장음표시 사용
101쪽
Quarta,dicitur mensura innotescentiae qua scilicet, Venim in cognitioite alicuius ignoti per aliud magis notum, di ideo lica subtilibus definitur. mensurare est quantitatem ignotam Pernotam certificar
Quinta,dicitur mens 1ra durationis, quae dicit durationem alicuius eatis, vel continuationem illius in elle, Se dicit quantudurat illud ens; te line loquebatur Arist. . Phys. cap. de temp Te dicens, tempus est mensura motus vel quietis, S haec eis mensura, quα notificat Deum, Angelum. Animam, dc corruptibilia. Des mensura noti mensurans, sed notificans necellariam co- exilientiam ad omne tempus quhd est, de elle potest est aeternitas Angelorum,& animarum, intellectivarum, earum Peipet in exiitc iam notificans dicitur aeuiternitas,vel et in .Corruptibi- .Euiterni. lium eis tempus. ras. AEalternitas secundu D. Bon. est quantitas successiva realiter distincta ab allecitis, s indum Henricum pariter realiter di' stinguitur,& inquit. quod siciat numerus ex multis unitatibas resultat, sic aeuum ex multis Nunc indivisibilibus. Secunduli scholana vero nostram licet utraque opinio possit defendi attamen tutius est dicendum realiter non distingui tunc enim Deus pollet conteruare Angelum sine aetio, quod eit falsum, i Te enim elicontradictionis implicatio; Vlterius non est ponen- ῖd pluralitas line necessitare, sed omnia aeque bene possumus sal Ma ς, non ponentes aliquid realiter ab ipso distinctii melle meniurana illius, S ideo dicerem ego quod existentia Angelorum 'non mensuratur mensura alia a se.
Nec dii illibili,5: succei sitia secundum D. Bonis. Nec indiuili bili secundum Henricum. Nec seipsa Iluilicit enim pro sui notificatione,quod possit mς osurari, vel cognosci absque alio addito. minoa i cognitionem dico,qubd ideo Angelicos voco ego gyt Pros liues lecti tales,quia proprium opus eorum est intelligere,vel die a cognos ere .Et quia intellectio se extemiit ad sh,ad Deum O. M. M ad alia ob: echa,quantum ad se etiam cum thom istis angelos per suam essentiam tanquam per rationem .rmalem cin p. p. s.q6.gnoicendi, poste seip s cognoscere naturaliter , & in uitiu . Natri si ratione ellentiae aliotu, alia a se polliint cognoscere, i- ur,dc seipsum ratione suae,immo eodem modo Vise cognosco re omnia intrinseca tibi, quae sunt acta intelligi Oilia, de debuEvproxunata potentiae Angelorum , nullumque prorsus cadi
102쪽
imp dimentum;postremo cum subtilissimo Scoto,&de Basiliup ille se ipsos naturaliter, &abstractive, cognoscere per speciε essentialem sibi a D.O.M. impresiam vel acquisita derelicta ilia
D iplex eo in emoria sita ex notitia intititiua , hinc cum theologis positivis gimio an- & ichola ticis in e spono duplicem cognitionem , naa: utinam SV Q vn im vespertinam alteram. Matutinaque quae est in Verbo r
spretii ona iiii in cognoscibilium in verbo relucentium in dupt, cena; rituralem &ab ira stitiam, quae dicitur etiam matutinat in M, tu i hi ς 00stu verbum aeternum propter suam sim litudinem. Beatificam vero, vel gloriae secundam, quae dicitur matutina perfecta, vel propter fulgoris eccellentia mer diana, Naturalis qria cognoscunt Verbum per propriam et sentiam, de h.ic fiunt maxime selices, & beati, vespertinam vero ei Ie rerum in gene Meridia- re proprio per species creatas, de infusas non tamen existimanis ηδ . dum venit, liba a rebus ipsis scientiam stim in , sed ab illum nationibus a D. O. M. prouenientibus , ut testatum reliquit Di ny ius. Et in hac secunda possunt proficere cognttione, non autem in priim, a rebus ipsis,quidpiam accipiendo.licet enim concre t s habent species omnium quidditatum polluat, tamen specie obiectum singularium per intellectum agente acquirere: in intellecta telligibi- potentiali recipere . Proficiunt quoque in intuiti ira rerum exia
i 'ti in verbo haberi nequit; nam naturaliter Angelimossibilis. habent notitiam intuitiuam, sed ab tractivam tantum Praeter has autem cognitionem Dionysius in de Angelica Ierarchia ponit , aliam cognitionem , apud celeberrimos theologos acceptam , & laudibus elatam , & dicitur cogniatio reuelationis, aut per illuminationem, qua secunda Ierase Quid illu- chia a prima illuminatur,&tertia a secunda, prima autem a D. minatio O. M.qui,veritates non cognitas illuminando sic mani sellata , Qv Vnde Angeli superiores ab inferioribus non illuminantur. Dici q*R tamen in seriores alloqui superiores,& D. O. M. Tunc autet Deum alloquuntur. Cum proprios conceptus, de ut ita dican suas cogitationes ad D.O. M. dirigunr. Tum vero superiores,. cum eis eosdem proprios communicant, & mani sellant conceptos, quorum cognitionem non habet mens Angelica, nec humana, nisi per hiiiiismodi alloquutionem, sed solus Deus, ct ius oeulis omnia sunt, nuda de mani sesta, tam quae sunt. tu imis quae non sunt; ideo Diuus Thomas in Angelorum tractatuu D. Om. Ie Angelicus Docto P.P. summae q. 7.art. 4.de clarans, an A
103쪽
mus cognoscat cogitetulones cordium, inquit in corpore articu- Coeita. oli quod coritatio cordis dupliciter potest cognosci, uno modo eoidis du- in lito effeci i ,α sic non tum ab Angelo, sed etiam ab homine plici xet pecognosci potest,&tanto subtilius, quanto effectus huiusmodi fuerit magis occultus. Cognoscitur enim cogitatio interdum, non solum peractum exteriorem, sed etiam per immutatione is Q. vultus,& etiam medici aliquas affectiones an:mi per pulsum cognoscere pol sunt. de multo magis angeli, vel etiam Daemones: luatio quanto lubtilius huiusmodi immutationes occultas corpor les perpendunt. Unde D. Aug. licit in libro de Divin. D monum quod aliquando hominum dispositiones non solum voce prolatas: verum etiam cognitione conceptas cuna ligna quςdam : corpore exprimuntur ex animo in tota facilitate perdiscuti :qiramuis in lib. retractationem dicat hoc non es le asserendum quomodo fiat.Αliomodo possitnt cognosci cogitationes, prout sunt in intellectu,&affectiones prout sunt in voluntate, oc sic solus Deus cogitationes cordium, de affectiones voluntatis c Noscere potest,& ratio est, quia voluntas rationalis creaturae soli Deo subiacer,& ipse solus in eam operari potest,qui est princi s ale eius obiectum, ut ultimus finis,& ideo ea quae ex voluntate la sunt,& dependent, soli Deo sitnt nota,ideo dixit Apostolus P.Cor. a. quod quae sunt hominis, nemo nouit, nisi spiritus h inimis, quae in ipso est, hoc idem sit dictum de conceptibus, αvolitionibus proprijs Angelorum. Qui nec minus ψognoscunt misteria gratiae Naturaliter, talia enim ex pura Dei voluntate AngHη dependent,& si unus Angelus non potest cognostere, cogitationes alterius a voluntate dependentes, multo minus quae ex Dei voluntate. Alia autem cognitione,quae dicitur meridiana , ' cognoscunt misteria genera non quidem omnia. Nec aequalitero innes, sed fecundum quM Deus voluerit eis reuelare, lecunduillud Apostoli i.Cor. a. Nobis autem reuelauit Deus per spiritu suum; ita tamen quδd superiores Angeli perspicatius diuinania sapientiam contemplantes, plura mitteria, S: altiora in ipsa Dei
visione cognoscunt, quae inferioribus manis: stant,eos illumina-do,& horum etiam m steriorum,quaedam a principio sitae cre tionis cognouerunt, vel beatitudinis, ut misterium incarnati
nis Christi in generali, lubit omnibus est reuelatum. Quς lamia vero postmodum,& in particulati secundum quὁd eorum ossiciis congruit) edocentur. Quantum ad relationem, quae est creatio passiua dicit Henricus de Gaadauo in nono quot.q. 3 .isc alb
104쪽
bi, quod est idem suo sui, lamento. s. Angelo,nam quaelibet te latio ea idem suo filii lamento,& no distinguitur ab eo. EU ve ro clarius,& subtilius contemplans dico aliquam relatione realiter distingui a sim lamento. Aliquam vero elle ideor realiter non tamen sermaliter identitate adaequata fiandamento , c iusmodi est creatio passiua; sed adnotetis hic lectores docti inam electam,& scelectam de millibus , circa identitates distincti nes, & relationes, quam non intelligentes aliqui Crassa Mine ua speculantes a flerunt esse chimetas, estinctiones, figmenra,'
sophistarias, si fas est sic dicere,ut ipsi maledicitiatin Scotillar qtii in hoc a limitibus Aristotelis , nec minimum quid disco dunt ipsi enim ex Aristα doctrina septem ponunt identitates cseptem distinctiones.
Rationis. Ex natura rei. Formalis.
Quas qui ignorat, longe fallitur opinione totoque aberribit coelo;quinimmolaterem lauerit si Metaphysicae,& Phsic Si Logicae,immo Theologiae , de scientiaesoransitatum rationem seritille altequutum existimauerit. Item ratione aliqua dicuntur dupliciter .Proprie de si mr illa, ' quae per actum coliariti uiri intellectus distingui non potirunt,ut 1 unda intentio generis in se comparara, Sc nulli alteri com p rata.sed simpliciter in se sompraest idem sibi ratione,poteli tamen distinnii a seipsa,eam comparando ad se, sam, ut comparando intentionem generis,ur in subiecto , ad seipsam ut in Pra dicato,dicendo genus est genus. - Magis proprie vero sunt illa, quae habent eundem c5ceptiam omnino indistinctum ex parte re dc ex parte intellectit ut limmo est sibi jpsi idem,Sc omnia entia terti j modi dicendi per si,q rae per se, & sine relatione ad aliud conciruntur fundant idemtitatem rationis. Vnde ex ijs patet veram esse illam Scoristarum propositionem dicentium identitatem rationis esse absolutismmam, quia non dependet ab actu collatino intellectus, aut ait rius potentiae collati v e,cuiusmodi tant voluntas, & sensus
mutus,ciun simplici intellectione, sic intelligit obiectum realta
105쪽
cuius natura est realis, esse vero cognitum est rationis , de quia identitate, loqnitur Arist. I. posterior. Illa vero distinguuntur ratione, qii per actirm collativit mintellectiis distinguuntur precisὁ, vel quando unum extremum D.stinctio
est eira reale alterum vero ens rationis, ut animal,& genus,quae Ny ψω 'per solam intellectus comparationem distinguuntur, de haec ha entur ex Arist. 1 Meth. c. te ad aliquid. Illa sunt eadem ex natura rei de quibus duo praedicata contradi ria secluso opere intellectus colla tuo verificari no pos Identitas sunt, ut homo est homo. Etenim extrema istius propositionis nullam di itinctionem h .. nr. neq; habere postlint lectus op 'te collativo intellectus, & breuiter omnia illa sic sunt ide, quae non distit.ῖ iunciir, nisi per opus intellectus ratiocinantis. Illa vero dii linguitntur ex natura rei de quibus duo contradictoria verificari polliint secluta, opere intellectus collativo, sic Histinguuimir minii intrinseci ab ente, nam praeter opus intellectus. Ens eli determinatum, modi determinantes. Item D. essentia a modis suis intrinsecis, & ab attributis; In creaturis amor a sua intensione, Rosea sua existentia.jDis itio&diffinitum, pro materiali, vel fimilam n taliter. Qrmaliter enim sunt secundae intentiones postremo distinguunt ex natura rei, substantia, natura,ellentis,quid litas,& ibrmalitas; Nain omnis subsistentia est subitantia, omnis substantia est. natur omnis natura est essentia, ois essentia est qui libras, omnis qui Leitas est sermalitas . Non ramen econuerso ordine naturae r
trogrado, ut patet vobis lectoribus non ignaris; se ijs identitatubus , dc distinet. loquitur Ariae a. postea& 7. Meta. Com. I.
Illa sunt idem sermaliter quet sic se habent,quod unumquid
ditatiue, de so aliter ineludit aliud di hoc dupliciter esse mi. Vno mo adaequate, &conuertibiliter ut definitu alequare,& Umtivaesiuertibiliter includit distinitionem,& ita animal Gnale,& ho I ino sunt idem sorma liter, & adaequale est enim praedicatio secu i' du ιν ipsum;alio mo inadequate, sic inferius continet suum s perius formaliter,& a tiraliteri superius aut no sic inserius, sed potestate tantum. Na homo ab animali distinguitur et realiteri Illa vero distinguuntur sermaliter quoriim unum non est de conceptu formali alterius, sic qu&l unum absque alio linium D;n; has. concipi possit. Drmalis
et distinctio duplex est una positiva, di est illa, lueestim dupli
106쪽
ter duas sermalitates, quarum una non includit alteram pc Isuppolita identitate reali,& ellentiair, & sic animal, de rationale in homine distinguuntur, ut benedixit Scotus in primo sentem H diit. 8.& talis semper pr supponit dist. ex natura res.' Altera vero dicitur negativa,&est, quando aliqua dao sunt idem identitate ellentiali, ct reali, de non dicunt duas sermalitates, sed unum dicit sermalitatem, alterum vero gradum intri secum ipsius formalitatis, & sic diuina essentia, deitas, spiritus. vita intellectu .ilis,& huiusmodi, quid litativa praedicata Dei di Dieliui si stinguuntur formaliter negariue ab infinitate necessitate, de casmodalis. teris modis. Distinguitur etiam D. essentia a relationibus, quia conceptus absoluti non includit conceptum respectivi, nec Gotta similiter,& relationes inter se;pariter intellectus , & volu
tas, S omnia attributa inter se.
Ex quo elicitur, quod in Deo possunt esse plures quid litarer.
& formalitates, lanaei do formalitatem pro ratione obiecti uria, sub qua unaqueque res ex natura rei concipi potest, & ita modi intrinseci,& entia rationis non sunt formalitates de ijs idelitatibus.& distinctionibus loquitur Ari.7. Met.c. 2O. &Scotus p. s. d. 1.q. . pariter D. P. Aug. T. de trin.c. a.& .dicens. Alio patet est pater,& alio P. est,ac si diceret alio pater quo Deus sic enim est D.essentia,alio quo pater sic enim prnitate, aut activa generatione. D.Hilarius etiam lib. de Trin. ponit ipsam formalem dist. inter voluntatem, &potestatem dicens voluntas Dei non essicie creaturam, sed potereas etiam D. Thomas.P.p. q. Αο. arti . a. ct alibi. Illa sunt idem realiter,quae sic se habent quod unum no potest esse sine altero: si talis inseparabilitas procedat a causa i Id uitiat trinseca, S: unum non est originans,& aliud originatum, de noreali, eum sunt in pluribus realiter dillinctis,& unum ab alio non depelletesiditioni- ubi quatuor sunt conditiones. Quarum prima modo probatur sic coelum non potest ei Ie sine motu ex Aristo. non quidem ex causa intrinseca, sed ex intelligentia motrice no tamen sequitur
Item non potest esse simile sine simili, tamen realiter distii suuntur, quia talis impossibilitas separationis procedit a relatione, quae utique extremo est extrinseca probatur.
. Secunda conditio sic. Non valet consequentia, filius diuinus non potest esse sine patre,ergo est illi realiter idem, quia unus est originans,dc alter originatus. Tertia
107쪽
Tertia conditio est propter relationes, quae licet non fichabeant, qu5d una non possic esse sine alia vel quod una sit prinducens,& alia proditeta, quia tamen sundantur in pluribus re liter distinctis, ut patet de paternitate,& filiatione, i k de duabus similitudinibus,& aequalitati biit, ideo realiter distingtiuntur. Uarta, conditio poclitur propter accidentia, qua: a subiecto
naturaliter non separantur, ut legitur I. Phy. Com. 39.
Intellectus quaerens separationem passionum a subiecto, quq rit impossis ile, idem docet Coin. a.eiusdem de T. Met. Com. q. Ex quo videntur, ab eo saltem quoad existentiam dependere,& sic line eo existere non pollunt, tamen ab eo realiter distinguuntur.
Vnde elicio,qubdomnia, quae si intin diuinis, cum unica existentia existant, sitie ellentialia , siue notionalia, siue appropriamta, siue attributa sunt realiter idem,cum D. essentia,non tamen D. personas inter se, sed cum essentia diuina. Pariter omnes dis. - . iserentiae essentiales, modi intrinseci,& passiones unius suppositi identificant quia no habent propria exilientiam, tua possitu sune eo in quo identificantur existere, sicut nec id in quo sine illis. Item omne superius est realiter suo inferiori.
Illa vero distinguit mur realiter, quae si e habent disiuncti-uδ,quod unum potest este sine altero: vel quod unum est producens,& alterum productum, ut causa,&enectus, vel Origina ,& Dist nctio originatum, Vel quae sunt in pluribus realiter distinctis, ut rela- realiscumtiones oppolitae, de disparatae.Incompos libiles in uno & eodem; coduino vel quod unum ab alio dependet, ut creatura a Creatore, dicitur disiunctive, quia ad inserendum distinctionem realem sussicit una istartim conditionum. Unde ex hoc eliciatis velim lect res,quomodo res diuersorum generum actualiter exilientes, i
diuidua tam emidem speciei quam diuersariam actu exilientia, 'totum physicum,& suas partes, nec non materiam, serm.' realiter dii tinguantur,pariter quomodo D. personae, non obstante,qubd separari non possint ratione unius,absolute existentiae, rario ne tamen exilientiarum relativarum, ut dicebat ecce Ilentissmus Trombeta, quae dicuntur sebstiteriae, realiter distinguantur,& haec doctrina desumpta est ab Arist. . Meth. t. 3. ubi vult
subit ideo ens homo,& unus homo sunt idem realiter,quia n5 'μleparantur in generatione,& corruptione igitur dica ego, quae separantur in generatione,& corrupi. realiter distinguuntur.
Illa sunt idem essentialiter, quae identificantur uni essentia singulari,
108쪽
Identitas essentialis Dist.essen
si nouliri , & exilienti ; & sic inter identitatem essetitialem, redem uon elidi fierentia, nisi in diuinis, quia licet personae in sint ea leni realiter v ni ellenti. et singula risit in ,& per conseques
lint idem ellentialiter. non latuen iunt ident realiter inter se, cilsi ut tres subiit tentiae; increaturis vero, omnia, quae essentialiter sunt eadem , etiam lunt realiter eadem, ut patet de subiecto, de propria passione, estentialiter idem, no tamen vii uim est de ei se
Illa vero distinguuntur essentialiter, quae habent diuersas turas, & itini duo extrema politiva realiter existentiae, ut indis uidua unius, aut alterius speciei quam Din. docet Arist. I . post. 7. thop. Illa sunt idem subiective, quae quidditatiue conueniunt i aliqua realitate potentiali,contrahibili,per differentiam serin lem, & ira quae idem genus includunt sunt idem subiective,igi tur Deus&crepturar nedum essentialiter, sed subiective distinguuntur, tum quia Deus non est in genere, cum etiam quia es Tepugnat realitas potentialis. vel illa sunt idem subiecture, quae in uno,& eodem sundament xli subiecto sunt, vel qui identi ratem realem, vel per modum in-. rmantis,uel informabilis, unde omnia in D. est ilia sunt idesubiectaue pariter,& in uno indiuiduo. Illa sunt idem obiecti ue,de quibus potest praedicari aliquod praedicatum quidditatiue, siue trascendens, siue limitatum, siue dicat realitatem potentialem, sia solum conceptum realem igitur Deus. & creatura, & io. praedicamenta sunt idem obiecti-ue quia omnibus istis correspondet unus conceptus realis communis entis,quae de illis quid litatiue praedicatur. Illa vero distinguuntur obiective de quibus nullum praedic nim quidditatiue enunciatur,igitur passiones emis. Disterentiae ultimae materiales, propriae passiones, & modi intrinseci, Se g neraliter omnia Primb diuersa inter se , & a quocunque alio diastinguuntur js sic adnotatis de mente Aristotelis, & subtiliter phylosophantium de identitatibus, & distinctionibus circa doctrinam relationum insiliens, de quibus habens sermonem seirtem posse tradere distinctionis. Loetrascendente S limitata;i ci dirin elle,& secundum dici; realis:& rationis intrinsecus adueniente & eae trinsecus; iptrinsecus adueniente; quae potest impelliri, de non potest impediri;opposita de disparata; disparata . commissibili & incompossibili; sed compendiose de omnibus scholastice
109쪽
Cholamia tractans dico duplicem esse relationem; realem Vtra, Aquae potest eise quocunque intellectus actu secluso, ut paterni- plex.
eas ad quam tres requiruntur conditiones.
Prima, qubd extrema sint realia,& in ratione sundandi ab intellectu non dependeant.
Secunda, qubd sint realiter distineri saltem in relationib. intrinsecus aduenientibus. Tertia, quod oriatur inter extrema ex natura ipsorum sine intellectus operatione. Rationis alterum,quae fit per actum collativum intellectas,cuiusnodi sunt secundar intentiones, vel illa cui deficit una conditionum ad relationem realem requisit rum, ut distinctio entis ad non ens, ubi extrema non sunt re
lia,& eiusdem ad seipsum,ubi ex rema non sunt realiter disti cta,& relatio creationis activi dominii achivi, D.O. M. ad creaturas, quae est rationis non realis ex parte Dei, sed tantum ratio-tiis, lenominatione enim extrinseca tantiam dicitur creator,&C. Modo dico aliquam relationem realem realiter distingui a meisio insundamento, aliquam esse idem , cuiusmodi relatio conueniens P siti. omni creaturae,ut est dependetia extrinseca ad Deum, ut ad causam essicientem immediatam,& ideo relatio in Angelo est idem illi realiter, non tamen formaliter, nec preci se esse,ita qu6d findamentum non sit aliud quam relatio serinaliterii primam partem talis decisionis confirmant subtiles multis rationib. 2. sent. d. 2.q. .& s. pariter D. Axig. 3.de Trin.c s,de subsitantia,&accidenti. D. Ambro. r. le Trin.cis. dicens per accessionem generationis, quid potest mutari. D. Hilarius. Ir.de Trin. Arist.in praecame.c. de ad aliquid excludens substatiam a relationibus. ia. Metaph. et Avicenna postremb. 3. Aleta .c. de relatione: secunda pariter confirmari potest. Nam creatio, quae est relatio duplicem dicit respectum. Vnum ad agens omnino primum. Alterum ad non esse immediate praecedens, primomodo rela Motus tio est eadem realiter creaturae, vel Angelo, cum ab eo separari non possit,& semper maneat;secundomodo si secundu D. Tito niam defendentem aliquod creatum potuisse esse ab aeterno noest eadem cum potuerit separari;si etiam, ut de facto secti domodo non est relatio realis cum terminetur ad nihil; si vero secun- Hevile dum Henricum teneatur,quod de ratione creaturς sic. quod habeat esse post non esse potest dici, quod talas relatio est eadei sun lamento ita quδd tale fundamentum line tali relatione erusinon potest,&haec de relationibus. ei Qitantum
110쪽
antum ad actionem cum D.Tho. p. p.quaest. 1 I. artic. tri biis,& cum Scoto secum in hoc conuenientem prima sent. λου. q. unica dico resollite Angelum posse corpus illurnere; posset ipsum monere,& ita agere actione locali. Et in eodem polle exercere aliqua opera vitae aliqua vero novi sunt operationes naturales, tu coni istunt in agere,& pati,culii Odi iunt operationes lens itales pariter quae consistunt in
re agendo, ut vegetatiuae,quibus conectuntur nutritiuae,& aug
Circa corporum assumptionem inquit D. Tho. Non ideo Ait gelicor ,ra albumant,quia propter seipsos indigeant, sed propter nos,ut familiariter cum hominibiis conuersiado, demo strent intelligibilem sotietatena,quam homines eXpectant cum eis habendam in sutura vita: hoc etiam quod Angeli corpora as. surripserunt in veteri testamento fuit quocidam figurale indiatium. qiiod vel bum Dei alii impiti ru erat humanum corpus omnes enim apparitiones veteris testamenti ad illam apparitione ordinatς fuere qua filius Dei apparuit in carne. Scotus vero tria dicit, q rorum primum est, quod allumere corpus non est inso male corpus, nec etiam hyppostatice libi unire, sed tantum esse
intrinsecum motorem eis,& tunc assiimit, idest ad se sumit,quΞdo ad operationes proprias sibi explendas utitur illo tanquam
Alterum est, quod Angelus non assiimit corpus coeleste,
elementare, sed corpora iam a natura generata. Quando autem videtur assii mere coipus a natura non iam
antea formatam , sed tunc formatum, quod ideo cito disparo, id corpus est mixtuna, sed non plena mixtione, tum quia ex ge neratione non pollet ita subito sormari,& ii appareret in coipore hominis non prius geniri, per nato ram, illud corpus non set aptum natum generari, nisi in matrice, itaque eo pus, quod subito formatur, & resoluitur,est mixtum imperfecta mixti ne, qtialis potest induci ab agetibus naturalibi is quasi subito ab Angelo facta approximatione elemetorum, simile impressioni, cuius signum est, quia cito,& ictu oculi disparer. Tertium, qu5d potest in eo causare motum localem, ut patre de Raphaele,qui Thobiam c5ducebar, motum etiam inspirationis,& respirationis motionem palpebrarum,& manuum,quia Angelus sua virtute mouet in latim illam quomodo vult, sic
eam in tale corpus Uinxit,potest etiana imouere linguam,& lo