장음표시 사용
281쪽
Octava dist. Quill tertia, IA: primi io
I Meas . Resp. Beatitudo est in duplici disterentia, nam a tui alis altera tredita ἔnaturalis est duplex,in communi, &ia particulari ; de felicitate in commuira loquitu Arist. l. Etuic cap. 3. hi sic eam dithm . Beatitudos cum sit tuminum bonum, coperatio hominis secundum virtutem. De isticitate in particulari loquitur Aristi to Ethic. c. Io ubi pomosae licitatem in speculatione subitantiarum abstractarum: dc de nis Delicista cibus, quae sui in ad aliter, io Auitur Sco. lib. I. Faelicitas autem o dita etiam est duplex, in patria, scilicet, is via felicitas autem re
dua in via est, diam aium Deli informata habitu fidei, spei, de charitatis , alijsque via nutibus. Hancque sic describit Aug. lib. de vita beata. Vita beatae it facere quaecunque vult Deus eum facere , bene Uiuere, R inmundum sputium non habere felicitas patriae sic describitur ab Aug. 3. de Trin. cap. s. Beatus est,qui labet quicquid vult, dc vltra hoc nihil vult, quod claratur a Scoto lib. . d. 9. b.&3 dc lib. I. d. 24 α alibi tepe . Hanc etiam detinit Boetio de Consol. Beatitudo est status omitium bonorum aggregatione periectus. Et Scotus lib. d. 49. Utia Matitudo eli summum bonum, ut ficiens excludens Omnem im Dei sectionem , indigentiam in defectum istaque beatitudo naturaliter haberi nequit ut ait Scotus lib. 4. de r. Prol. Q. int labria emergit. An beatitudo viae cressita, beatitudo patriae sint eiusdem specie I Resp. quamuis Scotus lib. . d. 49. videatur circa hoc problematicus, tamen declinat ad hanc partem, quod sint illinctae specie tanquam probabiliorem, Massilit. Et si eadem sit potentia de coiectum, sola tamen approxunatio iacit actus specie distinctos Idmexpresse habet Scotus lib. a. d. 26. Scis Meth. I. clarius lib. 3. LI3 ubi egregie habet, quomodo , stante identitate potentiae, dc Obiecti, sola diuersa approximatio facit differre specie, de ita est tenendum in via Scoci , scilicet, quod differant specie. Dices Scotus lib. I. d. . in 7 ast Intellectio distincta, confusa albi sunt eiusdem rationis. Dico, sunt eiusdem rationis obiectaualis , sed non sunt eiusdem ratio. nis . simpliciter . Aut dac Scotum loqui ad hominem , vel cum ii,
Dcobus Scotus lib. I. d. g. in 3 ad Aug. auci resp. pro Henr ait Conceptus nitatis elisei techi limus, quem polsum us habere ira via, concipiendo Deum naturaliter. Oppositum huius habet Sco. prol. 9. i. . lib.
I. in x via vult D sectillimum coiiceptat de Deo naturalem eis
Luea . Resp. Vigenus quintupliciter huic difficultati satisfacit. Primo Concertus bona edi persectissimus post infinitatem . Secundo, Conceptus
boni est periectimus utier auributales, inti nitas autem non est attributum, sed modus inciankcus Tertio Scotus' prol. loquitur de conceptibus simplicibus , inter quos conceptus enti infiniti et rere secti Isi mus Ata. d. r. loquitur de complexis inter quos conceptus boni est persectissimus. Quarto, dictum Scotia. d. I. est verum de intellectu practico. non de uiae ectu speculativo, quia prima notitia practica, in quantum dirugit iii Opus est cucumitantionata circumllancia finis, cuius ratio est bonitas. Quinto,Conceptus boni est periectissimus; verum est, ut bonum per se idem eli, quod ens infinitum , quia eluens independens, Sesens per essentiam, o capitur, non ut est pastio enim,
attributum, sed pro bovitate egeuuali, quae est latinitas Addς, oc
282쪽
E 6 octava dist. Quaest tertia, lib. primi.
exto geo dictum aes. t. habet veritatem inductione, quam facit Aug. Nam ii discursu illo est manifestum , quod perfectissimus conceptus, qui possit haberi, eu conceptus boni Tandem potest respondera ex illo verbo Scoci, in Littera q. s. r. scilicet limaturaliter, bene ponderato. Nam bolutas Dei est conceptus naturalis, uniuerialiter ab omnibus in
Deo concessui, sed non sic est de infinitate,'nia Occam, plures alii
in via Philosophi tenentes Deum finiti vigoris, dicunt inlinitatem elleereditam. Itaq; dico, quod Sco. 8 d. r. loquitu inter conceptus naturales, naturaliter ab omnibus concellas. g. Deobus scotus lib. I. d. 8 ad Edicit Opportet dicere, quod ratio entis sit ratio subiecti,dicitur enim de utrisque in quid, d ita erit univocum is utroque modo oppositum huius videtur, quod scilicet e conse quentia non valeat. Est praedicatum in uvid, ergo eli uni vocum. Nam Scotusa Methap. in t in Praedae de Franc ita prol. Muut, quia
stat aliquod praedicatum esse aequivocum ac tamen praedicam in quid. Lucat. Resp. Vig. inclutat, quando equi vocum praedicatur in quid sumitur pros gnificato subiecit,4 est eiusdem de se ipso predicatum , ut alserrea texens esse equivocum,ad substantiam,& ad accidens. Si dicatur,quod haec scin quid . Substantia est ens , intelligitur, ut eas supponit pro substantia, quando autem dicitur, canis latrabilis est canis, eit in quid, non ut supponit pro voce aequivoca , scd ut supponit pio significato subiecti Sco. b. I. intelligit consequentiam de praedicato supperioris respectu inferiorum , quia talis conceptus est alius, diuincluditur essentialiter iii illis inferioribu ergo est predicatum in quid proprie loquendi. At melius Scotus in logicis de Methap. loquitur saepe comm uiter in non est accipienda ab illis tacultatibu . determinatio. Dciatis Scotus lib. I. d. 8. O in initio contra Henr ait eis eponendum conceptu niuoculde multis.Oppositu huius liabet Arist. 4. Metii 4 ubi dicit. Statim enim genera exilientium habentia ens,in unum, ergo non ha- habent aliquid de quibus dicantur uni voce.
Euoas. Resp. Dictum Arist. sic exponitur a Scoto in editione in Methaph statim enim existunt dic idest aequaliter se habent ad omnes substantia , cilla glosula iam nil ut est contra nos. Dicitur secundo ciuialtera illa male iacet, di bene iaceret, nihil saceret in nos, quod male iaceat. patet. Quoniam latera Auer fic habet. Cuius prima genera sunt ensti virum Bessarion sic legit. Sunt autem subinde habentia genera ipsum unum, desens. Sic Arigimpolus. Nam unum ipsum, Mid quod est genera habent continuo, cita poteris ex his nouis translationibus respondere. Dicitur tertio, quod sunt statim genera in respectivo sero mone, qtva ibi non sunt tot conta activa, sicut sunt, mens, inum debent descendere in genera subalterna 6 in speciebus specialit limis. Dicitur tandem. Sunt statim, idest non descendunt per disterentias eo modo, quo genus in suas species descendit istumque modum innuit Scotus in expontione illius tex. Ult. 8. Methap. Dices mst. 8. Metin. vlt ait Intelligentiae sunt statim ens, de unum, idest habent id quod sunt, sicut ens est statim aliquod praedicamentorum. Resp. Auer ficdicit insom, quod, i, statim,capitur than sumptiue, ita quod ipsae latelligentiae sunt statim ens, unum, idest non sunt scut compositi sex materia, Soforma, quia1ntelligentiae non habent causam aliam a se ut sint eas. unum choc quidem . clariusit Scotus in expositione
283쪽
Octava dist. Quςst tertia, lib. primi. Op
tione illius textus Dices amplius Arist. I 2 Meth. t. is habet haec verba formalia. Extra substantiam , in alia praedicamenta nihil est commune. Resp. Retulit tu Arist. arguitiue, non ex intentione , ut ibi videre est ex procelliliter . Vel dic quod loquitur de principiis prinpinquis, de sic extra praedicamenta nihil eit, scilicet, quod possit esse
tale pruncipium propinquum, iiq; solutio ista Auer ra. Meth cOm. x2.4 Scoci exponentis locum illum. Dices adhuc. Si ens esset unium cum tunc non esset immediata illa propositio, in qua unum genus negatur ab alio, quod est contra Arist. r. Poli Triplicem responsionem assero. Primaeli, quod Arist. loquitur de medio, quod elidimnatio. Secunda est, quod Arist. loquitur exemplariter Tertia eii, quod i quitur conditionaliter, ut patet ibi maestu suo. Finaliter dices. Nihil praedicatur in quid de aggregato per accidens,ut ait Scotus lib. . d. 21. Ied creatura est ens per accidens, cum includat relationem, dunda mentit. Duturigua de creatura, profundamento,pro sormali, toraggregato. e. Dcobin Scotu lib. I. d. 8. QD. Versus principium, citans dictum Aug. 7. de Trin. cap. 4. Omnis res ad se substitit, quanto magis Deus, sic exponit, lisubsistit, idest existit Oppositum huius patet de relatione . quae invia Scoti,4 Phil non existit. Incas . Resp. Dictum Aug. ei verum de creatura, quae per se, irimo potest
elle terminus creationis, cuiusmodi non sunt rc lotiones Aut dic, quod xelationes se habeat formaliter existentiam rides , quod respectus ad Deut non est liarinalis racio , nec existentiae , ut volebat
Henr.4 tunc verba Scoti versificantur . Q,8 d. i. cum dicit. Si idem accipiatur in praemissa, conclusione, ideli si existea tia accipiatur ias missa pro existentia, quae conueuit creaturae , ut resertur ad Deum Iub ratione existentas. IIIacobus Scotus lib. I. d. 8. . circa principium dicit contra Henr. Relatio in creatura habet in virtute tua cautare cocepius relation sibi correspo- dentis Oppositum huius aprocte doctam Sc . Nam relatio Na-lis, nec relatio nitentionalia ullam habet activitatent, nec realem,nec
Lucas. Resp. Dum Scotus dicit. Relatio habet virtutem causandi, non vult, vapi pria virtute, id sita conueniat, cd id facit uni ute fundamenti. Vel cies Scotum arguiviue ibi te habere contra Heur sic aitirmantem, de
12.Iacobus Scotus lib. I. d. 8. Q. 3 arguendo contra Henr. in principio dicit. Rel tio Dei ad creaturam, quae est tantum racionis, non includit in s. sentiam diuiuam, quam tamen Essentiam, vel persectionem absol tam oportet irone te esse udamentu in Telmonis mi ad creaturaio Oppositum huius patet sic pluribus locis a Scoto . Nam relatio Dei alibratione potentiae cautatiuae , ad cieazuiam cautatam undatur in volutaue diuina, ex non in Euentia . Re p. Relatio caulae natis tundatur in Estentia , sub ratione bonitatis ii finitae. Relacio vero potentiae causa intri esiectio, laudatur in v luntate kut in tribus Relatio autem causaec empIaras in Essentia, ut includit intellectum. Relatio vel Optanu in emineiuia in Essentia a i Olive accepta, Tunc ad dii ficultatem dico . Belatio causalitatis iundatur in Miuutate idque explicat Scotu, dum in . Quam inmem stiluata
284쪽
ε Octava dist. Quis . tertia,lib. primi
sentiam, vel persectionem absolutam . Oportet ponere fundamen tum , loquitur enim disiuncta ire, de per i perrectionem absolutam risetelligit volu luatem, quae tundamentum est potentiae ipsarum relatio
DraFMI Scotus lib. t. a S. I. contra resp. Henr. ad Achilem Scotistarum dicit, loquendo de modis lignificandi Logicis sic Logicales, ut paenes quos cunque modos confideranda diuersos, sicut paene uniuersale, d parci. lare, vel paeae oplicite, vel implicite, explieitε, sicut di finitio, plicite sicut diffinitum exprimit, Ma dilichu Iuli nodi modos tantu dis terre ratione. Oppositum huius habet Scotus lib. r. si in x ubi vult quod diffinitio, o diffinitum , non solum differunt paeues modos, qui sunt ab inteli ectu , sed etiam ex natura rei. Is eat. Resp. Distitutio, de dii finitum bifariam confiderantur, primo pro materiali seu tu fundamento, sicque differunt ex natura rei, alio modo co- sideralitur, pro formali,4 sic tantum dat terunt ratione, vel in gradu secundo distinctionis ratiouis. De modis signis gram desita vide i6. Q. Vniue salium Scoto. racta l. Scotus lib. t. d. g. 4 3. circa finem impugnationis Henr pertractans dictum Dion de diu nom. tenet, quod negatio praesupponit postiuum. ait, In tertio gradu non itatur in sola negatione, sed in aliquo positivo
conceptura creatura accepto, ciliatIribuitur illa negatio Oppositum
huius habet Scotus lib. 3. d. r. LI, 5 19. Quot ubi Scit, quod aliudeli negatio sine affirmatione Opposita sibi correspondente. ἀμ - Resp. Negatio consideratur duplicueri, aut simplicitet, aut secundum2squid simpliciter negatio eit illa, quae importat tres negationes, apti tudinalem , potentialem. actualem , haecque negatio non potest inesse alicui, nisi per aliquod positiuum de ista loquatur scotus . d. r. Negatio secundum quid, que tantum imponat duas ex illis tribusn gationibus, ut est negatio suppositiva potet messe , imo necessario illest sine aliquo supposito, quod neget, ut docet scotus lib. 3. Li. vel dicas, quod est verum de negatione extra genus, quod non suppo- aut aliquod postium, sed bene de negatione in genere. i Scotus lib. i. d. 8. Q. . versus finem impugn. Henr. tenet, quod Deus cognoscitur sub ratione cause proportionabiliter ex creaturis. Opp fitum huius habet Scotus lib. I. d. 3. LI. ad C. ubi dicit. Discursus
praesupponit notitiam simplicem illius, a quo discurritur, & id non
videtur.conrbrme dictis Sco mox citatis, ubi ex creatura discurrimes ad Deum, qui non cognoscitur, sed iit cognatus ex creatura cratura , scit Arist. 8. Plus in princ ex .eterimate motus arguit aeternitatem
- ess mictum Sco. . r. ibidem eIt verum , quia nunquam probamus ex
esse effectus causam esse, nisi prius naturaliter cognoscamus saltem a quid nominis causae. Dices. Cognitio, quid est supponit cogniti
nem si est, quomodo ergo scimus quid eit, ignorato si est y Resp. Si
est, vidicit aptatumnem bene presupponitur ad quid est, at no praesupponitur, ut dicit actualem existentiam . Aut dic. Et si etiam, si est praecedat quid rei non tamen praecedit quid nominis, maxime quando si ell, dicit tantum aptitudinem. Pro ditterentia si est, ut dicit aptitudinem, ckit dicio istentiam consule Scotu lib. 4. d. i. in γ
285쪽
octava dist. ucst tertia, lib. primi irr
ad. Isti in Scotur lib. t. d. s. in D in fine impugnationis Henri dicit tractans dictum
Arist. a. Meth. Principia empiternorum esse verillima quod Arilio. probat per ea emplum de igne, qui est causa caueri uni voca in istis in serioribus oppostium huius habet Sco lib. 2. d. I s. o Auer ra. Me tha. com. 8. citans Arist. lib. de animalibus dicentem .moo calor ignis non est calor, qui est in semine quoniam calor ignis tacit ad calefactionem, ad desiccationem , non autem ad Grinam animatam. cla quod ignis corrumpit animalia,&non generat, rideo talis calor non est ignis, nec igneus, hoc ergo stante, quomodo potest esse ignis causa caloris univoca in istis inferioribus I
cast. Resp. Vigerius ait, quod ignis in sphera sua calidissimus est causa caloria
in alijs ignibus infenoribus, at haec expositio non eli ad propositum text. Nam sicut comparat Philosophus Deum ad illa intei lora, quae sunt asterius rationis, ita est de exemplo ignis ibi posito . Etia in Auentu com ait Ignis est causa in rebus calidis, ideo est magis dignus hahere hoc nomen , calidum, de eius intensionem, quam omnia calida Ex quo dicitur ad dubium, quod ignis potest calefacere animal calore
eiusdem rationis cum suo, ita enim calefacit animal, sicut lapidem .s iuxta ignem ponatur.
γα-εIM. Scotus lib. a. d. b. ues ad V citans dictum Boetii lib. de Trin. cap. I x.
dicit Essentia continet unitatem, de relatio multiplicat Trinitatem squia Ie lationes com retunt fersonis, ut sunt, quibus constitu uiuur inesse personali Orpositum huius habet Scotus lib. I. u. a. u. 2 in cor' uae ii Nam creauo est formaliter relatio δε competit De ratione ligularis Deitatis, ut haec sit vera Deus creat pro singulari Deitatis. Resp. Vera est sententia Boeti iam citata, quod relatio multiplicat Irmi. talem. At duplex est relatio, ad intra propria, ut paternito, genera
tio, processio activa, d passiua, cu similia . De hac loquitur Boetius. Altera est relatio ad extra, communis, ut creatio, iustificatio, Te demptio c&c. De his noli intelligitur dictum Boetii. r. c. m. Icotus lib. i. d. . in . ad X. tenet, quod est grandis differentia inter c
positum ex re, re, realitate in realitate. Oppositum habet lib. 4. d. . . sol u. princ ubi habet haec verba. Nec oportet exponere res per realitates 5 formalitates , quia similis esset distinctio rei, de rei, sicut realitatis, e realitatis, tot malitatis e formatitatis.
Resp. Res capitur dupliciter, simpliciter, sic est differεtia inter re,olire realitatem, realitatem, secundum quid, sic est eadem distinctici rei, rei, realitatas, S realitatis. Sic capit Scotus lib. . ubi sciit. Ad primum extendit duas res, ad realitatem secundum quid Si ex itinio verbo, secundum quid, Iatet ad instantiam δε lib. . d. 46. Q . in Repori sic inquit. Ad primum princ. huius dico , quod sunt duae
res, extendendo dualitatem ad cualitatem sol malitatum, forni lium rationum . Haec Scotus. Et nota, quod ad hoc, ut aliquid sit in
Iraedicamento res tritur, quod saltum sit compositum ex realitate, crealitate. Idque inelligitur de eo , quod est in genere per se, laserecte δε non de omni, quomodocunque posito in genere si opter Vltimas di fierentias, d pathone non sic cornpositas. p.rato ua Scotus lib. t. d. 8. . . ad I inne , quod genus di fierentia dicantaliam , se aliam realitatem . Oppositum videtur habere r. Repone II αα ubi λι thac verba,&dicit Socinas . Me thap. ia. Ieg.
286쪽
lib. r. d. g. . Nisi multa effetu eade in simpliciter, que non sunt ea- in .c quaces sequeletur, quod urina accidentalis, ut albedo , ellet composita realiter. Nam si rati,c unt miluoia , , a quo accipitur ratio generio, estqtalia ratio ab illi, a qua accipitur ratio dii ieientiae pe- cinciae albedia iis , tunc albedo essct composita ex duabus realitatibu . quod legatur communiter, sunt ergo una realua haec duo in albedine,c tamen neutrum adaequatum eis auo albedinas Per te,quia tunc uniive aliud superflueret. Haec Scottis.
ἀνω/ Reur Iuleiuio Sco est pluribus locis, o, singulariter . Meth. Q. s. quod genus 5 dicterentia dicant aliam, es aliam realitatem . Idem Anta
Adidi. 7. Methas in I . Id luc sic ni matur. Primo , cum disicientiae fiat plures sub Io geneti, non sint aliud, id a quoa citu acci In ab eo a quo sumitur disterentia, tunc erunt tot gene a. q. O dine Ietule, quoa estia sum . Secundo, si conceptus generin noti in udi a conce Ptu disserentiae, tunc genu velit aequivocum Terra Ataltior icth. 19. .sque ad . deteIminat, quod principia uoti sunt eadem iis te cundum proportionem , dc analogiam ci Auer c m. t. o. Dicere principia esse eadem proportionabiliter est dicere, quod materia,tor Ina , o priuatio sunt principia decem Praedicam. Et conia 26 dicit. Potentia, inclusinii bilantia suta alia a potentia, actutinalij ple dicam et go in Ula Auer Accidentia habent realitatem generis, , diseserentiae , licui substantia . Quarto Accidentia, piopria geneia , cdisseientias proprias vesici Amst in Aulepraed. habent , ergo
thap. loquendo eodem modo componuntur, sicut substantia , pio
portione tamen. Quinto, iuri 1. Meth. 33. dicitur . Diffinitio est racio habens paries, ta sic dissinitio se habet ad diffinitum , at artes , ad partes, quod non esset, si genus, o disserentia eamdem dicerent re utatem. Se io, si non , tunc iudii nitione esset nugatio , quia idem bis diceretur Septimo, nullo inrellectu considerante, natui agenem est contrahibilia Sion contiaci tua . di e conuerso natura didicrentiae
elicon ractiva. non colura lubilicia clauo ea, queri mutant in
tellectum ad diuersa, nidi caeentitates, at genus, ct cillic lentia aiunt sc , nam delinea Uvali,aat Oile sui generi, scilice lineae , a betur Geometata ratione cis dicterentiae, scilicet visualitatis habetur Pei spectiua . Rursus a caliquis posset intelligere animal, non ιγ relligendo racionale , hun: optini uni patet claudem Auic. . et iaclicit. Nulla est catllegoria, quae non habeat exuuii de Iotcntia adactum. Hisque patet uitent O scoti Addicium autem eius citat Lma Paulo, ex Gleg dico, quod albe liquuntur,et salsum imponunt Sco. quod uunquam dixit At loco illo, ista iunt vel ba formalia Scoti. In tormis accidental bus eadem est enutas, a qua simitur ratio generi vcladiuerentiae ratitur a bello, non esset sorma simplex, sed haberet in entitate sua compinsitioncm rei cum re , pc Sco ubi vides, quom do tantum liabet pio inconuenienti,ut albedo sit composita ex re,in Ie,
sed no ex realitate 5 realitate. Dices,quod se toto est actus,no est con postum, exactu,&soletiva, sed accidens est sic, cum se toto sitiae iubiecto. Dico, d concedo , quod accidens est totaliter actus , taliter informat. totaliter est ratio agendi respectu subiecti , H, I tamen diuiditur in Partem potentialem , ex actualent. Dices aditu
Methap. I. nihil est, Praeter eas , quet sunt generis species.
287쪽
Octava dist. Quist tertia, lib. primi t
tu inouese uum, nisi in ius speciebus vel quod i acio motionis est inmuni, coloia cx dii renua, scd non Iatio dis egationis , que coinserit alb diinexsuὰ ultima Orsinentia. Id. Diabar. COIub lib. I. d. d. Qi3. ad l. diciI in aliquibus creaturis genus, di tercutia accis avxur ab alia, Malia I Gaddit raulo Huci ius. Aliqua-co ibi non sunt res, sicut in accidentibus, testein in naue est una re litas, aqua lumi r uus, cicalia qua sumatur disteretitu ros
tum videtur habire tibi. d. . ad Q. ubi dicunt aliqui , si od eo
u sis Icbus, quod patet sic Corpur, , quod est geuus, lumitur a ior mamixti iii, , ta iacionale ab anima uuellectaua. At ioima mixti no , caniana Hueuectauabunt tormae Iealiter distinctae, ut patet a Sco.
lib. . d. o. o. sic l. aliquando dc sumuntur De realitates a diuersia rebus , quali loque adiuersis realitatibus, trate a Scoto lib. a. d. a. u. clarius lib. a. d. 3. 46. -
- , Scotu lib. I. d. S. Q. 3. ad i. dicia. Genus,&differentia accipiuntur ab
asia i , seu ponendo plures torma ui homine , animal accepitur a lensiciua, ct rationale ab intellectiva; A quibus verbis vid ut in liomine ensiciuam . iiii euectivam distingui realiter . Oppin sicum nabet lib. a. d. I s. in s. Mod intellectivi, lenti laua. 'vegeta
ἀ-M. Rei p. In homine vege acina ienstiua, Mintellectiva sunt tres animae non distinc e recinei lia nabe tui in dolitanabcoti . idem , Greg. b. . xo D. E. Oncina, a Melli. Qia 3.&iere omnes Ilionaistae. Et Patienses x. de animara et dub. 3. Pro itaque via se arguitur. Primo,sormae illae lunt comi otiabiles,quatum ni inualuercontane taliam. at intcllectiva via tualiter continet vegetatiuam,&senstiuam, minor est Scoci d. s. lib. 2. Et Atili. a. de amma I. Verum tamen est, uod Arist. dicit, ibi quod egerativum concinetur in Sens liuo. non dicit. Sensuuum contietur in intellectivo. Ait enim sic egetatiuum continetur in Seusciuo, cui TR. gonum in Tetragono . ecundo queretur tum, quodi:omo prius esset Planta, Poli anima , rostremo homo. Etiam, de lituo is dispositionibus iacientibus pio animai tellectiva. non pri icissitius, allaablata, aditu hon: viueret, quod est talium Lemo e si auctoritas Aug. de Eccles dignit ubi dicri Nee duas aninio dicimus iuvi.o homine, sicut lacobus, Malij sirenoruin scribunt, nam animalem, qua animatur corpus, Mixta si saugusenio alteiam spiritualem,quae rationem ministrat. Sed dicamus vi amen vi ea taciti amulam in homine, quaed coipus sua ocietate vici- Dd 4 licet
288쪽
xt Octava dist. Qua f. tertia, lib. primi
eet. semetipsam sua relatione disponat, habens iu se libertatem orbita ij, et in sua subitantia eliga cogitare . quod vult. Quario arguitur ex unetitione Aug. IO super Gen. ubi dicit Amina ratioualis nota solum praebet carna anima eIn uuam, verum etiam ecullum ipsarn cainem aliqv d concupiicit. Si ergo animalem vitam praebet , ergo praeter hanc saluum ei dare aliam, quae sit sensitiva Idem habet Aug. dei. dc, o sim holo Homo, inquit, ex Lia forma membiorum a quad. ue isti Leire Issi animanuum diueria ibuta est non distata se Core, nisi lationata spiratu, qui menSeuam nuncuratur dandurn Darmascenu, lib. 2. d.cit. Aliam a rationalia coluinetia organo O Forco .c ei est vitae, augmentationis, S leuius, leuexationi, iat Hua; hancque sententiam pinu Aug. de quaauitare auime. Hi itaque Iu Gnaeutis, tenendum est in homine esse solum anu nam uitella tuam. virtualiter contiitentem vegetata uam , densitivam. Ad dicturn a tem Sco S L i. dico, quod loquitur ibi exemplariter , 5 eIemplum non eli ad mentem eius, sed teιientium, ut Occam lib. . in o. Diff.
F. Scin Quot in io. Quod Numa tensiciua di: tinguatur reali exm homine ab intellectiva. Dices, Impossibile est in eodem instanti co Maria et se in eodem, at si auuna sensuiua, vegetativa, ex intellectam a non distinguerentur iealiter, contraria essent in eodem, quia simul, clemel in homine ellet actus appetendi aliquid, inuehendi in illud. Rei p. Ob hanc rationem moti sunt Manichei adponendum in homine duas animas, ut resert Aug. L ira super Gen. Ad quam dicitur . n, .m intellectiva, quia virtualiter concinet alias Omue1, lacu OmneI Op
xlones virtute sua, quas tacerent ille antinae Adde, quod actus appetenda naturaliter renue ii ipsius appetitus. rationalis coa sunt conua Mj, nisi virtualiter, non autem tot maliter. Dices adhuc Sensationes suiu subiective in anima, sed non taut in intellecti , eigo in sensi uua, ergo haec an una non est illa . Ad hoc Greg. resp. negando minorem . scdicet non recipiantur in anima intellectiva. Addunt Parisienses. Re 4gipiuntur inpotentij sensitivis realiter ab anima distinctis . Adde tu , Zod recipiuntur an organo toto mixto ui hocque diserum ab inteli
ionibus, & volitionibus. Nam liae immediate recipiuntur in anima,c sensationes immediatem n uxtin. r. composito ex anima, di corpore
ut docet Scotus in o. Quol. Dices amPl Ata. Non potest eadem tot Inaesse corruptibilis, o incorruptibilis. Dic Auima seu uua sol restia homine viat ualiter, sic est incorruptibilis, sicut, intellectiva. Disces iterum . Alio nomo est homo, alio eii animal, sed prinaum habet ab intellectilia , o iecundum a sensiuiua , ergo haec, di illa sunt duae sorine . Dico, quod per eamdem formam , cui Sones albedine est albus, coloratus, d qualis, cum forma specifica includat esse tialiter omnes formas superiores, maxinie haec, quae est aliqua irerisimitata per virtualem continentiam. Dices amplius. In omnigendi ratione eli aliquid, quod est terminus sorinalis generationis, quod Rccipit esse per illam generationem, sed anima uitellectiva non acc pite ueter generationem , ergo oportet quod sit ibi alia forma, que erit sensitiva. Ad his difficultera homistae resportitenemes in homine nullam aliam formam praeter animam intellectivam. At conua Sc tilias ponentes formam corporeitatis aliam realiter ab aluina, ut patet lib. q. d. II. QLI. Non cuTricasti umeucunt. Dice. tandem, impotib
289쪽
Oillam dist. v M. tertia, lib. primi xio
tale est idem esse exiensuim e non extensum , ted anima sensuiua eae in , non aia inra Intellectiva, ergo Sc. Concedo quod anima sensiouaua ι.Omitie non elio censa, quia ibi non elicior maliter , sed acuum uti ualite continetia iii uitellectiva, quae nullo modo extendis
tui, sed cit . a in toto. tota in qualibe ras te secundum Peripat
M sm coin lib. d. . . . ad O. dicit. Sicut de ratione generis generalissimi non et habere iubie plute, species, sed non liabere aliud luperu
mens genus, scutalocii aedicamentum, Quando, quia non habet si pervenieti, genus, es gunei alit immum, licet raucas habeat species, aut nullas . appositum huius patet in lib. se Principiorum, d ab omnibus ci a lancibus iaculcavem Logicae, da utibus opposium, sc .licet Quando liaber dissecic s. Resp. Scola dictum est una propositio disiunctiva, cuius prima rars paucas habeat si ccies, desesi verum. Altera, aut nullas est iaIlum. Vel dic, quod illa secunda pars disiunctius, aut uullas, sic debet Huelligi ruod piatdicamentum . Quando, nulla habet species nobis no .as idqὲicunt Parisienses in sumulis. addunt, quod eiusdem geneia su plein iis per illa, Esle,sore, fuisse Λ eius species Per haec, in nora, Hi me se in uno S eius indiuidua in Lacu.ora, in hoc anno, o smiliata . At nascitur dubium. Si genus in unica specie rottit saluari. Resp. PM risienses quod genus secundum existentiam rotest latina invitas rocie, nam deliniciis omnibu speciebus i cn.rto homines adι. uchinmo est au: mal, d belle equitur, homo est, ergo animal est. Dicunt secundo. Cenu secundum Lotentiam potest saluari in una pecte, nam Deus potest iacete, quod omnes species destruantur demsio ho-nex, tamen limo erit animal. Addunt tertio, quod secundum armtutarem genua non potest saluari terminatiue in una specie,e eo,quod predica a de pluribus secundum aptitudinem, rosiatur in eius diffiniti ne Sed magis sapit seu teima coli in niuerialibus in I S. qui dat duos modo dicendi unus est, quod genus taurum requirat inutias sinciesumaritudine I altei est, ad quem magis declinarmine illius quaesti scilicet quod genus actu te iuvat multa 1 I ecies, Liceti modus eius vlla et ex sto vel , s n. iicne fossio Lai unusqia si hi aut lius super illo rasu inruit. . dub. I. dicit, quod hic naodub magis sapitic est melior ιorice loquendo. Ex quo vel bo , cilicet inice loque. do potetis euadere riui ni as dissicultates in hunc modum chcendi 1, Iacebas Icotusa. b. t. d. S. Q. . ad G dicit . bubilanta contane virtualite Om. ma accidentia. post Lm huius habet: cotu, lib. a. d. l. Q. r. in insetio ubi sic ait Accidens ad subiecum suum duruccmia, habitudinem , scilicet insol mantu ad inloimatum, posterioris naturaliter ad suum prius, quo dependet,non, ab aliqua causa, quia su abet ubi caum pro aliqua causa, illud habetito c.usinia enali ex hoc est, ii,
Resp. Motus lib. metitioilem non secit deas titudine causae esse: ertis. quia loquiturae habitudine tantum milii 2biiud imi cibi aditatui auo quia habitudo iubilantiae in Iabici e en cienti, non es ei similla,ideo non enumerauit eam: ε ex illo uti Inquanium ivsoamat, rate: res p. ad contradict. r. Accidens non dependet a tibistantia , nisi ta quana a caula mattiada inquantulI, O. R..Pirum Dico Accide
290쪽
6. Octava dist. Qii est tertia lil prim L
S. d. I. Daco, quod loquitui coiadmouate, adcit si Iutituta linea dare tuis Et ponenda in Daediculi nio Quauia acis, et Ou loquatur abiolute,
ta Iaalac. Gre8. Baccola res p. lio pollibile sere per potentiam diua nam , sed quicquid sit dualiis Doctoribus, videatur quae sumens Scoti,
ae .locus, ad quein contagiunt , dilia pro opinioue iocinduend 3.
modo ii die iudicii natanuoteicentia meritoruin, desin quarto modo, qui Videtur in Odia eluta dicit quod Deus an intellectu Curii Iculique si mutircabit actus distin tos, e intellectioites distinctas omnium per- lanarum, meritorum, de demeritorum , ergo videtur, quod Deia, si mul causetauriaita in actu. Relp. Verum eli, quod liabeount ii die iudicij diiunctim actu coguoscendi personarum , meritorum .demeruo iam, sed negatur, quod illa obiecta situ Limiua iam perloliet merita, videmciata simul iumpta tulit lini innumero, o coniequeu ter illi actustion erunt annuiti. Dices amplius Sco lib. I. - in , vult, quodamma Cliniti recipiat simul iniuraras visiones, o intinuas sp Iesauhiutorum obiectorum a Deo creatas, ergo Deuet potest racere inlinitum muliuuduietu actu Ad hoc ipsemetrico resp. ibi, ubi habet haec verba Oimalia Pollet dici, quod illa concluso posset poni duobus modis pruno quodamma iam habetet visionem unam respectu Verbi, ut primi obiecta, Gornuuii obiecti Hum secuti dari rum reluc uuin in cibo, ad que habeIec Telpe lucidaliuactos, nec