장음표시 사용
141쪽
Tertia dist. Qussi prima, lib. primi.
ptu quidditatiuo cognoscetur,cum conceptus attributalis qualitatiuus ordinetur tandem ad c ceptum quid ativum, Iae us Sco us lib. I. A. . o. ad A. Ponti ens liabere conceptum ni vocum. no aequa uoc , vel Aties Ogu, vi aiebat Henr quod b.que in docti nisuo aueritur. Oppositu iii huius habet Scotus ni ct hap ac in logi
ca ubi ponit en conceptum aequivocum, non viri vocum habete. Ltiear. Reip. Elt quidem communis opini Ocn nauere conceptum aequiu umac non Unluocum , iram in Metti MLogica Sco eit insequi . At ira Senten. ex mente propria ponit, ut reuera eli, entin conceptum Vni vocum Deo,& creaturis. Si lupras ScotuSA . . voletis determis nare entis navocationem habet haec verba. Sed non allerendo, quia non consonat OpimoTu communi δ c. Igitur videtur mentem eius uon ville ens esse univocum. Resp. In .ind. 3. l. I. cum non sit locu Vii,
uocatiouem entis exam ultim pertia haud Scotus Do tor subtilis id ibi non alteruit. At d. s. l. r. 4. v bieli locus proprius, id alsertim, Ponat . Etiam, litera illa, non alterendo, quia non consonat opinioni communi, non est de lues a Scoti, at quoddamextra ab alijs additum. Vel dic, Sco. iii mitio tiactationis talis materi modestia aus est e bo illo, Non aifferendo, non quod res aliter, quam ponat se habeat. r. Iacobus Scotuclib. I. d. . ini ad A. Lcat . innis intellectus certus de uno de dubius de duobus habet conceptum de quo liccrtu Sallum a conce plabus, de quibus ei dubius. Elta maxinra Algarae S. i. su Metia.
lides. I. cap. 2. Et Auic. I. Melli cap. 6. Oppositum Patet rationibus eam maximam infri emibuS. Polio calum, quod ii iacco sit canis, pisci marinus, qua dicitur eua Caius,unus eoim saccum mouet, ua-men dubito, an ut Canis latrabilis, vel marinus 5 ita ex modo a seruendi Sco habeo , quod hoc uomen, Canis, eit ni vocum illis, quod iamen estialsum. Rursus Ego sum coetus de aliquo, quod eli animal, dubito an fit rationale, vel iriationale agitur ab his abltrahitur comceptu communis ni uocus , quod est talium . Nam genus non prae dicatur uni uoce de ultimis dirierent ijs vid et Scotus 1. d. . lib.
I. Etiam Certus sum de aliquo, quod est ens dubito an stens re
te, vel rationis, ergo crit conceptu 1 communis ni uocu5 altis duobuis
LGeas. Resp. IOan. Canonicus I. Phil inde viri uoc. enita,rcsp. In illocatu lumcertus de ista voce , Cani, Mnon de aliquo conceptu. Ad haec lenteistia parum , aut nihil est, nam sic et pol. dei et aduertarius ad Moti argumenta, dices, quod tantum eit certus de alia voce ens. Vigeriustic dicit, finiti casu, Deus non permitteret me dubium, sed me de altero certiorem faceret, at haec responsio abiciatur . Ant. Iromta aliter inquit. In illicatu, certus sum de concci tu alia malis ci non a de conceptu Canis, quia nullus elu, nec alius conceptus potest abstrahi hic ab illis duobus mediatiuS, quam concertu aut malis. Dices, non iniuuira tum certus de conceptu animalis, at de aliquo magis particulari talitum illis duobu communi. Resp. ille ei conceptus animalis communia praecise ni illi duobus per multa acci sciuia idcientia illum communem conceptum illa tantum duobus . Ad secundum, resp. quod soluitur ex illo Scoti verbo lubiectum includit praedicatum,na dirationales, destriationale non includunt aliquid quid dualiue . Alis ieri et p. ad illud , S ad similia argumenta, di concedo aut mal alium conceptum liabere a conceptu diueienta a Vr docebScocula Mecham
142쪽
Tertia dis . u st prima lib. primi
int eu . Methap. in s. conceptus ille vitiuocus est, cli sino . viii uoce dictus,ut habet Scotti lib. r. d. 3. Q. Ad tertium resp. rarit.
Roo. Prol. 6 C Onacus in de univocatione entis, in casu illo dici iit, Ego sum de voce certus. At responsio nulla est scenim aduersamus diceret ad argumentum Scoti . Aliqui sic respondent ex illo verbo Sc ti, sed in utroque illorum includitur, modo ens reale in altero illorum non includitur, scilicet in rationis ente. Et tbrte melior potest haberi responsio, in via Sco problema esse, quod ens commune enti reali, di eiu rationis si univocum, vel aeqntumum. Nam interius d. 29. r. expresse tenet Scotus en commune enta reali, rationis esse aequium cum At 3 Quol. t. r. dcclarius d. 29. Reportatorum tenet , quod est,nhiocum, desita in eius via problema est. Adquam magis partem inclinet Scotus,alias dicetur. 4 Deobus Scotus lib. i. d. 3. Q. r. ad C. dicit Obiectum creatum non eontinet inis creatum essentialiter, nec virtualiter . Oppositum habet lib. 2. d. 3. Q. s. ad Id ubi inquit Deus potest causa e in intellectu creato unam speciem distin tam repraesentantem Esse utiam diuinam, ergo aliquod creatum virtualiter continet increatum virtualiter. Lacas. Resp. Continere virtualiter potest duobus modis intelligi, vel tanquam obiectum cognitum , aut tanquam ratio cognoscendi primo modo nullum creatum continet virtualiter increatum, vi dicit Scotus lib. r. d. 3. Q. i. At secudo modo illa species Diuinae Essentiae continet Esse Ilam , scilicet viratio cognoscenda, non ut obiectum cognitum Idq; sentit Scotus lib. a. d. 3. Q. s. mmcob. . Scotus lib. t. d. 3.int .ad D. dicit Creaturae imitatur eurentia,ut hanc,& ut nuda est, oh in se existens. Orsos tu huius saulo inserius habet Scotus in istam et Quaest dicens. Creaturae imperiectae imitantur Essentiam Mevi. Resp. Nulla est contradictio . Nam Scotus eo loci arguit contra Hennqui concedit creaturas Essentia imitam secundum conceptum Dei in ' se, in particulari, quia non tantum imitantur Deunt secundum alia quod attributum, verum etiam secundum esse Dei, quod praesupponitur attributo. Nam vult de Deo non posse haberi aliquem conceptum quiddatatiuum alium a conceptu Deitatis. Idcirco concedere debet ex creaturis, posse conceptum Deitatis in se cognosci, cum ipsae creaturae Deum imitati no polluat secundum alium conceptum quis ditatiuum interiorem seu impersectiorem , ut Scotus ronit Deum posse cognosci secundum alium conceptum quidditatiuum,scilicet e turealis e secundum talem conceptum creatui eum imitantur,scque rer creaturam naturaliter cognosci potest, inconceptu tameu perfecte quidditativo. Rursus . non est aliqua repugnantia cieat ras Deum imitam in particulari, ch si impetrecte sinit iter stat aliquid cognoscere in particulari, distincte idest determinate licet id in do imperfecto concipiatur.3 Iacobus Scotus lib. i. d. 3. Q r. ad D. dicit Deus Vt haec Egentia, non cognoscitur naturaliter a nobis, quia sub Iatione talis cognoscibilis est obiectu voluntarium, non naturale. Oppositum liuiu, habet Scotus prima Prol. dicendo ad quaesiui o. in 3. d. lib. I. ubi videuir dicere Euenua diuinam esse obiectum naturale. LMeas. Resp. bicunque Scotus habet Esentiam Diuinam esse obrectum voluntarium , loquitu ut est obiectum intel eclus creati,quando vero ana
143쪽
νt Tertia dist. Qiasst. prima, lib. primi.
statuit obiectum natura e loquitur respectu intellectus diuini, o sunt verba Scoti luc d. 3. 4 t. Queres an verum sit Essentiam Diuinam spoculum voluntarium nuncupata I
Resp.Triplici modo id valet intelligi; Primo modo,ioquc do de abstractaua cognitione in uniuersali, sicq est talu Nam ex cieatus ita post mus Deum cognosceres Secundo mo lO abiti a liue, sed in propriae natura, ac sic Deus causaret speciem .d illincte repraesentancem Ei lentiam Diuinam , tunc vacui alucr ex non librio epresentat et Iertio
modo riuuitiue,& sic dico, quod Eilentia eit speculum meie liberum. . Iacobαὶ Scotus lib. I. d. . ad i. ad D. dicit. Naturali Via potiumus cruentae ad multo conceptus proprios de Deo. Oppositum huius habet Scotusa. Prol. inadf. ubi inquit . Natura iter naud pollumus ea uenare ad proprio conceptu ipsius Dei. Lucas. Rei p. Scotusa. d. l. O.lui cur de conceptu complexo proprie sumpto a sensibilibus, ut puta cognoscimus, quod aliquid et summum ens .ac summum bonum, uiui ulmodi Prima vero Prol. Q loquitur de Proprietatibus incomplexis, S proprijs, quae non sunt communes s&isibili,&insensibili, illasque viati turali ignorarnus. Dices. I a Iura conceptus proprios de Deo cognoicimus; tunc cognosci posset Deus sub propria ratione. Nego. Nam cum cognosco luminum binnum de Deo, non attribuo illud Deitati in se, citi particulari sed ali' curenti, quod nominamus Deum , via enim naturali cognoscimus aliquod ens elle summum bonum c. Naturaliter tamen ignotam quod illudens in se sit. Rursus conceptus sunt ita duplici dictet en , , quidam sunt propnj habiti ex proprijs , ij que ex natui non sitiunt a nobis cognosci, ut tonus agere contingenter c., de ius loquitur Scotus i. Prol. in Alij sunt proprii habiti ex communibus, seu excreaturis, Pens, bonum . Verum c. qui ex creaturis cognoscuntur. De his loquitur Scotus . l. lib. I. in I. Io. Iacobus Scotus lib. r. d.3. I. ad E. dicit. Conceptus persectior, simplicior nobis post bilis, est coceptu sentis simpliciter infiniti. Iste enim est smplicior, quam conceptus enti boni, vel entis veri c. Oppositumi ius habet S tuS lib. I. s. 8. in . ad E. Vbi inquit Conceptus su est persectissimus, quem possumus habere in via couci piendo DLum
Iu Res p. Et triplici responsione apparenti huic contradictioni facio sati Prior sta. d. 43. Bonum per se idem est, quod ens inlinitum, quia est ei independens, Mens per essentiam . Altera est si conceptu boni, re se sit persecti stimus, nor, tamen est simplicior, nam simplicior est
conceptus entis inviniti, quam conceptus enti boni. Idciaco liter a
Scota in I. d. . . debet intelligi cor uiatiue pellectior, Sina Llicior. Tertia est, conceptus enti boni est periecti l .mus resfectu uitellecto Practici, non autem icspectu intellectus speculatiui Adde, qua tori Bonita ellentiali es inlinuas, itaque ulcm est ironum per se, cens infinitum . Adde , 5 quinto, conceptus boni ei per c il imus, loquendo de concel abus attributo tum S non sinit liciter loquendo de conceptibus. De tu multa bstendimuς Prol. Q. II.Iacobus Scotus lib. I. d. . in t ad E. ait initima non ei attributum , nec quasi rasino, sed dicit modum inta insccum , Hanc eandem sententiam habet Scotus, quinta Quot opposituna huius patet ex dodrina eiusdem
144쪽
Tertia dist. Qia st prima, sit, primi s
Moti nam proprietas attributatis est infinita, propter identitatem cuEssentia. Tertiaque Prol. inad H. habet Scotus, quod omnes proprio rates sunt uatinitae propter identi talem qua habent cum sientia, ergo diuina Essentia ex te est is aliter infinita, sicque patet infinit dinem esse de quidditate, & rationi formali Essentiae damnae de non
modum intrinsecum. Latas. Resp. Duae in praesenti sunt sententiae circa infinitatem. Altera Scoti lo- clamatis, qua aperte admittit infinitatem modum intrinsecum; Quod quae ua monstratur. 'ommistis rationibus Franc. lib. I. d. i. in 7.3Illud est modus intrinsecus, quod habet modi trinseci difffiniuionem, eiusmodi est infinitudo, ergo c. Minor patet,modus intrinsecus i referente Scot 8 d. r. Q , est qui additus alteri non variat rationem formalem constitutici sic est de infinitate ergo, c. Altera est sentei via Alphonii os prol. concl. 3. qui innuit infinitatem de ratiotae osor mali Essentia diuinae Idque nititur ostendere Sco auctoritate superius in contradictione adducta. Ad quam contrad dissiluenda, dico. Vnumquodque attributum est infinitum sormaliter sua propria inlinitate, sicque negatur attributum fore sormaliter infinitum Essentiae infinitate. Ad id quod inducitur ex Sco. 3. inprol. dico id truncat adduci, nam ibi Sco ait Infinita inest attrisulis ob identitatem cum Essentia, taliquam ex radice, id ait etiam 1 inQuolint ex hoc nori infertur,quin in via Seo quodlibet attributum sit infinitum propria infinitate, Rursus. Ad millo quod Essentia sit ex se so aliter infinita, ira quod non ratione alterius,ex hoc tamen non sequitur, infinitas est de Haratione sormali. Staiastes, quod conuenit Deo circumscripta, su eo quod non est Deitas per se primo quudditatiue ei conuenit, eiusmodi est infinitudo. Nam circumscripto omni eo quod non est per septa inoia Deitate, adhuc Deitas esset ex se persecta formaliter,
non persectione ita ergo infinita ' Resp. duplex est persectio, nasumpta a quiddatate de sic dato illo casu assentia soret perrecta ait ridesumpta a modo, cisto pacto persci in tunc non diceretur vel
dicax,Tunc non esset perfecta, nec imperfecta, nisi negative, et ta- tum esset perfecta fundamentaliter, non formaliter. Si adhuc dicas.
Deitas se ipsa est persectissima,ergo se ipsa est formaliter infinita,pate.
antecedens Deitas est formalis ratio obiecti beatifici, quod non essetimsi esset persectisqinia . Ad hoc resp. quando Sco. Osul Deitatem is ratione in formalem sub lecti theologici non positi eam, ut ab infinitate denudatur, sed ut est sub ea. Instabis. Tunc ratio formaliς obiecti esset eus per accidens. Inquam, non absolute pono Deitatem infinitam eli rationem formalem, at Deitatem sub isto modo, quae infinitudo non constituit ens per accidens, quia non apponit aliquam se alitatem, cum istanodus intrinsecus. Et s*dicas. Nisi Deitas e Gset se ipsa brinaliter infiruta, haud verum esset illud Ansel. Prosol. m. 2 a. Deus est quo maius excogitari non poteli, si io aliter non esset intinita tunc maius cogitari siet. Res p. non intelligit Ansel. Deum, praecisum ab insinitate ditianire, at cum infinitudine, vel saltem sub infinitu lane. Rursus Deus,ut praeciius ab infinitate , est adlluc id,quo maius excogitari non potest. Sic a maioritate sumpta a Quid sitate; non autem maioritate sumpta a modo. Prior tamen modus dicendi est potiOL. Modu
145쪽
to Tertia dist. hi aes primi lib. primi.
I x.Iacobus Scotus lib. t. d. . Ea ad Edicit Enet includit via tua liter bonum e vorum ii se . Oppositum huius nabet Seo lib. i. d. 9. ad C. I lib. a. d. I 2. est ubi negat pa tio.ies det non lirari de eat , sicque non conti. net eas uiualiter, nec in eis co ait', nec in eis reali Lucas. Resp. qui luid Ant. And. i. et hap. Qi i. dicat,i ouocatis ne tu
uiuiue .id ii via Sco de ptam. Prol. ti diximuἰ Ad Sco. d. . l. b. I. quod colitiitele Uuetualiter, qua in , ita duplici erci vel virtualiter sinpliciter, Millo modo em titi me virtuali res continet, aut virtua- Iiter permit siue . illo modo ait Sco en bonum uerum virtualiter coturnere Sidica, Sco. . t. d. loco citato, quia,en infinitum, via tua liter includit verum infinitum , di bonum in itum . Resp. eniinsitiatum re uera, proprie haud infinitum bonum continet mari quod sic continetur, et Deli per participationemra Fuso Veio vocabulo non vere dicitur continere . Poliet etiam dici quod continet , si
non in elle reali saltem in ede cognito,ideli quantum ad noltrum modum cognoscendi. II Iarobur Scotus lib. t. d. ad E inquit Simplicita volens probare infini
tudinem persectiorem simplicitates communicatur creatum omninItas vero haud communicatur cieaturiet Oppositum huius habet Sco.
lib. I. d. 8 ad R. Vbi dicit ' infinitam lineam esse iii praedicameato, anima, ese mundus sunt infinita saltem a patre Lol, Lucas. me . Infinitudo duobus modis accipitur, durat Oues, Me si cacia infimiudointensiva, ut vigo te ullo pacto creaturae comoetere potest, sicq; loquitur Sco. d. . I. latet illis verbis Infinitas autem non secundit
illum modum, quo conuenit Deo. Infinitas aute duratione certo creaturis ascribitur, cuius meminit Sco. S. d. prim At dices. Si valet argumentu .n Sco. Infinitas est perfectior simplicitate , quia simplicitas cω municatur creaturis, infinitas autem no inprobabo ego a simili generare, ela spirare intellectu diuvoluntate ore perfectiorem, nam Hellectus,& voluta coin cantur , Ptiare , Vero, o generare, minime.
Res p. o si non eodem modo quo ut in Deo generare, e spirare ,
eo nia tice ita creata, is , siquo citara nota licet imper sectes communicamur. Huiusque Occalione in anima nostrae si imago Trinitatis Rursu5. Argumentatio tunc est bona, quando caetera ut Paria. Exemplum,ut Omnia, tirier quaesit compalatio, sint essentiatia, vi est intinatas, simplicitaς,que ambo sunt elςentiatia, in argument tione vero tua comparatur notionale ad ellentiale, idcisco non tenet.
Adde Ratio Scoli 3 d ptam eii quaedam persuasio. Nam in Deo est
summa simplicitas , quae creaturae minime communicatur. Sicut gi tur intinatas communicatur creaturae uno modo, non alio,ita de
simplicitate. . Iacobus Scotus lib. r. d. . in . ad F d cit dubitando si per eadem speciem represententur magis uniuersale, S minus an per aliam, maliam Idque habet d. 3. 42. Prim.Scottila omnes Vigerio ex epto' dicut in via coli eadem specie rercipi polle, magis uniuersale e minus Sic Ant. Iromb. 7. Mali Q. de cognitione singularis. Sic Petri. Tat. I. Phis Q .et. Sic Ioan can. t. mi Q. et Sic Aut And. 7. Meth. Q. I 3. si modum det, aliam partem tenendi. Sic Iranc. I ich. lib. I. d. .
146쪽
secunda dist. Quot prima 'si primi si
engulares iton potet repraetentare niuei sales, at aliud, Maliud debete. : . ex quibus vel bis videtur decli Te SCOLM ad aliam Laiiem, quod
Res p. Onuinuitim, ut Oi cum communi scola Seotistarum admittererere doni loci magia minusue, vinum sale reicipi AdbcOtum
quid. . d. l. videtur iti Oppositum, tripliciter es Iondeo. Primo Sco. eo loci alguta ad liOΠNnem , nem se concra Henr quo calu delum ti Lotis auctoritas periecta. Secuti do . Pecies milius' iuuet lati, Tebiae lenia Universales, non in inen species singulari lepraesentat ni ucisa' le; Nam elisa iacio de duobubiui uel saliburi nempe maiori, tam alio. muta de uniueis ali in singulati, uniuersalen singulatea heptae sentaba
te, debet nitelligi tanquam repraesentativus reformale . Ndmialtu moest, quod pecies singularis sit tormale reptaesentat tuum tam singulatas, quam uniuel salis, at non nega Scotus quin sit formale est a leti Laiauia sngularis, Uirtuale repimentatauum ipsius v uel salis. 3. Iacobus Scocus lita l. d. . in . ad h. videtur dicete ex illo vel cimaginanda montem auieuln, tensum Potentiam iore collativam. Orros uiuius
habet Seocus lib. t. d. r. is ubi respondendo ad in loquentque de
appetitu ensitivo dicit quod eius non est e terre. eas. Reir. In via Scota licet pluribuq in locu nemPe4 s. d. l. s. d. 4. LI. videatur anxius lemanere Scotus, an sensus sit vis collativa lirmius tene udum e Oppositum . Quoitiam cuca l. cie dcte minauit Sco.
lib. r. I. 44. vi dictum est, o ina. d. 33. sunt liaec verba. Proprie enim noli coiiceditur conferre appetitui sensitauo. Et 4 d. 43. Q. a. a. 44 liabet quod noti, sicque labes quid sit tenendum ita via Sco.
lle unum in re irectu ad aliud, vel ad eipium , ubi Loque essecluse .lu non poculi cognosccae,cum minime sensus sit collativus. At di in Leg. Aurieti,u, sit ducur suus Rei p. in lib. .d Q. in a. ratio ocerit as ignara liae , quod noli. D l. cuilus cium prasius onit compa
147쪽
ν Tertis dist . Quaest prima lib. primi.
nito loquitur quod quialem ab uitellectu nostro potest percipi, in tepotia vero l. diit. la ruitur de iiiiiiiito in pocentia, quod proiecto nO. va lettiuelligi m dice, tale nauum di. finiuit Ariit L Vul. l. 3. vidi eit Scocus s. Quot pate ab Ariit ubique P.us ergo innuitum εnpoceuciae .i cognoicibile, Resp. Infinitum duobus modisio eitc pi, Pro tarmati, icco noscitur inlinitum inlocentia, Pro tabluato, Se sic cognoscition Valet. Et nota innuitum p. tormali, aptica tui infinito pro substrato , quod cit infinitum in potentiis cuiadum quid , Nis Oii simplicuer, cum non m it si nul diuidi iecundum om- χ partes. Id lueti naum in potoma in via Scoti a nullo intellectu naturaliter pote .imcelligi. O.i ab incellectu diunio . Nam ille mel ligu omnes partes intinia, concinnas timui, cuiae Lelliquia ab tale inlinitum actu, e no pote. uia . Nec ab intelleta mea o. quia seni rurielligi part m polli arte, nunquam ad via HI inveniet. Isaacobus Scocii lib. i. d. . vii ad H. d.ci. . lui alua, ex Patis obiecti cO..cludit maiori tacem virtutis ini uelle tu ocius ex parte Obiecti somnii um . potentiaq, arguitu inlinita C ppositum nutus nabet ycciau lib. t. d. I. et .ad H. ubi tenet Deum potuille cieare, nam spectum diatia ro
pie lenta luem Eisentiam diuitiam, quae pecte no . e. t 1 ιιIHIudi
mea obiectum est inlinitum. Lucas Resp. species illa curus me inuti scotus lib. et cum non si adequatit uis
encia dce Obie tot ncc leprae se ii talaue . nempe, Ut me conas. e. tenderem faciat Elientiam, at tantum lepraetentet ccuni ut piOPosiaOncm
non absolute; verum per comparationem ad actum casu in . lcuc non ei infinita, s obiectum sit intinuuin . . . e. o l. duin dici cintus quod ex inlinitudine obiecti arguit ut ii itinuiso potentia , cx qui si racentia cognolcit quodlibet seorsum ter ecle quorum quolibet re quiri aliquam perfectionem, illa perrectio arguitu occultam luturias id citc b non valet ista consequentia . Haec specie repraesentat rem irinii nitam, nempe Ellentiam Diuinam, ergo e t insinua . iameia haec consentientia ei bona: Haec species repraetentat lini obieela ruergo elisunnita. Ratio cur non valeat prima constitientiali cust vepresentativum delicita repleseiuato intria te Ratio vero cur, 'leat secunda, et species reple: entans inhia obiecta, includit in se viriualiter insinuas ratione, rei ieientandi, quarum quaelibet dica alia rei iactionem distinctam ab aliis epi elenia suib. Ist Iacobus Scotus lib. a. d. Q. r. ad FI dicit. Non oportet actum Iaabere talen incidum, qualem habet obie tum, quia aesus lubri acione naiti potest elie ad obiectum tu ratione infiniti positum huius ei conani uitis illa tegula recepta ab Onatimns Obies uin serie Stius nablium,3 acla lacu i ei uestiorem. Ita lue obiectu in tu ninianum Periectius,racie iatutinuum actum ei sectio em
Itico . Rei p. Regulam crux t iustelli ea si . scientia de feriectiori obteisio Sotii ere it perte hior sicque simpliciter at lugenuo, e liveta at si in Q. telliga, v scienti irier se nO. solum esse nabeanc, quae est de rem
1e liori obiecto sit perte estor, sedecialia cientia inter se elaneris ea propoitionem, quam nabent Obiecta inter te, hoc modo nou elici erum Ari ira de Amina t. quando dixit. Secantur scienciari lias
148쪽
Tertia dist. Quaest. prima ni primi
g. Iacobus Scotus lib. . d. 3. Q. . Resp. ad 34 rinc dicit. Imellectus ereatus non .rotei comprehenderet cum . Nam talem ac lut natica obiectu ii vixabemu, nec ei possibile. Oppositu in lutius habetur ex Asottol. Sic curine, voco inpieliendatici ci a thςOlogis ais Im antiburicatos compreliensores. - . Res p.ri ei te intellectus creatus, etiam beatus, non solum Deum non a iet conlprenendere, at nec ullam creaturam potest compi et .endereio laco isto, conlequenterq; nihil potest comprehendese. Nam adoc tu Odiuellectus aliquid comprehendat, pollet , quod cognoscat illud obiectum 4 causam suam, ut cognoscibilia sunt , ex hocle quilui, nec auimam Christi naturaliter posse aliquid comprehendere, cum Oti cognoicat causam perfecte adiculus esectus, quae causae Liatientia iunia , sicque cogitatio comprehensu solum est in Deo. lam ea tu ut milvina incensive . Vnde Franc. lib. I. d. o . R. sta coin Pieι .eudere, Mapreliedere da iiii itur. Comprehent de te est altim
cete aliquod obiectu adequace qua tuu in se ei attingibile. Aprehem
dei eicio, eui, renitione intellectiva aliquod obiectum reicuere; isto ue O .lo creat uias Ozeu accingere Deum. Iamen Saepe inlacrἴ asciis , an ovocabula coni unduntur iuxta illud Pauli. Sic currite, v com fies .Ludaiabo in liunc Iunium alunt l.eologi Sanctam Pa maluit compi Lenibos. Et si alicubi teperia , Deum in tantium coin piloice. si lub ataone suillari iuculigo eo in Od , quo de clatat cotussb. 3. d. i . in i ablu ad secutidum Planci ubi reiciaciam dii lum . Aug. 3. L. L ,. is Dei cas. 3. Quod comi ιςi uditui, scientis cognisi tione tinnulta dicit. N Di est vitulligendum , quod abi plute niuatur, quia tui. Dcu non conari et eneca et te, sed tinuul cognoicenti,qiuae rei Leci ci I sc . . Le. vos esse Linuum v deiur enim solus ille intcbie lita, u cilei.dcie aliquod inteli ligabile, culus tanta es re tecti mru .ellectu li Late, qua ι. ia est Letae c. IO, uua ei intelligibilitas 5 sic deo hei ut e b c On Iirinsulatio, o adequatio. Et ob id neutrum est respe- est. v ast ei iube xccdci. , umque quasi tinuum est alteri, quias minplicitc adequatum . Nam sicut pio liter equalitatem diuinarum Perin iouatum Pollkt dici nascit Ona sinu alteri, id eli, non excedens ea, . iri nari ne iamen est intinna. Priocialet, quid si dicendum si n
Tertia dis sit aen. sectinis, lib. primi.
. Dc QCOT VS lib. s. d. 3. Q. a. ad K. reserens dictum Arist. 9. meth. C. O . t. s. Qua sunt I mota te Lunda in geneia UOItem , sunt solleriora iecutidum rei lectionem,uidetur ex illo dicio Ielle, o concludere . Pater in diuini, et prior Origri .e filio , ita quod illius est tellectior, cum sit polietior oligine. s solitum huiust .abet Scotus ubique in ma e Lia de lilian. 5. uol. .m in tribanelii s. 4rin. non Iesein
aliqua excellioni ne te iove respecu. M alicunis personet.
149쪽
84 Tertia list Ou ς' secunda lib. primi.
terum praeitica metuum. Nam acci laui, tunc ei perseitius substan tia Rui Iustuc alet coin palando Moie tum ad tuam pio ita in pasi ionem. Ruri u in eodem genere nou habebueri acem in proceliu de rei dici uo, sed tantum in procellia acquisitam O. Cum inem iuubcocus lib. 2. d. a. ib. l. d. I 2.
Scotus lib. i. d. i. in, ad K duret. CAceptus simpliciter implexio est
resolubili iii plures coceptusetitis,vel ut ultimae hile letiae, palli nexentis opposuum huius patet ubique iii via Scotti ex iocissim uinlib. t. d. in admittitiale, praedicationes. R acionale eu en , binnum est ensi ergo simpliciter si inphcia reioluuntur in conccPrus. Luca/. Resp. ScinuS dum dicit,coiiceptus simpliciter impie non letoluitur in Vlteriore conceptus, sic Dueli igitur coaceptu simplicue simplex non resoluitur in plure, coiicepius quidditaui uos , Iimemus tu mus, aut in conceptus quidditatium, inualuata uos, ut di imitu in re soluitur in quiddicatauum generis, S qualitatiuum difieientiae. Quam uis disseiectae ultimae, i, entis palliones reioluam ut in cocepcusi caleaenias mi ut ominus sunt Coceptus simpliciter inra ncices rei pectu comptu quidditatiui. Ens enim noli praedicatur in quid de eis, sicui non re soluitur mens tanquam in quidditatiuum, cu qualuatiuum . At in hi adest. Num Essentia Diuma, considerata in quiddilace sua , LP cedit intellectum, e voluntacem , sicuti est iu in me imiwΣ, iis
i. impliciter simplex Resp. si conceptus simpliciter implexi illet ,
qui uullo modo resoluitur ii . priores conceptus quiddacacium qui conceptus veterato a su ut de inuidditate eiu , cerie nocmodo Deitas dicit conceptum simpliciter simplicem. . Nam coii Ceptus emis eli simpliciter posterior euate , ec est propite de quid ate eius. Si autem conceptus impliciter implex sit,qui no oresoluatur in plures concepi us qualescunque, noemodo Deito non dὲ ei conceptum simplicite simplicem , quia resoluitur m O..cep umientis, qui si in se non fit prior Deitate eit tamen commundor, sicquernor a quo iion conuertitur subsiliendi consequetitiara fi Ousi id in quiduitate Dei, dicitur tamen in quid de eo. 3. -δ f. Scolas lib. t. d. Q. r. ad L. dicit Pramum actualiter cogiutum est stem es speciali silina,cuius singulare mitias , se incacvis moue in sum. Oppositum habet Scotum . Meth. Q. I 1 4 lib. a. d. s. lib. . d. I 4. Q. 3. quibus in locis dicit Singulare est per se primo cogno
Resp. Scotusa. d. prim non determinat quid sit primo cognitum abso lute. At quid sit primo cognitum, hater ea quae conceduntur ab in nibus intelligi,ut vi tersale Nam tam Plut quam Theologi , coucu dunt uniuersale esse per se intelligibile de singulari vero a nullas u huatur; At in via Scoti cognoscitur, ut dictum est Ant. And. Q. 7. Meth. tenet singulare vagum esse primo cognitum. Occam lib. Gd. . in s. Ac s. cum quo est Greg. cu Ioan Paccond. s. p. Omnes asmittunt singulare elle primo cognatum , quod i firmatur ad O. At non quam Scotus 3. d. t. deirtino cogntio ab: ute, sed solum incerea quae conceduntur ab Omnibus cognosci, ut sunt valuerialia. Idq; ostendit illis verbis. Loquor enim modo de illis, qu certum est mim se intelligi se adum omnem opinionem. Hinc Scocus pom primo coganum, pecicuis pcciduibuliam. tu ungulat ealcacius mouoicaovin
150쪽
sensum. Dices Arist. r. Pnu . t. s. ait singularia magis uiuersalium is uian movete Idque patet de puetasaphcllaiuibus Primo omnes vis r palles , S est citata exem Plum de venaente amoti, Reipon. Ad exemtuum de Pu eius, quod caulae non lunt bene dispotitae , Cl. Divia in re duae I Oin b. an .en fic Res p. Ex illosi ObaLur ieciem pectolii Simam ibis pinnum renicum alite singulate. Quod verum est de
xuolcalui. Dices in lalicola ens non Iliel innoxi confuse. Resp. hiis est concepius consulus ei pectu coinen tot uincii e PO eiata , sit in se conces tu diuinctilbimu . A coiis: derando eo via ululuntie hominem ut quoddam iocum consuimn , quod asia una, eliptima cognitum sines Homo natura est quoddam magis coiiau. um aiat uale Falsone partium ei leuualiter inclusatum. I. u. autem cit magi5 cons sum potentiale racione partium iubiectivali Modo contusum iaciua Ie et rei lectius conrulo potentiali, uialutabrilus mollebit, priusquam intelligacur, sic Hae uniuersaliis Lecies s ecialii una tem Der erit primo cognita. 4dueite, quod en, ut toιum es prius notum qua suaerarie, subiectivae cognitione coiti usa sedilia uel sale, seu visai selieatiali luoium te Dorum, est priu noci cognitione distincta. Oan. Canon I. Phil. Q. 1. ad dictum Auscen Ens. cla Ieb prima impiet honeste. Resp. Au .cen loquiiui de cognitioiae distincta, quae liabetur per
quam periectam in voci magi, vinuci ians est impe tectior. RecNOiuia magis uniuerialis est ms carectior obiective, Mentitatu. e,at non imi ei lectior, idest conrusor. Nam Hveileel in prius recipit no titiam imperiectam, quam rei sectam Iet Iectu eiuIdem obiectuaed non iel peetu diuellarum Obicctorum obm Scotus lib. I. d. t. inet. UN. dicis. Palmum cognitum est communisi naum, in propinquiola sunt sibi, lunt sciola . Oppos cum huius habe in ea in ine Dist ad L. ubi vult, quod inmus uniueriale, ut est species specialit,ima. est primum cognatum. Respon. . ognitio captiua dupliciter,vuomodo ut est distincta, e actu
li, novitia, sicque Unim ubi ni sinu P amo Ora nobis, loquetico de prioritate Origi MI, seu gentiailouas. Alteio modo capitur uoluia. υ COnlusa , c sic minu1 iuia Italia lunt Pram nota lataque distin
uniuersale est primo cognituma vi dicu in illa quest utique pecie, specialisbima , cuius singulare Oitius mouet ensum , estque perrecte praesens optime also situm essectu rodema tensiu-hiae, quae eciam sotentia sit dissosita bene, illa certe isecies pecialit ima primo nobia occultat. Id ex non aliud vulLScO. . d. I. Omn*