장음표시 사용
291쪽
Octava dist. Quaest tertia, lib. primi t
sequeretur infinitas actus undantas tales respectus; qui non essent ii situ potentia . cisto modo nulla ponitur tantinuas in acetu. ccundo, ouod respectu cui ulcituque obiecti est propria visio , a quod e sicut
simul inlinitae visioneo an amma receptae a MODO causantes, secun dum istam viam sorte tonete aliqua Hahnita, quod videtur contia. cere multis dic si Philial Opi Oium , nauciorum. Haec Scotus. Ex i. et
uibus vel bis habes solutionem quoniam cotusadi Iet primo mo-O dicendi S non secundo , quia epugnat aucto banetorum, Philosopliorum . At num sit dabile infinitum i antensione in via Sco-Mi Partem negativam tenet S co ib. I. d. 3. clarius lib. 3. d. l. in x. 3 ubi liabet, quod gratia Christi sit in rei mino , itaquod sibi re-Iugnat augeri idem tenet D. Thom d. 6. pr. II anc autem, Greg. Laccon ut supra, dicunt, Deus potest graduare inani qualitatem
in infinitum, quod non implicat contradictionUIT. Sine eos Dicatur, si aliqua qualitas elletanis linitum intem , es et Deus. Reir. Iaanc.
Non valet, quia non est in finata nisi Iccundtini quid, cista infinitasque miratur ad aliquid determinatum genus non sic de infinitate Dei. Si quaeratur. An tale accidens, cum iit infinitum sit nobilius substantia. Resp. Franc infiniti asini non valent unum hominem, quod foteli fi mari , Maxima Scotthb. x d. I Q. 6. Infinitum perfectiora speciei est nobilius summo ignobilioris speciei. addit Franc Anima Christi habet summam gratiam viribilem , sed non summam simpliciter,quia Deus potest creare unam gratiam intensiorem δε illa nulli animae essetvnibilis. Si amplius quaeras, An liabens infinitam qualitatem , se eam ageret minit alnil Res p. reg. lib. t. i. d 44. Q 4. quod 17 si i men tiae ras. An intelleelus nolle habens notitiam infinitam de Essentia diuina, per talem notitiam comprehendat eam. Res p. regia quod non, Na notati a coprehensi uade Essentia diuina debet esse increata naec autem esset creata. Et nota. Si daretur intinutum extensiue esset in genere. Sed quid de infinito intensive Tale infinitum est duplex quoddam in gradibus nota dicentibu Saham formalitatem a re, cuius gradus lunt, ut Deus , cuiua inlinitas est gradus nota dicens aliam so malitatem ab stetitia sua. tale infinitum non est in genere . Aliud et infinitum intensive . ccundum quod componitur ex gradibus dicentibus aham sol malitatem a re, cui iis iuni gladiis, ut albedo habens inlinitos gradus, secundum tencntes quod albedo et nitens bilis in infinitum , di tale intinitum est iii genete, istagi ad albedinis1 iit insequentes naturam indiuidui, non Iccier, quia talis si adust Lecificus non dicit aliam sol malitatem a natu ianti ita albedinis ..araacauxia Scotus lib. a. d. g. in 3 adb. dicit citans dicium Auic. t. Methap. Tnsia se non habet principium . Cpsositum, idciu liabebe Arist. q. et Lil. i. ubi ait Nece fleeli Gemuelem ei. tacite, non secundum accidetis, sed in quantum entia. unde Mentis in quantum ens primae causae sunt accipiandae acce quomodo Arul vult, quod cutis in se sint prin
Ia I. Res p. dictum Arist. citatum multipliciter Ponitur . . Primo a D. Ih mairoi. Meth. in . lec . t vlai dicit, quod ens,in Lod est Lblecti. min Meti p. non habet principia e trinlcca, quia nane en continetur tu e Dabet tamen princisia intrinlcca, ades n. clula illati Oblecto,
hoc modo Deus est principium enua , inquautum eas, quia, si a sa
292쪽
Lis Offitia dist. AE tertia, lib. primi.
s , teneatur specificatiu8, non autem si tenetur reduplicatius, quia tunc liuei rei de omni , haecque potest esse metus Auic Sed Auer. t. cuiae Methap. aliter resp. Quaerentur principia entis sim p iter, deli,quia
non quaeruntur Priticipia entium, tu quantum sunt mobilia , nec iu- qnantum sunt Mathematica.16.Iacobar. Scotu lib. t. d. 3. Q. . ad x tenet, quod Deus. creatura conueniunt.
de uni cantur in conceptu eatis realis Oppositum patet ex illo principio desumpto a Pnilo pilo. Primo diueritia nullo conueniunt; sea
sic sunt Deus, d creat uia ita lic C. Laeos. Resp. Id tenendum invia Scoti . nq, scilicet conceptum communem Deo, Se creature ad inittere; ira Ut Deus, aereatura conueniant in ali
quo conceptu quid duariuo de ipsis praedicaute in quad, sed nota coitu niunt in aliqua eat uace. Nam cum sit summe simplex in ipso nulla modo sunt intelligendae duae realitates, itaque eonceptus ille non elico in mum 1, Deci creaturς comm uultate reali ted solum comm nitate rationis. Dices, num tali, conceptus sit primae, vel secundae in.tionis Minime, quia tali, coaceptas non solum fit ab tutellecti, sta causatur a rebus, a quibus abiti ahitur, ideo non e it secunda intentio . cum non causetur per a tum collativum intellectus, sed per actum rectum . At, an ille conceptus sit aliqua intellectio, vel aliqua te cogni tat Dico, est res concepta, i inperre tela in ei , quia debilitas noliri intellectus non poteli illam perrecte intelligere ideo in conceptu quo dam communi tantum illam intelligiti Et nota, quod communita, laeti tantum tacta per intellaec luna uleo potest vocari communitas rataci nis, Meli eoaceptus, cui nihil re te correspondet, de nou pote iii Meipi, nisi unperlecte. ab in intellectuinperfecto. Vel uin dices. Quomodo pote it elle coiiceptus, de communitas rationis absque communitate reali. Dico apua intellectum Oufus concipiemein , O-teit esse comin unitas rationis absque commuiuinte reali sed non apud intellectum diu iacte concipientem. Ex quo sequitur, quod in latet- lactu diuino noli potest esse uni uocatio en is, cuin non pollit aliquideon iube concipere, pote litamen Deus cognoscere nOiliam cognitionem elle contrusam. nos habere univoracionem entis de sit ipse non
habeat, dic dicas de intellectu separato De de quocunque di itincte
cognolcente ex hoc inferri poterit Scociliae non nabent viri uocatio nem entis, Oguotcunt tamen eam in intellectu quorumdam momi. starum, ripti eam habent, cognoscunt se habere. Dices Caia. I. Phas. O . dicit Eus cominuue Dei, e creaturae communitatem habet realem . In hoc non teneo Cati Aut dicas, quod intellexit, sit eus male, vidistinguitur contra eas rationi labricatum peractum collativum intellectus, mon inquantum distinguitur ab ente rationis a
bricato per actum rectum. Multi Scotillae admittunt hanc dili incti nem, quae non est labenda, scilicet quod duplex est realitas,subiectiva.&obiectiva, at hoc non potest stare Nam illa realitas , quomodo eunque sit, si sit imiteriori, semper intelligitur potentialis, o colla trahibilis. Ex quo puto non esse aut cultandum aromb. formata ap.
de.Identa in t ex natura res, concedentem en rei pectui niti, cii nitici elle in potetita Metirap. 6 si non in potentia Prusica. Et talis p tentia methap. incundum eum nou dicit impellcctionem, S muli 1 s
293쪽
octava dist. Ques tertia lib. primi. Is
dem ait Deus Mereatura, sicut substantia, cli accidens, sunt primo diuella Quid luatiue,4 noum aliter. At hoc non puto verum. Nam ablatis modis, adhuc date erunt per propria praedicata nobis ignota s. Dices. Si conceptus ille et rationis ad Iensum datvin. tunc dicendo, Deus eluens, idem de se piis praedicaretur, quia idemii erfecte conceptum praedicaretur de se pio perrecte concepto. Et nota intellectio,qua cocipitur eus costae, usi potest concipi nisi ab intellectuarandam , at intellectus perfectus cognoscit blandam-
cum intellectum habete illum conceptum communem Tandem dices. Simpliciter simplex, ut eus , auet totaliter scitur, aut totaliter ignoratur, quomodo ergo potest cognoici eas coalui est eis. N tura dillincta superioris dicitur notitia contula tuterioris, vi quando concipio animal di tincte, tunc concipio hos itinem contine, sic illa
notitia est perrecta respectu entis . de imperfecta I spectu Dei, dccreaturae. Si eli imperfecta ergo non ponitur in Deo. Coucedo. nam ut dictum est superius, in intellectu diuino no est,muocat entis, nec in quo intellectu illinc e cognoscente.
7δειελιδε colita lib. primi La.χ. 3. admi Videtur dicere inhilitatem procede. re existetitiam, ait. n. sic. Et ideo ex se est hoc ex se intinuum vequas per prius intelligatur aliquo modo infinitatem elle gradu entiis incis per euentiam, quam intelligatur eis haec Oppositum habet lib. I. La. p. I. in . vbι ali. Exsistentia est de quiduitate Dei. Narnhaec propos iO,Dcus est, est per se primo modo ergo non poterit sequi ad inmutatem, cum infinitas non sit de quidditate Dei. Dor. Resp. Motillae capiti communiter a Scoto loco citato. d. 8.primi. quod Scotus uolutiat exiliemiam praesupponere, Ali sequi enutatem, at id non habetur ex luera Scoci , testanium, quod modus, quo Deus est hic sequatur infia uatem, sed non dicit, talem modum esse ιpia sexiste utiam, ut plute mali elicι ut ex illo loco sed ibi habetur,quod modus, quo Deus intelligitur iugularis, praesupponit inlinitatem . quicunque sit ille modus. Dices Sco ibi ait Deus de se est lioe oce se inlinitum , Mnastas praecedit esse hoc ergo infinitate erit Deus. Dico, quid si ponderetur liter Scoci non potest colligi, quod
intiuitate sit Deus, ac solum ex se intinuus . . non per aliam forin
litatem .sed nou intelligitur, quod sit ex se i sua qui ita te intiniistuc hieme et verus intellectus illius ioci. Vnde cum existentia sit de quidditate Dei in primo signo habet Dein omnia predicata quidis
ditatiua is secundo, isti tertio singularitatem qui vero Levi texta neutiam modum intrinsecum aliter debei dicere . s. ut primo sitis. finitudo, delude existentia, o inguiaritas. Dices amplius Sco Lb. a. d. 3. Q. . dicit, fingularitatem Plaecedere existentiarn Dico, eis rum et iii naturis creatis, quae sin lari tantur Per aliquam Gim hiarem; aut dicas, in Creatuira existeιma est modus in iii ccus i me est, quod sequitur stigularita em in Deo autem, cum sit de quiddi tate, non eam sequitur singularitas est de uitrinseca latione ergo
non eli pollerior exulentia verum est, ad hunc sensum . i. quae noa ponit aliam formalitatem illi,quod singulari,atur pei eam . . .Iaccul Motus lib. t. d. 8. . in fine dicit Sapientia nostra est individuum sa-Pie uua uaccs cm in eo coorias in nobi persectio simpliciter da Ee inr
294쪽
tur ex usu 't. s. de Trinit. Oppositum huius ibidem dicit, quod si ii adiuiduum sapientiae eaericae, cui fit habitus positus ut gen re qualitatis. Neal. Resp. Scotus d. g. primi mouet hanc dicti custatem de sapientia nostra. fi sit individuum sapientiae trascendentis, vel qualitatis, anal rius a. tum, oci nictit dubiuin aliquibus, pro Sc coutra adductis irres tutum. Ex quo no . poteli sumi eo loci autor a Sco ad hanc,vel ad illam partem bel quid sentit corus Multi multa dicunt , an a Iientia sic individuum sapientiae qualitatis, vel ascendentis. Pa us, lauat. xi aiunt, quod est diuiduum sapientiae tu scendentis. At id non ro eit ei te de mente Scoti ponentis nabitus scientiato in genere. l. icbGu tenet,quod est tanton udiuiduum qualitatis, qu1uis dicat, quos otia teneri alia via ad mentem Scoci. At uinc la-rientia iii communi non de ea praedicaretur, nec Per sapientiam nostram coanosceremus sapietitiam Dei, nec lapicntia tiostra dic
fiet enor pallacipationem ac spectu sapientiae diuinae, quae dic tur persectio impliciter o ens per clientiam Franciscus tenet quod est inmuiduuin sapie ullaei ascendentis tantum, cum hoc conc in naturaliud iidividuum qualitatis. Alia dicunt quod sapientu a nostra est indiui suum, uiusque, noc est, qua sapientia in te habet duas rationes torinales. 5 Rcundum unam tantuin includit quali tatem, Mens, sucundum aliam uicludit sapientiam torum ni c5muni, & secundum hanc rationem , tales Pioposuiones non includunt eas quidditatius, sed tantum denominative, Miaut tersecti ves simpliciter sok sic dicitur, quod secudum unam rationem et i druiduum unius,5 secundum anain diuiduum alteri , o secundum iunc modum dicendi sapientia nosti aestiua res, non inmer Vnus coiiceptias, sic acutomo. risibilis sunt una res, sed non unus coiiceptus. Et ille ellummu modo, quem ponit Scotus lib.2.d. 7.
Hatius d. vlt ubi liabet haec verba , . Ad Anselmum dico, quod Iiberta, abiolute est pei sectio simpliciter , unde iis aliae Lointur in Deo. Et secundum eumdem, libertas in nobis eli limitata rotest tamen considerari secundum eius rationem sormalem sine illa timitatione, tunc non est periectio timclara , sed periectio simpliciter. Exemplum. Sapientia eii perfectio simplicites,4 illius ratio abs lute eit in no , non tantum sic, sed cum limitatione, ita quod sapi&tia nostra cludit duo, quorum alterum est perrectio simplicuer,
alterum toti . Adde. Sapientiaiozeli consderari dur liciter,uno in dotii ratione insorinantis, ciuiuuaerentis, uic non traue tur ad diuilia, quia ii Oii et posces M simplicuer 5 sic est iu senete. Ahυ-do ιι satioue manvenantis, vel declarantis, vel perticientis, S llτ se
fertur sic ad diuina, de est persectio amplieiter, c nou est in genere. idque potet colligi a Sco lib. piami. d. E. Q. t. versus inem . Idem poterit ilici de nitellectu, voluntate. Et nota , quod Dctis non situ genere e si Arti. i. is Oxomensis diccub sic.Quod Prima caula e rivi quia non exua seciua, G1-
295쪽
Octava dist. v st quarta , lib. primi. 22r
Octava dis Quoi qMarta libri primi.
titisti, C C a V s lib. I. d. g. . . ad B dicit Persectum semper est itide- R uden, ab impei secto sicut imperfectum dependens a sci secto-UPsositum patet ex pluribus locis Scoti. Nam totum est persectius parcius S tamen dependet a partibus,quae secundum Scotum sunt imper.
ἀ-λ vesp. Lych. sic dicit Aliquid dependere ab aliquo dicitur triplicitere Primo, ut a partibus essentialibus, ut compostum Secundo, vias usa efficiente, vel inali tertio, ut menturatum a mensura. Tertio, ec secundo modo seriectum non potest dependere ab imperrecto, at primo modo pote it, ut compositum. Rursus . Dictum Scoti hic intelligitur de fimpliciter pellecto , non tali specie limitata, test totum Hii,c addit eo loci Sco. Nullum creatum est Persectio simplicit iter, sed quodlibet limitatum S simpliciter quaelibet eius periectio euentialis. Ea quibus vel bis satet, quod loquitur de sinpliciter per- fello. . . a. Iare ur Scotus lib. I. d. g. Q. 4 ad B. dicit, quodlibetereatum inesse quidditatiuo est limitatum , quaelibet sersectio eius ellentialis oppositum patet
ex doctrina sua. Nam ratio entis mio ne est efientialis, o tamen non est periectio sim ιtat rias.
Resp. Lyclieius sic distinguit Perfectio essentialis creaturae potest duplicuer considerari, in es la Ieali, tu existente, in elle conceptibili pri-trio modo verisicatur dictum Sco. Nam hic homo multa includit esse dicitur liocelis, hec substantia, hoc corpus, hoc animal hic homo, hae rei stetiones sic in isto homine sunt limitatae in eo existentes; at inelie conceptibili non habet veritatem quia concertus sumpti ab hisici tectionibu5 necessario non sunt limitata, ut Patet de coiiceptu iis, qui abstrahitur ab hoc ente ex de conceptu substatui , ut dicitens per te absolute, secus est de substantia praedicamentali Aut dicas Dum ait Sco quodlibet creatum in esse quiddilatauo est imperfectLm. I smiliter qui libet eauspectectio essentialia intellipitur de imperi ctione est nitali creata, o sic cessat uitantia deente,& substantia. et Diabus Scotus lib. t. d. 3. 4 ad C. elicitive, tenet quod creaturetasitum ne uiddilativo liabent Ideam, ex perfectio simpliciter in cieatula, is natura talis limitata in esie quidditativo, Labeat Idcam, sed non in qua tumes rei lectio sinpliciter Grais turn sic Pale . Nam imia Sco. d. 3 s. r. Idea est esse cognitum rei, te sarientia i os rivi est reriectios pliciter, Labet esse cognitum ergo habet deam. LmMA Resp. Scotui arguti me se habet mi. 8- ι arguit enam contra Theologos antiquos tenente Idem elle rationem cognoscendi ipsi Deo, idq; norat Sco. d. s. i. illi enim sciciundamentis illorum debent dicere; sarietilia nostra , ut nostra, in tali gradu imitato non habet aliquid ibi sol male conessondens, o tamen si debeat necessario cognosci , vult
Ideam, d, in quantum est pei sectio' msiciter,i: abet ibi aliquid br- maluei coalescondeos, per quod rotea a Deo cognosci, ut G non
296쪽
quirit Ideam, An est quod voluit eo. o. r. iuxta mentem ill e rum arguet ad .ominem. Et nota quod de Idea plurea sum ora mones.
Prima tulis omnium eurnentia diuti. a, quae eiti est ectu invium II, enim tantum vincam deampi nulli Secunda D. Gitanae HGirotauentiunt. Idea est relatio Dei ad alia ite coenua, nil Otiuus ιun nua3 Iercia Onit,ini odissi aes assie i exeuςL- ωι Vari Me. uariae it coia, Meam Cabi. Mi lurium ti leologoium, V Ira te My. t. quod idca nihil aliud sit nisi rei crinnam mente diuina. Id a. 1eic ente abr. d. s. t. . . si obiectum cognitum a Criticinio e Lemialuo in ellectualι, ad quod acnnium respiciens pocet aliquod ui CL Teat lationabiliter pioducet e Scotus autem ex intentasti Aug. i . mea et rata et erit in mente diuuia, secundum quam aliquid cliuor
non dicticii cum stantiam potetitiae liuellectivae, nec cucum liauMλι Daditu , c obiecti mouetuis, sed tantum circumstantiam obieci aer
tactibilium distinctiae lunt' deae Tectio, omnes paries tam essentiale quam accidentales, habent proprias ideas. Quarto, Ideae Primo tant
videturi spicere omne ideatum. Vnde sapientia attributum . nota magis reipieu sapientiam ideatam, quam colorem,seacum , uia avtrunque est limitatum. Oppositum patet ex doctrina Sco. Nam craturae mirantur Deum iecundum diuertos graduri erilo uou re1Plci ab
uxaequaliter. Scini, aequaliter , tenetur ex parte ipsius recipientis, quod est apientia, quod non magis aspicit ioc, quIm illud,sed aequc
Die omnia continet, cum fit in unum . Aut dicas, si aequaliter debelcῆpι geometrice, non arimetice, ex hoc accituendo caualiter e paris Fontentorum . Aut dicitur, aequaliter, Hest non malus ab uno, quam ab alio accipi potest attributum rudiuinu. Sed haec ultima reu Ous Parum valet quia equitur ex dictis aliorum , Dices . Scotus ait ibi. diem, utrumque est innuatum, loquens de sapientia uleata, dei iste deato, ergo cieatur non secundum gradus perlectionum imitan in Deum, Sc aequaliter, H dicu bcotu sunt Iimnatae. Dico creatu 1 dicuntur aequaliter limitate, tuquantum comparantur ad Deum in x nitum , qui in iuuium stuperat omnia, Mic omnes ereatulae cistant
s Disti . colus d. 8. Oci 4. ad D. Visat Intelldicemsse Distinctio attributorum est fundamentum res lectu distin ioim emanationum per sonalium oppositum hunta liabet Scotus tib
297쪽
Octava dist. Quaest quarta id . primi
Resp. Antequam disse Eliat satisfat sesar quod attributa.m est persectio
lectualis intellectita, voluuias 5 c. Louatin aurabura, quia Ito uniterfectione Iecundae. Nam ι ela..Oneolia diutina Iuui ui abuta , quia non uni rei iectiones fimplicicer Immetis in euam, mulsoLenu necessataI, aeternitas, di si nulli, Loisu in aul bvia, cum non sutae ''rerta in cheaturis. Nec attribui. uni licet tuum a concc si quiddua O creato, quia talis conceptus est ex te lini inius, . sta icpugnat re Rexio simpliciter, GP quodlibet alia ibutum n 1 Lacum, V bonitas, illis rκntia, duplicue consideralis Oceli, a tic in quantum est Euentia cre in seruolat imitationem, aut tu quantum Dellica iubilantia ... quae in se est pellecta substantialiter, Sinon imi Olinc sic imitationem. Nam I erlicere, ut perficere nou includat impe tectionem , lice peroxciens, Inquamum I. Ormans, dκat impellectiouem auributum ecroaece tam a creatina, Deo uibucum, ei tr2-uT, inquamurru Perlaciem, o non tu quantum inivi mauo. Is nimia, dicιctu ad Con trad. vagerius d. 26. Pr se res,oudet Intellectus, oc volui a capseantur pro vita Intellectaua, Suoliuua sunt modiiuuinuci Sed Locnon videtur stare Naniaco hQuot ait S Euc .ia duuinacissi niretur, Uita intellectualis esset ιιιιι eius ravonem . Non iunt ergo moda inta uleci, ut Vigerrus dicit. Quid ad Ico. d. 26. pr. Hac Ie rubent per Ordinem mimo iunt praedicaru euentialia Dei . ecundo modi intruiseel. Iertio alia ibuta. Intencio Sco. ela .rr. piobare uitelle Oualitatem ito eue auributum a vi ad taceie tu: citio. in .ellectum remouere te uoloco, di collocate in recundo loco, id O datu inatellectuali. arem esse modum inutii secuit, conquod clit, trie vera fit modus nitrui si cu , cum in lueta ibidem immediasee Dracedenti co- rarant intellectualitatem lacionali. AlmanιIenum est lationale Non est Inodum intrini cum homi , at de tua iacione λimali 'ubeam alui. t, intellectualitatem buatiam accipi vi est ι ivbitudo , ut
accipiatur,es modus inuinlccus Liuie attributuma Non nimiuso vocabulo S iri Dpme intellectu , cx volunta sunt plassica in i ii mimo. i. tunc loquendo sic fuso vocabulo latio sco valet, rhomam. Si haec. quae tantum largo modo luiu attributa disieiuno, toruori ea, quae sunt vere alta ibu .a ab inuadlficient. a. rato M. colu lib. 1. d. 8. Q. 4. ad D. dicu Emanationes distinguntur realiter,ut spiratio, S geneiat o, reijiciunt intellectum,c voluntatem aliquomodo dastincta, quia ruario, di geneiatio iunt alterius ratamus, tune Princiria debent elle diti uicta Ol Iosium, linio maIli una uiconue. Diens tequitur ex hoc. Nain pilacio. cieatio sunt alteri u racionis, ergo debent habeteirrucasia aliqualiter diiuncta quod et latium . . m. In tessee tu Silo iter Le aclum dicendi ploducit ei bum , peractum generationis hioducit liabitum, abdiceae cc Leuerare lunt altorius rationis, S tamen sunt ab eodem principio.
σπι Res p. Gmne prosostione enuinciata uadificultatibus propositis sunt
298쪽
α4 Octava dist. Quis . quarta, lib. primi.
d uerre, aut ratione principi,activi aut ratione terminorum . aut ea suis rationibus formalibus,ut docet Scin lib. 2. d. I. Q 6.oc alibi Tho-miuae uitentes respondere huic dicto. Generatio, o spuatio sunt ab terius rationis, ergo praesupponuit aliqua dii tincta ex acuta rei . secunt. Productiones uota praesupponunt aliqua distincta ex natura rei, inter intellectuin,&voluntatem, sed tantum, quod illa duo in Deo
sint sormaliter, quod diuim Effetura, ex hoc, quod et intellectus. non eli voluntas, o e conuerso, ex quo sequitur, quod aliquid conuenit ei, in quantum intellectus est, quod non conuenit ei,inquantum voluntas. t. Ex hoc non sequitur aliqua distinctio actualis, ted quod selum ante actum intellectus inchoata est distinctio rationis attribui rum in Ellentia diuini Atilia rei ponsio nou videtur stare . Nam iii-tellectus,ac voluntas ante actum intellectus, sunt penitus idem, aut Eoa si non habetur propositum, si sic. Ergo, quicquita intellectui Competit, voluntati competita&econtra, o multa alia absurda sequuntur Ald Thom istae dicunt, non est vera illa propositio, ubi principiurn paenitus indaltinctum aequi pollet dii tinctis principus realiter,cktunc potest ei se principium emanationum , non minus, quam si ei-sent principia realiter distincta. Sed ponit pc responsio intellectum, de voluntatem tantum per aequipollentiam , non tormaliter, quod est valde inconueniens. Gaietanus ait, quod obiecta intellectus, voluntatis, ut Verum in bonum sunt distincta , fundamentaliter adest falsum. Nam si actuatis intellectio, d actualis volitio sit ergo ob tecta debent esse actu insuper. Intellectus , cic voluntas respiciunt obiecta sub alia, Malia ratione ergo vivere respiciunt ea , portet a quod sint vere distincta, ad id, quod addit Gaietanus . In diutius ante actum intellectus est distinctio tormalis non o aliter, sed virtuPister, idest eminenter contenta hoc modo, quia quodlibet diuinum Propriam operationem exequitur, ac si esset distinctum ab alio. Intellectus enim ita intelligit, quod non vult, Sc voluntas ita vult , quod non iritelligit si esset distinctio formalistis aliter. Haec Gaetauus. - Sed quomodo operatur diuisiclos actus igne aliqua actuali distinctiones Ricibus Scotus lib. r. d. 8. Resis ad Edicit. Vbi est mera ditiincti rationis,non re
quiritur respectus ad aliquid extra oppositum huius apparet sic Omnis relatio ratio rus fit semper ex comparatione unius ad alterum ergo lauta elatio rationis requirit rem ad extra comparatam , ita Sc disti
calo ratioriis requirit respectum ad aliquid extra Mear. Rese quamuis omnis relatio rationis sit causata, vel saltim derelicta per aliquem actum collativii intellectus, vel alterius potetia comparan iis unum obiectum ad aliud, sicque non potet fieri sine tali recomporata, tamen multa sola ratiotie distinguuntur sine respectu, ad extra , idestit intelligantur illingui ratione, non habent hoc per respectum ad extra, imo per impossibile, remoto omni respectu ad extra, adhuc clistinguerentur. Nam licet intenti' generis, cic specie sint causataesito modo per actum intellectus comparantis unum obiectu ad aliud, tamea quod inter se distinguautur, non habent id per respectu adextra cot Iib. r. d. 8. i. ad Laicit. Via vere est distinctio rationis, non requiritur respectu, ad extra, ficut est in diffutitione, diffinitio . Opositum patre de propofitione per se nota via vult classinitionem,
dia uitum ex narura Ie distingui.
299쪽
distinguntur ea natui rei, aut iandem, ut iuniumeyt nes e clarione dis linguntur. Aut dicas , Scotus . . rr loquitur ad hominem , dum ait Infiniti d nititum iacione disiuigiuaui, id ex data a Thordistis et alijs lictenentibus F. Dcobm. Scotus lib. i. d. S. Q. . ad I dicit. Nulla distinctio realis necesssario pr exigit distanctione ni que est tantum lationi 4. I soliti m scar ater ex doctrina sua. Nam illine laesaealuci eaturai in Iuta, vota unas, equi, aealiter existentis pia exigit de necessataim distinctionen , ideatum , scilicet e sic unitum utriusque, qLod es et fracionab. Resp. Scotidiclum sic uitelligitur . eale non ' ea sit ratiotiale, ut suum distinctuum, quia ii ulla relatio 1ationis Ictes est latio illiu-guenda aliqua realiter, at non negat dicti m simplicue absolute neque lice, quamuis praexigantur, non tamen in latione distinguendi; quia, si per impostibile, non esset Idea lapidis, Ec hominis, adhuc realiter inter sediti uiguerentur. Si autem uucuectus voluntas essent
in Deo tantum ens Iataonis, VI Antiqua notant, en tunc rationis estet
ratio dili iliguendi aliqua Iealiter, scilicet genetationem, is uationem quae disi insutur realiter,quod pro in nueniet habet bco. iuΑntiquor. O. Iaciam. Scozus lib. i. d. 8 d. q. ad G dicit, i.od est tuae leale non piat exigualiud, quod est meieens lationis Ciros tum huius habet Scotus 3 s.
d. I. d. I. a. d. r. bi vult, quod este acale cieatura .cce atro pia
ius ponat esse cognitum in mente diuina . Et lib. a. d. . . et vult, quod creatura non potest fieri de simpliciter nihilo, ut fimplicueris cludit omne ens, quia vio cludit est coemium ipsius, non rotest fieri. Rursus. In intellectu diuino anterioductionem cuiuscunque creaturaent aliqua relauo Iationis , scilicet conaraiando se irium ad alia, vel adluam Essentiam, ut ratet d. 3 o. pr. Lata . Resp. Sicliuelligas dictLm Sco. En vetereale non prasus Ponit ens νLionis, ita quod ens rationis hi latio es endientis icali, , sicut intellectus diuinus est ratio productionis iiij per modum ualui volumias est ratio pioducendi per modum libertatis est autem cognitum, si praesupponacus, non est tamen ratio estendi creaturae , nam a
cumicripto, adhuc voluntas diuina soles producete . Nam ponatur tale esse cogunum, siue deale, quia uitellectus divinus ante omnem actum voluntatis de necessitate intelligi obiecta rostibilia, ut ait coclib. I. d. 3. Q. . Et d. 3 s. s. 39. i. o 43. Etiam, sqsto quod alα
rraeexigatur, non tamen est similaciter suauin ensiationis, quia sibi non refugnate Leacalis eximentie ut homo ab eieri u liabete ii cin unum, ex sibi non repugnat ver uni esse te ale. Adde, lisino viii Dei esse cognitum in nitellectu Gnno, est simpliciteri ei lecti ut, verius ens, quam in sua actuali exule a licet in est verius tale. Et si requirat, non ut tui est clauum , si incipiativum. araaciam. coius lib. i. d. 8. Q. . ad G dicit, ct Lod et sollertu naturaliter iroi P test elle periectius ens ente priori natui aliter . Ossos: tum huius faciet
de coirii osito quod est polienu, partibus essentialibus , de tamen est perlectius illi, Similiter ioama est nataualiter solieno, vena, cla
300쪽
iae metiua dist. Quit quarta, lib. primi.
σπι Resp. Iichetus dacit, aliquid esse postera uvallo stat multipliciter. Primuccompositum ei naturaliter posterius sui, partibus. Secundo, ut so ma eli pollet ior matera Tertio, ut euectus ei natura uter posterior sua cauta. Quarto, ut mensui tum eli posterius mensura. Quinto , ut perlectuin absolute eli naturaliter posterius m. fecto. Tutic dicit. Polterius primo, de secundo modis eii perrectiu suo priori, at tertio i quarto, quinto modis, emper polterius eii imperfectius', licet tertio pollit esse quandoque perfectum , quando scilicet et causa uniticea si autem aequivoca Partialis murus Principalis tunc est ectus et perlectio causa, si vero sic causa aequivocaminii, siue partialis magis principalis, tunc causa eii perfectior enectu uec habet Scotus ubiq; Cum itaque Scotus dicit Polterius naturaliter non potest elle perfectius priori naturaliter, debet intelligi tertio, quaris, de quinto modis non autem primo, de secundo modis. Dum igitur ens rationivno a praeexigaturenti reali prino modo, quia noueit Pars elletitialis eius, nec ecundo mo .lo, quia non est subiectum perie tibile abentereati .s ergo praeexigatur aliquo modo trium sequentium preexigitur , at id non; quia de necellitate eas reale esset ensi ouis. Cum itaque distinctio emanationum si realis, iolterior intellectu, dc voluntate, Wintellectus voluntas sunt principiadit tinguendi illi luo modo praedic to, itaque non est ibi ens raciortis, sed sunt ibi vero ex uacura 'res. Haec Lichetus. Aliter dicitur Ens reale non praelupportit ena rationis, tanquam prius, ut principium productivum. rL. Dcolus Scotus lib. t. d. g. in ad H. dicit illa autem beatitudo, ut dicitur, reuitata attollem propriam obiecta, Se potentie, de operationis Opp tum patet ut mate clade beatitud ne ex Scoto. Nam ipsa operatio ea beatitudo er o non vi letur po se requiri ad beatitudineti . Lacar Resp. Foret hic disputanduin , an beatitudo consiliat in vim , vel in pluribus operatio itibus. At pro hoc consule M . l. 4. d. 49. Q . per locum, ubi reperies plures nodos dicendi . in quo caussitac beatitudo, de a
praesens dico, quod duplex e theatitudo formalia, de obiectina, for mali, beatitudo elt Operatio, sed requinin euam obiectiva, ut inquit Scotus d. s. pr. 13.lacobut Scotus lib. t. d. g. in . ad . volens probare , quod quaelibet periectio sinplicuere si mrinaliteri neute presecto ex natura rei, dicit. Tum quia aliter non eis et Deus perfectus, si inpliciter quia non esset quo maius excogitari non potest oppositum sic deducitur ex e . LQuol. viri habet Scotus quod Ei sentia, Equo stibet attributum nabet ampropriam infinitatem distili tam formaliter ab infinitate alterius , e modo quo distinctio formalis inter modos reperiri potest, sicque si Dcus careret ali .lua perrectione rarum possiet maius excogitari.
Mesri Resp. Sc si Deus caleret aliqua persectinae simpliciter, certum est, quod in sui ratione , remaneret inlinitus, sed non esset si inpliciter perfectussiae omnibus perte tionibus, Ac si di tinguaiatur ab eo .ac habet infini-nitu litiem forni ter diluaciam. Dices. Si a sui ratione remaneret infinitus ergo si careret, utpote sapientia, videtur quod permaneat Perrectus . .eip. Perrectio eii duplex qui alit uamo aliter, o tam Pliciter Deus tua esset perfectus quidlative. 5c uiolatile ea uoas impliciter.
Iacan . MO. l. I.d. S. . ad induit intellectus diuiuus actu suo uoa potest causaru