Subtilissimae contradictiones in prologum primum atque secundum Sententiarum Scoti. Auctore R.P.F. Iacobo Perio Pistoriensi theologo, ... Opus perutile omnibus doctrinam Scoti profitentibus, aliorumque theologorum per modum dialogi digestum ac tripli

발행: 1621년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 철학

251쪽

Quinta dist. Quist secunda, lib. primi.

Is Iacobur Scotus lib. I. d. s. Q. a. ad H. dicit Actus versonalis non est de se so maluerinfinitus bidem habet eadem in ad K. Relatio non est altus infinitus, ex sua ratione tormali. Idemque ex proscito sustinea Sco. . Quot oppositum huius patet ista ratione Pacernitas diuina aut est

maioris rei lectionis, quam creata , aut non, at ceri utra est, quod est maioris periectionis, ergo est mn irata formaliter Luca1 Resp. liue paternitatem cieatam , Misiuinam non est comparatio sor- maliter: nam alteruin eItremum relatio, scilicet diuina, non est quista, sicque nec natoris, nec moras perfectioni, maluei loquem do. Dices, ex Elueo natali Quol. i. q. Dcut est . Det linitum, cinlinitum ad quantitatem molis, ita se habet nitum , 5 inhunum rei sectione ad quantitatem perfectionis. At relatio diuina non est so malite tinna, eigo Mimaliter intinita. Resp. Concedo , ted nihil in nos. Nam debes probare, quod i elatio diuinam formaluer quanta,

quod non probas, sed supponis, di falsum. At s sic accisias scut se

habet finitum, inlinaum ad quantitatem molis, ina omnis est m a et inlinita, iras habetini natum, o tinuum ad ens in virtute, similitudo est salsa, nauerialiter, sed vera esset hoc modo ita ea hetinuum et infinitum ad ens quantum, in quantum ens quantum, sed nilui in nos, quia relatio diuina non est quanta Dices adhuc Illud in quo est magis, vel minus, est intum, vel infinitin, ruta quantum,

sed relatio est huiusmodi, eigo est linita, vel intinua, Ied relatio diu ita non est finita, ergo est insinua. Resp. Minor est vera de relati

ne creata, non autem de increaia , quia cum non sit quanta in ea non cui magis nec minus, quae in quanti ai persectionis idem sunt. Dices adhuc Sicut omne cieatum se habet ad linitum esie, ita omne ancieatum ad inlinitu elle, sed omne creatum est formaliter finitum, ergo omne increatum ei Qrmaliter infinitum. Resp, maior pior

scio est salsa, loquendo uniuersaluer, ut patet, attaculariter vero

est vera, quaa realiter omne increatum estim fultum , non autem sformaliter.

ε. De M. Scotus lib. I. d. s. 4. ad D tit in dictim Arist. s. Meth. Is dicit. Illa quae sunt priora generatione sunt posteriola Dei rectione. Oppositum

huius patet rati me, . exbco lib. q. d. I. u. I. INam cum totum L

nus subitantiae uirius o. igine quolibet accidente, sequeretur, quod qumibet substantia uel rei lectior quolibet accidente. L cal. Resp. nios Osita Aiali. debet intelligi, in eodem genete, at substantia. N accidens sunt alte ius generis.Dices Oido naturarum ei timor generatione , ordine picyrietatum indiuidualium, o etiam est prior or duae persectionis ergo no omnia ilia quae sunt priosa generatione d αRelp. ordo naturarum, d proprietatum iudiuidualium sunt alterius alterius genetis. Instabis. Proprietas indiuidualis secundum Sc Lum lib. 2. d. 3. Qi 6 eli in eodem pra dicantento reductitie in quo est natura illa concialia bilis Per tale in proprietatem indiuidualem. Resp. Quamuis situ eiulde generis praedicam et alis tamen sunt in alio, alio genere cause, quia totus ordo naturarum est in genere rotentiae, at in eo pioprietatum indiuidualium, ita senei ac tu , in quantum Pr rtietas indiuidualis est victus naturς ideo humanitas est prior ωigine, sectior dii ieientia iudiuiduali, licet in ratione potentiae , si qua

to ei conti cubitis a proprieta e indiuiduali sit origine Prior.

252쪽

Quinta dist. ucst secunda, lib. primi.

7. Iaco uti Scotus Iib. I. d.s Q, et ad O ait Uel suppositum quod natui nesset iu nitelae per illam tiri mam . Oppos tum huius habet Scotus lib. d. r. Qo. lib. I.d. v. par et, Q. I.&d. 23. 49. Quolibet ubi dicit.Suinpositum est tale per duas negationes, ergo non eli suppositum per formam, Ut dicit Scocias I. d. Primi.rtibus. Rely lia concilianda stadi rhcultate non nulli scotistarum dixe runt, per

suppositum intellexisse singulare Scorum d. s. pruni aiunt, alij Sc tum intellexisse per suppositum composiaum, ut patet ex processu literae eiusde in Quidam verbalij. dicunt Scotum reuera intellexul suppositum, at per formami ouem formalem suppositi non intel-dex ille, sed aliquod necessario praeexigitum ,rationi Urmati ipsius sup--posita, quae est duplex negatio, ut patet locis iam iam allegatis P test uisuper dici, cum p. d. r. non sit locus talis materiae Scotuin etigisse unum modum ex his, qui habentur in tertio. Ibidem entia nar uratur Vnus modus, quem sequitur Gabriel, quod suppositum est inde per aliquod potitiuum, vel dicas,quod Scotus fuit probelematicus in a ista materia ut in tertio paret. At dubitabis Scotus 9 Quol. dicit

Natura singularis , suppositum sunt idem realiter, ergo iuppositum

non est tale perduas negationes. Resp. Scotus Io. Quot non coinpa rata ationem suppositi ad naturam singularem, at diluerentiam singi laritatis ad naturam absolute sumptam rat hec solutio non videtur ad mentem Scoci. Hinc aliter dicitur. Ratio suppositatis eli eadem naturae singulari negatiue, sed non est eadem attirmative, quia non es

cit aliam realitatum , ut inquit Auctor formalitatum de modo imitata seco respectu illius cuius et Linodus'. In super Scotus non dicit, quod natura, latio suppositi sunt idem, sed natura, suppositum; quia suppositum est quid regaturi ex positiuo, legatiuo , quo animaduerso,patet ad dubium, vel dicatur quod loquitur secundum mentem propria. Etiam Scotus comparat naturam substantiale ad accidentalem, dicit Substantialis natura non suppositatur ex supposito extrinseco, ficut accidentalis Ideo dum dicit. Natura singuiaris, suppositum sunt idem, loquitur respectaue non sic natura accidentalis, suum suppositum, lint de in . Nam suppositum naturae accidentalis est extrinsecum, ideo dictum Scotin verum est in respectivo sermone. Haec est optima conciliatio. ι.ει obat Scotus lib. I. d. q. 4 et . ad O. dicit. Nulla natura creata habet esse prius naturaliter, quam in supposito Oppositum liuius patet, his motiuis concessis a Scoto. Nam natura est singulariter prior singularitate, ese so&ratione suppositati, quae sequitur naturam fingulamatam Ru - 1us, talis natura, est prior natura negatione laudata iii illa, ut dicit

Scotus lib. a. d. 3. 4 I. Etiam Natura assuinpta a Cnouo nunquam

Reip. Viserius sic resp. Quamuis existentia sit passio naturae, vel modusiutriniectis, non tameti absolute conuenit naturae. Haec Vigerius. At ista sententia est contra Scotum iii 4 d. s. Qia in rem ad argumen ta principalia ubi sic ducitur a Scoto ad verbum . Rei p. Exilientia actualis Primo conuenit naturae unde haec natura non est existens fodi maliter, quia hec,sed per naturam illam, aut namram, ut existentem intuitiue cognoscit intellectus, ulta cognitio existentis, ut existentis,sulficit ad hoc, quod eius pollit esse recordati, haec Scotus Q ipsente

253쪽

Quinta dist. Quest secunda,lib. primi. ci

sententia est immediate contra resp. Vigerij. Idcirco aliter resp. N

tura cicata non habet verum est e existentiae in ultima actualitate, nisi in singulari, supposito, quia ut prior singularitate, ut haben etiamve um esse existentiae, est cotrahibilis per hacclin.tatem existentem in Pi Upria exilientia, at natura durana ut prius natura supposito, habet verum esse in ultima ac ualitate Natura etiam creata non habet elle vicimum actuale, cincommunicabile, quod est nata trabeie, cum sit diuili bilis, nis actu habeat negationem duplicis communicabilitatis: natura vero diuina, etiam mi posito divino , ruillo modo actuatur. Lec perficitur: nature duniae. ua priori tano considerate conuenit sibi ei te per se; itaque sibi repugnat elle in supposto alienH sed non sic

repugilat navim creatae, nisi ut habet esse in supposito proprio. s. Dcobu . Scotus lib. I. d. s. inet ad O. Ponit tales enunciationes. Relatio est suta silans, ter Euentiam relatio eit Deus simpliciter. Oppositum p tet D. s. r. lib. Q. t. ad A. ubi non concedit praedicationem concretide abstracto ultimate. Nam quando praedicatur concretum de abstr c. o non est vera,nam si in pruno modo dicendi per se,veluti non sunt piopositiones praedicte. Lucas Res . Hae propositiones non sunt vere de rigore sermoriri ob id,quod dicit Scotus d. s. int. Nam in similibus piopositionibus adcli ut sint vere debet praedicari concretum de concreto vel ab liraetum de a stracto , non abstractum de concreto nec concretum de abstracto, at sunt concedenda in bono IenIu visc. Relatio est subsistens, adest ratio subsistendi. 1 Iacob I. Scotus lib. t. d. s. Q χ ad P. tangst in quodam exemplo de rarefactione sic. Ponatur quod eadem materia manens nata sit revisere aliam partem corporis, scut ponitur an rarefactione, qua raret actio ponitur in genere qualitatis ut habet Scotus lib. . d. a. Q. ad que locum coniugiunt cocillae, quid sit terendum de laro, S denso ad mentem Sco. Os Postum habet Aris Pius S . ubi sonit Iaruman quas

Luca Resp. Raium, o derisum invia coli, ut dicium est, o in via Arist.

Auer. ponuntur in tualitate. Nam Arist. iii 1. de Partibus amm.C. I.&Auer. 7. Piul. Is .enuniciantiaritatam, denstatem inter qualitates

elementorum. Ad dictum Auer. . ruc dicitur, quod loquitur ad

mentem a quorum. Dices Auer. r. Meth ast . Rarum, Udeu-

sum sunt in praedicamento Situs, 4 Phis. 77. dicit, quod sunt m

tus locales. Dico, dum alciam in Situ,loquitur ad mentem aliorum Addis, sunt motus locales Ioquitur ad hominem Nam antiqua discebant generauonem, corruptionem fieri per congregationem, per separationem Vestini motu locales, quia motus locales sequntur raritatem, densitatem. Dices amplius Arist. a de gener nota

numerauit rarum, densum inter qualitates. Dico ex lioc non numerauit, via reducuntur ad molimcm 4 duritiem , vel eas tacuit. quia non umquat uates activae nisi, secutive, Iaat Auer a. de is gener. m. s. 47.

254쪽

et vomainta dist. Quaeli lectanda, se primi.

Luca . Resp. Ellantia in filio non est incommunicabilis, quia determinatura m lationes, Mel incominu uicabilis, qui na,' nataliciter num ad quatum. Nam Deitas ipsa non diuiditur per relationes in personis, fi cui conceptus persona, sed eli in ea, ut qua perlona lubsiliit, tanqua.in termitio suo formali. Et expende rusencia non eli terminus rormalis, viris a Mormans, at ei terminus tormissi sicut uatura da. citu termurus scirinalis respectu di4feren die indiu sualis 12.Iacobar. Semus lib. t. d. s. in 1 ad R. dicit. Natura est perte, tior ratione subsi- stentiae, etiam In creaturis oppositum huius habet Scotus lib. a. d. r.

Q. t. an auo subsilientiae in creatum est duplex negatio, cilicet actaalis, S plaud mali dependentiae,cum itaque negatio ιι ullius se tectionis fit, tuomodo erit verum dictum Scoti Nahura et seriectior ratione utili tentae in creaturist Luear Resp. Scotus per alioue subsistentiae intelligit proprietatem indiuiduale a patet intitera, velantellexit rationem rersonalem . secundum conentes rationem personalem pos uuam eve 13. lacobul Scotus lib. I. d. I. in ad R. dicit. Nulla eum a simpliciter persectior so mali teri runo productionis potest esse per productionem. Cppositum habet Scotus 7. Mett.χε ubi dieit. Compositum et Ieriectius ter. mino sor luc tamen habetur per pioductionem Lutar. Re I p. Valet dictum Scoci in diruinis,ait Vigerius; argumentum vero proincedit tu creaturis . Vel dic, quod tenet argumentum de termino sor- mali partiati At Scotus in primo intelligit de termino formali totalia qui est ipsa natura, aut dices Scotu non compua in Primo , naturam ad totum, quod includit naturam. dufferentiam , at comparat naturam ad quodcunque aliud concurrens cum ea ad generationem. 4. DesinI. Scotus lib. I. d . in x. ad R. cicat. Commumcatum in quantum producitione communicatur non praesuNaai illud cui caminanicatur . nec econuerso oppositum huius apparet Ii . Eilentia diuina Haec di personam productam cui caminusuca ur. Nam certum est quod

prius originea isentia intelligitur in se, quam inpersona aliqua, irius origine intelligitur a persona improdacta, quam mulio ergo taliam est illud verbum Scoti, nec econuerso Laeear me sp Essentia potest dupliciter considerari ua se absolute,& sic praecedit personam , ut vero communicata per productionem , se est smul cum eo cui commurucatur. hoc modo intelligitur talum cou.

255쪽

S EXSTA DISTINCTIO

G MN, Oellectio pra: edit Volitionem, ιntelliget O praecedit ipsum pioducere. Oppositum patet hac ratione.Que cunquc ex sin rationibus formatibus habent orditiem aliquem , ubicunque saluantur secundum suas ratio

CD EJλs es formales, retulent eundem ordinem ἱ at in crea tum dicet e seu producere praecedit intelligere, ergo

intelligere non precedit producere, ut dicit Scotus. eas. 'e'. ordo ille, ut dicet e praecedat in creaturis non conuenit eici aquantum actus intelligendi, lactus dicenda sunt. Nam sciatio coincluderet, sed competit eis inquantum sunt tales actus, cui sapientiae creatae conuenit nuberere, i non in quantum sapientia est in se. Dices , qualem ordiarem habent aliqua ubi sunt realiter distincta, talem habent ubi sunt dastines , secundum rationem, at increaturas, ubi da re Scintelligere distinguuntur realiter, dicere praecedit intelligere, quia intelligere producitur per diceae, ergo diuin Deo. Maior est maxima Scoci prima,6. o. Quot Resp. Vetificatur dictum Scottibii tera sunt pana, sed sic non est si proposito. Nam an creaturia intelligere est rei minus mi malis ipsus dacere, aed Verbum est termisius sor. malis, loquendo semper dedi cete,put est lotionale . Dices antplius. Quaecunque conueniunt alicui quidditatiue, is primo modo, sunt prio a viis, quae conueniunt an secundo modo dicendi per se , quia aper dicere constituitur,dk nou per intelligere. Rei p. Aliqua habet ordis

nem considet ara iii se ipsis simpliciter, Oe absolute, quae tamen non habent illumini duiem cotis derata secundum aliquam eduplicatione, unde, i materia sit prior orma, tamen cum huc redus Matione .ut incomposio, nou est Pitorioiana; sic dico, dicci cpatri , est prius intelligere ut patio, edin articiter, Δ absolute non Dices tamdem. Quando aliquid conuelut alicui in secundo modo, non conu natalteri mediante uio, nisi Hirecundo modo, saltem non intimius uam suo primo subiecto sed iiiIciligere non con Lenit patri, nas me iante Essentia, Δ Eilentia conue uiolum in secundo modo.eigo c.

Res. Quamuis ovi dictum est uuelligere, ut in Patre, sequatur ad dicere , tamen uitelligere simpliciter , 6 abioline, est prius pio dico

re, scut potentia maceriae, ut in composito eli prior absolute non avt in composito.

s. ΩιοδII. Scotus lib. i. d. 6. inun ad C. tenet quod Pater in primo signo originis intelligit formatiter, di tunc etiam potest habere actum volendi so maliter, ii isto primo instanti non est gignitio Vesbi,cum dicat Scin loco citato. In Patre non es usi unica intellectio sormaliter, quae

precessit aliquo modo produeuoueIn Verbi oppostum huius patea

256쪽

18 Sexta dist. ucst unica, lib. primi

Tationeta ex Aug. Scolo. Nam Voluntas non potest vel se gigniti nem , nisi ab tiue te tu prius cogititam , sed in illo prirno iactanti non cognoscitur intuit me quia tunc generatio tibi non eit existens , nec ab stractiu , quia talis cognitio eli inperfecta , ergo nullo modo cogno scit,4 coluequenter voluntas non vult siue iationem 4 pater uin

generat Volens.

Lucat. Reie Scotus lib. t. d. Ioe .vn resp. Id viti Wrine. liis vel bis satisfacit dis-nculcatv I illo Prior originis , aruequam uiae iugatur geneiatio blibrater cognoscit genera ione in , intumue, licet non ut ex ineutem in se , quia C nosti Est sitiam diu uiam , quae est ratio cognoicendi Utuitive tu vivi obiectum intelligibile sicut Trulitas cognoscit intuitaue creat urnm antequam producatur . quia Essenta sua. u.in

intuςxux, riatici perfecti issime cognoscendi omnia alia , con seqx ens est ratio cognoscendi inuitiue quodlibet cognoscibile , licet nullurn emister in se . . . . Iacobul. catus lib. t. st 6 Q v ad G- tenet, quod talecundo Uno originas a Wr gignit silium, dcvult illam gignitionem, votitione habita in phimos gno originis. Oppostum huius patet hac rationeia Pater, per Scotu, in primo signo intelligit, de vultian secundo generat, sed generale in Iecuti do est ab alio geuerare ergo pateraeuerat ab alio, quod est haeret Pan

Lucas. Resp. D uolite taciam. Primum de ratibus signis aliquid narrabo. Alterum Urit resp. ad contria quo ad primum Oido prioris, tineri

vis, ne teli accipi multas inodis Primo,illud quod dieitur prius, v tra elatitatem p opriam,dicit aliquam menturain, seeundum quam di citur prius alio, ut Iacobus est prius tempore Ioanne, quia potauur u aliquo tem Pore , tanquam in mensura, ut qua non portitur Ioanne Mfic a Deo ceperitu pi S. 2 modo aliquid dacit prius, sic intelligen do quod entitas, tu i Lieli ex parte sua cle necessitate praesupponitur arteri, ut pro ali tuo signodieatur prior,nc, quod talis entita prior se dicitur prior ut aliquo inflati distineto a tali entitate,&meli urativo eius delentitatis .at si poliet dari aliqua inliantia .iluae dieeretur instati naturae, vel guus melisurativa, vere mensura ietur tali inlianti. Sic siet tia diuina est prior omni attributo, omnique proprietate. Sic incelthous diuinus est prior voluntate, intellectio prior volitione, aeneia aio libri prios p.ratione. Nec talis priolata ui diutius, et tantum peractum uitellectus notiri, nec Per a tum collativum intellectus diuriis..tidi lici e impothi bile nullus ii uellectus actu confideraret, adnue Esesentia diuina esset prior retarione. Quando dicitur Pater in prini γfgno intelliga, exi, iucundo gignit non uatelligo, quod pateria te

ipso formalice uitelligat 4ed sic intelicio, quod si auile ellet aliquod

instans hi uictum ab eucitate patris , meaturiura it sum patrem , fiet verum dicere. Pateria aliquo uritam intelligit, ni quo notis gnit , idest uitellectio, qualicum est ex se,prius ei patit, quam signita. Et xuem expetule, instans origuita aliquando accipitur a Scoto Pro instanti ualuiae , ut lib. t. α Z v. Ainlumulo accipitur uastans ginis vere originatrue, sic quod sit velo mugulatum, in secundia, sialiis originis ab eo quod tabe eitie inpium, iusianti itaquod labens elle in primo in tanti uete producit illud, quod habet es tu secundo. km-Fe1 Iliae .lι .cadia, Luod .dicitia duceus sic priua producto. Hoc modo

257쪽

Sexta dist. Quest unica,lib. primi ig

Ioquitur Scotus hi, a. d. I. in I. ubi dicit Pater est prius origine filio, quia pater quicquid habet, a se metipso habet , estque Lilius nostet orcrisiue, quia quicquid liabet, habet a patre. Haec de primo, ex quihus patet res,onsio ad omnes obiectiones, quas habet Greg. lib. I. d. 6. N Occam d. 9. Quo ad secundum Scotus d. . capit ordinem ori

ginis, Ut est inter eliciuiale, ex notionale ratio oro in contrarium,

capit ordinem originis, ut est inter originans , d originatum . Ideo aequivocatione Pallit ratio tua. Dices Aut filius habuit esse in primo

signo, aut non, si non, cum post habuit esse, sequitur quod habuit elisse post non esse quod salsum et tri si sic pergo in illo spno fuit gener tio eius Risp. Non habuit esse illius in illo signo, scilicet primo,dum infers, ergo habuit eue a non esse. Dico, non esse praecedere esse mulis ripliciter, vel non esse duratione, vel non est natui a proprie sumptu,

vel non , esse origine , , lius nec primo secundove modo non

habuit esse post non esse, non est autem inconueniens, quod non esse si iij p aecedat ipsum esse aliquo instanti originis Dace adhuc, aut iarrimo signo, quando uirelligit, aut liabet este, aut non esse, si habet esse igitur es Pater in primo signo. Nam sicundum Ambr. Absusedum eii dicere,patrem prius suisse, quam patrem esse, quasi accessi ne fiat pater raternuatas igitur non prius intelligit, quam generet. Resp. Pater habet esse in illo primo signo; mimer I ergo est rater initio primo signo negatur coniequentia. Nam ' conueniat si hi in illo sgno esse, non tamen conuenit sibi paternitas, quia est ibi ordo praedicatorum , quorum alterum sibi conuenit in illo tigno, sci-llicet esse, non tamen alaud scilicet pater, sicut dicimus de animali.

1isibili, rei rectu hominis, animalibi inest primo modo, ris bile non . Expende . Duplex est o do originis, proprie, scilicet seque id est prius, a quo alius est, aeter est ordo oragina piaesuppositoriis qualis est inter uatelligere,in velle, qui non dicitur ordo originis pro ne sed potius Oido naturae,¬a, do nature est duplex,impi prae tuu et inter duas persectiones iustinctas sol maluer ad inuice,cui

realiter sint eaede: sic eit ordo naturae,iuterissentiam, rioprietatem inter intelleCtum voluntatem , . Alte et ordo tiaturae proprie, est inter naturas recte distinctas, quarum narat eminei tior altera, ut homo, Masilius. Nota viceri . ordo originis triplex:

Primo pro elie a se, ab alio, lio modo inter Patrem, allium , &drirnum sanetum , est ordo originis. Secundo, o do spuris P. pitur pro ordine aliquo existente uiter duas productisne , seu origμ

258쪽

1 8 sexta dist. Rasib unica, lib. primi.

eliduplex , scilicet a. arare sinplex, ad amorem prati

cedentem

Rei, tu quot Scotus assigna duas origines completas , unam ad intra . caueram ad extra, ibi habet, Quod totus ordo origuus ad uitia praecedit totum idinem originis au extra . Suniciebu caim

Mois imbere . quod voluto essentialis , Quiritus Satichus Praece des aut nolaciam lapidis nec uitu uigebat loqui ibi de praeceinon eorum, quae sunt ad Durabo ter feci atquod omni adiuua . ideii, que ui a primo ordine origi ius praecedunt omnia , que iunculis .cundo Orduae originis, quae rei clivo sermone, sunt ad extia. Disse . M Olmoelientialis praecedit dicerere, seu senerare , ergo i h genelatur voluioae, seu voluntate Scotus sic . . . Res p. Pater generat voluntate antecedentes Pater generat voluntate comicquenc . Pater non generat voluntate , ut principio elicitivo Francisciuis. d. r. in . Sic ait Pater generat voluntate autece dei e . Pater genera volunt ac concoinuante . Pater non generaenuum voluutate consequente , quia voluntas, nec natura, nequet Ozigiue coniequatur productionem, Pater non generat lium- vcluntate elicietate . Dices adluic Tertia conelusio inimici ripa gnat secunde scoli. Dicas Scotus per voluntatem consequentem uitellexit vaduntatem concomitanten . D. Bonaventura 6. d. I. alti Pater generatilium natura, ex voluntate natura, ut principi 'iuntate, ut concomitavis producit Spiritu Sanctum voluntate, ut Pruicipio , o natura, ut concomitanis. Et addit . In Deo ittantum una voluntas antecedens respectu creaturarum , non respectu ipsius Dei. At id non ad ineutem Scoticio tuendo de ante

certioue Originis, seu curae, cinquit Scotus lib. a. d. I. in I. Vlim. I. d. h. Ioan Maior ait Pater genera tollium voluntate con comitatue, o conplaceate, sed non voluntate antecedente, nec con sequetue, quia tam voluiuas, quam filius stant ab aeteruo,Atite aequa uocati nam loquitur de antecellione temporis, cli Sco de antecelum ne Orig. seu ua uiae. Riccardus . . d. I. in . dicit Pater On ge nuic voluntate consequente, nec antecedeute, nec eliciente, ted an euin voluntace approbante δε concomitante, Sc notat quod ablati uu absolute iuniptu, tota habitudinem cause idcirco non debet con cediabiolute, Pate geneia. voluntata, sed debet modihori. Parte generat volaeuale approbante, seu mucoinualue Riccardum tei Cay, excepto quod negat voluiuatem antecederuein . Rubio a a ut nouiuialis tenet quod memoria is voluntas ullam Paenitus

habeant distinctiocrem, ita ambo producunt vel in is ambo

produnt Spiritum Sanctum tamen memoria dicatur principium Producendi lilium xopropriate , de non proprie. Similiter voluntas dicitur principium Moducend Spiritu Sanctum appropnate, &ioa proprie. At id est aluum, vila et Scotus lib. t. d. et s. t. QPq. dcd. b. uti d. iii quibus in locis ottendit memoliaua, o v luntatein distingui sor alater, de nou ratuum ration .

1 Scotus lib. t. d. ad E. dicit in patre non est nisi Vnica intellectio larmaliter, quae praecedit aliquo modo productιυMem verbi. Oppositum hallet Scotus lib. t. d. s. ad K. ubi vult. Gueiaceu G Patae eue intinna incellectiones.

259쪽

Sextia dist. Quςst unica, lib. primi t s

L-M. Resp. In patre vidicit Scotus ε. d. r. non. est nisi unica intelle trida. maliter , cid Serunt, tamen terniinatiue uisu in eo insim intellectiones; cum quandoquidem alia a te sic cognoscat, ut docet Scinus in pramod 3 inuruu a Patre, quantum praecedit dicer est tantum unica intellectio Mibrmaliter, terminauue,dis cautelligitur Scotus . d. ub Primi

SEPTIMA

260쪽

SEPTIMA DISTINCTI

LIBRI PRIMI.

ductivo ipsius Patris, quod eit memor at unda .

Opposin in , aut saltem superisuum , id quaeritur hic

a Scoto nam superius d. x parte a Quaesiuit, determinauit contra Henr. Me inomam taecundam ellepriticipium geuerandi. ergo supernue, id quatiatura Moto . d. l.

Laca Resp. Scotus d. x lx egit de memoria Decunda, veest principium formale gignendi, nihil aliud. in . vero . d. v

modo si propria Patri quod, ut tacunda, non coaueniat filio,nec s.S. quid iaciat, men tua in esse patra, declaratur, aut dicas 1 p. d. soluim uicidentaliter, o breuiter, ut numerum pro ducisonum de

Eararet, de memor; secunda meminit in . ver t. d. per se, de ut in Pioprio Oeo,ue ideo da st usi iis retii piato tractauit. Et nota quod destincipio forinali generation ta sunt variae sentento,prima est Ebsentia vi Elientia ei tale principium, te fuit opinio D. Thomae r. Tartes i. ar. s. Gabr. Alfunt. Rubion lib. I. Altera est; sola proprietas est tales Micipium lati fuit postio Henrici, V .Tertia est. Esientia cuia elatione ei tale male princiDum lictene B sol. uit Bonau. O . r. 7. d. m. r. quod Euentia cum nodo quodam estque, . ipsus Riccardi Q r. 7. q. l.i. sit principium mi mare, Scin mille est non habere Euentiai ab alio: iiunc etiam modum sequitat etiam Egidius. Quinta est Greg. Ioan Maioris negantium illam dillinctionem de principio quo , 5 quod, S dicunt. Idem is re Principium quo , 5 quod unde aiunt . Pater sicut est principiunx quod, a est principium quo Sexta est, quod potentia intellectiva est praecDe ale principium. Septima est memoria Laecunda, sciliccc intellectus diuinus cum Essentia diuina est principium quo, sic Sco. d. t. par. a. u. . lib. I. d. 7 eiusdem,quem Omnes Scociliae in iuntur. An dices concurrant ex aequo intellectus, assentiis Noti; at EG sentia est principalior ratio, de intellectus minus principali, nam Esistutia est illimicatior, si concurrat cum voliuntate in productione Spiritu Sancti. At in creatum est oppositim, cum uellectus, ex com 8 d. t Q. , sit ratio principalio , quam obiectum. Quaeres. cum sint tot modi depriticipio formali generationis, cur Scotus duos tantum impugnat Dae lib. t. Resp. Scotus impugnat duo modos pruincipales. ex quorum impugilatione patet facile modus ii pugiandi

alios modos.

. DcεIMI Scotu lib. r. d. 7. v. ad A. diciti uini verba S. Augustin 7 dear, rutate cap. s. Hoc si Deo esse, quod subsistere es cap. 4. Omnis

catara ad se iubaelu, quanto magis D a. rostrum huius liabet sciata

SEARCH

MENU NAVIGATION