. Res p. Scotus conceda inlinitudinem contormiter ad Plutosophum i tum ascendendo, est accidentaliter ordinaris, et sunt iii uidua sed
non potuc inlinitu leni in effetitialiter indinatas. Quaeres Anana nerationibus si proceduciminiimium. Resp. Parnsienses et de generi
in vita in fine dis vae Quod in lus, qua diuerunt specie, generatio
Perpetuat iecundum circulum . non ut rectum ci ratio est. Quialpecies sunt,u.daei atra nas, qua dili unt numero, generatio perpe- tuatur in Iectuin , non iucundum cuculum. lacu est. Quia in his, po ei procedi in intinuuin, c. s. aesius Scotus lib. I. d. r. in i ad I ait Causa per accidens est, quae non secundum naturam propriam, sed iecundum aliquid, sibi accidens caulat. Uppos cum eius videtur tequi. Nam tunc igius calcfaceret per acci deus, quia pei calorem, qui et sibi accidens. eas. Rei p. a tua, icta coi t. glira per se ignit, ter accidens calefacit. Vel dic, quod Scotus per caulam per accidens intelligit ea, quae accideatalicer, o nota necetiario Vniuntur, ut me lacus ediscat, alburnlegit, nigium canint, c. Vbisca accidens,in contingeuter extrema nec coniunguntur sed non sic se labent ignis,ac calor, quia de si per accidens, incia necessario Vniuntur il , coasirmatur per exempla Millus Methaph. a. ubi eae inplincat sic ut Pol cletus est liatiue tactor, Sc musicus, cic a.bus, ac statuae iactor. Et doceti, Arist. quod eis ordo in causis per accidens. Nam Vna eis propitiquior causae per te, vin est remotioi POlicletus enim respςctu ita tuae faciende, ei prinpinquior cause per se, quam sit album, o muscum. Iacobur, corus tib i. d. a. ini ad I dicit. In causis per te, Se in causis essentialia
in ordinati et cauialitas alterius ratainus, Orduus, in tu rior cit persecator Lid. 3. Pruna in s. dicit. Quod causa quanto est rem tam tanto citi tectior. Oppositum huiu uic apparet Crium est re- Inotior caula, quam nonomo iugcueratione troaunia dc tamen non est perlectior noimne . . IAMAE . Res p.rauaiulo dicitiai', quod celum est causa, accipitur celum pro agrega in ex orbς uitelligentia, .. , modo uti Persecatus holniae. vel dic, celuiri est uobilius tomine ratione causae, non autem in ratione entis. v. acsia . Scotus lib. i. d. a. est ad . Ehcit ex Arist. Si causae etficiente' procedunt in inlinitum, ergo nulla eit causa edidiens, patet con equentia si caulae sunt urisoatae, ergo nulla e . prima ii: non et prima, nec aliqua loquens, ergo nulla Oppositum sic patet. Ratio enm Scoci, Aoitu videtur peczre principium. Nam cpponit omnes caulas eue inedia asi elleucianaia , ergo PIAIuppon. ii Imum: vituNum.
97쪽
Secunda dist. Quest . prima, lib. primi
Tmar. Resp. Antonius Andr dicit, quod ratio Scoti, inrast supponit quod omnes caulae essent media per abnegationem primitatis, e initam non enim accipit Philosophus quod elsent infinitae causa medie, positiue , ed negatrite, licet Per abnegationem primae caule sinplici-
Deo;ar Scotus lib. I. d. a. in I. ad K. in . prob probat si . quod sit impoliabi. lis infinitas essentialiter ordinatorum. Tum in quia superior causaeli persectior in causando ergo in infinitum ruperior est in infinitum perfectio , dc ita infinitae perfectionis, causando, o per cons
ques no causans in virtute alterius, quia quaelibet talis est im perfecti causans, quia est dependens ab alia in causando. Oppostum se pareunam opponens concederet,quod in infinitum superior est in infinitum perfectior, sed non sequitur ex hoc, quod prima detur, at quacunqralia data daretur superior, perlectior. , Iucat. Res p. Iranc a Luciritοι irituit rationem Scotieuidenter coneludere. Po. iratur quin A. causetur a causis ecthntialiter ordinatis, omnes in actu
simul concurrunt, e superi' est perfectior, de in infinitum perisistior, c illa, quae in infinitum est superior, actu concurrit ad et Tecmi A. igitur erit ibi latus; quia illa, quae in infinitum est perὶctior si ponitur causata, non erit in infinitum persectior, qiria causa illius, a qua dependebit, erit perfectior. Noa valet ergo dicere, illa prima nor, potest assignari , quia aca quacunque , adtiue superior erit assignanda. sic in insinuum, quia, Quaero a te, an omnes cause essen-rialiter ordinata concurrant ad essectum A si non ergo non erunt eGIentiat sic ordinatae, quod est contra suppositum sese, ergo danda est aliqua iii actu, quae sit in inlinitum perfectior, de superior, de ibi
erit latus, quia illa non erit causata,nec dependeret ab alio. a. Iacobus Scotus lib. I. d. r. Q. r. ail K. dicit. Quia aliquod subiectum est mutatum,ce ita terminus inutatiOiri incipit esse in subiecto . Oppositum sic patet Materia prima in creatione tua mutata de non esse ad esse
gestamen ternatims,ulast forma non cepit e .se in sublesto, quia uitereata in torritis, ergo fallia est illa consequentia Scoti, si subie tum est mutarunx, en 'cerminus mutationis ilicipit esse in subiecto. I, e . Rei p. Consequentia Scoti debet intelligi de mutatione subiectiva, e non de mutatione obiectiva. Dices in corruptione hominis mutatur subiecturi . tamen terminus mutationis non incipit esse in subiecto. Dico, quod Scoti dictum intelligitur, demutatione subiectiva perfecti tua . non de mutatione subiectiva deperditiva. ro cohus Scotus lib. i. d. . . t. ad O ex Arist. 8. Methaph. to rorme se habent sicut numeri. d. 7 sic exponit, sicut numerus additus numero,
ria: speciem, quod ita gradu, additus formivariat speciem ac intelligitur de gradu specifico. Ex quo habes, quod et mentia cuiuslibet spe- ei e constitit in indiutabili, donon suscipit magis, minus Oppositum habet Arist. in Praedicamentis, quod scilicet quantitas non luscipit, magis, de minus.
I cait Resp. invia Scoti species non suscipit magis, c− idq; tenent O cam. Adphon Anti Andr Zerbus, de via communis, iis auctoritatibus probatur. Prima est Porph. cap. de differentia, ubi vult, quod dicterentiatis alis no suscipit magis, de minus,ac ait sic. Vniuscuiusq; unum esse, Sc idem est, ne intensionem, nec remissionem suscipi ia
98쪽
Secunda dist. Qia est prima, lib. primi
Secunda est Auc' sex principiorum dicentis. Forma est simplici. Zeinuariabili ellentia confitens Iertia et Arist. in cap. de ual ubi dicit. Quod uicitia non iu&iDt magis, nec minus, quod tanuit O. . tingeret, si talis mima secundu in eis e specilicum, ulcipei et magis, milius. Huius tamen Opposivum tenet Thom de Argenti quem recistat Alph. lib. I. d. 7. Adtorinam ctic, ut scis. IIacobar. Scinus lib. I. d. a. Q. t. ad G dicu Linibile e X ceditur a fine in nobilitate, per consequens iniersectione, ciues Arit t. t x Mcilias h. I. Scalibi. Oppositum sciaret. Nam beatitudo est mus noster, ta tamen homo est perseetior beacitudine. Iueas. Resi. Ich dicit. Quod Scotus loquitur de fine ex natura rei, ad quem ordimantur alia, siue de fine praeexistente . non acquisibilia ei Oi ei uonem. Vel dic destine cui de gratia cuius. 1. Iacobata Scotus lib. I. s. 2. Qir. ad indicit. Nihil potest non esse, nisi cui aliquid incompossibile posciue, vel piauatiue i inest in esse. ira Dium habet lib. 2. d. t. in I. ubi alti Quod compotitum ex materia, Moima, da to quod non hiscat conciarii. moti . cetis est tamen coriuriabiles bextrinseco, Mab intrinseco poliet desine te esse , de non tantum per in compossibile rosciuum, vel priuatiuum. ZMat. Reip. Scotu Pea incompollibile liuellexit formam oppositam, seu disp.
1atain incompoliabilem in eadem parte materie, ulciaco compositum non habena contrarium vincens, adhuc est corruptibile per incompos sibile, cilicet, ex torma incompoli bili iii eadem parte materie in lecti uicompotiibue positiuum, incompoli bile autem priuatiuum, L
tenebia sucis, desinquam, quod tale compositum non habens cor Mariuin uaco corrupitur ratione as petuus materiae Pretentis aliam lotinam incomposibilem imi mae, quam habet Vel dic Scoti dictum habine veritalcm, in compositis, o non in simplicibus. Dices Ange. ius. anima rosiunt non esse, di non Per incompos ibile, priuatiuum, vel positavum inquam, rationem Scottaesie Phisicam. adimi. Est eniti Iacio desumpta ab Anuicen ideo res p. negando Angelum animam elae corrui tablics. Vel si concedatur coriumpi, hoc clit tantum ad coiiuptioncm compositi, ut habet Scotus lib. a. d. t 7 Inllabi, tan. d. iii Macerias rima potest non elle, tamen non per uicompostibile tositiuum, cliii uacauum. Nego. Materiam primam vi via Piul. Duedcsnete eue.
ε 3.ως μέ Scotus lib. i. d. a. Q. . ad Q. dicit. Nulla causa destrue e potest aliquodens proster repugnantiam sua effectus ad illud, iuste tectius, o intensius elle suo euectui det, ouam sit esse alterius destiuibilis. Oppositania sic fatet. Nam ignis desti uit lignum propter repugnantiam
iui uectu, icilicet ignis geniti δε tamen suo et lectui non uaciei se elius elic, quam si e ligni. Etiain albedo, cum sit meu iura coloria, est pellectio nigridia.e, tamen sepe ad coiruptionem albedinis fit Iai Piudo. Similiae r caliditas 5 λςiditas, humidicas, de siccitas, sic se
habent, qui via specie, est periectior alia, imen inter ilia, est mutuus ciansituS, eigo non semper causans dat esse perrectius caluato, quam stelie ei uicompoisibili suo este lui deliruibilis. ζψ . Rei p. Aliquid elic Perientu, ad presens liat multis modis. Primo in enim tace. Secundo, quo ad Iotentiam activa,& iesistituta virluce activa, e
99쪽
3 4 Secunda dis . Quest prima, lib. primi.
do et in proposito. Unde genitum vincit, ut in proposito est . vel ex alui ama, vel ex praelaucia agentis fortificantis genitum. Vnde ex Priesentia ignis, duo gradu caliditatis vincunt sex gradus frigiditatis uxaqua. Dices. Ignem hoc tacere, Sc non illos gradus. Dico, quod prc- ueniuntur, Se si non praeueniuntur, hoc posset iacere virtute agentas. Similiter dicatur de igne genito, corrupto. Demur Scotus lib. I. d. a. in I ad Q. videtur dicere, quod substantia suscipiat magis, Minus illis verbis. Nisi suo elie tui det intensius, o pelle
ctius elle. Opposituna lubet d. 7.4 in Methaph. s. quod subitantia
non intenditur, nec remittitur.
Lucar. Resp. Illud verbum Scoti, intensius, tersectius debet exponi, idest vi tuosus. Et nota in via coli substantia non suscipit magii, utinus Ant. Andr Li. Methapli uir tenet substantiam ulcipere magis, minus. de his di cibum est alibi. Iacobus Scotus lib. I. d. r. . ad inprobat , quod non possunt esse plura necesse esse rinaliter tribus rationibus Oppositum habet lib. t. d. s. uis. quod possunt este plura necesse esse sorinaliter. Lucas. Rem Scotus d. a. prum non probat absolute ad Plui quod non possint esse plura necesse esse sol maliter. Nam oppositum tenet Aa primi l eo citato secundum Phil. at vult probare, quod repugnet este plura n cesse esse Orinaliter, is se, tilest pluia necesse eue pruna, de non
Dcobus Icotus lib. i. d. t. in . ad in probans, quod non possint esse plura ne,
celle esse, sic ait bi duae naturae sunt necuite esses, aliquibus rationibus propriis realibus distinguuntur dedicatietur rationes tatae in oci autiunt tormaliter necessariae, aut non c. Oppositum sic dc ducitur.
Deus. creatura conueniunt ut ente, Vacturum Pea ratio.ies, illo ierentias sorinales, tunc ili g, aut sunt necellicae, aut non,&c. TulN.
in Deo iunt attributa, Essentia, quae disterunt forina uel, ut patet d. ε primisi. 4. tamen quodlibet cocum, formaliter elluccelle eia ergo Deus erit plus quam necesse esse. Liriliter persona ancludit rela tionem, milentiam, quae lauerunt formaliter, coinen quoliba eorum est necesse esse. Haec Occam.
Lucas. Resp. Ad pr. dicit Viger. quod Sco loquitur de entitate signata in ictu ali istenuinoa autein de conceptu commutat. Adde tu quod loquitur de conceptu, qui eli ibi ex natura rei cuiusmodi nou ei conceptus eii. tis Vt declarat Scotus d. 8 primi Ad illud de relatione, taetis emtia dicit. Quod propositio Scoti debet intelliga te quacunque ent nate quanta scut non est relatio, sed tunc remanet diniculi. a. de Euentia,eu attributis. Ad hocque sic dicit Lyclietus. Quod eui attributa sint formaliter necesse esse, tamen, ipsis non existentibus per impossibile, adhuc Euentia est necesse esse. Ratio ergo concluderet contra Scotum, si huiusmodi alti ibuta elsent rationes necessario essendi in Deo, quod non eli verum ino, si apsa attributa sint sol mes iter necesse elle, Ohil maliter tamen propter identitate, quam habent cum Eisenua sunt nece te esse. Ad id, quod ait de Ellentia', relatione. Dicitur u LRelatio non e . t formaliter necesse esse, si est ratio de necesse esse, cici sinito, de quo alias sortestora necessitas est propter identitatem realem, quam habet cum Essentia diutina. Dices. Si uisentia est necet,eelse,4 etiam relatio, tunc ellit ibi aliqua composio ReiP. Scotus d. F. privu
100쪽
Secunda dist. Quest prima, lib. primu
primi Q 2. 46. d. t. Quod iri finitas tollit omnem compositionem,
ex eo quod inniano ix pugilat habete Ialio item Iarta .r . Deεἶus Icotus lib. I. d. 2. in I. ud R. dicit. n. e mmedia. raecessario mouet
eam, siue aliud, i mediated illud nece hario motum mouet voluntatem necetiario, quia mouet ex hoc quod mouetur ex quibus habetur quod uiter voluntatem diuinam, d ciea iam nulla est causa ira dia. Oppositum videtur habere lib. I. d. I . Q ubi vult Corpora celestia esse super intellectum ad Voluntatem noliram. Luc.ει Resp. Dictum Scoci intelligitur, quod corpora celestia sint indirecte super nos, scilicet in quantum habetit vim compleae tonandi partian sensti uani, ut ibi clare Lacet. 33. Dciaara. Motu lib. I. d. a. Q. l. tam dicit, quod causatur ter qu5cumque partem motuS, nece ituri , ineuitabiliter causatur. Iositim sic patet, nam substantia non potest causam se motum , cum accidens, ex II. d. ιέ. V1 . Ut posticelle latio ibi malis pioducendi substantiam. Lutas Res p. Scotu lib. t. non uitelligit Per motura caulam subsantiam , sed, τι habet Arist. et de generatione t6. e. 8. 5 Scotu, lib. 2. d. .Q. 3. alibi, Motus amitin Iacit ad actionem , quia eo adducitur agens ad debitam distantiam,vt agat,3 alio modo non agit,nec est ratio agendi. Iacobus Scotu, lib. I. d. a. in I ad R. sermonem habet de neces litate ineuit biluatis. Vnde scias duplicem fore necelsitatem,ine intabilitatis, scilicet & immutabilitatis, prima priuat actum. Potentiam ad oppositu in .secunda priua tantum oppositum prima dicitur necessitas simplicuer, secunda iecuti uiri quid Ospositum habet b. a. d. g. in v. t. Vbi praepondera necessitatem immutabilicati luper aliam , reo videtur, quod iecellitas inmutabiti.acis sit magis, .simpliciter ne- cellitas, non alia. Incat. Resp. De necenitate neuitabilitam, Se immutabilitatis loqttitur doctor nostet o prinu&tib. . u. s. in I 3 S I Quol. Necessitas immutabilitatis competit tantum te is , nece,sias autem inevitabilitatis competit concingentibus; quae tamen non contingenter fiunt, siue permanentia, s uelii estiua sint,necessii ineuitabilitatis priuat actum.
e potentiam . Deus sic tali necessitate dicior necestarius; ne cessitas vel immutabilitatis tantum priuat os positum actu succedere , sed dimittit potentiam ad illud, d sic deletismata contingenter a D. Iuntate divina,&rintellectia ab intellectu diuino, sunt necessaria talii cessitate. Ex quo pacet,quod ali necessitas nieuitabilitatis est necessitas sinpliciter absoluta, necessitas vero immutabilitatis est tantumne cecessitas secundum quid. Hi notatis dico ad contradictionem. In permanentibus praeualat necessitas ineuitabilitatis , cli non potest in talibus sine alia necessitate esse , etsi non in ipsis, saltem in
suiScausis, sed tu succaeris uis,t.in motu d maxime in via Phil est nocessitas Hie uitabilitati, sine alia, quia alia talibus repugnat 3. talis necessitas ineuitabilitatis iiii Otuent ex necessitate immutabilitati Sin a ausis ipsius motus, sicu; Scinus nutuluam praeponit necessitatem im- Inutabilitatis alteri .ece,stati. Et crab, tenendo quod Deus causet ne--cessario ad extra , tunc laetitu multa coli tingen . , sed non contingen-
ter,c alia sue sint successima, siue permanentia fiunt ineuitabiliter' ἰded non immut: biliter. Gaub ubest necessitas ineuitabilitatis siris. necessiritiunm abes Hau . a Seo tua