장음표시 사용
191쪽
Tertia dist. Que sexta, lib. primi.
rem . Nota Species intelligibilis non est iacio recipiendi actum unte, ligendi , sicut superncies respectu albedinis, cum non sit ratio subiecti'ua Mina tunc anima Iantum intelligeret pei acci lcns, uantum per
7. Iacobres Scotus lib. I. d. 3. 6. ad P. dicit. Intellectus contingenter coniungituri Potentijs inferioribus Oppositum nutus habet Scotus eamet in ad M. ubi ait Nihil antelligimus iii uniuersati, nisi cuius singulare phantasiamur ergo connexio intellectus cum potetitus inferioribus ei necessaria, non contangem Lucar. Reis Scotus quando ait Non intelligitur uniuersale, edic Loquitur pro statu isto, terilicatur propter ordinem potentiatum cum a cindicit intellectus contingenter, c Loquitur de antellectu non pro sivm illo, sed iurat nepotentiae . . .
a. Iacobus Scotus lil . I. d. 3. Ota6 ad A. dicit. Vniuersalitas est propria conditio Obiecta, in quantum obiectum precedit actum intelligendi. Opposm1um huius habet Scotusi Meth. O 6 d lib. i. d 3. ubi aliam tura est ratio sermalis agendi, de singularitas est condicio agentis. Lucas. Rei Aluid est agere per modum potentiae, aliud est agere per modum
ODiecti Primo modo requiratur semper singularitas, ut conditio agemus. At secundo modo, scilicet per modum obiecti, singulanda est con ditio necessaria requisita iii actioue materiali, sed non in actione 1 PM- Lucii,seu intentionali, de qua loquitur Scotus hic in presenti Quest.is stola admittitur etiam r. Meth. s. IacobuI. Scinus lib. r. d. . u. 6. ad A. videtur dicere, quod species minus uniuer ι iis non potest representare magis uniuersale Eadem species maneas non habet duas rationes repraesentativas. Idem dicit eamet in ad ta&ad λαx quibus tribus auctoritatibus, colligunt multi Scotiste, magis iuueriale non polle reprelentam per speciem n nus Ialum salis.
Oppositu in huius habet Scotus lib. i. d. . in i ad F. ubi sic ait sub diniso. Sive uniuersale, o nuitus uniuersale cognoscantur per an maspeciem minus uniuersalis ciue utrumque liabeat speciem intelligibblem sibi propinam Sc Vbi patet Scotum non se determinare. Iscal Pesp. Quid sit circa liOcadmiuendum, probabilius in via Scola superius ostendimus, ubi modum prediauimur unam latum speciem ut licere. At vltra dicta addo&ilia. Scotus sum. Q. f. d. . lib. I. ait idem, praesentativum non potest plura repraesentate, loquitur de repraesem Mnte singulare, deinniersale adeo non est ad propositum de sic rei' sentare, o de specie repraesentante magis uniueriale, I unus nauersale. Nam primo modo intelliguntur repraesentabilia simpliciter diura
larum rationum secundo vero modo, minime . Etiam Scotus non
negat praesenti per speciem minus uniuei salis, non, nesci magis
uiueriale,nec negat per speciem antelligibilem singulam posse cogit sc uniuersale a solum negat per speciem sensibilem exilientem in phantasia insus singularis, non polle cognosci uniuersale Daces. Quin modo magis uniuersale pote it elle presens intellectui, absq; hoc, quod Mon sit praetens minus uniuersale, si non habet propriam speciem distinctam a specie minus uniuersalis ' Resp. Quando iunt duae species
simul in nucllectu, quando via mouet, alia non mouet, imo saepe debilior mouet, .rtio, non mouente idque ex in elio Voluntati , aut ccioitius mouente senium cccurrente Sic est proposco Species quae
192쪽
Tertia dis . Quest sexta lib. primi 11
quae est Brmale reprasentativum minus vi ni ei salis,& virtuale reprς- sematiuum magis uniuea satis,potest ac praeieii in re quandoque, id cuius est virtuale reptas lautium, non re Pie Onane aliud, hocque est ex imperio volutatas, ei quia singulare eius loliati mouet, aut ex quouis alio sic occurrere.Dicea amplius . Si cles viis uenalia represcin-bit minusvmuel sale disi incie. magi, uniuersale inclusu in eo indil-cle. At cade species no potes replauetate iubaus rationibus , s. dia tancte, e uidistincte R ei p. specie n roteii csia1eini et L hi sciationa-bus primo immediace, id quod lepraesentat, trepi aerentado aliquid primo potest illud dillincte epraeleium ' resiae seu tando vero inclutum in illo potest reprosentare id, quod secunda ioci epraesentat, inta a quo piae lentato illud si imo Iepiae lentabile aliquo modo continetur scut pars subiectiva iii toto uniuersali. Orandum. Duplex est reprae se luatiuum obiecti uitelligibilis, illimitatum, ut Essentia diuuari ex id ob sui illimitationem pellectissime Lepraestura quodcunque intelligare bile cc si diuei sum, limitatum, Mileti formale i vel virtuale o male,ut species intelligibilis reste diu obiecti intelligibilis, virtuale, ut quodcunque continens aliam rem secundum suam ei lentiam uoteit addi, repraesentativum ei lentiale, ut iniurius, est repraetentativum esse uti aliter superioris, cum id contineat. o. Iacobus Scotu, lib. t. d. 3. 46 ad C. dicit Nilui recipitur in intellectu agente. Oppositum hunis habet Sco ubique in accepit ab Arist. 9. Meth. I 6. de activo, factivo. Ac lio remanet apud agentem 5 iactio transit. Si igitur actio intellectus agentis non Iccas itur, ergo Iu in potentia factiva.
Iucat. Resp. Intellectus agens diceretur virtus iactiva, si produceret in alio ab eo
realiter distincto, aliquid, at agens, S pollibilis intellectus tantum distinguuntur ex natus a rei. Rursus Virtus dicitur tunc facti uitant uim quadoagit extra suppositum,in quo est, sic non est uitellectu agens.
Vel dic 'it virtu, tactiva iucundum quid non autem simplicite P.M. Iacobus Scotu lib. I. d. 3. 4 6 ad C. ait Iermuriis actionis intellectus agentis
est uniuersale in actu. Oppositum huius habet Scotus Eam et parum inua dicens . Omni actioicalis habet aliquem terminum i eale, unum , sed uniuei sale in actu non est reale ergo non poterit esse terminus intellectus agentis
Resp. niuei tale est duplex, habituale, e actuale, habituale est species Duelligibilis, adlualescit uniuersale relucens in specie specie, Huelligibili, uti quaedam qualita absoluta causata ab intellectes agente, ili
initi iecit dictaui unium sale in actu, est lexminu realis actionis Luci .ectu, agentis, qui duplicem habet actionem, alteiam ad te imis niti calciat, quae cit spccies intelligibilis, o alteram ad obiectum irelucen in inimii L ciea. ben in ea tantum este recundum quia, non , quod in intentio secunda, sed quia l. a te sedanuiuium c deliocvniueitati ... buuali, o actuali,cit verum dictum Auer. 3. de Antina 8 lti et ccucas cia, cit, qui iacuini Leisa liacem in rebus . Sed invia Scoti, a quo causatuIV. iuc. tale in actu pro Imma intcntione Aliqui Scociliae dicunt intellectu agen i cu uniuersalitatem in rebus Haestiuentia nou videtur tura . Nam sic intellectus agens caulai et uiteli clionum cuiu Oppositum tenetur a Scotastis communiter. Est ergo
alia oco tautium oriano mc in unci cciiis solubilis ei qua causat vola
193쪽
1Σ Tertia in Quaest sexta, illa primi.
uersalitatem in rebus. Nam amo tutellectus agentis terminatur ad speciem uuelligibilem, quam producit in intellectu pollibili, tunc
illi .icca ubio: bilis primo eam intelligit, deinde eam a suis iudi ul-diat abstrahit,vi tunc fit uniuersalis in actu, potentia proxima det iurauiuchiraribus miterit pr dicat id. uestit ab intellectu pollibili: dum Muclligitur, ut commu.licabile, G praedicabile , tunc est vete, ni ucita cun actu, hancque viuuet alitatem facii intellectus pollibilis, &πιω-iori inicit. geluia nota quod uniuersale , seu natui aconi muti uelle quadius lex labet, in te extia inritanissimate, in specie intelligi-buit Pi eiciuante natu iam citi abet este comitium, in quant uite fie-etu Postibilia via Lude si ecici eam cogi Oici nullum qi colunt cluatuor elici inrael actu uniuersati, scd iost Lzii Lot: bilis i. iellectus camquutili istiue cognoint, absti alii Lezin ab interiori 1 qua aesa abit ia-eiiDi.e, statura elixitur uni uc Italia in actu, e . unc silentia Diopinqua potest de suis inseriolibus rivi caci H qLe es Scina vela opinio. snsiabis Doctor subta . cth. v. i6. cclv. a ad alam Laiacm, scilicet antellectum agentcnaca Liari uiue iantacciti in rc bub. O loci insec tubeli opinione comune in a lib. t. d. Q. t. docuit tuam opimone eciam ui Mevh est locutus stcundum tenentes, quod intellectu agens 1: ille, qui causat litellectiones', id clue cola muniteri Icola tua l.Oa defendatis. Dκ etiam in Methar h. locutus est de viuuetiali liabituali.
quod est species uitellaeibilis, S in secundo de uniuei sali actuali. i. ssis . coius lib. t. d. . in s. ad E. dicit Phantasma non elisios lienis mὶς laris,o limin quantum dat siligulate speciei specialistinis. Oli situm huiu labet Scotus lib. q. d. s. inet conci s ubi sic ait Nona conclusio est,quod in sui gularibus est ordo secundum ordinem uniuersalium: ante enim quodcunque uniuei sale potes uitelligi descendere in pi PDum insulate is, quam contrahatur per diueientiam aliquam ad aliquid interius, tanquam ad speciem , sic habeamus ordinem isto rum singularium hoc ens, haec iubstantia, hoc corpus, sic deincepavlquc acibortem Hec Scotus. Ergo phantasma erit repres intauum singularis magis niuersatri. I cal. Reip. illi dithcultati lib. t. satisfacit per haec verba. Et mos phantasmasti dehue ab at quo as kioxuriato implestum,quoiT. Odo est O Lm singulare pecte Vecihiliniae. Per id satisiit de vili, a remotis num prius videmus mi pus, quam animal, c. Non sunt enim iii cubita distantia: hinc est, quod . onu Ollent lepraesentali a plianaasmate. x3 Iacobui Scotus lil . t. d. . tiri. acta in duabu,ratu,nibila, contra Henr.' Gotis. iusponit altim in imortalitatem, quam petie asterii. OssoMum huius habet Morii, Lb. . d. 3. Let adl ubi ait Ad animae immo
talitatem ioni intratione, de moniliatruae, i. cc nece statiar. Et dubium
est, ctica id, quid Philosophus sensetitu Vario enim loquitur ii diuea sis locis l .inuit diuella praticipia, ex quoium aliquibus videsur equi unum os hostis ni S ex alii, aliud. Vnde s iobabile est, quod in illi concivi Oi e semper suerit dubius, modo ad istam, modo ad illam partem dcclutando. Ex quo videtur cocum in via Arili non tenere ammae immortalitatem a
cai. Rei p. lnvia 1 ia stabile remper suit ex Arist. nunquam tu illae concludi
nDς immortalitarem. Sicque tenet Lianc. lib. I. d. . tiro quando L. O Scotu dicit lio. I. Avianam eue inunOIt cm, Iatioue ilia sunt
194쪽
Tertiadis . Quest sexta , lib. primi tr
Dad Theologos , scilicet in Henr. motis. Et addit ranc Consequest-
terque rationes ills sunt credite. Si autem Henr. motis tenuerunt, quod communiter tenent Iheologi scilicet invia Amst. Anima et ham OItalis, tunc rationes non sunt tantum creduae, sed etiam phui- cara sed non concluderent contra tenentes in via Arist. aut mam mortem. Rursus , Scotus locutus et communizer, cum non luctu locus determinandi, An anima sit mortalis, vel non, in via Arist. Idque doterminauit lib. . siste loco citato. rationes in Henr sunt ad limminem, S etiam phasicae,ut dictum eis. Et aduerte unum, quod' do Arist. ait aliquid, quod su contra iidem , nega illum , vel ad botui, christianum sensum exponas. Iacobus Scotusa. r. l. 6. ad G. ait. Non est similitudo intelligibili circum l. scripta omni alia specie obiectum repraesentante. I x quo ratet Scotu vellem speciem tantum repraesentare obiectum . Cpso suum huius habet Scotus lib. I. d. 3. 59 ubi ait Est enim actus vere similitu, do obiecti ci . Quot Actus verius repraesentat Obiec num,quam species. Nam actis reptae lenta 6 c. Iacar Resp. Actus verius representat obiectum, sub ratione cogniti, seu interulecti, ic vere repraetentat obiectum Species Vero repraesentat obiectum sub ratione intelligibilis, est pars memoriae; cx potest reducere potentiam de potentia essentiali ad potentiam actualem , ut exeat in actum, quod non potest facere actus ipse. s. Deum. Scotu lib. I. d. g. 6 ad G ponit necessatio speciem intelligibilem,si mando id multis rationibu , Oppositum hi, ius habet Arist. . de animara . ubi ait Intellectus ante intelligere et sicut tabula nuda, in . qua hi et depictum , ergo ante intelligere non datur species in
cur Res p. communiter Doctores, praeter Occam. Henr. Cotis Baccon. quibus adheret Sue is adnaattunt ut necessariam speciem intelligibilem. I undamentis Henr. Motis. eorum motiuis sati 5 facit Scotus lib. I. d. a. s. o. 1 undamentis Occam, aueiff. satistaciat Lycii super Q. 6. . d. lib. i. apud Scotum , quem consulere poteris. Et ex dictis eius facile res polidebis dictis Baccon libri. l. 6. ues Via. Occam negat speciem , e Ponitur pro cognitione absti aestiua aliquod praeuium , et taliquando notitia intuitiua, 3 quandoque est habitu ab illa notitia intuitiua de teli crus,sicque cco specie ponit prosa itiali causativo actus intelligendi nocitiam uitultitiam. sue habitum ab ea derelic um. Henni ossecie linit sit antasma iri adlatum luna the inellectu, agentis. Suelianus dicit. reciem intelligibilem, S actum iitelligendi unum di ideiri,c ideo noli distinctam ab actu speciem ponit. At Scotus,&ati suiu in opposutim,d eius costio prete multa sate ι es olerit Multoties dormientes ommant se bibere, se manducate, ciuilicus dosemiens diaritat de rebus in ciliam is doctorque orduia letalonem, at si vigilatet. Hoc non darentur, nisi cis eiu specie in an in a,e ima- ruies. Aug. super Gen. cap. is ait. Cum aliquid uti, ceri .itur,cωtinuo Di imago eius in pnitu sed non digi oscitur facta, nisi cLm at latis oculis ab eo, quod videbamus rei oculos, imaginem enas in animna inuenia ei rus. Et Iaulo post vidit Balthasar articulis mutu sui libentis ii paracte , continuoquerer cor oris icti sum ima O te si ruuieιus est II 'rella . Et subdit L Oisonditet hila, uncinctum corio ali ix ter
195쪽
aso Tertia dist. Quaest lexia, lib. prim L
ter viderat in transactio eius imaginem in spiritu eo tando cernebat
Etiam super cap. 4s Gen. Hec natura spiriauat.1, in qua non corpora, sed corporum similitudines imprimuntur. Et p. v. scilicet eme to , quoci corpus,et quod corporis sensu tangitur icit etiam in anima tale quid, non quid sit, sed simile Isit, o lib. conseis c. I r. I equirre res non intromittunt ar ad eam, sed earum sole immagines smria, celei itate capiuntur. Haec Aug. His clare speciem intelligibilem ri. Ad Arist. . de anima sic respondeas. Intellectus ante intelligere est sicut tabula nuda, dei non ei de numero intelligibilium in potentia proxima ante intellis ere aliorum propter intellectionem uolt ramnaturalem incipientem phantasmatibus.16.Iacobu . Seotus lib. i. d. . tris ad G Vult quod nec actus nec habitus, Circumscripta specie intelligibili pollini repraesentare obiecta. Oppositum , huius habet Scotusa. h. d. q. in I. sol in princ ubi sic ait. Et hab tus est aliquo modo necessarius, ad persectionem natur nostrae, quia in nobis no posset manere natura principi aliquo modo, cellante illo actu, nisi maiiei et ille actus principii, Qua post intellectionem principi esset aliquid adeo in potentia essentiali ad intelligendum, sicut prius. Et incorp. illius quae it sic ait . Actus est natus prius recepi, quam habitus; tamen habitus acquisitus est immanens in anima, actu transeunte, ut saltem intellectus, qui non potest simul habere iotitia plurium obiectorum in actu, habeat saltem notitiam eorum manentem , ut potest, cita in habitu. Haec Scotus'. Ex quo pacet, habitum speciem repraesentare . δμω Resp. Scotu per habitum, seu scientiam lib, 3. intellexit speciem intelliis gibilem , quae et pars memorie,4 memoria vocatur scientia , vidi. cit Scotus d. 27. pr. ubi vult de mente Aug. Verbum gigni de memoria, vel de scientia quae est in memoria, vel de obiecto contento iamemoria, seu scientia. Sicque scientia Capitur pro memoria, quam nos appellamus speciem intelligibilem se Dices . Scotus d. s. lib. 2. sol u. . aret Henr Fatetur clare habitum esse repraesentativum, Se eodem lib. d. 3. Q. ii idem habet. Resp. Scotus iii ambabus auctoriistatibus capit habitum pro specie, iotissimum in aucti . . a. ubi Scotus docet quomodo species vocetur habitus. Et addit per talem habitum res eii actu intelligibilis , quod non potest competere , nisi soli speciei. Ad auctas. d. 2. l. Pote. dici Scocu lo lui non de mente
sua, texillis verbis patet in principio responsionis. Potest tamen aliter dici. Quae verba innuunt Scotu haud loqui secundum propria mentem. Dices adhuc Scotus l. 3. d. l. iii initio sic ait, quia hab tu non ponitur in potentia, nisi ad facilitandum , .habilitandu'm potentiam ad eliciendum actum, vel salte in intellectualibus, ut obi ctum sit praesens intellectui, ut intellectus possit prompte operari ciseca illud. Vbi apparet habitum fore repraesentativum obiecti . Resp. Scotus dum dicit . Per habitum habetur presentia obiecti nonra quitur de presentia obiecti absoluta, sub illa, Icilicet ratione, qua Obiectum et actu intelligibile, at dicitur praesens quoad tacilitationem,&promptitudinem operandi, idest sicut intellectus per speciem melligibilem habet obiectum presens in ratione actu ilitelligibilis scier habitum habet obiectum praesens, quia per illum facilius necatur circa obiectu . Dices amplius Scotuo lib. I. O . Q et sic dicit.
196쪽
Tertia dist. v st sexta lib. primi si
Nam scut habitus intellectivus liabet aliquo modo oblectum insita praesens in latione obiecti inteligibilis, ita habitus moiatis habet in se quodammodo obiectum sub ratione diligibilis. Rei p. Expende illud verbum. Quodammodo aliquo modo, uanquam, dgerat interpretata auctoritas Scoci,que debet intelligi prout aliquo modo inclinat lam, tentiam ad operandum. Quod repi sentet specie in via Scola, non habitus,patet pluribus auctoritabus Scoti Prima,es lib. I. L 3. 46 pertiacum Secunda, habetur lib. 2. d. l. Tema, lib. V. l. 23 modicum ante conclusionem Quest. Quarta, lib. . d. xi ubi clare habet lianc sei tentiam. Quinta, lib. i. d. i7. Q 2. Patet quoque his rationibus. Re irretentativum obiecta in causando, non scaene a parte potentiae, sed ea parte obiecti. At habitus se tenet ex parte Potentiae. Secundo, noli ex quolibet actu generatur habitus, sed Omni actu, quem habemus, Potiumus recordati ergo cum liabitus illius acuus non sit, oportebit ese te aliquod reprpientativum, quod non sis est elle nisi jecies. Tertio, Omius actata intellectus potest esse obiectum recordationis, ergo Oportebit ponere tot habitus, quod recOidabilia, cum sint correlativa secundum Henn17.Iacobus Scotus lib. I. d. 3. in s. ad I. dicit Obiectum est causa speciei intelligibis sis, licet non totalis, sed partialis . prositum habet Scotus lib. I. d. 3.Qbs ad E. s. ubi vult speciem intelligibilem causaria phantasmate, ut a causa partiali. Lucas . Resp. biectum, e natura est ratio sormalis causandi speciem remote, phanta ima vero est ratio formalis causan is propinque tamen in inte, Iectu separato obiectum est causa immediata , ut docet Scotus libri. d. a. in II. Per id poteris satis tacere contiadactioni. Vel dic locutumelle Scotum inditieienter,cum multa in non sit locus determiuandi i lcm materiam. Notandum. Quando obiectum est caula, imprismit speciem sui in inteJlectu Phantasma autem quando est caula ν. ii impiirru in liuellectu speciem sui, sed specieira obiecti. Idcirco species intelligibilis genita a phantaimate non aestaesentat phantasma, ita obiectum de a quocunque causatur, semper est Iepraesentativa obiecti , dei a Deo, sine concursu causarum secunda una. Quaeres reum species ab Obiecto, 6 potentia causetur, deinde missi repraesei tale obiectum sub ratione uniuersalis species in sensu, num polliti Plaetentare uniuersales Minime nam species ii sensu tantum causatur ab obiecto dono a potentia, ob id representat tantu singulate 5 non vi.itici late DaccS. Sensu aluerior causat speciem sensibilem, ut non
197쪽
13 Tertia dis Quest sexta, lib. primi.
nunquam caiisaret sensatio: te an nisi prius speciem sensibilem caus ret. Erram. Negante, sensum interiote in agendem suu bipata iii Nam aliqui volunt phantusina caularia pec e caelite ite in sensi teriori; alii Volunt causam ab obie to, de quod species in se. illa excet Ora ta
tum, ut e I lectu praevius Milo. ut ca se requirantur Scotus dum dicit iii Quot loco citato. Sensus pasciculam cit cauti intelligi cur aut quia pio luci aliquid nece: Iario praero tui suum , ceu eli causa mediatarii quantum causa speciem experiorem dc eam recipit, quae t Oa causa Chanta lina, Lein, ut e tactu praeuius.12. Iacobuἔ. Scotu, lib. i. d. 3. Zis ad i. tenet speciem intelligibilem esse sors nalem razionem inici lectioim. Ex quo pate in cognicione ab tra ilia .
ciem fore causam intellectio: iis Osi si cum huius missici cocus lib. I. d. I. ues 7 rei p. ad Lubi habe haec vel ba D:co. Quod titius uue,
lectioi. is nouelt totali, causa activa Obiectum , nec in se, nec in sua
specie, ergo obiectum cli causa intellectioius in cognatione abluactistia, Sc non ipecies intelligibilis. cas. Resp. Circa praesens dubium, aliqui Scotistarum inter quos est Paulus scriptor i volunt obiectum elle causa in nitellectionis, ec non speciem intelligibilem idque plurinus Scoci au toritatibus tinnatur. Quarum M prunae t relata in dubio Secunda, liabetur bib. 1. d. 3. 43. in corpo G Quae it igitur si in specie intelli ibili, ubi euentia Angen habeteil dimi ilutum i multo magis hoc potest, ubi nabet este simpliciter absinlutum. Et addit Istae pecies causant intellectionem virtute obiecto rum Iertia, habetur lib. . d. is Vbi s recitando opinionem Henr. dicit tabiesta in phanta linatibus causant sensationes. Quarta, ei Aug.
9 de Trin. cap. vlt. A cognoscente, de cognito paritur notata , citata a Scoto ubique. Quinta, habetur lib. l. d. a. u. 6. 4Ol. 4. arg. princ.
Dico, quod intellectus non tantum patitur ab obiecto reali impriniem tu speciem realem, sed ab illo obiecto patitur, ut in specie intelligibili pallione intentionali di illa pallio est receptio intellectionis, quae ethab illo intelligibili in quantuin ipsum intelligibile et relucens in specie intelligibili Sexta est ii d. 7 primi res p. ad . arg. 2. viae, ubi, mi obiectum sue in te, siue ii specie, este causam partialem cum H, tellectu ad caulandam intellectionem . Hae sunt auctoritates qui bis isti Scottit futtinent ob ectum esse causam specie . Mi ex cotos inter quos est Lychetus admittunt oppositum, cilicet speciem incelligibilem. non obiectum causare incellectionem, desid probat pluribus auctoritatibus Scoci . Quarum pruna eii in initio in6. d. . lib. i. Verum in parce intellectiva sit proprie memoria, scilicet intellectuvhabens speciem intelligibilem nacus aliter priorem actu intelligendi Secunda, habetur in 7. iuius d. 3. Vbinabet si a veiba. Bene concedo quod pecies, quae ei simili cudo obieeti, ter quam intelliatus ni
mutatur intellectioin I Oducte, est aliqua ratio agendi non toralis te Ita a lib. I. d. r. saite lucunda in materia de Productione. Quarta, lib. i. d. 7 in a. ubi Sco us attribuit activitatem habitua. Quinta, lib. 2. u. 3. . lo. SeΣta, lib. . d. iri Q. . sol u. vlt Argumentum esset conti a me, si posuissem habitum locale principium intellectionis , sed posui sartia te Septima, lib. . d. s. Q. I. in inscio. Octauatib. 2. d. . d. sol u. secundam obicctionem, eccleiciam. Nona, lib. . d. 24. Ob ilia . au'
198쪽
Tertia dist . Quest sexta, lib. primi i 3
materia Scotum dubium . problematicum a se . At non puto Hesie velum sed hin.iter tenendum elie notitiam parta aliter aris cci ri non ab obiecto, in eo relucetite causol, Lutu Iei racio est. Nam, scietitia cuin sic eas reale. si inpliciter, ut causam, alem , dccillnpliciter ens obicitum in t pec .e habet invium elle diminutum, d le- eundum quid staecier, vel habet esse icale, Ἱsimpliciter. Ad Omnes auctornace uia coluralium reis. Icoala per obiectu in intellex ille illud, ut quo obicctum elucet saepe evini capit unum pio alio, innurui streciem pro obiecto, es C conta a. I9.ncia M. ScOιL1 lib. t. d. . a. s. ad I. dicit Ex Amfl. uer. 7. Methaph. 3. Raciotic os posum una non sunt on ostiae in intellectu Ex quo sequa rurali incellac Lusin: ulesie ille Ilulcbac. u intelligetidi distu. e. prosiluinimus habc cotur tib a. d. s. u. 2 ad D. ubi dicit. Duo actustiue ligent non postulit si simul in codem intellectu idem etiam habe lib. .d 36. IMGM . Res p. eliendum est ni via Scoti plures esse actus intelligendi in eodem uitellicti, idque paret. Primo ec colo lib. . Ost 44. Quaest et ubi vult . in inia Chiilii &in alijs beatissimul este actum beatificum,
S actum obiectoium secundatiolum . . Iecundo I cinctendo se
super Ectus suos, necessario habet actum rectum, ac flexum. Tertio, Iucellcccus agnoicu tu,niu.em, Ieonem distincte, ergo simul habet horum liuellectiostem. Quarto, telativa sunt simul naturali uitellige-tia ex Arasi cap. de relatione. Quinto, 6. Et hic Actus p udentie est dirigere ad ritiem ea quae sunt ad L. nem , eigo cognOlcit simul lita P, ea quae adinem. 2 exto, silogizaira habet Liuies acius intelligendasmul. Nam ex Ariit. I. l'os: er conclusio, o minor simul tempore sunt nota. Septuno, diIcutiens cognoscit simul extrema dilcursus. octauo insensu totiunt daris n. ut a bedo, Si igi edo. Nono simia ideo,c intelligo plura oblecta. Dccin. O, intellectus ponenbdacteretistiam inter aliquatuo, neces alio cognoscit illa. Ex Arist. i. de aruma I s. Est ergo conclusio certa apud scolastas, quam etiam tenent La con des ieg. nanetque vrmant argumentum de beato vidente an axe, . obiecia secui daria in geneae proprio Adacutum a Lem. I. d. x. 36 3 dico, quod ponen, lute, a usi ranulis intellectu not . loquitur ad mentem pios iram , iud ex dicti, aliolum Dice, Scotus d. 9. lib. a. in corpotera ob loquitur secundum mentem propriam, dicit. In intelleci sol e et e plui es accus simul. Resp. Aliqui dixerunt Scotum loqui de bicctis, seu actibus ii comi Ostibilibus. At id nihil est. Nam lationes opi ostolim non sunt oksost in intellectu. Dico igitur, quod cocus ibi sonit quendam casum, ut tuam si Obet conclutionem. At exempli non requiritur veliticatio, ut patet ex Arist. I. Pxiorum 4o S piscis ue cum non sic ibi locus talis maceriae . Dico adhuc Arist. 2. TOP. cap. s. vicit. Contingit plura simul scire, sed non sinu nitelliget e. ctius dataietus dicit. Huius si obositioius
sunt diue si lenius Plior est, secundum quod illa negati inoli cadit super illud totum, contingit pluia uitelligere jaquod sciensu continguitura curim nolicon insit pluia intelligere. Hic senili esxialsus, Ac implicat, quod nulla contingimicio, uti concissat ea tinc, ligete. Alter senius est, capiendo non ina antanter itaquod cadat
199쪽
13 Tertia dist. Quςst sexta,lib. primi.
ct contingit intelligere non plura, inae sensus est verus. Nam eo
tangit,uelligere, num, luod non est plura. At Laudulph. lic resp. Arist. vuu Ottendete, quod icti ei labituale eri plurium, sed antelligere neces sario non et plurium, quia poces et se vitius. Dices. Amplius Al- gazael . Metia. di .ncui noncontingit num corpus sigurari multis tiguris, ita milibile est intellectum si in ut tormari multis intellecti
nibus. Rei p. Quaere. Dice, tandem. Quaelibet intelle lio e liveibum adaequatum ipsi memmiae, ergo non pollunt multe antellectiones esse sinu l. iii matur se dictum commune Pluribus intentus minore it ad singula sensus. Rem Nego allumstum. Addictum coinmune M. enim et de potentia organica , ex de intellectiva , t ab Orgatum de Pelidet ira anc. lib. a. d. 3. Q. a. Exsielle tenet cum Scoti, quod
conrula id auribus piobanaeniciationibus Atari eodem actu uitellis gendi numero positi nucileelus multa obiecta inteli Cere Rel p. cim
Caa: acoth. lib. 3. d. Vii. dc lib. . d. 9. o Luit diab.us Sed vis deam quid sit tenendum. Sco.us lib. q. d. I. Q. l. d. ci I. Indeli cili una luuia non potest esse pluirum Obiectorum dissa latorij. inq; sedete iminat: Quae determanatio: labetur tib . d. 14. LI. I. I 3. Quoi ta lib. t. d. 6 1 lib. a. d. r. 6.Vbi docet oblecta elle distinctiistia Lotitiaium, di aderitalicativa, at non ellent distinctiva, si idcinactus numei Oeneicii capi uia obiecta dispalata. icque eodem actu littet
lectus in via Mota non poterit intelligere plura obiecta disparata sed quid ensem Modin de Obiectis subordinatis ut de ne G ad nnem De ius dici, quod Scotu temper remansit dubius, quandoque uno modo. quandoque alio locutus est. Et quando lib. i. d. 1. Q. I. dimcit. Idem Mitelligere potest esse plurium obiectorum , loquitur de obiectis Ll idinatis, ex tunc declinat uiae illectum , eodem actu posese plura cognoscere, o alibi, dum dicit Volusitatem unico actu, nodii multa obiecta diligere , tenet aliam partem , sicque in isto clia re semper ruit probleniaticus.
Tertia dict. uoi. septima, lib. primi.
r. Iacobus o COTVS lib. . d. 3. Q. . proponit in initio intellectum gigner tio S non totaliter, saltem partialiter vel bum, seu notitiam . Orposi-ιum huius liabet Aug. s. de Trin. ubi ait Voluntas concurrit ad si ducendum verbum, quod ex amore procedit. Iti a. Rei P, ranc. lib. I. d. 3. Q. . anquit Attaluando in notitiae productione solum aequitatur una causa, scilicet quando intellecti. se imum intcbligit Aliquando duae, nem re quando uellectu, cita uiae ligit. Aliquando tres, cum in .ellecta. liabitibus est Ornatus, habilus enim concurrit cum obiecto, o solentia. Aliquando, quatuor , scilicet quando Potentia voluitia coccultat imperando, Totici enim tunc pintentiam inicit liuam idque non Lotest fieri sine alicuius impretii ne ii udautein implesium nil aliud videtur elle nisi eius uitelligen di .llo modo,venticarus dictu Aug. , Olivas,lciliceo cabu IN ucιt.
200쪽
Tertia dis L Quaest septima lib. primi s
. Imm n I. Scotus lib. I. d. D in 7 ad . dicit. Imago, seu sensatio, quae ab Aug. ponitu ui spiritu, oportet quod melligatur esse in anima, vel in aliquo alio , ut in subiecto, non piaecile in coapore sic mixto Oppin suum initus trabet Scotub lib. 2. d. S. ex lib. q. d. o. Q. 7 c d 43. r.
locis ait, scientia recipitur in anima immediate, sed leniationes recipiuntur in toto organo immediate, non in parte materiali, seu Dinai ipsus Organi. Huiusque rei haec est ratio . Nam sensatio. cu sit materialis, subiecti vult materiale, cita non potest recipi immediate in anima Rulsus. Si sensatIones in anima Iccipereiacus, ergo m. nerent in anima soli eiu separationem a corpore, sicut Iemanet scistiae, ut docet Scocu lib. q. d. 43. Q. 3. Iucar. Reis .ictrus I aia r. a.de Anima Q. I. t. I. Ol. . sic ad mentem Scotidicit Sensatio in com solito organo, exii gano sic rnixto, iotei tra recipitur, c nouit an arria. Itaque tenendum invia Scoti. Et ad
Scotum . . A lib. I. Sic dicendum . cotus eo loci non loquitur de anima per comparationem ad subiectum in quo est , seu comparationem ad totum cuius est pars; sed per comparationem ad obiectum quod concurrit cum ea ad intellectionem causandam idcirco loqui,
tu iudistincte de anima, o de toto cinus est para. Ob idque dixit. SOsationem ire in anima .
Iacobras Scotu lib. t. d. 3. Q. . concludit Verbum , siue notitiam esse ab inteli cui Mobiecto, Oppositum huius habet Aug. lib. 2. super Gen. c. 28 ubi videtur dicete, imaginem, seu notitiam et se ab anima. Lutar Resp. Aug. loquitu de imagine, quae est visio, seu sensatio, S. Ies Oniturivi paulo ante di tum et iii anima, non loquitur de specie sensibili, quae ponatura ι Parte Orgam, quae eli corpus sic mistum. Quando dicit. Anima causa speciem , non vult excludere obiectum, seu cO rus, quin cans et imaginem in spuat , ut causa rartialis. Animav iocauia mira celeritate, sed ut alleia causa Partialis , sicut Isonu ipse Aug. Ir. de Trin.cap. 2. S s. A uidente, o vis bili gignitia viso.
Dices, gens ei piaellantius I asso, ergo corpus non poteriti cum sit materiale caulare imagit,cm, seu notitiam spiritualem Res p. APens est praestantius Patienie non ei si oposita immediata, at ex tribus , alijs.deicndet nimirum Agcia, ei praefantius ellectu, enectuo agetatis euuctus,&forma Iacientis . Actus est nobilior totentia. Haec Ultima velit catur ini. n de actu enutatiuo, corespondente suae potet. tiae obiectivae, ac de actu sol mali iubsfaiuiali. Hi enim actus simpliciter nobilioles suis lit&ijs Sut. bi igitur horropositiones sunt v re, propositio illa Agens est prestaticius raso, et vera. Modo haec.
Agellae it piaeitantius ei lectu. i.on est veIa, nusi de caula aequivoca , in ι, te Laaciali principali roteit enim alioua cite causa Potialiter agens, ad aliquem exiectum nobiliorem e , cui elementum in vi
tute corporum caelestium pocet agere ad generationem mixti, quod est nobilius ipso elemento agente, ut sartiali causa. Expende. Agens, patiens dupliciter casuunturior maliter, dem agens semper, acu niuei salilei,ei sca iactius patiente ex fundamentaliter,ck Iic non est sese vetu,quod agens sui ilius rati is . Dices Aus to de Trin. C. F. Anima conuoluit, rasit imagines corrotum faetias in semeta