장음표시 사용
241쪽
Qujnta dist. Quist prima, lib. primi is
sentia diuini sunt passiones, vel quappassiones, ergo Ormaliter distinguuntur a iubiectis. Haec Voruioa. Qui male etiam respondet, de plus quam Franc omnia inquit supradicta praedicata praedicantur de Estentia indentice ldeii contra Scotum. Nam cum si ut praedicata adiectiva, noti possunt praticari uisi is anter, ut ait Scotus . Vide Paulum in Vigerium, qui quoque non bene exponunt hanc regulam Sco quibus omnibus vis, deteiluinationem inito passu ad clieto, de non ab alijs recipias velim. Omnes hae propositiones, Essentia eii una, vera δε bona, tinnita, amata, intellecta, diiuncta i abstracta, communicata, pulchra, omni l predacta in quibus adiectivum praedic tur, sunt taliae , raciorat stati eit Onuie ultima. abstractum inclutata hoc sincatliegorem per se primo, v communiter admittunt omnes Logici Iduci iuccinit alla. Huma tuta est a ba currit, c. Ob id omnes illae Pi Osiciones tali conceduncui cancum in bono se sui S non de rigoce sermonis. Quonain, bc si a parce iei ita sim duo tamen ais..ca tales propositioiles Hec est optima solutio absq; tot glosulis dacis tegulae Scoii. Hoc et verum,quoa aliqui dicunt,quod
vi imace bittaclai. .cludant aluum illud sinchategoiem per se primo te spectu piaedic Oium eatium, tota iei pectu ilitentionalium. includunt entin iliud eipectu quorumcunque piaedicacorum. e. Iacolus Scotubub. l. d. s. in I. ad A. dicit. In iub lautia simplici, siue compo
sin , pie cire secundun, suam rationein scirinalein quidditatiuam iri tum ei abiti actio a lui positas propriae naturae inposcum hiabet Sco. lib. 3. d. 7. Erotinu. 2 pr c P. ubi cOucedat plures inito uouc in sub ianua.
eas. Rei p. in iubilantia est tantum una abstractio in via Scotia supposito,&s inulte abluactioiae tepe . latitur ut subitantia, Omnes tamen sunt a
supposito, edita eii vulca ab ira tiori supposito, quae potest ruber
muris gradus, ex nota est abstractio a iubiecto, nec a fundamento,si cuteit in absolucis, o respectivis. Aut dicas. Eit,.uca ab tractio vltimace praeciis secundum lationem suam quiddita tuam. Dices . In Chriito iunt abstractiones, una a sui posco proprio , ut humauitas Christi, ab nocui omine, qui impio De dicitu iupposicum . Alterael a supposico alieno, scilicet a tu POsi ιο Veibi, ergo in subitancia ssunt plures abitra tiones. Dico, quod Scotus dum ponit viticam a
stractionem in sub ἰ ianua loquitur de ablua tione a supposicis , ad quam natura habet inclinationem Expende, Vliamate abstractum no
potest praedicari de aliquo supposco, qui abiti aiu ab omni supposto.
Actorie non abiti alui ab omni fingulari. Idclico adnuc in tali absit octione pote ii de sugulara praedicari, vi haec humani; et humanicas. . Dcun/. Scotus lib. I. d. s. in . ad A. dicit. Quaad adiectiva praedicata praedicantur de ultimate abstracto tradacatitur in primo reiodo dic&d per se, quae adiectiva, seu praedica. sol malia gallicant formam per modulia insoι mantis O positum lium, ratet latione, praedicata sormalia adiectiva, qua praedicantur per innesonem , unquam LOG sunt praedicari primo modo ergo non recl. videtur dicet Scocus, quod si praedicantui de ultimate abifracto, praedicentur primo modo.
Imar. Resp. Praedicari tormaliter est duplex, quiddilaiaue, cilicet ut nomo ethainmal, o formaliter ser inlisnsonem, ut nomo est albus, quom
242쪽
1 6 8 Quinta dist. Quaest prima, lib. primi
dat omne id quod non est de quidditate, k includat hoc sacatliegordiana per se pruno, idco si propositio esset vela esset in primo modo, At propositio ii quain eti vera, capiendo formaliter adiective; si a mendaretur,vera effet in pruno modo,ob causam dictam Idiamea
licet unquam contingat. γ Deavi Scotus lib. GL 1. Q i. iam concedit talem propositio .rem . Sapientiae: nain eo quod apientia est principiti. ii operaadi oppositum nutus apparet ex doctrina Scoci plui ibu, locis . Nain auiutinodi predicata . nasci, ge.ierari, se aper tineorinae di muccio.iena realem, ergo portebit concedere', e. notia recu.ida generat, cui pia sic poteucia generandi, ut dici Scocus lib. r. d. 7 si coacedicus rapi eacia e Ituraca . quod tamen est talium. LMat. Resp. ecpi Opositio Sapientia est nata , non est vera de rigore sermo nis,4 iu bouo sensu conceditur a Tneologis. Etiam, Haec Sapietitia et nata, aenerans, conceditur, tua et mucipium summe dispositum ad generanduin, 6 coaceruit aliquod suppositum. Hinc habet aliquam vertrarem. Suniucer in illo seu tu poliuinus cO.icedere, uod anemoria fecunda eueret, quae, ut est minutia generandi , conce nit aliquod suppositum, cuius dicatur potentia generandi. Sed Ellemta,vtvlatinate abi tracta,non dicitur potentia geuerandi. Hinc est quod Monloceri ullo pacto generare. Dices, cur conceditur haec, Subriantia generat sub tantiain , nou hec, Eileucia generat Essentiam. Resp. Quaece Consule Proc. lib. cf. s. 4 et in line desintelliges. 8. Iacobut Scotara lib. I. d. s. in I ad F. cicius Aiag tu libello contra Epiliolam sumdamenta dicit Euangelio nou crederem, nisi quia Ecclesiae Catholisce credo ubi videtur, clesia in excedere Euaugeliuin,' sibi dare robur. Oppositum nui apparet. Nam Euangelium et tuus drum uir proprie, Se i cclesia non poceit super ius mutuum. Liacas. Rei p. De ista materia diximu, .cO.it.4 2. Prol. 5c modo sublimus quod Ecclesia potet multipliciteri uim Priano pro Ecclesia naterialia
qua diuitia O .ficia celebraticu . Secundo . pro multitudine alicuius clericollegati Tercio, pro multitudine Ecclesiastico. um numerando Papam, Cardinales, Episcopos c. Quarto capitur Ecclesia prospecialis mulcitudine virorurn, cilicet pro Papa, Cardinalibus: Momnibus spectatuibus ad congregationein Gucili generalis. Quinto pro
omnibus Christianis simul unicis. Sexto, de ultimo pro omni multatu dine tam vivorum, quam mortuorum includenie Christum, caput.
Ecclesia hoc ultimo modo ei maior Euangelio , alijs autem modis. Euangelium excedit Ecclesiam. Queies. Ecclesia num possit errares Resp. r. a. e , modi potest errare. At ε. s.6 6. modis. Ecclesia errare non poceit. Dubitabis, utrum Ecclesia pollit suos subditos o
ligare ad peccatu mortales Et id quod dico de Ecclesiaetia de Concistio legitime congregato, reptaesei ante Ecclesia unauersalem inquam . Reip. licet supeltu, circa id aliquid dictaim fuerit, iure addenda censui. Ecclesia sine dubio obligare potest subdit ad moi tale. Id tu
fulcitur hiice auctori ibus. Mat. cap. io quicunaue non receperit vos, nec audieiit sermones vestros. Amen dico vobis. Tollerabilius erit,terrae Odomorum, de Gomorreorum in die iudici , quam terraetim Matth. 3. Si Exclesiam non audierit, sit tibi sicut Eciticus, Sei - cauu , de quodcunque ligaueris o α Mattiae, et I super cauacdram Moisi
243쪽
Quinta dist. st prima, lib. primi is,
Mosi c. Luce cap. Io. Qui uos auidit, me audit, e qui vos spernit, me spernit, inui spernit me , spei inteum , qui misit me . Paul ad Rom. I 3. Um Im ammiroheitatibus sublimioribus iubila sit MCTI MI ad Iesias cap. Qui lii c spernu, non hominem, sed Deum spernit, cap. a. Si quis non Obedierit vel bo, hunc notate , non commisceamini cum illo, ut confundatur. Et Deuta cap. 37. Qui s rei bierit nolen obedire sacerdotis inas emo; qui ex temrore ministrat Deo suo ex decieto iudicis moliatur homo ille . At in lege veteri mors non dabatur, niti pro moriali, sicut Mna noua. His rate Ecelesiam posse ad mortale obliga e , Sisit clara sententia beata rhom. v. 1. Q 6 an . ubi sic ait Leges positivae humanae iustae habent ius obligandi in foro conicientiae a lesesicina, qua derivantur Bon.hia 2. d. iri dicti, ut non obedia I adlato reccat, sicut qui non obedit
Deo, dc addit adeo totum rende ex mandato Dei; nam Deus mamdauit, ut homini obediatur. Idque tenet expies Se Gabr. lib. 4. d. a GPr. 3. ar. . At quid sentit Scotin Ress. lib. 4. d. 3. v. s. sic alta Non et ergo ille perblexus, quia seruando si ercumii Ieriora, I lae ceptum strictius Ecclesie beneiacit, o si non rei Lai et L ccc et n. OP
taliter. Haec Scotus. Haec zLctoi non multum cogit. Dicet cmenim
uod iste sectat mortaliter Lauoi. t ac mutirenoi b, cilices Cho i concurientis cum I recerιolcclcsiae L cm . d. xi. D. 6. mine ait holoite eciam Daunc Ieccant qui non conso, mant Icclesie P tri, i a Mecum Iticlia tui undanenium odidum, quod sic Chrissius inisiluit, illud iacι amentum celebiandum . Hac auc Oritas, licue toruitur. Hi Io ex illo ei bo, tolle. Secundo, ex illo verbo,
canilius instituit aliud raci an ei tum sicciue nil ut potest hvbeii certe, quid lanserit rcotus . His ros iis, ut dubi Lm mclius intelligatur, has rono cocclusiones. Prima sit ilia Iccies a conderib regem Pio li- de Ciuisa cognoscenda, defendenda, conterualida, seu augmenian da potet obligare lege illa ad mortale secunda, Ecclesia cotiden, segem pio obsciuatione mandatorum Dei,potest obligare adcinoi tale . aestia. Ecclesia condetis legem pro conteruatione tua, tuli urgentes, in Ecclesiam notet tibii Gaie ad iri oriale. Qua ita acci si vult
Ira condeii leGem super ius, quae s pectant ad Cathed am, idest doc re, 6 declaiate ea, que sunt 1idei, nixa obligare ad II Oricie. Qui ta, si Ecclesia condat leges non pertinente ad aliquod hinum dictoiu in ratisactis quatuor coiiclusortibus, dubium eic, an podiit cla are ad mortale L ad pleiens Diuo Louroceli, nisi orbositum nulli constet 'sicquent,satet ad dati culiniem Lices Aug. inutiliola aut Taultum ait Peccaiann moriale est dictum, vel facium, avi concoruum concia legem Dei. Resp. PlaceI Lm I cclesiae citra acepcum
Dei, cum Devo dixerit. Qui vos si eat. ιι, me lyernat. ι quacunque dixerun vobis sciuale S. iacite. cclesiacis subauctos itavi e pr Cipit, quod Deus auctoritati Lemaudat. Dicea adnuc colu, lib. 2. δ.
244쪽
i Quinta dist. Qii st prima, lib. primi.
bis quem timeatis. Timete eum , qui postquam occiderit habeti
Leitatem muccie in geneianam. Resp. Haec non e it comparatio Dei ad
Ecclesam: sed Dei ad perlecutores Apostolorum. Mariarum. Vel dicit supra Tandem dices Ecclesie sunt duae claues regni celorum. v natet Matth. I 8 At ullibi reperitur quod sibi sint datae duae claues interni. Resp. Ecclesia per clauem abiblutionis claudiciaturnum, dc sic saltem accelubrie habet claues uiterni, sicut paradisi
s. ωobar. Scotus lib. t. d. s. l. adH. dicit. Nullum exuemum unius relationiseli idein tot malite cuin altero extremo correlatioim. Ppoluum
apparet racione, experieucia Nam duplex est idem incinator camu tiplici, similiter dimidium et tridem formaliter sub multiplici αScotus lib. I. d. a. parte x uo dicit Inferius euiden forma iter suo
Lmas. Rel p. Scola dictum scilicet d. r. non est verum ab lute. generaliter, at solum in Poposco tuo, quia commutucaris PQ producta. . de qui bus loquitur Scocus eo loci si sint idem realiter, non sunt tamen idem tot maliter. Vnde nec propositio comi nuuicatis eat producen . est tantum vera denominatiue, sed non tormaliter. At reis negando Interaua esse idem formaluer suo triciliati. Et ad Scoci dictum rici P.
Io. iambus Scotus lib. I. d. s. d. r. adu dicit. Genus per se non praedicatur de disese reuua, uec coaleque erde propria pallione itoinuus Opposicum huius apparet ex do icina Scoti pluribus locis. Hae predicationes noa sunt per accidens nec sunt tormales, ergo videtur, quod sint Per te. I cas. Reip. iii ι Scoci. Hae veritates Rationale et Lammat, resibile it animal, racionale est substantia, Sc sinites non sunt identicae. Nam nec ambo extrema, nec citerum eli infinitum thi maliter, nec perini siue Quod requiritur ad propositione idendica. Nec ridicit Arui. O. cita a sunt formales quia genus non praedicatur per se de distereulijs. Qua les ergo erunt Minu, 8. d. r. 3. sol u. pruic. ait. Quo increacu ris non est altatua vera predicatio iii abltracto per idenia Latem, quam fit formalis Ideo nunquam fuit tradita logica in creaturis de Praedica tione alia Imrinali cu alia per identitatem. Haec Scotus. Inm pre dicacio ita creaturis eli formalis secundum Scotum tui tum est genus non prellicatur per te formaliter de differentia. Ico aequivoca uo est iu verbis. Nam haec scili tratiouale est inimal,eit en dcc. n. sunt Mimales ideli quidditatiue, at bene sunt somna es, idei in con creto, Scata non pure identice. Hia tio: .in tormalitatibus ad proqPositionem lacu. icam duo exiguntur. Primum, quod praedicetur a
stractum de abitracto Alterum, quod ambo extremari vel saltem alterum, sit formaliter aut permissiue insiuitum. Ex prima coudita ne illae propositiones non sunt pule ideatice, sed immates, ideitc, cretiue designate. Dices Auctor formalitatum Concedit hoc ML
Ucam tu creaturis. Humanitas est eucitas. Rei p. Alterum elltaemum
scilicet entita. non est creat a ted quid superi adiuuacem
245쪽
Quinta dist. QAst. secunda, lib. primi. 4
r. Diops, CCOTVS lib. d. s. ina in impugnatione contra Henr per totum so dicitiassetitia est tertiunus sormalis generatiosus Oppositum deducitur ea Arist. 1. Phit. I . ubitat. Generatio est via in naturam, id eliin i mam , quae fit per generationein , sed Essentia non capit esse per
generationem , ergo non est terimnus formalis.
- . Rei p. Pro concilianda hac dii ficultate. Nota Nominales communitet dicunt, quod ad terminum tormalem generationis duae conditiones requiruntur. Prior, quod terminus Brmalis accipiat esse per prodi etiovem. Altera, quod terminus formalis sit pars producti. At haeduae conditionec addunt illi non competunt Essentiq; ita quod con- eludunt, quod Euentia non est terminus ibrmalis Scotus vero, de re
Iesaiunt. Duae illae conditiones non competunt termino illi brinali ex ratione terminii malis, sed accidunt termino formali in creaturis, ex impersectione creaturarum. Nam formalis est haec. Terminus brin
malis est ille, quo productum simpliciter habet esse suum, sic est Essentia. Idcirco est terminustis alis. Ex lus ad dictum Arili resp.
accidit formae test terminus tormalis, ut accipiat esse per generati nem. Dices Inresurrectione, anima Unietur corpora, tamen non erit terminus formalis illius actionis, nec resurrectio dicetur gener
tio, huius rei ratio non est alia, nisi quia anima praefuit, ergo cum Esesentia praefuerit in patre non potest esse terminus formalis generati dis initio. Resp. Resurrectio non est generati , neque productio, qua productum accipiat esse nouum , ut termino formali, sed tantum ut actu productivo. Dices adhuc Sicut de ratione termini totalita alicuius generationis est non habere totale esse , nisi perii uclio. nem, ita de ratione termini sormalis est non habere elle formale, nisi per produltionem, at Essentia non habet esse sormale per generati nemri quia secundum totum suum esse, est in patre. Resp. Accipere esse contingit dupliciter, uno modo in se, Mabsolute, ita ut in aliquo instanti originis intelligatur non habere esse, in alio intelligatur habere verum esse. Alio modo, ut intelligatur habere elle alio pacto, quam prius non liabuit, scilicet eis e communicatumri ita ut in aliquo instanti non dicatur habere esse in filio, is secundo instanti dicatur habere e se intilio dans ei esse euentialiter , 'uidditatiue . Prirrio modo te inus ibrinalis generatiocis non accipitur, nec sic Essentia est terminus formalis, cum esse reale simpliciter Essentie sit in diuinis,
ut ait Sco. d. g. I.)I. Secundo, dicitur Essentia terminus formalis ge-
nctationis iiij nam Euentia ipsa per talem generationem habetur in filio, perquam filius est quidditatiue Deus, desidem et Teutialiter cuni patre Dices amplius. Idem non est elecituum alicuius productionis.
terminus sis alis eiusdem, quia idem non est prius, . posteritu se ipso; secundum Sco principiu elicitiumn est prius origine,terminus vero tirinalis es posterio origine; at Essentia ex Scoto est principia
246쪽
1 1 Quinta dist. Quςst secunda lil primi.
idem esse prius, posterius se ipso bifariam intelligitur, primo qu tum ad idem esse reale, ut quod, A sit realiter prius, posterius se ipso, id est imponiubile. Secundo, quantum ad alium Q alium modum, respectu vimus,4 eiusdem mom, est impossibile quod idem dicatur prius,a posterius seipso. At secundum unum modum potest daei prius, de secundum alium posterius scin proposito. Dientia diuina, ut est principium elicitiuum in patre, est prior se prata'. ut est communicata rilio per productionem idque opus est dacer eluia e xluo ipsa ponitur principiu in Ormale productivum , quo parte producit illium, ut patet . d. t. Meadem me ponitur communi cari filio per talem produiationem sequitur, quod ut in patre est principium elicitiuum sit prior se ipsa, ut communicata in filio per productionem. Dices tandem Secundum Scotum una persona tantum svno modo habendi Essentiam habet, si ergo filius habeat eam , Ut ter minum formalem generationis , ergo cohabet eam vi principium elicitiuum, quod est cotra Sco. Nam filius producit Spiritum Sanctu. Res p. filius non habet Essentiam diuinam, ut principium sormale generandi; sed bene pater; at habet quidem ut principium elicitiuum pirationis, habet eam si terminum formalem productioni : ut principium elicitiuum spirationis, o ut principium intellectionis volitionis, dcc Ad id auod ait Sco. Inconueniens est filium habere Essentiam duobus modis. Nam intelligit Sco quod non habetur insatio Elsentia alio modo habendi, ut dana esse filio , arguit Scotus in Hem quaest praesenti. DωIMI Sco us lib. I.d. s. in 1. ad A dieitIllius non est terminus sor malis gene
Talloni Sotad pia Ellentia , Nam nulla entitastis aliter infinita sm
pliciter pei sectior terminoso alitroductionis habetur pei prodinctionem assentia est formaliter infinita .relatio autem non ergo si relatio esset formalis terminus productionis , persona non haberetas sentiam per productionem Oppositum huius habet Sco a Methap. ubi ait Vorma totius est nobilior forma partis, nihilominus habe tu per productionem. Istas. Resp. t ima totius in creaturis resultat ex partibus, S persectio illius est principaliter a sorma partis, ut forma partis non esset perfectior omini eo quod pertinet ad productum nun inam in tali productioueia heret , modo Effentia diuina . cum sit tota perfectio producti. non
si producta, sicut sorma totius, si non esset termulus Ormat is generationis iiij, nunquam per generationern poliet haberi. Etiam Scotus comparationem non iacit termini formalis ad totum productum, sed
bene termini formalis ad aliam partem, vel quasi partem Vel die
scotus arguit in Henr non tenentem tertiam entitatem sicut tenet Do elo Subtilis.
οἷών. Scotus lib. I. d. s. o. a. ad A.dicit Principiare aliquod verum ens in quocunque genere principij,nos conuenit alicui rus realiter enti Ortos cum apparet de causa finali , quae secundum Motum pluribus in
is non habet verum esse reale, e tamen prurcipiat aliquod ent Neist
Iutas. Re p. cotidictum intelligitur de principiare proprie , e realiter, uot
autem de principiare metaphorice, ut est actio causae sinatis, quae Lan Ium metas notace mouet efficiens. Et nota, quod principiare verui
247쪽
ens reale stat dupliciter. Primo, ut principale principians in aliquo genere causae Secundo, ut necellario concomitans. Est tantum vera a
propositio Scoti primo, non secundo modo ἔ quoniam . ut patet, concurrunt in principiatione alicuius multae relationes tam irales qua rationis; idcirco Moti dictum lecundo modo locum non habet. 4. Dcibus Scotus lib. I. d. . Qua ad B videtur determinare ius verbis, cin patre erit relatio realis prior relatione ad filium, vel saltem alia ab illa,quod Midetur inconueniens, quod in patre non sit nisi unica relatio Oppositum huius habet Scotus 6.Quot ibi iii patre ponat aequalitatem,idcntitatem sirrulitudinem , c. - . Res p. Scotus lib. I. habet pro inconuenienti quod in patre sint duae relationes spectantes ad originer , At Ob id uon , excludit relationes communes. Imo 6. Quot ut dictum est eas patri enumerat. Dices. In patre eligeneratio activa, & spiratio activa i ergo fiant plures relationes spectantes ad ongulem. Resp. Scotus liabet pro inconuenienia,
quod in patres duae relationes ad origine spectates respectu unius persor Productae. At non habet pro inconuenienti, ut in patre sit una relatio respectu filii, altera respe in Spiritus Sancti spirata. Luabus Scotus lib. I, d. s. Q. 1 ad C. dicit Prima causalitas etlectiva se sola eL sective causat, excludendo omnem aliam causam eiusdem, Walterius generis Oppositum huius habet Scotus lib. I. d. r. in .&d.2.4.rarte t. int . ubi dica Ratio primi efficientis, ultimi sinis coincidat
in primo ente. etficiens non agit, nisi ut motum a fine.Lα eas. Resp. Dum ait Scotus. Prima causalitas excludit omnem aliam causam, in ratione cauiae matenalis, uormalis in te iugitur , non autem vuIt
excludere caulam finalem, Et ratio cur causa materialis & formalis excludatur a primo ecteetitio est, quia causalitas intrinseca dicit unis perrectionem , ut cet Scotus s. Quol. colligitur ab Arist. 1. Metatnam is ubi vult quod totum habeat rationem perfecti, perfectum in illis duobus locis sic dii finitur . Periectum est cuius non est extra is
aliquid accipere. I. Metili totum sic diffsuturi Totum est cuius
nulla pars abest. o. bdis Scotus lib. t. d. s. in a. ad C. dicit Potenti a creativa prima per se fine alio principio materiali producit productum 4 probat a siniti unde elicitur, quod Deus per se sine alio principio materiali producit productuin, idest Deus sine materia potest producere hominem ne materia , . Oppos cum huius patet ratione. Nam repugnati est,Deum facere homulem plusice compositum sine materia . Et a Scoto d. 8. t.
inr. Deus non pozeli supter causam intrinsecam aliquam proptersu imperiectionem, quia si sic Deus saceret, s partem componiueq;
quae omnia manifeste dicunt imperfectionem. cai. Resp. Scotus dum dicit, Deus potest facere hominem sine materia, intelligit de materia praesupposta Nam ad creationem non requiratur talis materi cum a Creatore de nimio producantur, que creantur, non
vult quod Deus possit suptere causam materialem, aut, quod homo. qvi est phisice compositus, fit siue materia, cum id implacet contra-
I Mati Scotus lib. , d. s. in x. ad F. dicit Egenua est ea aus formalis, secudum quem terminus primus formaliter accipit esse. Oppofitum ii
248쪽
i 4 iij nta dist. Quςst secunda, lib. primi.
mam , propter Brmae imperfectionem, eum dicat rationem partis, ergo non erit essentia terminus formalis. I V Resp. Forma tripliciter sumitur. Primo, pro altera parte compositi. Secundo pro causa extrinseca, sicue accepit fluet. . de coisses ineum 3 dicens Forma boni liuore carens Dertio, capitu pro aestu purissimo quo modo Effentia est torma, este tuus brinalis. Quaeres, quomodo se habet Essentia in generatione reipe lint ij. cum per Sco.
tum non se habeat, .ec ut materia, nec tu mMeri . Rei p. si anclib. I. d. s. Q. s. ev d cit esse responsum a Scoto. Relatio comparatur ad Essentiam per modum proprietatis ii, diuidualis , idque piobat duabus rationibus. Prima Illud , quo distinguntur ut hostia eluidem natura, sunt proprietates indiuiduales ,red relatione ius ectu Enentiae sic se habent, erigo c. Secunda, illa quibus pioducens , o prod estum distinguntur in generatione viriuoca se habent, ut PIOprietates indiuiduales, quia si non, productio non esset, ni voca, sed relationes isto modo se hahent, ergo εχ. Quaeres amplius. Cum peneiacio stpros rellio adesse simpliciter. cu alte latio adesse secundum quid, qu modo Esentia potest esse terminus formalis generationis . cum tantuaccipiat esse secundum quis Resp. Franc ut supra Sutr. cit, quod filius, qui eli terminus totalis,accipiat esse simpliciter. Quaerias tu alia responsionem. l. Iacobus Scotus lib. I. d. s. d. et ad G dicit Filius habet eamdem substantiam ,
d quali formam cum patre. Idem habet paulo infra. Si illa Essentia existens in patre prius origine sit quasi rina communicata tilio OP positum huius habet Sco phiribus locis, ubi vult Essentiam esse ac tum
perfectisti inum , ergo non erit, quasi forma Iaeas. Rest Forma cum in creaturis habeat multas imperfectiones nullo pacto sic reperitur in Deo, quia in creatum forma est par ideo ponis tu illa particu Ia, quasi ad tollendas istas ii Herlestiones sicut etiam dicitur Personu diuinae sunt quasi partes subiectivae, 'sentia est quasi totum adhunc sensum dicitur habere Essentiam, quasi formam eamdem eum patre, de quo originaliter est. 2. Iacobus Scotus lib. t. d. s. Q. et ad FI dicit. In animatis est paternitas, filiatio. Oppositum huius habet Scotus lib. t. d. 8. Q. n. resp. ad Q. Vb au. Filiatio est habitudo producti natus liter similis producenti in natura
in te lectuali ergo non estis animatis paternua s, iliatio ab an Lma
Istis. Resp. Scotus, indicat filiationem reperiri in animatis , in omnibus
animatis non intendit reperiri iam loco citato in t excludit paternitatem, cu filiationem a plantis, o dilutis Additque ibi. Si omnino contendas, brutum esse filium bruti, e vitulum bovis tunc flatio est habitudo Producti naturaliter similis producenti in natura intellectuati, vel sensitiva, at in plantis excludit Sco omnino filiationem . Et no
ta, quando dicitur ι ad flationem requiratur quod filius sit de substantia patris, expone, idest de semine priris, sed substantia dicis a Nams Deus miraculose ex manibus Petri produceret hominem, ille nor effetilius Petri sicut rua producta fuit de costa Ade, tame Adam
non fuit pater Euan, quia tunc non potui stet habere eam in uxorem.
Ob id Seo in a. d. t 8 in sine ait Colla Adae non fuit ratio seminalis Λis velia auito solucre covirad duc ea verbia Sco. Iuli tera i animalia
249쪽
Quinta dist. ucst secunda ib. primi s
ub olt paternatas, diliati O, S sic evanescit difficultas. O. Iacobus Scotus lib. I. d. s. in a. ad Id. vult patiem elle patium actu suo genera Duo diana sic dicit. Videmus, quis sit me actus, tu quem generano
dicitur esie Pater tormaliternula est ubique aetasuccio di tenacu lo mposui iurus habet Scottis q. Quot ec lib. I. d. di 27 dc lib. 4 d.6.io. d. a Q. i. ubi vult explesse, quod Parei non sit patea actu suo euerauui, sed eo quo habet penitum 1ecum coexistentem. n- de . Quot sic aic Pater non est patet co quo geneiat, sed quia liabet
intum tecum coexilientem. Et I 3. 4. Genciai , seu geli uiue non est fundamentum pate inuatis, sed solentia Eetierativa et eauci undamentum. Et id ob duas rationes, quas ibi habet cotu, ubi acu Pomteris videre Q. I. assiua d. 3. lib. 4. Iarari a T. Scotus lib. I. cli1it Pater est pater suo actu generativo iam luit intelligere, quod Pater esset pate tua actione, idest actu suo gene randi iam id falsum est. Sed tantum voluit liabete , quod Pater nullam aliam operationem habet, per quam dicarii pollea patera maliter, praetcr hanc, quia nihil aliud iacit pater quam decidere semen .
Dices Arist. s. Mella. Σo ait Pater est Pater coquo geneiat Res P. 1 cotus lib. q. d. I . in a. quod actus potuit tale causam Leropsus generationis , inuando luit tunc relatio inlicbat, e Lonei cau auro esse sicut non manet, manente relatione Fundamentum autem,non. tui lautium causa ualeri ipsius elationis, sed imbelle quid est ergo su damentum Dicituti, non est genuisse, nec generare, sed incuria generatiua , non loquendo de respectu, sed de ab oluto, delium udata a tali Iclpectu, Contule gloiulas a coro ad Arist. autoritatam Quin
perius adduciam, ibidem Lositas ἔ.Iacobus Scotus lib. I. d. s. Q. a. a. l. dicit . Natura es sersectior actus, quam disterentia indiuidualis, his vel bis 2 ei tam humanitas est aliquas actus in Sorte, procne acci hic tum auriate,c piopi relate audiuiduale, distinguendo contra Ieri liumanitas est reric calo actus, quam se ipsa pioprietas indiuidualia, licet indiuidualitara , sit magis proprius
actus o aliquo modo achubtiaculae, in quantum de te a Iamnat natura. Oppositum huius pinc iaciotic. Nam quicquid contiabit si rerisca tua contiacto, sed proprietas indi dualis est contrahens ea Dixest
nobilior ista litiua a conta acta.
I cas. Resp. Contakiunt omnes colitiae ad nunc locum citatum adprobandarvo iratura sit periectio actus dilueretitia andauiduali, c ita tenenum eli ad mentem scoli Admamrcin illius rationiaci catur . quod vera est de contrahente ad alaudesse, quam si esse iudi uiduale non audem eli vera de sic ivdiuidualiter cos. a ahente. Notandum . Ditenent gradum perfectiorem quiddat at sic Iespondeant ad Scotum adicen.um loco citato, Primo Q dduas est sei rectetorii adu v
at non periectior simpliciter nota quod gradus inuidualis est sim
pliciter si in I e , di ei. 1 de eo non Praedicatur quiduitatiue 5 dicitur materia in quantum non est de qui nare naruiae, dicitur forma ita quantum contiarii ipsam naturam ad eue incliuiduale, vi docet Sco
.Iacobus Scotus lib. I. d. s. in a. ad L. dicit. Perlona in diuinis non est compos ta
250쪽
i, Quinta dist. Quaest secunda, lib. primi.
plex sicut Essentia. Oppositu in huius habet lib. i. d. de alibivb dicit C .iceptus simplicior implex et qui totaliter scitur, cnon est resolubilis inplures conceptus, sed perso. aa et retolubili, in
Lura . Reip. Scotus non vult intelligere quod sit simpliciter simplex, id est noa Pelolubilis ui multos conceptus, sed tantum quod ea simplicite simplex , delt non compossin, ut se exponit ni verbis. Simpliciter fimplex, cita vere simplex sicut Eiseatia nullam habeas compositionem. nec quali compositio aena, in se ideo exponatur simpliciter implexidest summe simplex. I; Iacobai Scotus lib. t. d. s. ix ait dicit Perfectio enuncidentitatis tollit c
positionem, V quali compositi O .i iam, Guae. non excludit dit tincti ne in tormalitatuin idem habet d. . pr. O. aut sol princip. de ita Elisentia, Se paternitas sunt perfecti luma identitate idem , non potest fieri verius unum . Oppositum huiu patet ratione I nam examinali , .rationali .videtur neri verius unum, quam ex Essentia de paternitate, quia paternitas novir dicatur de periona pruno inodo, ut rationale de liomine Luca/. Resp. verior, inersectio, et identitas inter Elsentiam Sc paternitates. quain lateram nat, rationale , idque nou ratione tertij ex ipsis constituti, at quia unum craa sic tu aliud oc vitum non est in potentia ad alterum ratio tamen terti verius raciunt unum animal, dc ratiouale quam Eiseacia, o paternicas, Sestuat magis idem. - - μμῶ Scotus lib. t. d. s. in et . ad L. teiae quod ex Essentia, & relatione, nae
sunt idem realiter, o si diltinguantur tormaliter, non fit aliquod, postum, vel quasi compositum . Oppositum nutu patet ratioti . Nam hecceitas, matura in Francisco componitur ex hecheitate, de humanitate, dei ideatificentur realiter,in distinguantu formaliter ex Scoto lib. a. d. 3. Praeterea Color, disgregare sunt idem re
liter respectu albedinis, destamen didini tum est quasi compositum. Lueat. Re . Ad haec obiecta simul dicit tr. Eisentiae, de relationis ei maior identitas realis, quam in aliquo horum diciorum. Nam propter sua infinitaten ablolute, oc simpliciter, etiam circumscripto naui alio quod nou est idem realiter illi, includit perfecti lume illud . Et ultra. quod est in ultima a tualitate ex sua racioae formali utaque nihil actualitatis potestibi aduenire main omnes relationes sunt ibi in ultima actualitate. Huque patet ad illa obiecta Tamen dico ad primum. Natura ex se notest in vicima actualitate, nam contonitur per differentiam indiuidualem, ideo, licet sint idem realiter ob id non sequi tu ex his nou esse compositum. Ad alterua de albediae, cic colore dico Color non est si inpliciter idem dictere ae lalisi inutum ala sidentifidatur tu albidine. Dices Scotus lib. a. d. t. de aliis locis ait.
Eisentia, de existentia sunt idem realiter, Sciamea potest dici homo quasi compositu ex Ellentia, exilietia. Resp. Elsentia,oc existentia noraciun Dositioae,nec quasi copositioM. Et si aliqua copolitione pro
teruias interiaec. Inquani, Eisentiam suo modo esse inpotentia ad extitemiam, dc exalteacia adueuit Essentie nou ut accidens, at ut gra dus intrinsecus, Se ipsa Essentia ex se non est in ultima actualitate,imo ut se nullam includit existentiam sicut Essentia diuina in primo in