장음표시 사용
291쪽
α68 Metaphsica disput. III. Art. IV.
sui estis pro obtinenda , ut mox dixi , ab illis communi existentia. Unde miciliges non cile simpliciter ac in omni rigore Inetaphysico accidentia, caetera hujus nodi cntia , quae accidunt quidem aliis ; at non necesiario, propterea quod storiim possint existere. Sic quippe
cum calix argenteus deauratur , aurum quidem illi accidit , & accidendo concipitur unam & communem obtinere cum illo existentiam: nihilominus quamvis non accideret, sua seorsim existentia Hie. retur et ideoque astrum non est, ut sic loquar, accidens , nisi accidental ter. At doctrina, virtus, motus , quies , & huiusnodi cntia plurima , sunt essentialiter accidentia , quia absolute repusnat dociri-inain, virtutem , motum , quietem , &c. existac seorsim ab omni subjecto ; sicque essentialiter indigent accidere ad hoc , ut sitbjectetmir,& subjectata cristant.1 I. Notandum Saeundo posse aliquid dupliciter advenire alteri prae
A id η' existinii, scilicet, vel sic ut obtineat rationem compartis in ordi- .edi Euhi nς ω compositionem totius ἔ vel sic ut totius Gompositionem silipponatat repo- quidqua , sed nihilominus utcunque assiciat & exornet & denominet. nuntialia Hoc pacto sernia substantialis, ut Aristotelice loquar. advenit materiae '' praeexistenti. videlicet ad componendum Aum 'illa totum , quod ex
utraque coefficitur et u forma quam vocant accidentalem., V. g. color' advenit composito praeexistenti, nimirum illi., quod ex materia & forma unitis jam coaluisse intelligitur , atquc ita non est pars compositi, sed orcamentum , aut quid simile conserens illi conventcntem denominationem , ob quam dicitur coloratum ; atque ita de aliis.
Nihilominus Aristotelici non facile convenirent in boc quod Erma
substantialis pro accidente habenda sit, quamvis tam revera accidat ateriae, quam utrique color : idque tantummodo satagunt ut asitruant rationem accidentis non convenire , nisi generi illi cnti uim quae adveniunt aliis., at non uri Partes . quae ad compositionem aliquam ordinciatur. Tum rursus multum aberit ut serinam substa
Lialem reputent pro accidente , cium ex huc ipse quod sibstantialis est, : videatur possc seorsim subsistere : at accidentia stricte lumpta nullius subsistentiae particularis capacia su ut : quare decessario & essentialiter sicut in siibjecto , sicut Aristoteles docuit in categoriis cap- a. his
vobis. A/que ad in D,cto eo dico , quod in aliquo quirim est σnon ait para: M si autem βρ m Ab eo , in quo est , fera nequii,
Verum si ita est, ut non pro accidente habendum sit, nisi quod nequitine seorsim ab eo in quo cst; non video cur & qualiter Aristoteli ci pro accidentibus reputant calceos, 'estes, arma , & alia id genus issulta , quibus hominem indui de exornari continsit et cum nihil Disi irco by. Orale
292쪽
'De essentia , exist . oc. entis in communi. 269
evidentius sit, quam posse illa esse seorsim ab homine , cui accidunt. Ambages autem & dissicultates ac controversiae illa: omnes , quae in Scholis Aristotelicis plurimae sunt, non aliunde proveniunt, quam ex eo quini falso copitatum fuerit &, ut puto , parum cohaerenter ad mentem ipsius Aristotelis , stinantiam & accidens esse duo diversa genera entium mali uin ; cum potitis non sint nisi duo diversia genera conceptuum metaphysicornm, quibus subjacet unum & idemens reale sicundum diveris respestus hinc substandi , hine accidendi. Quare non otiosum erit si in assertione sequente ostendam accidentalitatem cntis in eommuni non esse , nisi sermalitateiri metaphysicain , atque ita nullam importare realitatem tribuendam certo cub iam generi cratium, quae sirnpliciter pro accidentibus reputemur. '
Accidentalitas entis non est nisi formalitas quaedam metaphsica , atque ita nullam importat realitatem particularem sive in ente , quod accidere, sive in ente , quo subjectare concipitur.
PRORAτuR Primo. In rebus spiritualibus nec minus variae
nec pauciores accidentalitates reperiuntur . quam in materialibus et ergo aceidentalitas entis non est . nisi formalitas quaedain metaphysica , quae nullam importat realitatem. Consequentia reisu deducitur : quia si accidentalitas aliquam ex se ipsa realitatem importaret, quot sunt in Angelo v. g. diveris accidentalitates, tot essent diversae alitates : .sicque Angelus non esset contra hypothesilia res spiritualis ;quia sipiti malitas secum necessario importat simplicitatem : & haec rea. statem multiplicem non admittit , imo excludit , ut satis constat. Antecedens autem sic probatur attendendo ad accidentalitates illas , quae enumerari in Angelo possunt : & statim quidem praeter propri tates naturae Angelicae Omnes ac singulas , quae pro accidentalibus morito reputantur, vide quot cuilibet proprietati inccidentilitates com niant.Sic enim potentiae intellectivae angelicae accidunt variae ac variae i tellectones et tum 1stis intelleictionibus accidunt varii gradus perspicaciae, praeter certitudinem, diuturnitatem, dignitatem,unitatem aut multitudinem obje iuvam , di caetera ejus generis plurima , quae praediolam pes picaciam comitantur. Similiter potentiae volitivae Anmicae accidit exercere varios ac varios actus volendi a tum istis ossibus accidit esse li-
293쪽
27o Metapbsica disput. III. Art. IV.
ros , & ad vatia virtutum genera pertinere praeter inaequalem intensionem ac proinptitudinem ; unde accidit illos esse magis aut minus
in genere isto morali persectos.
. Neque opus est ut enumerem accidentalitates illas transtemientales, ... quae omni prorsus enti communes sunt, ut esse quantum, stilicet quai tlim na. titate virtutis aut molis , esse quale , este relarum , esse adtiviim, esse turales, passivum, tae locatum , dec. . Tantumque addo juxta doctrinam opst x RRs' positam , quae omni accidentalitati realitatem aliquain tribuit , non
si . U. modo nullam rem fore simplicem; sed insuper res illas, quae pro sim-sωνlieo plicibus h bentur, sere multo magis compolitas, quatenus ex lice quod
tκemau. Perse ctiores sunt, tanto pluribus de praestantioribus proprictatibus abun-kttent. dandi; sicque sinuliter tanto pluribus accidentibus abundarent. Ergo, Sc. v r. Probatur secunG. Esse calceatum , de sic de altis , cst acci- Afferuli. dentalitas quaedain e sed irato accidentalitas nullam realitatcm im- ur iR. portat particularem sive in cnte, quod accidit , sive in ente, quod
. .i.' subiectat: Ergo m. Major conceditur ab Aristotelicis , qui aliunde
linitie,, conquςri non possimi, quod pro exemplo potius asstimatur esse easte quae aon tum quam esse calidum , aut quid simile : quia Aristotcles utrumque lunt paritet statuit sub accidente transcendentali , & ilmm,que retuli e ad φα . unum & alterum ex novem praedicamentis , quae instituta esse voluit pro variis generibus accidentium contincndis. Minor autem probatur quoad utramque partem. . Et prima quidem aecidontatuas illa nullam importat realitatem particularem in cnte, quod accidit, ut in calceo ς nam quod calceus acta calceet pedem , aut non ; nihil realitatis sive acquirit, sive amittit ; sed plane eandem mensuram realitatis servat , eandem stilicet corii.& fili, quo consuitur, realitatem: atque ita quidquid realitatis obtinebat calceus antequam calcearet , id totum retincteum calceat; sed nihil aliud. Neque secundo accidcntalitas illa impo tu realitatem ullam in ente, quod sibiviat a uti in homine , qui supponitur calccatus ; nam quod homo sit calceatus acti , aut non: id nec auget, nec minuit realitatem corporis humani ; sed plane relinquit
invariatam. Quid ergo supperaddit homini id, quod in esse caleratum nihil plane aliud , nisi respectum metaphysicum , quo status hominis
calceati ab altero statu hominis non calceati discernitur: nee quicquam aliud superaddit parieti id , quod est esse dealbatum et nec quicquam aliud ligno id, quod est esse calidum r 3ec. cii in mon aliter dealbetur paries, quam per superindueti γ in calcis, quae substantia quaedam est: nec aliter calcfiat lignum , quam per subingressionem ignis , seu effu-vii corpustularis igniti, quod rursus substantia quaedam est : & sic de aliis. Ergo accidentilitas entis non importat nisi Armalitatem mei Diuili od by Corale
294쪽
De essentia, exf. oec. entis in communi. 2TI
' physi in ; minime vero ullam realitatem particularem , quae illi, Pr eise ut accidentalitas est, acceptae tribuenda sit. Praeterea si bene advertis accidentalitas non est , nisi quaedam insubsistentia ; quidquid enim alteri accidit , ex hoc ipsb quod accidit , intelligitur subsistere per subsistentiam ejus , cui accidit , id est per subsistentiain sui subjecti sieque est per se ipsum insubsistens. Cum afltem subsistentia , ut in articulo praecidente probatum suit , non sit nili gradus quidam sive status metaphysicus; id ipsis in crit , dc potiori quidem titulo , asserendum pro insubsistentia , qudi nihil est ,
nisi carentia quaedam subsistentiar. Ac tandem ut plane convincaris acincidentali tatem non osse nisi sorinalitatem metaphysicam ; id te mag- Opere iuvabit , si attendas ad illa genera accidentium , quae superius dicebam esse necessario ..imo essentialiter accidentia , ex eo quo limpossibile prorsus sit ea seorsim ab omni subjecto existere ; uti sunt deambulatio , saltatio , cruditio , Iocutio , cogitatio , desiderium .:ira , dcc. Nam cum id omne quod reale est . suam habeat realita-L ; & aliunde repugnet dari realitatem non existentem : sic qui Pe esset simul & non inet realitas : capropter evidens est saltem illam accidentalitatem , quae deambulationi . saltationi .. eruditioni j locutioni ', cogitationi , Sc. convenit . non aec nisi Brinalitatem metaphysicam. Si quando autem substantiae aliae aliis accidunt , ut calx parieti dealbato : aurum calici deaurato; vestes homini vestito;&c. quid tum p Ni non constat ex jam dictis nullam in hoc casu produci realitatem particularem , cui sit tribuenda accidentalitas ; sed solam contingere inductionein novi status , qui proinde novo respec-rui metaphysico subjacci Quae omnia clarius intelligentur in s lutione obiectionum sequentium. Objicies PriM. Si accidentalitas non importaret specialem Hi- quam realitatem , sequeretur candem Ere realitatem substantiae & a ridentis r sed falsiim est unam Sc eandem esse utriusque realitatem :ergo dcc. Sequela majoris est evidona ex terminis; nam si accidentalitas non habet specialem realitatcm . non erit proinde alia realitas substantiae , N alia accidentis ; sta una & communis erin rcali-ras utriusque. Minor autem sic probatur primo, quia si una &
dem est utriosque realitas . non debuisset ens reale dividi in subs-rantiain & accidens ; aut haec divisio reputari liciaret pro fictilia non minus quam illa , quae fieret entis humani in hominem & animal rationale. Secunia quia quando realitas est communis , nccesse οst ut
Proprietates communes sint: quando autcm omnes proprietates com
est realispum. Opponi tur dis, tinctio realia
295쪽
rX. sed eo istendi tuehane dis. tinctione esse meth
et fi respectus sussieiunt ad diveristia desis
itione a XII. 3Opponiis tui sepain bilitas acciden
hilominus constat definitionem sibstantiae non esse communem aecidenti et erbo &c. RU'. Et concessa sequelit majoris nego minorem , ad cujus priorem probationem Blvendam dieo divifionem entis realis in. substan tiam & accidens non esse initiam , quasi omni fundamento rationabili destitutam ; sed nihilominus esse pure mentalem , & metaphysicam : quia non importat nisi diverses resipeltas tractaphysicos , unum, substandi , de alterum aeridendi ; de talas quidem , qui non tantum successive , sed etiam simul possunt uni & cidem rei convenire: sic enim motus in ordine ad corpus mobile habct respectum aeri- dodi ; in ordine autem ad velocitatem habet respeetum substandi. Similiter vestes vestito accidunt , substant autem colori , Armae , pulchritudini , opulentiae , & aliis accidentibus ; nullumque ex istis accidentibus est , quod non substet aliis , uti color rubodini , splendori , mutabilitati , similitudini , localitati , Sec Neque mirum est rem unam & eandem esse sibstantem & aecia dentem sub diversis respeetibus : quandoquidem homo , ut non cedam ab exemplo , quod objicitur , est 3ci non est animal rationale sub respectibus . diversis a nam homo sub respectu definiti non est 'ani mal rationale sed tantum sub respectu definitionix : n ue rursus est animal rationale nisi sub respeetu quodami inetaphysico : non autem sub physico , ad quem si attendatur , definiendus erit aliter
homo in hunc aut consimilem modiun Creatura constans ex corpora organico , est anima rationali.
Tum ad posterioris probationis solutionem dico. ad diversit tem definitionum nec naturas , nec proprietates realiter divom sas desiderati a sed si ficere respeetus diversos ; quales uni de eidem naturae , ac tum etiam uni ejusdem naturae proprietati possunt convenire , imo in rebus simplicissimis ; sic enim Deus aliter definitur ut misericors , & aliter ut justus ; licet unica & unici simplicissima sitentitas Dei misericordis de justi : sic etiam anima rationalis aliter de, finitur ut intellectiva , & aliter ut volitiva ; licet una eademque sitcntitas realis animat intelligentis de volentis- Quapropter, ut patet , ex hoc quod definitio substantiae non conveniat accidenti, aut e contra , non sequitur admittendas aec duas realitates, quarum una conveniat substantiae , & altera aceidenti. Objicies Secundo. Ubicunque est accidentalitas, ibi reperitur separabilitas : ergo accidentalitas non est tantummodo sermalitas quae dam metaphysica ; sed praeterea est quaedam realitas. Consequentiae
in nosti est a quia omnis separatio in apertissimum iudicium disiunctionis. Diuili od by Corale
296쪽
De essentia , exist. me. entis in communi. 273
tinctionis realis : atque ita omnis separabilitas importat realitatem , scilicet convenientem accidenti separabili & distitvstam ab illa , quaestibjeicto talis accidentis supponitur convenire. Antecedens autem sic probatur. Primo quia accidens juxta receptissimam definitionem est
id , quod potest adesse & abesse a subjecto absque subjecti corruptione. Et secundo quia non possunt aliter , quain per hujustriodi s parabilitatem accidentium explicari mutationes subjectorum : uti cum aqua ex frigida in ealidam aut contra ; cum cera ex dura in mollem ; cum arbor ex viridi in aridam ; & sic de aliis , commutatur. De caetero quoque satis notum est accidentia sitis subjectis advenire, atque' ita esse posteriora illis : unde quamvis siparari ab iis scin deinceps non possent ; nihilominus haec posterioritas suffcienter probaret dari realitatem accidentium distinctam a realitate subjediorum; &eapropter accidentalitatem entis rn genere non consistere tantum in aliqua Ermalitate mctaphysica , ut assertum filii. Res'. distinguendo antecedens. Ubicunque est accidentalitas , ibi est separabiliras aut realis , aut mentalis , concedo antecedens ; reaIis, nego antecedens ἱ & consequentiam. Tum vero sic explico distinctionein t quatenus omne quod est realiter separabile . potest existere seorsim , imo hoe ipsis quini separabitur , existet seorsim ἔscparatio cnim non est , ut opinor , anni hi latio . scit meraccitatio unionis. A .accidentia , illa sci Iicet quae necessario sunt accidentia , non possunt existere seorsiim a sitis su oris . ut dieitum est. Quis enim unquam putavit cogitationem v. g. posse cxistere scorsim a cogitante: aut quis unquam finxit deambulationem existentem sebiam a deambulante ; & sic de aliis p Quod autem spectat ad accidentia , quae non sunt necessario acci sciatia , ut indumenta respectu hominis qui induitur ; haec equidem realitur separari & existere sep tim ab homine possitnt; at id non illis competit praecise ut acci scimtia sunt: scis quatenus aliunde habent recitatein per se subsistentein , &ratione cujus inter substantias enumerantur. Hinc patet nullius esse roboris, duo illa argumenta quae ad probationem antecesciatis , quod distinximus, adducuntur.
Neque vim ullam addit, id , quod eandem subjungitur accidentia ex hoc , Quod sint posteriora suis subsistis, distingui realiter ab illis rnam praeterquamquod posterioritas illa non est nisi metaphysica , satis constat unum & idem posse esse prius ac posterius se ipso secundum diversos respectus; quemadmodum unus idemque homo prout est risibilis est posterior se ipso . prout est rationalis. Nisi insuper quod acinridentia , quibus subiacent re, spirituales ac sumine simplices perinde
297쪽
pectat ad formalita. - entia est mem- physicum.
Metaphsicae disp. III. Art. IV.
intelliguntur posteriora suis subjectis ; unde si laec posterioritas realitatem argueret , sequeretur attributa accidentalia , quae rebus simplicibus conveniunt , auferre earum simplicitatino. Nec deinceps r
putanda esset pro-re simplici sapientia , vel anima sapiens ., in qua ut legi tui Dp. 7. Midet stiritus intinuentia , sanctas , unicus , mustiis De , subtilis , disertus, mobilit , iucoinquinatuι , certus , Amis . amans bonum , acutus , qui nihil vetat i benefacere . ---ι , ,enignus , flabilis certus, Muirus , Omnem habera virtutem, omnia prospicior, &c. nam haec εc alia multo plura , quae ibidem enum rantur sapientiae attributa , cum accidentalia sint, & eapropter post riola ; haud dubie illain tesitor conponerent , si posterioritas accidentalis per se importat realitatem in accidentibus, quibus tribuitura attamen ibidem quoque subjungitur. Ei eum sit Mna , .mnia pars, ct 3n se permanιπε omnia innovat. Ex quibus omnibus attente perpensis eruenda crit solutio objomonurn consimili uin, quae possent circa hane materiam intorqueri. Colliges tandum ex diistis do nam toto hoe articulo stabilitam eo inollineare, ut intra Iimites metaphysicos omnino concludatur siquidquid spectat 3d formas & formalitates aceidentales : ac simul ut inmnuetur, quam turpis sit error Aristotelicorum , qui illas in Phymcam transtulerunt. Neque id insinuasse parum proderit ad id, quod adverses easdeni paratur in Physica convincendum ; vel paulo vicinius ad id , quod in disputatione mox subsequente probabitur in P ticulari contra praesumptam realitatem quantitatis , qualitatis , rei tionis de aliarum sirinalitatum accidentalium , quae subdividunt accidens Iemicliter consideratum. Disitir Corale
298쪽
de ente prout in decem praedicamenta varia distributo.
PR AE S E N S disputatio absolvetur sex articulis , in quorum
primo agam de substantia ; in secundo de quantitate ; in tertio de qualitate I in quarto de relatione ; in Pinta de actione &passione ; ac tandem in sex- de quamor reliquis praedicamentis. Verum omnino necesse est , ut circa doctrinam istam praedica mentalem , alias categoricam , prooemialia quaedam stabiliantur. Primo inaque Aristoteli libuit dividere ens reale , de quo hactenus universaliter actum est , in decem veluti classes , quae ex hoc praedicamentales iliciae sunt, quod entia intra ipsas comprehensa alia de aliis praedicentii ; & id quidem cohaerenter ad illum , quem inter sese tuentur ordinem geneticum , aut specificum , aut individualem. Hoc paeto praedicainenturn v. g. substantiae nihil aliud est , quini certa quaedam series eratium, quae substantialia cum sint , continentur sub genere supremo substantiae et & quae rursus prout ipsa magis aut minus late patent , celsiorem aut humiliorem in praxlicta serie locum occupanto; sic enim in serie ista substantiali predicamentali celsiorem locum occupat corpus , quam vivens ; de rursus vivens celsiorem quam animal ; & tandem animal celsiorem quam homo; quia homo sub animali ; u nimal sub vivente ; & vivens sub corpore continetur: individua autem his omnibus enumeratis speciebus ae generibus subjacent ad eum modum, quo utrisque eommune est subjacere supi mo generi , quod cst substantia in abstracto. Uno verbo tum omnes substantiae; tum omnes differentiae ac paristes substantiales aut per se , aut ratione totius , cuius sunt distere riae vel partes , suum in isto praedicanaento locum habent : quia imo
299쪽
z76 Metaphsicie disp. IV. iari. I.
nec in illo sua loca denegantur privationibus & negationibus peris tionum substantialium et non quod non potiori iure excludi debeant; quia facilius intelligit ir quid sint , cum propius ad persectiones , quarum privationes & negationes sunt , reΚruntur. Quod a tum dictum est de on ibus entibus , quae qualit rctuaqite ad s*bstandali lien,' spedunt &'rtisuntur , concludendis intra praedicamen msubstantist ; id similiter intellige de generibus, speciebus , individuis , disserentiis , proprietatibus , partibus , perstetionibus , quin etiam impcrsectionibus quocunque modo. ad quantitatem attinentibus , intra ejuslati quantitatis seriona prae limentalem coordinandis et nec aliter discurrendi uti est pro praedicamento qualitatis . relatioris , &c. Sminia. Divisio liaec Aristotelica entis in decem clames praeclis ilientales est omnino arbitraria et potititque perinde fieri io plures .aut pauciotes , & in rigore quidem Plillosophico si perpenditur , non debet fieri nisi in duas, sicilicet in classem praedicam talcm substantiae , .&in classem praedicamentalem accidentis; quatenus primaria ac gri etsi divisione Omne ens aut est si bstantia , a si cit acciduno. Ant si ἡ contra ad multiplicandas hujusmodi classes licuit Aristoteli subdiri,
dere accidens in quantitatem, qualisatona , &c. Nemo est cui pariter non liceat subdividere quantitatem , qualitatem , dcc. in specim respec- 'tive diversas : Sed praeserti in ac convenientius ex altera parte licebit subdividete substanti atri in materialem tu immaterialem; ii animatam& inanimatam, &c. tautoque utilius is quanto notitia substantiae
praestat illi , quae habetur de accidentibus. Uniic patet quam non tantummodo Iicue sed etiam titiliter potuerint multiplicari classes praedicamentales ultra ducadcin Aristotesicam.' De caelum Vnihilomigus cum nihil incisit sic aut aliter clatia divisisse, dummodo ad accuratam illorum notitiam perveniatur, non roprehendam prolixius praediimun divisionein : monebo tantum .prolixiorem hi ij iisnodi reprehensioncm poste uideri apud Arriagam disp. 3. mctaph. tibi audruster prostri in nulla unquam divisione tot fuisse vitia , quot in ista; ac tum concludit in hunc modum. Iam mirandum es , qualia bli non dicant viri aliata vi ti
obiter non saltem fatis invise probari ex merito praesumpto illius iuvi- fionis celsitatem, ut putant, emtar in ingonii Aristotelici: quasi vero non . potuisset ullus alius mortalis qiucquam adeo sublime, ac pem Divinum cogitare. Quid enta in illa tam stupendum , quod non eruditius perficiatur , chin Philosethi, aut Mathematici suos tradiatus in selectis dispulapiones , ac propositiones partiuntur Diqitiam by Coos le
300쪽
De praedicamentis entis in communi. et 77
Ter P. Praedicamenta , de quibus agitur , sic enumerari solent. Substantia, auamitat , qualitas, reiatio . . pyso, , ηρε ςμtio, situs ct habitus, Ratio autem potissima numeri hu)us denarii Praedicamentalis haec vulgo assignatur, quia plena & perseeta notitia ala cujus rei eo reducitur I ut de illa notum fiat quul sit; quanta lit , qualis sit ; ad quid reseratur; quid agat ; quid patiatur: quamdiniam lit; sibi sit, qualiter ibi sit: & quid habeat: sicque modi omnes , ac circumstantiae omnes essendi , sive existendi pertinentes ad notitiam alicujus rei obtinendam continentur intra decem praedicamenta praeenumeraLa,igi ur, ut aiunt, nec plura, nec pauciora quM decem admittemia tunc. At quamvis haec ratio nihil convincat: nam hinc quidem perlaeta aliculus rei notitia eo reduci possee r ut de ea sciatur quid sit , & qualis ut, quιδ caetera omnia interrogata sitb istis duobusi comprehendulatur: via mim, non desunt plurima talia , quae de re scienda possunt inquiri, uti an it. quo sit, a quo sit, &c. Quamvis inquam ratio adducta nihil convI ς x , nihil quoque obstat, quo minus pro bono pacis Scholastica V ςςm P enumerata praedi minenta recipiantur. Sed plurimum intereti, ut vertatur maneatque alta mente repostum praedicainenta ista non lenisi veluti receptacula quae iam mere abstacta rerum non aliter, quam ausensu abstracto acceptarum; ita ut in suis respective praedicamentis non res, sita reruin formalitates , sive rationes metaphysicae locum habeant Fac talem locum , quem Logica occupandum praescripserit consormiter ad superioritatem aut inferioritatem uesve talem formalitatibus Praedictis convenientem. Nam de caetcro quis ille adeo obtusus est, ut putet hominem v. g.concludi intra praedicamentuin substantiae aeque realiter, ac intra muros urbis suae aut domus Sed praeterea quomodo concludi intra illuit posset realiter : cum in eo locum habere non possit , nisi prae- obtineat substantialitatem suam denudatam ab omni quanti te qualitate , relatione., euc. Haec auicin denudatio est realitet impossibilis,
aut certE realiter nulla est, quod suscit ad propositum. Unde intel-telligis quam aruerile aut stolidum sit , quod apud nonnullos script res Aristotelicos legitur , sive de disclii .iine reali prae icamentorum ab invicem , sive de discrimine reali entium hinc praeluinpto, quod ad diversa praedicat nenia attineant; quasi vero ad distrinam reale v. g. Metionis 1 passione stabiliendum 1ussiciat Aristotelem duo prasi mei ta instituisse unum actionis , alterum passionis. auario ac denique Θ Potest aliquid. ut jam insinuavi . collocari in aliquo praedicamento dupliciter: icilicet ves directe , id est , in linea praedicamenti directi , in qua reponuntur genera & sp ies , quibas tandem individua substernuntur, vel indirectἡ, id est, in linea quadam