장음표시 사용
181쪽
εις Tertia dist. Q asst quarta aib primi.
naturali ratione, vel eo initione abstrahitur a phisicis ratiotibus, tum inethaphisicis conaeret. Et in Ioeologia puritas maximae iti dum abltra luturabo iam ratio. te naturali. Pata in quaque voluntatis I P rex, magna maior, Sc maxima Ma ita, quando voluntas caret cubra Maior, quando nulla culpae se luela volancaci co ierez. Maxima quando voluiitas caret culpae occasio. tibus. 22.racob L Scotus lib. t. d. . in . ad V licit. Ab E .sentia Iunia sui nuntur princi Fiatam practica quam speculatio Natri. est primu principium Grum speculabilium, e vici in finis practicarum Oipofitum habet ubique Scotus . Prol. Q ubi vult, quod prastica, speculativa ditim ruuntur ab obiectis, ergo non pollutu elle ctica idem obieesbum. - Reip. De eodem Obiecto, alio, de alio modo conliderato, pore itellis sciet. tia practica, Se speculativa; sic non inconuenit pra hicum. specu latiuum esse circa idem. Et id ait Scotus Prol. oportet veture ad speciales raciones obiectorum: sicque est Metnapitifica peculataua, Theologia practica alia tamen, Malia consideratione. Rursus. Non est ilico.iuemens ab eodem obiecto simpliciter illustrato sunt, tam principia practica, quam speculati . Practica dirigit ad dilectionem illius , Ut vitam titus speculatina stat tu consideratione abloluta illius
DIacobus Scotus lib. I. d. 3. in . ad V. dicit. Notitia in verbo est perfectior nottia, quae habetur in genere proprio. Id quoque habet . Prol. 6ce lib. . d. A. Oppositum niuius hal et Scotus eamet 4 4 d. q. lib. I ad O. ubi ait Cognitio diis nativa pertiuens ad intellectum simplicem et periectissima, de in illa videtur compleri omnis notitia interu
Lucas. Resp. Vigerius proposito dubio sic dicit Scoti dictum. Notitia est pedilectior, o purior in E iselatia, quam in genere proprio, sic debet exponi. Hoc est. Meliori modo cognoscere simpliciter, at nota nobiliori modo respectu huius scibilis. Haec sententia parum valet. Nam in amente diuina, si viderem conceptum antinalis ratio .ialis, perfectium
me dissintrem hominem in sic respectu huius scibilis 1 ei feci ius.
gnoscerem, quam per diis nitionem datam in genere proIirio idciaco, aliter potest responderi. Dictum Scoti sic debet intelligi proportiona-hiliter. Notitia dii initivam Verbo est perlectior uolacia innuitiua in genere proprio . notitia quid nominis i ii vel bo et pecte tior not tia quid non um in genere proprio Vel dicas. Non recte potet heri comparatio inter huiusmodi notitias si verbo, desii genere piopiuo, cum situ distincti specie; omnis comparatio fiat in specie speciali se ima Rurins Contule Scotum lib. ii sint ad R. opum um habebis concilium liuic apparenti oppositiora.
Tertia diu sius i. quinta lib. primi.
i. Deus . COTVS bb i. d. in . ad A. dicit . Creatura non repraesentat
Deum nisi secundum conceptus communes, ton secundum conis
182쪽
Tertia dist. Quaest quintasib primi ri
Bethb. t. d. ad A. vult contia Henricti Thom quod Deus cognoscatur in aliquo concer tu proprio, inuidditatiui, OQ. de Velligio
vult vestigiuin epi aetentare assi ornata fersonis, qua liti Deo coi
ἀει βδ. Resp. Lum dicit Seotus Q. de Velligio. Deus non cognoscitur in conceptu speciali quidditatiuo,loquitur ad hominem: arguit enim in Diuun rhom qui licit matu est. Item Scotus non negat Deum cognoici in conceptu quiddnatiuo , sed non cognoicitur in conceptu specifco,noa enim datur talis concertus specii.cus,in quo eonueniant Deus,& cre tura. IhOmistae autem volunt, quod tervelli grum repraesentans t tum aliquid confuse sub latione speciei, Deus cognoscatur; non sic a rem vult Scotus. Vnde nota quatuor polle cognosci de Deo per cre turas. Primum,per creatui ab cognoscuntur praedicata trascendentia,
Iuthu COI. uenit cum cieaturis. Secundo, cognoicuntur praedicata
propria i habita tamcn ex communibus quae sunt propria Deo, e communia tribus personis Tertio,cognoscuntur I propriata reii
vis, ut scientia sarientia Sc. Quarto,cognoscuntur Pioria i ta 1ia rum , Ut Lene Iaie, geno ari , similia . Quo ad primam cognatiin, vem , cicacula non esi umbia, nec vestigium, nec imago. In secunda cognitione, creat uia est Vmbia in tertia est vesti ium. In qua
ta est imago. Sicque velligialis cognitio de Deo, non e ituram a sed adias fraelus Ionit. Et velligi scuta, imago uiueredita illud
poteit elle tu omni creatura, hac ei tantum in creatura lationali.
δε vestigium, inago amplius conueniunt, ci dificiunt. Psimo, mcut velligium distinguitur . b eo cuiu est velligium, ita, imago ab eo cuius est imago becundo, utrumque est aptum nos conducere in Cognitio I. en illius,cuius est vestigium,di cuius est imago a emo, tam vestigium , quam imago ex natura sua, magia non re piaesentac uum, quam aliud Lbiu mile indiuidum in modis imago, di velligau comveniunt. At dii. ciunt. Primo De ratione vestigijeli ab eo cuius est vestigium causatum esse, non sic requia itur in imagine. Secundo. V stigium ducit in cognitioncm incon l. lexam vestigiata, complexam. Nam denotat riosositionem conciligentem, suam nempe caudia tia si jiles ines, iioi s. autem imago lenio vestigium ramo, S un- mediate ducit in cogi. itionem artis, Si ediaie Otiuo imago vero . I instarii, Mimmedia.educit in cognmcncm totius, non medianter arte Not dum dico. Imago ducit immediate in cognitioncma laus, non intelligo, quia ducat in primam cognitionem, tediemen.Oiatiuam rei Liabitu luet . Oiae. Hoc modo Vestigium, Scini ago ducunt nos in cognitionem vestigiati, di imagati Dices. Statui a I ris ducit me in cognatione mann am Laetam . Reis Onsonnem
a Deo I. Seotus lib. I. d. 3. s. ad A dicit. Ex Vestigi j cognoscitur vestigiatum. s Osuum l.urusi a te Emet Q. Malibi, bi dicit .vestigiur9 est sinisinudo ratus a Loi toici cogi O cismilitudo Iarcio, nisi cognita silla pari , pars noi cos coicitur nisi si a cogimo toto, elgos ea e stigium non cogito. cuuio ei: igia m cim I iacis LGlcatur.
183쪽
eti Tertia dist. Quest quinta, lib. primi.
rguitaue deuenire in cognitionε totius : hoc modo per vestigium in gnoscitur vel tigiatuna, virus tamen ignotum. Dices Vettigium elirars, qubmo est causa cogititio.iis ocius cum totiu cognitio sitie iectior Cognitio ue parta, s Re p. x Ognitio partis Iron cit causa cogni tioni P ub, at cognitas arte, incellectus inclinatur ad cognoscendurn totum cuili est rais ted cognitio totius aliunde causatur sicut cogiti- Lliaesectit, noucit causa cognitionis causae. Verum cognito euectar, mouecur antelaeci .ad cognoIccaadam causam. sic cognitio causae
causaturaliunde, quam ab essectu. I. Iacobus Scotus lib. t. d. s. iam dicit Ieri ius modus relativorum differt a Pimo, decu tuo perio. mutuam relacionem id etiam liabet lib. I. d. o. resp. ad Q. r. ,eadem d. Glu. aag. a. Qi riabet iure vel ba. Ex hoc praecise dui inguntur attaciones prima, o secundi modi a tertio modo relationis lax aim tabe d. s. primi, dc 3. Quol. hinci avent vel ba ADtas Methapli Io. Ad aliquid sunt ei. Ulu os tum Mi .habet Scotus s Methaph in penuic ubi dicit. Indi latet, ii quendo de modis relativorum' quod lite modubditiinguitu a primo,
ec a sccundia non per mutuam vel 1ὲOI. mutuaIn Telationem, ted Per
Iucas. Res p. Distincti illotum modorum relativorum dupliciter mestigari potest. Primo enecliue, Seseritinsece, sic distinguuntur persunda. meo in pro quibus applicantur. Id etiam seiuiti tanta dicens . elutiones tantum distangui, vel penes fundamenta, vel tera vinos Secundo, intrinsece, de sol maliιer, descistinguuntur per mutuam, de non mutuam dependentiam. Potest etiam Iespondera. Icotum in Meuua ybisica comi maniter .locutum tu ille . viciententijs autem secundum
me miropriam. Expende Veiugium, vel capitur formatiter, sic et reipectus , aut fundamentaliter, S sic est cieatui a ipla dere dens,aut pio gregato,&dic capitur comm uter a Scoco. Dices uu modo igitur diit initur LPro fundamento, aut lautum describitur. 4. Iacobus Scotu lib. I. d. . u. s. ad D. dicit Omnis respectus creatuia ad Deum rviat et ad teicium modum relatauorum . Oppositum liuius liabet Scotus ubique, ac patet ad tensum. Nam respectuscfiectus ad cautam eliad Deum, estque tantum tia secundo modo relativorum 'Lucar. Resp. Non vult, quod omnis respectus cieature ad Deum sit meι. suratia mensuram, consequenter de tertio modo relativorum sed quam tum ad id, quia nulla relatio creaturae ad Deum cumuι- , Don inrarespcccus talis est in tertio modo relativorum r. Iacobur Scocus tib L. d. I ad D. ponens Vettigium non in solis respecubu . sed in aliquibus mioluus I. ait. Unitas ei periectio abioluta. Osrisi tum appare ex Scoro, Arist. Nam unica est pati: cuin concciluviarierque est elatio aptitutatalis. Lucas. Resp. cotu non capis mcacem pro passione enus, at pro materia ipsaque ui seisi una, obest periectio abioluta, de non relatio acinalis, sicut O do. Atiora, quod veltigium aut confiitit in unitate, recte de Gad, ne , oc tunc duo includicabiol minuaa , scilicet, ocra Lecicm, alceram respecciuam videlicet Gidinem. Ut sui ecies in Loi ec accis dentia realiceriti lunaiadubstantia. ordo serationem Lbstauiam lio modo in omni cieatuia non est vestagium litolinus. Nam in se
184쪽
Tertia dist. Quaest quinta, lib. primi iis
septem praedicamentorum ultimorum, sed talitu mala indiuiduis erit piaedicamenti lubstantiae. Si autem vestigium includat unitatem , veritatein, bonitatem, solum abloluta includit: te cum Ioi maliter sint illincta inter ie , c, non te aluei loc modo vestigium est in Om-m indiuiduo usu5libet praedicantenti. Sed pio notitia huius vestigii. Oct modi limitati vestigiosum ad floribus assignantur. Prior est, in I. um et solidete, mensula ap. . Alier est, quia creatui adacta est in uri ie, veritate, ionnates Letuus est, modus, species. Ordo, di est cieatinae in es esset lecto. Qualius est, subitantia, forma, virtus est que cieaturae, ut elima dispositione ad operandum alias oporationes, abluellectione. Volitione. Quimu Seli, este, virilis, operatio, quem sonit Dion ab de Angel Hieiar. est cieaturae, ut est sub actuali operatione, ab intellectione. volatione Sextus, in Ie tuta, ut est iub proxima disIositione ad os elationem spiritualem, essentia secies, di ratio per esientiam intelligit ualuiam, per specic potentia allimae, per rationem intellectim di istum modum posuit Mercurius. Septimus est, quando coiisderatur cicatura subactuali operatione spirituali, ponitur ab Aug.Lb.8b Q. Q. quod constat, quod congruit . quod discetuit .. clauus quando cie tura smul est incognitione, Masectione, assignatur a Dion. lib. ded Nom. Exemplaris, Pulcia. Delectabilis. Exemplaris refert Patiem, Pulcra
Filium . Delectabiti Spiritum sanctum Ponitur tandem nonus mineus a Bona u. Materia, lirina, Compositum Materia Patrem, Lor malillium, Compositum anc tum reteit Spiritum Materia esista u.
cipium omnium generationum Pater est principium generataonis diuinae . I Olmadavelle S Illius est ser quem omnia laeta sunt. Et sicut Compolitum est ex Materia, et orma, sic Spiritus sanctus ex Patre, et ilio . raudem conclude, quod i proprie loquendo in nulla cieatura est vestigium Irin natu, huius iacio est. Nam vestigium prinprie representat partem, S per rariem totum. In diutius autem non
est rioprie, nec ros, nec tot iam. Iacobut Scotus lib. t. d. Dia. s. ad N dicit. In primo insant naturae est enti quod est ipsum ei e icilicet I cub. r. 1 cui: coeli lapis eiulatu absoluintum. In tertio es ipsa participatio atrati d. a. stami Q. 2 clarius id ait.
Primo est absolutum in causa . Secundo absolutLm in ellectu Tertio respectus abloluti ad causam in e Lectu Cuario est respectus causa adeflectum. OpIOstium liuius habet Amst in praedicamen cap. de ad Aliquid ubi ait Rc latiua sunt siri ut natui Gerso, is tertio signo, simul debent exurgeie illi duo ac II cc. ub, di non via ubi tertio, di avexin quarto signis . . Lucan. Rei p. Iaanc a Lych. super d. 2. lib. 2. Q. a. sic exponit. Vnus respectus non est posterior altero origine, nee tia uia, nec duratione. At cotus tantum vult, quod rosito aliquo. abioluto ab aliqua causa statim de necessitate natur comurgit Telmo,quzaci illi Hul adab.oluttim in causa, itaquod quasi mus intelligit uitariatio cl. ec L ad caulam, quam econuerSo. in eodem enam uilianta, in quo est unus Iesi ectu, In eo dem est alius, si cautim ut in nata Ietera iaciatione Icali. At clara diei potest. Sa reiiectus ille ex uigea et ex natura ies, certe sunt ambo simul in eodem si guo. Si autem unus tant Lm ex natura rei,di alter sit
solum per intericulum tu ac rectinacalis est in tertio signo, α.
185쪽
respectus per intellectum est in quarto signori ut videre est apud
nem esse sine fundarnento, quam elie sine te laimo ergo si una salsi sentialis, Malia. Dices Arist. r. Meth. in recticainentis diffiise Lit relationem peresse ad ,&non per elle ιn, desi adierminum, non adiundamentum. Resp. Ariit intellexit exemplis care id, Lod
declaratione non erat nouim, Hrilicet, quodenaei ad aliud, quod au- teli ili alio erat satis,erat notum . Nam ad quoque mouenit accidenistibus abibi utili, de quibus minus videtur, c eis conuenit in si brectoelle non in fundamento utrumque vero conuenit relationi. Pari
modo dicas ad auctoi Simplici supra ad ela. Diceb etizm. Si uri. caue habitudo ei de essentia , ergo relatio est ens petr accidens Lamia .liqua duo non possunt tacere num per te, nisi unum sit potentia, de alteium actu. . Meth. vult. Hae vero duae hibitudines non se habent vi acuis in potentia. Res p. hecargumentatio peccat ex tali nnagis
natione, nam non sunt duae habitudines tundate in relatione, at est una fundata iii fundamento Sc terminata ad terminum , cui eque es sentiale est iuudari icut te mina I I.
p. oavi Scotus Lb. I. d. 3. 44. ad dicit in argumento ducente ad in os se bile, o conclusso dc leue eque vel magia impost bilis, quam tria misse. Idque elicitur ex Arist. 2. Priorum cap. . t. soli. t. t. Oppostumiitur habet Arist. q. Meth, o ubi sic arguat contia negantes principaum. Si primum Princirium noli efficium, erro conti xia possunt esse simul vera; oc tamen haec conclusio non est magi,,necae e impossibilis, quam stantecedens. I eis, ip. 1 uni Scotu Rat. Conclusio debet esse aeque, vel magis impolita bilis, debet id intelligi inae , ex abibune, Mimi quantu ad Adue lariusic acceptantem. Etiam verum eli quando fit argumentum Diten
suum loci sic ad inpossibila in sed non quando it topica quaedam veri
suasio, ut eo loci iacit Arist. vel duc, desinetius, sicut respondet Ic tus ib. t. d. i. in ad M. v bi OpuII. Lutuli nodi I dec.Mat.
186쪽
Tertia dist. Quest quinta, lib. primi 1 t
. si ιν Scotus lib. I. d. . in s. ad G dicit Methaphi sic , quς est de quidditatibus non est magis scientia, quam si esset de figmetis, non intelligibilisbus propter contradictionem inclusam in eis. Idque inducitur a Sc tota Ounpertinente in Henr. Oppositum huius habet Arist. . Meth. ubi vult negationes, priuationes fictilia , tutu modi talia intelligi, in quantum habent aliquo modo, attributionem ad ens. eas. Reip. t agmenta, seu commentitia ullo pacto sunt sunt intelligibilia intellectione simplicis intelligentiae, seu sol maliter. Vt velo reduculitur adens, seu iuudamentaliter possunt intelligi. Nam formaliter, haec est falsa Chimera est clumeia. Dices . Arist. I. Prior . inquit Sillogismus ex praemissis oppositis est imposi bilis at sic, nulla chim era est chimela, onarus chimera est chimera is conlusio ex oppositis est ergo sua contiadactolia erit necessaria, scilicet chimela eis chimera. Resp. Est verum de filo vismo ubi termini non habent rationem in se taliam, veluti est in proposita argumentatione. Dices adhuc. Conta dictoria ergo erunt vera de eodem, scilicet nulla chimera est chime-ra. Dico, Primum principium verificari non valet, nisi in ente reali, quod est iubiectum primi principij, quale non est chimera bene tamen possunt in his commentitius ibi mari propositiones conti adici
me lioli latione ei minorum, sed latione modi enunciandi.
t. Iacobas Scotus lib. I. d. . Q. s. ad G dicit Similiter, quod dicit de figmentis, quod .gmenta habent genus, 3 di ferentiam. I alsum est, quia omne tale hadet in se rationem in se salsam, cincludit contradictionem . Os postlim huius Labet Scotus in Prodicamen. bi vult, quodentia ra. DODD,rigmenta,negationes, friuatione habeant inter se superius, inserius , simillier geneia disterentias: si ecies. tas. Res p. Scotus in Logicis locutus est , ut Plures. Rullus in illa mLPrediacam Ii id vide iurii sinuare quod dictum est non expresse posuit omiua, quae dicta ibi topice sunt enarrata. Etiam sicut negatio habet distinctam sol malitatem abat firmatione, deli habet distities an is malitatem, eo modo, quo est ibi sol realitas, ita dicatur de huiusm
modi coinmeiatmjs; eo modo, quo habent geneia, lai ferentias,at ex hoc non insertur,quod simpliciter habeant Peneia in disterenti M.tia coδου. Scotus lib. t. d. Q. c. ad Id. dicit. Omnis et sectus habet aliquid ii quo
fundatur, quod iucundum se non est ad aliud. Oppositum huius Dbet: cotus lib. I. d. s. 6 3. Quot ubi vult proportionalitatem fututa. ri super pio itionem, sicque relatio fundatur ii telatione ergo non omnis respectu habet fundamentum absolutum.
Iucas. Resi dico rus 3. Q. Quot c lib. r. loquitur defundamento, aut proximo, aut saltim remoto, seu de fundamento ultimato. I 2. Iacobora scotus lib. I. d. 3. Q. s. ad H. dicit. Absolutum prius naturaliter potest ut .li causationem, quam respectus, quia formalis ratio uiuueti eici tui prima pioducti non ei necessario ted ectus Criositum huius elicitur a Scom pluribus in loci, talique rati Di .e conliat. Nam relatio tunc es et in aliquo priora, quo non esset terminus, quia caula quando causat est prio naturae flectu. Et relatio caulae ad effectum et simul natui acum telat Oile efectus ad caulam.
eas. Rei p. Genetatio, causario,actio. si qua sunt milia, dupliciter possunt peiori aut vi sunt degenere relationis, seu vi sunt degenere actionis.
187쪽
i 1 Tertia dis . u st quinta, lib. primi.
tum in esses u. In primo instanti est causa In secundo instanti est e Dfectus in tertio sequitur talis respectus Secundo modo sunt resutiones exta insecus aduenientes, praecedunt absoIutum in effectu.
Caue Franc. ii t. d. r. Q . a. a. qui tenet contra Scotum, a tIo
nem de geneae actionis sequi effectum Ateius motivis superius secismus sat Dices. Si prius ponitur effectus, quain reipectus ad causam. Quero in illo priora, vel tale absolutum , est causatum, vel non , si pri ni modo. Ergo includit respectum causati si secundo modo ergo erit incausatum . independens. Rei p. in illo priora absolutum illud est tundametu aliter causarum, dandamentaliter dependens, deli in illo priora eli fuit lamentum respectruum Iespectus. Dices amplius.. In Deo eit vera generati', tamen prius non terminatu ad abaotu, tuin, quam ad elativum. Resp. Dictum Mota uitclligitur de causatoseu genito, quod est ens ad se, modo persona ui diuinis et relatiosormaliter si teneatur conlinutio in elle formali per relationem. Vel dic Scotus loquitur de eo quod termutat caulata Onem , persona vero diuina non potest terminare causationem, nam in diutius ad ultra nubia eli causatio. Expende iis diuinis genitur sit respectivum,so malis tamen terminus illius generationis est abioludum, uinauram earsentia vid et Scotus lib. t. d. I. in a. 4. . Quol.
33-racobus Scotus lib. r. d. t. Qi s. ad M. dicit Per vestigium dii tincte timestigatur aliud cuius est imago, scilicet pars totius Oppositum huius habet M tus loco citato, ubi subnectit, sed totum non inue iligatur, nisi uiculum Cte, arguitiue sicut totum cognoscitur ex parte. Si enim cognosco a stincte patiem, sequitur tatun,ut cognoscam ipsum totum distincteti. Iucat Resp. Quando dicit Scotus. Distincte cognoscitur pars, non intelligit dis itincte in se concipi partem, at ponit per vettigium distincte partem . i per se inuestigari, idest vestigium est naturalis similitudo talis partis etiam consuis acceptae. non est similitudo totius, cuius est talis pars Admisso etiam, quod pars cognoscatur distincte, non valet serra i tum illi licte cognosci Nam si distincte cognoscam pedem,&disit incle sciam pedein non esse totum Ob id non sequitur, quod cognoscam distincle in se totum. Cognoscere enim totum distincte est cognoicere illud secundum Omnes partes Deinde quando dicitur, Pervelligium distincte, c. Non capitur a Scoto distincte, ut distinguitur contra confusum, at accipitur distincte, idest certe, ut accepit ducincto I. Prol. Q omni agenti per cognitionein ethnecessaria distincta cognitio sui imiis . sic evanescit omnis disticultas Hinc noda : cum eastigium sit, secundum 1 cotum, in qualibet essentia creata, dubium est quomodo sit in relationibus. Potest dici. Nulla relatio est creata a Deo, cum ad ali luid non sit motus, consurgat ad postionem exuem rum. Praecei . quamuis elatio nou sta vettigium Irin is quantum ad Omnem allignationem . Nam secundum illam auagnationcm, luctet vita. , pccie, Moido, elati,non est vestigium tamen potest dici Vettigium neu se, num,uerum, bonum. Sicque intelligitur dictai Scoci. In qualibet enuta e cieata caveiugivin. Tertia
188쪽
Tertia dist. Quaest. exta, lib. primi et 13
Tertia dis Quaen. sexta, lib. primi.
r. Iacabaιι C COT V S lib. r. d. 3. Qi6 in titulo . praesupponit memoria metao in parte intellectiva proprie sumpta. Oppositum huius habet Scotus
III 4 d. p. per totum, desin resp. ad I. Princip. ubi vult memoriam esese in parte sensiciua Latas. Rei p. Memoria dupliciter sumitur; proprie, sic est in parte intellecti-uae desi proprie, de sic potest elle ravicaliter. originaliter in parte sensitiva. Nota Memoria differt ab intelligentia ex Aug. I s. de Irin cap. 2. Memoriae tribuentes, quod scimus, ii non unde cogitemus. Intelligentiae propriς modo quodam tribuentes cogitationis informati nem Ex quo nihil intelligimus,nil per intelligentiam Amplius adue teri quod memoria capitur tripliciter quandoque pro intellectu,ut est conteruatiuus specierum praeteritarum: de de ea soloquitur Arist.lib. de memoria, de retriin. Et Scotus lib. . d. s. in . Aliquando pro lsItellectu conseruatiuo specierum obiecta repraesentantium in se sue fini realiter, siue non sic loquendo de memoria, oportet ponere sp elenam intelIectu sub ratione memorie tum propter utilitatem tu propter potentiae dignitatem Tandem capitur memoria pro intellectu Dabente aliquod principium eliciendi aliquam notitiam actualem. 2. Dcabar. Scotu lib. I. d. 3. 46 ad M. dicit Species sensibilis non recipitur it tot organo, sed in alia parte corporis, quam sersici potentia V mca Oppositum habet Arist. 1. de anima 6i. De sensu , sensato in principio. Et Scotus s. Quol. . a. Et lib. q. d. 9 in 7.l d. 3.Q
a. U. 9. Ola I . lib. 2..d. 8. Vbi vult sensationes non recipi in Organo, nec in anima, sed tantum ut toto composito ex utrisque.
-as. Resp. Magnum discrimen est inuet sensationem, speciem sensibilem; nam sensatio est actus potentae , species vero sensimilis est entitas, quae dependet a suis causis tantum inieri, scuti actus dependet in fieri,&in iacto esse. Hinc sensationes recipiuntur in organo, idest in toto cωrosito ex organo, anima species vero sensibilis aecipitur in organo, idest potentia, sic. sic mixta, ideo non est idem obiectiun ,
sensationis, specie sensibilis,4 si in parte intellectiva sit idem subiectum intellectionis Lipecie intelligibilis Idque intelligitur de sensu
3. Iacobus Scotus lib. I. d. 3. 6 ad . dicit Species intelligibilis non videtur deleri sicut species ensbilis Idque habet lib. . d. s. in . ubi vult, quod
anima si parata innium, quae nouit in vita, recordatur, cum retineat
eorum Fecies. Orpositum liuius liabet Arist. lib. de mena. 4em. ubi dicit Memoria, reminisceιuia, obliuio sic dueerunt. Memoria et quoruna species in integrum sunt reseruatae. Reminiscentia eliquorum species sunt valde remissiae, quamuis non totaliter corruptae.
Obliuio vero est quorum species totaliae sunt corruptae, ergo species non sunt indelabiles.
189쪽
11 Tertia dist. Quist sexta lib. primi.
Ad Arist. dico . Tota obliuio debet referri ad sensum, o non ad inteIectum Species enim in sensu posunt deleri, disic fit obliuio, ut ait
Scotus ti . l. s. D. de Fraiic. lib. I. d. 3. into Dice . Scotus lib.
d. 4s. in I sol. I. Prin. sic dicit. Ad primum dico, quod illa aua. 3. de mi ima, debet intelligi quo ad acquisitionem intellectionis, hoc Primum , 5 prime, at quo ad usum non est intelligendum. Et ratio est; quia liuellectus pote ituti forma prius acquisita licet illa Oa habeantur, quae prius necet saria erant ad acquirendam illam formam nec sic sensus, loquendo de sensu exteriori potet uti aliqua liacmo , prius acquisita, quia non est consci uatiuus specie prius receptae adi herius operandum H Scotus qui lib. r. d. 3. u. . In coi p. l. ad D ait etiam sic. Resp. quod intellectus non habet e .lsum p. o causa, sed pro occasione, quia intellectus non potest habete notitiam simpli cena, nisi acceptam a sensibus, illa tamen accepta, potest virtute pro pria componere simplicia, i talis notitia sit euidens, pote: in teli eius virtute propria, non sensus virtute, assentire illi complexioui. si ratio totius,ac maioritatis, accipiantur a sensu et luellectus c, ponat istam, Omne totum eii maius sua parte, intellectus virtute
tui assentiet illi. Et parum post Scotus subdit Dico, quod si omnes sensus essent falsi , a quibus accipiuntur tales termini. quod plus est quod aliqui essent veri, aliqui ais intellectus circa talia princrria non deciperetur. Haec Scotus. Idem ait r. Methaph Quaest. Et Antonius Andrnasci. Methaph Quaest.f. idem tenet . Sicque vult Scotus a prima intellectione simplicium, sine recursu ad lausus intellectum potis intelligere, componere, discurrere ergo causa Obliui nis, reminiscentiae est a signanda aliundes quam ex recursu ad s&sus, monis dico posse aliam assignari rationem, nisi quia species sui delebiles, inmisibiles, desin via Sco sic tenendum cense, talique ratione ostendo. Omne intensibile, Grendissibile est corruptibile ssed omnes Ipecies sunt huiusmodi ergo sunt corruptibiles . in est Franc. a Scocistis conceditur, scilicet quod species intelligibiles sutintensibiles, remissibiles. Maior se patet. Nam non est maiora tio de uno gradu, quam de alio, ita et corruptibilis ultimus , sicut primus id si teneatur quid ad uotum lib. 4. d. s. in . lib. I. d. . αις Dictum sco. in . loco citato, soluitur illis ei bis ibi postis. Iosete, scilicet aevidetur. Etiam Orccies sensibiles dupliciter corrumpuntur, scilicet ratione subiecti, ε sui: at species intelligibiles dicii tur indelebiles ratione subiecti, e non ratione sui, cque indelebiles dicuntur sermone respectivo. Ad id , quod habet scotus ini patet ex vel b:s Scoci bene ponderatas Species enim intelligibiles videntur indelebiles, Vnoa delebiles, sicut species sensibiles Hec Scotus Coises dera eius verba, dic. nilabis Scotus lib. I. d. 3. Q 6. in imio extra, dicit Species intelligibiles sunt indelebiles. Resp. Scotus ibi comparat species ad actus, vult, quod cellante actes, non prinster hoc celsant species, at remanent: sic vult speciem esse indele-ilem non simpliciter, ted comparative, scilicet ad actuum comparationem. Quaeres Actus intelligenda, cum habeat omnes condatimnes, qua habet species intelligibilis , vade est, quod pecies intelligia talis non est delebilis, de actus deletauri Resp. species est iam to eLie . actus semper est iuuieta, Minoa sit eas iuccessivuua ex ioc
190쪽
Tertia dist. Quaest sexta, lib. primi. 13
actus est dclebilis, species non'. Sed an species sit mens biles I Resp.
Sco. r. Repolia d. . . 4. Sic Idem tenet I b. t. d. . inuo. 4. Deει I. Scotin lib. I. d. q. OC'. aci N. dicit . species melligibilis est virtualiter scientia, quia in obiecto, sic praeseiu , concipitu virtualiter lota scientia cum tali lub.ec O, 5 addit Species in qua resoluitur quidΔ-tas, est cientia inualiter. Oppositum Labet coi eamet Q. Mrum infra, ubi ait Specie intelligitis est habitus , seu scientiario
Lucar. Resp. Nulla est contradictio in dictis Scoti. Nam dum apellat speciem
intiligibilem scientiam via tualiter, est quia, cum reprae leniat Obieetum, o ob e et est continere virtualiter Ona. te, Veritate, , c. Et est
habitus tunc praecedens actum, S .citur icieinia ab Aug. sepe in lita deTrin. Arist. . de anima 3 7. Dum autem dicit, eam sol maliter scientiam, est, quia est habitus cognitivus, S quali inomai. si uaini uellectu disponens ad plum actum, ex est tormaliler subiective in intellectu Notandum riuod obiectum habet Diplex esse, in se matem aliter, ii sensu ulteriori ci in intellectu Scientia dicitur ab obiecto in tertio esse e nullo modo a primo, nec a secundo esse, de a tertio esse mensuratur. Ps. De HuI. Scotu lib. I. d. 3. 16 ad O. dicit. Distinguendo de duplici primitate , pei sectio itis, scilicet S generationis, quae distinctio est Arist. Meth II. Priora gene iacione stant posteriora persectione. Ad idque propo-stum aplicatus a Scoto ad rationem Gotiredi Oppositum huius habet Scotu S lib. q. d. 49 in I ad C. e lib. I. d. 28 invit ubi ait Cor prius alijs membris generatur in ana mali, tamen non est unperfectius caeteris membiis, que posterius generantur. LAEMI. Resp. Veia estu Opositio Arist. aliquibus conditionibus seruatis Debetq;
limitari, Ut lupeIius Ostendimus, ct ad praesens dicimus. Primo, non habet veritatem comparvi,do genus ad genus. Nam substantia praeced. accid genetatione natura Stea tectione. Secundo, non habet veritatem II diu uus. Nam Elientia, ci e sientialia pr edunt notionalia. Tertio, non ei vera comparando subiectum ad pall.onem . in aerto, noli valet compalando De uin ad alia entia. Quinto, non criticatur, quando prioia. posteriola iunt in eodem numero; at non quando sunt in diuersis nunirio . exis, non valet in processu deserditiuo, sed tantum in acquisitiuo cuius duplicis procelius memistit Scotus lib. 2. d. IS. lib. . d. 2I. feriamo, habet velitatem, qualido illa priora tela bent per modum Dolentiae , Olteiuora per modum actus. Idque resp. ad mortuum ae corde, quoia prius aliis membris generatur.
6. Dco M. Scotus lib. i. o. 3. λε ad O. dicit. Quando obiectum in se est praesens potentiae, tunc non oportet ponere aliquid aliud, in quo obiectum sit
praesens. Ex quo ueitur, ita notitia intuitiua non requiri speciem
telligibilem . Oppositum huius habet Scotus lib. t. d. . . s . Io ad D. ubi vult,quod ua cognavone intuitiua sonatur species uitelli
L. ac vesp. In notitia intuitiua non requiritur species intelligibilis, ut aliqua causa, at requia itur, ut effectus PI aeuius ad elucium posteriorem. Idque vult Scotus loco citato ita secundo Ponitur species intelligibilis, quia est naturalis effectus talia caiis p. Nam caula liabens duos ei tectus
diuato euenualiter musa uiat posterioIem , ius priua causetiri