장음표시 사용
311쪽
Octima dii . ucst quinta, lib. primi. I
a pruna, esse si impliciter immobiles, quia communiter adducuntur ra. tiones Atast. 6. Pnii quibus probat diuisibile non polle moueri. Ad quas posset dici,quod concludunt indivisibilia de genere quantitatis non polle noueri, contra Democr. lat. afferemes oppositum Uel indiuisibile non potest moueri per Atast arguetuem contra illos, dacentes totam causam succellionis, continuitatis motus esse ex parte mobilis,&tamen ponebant indivisibile posse moueri, ita quod illa argumenta sunt ad hominem. Ad argum Vero 8.phis &42. echa potestaci,quod,ut
procedunt de alijs primo, concludunt, quod ens abstractum non se
mobile, ut corpus, velit vultus vi cos pote ex hoc si seras, ergo sim .plicue immobiles, negatur. Nam ad concludendam immobilitatent fimpliciter, requiruurrasistitudo, seu tu dependentia, quia incompOlli bilitas te imia.Olum , Ut dicit randi .elt Causa successionis in motu respectu potentiae initae itaque inhiluas Ni entuate, necessitas a se, elan uiui modi predicata convidunt immobilitatem.
v. I. A' Scotus lib. l. d. g. in s. ad B dicita Heni dicens, primum modum habendi elie,lcilicet exue tormaliter eile necesse esse, k ab alio caul aliter, non eis e ad mentem Ariit. Dicit inquam Sco non bene se habere . Oppositum nutus patet ex Ariit a Phis 29 6 et Meth. 6. 4. Meth. x ubi dissiluens causam etficientem, ait, quod est causa, unde motus ergo Intellige utiae 2 ereui causam ei licientem, elsent estectae per motu,
quod est fallum L wrsa. Resp.Scotus 9. Meth. O dc iocet, quod Arist. nec in Plus ne in Methap. dat suit tenus a uuam methaph a phisce semper ii, ces, quomodo debet methaph diisniria Sic methap. habct dit finiri ait Scotus . Potentia aetaua est principium I sciendi aliud, inquantui , alius; sicqueraret ad dat ficultatem. Dices . Philosophus naturalis non debet dit finire , nisi quod est ea sibile, vel ex sensbilibus deducibile , sed nec per lenium, nec ex lensibilibus pollumus concludere, quod stagens fine motu ergo C. Negatur minor I nam sicut ex mobilibus manu ducimur ad primum . mmobil ua . ex Ilecti bus ad primuin , etficiens , at de is his superius sat diximus. Ohuc dices si habet eis in ab alio ergo habet non esisse, ergo est possibile non esse, cita non habet esse necellarium . Dico ex se habet non e ite effectiuε, sed non formaliter. Denuo dices. Auer. a 2. Methap. p. ait omne compotitum est nouum in ita Intelligentiae cum sint compositae erunt nouae, quod sit compositae patet, exl. 1. d. g. in . Dico ad dictum Auer sic omne compositam est no- uuin ideli dependens I fies, daretur saltem creatio aeterna concedo in via Philosophi dari creationem eternam . Dices iterum, vel neces stas est deessentia talis encis, vel non dico, quod necessitas est in dus intrinsecus, donon est de ei sentia, Millud exis est formaliter necessariumex se sed noxa se Dices inadem aut Producitur per moturn,
aut per mutationem, non per morum, quia tunc non esset aeterna, nec
se mutationem, quia talis requirit subiectum, ut ait Scotus l. 1. d. 4. e. alibi Dico, nec per motum, nec sermutationem , sed persmplicem creationem , quae nec est motus, nec mutatio . . Dζεναι seotus lib. I. d. LQ- . ad A. dicit citans dictum Artit et x Methap. Cuiuscunque est causa finalis , eius est causae inciens ex quibus verb elici potest, quod corpora caelelua, autelligentiae depeudent a pri-- a Ma
312쪽
ma non solum in genere causae finalis, sed etiam esticientisci Idque Uarius dicit lib. a. d. i. in a. ita in via Arist. ex Scoto datur vera creatio, in ova creans taluum natu a,4 non tempore praecedri creatum L ... positum habet Ariae et Phis. I. Auer.in com ubi concordaver alunt
Ex in illo nihil fit, ergo Intelligenuae non possunt sic causari ius Resp. Pro hac disticultate tollenda, principio videndum est quomodo
a Philosopho detur creatio; deuaderii matur opinio Scoci, Qtandem resolutio habebitur quo ad primum. Concedit creationem in hunci modum, id est productionem vere realem , ex puro nihil . Vbi esset cream tantum precedit esse creatis duae naturae, Dion durationis;
Nun tali creatione ex carentia lubiecti est taluum productio fine Om
mmutatione Creationem velo, quae nullum subiectum praesupponit, cui non esse duratione praecedat esse, nullo pacto Arili concedi . at sic Theologus. At quid est creatio Dico ex Scoto lib. q. d. r. in . eatidest productio de nihilo Creare ex prima d. a. in a. Est aliquid de nihilo producere in effectu Creatura autem ex Scoto lib. . d. II. in I. est, que accipit esse immediate primo ei sciente post omnino Lil . . l. Opinio scola est, quod Intelligentiae omnes, corpora caelesta lamateria prima, omnia aeterna quicquia dicant Greg. maccon.L2. d. F. I. dependent a prima, uoa solum in genere causa tinalis, sed etiam efficienus, modo iam praedic Ocreantur, de firmatur haec sententia has dicitis. Primo, Arist. z. Meth. LI. 8 probat latum tua nere causae essicientis, quod non esset, ni si omnia ei sent effecta a Deo , sed estectum primum, ut dicit Scotus lib. 2. d. I. ina luit Iesum, nul lo alio praesupposito ergo creatum. Secundo,id expresse ponit Aristi quantum est processio naturae creantis ad creatam Tertio, eli auctor. st a Metilap. . Principia sempiternorum esse causas extremorum di quantum ad encitatem, d quantum ad veritatem. Et Auenibi dicit Prima causa est tantum per se ens, ter se vera alia autem Eumentia, vera per veritatem eius, Messe eius. Quarto Auer ra. Me thap. dicit. Ita Intelligentiu est causa, causatum c. Quinto, Arist. a. Methap. tantae vult omnia dependere prima causa in genere finalis causae quod etiam concedunt Greg. Iaccon. sed causatio lib-nu est mouere efficiens. Sexto, Arist. 1. Methaph. . concedit quor
dam necessatiorum esse alteras causas. Septimo, Aucr-8 Phis L .in νι ne com ait, quod sunt res neceuaria quae non habent pruicipia, nec ausas, quia tunc procederetur in intinuum, deinde declarat, nisit onecessaria habere causis o 6 Methap. expreste dicit Encia abi tracta is sunt causae corporum cslestium,&,. Metirap. i. ω2 vult, quod pol ta activa in plus se habeat, quam transmutatiua Caulatio autem no a est mutatio, sed tantum produc fio, desita poterit dari creatio, ubi ina teria non erit. Et lib. de iuba. orbis, ait, Intelligentiam .non solum is mouere orbem, sed ipsum causate, .conseruate, at conseruare M spectat ad genus causae et sicientis. His laus, dico ad formam dii sila cultatis Creatio potest considerari dupliciter , uno modo, ut est productio inesse ver ex ni loci secundo modo, ut origo pastiua , per quam aliquid capit esse per istans hacque distinctione possunt om-ues aucto lutate , ex ficari loquendo de creatione I secundo modo,
nouel uno. Ruis . Dum ait Nili. de tacito ulta ut loquebat in de
313쪽
Octava dist. Quaest quinta, lib. primi. 239
generatione, ton de creatione. Dices, data veritate huius,sequitur quod materia sit e flecta ab aeterno, sed id elt contra Arist. .. ii sa. dicentem Materia et ingenerabilis, incorruptibilis Concedo. teriam non elle genatam , nec generabilem, nego tamen non esse ei e-ctam seu creatam, quia aliud est rem generari, rem creari. Dices adhuc. Intelligentia secunda est sempiterna, ergo non est ructa, quia, quod actum est, non potest esse incorruptibile exa caeli et 34. Dicunqliedam est tactio, quam concomitatur motus, vel mutati . Alia
eth, quae est simplex productio sine motu, mutatione . Ratio Ou- cludit primo modo, sed non secundo Dices tandem secunda intelligentia si est acta ergo possibilis, quia omne factum possibile est, ut fiat, quia impossibile non potestatem. Si cum hoc est necellaria, tunc natura possibilis vertiturun necessariam, contra Auer I 3 . Dico , quod est possibilis possibilitate logica, quae est non repugnantia terminor unIsed non est possibilis, ut possibile quod conuertitur cum contingenii aut distangue possit, ilitate ab aextrinseco, vel ab intrinseco. s. atabur sco. l. r. d. 8.d. .ada.dicit. Nec est simile de figuris, numeris, quia est, ibi prior, licet non sit causa este tua posterioris, est tamen caula materialis,oppositum apparet ex contrarietate; nam impossibile est,quod una species sit causa alterius speciei. Gla ι. Resp. Scotidictum intelligitur materialiter, non sormaliter quoniam sterte Porph. due species completae non possunt tertiam constituere formaliter, secus est enectives, ut patet de generatione burdorum ε Iacobias Scotus lib. I. d. s. in . ad B dicit Necenitas enim est conditio existentiae; non igitur speciei conuenit,nisi in indiuiduis Oppositu habet Scottia d. . d. s. ubi vult naturam specificam habere existentiam compoteiuem laesentitati. Lucas . Resp. Quamuis non habeat propriam existentiam, sibi correspondentem, tamen sicut sua Essentia non distinguitur realiter a singulari, ita nec sua existentia ab existentia singularis, o tantum in sigi latibus reperitur ita debet intelligi Scotus. Ex quo sequitur, quod pecies corruptibialium solum per accidens sunt necella me, Melamentum ab limini e- eo secundum se totum est corruptibile, at nou deliruitur, quia IueIezordo uniuersi , sicque tantum ab extrinseco ei incorruptibile Deo j. Scotus lib. I, d. 8.in F ad R. dicit corruptibile est ex causa intinnseca,qub ' doque necessario non est. Oppositum huius habet lib. I. d. . in I. hi vult, quod nec materia, necio a possint assequi actum suum sine agente extrinseco.
Ioeas. Resp. Corruptibilia sunt in duplici differentia, homogenea, aetherogenea, ex Vtraque coiruptibilia iunt ab intrinseco, extrinseco se id uersmode. Nam etherogene corruptibia sunt ab intrinseco triplici. ter. Primo ex conuimptione humidi radicatis. Secundo, quia illius Paries suiu diuersarum rationum, mutuo pugnant ad inuicem Terrio, quia ex impuritate alimenti pars secundum speciem filius secundum materiam, ut ait Scotus lib. a. d. s. de lib. q. d. o. Qiet. At est alius modus communis tam toti aetherogeneo, quam homo geno icIlicet appetitus materiae semper machinanti, ad maleficium, sed ex hoc praeciae tamen nunquam reducetur ad actum ratione huius tantum , sed necessano requiritur agem extrinsecum . isque pMet ad comr 'dictione . . Scotus
314쪽
1 o aua dist. Quaest quinta, lihi primi.
R. Iaeνbtra. Otus lib. I. d. 8 ine. ad G dicit . Ex positione postibilis Iae ite, non lequitur imiri issibilitas, nec noua incompo:libilitas alaeui necessario,,
alludit ad id, quod habet Arist. v. Methap. 7. a. pili f. - die
ner. 8. ubi timens postsibile, sic dicit. Est autem pol ibile hoc , cui si exalberit actus, cuius dicetur liabere potentiam, nihil erit imposubiles; haecque dii finitio cit similis illi, quae habetur de contiageria Pri . rum lib. i. r8. Dico autem contingeae, contingeus, quo non ea ἔ-
stente necessario, posito autem in esse, vel non elles, per hoc uiliit ergin ponibile. Oppositum huius habet scorus Lb. 4. d. ' int . in resp. adiit unum princ ubi lic ait . Expo ubili posito tia ei se, equitur nona impollibilitas- ea; seoti diatum ilia intelligitur de impossibilitate, que est ab extrinse co, non ab intrinseco, icilιcet ratione Potentiae in te; quantum enim fit ex parte subiecti . ua potest reciperet brmas nouas fictit ante ab extra uleco ergo,in non ratione sui et billa repugnantia. Dices. O nuuin est diuisibile an anfisutum, tamen si ellet actu intinuum diuia sum, sequeretur in potabile. Dico , actus correspondens datisbi litati continui non . est mi uanuum , ex se isa diuisum sed illud continuum semper diuiditur, ut ait Zerbus Vel consule resp.
Moti lib. a. a. 1. Q. 9. Dices amplius Album potest esse nigrum, de sedens poteti stare Sed si ponatur tu else, sequitur impossibilitas. Dico. quod album potest esse nigrum .in similes iunt ver in sensu diuiso. Keplicabis. Superficies simul habet potentiam ad albedinem. ad nigredinem ergo simul potest recipere. Dico, verum est quantum est ea se, sed repugnantia est ab extrinieco Vel destingue.uae simultare potemtiae, de potentia simultatis.
Ioc. corus L i d. 8. q. s. ad . diciti Philosophi concedunt communiter, quod prima causa naturaliter, c necessario causat primum causatum. Oppositum videtur habere Arist. a. Mel. 6. ubi dicit prima causa mouet, vi appetibile, intelligibile . i. causat causatum per Duel lec tuis,lωv
luntatem ergo non naturaliter.
r.e. Resp. Natural uercatitur dupliciter primo large.& idem est, quod necessario caulare, id est non coacte causare, sic spectat ad intellectum. voluntatem, secundo it tacle, sic spectat ad Lutellectum solum; tura uercapitur a Scoto primo, χο lecudo modo. Nota, quod ait Caus primum caui una quoniam vita inQuod.ua fine habetur, qu modo sine sui mutatione potest Deus concingenter causare aliquid de nouo Laristis insertorioribu, et cista contigentia accipitur ex diuersitate accepta in his inferioribus. At non sic it de primo causato. .&cιbas Scotus lib. t. d. 8 s. ad K. dicu intellectus agens naturaliter perficitur sua actioue . Oppositum patet ex Scoto pluribus Iocis nam a Liciintellectus agentis, sue fit alitellectio, siue species intelligibilis recipitur in intellectu possibili ergo per eam non perticitur uitellectu ag ff. LM t. Resp. Vigerius dicit, quod intellectus agens capitur a Scoto pro intellectu possibili . Adde tu , intellectus agens capitur pro intellectu activo. Vel dic, Intellectus agens perficitur realiter, non formaliter . . I.IH-M. Scotus lib. t. d. 8. Ἐς. ad in quadam res p. pro Auic dicit . Ita tamen quod illa productio perfectiorus an alio non sit sinis, sicut nec finis aque eit inuigidare , Ex quibus verbia vult habere quod Deus, lacet causet alia, non tamen Periacitur ab illis. OppOurum habet Arist. xx. Me thap
315쪽
Octava dist. Qui si quinta lib. primi
thap. 8 diceur, Gnmis substantia impa1s bilis est sortita optimum tibnem , ergo vinctur substantia impassibilis pertici.
In as vesp. Duplex est linis uerticien5,c proueniens ex persectione beatitudo in subitancijs impos bilibus elli finis pervciens , leatiouer quia cheit Arist. 1intita sun Iortimum nem, via sunt causae acti uelationum est fuas experiectione proueniens. Similiter debet glosari dictum Auer Ia Meth. 6. motus est finis Intelligentiarum, nonn-nis perfoeus , sed linu proueniens ex persectione ..22.Dcobus Scotus ab I d. 8. .F. ad O. dicit. Ex minus impossibili non sequitur impossibilius , sicut nec ex minus falso sequitur falsius. OppUsitum ...1 huius est id, quod communitea dicitur Ad imposfibile seqiutur quod
I ω Rei p. coli dictum, ex minus impossibili non sequitur impossibilius,ue ritatem habet in formali consequentia.Nam bene de materia sequii test secundum communiter dictum . Ad impos seq. quod licet nun quam ad dixerit Arist. Sed dixit quodlibet cum quonbet, vel elub OPPostum stat Similiter potest dici de fallis, hinus salso, de necessario, Minus necessario consimilibus. IIIacobus Scotu lib. I. d. S. Q. I. ad O. tenet quod ex negatione minus necessarii non sequatur negatio magis necelsarir: at e conuerso bene sequitur ἀOppositum huius habet Scotus lib. a. d. r. Q. r. l. . ubi ait Perim
Possibila,negata productione ad intra,propter id non debet negari prinducta ad extra, eris ex negatione minus necessari non debet negari magis cessarium Lucas. Resp. Vigenus sic ait. Quam uisimclactio ad intra sit magis necessaria , ideo negare illam sit maius impossibile, tamen comparando eas imter se, negaudo primam, inane rea tamen tota potentia causativa In una periona, sicut nunc est in tribus ut ideo minor est necesfitasse. cundae productionis, scituret ad extra ad suam causam . Aut dicaxsco. intelligit, quando inter magta necessarium, de minus necessarium est talis ordo, quod ab intrinseca ratione repugnat minus necessarium Pona magi S necestario non posito quod re non est de productione ad
intra, o de productione ad extra, ut lib. 1 notat Sco Adde. Haec in santia non videtur contra Scotum. Nam Scutus . pr. habet pro in- conuenienti, quod magis necessarium ponatur non esse propter non a
esse manus necessarii, o non vult, quod possit minus nece uarium p ni in esse,magis necesiario non posito. e Iacuus Scotus lib. I. d. Qis ad R. dicit. Sicut inentibus entitas causa est se maluer alia abeutitate causati Oppositum habetis r. d. a. p. in a. 5 ωιbι, ubi vult, quod inter causa in e causatum si distinctio realis. Locas . est Dum ait cotu, d. g. pr. quod interea usam, causatum est destinctio realis, his vel Das , ponat veritatem aliam a veritate c. Sicut in entibus entitas causae eli formaliter alia abentitate causati . li, O Dbi , capitur, ut est adverbium desuctum a rma, non deducituras malitate similiter poteli dici, decli, realiter , ut venitur re, ituem a realirade vi notat Aucr i rmal cap. de dist. adent reali. s. .uco τιν Scotus lib. . d. 8- in .dicaui rationibus contra Philosophos Deus se solo potest caulare omnem elatitatem absolutam , non se est der
spectiva, ut notant Scoti me Orpositum potvit sc deduci in viae Scottia Devi potest suptere omnemi uiam e ncutiatem , erga Poten supte
316쪽
causalitatem effectivam undamenti, o termini, sicqne fine tandame
io,&termino poterit causare relationern L Dcar Resp. Vigerius ita ait Deus pote linplere causalitatem emcientis in abs causalitatem effectivam fundamenti, termini, non tamen supleti
tionem tundativam, vel terminatiuam.
6. Licinis Scotus lib. I. d. 8 s. ad T. dicit. Causa prior prius naturaliter respicit causatum, quam causa posterior . Ex quibus verbis videtur velle,quod prima causa sit prior prioritate naturae, perfectionis, originis oppositum habet lib. 2. d. 7 ad . via sic inquit. Resp. Dico, quod pri
ridas, quae includiti que esse sine coiitraductione, non est ordo is causis ut causant e flectum communem, sed simul causant Sicut enim i loquendo de diuersis generibus causarum, non prius natura materia s, materiat, quam emeiens efficiat quasi sine cotradictione polisit esse materiatum, ioa effectum , vel e conuerso ted tantum prius natura, adest persectius una causa causat, quam alia, ita in eodem genere Citus , diuersae causae ordinatae, licet habeant ordinem secundum perfectius, imperiectius causare, non tamen habent prioritatem natu
rae, quae dicat posse et se sine inuicem respectu tertij, imo sicut in uno
instanti naturae materia materiat,4 etficiens efficit, ita duae causae esti- cientes ordinatae inino instanti naturce caulantellectu In communem rita quod neutra causat sine altera. Haec Scotus.
Resp. Lich. scdicit. Si illa causa prior sit libera , tune tantum dicitiar prior prioritate persectionis, cita dicitur prius causare, idest peris
Gus causare, sed tamen non est aliqua prioritas naturae, sed si talis causa prior sit naturalis, tunc est prior, idest prius innuit prioritate naturae etiam prioritate persectiosus. Vigerius autem ait Ratio cola d. s. pr. est ad hominem, fecundum dicentes causam primam iii aliquo priori naturae causare essectum, quam causa secunda. Et certe in via Scoti debet tueri, quod in eodem instanti temporis, naturae, originis pruna concurrat cum secunda ad causandum essectum, ita quod si ibist orgo causarum inter se, non tamen in causando ellectum, quem s omnes simul attingunt. Idque dicit Sco lib. 1. ut dictum et , i. Meth 3. 4. id potest deduci. Hure puto Licheto Vigerium melius dixisse,quod, haec probatio Scotinon est ad eius mentem, at aliorum. Et nota, fgna uaturae inter primam,& secundam causam, in quantum causant unum ellectum communem, sunt signia quabias, non signa in quibus . t 7. Iacobus Scotus lib. t. d. 8. Ἐς. ad V. dicit Prima Intelligentia est . mutabilis ab intellectione ad intellectionem Oppositum huius habet d. 8. Qir ubi negat omnem mutabilitatem, mPositionem a prima Intellagentia. Lucas Resp. Quaere. 18.Dcobar. Scotus lib. I. d. a. in c. ad Y. dicit Intellus creatus potest habere intellectionem cuiuscunque intelligibilis, non autem unicam omnium , ne si
intinitas simul omulum intelligibiluina. Oppositum huius habet lib. 3. d. r . Qia ubi vult, quod anima Christi potest recipere inlinita visi, nes, non solum hoc, sed quod active potest se habere ad illas. Lucaso in eis Scotus lib. . ponit plures modos dicendi,de intellictu animae orbiti, quorum tres sunt topice dicti, qualius vero, qui est ad mentem serus, vult quod tantum nabitualiter, tam actualiter possit Mima Chr,
317쪽
Octava dist. M. quinta, lib. primi. I
Cluisti vid re ita finita AEcque patet ad clubium . itf.Iacobus Scotiis inbir. ε8- s. m. v. uicit voluntate. antiqua potest fieri nouus iellectus, sine mutatione volunatis , ut Deu in aeternitate voluit aliud a sessis pro aliquo tempore , tunc illud creauit, quando vo luit est . O Hostitum habet Auer. S. Pin c. s. 43 ubi arx voluntas Dei non expectat tempori cum inti exsectatio inret Iectionem sol id In
In Resp. Queras. Resp. At nota. quod voluntate antiqua possit venire Tectus nonus sine eius transmutatione ratet ex Articulo Palilaei. 1 subli lato sub Stephano illius urbi Episcopo iQ6. Dominica . . quadi age si mae de Consilio alliu ciuitatis omnium Iheologorum, dicente sc.ALO Durate anciqua non potest nouum proueniae me eius trant IV macione .praecetante, et Iota. Et si omnes caulaean quando uel uno u quiete neceue est ponere Deum mutabilem. Erior. Et scias hsc, Deus Voluit Plo et ursi S abaetierno ore, hinneIn Murexu ceterin uiatem voluit, e litores, fi de tei minat, voluit, ei lo luod a sit contingens, laniambae verg, sed sit determinat, fores sunt ambaeialse cum licitur omnis actio interimissionem , verum est de aclione faci a cum motu Ex. si dicatur Agens agit actione , verum est, in actu productivo, sed nouit principio Orniali producendi, mota,error Philosophprum equia dicebanticum rei erra ealiter ad creaturam, scut .creatura refer-
surrealiter ad Deum. Ex quo sequitur, quod nihil immcdia: potest producere Deus fine mutatione sui, quod est salsum
2G.Iacobus Scotus lib. a. d. g. in s. ad Y dicit . Voluntas Dei vult, exim naediata proposcio respectu omnium contingenuum. Oppositum habet Sco. 3:Pio inad .vbaiula quod prima contini entium sit Eu entia vultiz- Resp. bi ordo sit ut contingentibus,&quom ocio sit, alias dictum est . At scias id verum ii In Scoti, primam omnium contingentium esse hanc
Deus vult. Ad id quod dicit Sco. d. .pr. cum ibi nouauera locus disputa Iuli, quae sit prior, uiscit sibi, quod ad propositum suum ibi, quod
haec voluntas vult, sit Prior, ita quod non habeat causam priorem iri tamen in rigore seimonis, desiecundum Scotum. Haec et prima D .us vult illa velo, voluntas vult, non est vera de rigore stimonis, sed conceditur ad bonum senium et Iaaco Scotu lib. I. d. S. ad Z dicit. Necessitas repugnat omni respectu ad Loite ius , quia ex quo omne posterim est non necessarium primus ,
non potest habere nece ilariam habitudinem ad aliquita eorum. Orro stum huius patet se in via coli. Relationes sunt pocterius Essentia,
samen sbi non repugnat necenatas, imo conuenit.
Rei p. attingue polleam tempore δε origine Nora , quod, ut aliquid fit perlectio smpliciter, duo requiruntur quod fit esentiale quod si ad se Vnde omnis perseriscliosmpliciter est necesitata in Deo, ednon e conua, omne necessarium est Periectioimpliciter, quia rate ni natas in patro est necelsaria. tamen non est perfectio simplicuer. ideo
necessitas dicit persectionem, b ipsa periccst. est compol sibila, tibia eiu uoles 1 compossibilia,noissicit Persectione ut in rclauonibus.
318쪽
1 3 Octava di quaest quarta,lib. primi.
sim L. Paternitas aurem nec est commvn:cabilis, nec com naumcatur.
nec est ei Sabi lutum, ergo ride, in Deo est diiuncti tori ira irataim. Et criptura probataar Ad Rom. Inuuibilia Dei, per ea, quae facta
sunt, Huelle ta corripici uiuur. Haec autem uisibilia, aut iunt e te tialia ' habeau piopositum, quod multa elle udralia uant conlpecta si non liciari aut iunt pei Ibnalia Haec autem secundum Aug. o Hilar: non conceduntur plura in neutro genere . Perlonae enim iunt plures,c non plura Rurius ad Rom. c. Σ. tacitur, quod ben ignita Dei adducit illuin ad pae iii tentiam , qui in tuturum iram cius tuus Iaati s Deus nunc ad illum nabee beniguitacein ocMOuiram futurum Ham . non beuignitatem, ergo, inter haec a polichior ea necellaria aliqua di itinctio. Ediam ad Rom. I t. a. altitudo diuitiarum
sap. e iciun Dei S c. Aut idem litelligitur per icientiam, sapientia. d. tunc tot et mutitis repetita paut aliquo modo non sunt idem , dei hetur piopositum tandem pr. ad Cor. cap. t. Eariu tu ut Det,uem nouit. inti Spiritus Dra . Ex quo hahetur, quod Spiritus Sanctus plura enutacit iuuit uie, ergo taut ibi ex natura rei Lx dictis etiam sancto
ruiti patentiae bima nates, lege Scotuus d. s. in . lib. I. Diceb Om ne illud , quod est pei lectum inpliciter includit omitem periectio nem msiciter modo perfectinimo, sed Deus et Lens perlecti simium ex attributa dicunt perfectionem simpliciter, ergo Elientia diuina continebit attributa modo pei sectiles nao, cum quo non potest stare o malas distinctio. Franc. lib. r. d. s. est sic res p. huic dulicuit quana
ui primit, modus perseitagis fit principalior, non tamen malor, quia
non solum primus, sed etiam secundus tat cum antinata te, summa perlectione , sicut primum signum Originas ei principalius, ted i in aperfectius secundum Hil. lib. de Trin. Attributa autem , quamuis sint ita Perfecta, sicut Essentia ut precita abomitibus attributis, sicut cum eis sumpta simul. hoc est, propter unicam quantitarein virtutis, scis licet intinitatem , tamen opus eii, quod ut perrectitii o fit omnis per
sectio simpliciter, sed non qua litative. Dices adhuc Divina Essenti est perfecti si ima in sua ratione quidditativa, tamen potest intelliri aliquid perfectius ea, si, ut sit caccepta, non includat omnem peri ctionem simpliciter, ficut suppositum non includens omnem peri etionem impliciter non et persedi illimum . Ad id sic resp. Franc mi sentia ei perlectili una in sua ratione se ali quia nauem perfectio nem ancludit eo modo quo aliquid est na cum uicitidere , non quides, itatiue , quia hoc sibi repugnat, sed tantum dei tace. Dices, tandem, has caeatura et tim ei tecta, eo quod caret aliflua persectione,ergo Eilentia divitia, aliqua perlectione , in sua quid litate erit impe tecta Resp. idem Fianc Elientia diuina non caret simpliciter aliqua pecfecti Oue, sed tamen clam praecisioue , scilicet quidditatiue, ret, qua carentia Proprie nunquam est ibi pro illo signo, Pr quon tum et inelle sibi oppo fit una careatiae sicut catulu, ante nonum diem non est caecus,quia ni loPEclo nata et tibi in elle viso Pro distui hi ne attrib. Pore, videre Auer. v. Meth. 39. qui ibi tenet, quod tantum diiunguinitur ratione,tamen lib. Delt. dest dui'. . dub. . Ac disp. . dub. . podit attributa secundum rationem iis alem , de disputatur ibidem. Vade est, cum attributa fitu formaliter in Deo, quod . O in as malim Nasicioaem. Ex quopatu, uidit resoluti pol chabet de destia
319쪽
Octava dist. Quaest quarta, lib. primi. 33
inctione auributorua in Viae Auer imo si accon lib. T. d. 2. vn.ar. s. ait, in sequendo viam uerr lenendum est, quod ea , que sui in Deo, di fierant sola Iacione , sed sccubest ruit te in equendo viam Theologicam beata Aug. qua Baccou. cuc alla ibi tot Lm distan-etionem posuit mediam opinionem uel co dia Ilio m. c. loco citato dicit sic,Venio ad punctum ques S sic teneo,quod attributa di- singuuntiar ex uatura res quod est concia Auit clum, non te abiol tas rationes, at per respectauas Unde lutelligendum eat , quod distimcl io attributorum ex natura iei potest intellis duplicito: mna , an telligendo attributum, quantum ad se se Iacionem lorinalem tam- huci, scilicet prout quaelibet ratio alti butatis dicit quandam Dei lectionalem iacivilem absolutam,per quem modum Sco.accipit at bulum.
Iecundo, quod est contra Scin quod quaelibet ratio attaiburali, habeat Propriam intelligibilitatem per quam conueni sibi distinc ei epi elentari intellectui, ut in hoc exemplo. Non solum sapientia , ve Ina . uespecialiter respiciunt intellectum, retinend suos ies rectus se secunum quos nata sunt repta lentam ipsi intellectus, quae etiam rei siciunt voluntatem, vι bonita ex Helicitas retinent proprios e spectu in Ordine ad voluntatem, Me contra , intellectus, voluntas aetinent suos respectus inoadine ad alia obiecta oc sic de alijs attaibutis, aetinent tuas proprias intelligibilitates. Drue repraesentativitates, ecundum quas nata sunt distincte concipi ab intellectu Hac Paccon bi vult, quod il-Brespectus sim ex natura rei, sed non ipsa absoluta hac positos arenon potest. Nam diuersi Iespectus ex natura rei non oriuntur nis ex diuersitates danaeutorum e absolutorum ex natui a te iri ergo
implicat illa sua dis luctio respectuum sne distinctione absolutorum .
Dimittatur itaque ista optino ineludens Oncia dicti OIὶem . Motiua
I homiliarum , Occam, S alio,um,4 Iesponsiones illorum ad argumenta, impugnationes Ietponsionum videas meticlaeto d. . Q. 4. lib. I. ubi exposta ditera Scola, omnium aduerianorum Scoti iuud.
v 'Ieotus lib. t. d. 2. ad Y. dicit Deus quidditatiue es bonus, Tapiens non sc eodem est Deus, de pater Crpositum liuius videtur habere Damasc. l. b. t. cap. 4. Si iusium , si bonum, si tale quid dixeris, non naturam, ita quae circa natatam dicu, igitur Deus non est quid litatiue bonu&, la Dcus. Ra-δ. I sp. Quiddita uua in lueta Scottilitariam sumitur, primo, ut idem est quod essentialiter c se Deus nouasi quiddirative DonLAo, e . apiens, di se concludat Damascenus,qui etiam potest esse contra/ILomissas
tenentes omnes sei sectiones sint liciter son stadinfiniti Oilei sientia diuinae. Secundo, ut distinguit ux contra hiso statue m l .υtaonaliter, di hoc modo capitur a Scoto. Nam Deu eli quid dilataue boutidi,ta sapiens , idest v c Deus, Si non tam heli Onis ..us. DcεζM . Seo tu, lib. i. d. S. Q. . ad Z. dicit, Onc u 'o absti actum, ultima a
stractione concapitur, ad quodcunque, quod cst exta a DC DEn rationem quidditatis; ideo haec est alsa. Ainimalita est Mu, ut. ias, Mec uerso. positum tamen videtur sequi ex Loc in Oclin. a coli. Nam videtur concedere, quod is a sonit ille vera hun antiar, ut humanitas, non excruditςa, quae sunt de ratiotieucanici cliadcutauua , ergo hac astutia. Humanatali elidaumalit . . Resp.
320쪽
Octava dist. Quest quarta, lib. prirni.
cas. Resp. Lach. cait. Animalitas, ut animalitas nullum suppositum com cernit ideo nullo modo poteli verificari de inferiori, ut dictum ethlib. t. d. . t. Non enim dicit Sco quod illud quod ei de quid ditate altei ius positi predicari de eo vltima abstractione, sed quod si praedica recur, tune praealcaretur in primo modo. Vigerius ait sic. Si debet, riticaritalis predicatio praeuicatum in huiusmodi debet dicere praecisam Sc adaequatam quidditatem, quod ut vides, non faeli animali traret pectu humaturatis. Adde tu Ideo hec nou est vera, humanitas est animalitas, quia praedicatur pars per modum partis, hec autem ei ve ra, torno et animal, quia praedicatur pars per modum totius. Errant ieitur alfirmantes, quod hec sit vera, humanitas est animalitas, e co-tra nos est Sco is Q Vniuerialiu,ubi sic ait. Si ista ellet vera, humanitas est animalitas, ellet per se , fic ista effet per se, humanitas est rotionalitas. Et ex his in tertia figura sequeretur quod ista esset per se rationalitas est per se animalitas,quod et contra Arist. 3. Meth. II. ubi vula genus lion posse praedicari de disterentia per se . 2I. ωuas Scotus lib. I. d. s. in . ad princi p. resp. vult, quod attributa fini forma liter inlinita .ela ab inuicem formaliter stillincta. Oppotitum videtur sequi in doctrina eius. Nam hoc adinisso viderentur esse plures era stetiae in Deo formalite distinctae quia quidditas,in exilientia sua idem
Mess. Res P. Licherus fic ait. Nullum video inronueniens ego, immo hoe Isimpliciter necessaritim ponere in Deo plures existentias ex natura rei distinctas, ellet tamen inconueniens ponere plures existentias realiter,&essentialiter distinctas. Idem dicendum est de infinitate . Inii natas unius attributi distinguitur sol maliter ab infinitate alterius, laetot sunt ibi infinitates, quot sunt attributa , Licet Fraue. d. a. I. velit,quoavnica infinitate, omnia, quae in Deo sunt infinitentur, potest tamen ad bona sensu trahit, ut si una in rinitas realis, scut dicti elt de existentia.
LIIae M. Scotus lib. I. d. s. in . ad Z.dicit Oppositum est in Deo, quia abstra hendo sapientiam a quocunque, quod est extra rationem sapientiae, c nitatem similiter abstrahendo a quocunque, quod est extra ratione: eius formaliter, remanet utraque quidditas praeciae sumpta sormaliter infinita. Oppositum videtur colligi ex L. Q quot ubi Scotus vult,quod modus intrinsecus non fit de quidditate rei, tamen ex dicto Scola d. I. I. colligitur, quod modus intrinsecus fit de quidditate, quod pre dicetur in primo modo dicendi per se, cum pCedicetur de illaritud&tate ultimate abstracta, ut puta , bonitas ei infinita. l. ι a. Resp. Antequam flicam ad di ficult. Nota, quod huiusmodi raedicationes. bonitas est tapientia lac sunt verae praedicatione identica, quae praedi caci tunc elt, quando ambo extrema, vel saltem alterum extremum est sormaliter. aut permissiue infinitum, quicquid dicat Vigerius, alie, xens, quod istae Propoficiones, rationalitas est ealitas, bonitas est entitas, sunt tantum verae, prout conuenrunt in tertio, non possunt red di vera ratione infinitatis permisiaue, quoniam Scotus d. 8 p. in o lprincip. tantum facit mentionem de propositione denuo ex infinitate alterius extremi inrimi tormaliter, de non facit aliquam mentionem de propositione talentica propter insinuatem permnliuam altercus I tremi ted id est contra omnes Scotistas communiter , Praecipue Au
ctor tori cap. dedishdesideat. Formali, Tromb. ibidem auiguan' tra