장음표시 사용
41쪽
Seia . s. Ad qu retium dicit, tisatum illud Plitiosophoriam cpantium estntias habere causas, ron esse ii re id scia dum de causis internis; sed de exter istis; ia Loi que cc irs in uniuersum, tex Pertii argumenti soluta ne constat, ' suo loco ex licatius dicetur. Sextum, cui staccubuit C chamus in . dastinctione 13 aiens creaturam a solo locCm re hcndi facile a nobis 1luetur, si praus aduerte- Timus, rem Quamlibet ab uno tollectu rani- Lana dupliciter psis cognosse 1 bilem dici. Niti tum , vel otiod adhuc ab alio persectio 1 intell121 possit ouod vocant maoi cos noscibile ab extrans ec, quo pacto leo cognQ cabi lior est ab angelo quam ablic mine, Ma Deo urna ab angelo vel quia perscctIo psa, mindusve rei cohLarce, non absolute attra gitur, penetratur a facultate intelic trice, Lue quod eius captim exus erct stae alia de causa quodcc Inolcabitrus db intrin co asi ollari consueuit sic ite diuina natui a. Ob infra tam irae enitatis amplitudinem , amplius ex se 1ntellectini, tit ouam cie ulla cie ara percipi queat. Vndescit illud D Oescia libro I. in Frectu e-
ttis platiore Dei profecerit non ad illud quod isse si sed ad illud, quod sub ipso etsi artinget. 8Oc rositi responditur argumento, sat esse ad
gnoscibilis est ab alia cognosci. ει Iur. 7. Ad septinisti missa onsrori disputatione,
fores μή de qua hic agitur matericina ccam preherdat sat quo ec esse percipere sormas omnes, quae hoc mur . di Iacere se stati iri ibus agent una naturalium in eam in - δυ Meat, duci possunt, quas definito numero contineri per Octat con unis est Philost Oholum sententiat dis /d. quod ta ab At illotele et lib. Metaph. cap. α δ a Pla
stenda est. Q re,d si iis si essius vigeat, altems rateria absolute si cet clua, abstrahelido eius
confide Iationem ab hoc . aut illo terii re statu quo p. cyto, ut C e raturales formas sinee ccpta n a querespicit ita Cn.ne adscIle- eam ut notitiam pol ulr si quisci quam r-s eat materiam ita Irun aptam Cn. si e vina rarae ab intellectu creat omnibus numeris ab s. Iuta comprehesione n elli i. ccurrendUmmit velum id quidem me, neque debere a budivi videra, quod estiua cicatio e mcdo non comprehendatur : Non enim proprii
Dei est naturali vi intellectu cie, i H in posse comprehendi; sed neque Natall. it. ιpernaturali vi ab Iles, liner Cillam Iecem pieliendi posse. Atque huic Cti, In ar vineti to anciuata corollarium da Us , non possi magnitudinem perfectissima illa Othoi e ab intellectu creato comprchendi, cum per se en deat ab infinit si arrabus, eccit ri, a coalescit. Qua n litam ut humano n. O. conivri J enda tu satis it Corno: cc Te ea paIt CS thias vinatura secari pctei , Ita ut re iacia di irili me maneant, quae haud dubie Certo lineio conti
Ad octauiam dicendum, ecillo con Ient a vini . i. illa serie pri genitotum fuc pliati ante eius pata tentem . licet ἰnt caulae per lae non tamen Iseret se siue eitcntialiter ut triclinatas, sed irer accidens; luand qui dia inde pendenter .mnino. ab actu Ala eorum C cui sit, illi riinc minime C extabat, Bucepti aliis a suo parcnte genitus est perinde ac si ipsi nunquam praecei Sisent. Ad perfeci ana vero cognitionem non requiri noti . tiam causaairna per acciden sub GIdu atarum; licet alio citi sint causa per se. Ad nonum reis' cndendum est, D. Titi mam, caeterosque Theologos, dum probatione illi
Ita n ullo nobilici quae T in entcm animae Chiis dignitalcm excellentiam decet
habeat. QVem adii eum Poeta fabulis, 3 th. pCor i Philosophi symbolis, Platonica Mathemata cas . sc Ai1sioteles Oiationis breuitate arcana 'hilos 1l 1aec bieAit, obscurauit, Id vero ti m saepe alias tum in tot pietes enunt, in hoc prooemio cum e Gadri est'
sularia e triuei salia cognoscendi, dister x Qucciaca de iis erit a nobis is pia sentia δύ' o fusius oendum. Vt aurem tota hac disce pratio e pl cataci sit, prius de cgDitione Mi stincta, confusa niue1 se ae sine latim in si ut bin uς. cium citur, et de eo qui ζηλUUI c agimus, duplex es, nivei sale cestes' sale Totum nauersale est luod lil parte lubr
42쪽
in uicitur verora Proclo propositio e 77. Atiliu in partibus abalus totum potenti te, Cliod partes in sua potestate ob beat To-
uine illa illa te est, quod eiertur ad potes es ' i ii Qt homo ad materiam formam, voca- Proclo, loco citato, torum ex partibus,abori totum actuale, quod parte in e acta com- felle dat Nomane parrium intellige hoc loconoe eas tanzam, quae proprie partes dicunaar, sed etiam, quae vicia Iaci re modum partium habeat, quo pacto gener summa partes ellentiae
habere dicuntur in de re postea. a vero totus auia cognoscentis potenta ae
notionem dari teste cadit distincte Idelicet e sese , fit ut nodula totius bipar Lata fit, distincta ira, confula altera. ni ucta est qua
tot in io .nnibus, quae in eo concinentur, en 1-
esea tem spectis, cognoscimus velut cum hominem sic in tetit imus, ut explicita perceptione euncta eius es lentialia praedicata teneamus. contusa eii, qua totam iis , quae in eo conti Cnentur, promis est tantum ac permixti in cognitis. apprehendit rius. Deinde cognitio dii tincta, aut eit, qua totam actuale aut qua dotam, niuersale de articulates distincte cognoscitur. Illimnstinctam actaalem, hanc d limaam ρο- tentialem , allosophorum usus vocat: Otidemque modis confusa cognitio dispertati debet. Ita fit, ut quatuor lio loco statuenda sint
co rationum genera Confusa actualis &con
fui potentialis distincta actualis, S distincta
poteritialis. Est autem inter huiusmodi cognitiones non parum at lcriminis . Nati confula distinctam
praeit, ut alterait Arist. cap. I. limus Ubr text. 2.D. Movit 6 Musicae, Dexippis lib. 2. quaestionum in categoria c. 6. caeter in P illosophi communi alieni v Id vero inde confirmat Scotus in et . utinctione 3 quaest a quia progressus uaturae e. ab in perfecto ad perfectum per medium; co It ita auζem cognitio quali medium est interi nor ulonem cinter notitiam diutincta iri Deniqii idem testatur experIentia, si i ridem prius in quolibet totum incurrimas , quam a , quae in ipse continentur parti calatii ad Istinguamus; sicq naturae exploratores prius compo Lia naturalia sub adumbrata .imperfecta notione indeli xeres deinde ex eorunde in sectione ad partes menta progressi sun r
Di. Grairi praetexo, quia cognitio distincta actialis pote lari conius a potenti dili consistere; item diiuncta potenti lis cum confusa actuali si si s enim animalia delinitionem calleat i interim species. Pae ab illo sunt, igi)Ο-ret ' is ira icionem aisti actam actualem , confusani cite: tialem animalis pariter obtinebit Contra vero li omnes Aminaus pecies Pita habeat, eius clesinitionem nesciat,
habeb titio ite cibi niti nem stinctam pote 'tialem, Aconticam actualem eruidem. At ne se
contusa actuaias cum diu iacta ac tali neq; coa- fas a potentialis cui illincta potentiali ii ii ai cohaerere possiunt ut praeter alio; aauertit coeas in . diit in v. q.7. id tamen de no eo temo mentis ac la intelligi debet ii d aeriis ei Hiritimal reperir1 1lili edat. Nam qui huius in idie nunciationem; Homo est animal ratio 'ale,animo ening Tt,holaunisco aceptum consa sana& iistinctum una elicit. Confusa: it, prout hominem ex parte subiecti per se apprehemis: distinctum, quatenus eius partes, nempe animal, racionale . ex parte praedicati expresse concipit. Sunt tatnen qu iussi'. arisque id gen 'pro' - , nunciatis rem nullo modo conluse led distin
die percipi arbitreatur, propterea quod illis ita ' ore percipiatur, ut ei Sparte saniario lustrentur co' nationem autem consisam talem esse vo- ρ γε I . luat, ut partium notitiam non ab eodem lo-
Ium, teda quocunque alio concepta qui tunc menti insideat prorsus excludat. Id quod etiam ex eo videtur confirmari posse, quia si cognatio distincta in eodem luellectu confusam ad
mitreret aequa ratione actus scientiae, pratonis actum secum e iam patere tar,cum trobiq; pardissidium occurrat. Sicut enim ex eo quod Soerates imul idem opinaret sciret, sequeretur eum eidem re ut potest scut non potest aliter se habere, auendum dares ita si idem pariter distin etes cocta se percipiat, fiet ut idem
ultrando ac non lustrando partes simul approhendat quae lao: minus sibi aduersantur. Verum etsi non naultum omnino referat, se V νυισί trum in hac controuersia dica ur cum virumlibet aequa fere probabilitate dici possit haec tamen ratio propositum non euiacit, utpote, quae neque verum assumi r neque assumptui inprobat. Non enim eodem moa se habet cognitio distincta ad confusam, quo scientia ad opinionem . t iam in perspicuum erit.
Nam ex eo quod Socrates partes, verbi graria hominis uno conceptu penetret, alio non; consequens deo non est, ut existimet hominem habere, non habere p. te liquider ea ex firmatio 1 eiusmodi cognitione contusa&distincta, nec expreis nec implicite coa-
At si uno actu pariter sciret, altera opinare A soletur, hominem esseriti balem: simul. saltem vir riae συι- tute Simplicite, palaret hominem non posse πισπι cur non esse. posse non esse risibilem. Ea est enim simul nois opinionis, scientiae vii, ac natura; t constat cohaereans. ex ii , otiae primo lib. posterioris Analytacar ca. 16 docuit Aristoteles. Vnde iam videre licet exactu opinionis cscientiae, non autem excognitione distincta consas in eodem in cellecta cohaerentibus sequi pugnantia. Est talia dissimilitudinis rat: m praedictis. Narii cum quis actaua elicit scietu: D mediu de molliri aliud, quo utitur iure nobilitatis labitasse rationem probabilem , si Pa tunc menti
43쪽
'ccurrit, eamque, tanquam aduendat iam opembi adiungit, vi ambo ad unum actum sciensiq Onlpuent. Atque ita sit ut atro probabilis medio demonstrativo cohabita, in propriunte c- non erumpati ac demq; ut vel ob hanc causam actus serentiae opinionis una constare in eadem mente non possint. In cognitione alitem confusa es distincta secns ac uat; quia cum animal, verba fratra per se intelligimus, Seius itidem partes gillatim contuemur; adhuiusmodi perceptaones non assumamus sicuti Eum necessares is probabalibus argumentam uri aliqita media praecurrentia , quOIum unum asciscere sibi altrium possit, re ad suum duntaxat effectum producendum transfeII e.
POSSE COGNITIONIM Lstinctam nosmplici conceptu haberi.
II lud, faeterea in hac disceptatione a nonnullis in lubium vocatur Num distincta re cognitio unico simplici conceptu haberi posset .ani Iures necessari Oreoluirat A sane itidem fide an retorum cognitione agamus, citra ambIsuitatem estis, exigere plures cum angeli per spicaci mplicitate cuncta intelligant, eodem que nruit aut ominem verbi gratia,&estentialia cius pra dicata comprehendatri , t ex D DT, D cvs Dionysio 7 capate de diuinis nona ibi S prae ter alios, cd sterit D. Thoria. I. pari. q. 8. z. . Qui, item dicet dum esse de illa cognitione, qua beatae mentes omnia druina natura attra huta uiue Iuur, communis est Theologorum sententia. Caeterum num idem homini in hoc vita st tu interdum accidat haud satis liquo. Nob1stamen pars a Ur aritia magis placet. quam amplecti rur Herua uscuod lib. T. q. 72. Et Careda'
inus ad cap. 3 libri dein te cessentia.Nam cum sensus idendi , ait enncus Gandauensis ouodlrbeto a Quaest. 33. quodlibet o s. q. 6. unico obtutu multa distria te percipiat, veluti cum duos lapades prope intuemur quid caiisae
erit, cur non idem Intellectric potentia concedatur ri a te rex, cur animal rationis parri ceps proiit est hominis desinatio. Non vino metitis actu distincte concipiemu an quia, quae da stincte cognoscimus necessario ut plura conca Frimus crim alla particulatim exploremus 'itae vero uno actu complectimur non ut plura, ed i unum apprehendimus quia plura, neque simul intelligi, neque implicem amam terminare queunt 3 At si juiusmodi ratio concluderet, neque s Angelicam mentem distincta cognitio sub uno actu aderet Occi irrendum igitur est, ea, qua corc pium implicem distinctum ruata alat, , plura at unum suuna ut plu-
ra, in seipfis, ut unum, qua CI, uIs obiecti rationem habent. Ira vero pra stari eadem con ceptui, trina simplicitatem tum actitationem: illam ab unitate Obrect liari in ultitudine re rum, quaSe cleate Uginoscimus. Est autem unitas obiecti prout a nobis hoc loco sumitu vultas quaedam ordinis, quam habere necesse est, quaecunque menti per nun actum simul
Ex dictis patet cognitionem listractam nune uno duntaxat OH cc pruri runc pluribus ii uiui contis era. Quod si ciIstirictae cog lir Oni varie talem colligamus, Hrueniemus tribus fere o das accrdere, ut rotan aliquod diu aled ut in te cognoscatur. Primo si iii hominem , verbi
nale times, apprehendat. Secundo, si luobus a
nimal ratronale tantum TC tio, si uno an mai
rationale tantum. tque hae omne cegnitiones, Quaeque suo modo, colet ceptu quad ditatiui, seu deliri tui dicunt r.
ET IMI NATURA SIMPLICES sub sinitionem confusim ac valean cadere po se.
Vaeri etiam hoc loco solet, Tum genera summa, aliaeque implices naturae cognitione confusa actuat percipi queant 3 Scotus in I. dist. 3. q. . Ochanalis Gabriel eadem dis q. s. ala q: non pauci negantu quia ea tantaxat
praedrcta Oznitionem subire opinantur, qu rum este tia implex noti sit sede usitio di, ut constet partibuS qira tum totum Cricipitur,l tete concipientem possint. idem etia14 Scotus eicique sectatores afferendum putaIudeente, quod simplex quiddam in tuo cum , non an looum esse magna contentione defendo Ae-x or tamen est contrara sententia alia tium,
post haec omna cognitione confusa a tua ipercipi. Sat est enim ad huiusmodi notitia qualiscunq ratio totius, partium quae rata in praedictis naturis inuenitur. Nam substantia verbi causa, ut patet ex ipfius definitione, qu*estim per se subsistens , suo modo, etsi mi r prie constat patiabus quatenus en coi cap ad modum generis,per se subsistetis,ad modum differentim Qui igitur sub tanta an Lac ciliabIta distanctione percepe it, dicetur eam distincte CCgnoscere: qui vero aliter, confuse. Item generra summa, omne' differetrita specierum 'quae iam e tant,quam quae diuina virtute pro duci queunt: demq. Omn1 a pio ma entis Monificata, sunt quodammodo partes sentiate entis, cum sint ipsa racio, seu potius ratione e
ris, dasti aesumpti ut alibi tusius dicetur H ergo si quis particulatim coplecti posset, quo tamen soli Deo competit is dist1nctam fave recenti notionem alioqui confitiam tantum; qua metu parti
44쪽
duatis cin ea, dam formant, qui ait dito eruis hornine absolute concipiunt id quod est quae a ui biisdam vocabuli notio appellatur propterea quod nullum in me iratum entas signa ficatum particulatim ait Sat.
EXPLICATI Q AESTIONIS INDrio propora, ct quorundam obiectoram dilutio.
HIs ita constittitis , proposita controuersia
duabus assertionabus fiet satis. Pram iit: Cognitione distincta actuali, magas nive Italia notiora nobis sunt, quam minus uniuersalia. Haec a sertio est omnium Philosophorum
frinata contensia astruaturque ab Aristotele . Topic. c. o. S eam tradit Auerr comm. I.huius libri: D. Tliom. a. p. q. f. art. 3. 4cCzUS I. sent dist. s. i. 2.
Secunda aserti, Cognitione distincta potentiata minu Sinduersalia Dotiora nobi luΠt, quam magis naueri alia Haec etiam Philolos horum omnium communis est. Potest aute iniviraq; assertio ex eo ostendi, qua Canob IS notiora dicuntur, quorum cognitio ad aliorum intelligentiam requiritur,ncin e conueri Qt ta1ese habent, quoad distinctam cognitionem actualem magis uniuersalia comparatione talinus uniuersalium , quorUm sunt partes essentiales, itemq quoad distinctam potentiale, minus uniuersalia respecti magis uniuersalium, quorsi partes subrecta sunt. Siquissem ad Wiod partes habet, absque omnium partium Dolio' ne dilucide, Menodate cognosci non potest Ar constat in iis, que superior articulo docili mUS. Obiacit tamen aliquis Inter hominem. substantiam interfusa sunt infinita genera : Is distincta honunis cognitio superiorum in Erelligentiam deposcit . Vel aliquis tellectus
crearias propriavi infinita comprehendet, vel nullus distincte hominem cognoscet illorum
v mi inq; ab irdum est. Probatur antecedens, quia sic ut:Deus inter hominem,&leonem con 'cipia animatas species , quas producere si binde ponet, ii vellet ita supra hominem S infra
iubii ratiam cos oscit infinita fenera Inter
meaia, cum utrobique infinitatis concipiendae qua ratio videatur in Dd si ejusmodi genera ς gnoscit, haud tibi es innia ad essentiam ho- nonis pertinent, proindeq ad distanctam eius
Secundo. 1i ad cognoscondidistincte in se
LOT . Oporteret superiora omnia cognoscero.
nihil absque distincta entis notitia . nobis distincte' ntelligi poset quod tam n salsum es se ex eo deprehenditur, quia distincta enti sis in istiua Peum ccidere potest, ut superius diximus. Deinde Aristotcl s 1 siticii oris A O ' - .nalytico cap. i . us tradens viam, ac me zl dum inirestigandi definitiones, iocet a manua uniuersalrbus ad magis nauer aua gradatim ascendete, statuatque promptius iacilius esse rem miniis uniuersalit Im , quam magis uni uersalium , naturam definiendo explicare putat Igitur cognatione d Isincia actu alairnis facili utq; minus uniuersallia, quam usu exsata Ora
a nobis intelligi. Praeterea, non eadem sunt nobis simplaci obie is .rer, seu natura nota, ut constat ex pro emio
huius operis, sed magis uniuersalia collata cum part biis sibi subiectis sunt natura nota mcas Origine ει natura antecedant. Non agitur sim nota nobis consequenti nec magis sunt nobis malaifesta cognit one distic a -ctuali. Haec ita di irenda sunt. Ad primum negatulam L I. est antecedens pro' sitio S ad eius conti ima obici M.f. tionem dicendum , nec re ipsa te teste, nec ad uino intellectu concipi intinita praedicata inter hominem lubitant an . ait 'qt i cum eorum quodlibet deo 1 sum verius Cucra per ἡ-ctronas Eradum superrori adiungat, Scit omnes
in hominionaturam cocant , sequem T cm'
petrie hi,mini infinitos M.tilus pellectioms. At ne Cue hoc neque aliud ejusci Ccia abillic timexistit, et 1 fateamur visatendum reuera in concapi a Deo inter hominem, fi-D Nata species, quae ab pso liccessione pro lucis eunt. Nam x eo, quod homo snatis p crebus natura dignitate praeluceat, non sequbtiir quod a lacuas Bria1s sputaret ii esse homini in vinitam perfectionem. Primum quia spe Pe es' cies non habent intor sientralem cia 1 em, noe -- quo alaci aliis subordirrentur, si ut ea, quae in re se frG- eadem categoria ordinatim disponuntur Dein cisen de , quia species dum se cxcedunt, non letuant, i Iem. inter sese proportionem Arithniericana, vr quidam loquuntur Geometricani, id est, Pisis sunt, quoad hoc veluti,nmeri, quorum maior A L. re pei detern nata inclementa minores x b' , o inde exuperant, neq; potest an finita G -- Laenas, qui ex infinitis natatibus coaluerit isto
nulla ad eam pertino at quamliis pla por actua- leni par trum infinitimi inem eas non viscat. Sicn1mirunt non excedit homo elepharvem, iplo,
leonem triplo equum quadrus Io, atq ita in Gnitas species, nam quamque cc iura di citione iam enim in scio sinitos et rc tr is gladiis cohiberet sed lota natura NCbilioris S mnata praestantiae diluersitate M. quam prae stantiam infinitae pocres in serioris notae Pertingunt. Ita patet.quomodo prinatim argumeN-
45쪽
notitiis distinctam . inalogo una , in quibus Acontinentur se lini uocorum dumtaxat. Cuius
rei causa est qui analoga secindum Omma tua distincta significata imul sumpta ad nullius ferioris deterint nate accepti essentiam per zinent. Nec enim v. g. decem genera summa, quae sunt disti iacta entis si ficata, in bonam istit ber ua essentia continentur at ilicqiud naturae superioris univocae, uti ammat, aut v I uens, distincte lignificant: id totu in quid ditate in femoria necellarro includitur, ri perspicuu est. Dilut ι 3. Ag 3. viqibi a respondendum sic constet scieIDMD O dum ex Platone in Phaedro duplicena esse qt Iodς en ad rem praesentem attinet,inuestigandae denΠΙ- ά . tionis viam Lunam, qua a sumi vis ad ima alteri qua ab imis ad summa itur. Priorem enen P,
qui superiora genera per differentias dilper-t Iutat dolae pertingant ad illud , in quo solum est id quod definitu1, sicut ii, qta signa format, maiorem deligunt lapidem deinde paulatim minuendo, Habicinde ira supernaa, ad for
mandos vultus, membra perueniunti Alteram Iam sequuntur, qui partes generi subiectas m Daciant, atque inter se comparant, different as,in quibus eas conuenire deprehenderans, In communem heris definitionen accommodant. Ueriam neutri cognitionem distinctant alicuius insertoris persecte assequuntur, quin a periora prius intelligant. Nam eos quis Ibstai
etiam, deinde corpus, tum vivens, a ta adem
rumal per disterentias diiudunt, ut hominas definitionem colligant satis lique prius superiora, enera, quam ho in Ini, naturam cognoscere.
Sed ne lue etiam de posterioribus uisium elle potest 'inj enim ad animalis definitionem constitit endam, ab homines bellua sentiti- um excerpit, non cognoscit hominem omluno distincte, nili prius animal etiam dist1ntaec o p ct 4ereipiat. Hi ς politis dicendum est ad argumen-Gxerri A tum eum Arist loco citato ait facilius elle speroroiciei eieram quam generum delinit Onem inue ire, I c Dorem loqui de definitione, vix ta hunc secandam mo- Poec e .um procedendi. Deinde non agere de defici 2- 'm' o tione, quae cognitionem distinctam omnibus geVer de numeras absolutam parit taec enim omnium si, σερο n. superiodium genervin kdit relatiarum expressionem requirit: sed de alia minus persecta quae
Leciproca differentia iroximo genere contenta est. Nos vero cum omnia superror cognitione distincta actuali notiora es Te, ad interiorum notat iam requiri pronunclauimus, de perse et Dima cognitione lociIt mimus.
L TO ENS VERUM SIT, NON eadem esse nobis nota, inpiis iter nota.
PR. explicatione quarti suamenti aduertendum est bifari tin dici aliquus natura notius, sicuti natura prius videlicet Ordilae Per-
fectionis: a generiuio Vs. Reiecta vero Stoicorum sentencla qui cum Atura prouides,
darent,lccirco aliquid nazara notam dici puta runt, quod Illud natura ipsa cogno ceret ea n ordine per pectionis priora ac notiora docimus.
quae ad aram magis in zellectibilem habent, seu quae impentius a nati Ira illustra tur ac per ficiuntur , quo pacto substantiae a naateria i
concretae,in species, quam sua genera, tum, quam partes, ecqui biis coalescis ordine
vero Oenerationis priora ac notroga Voca mug.
anum alia dependent, desomnino, quae ab alii 1uppo iuntur, i Io modo causae G rines prIores¬iores sunt erfectis, maturae cona: au es iis, quas sub se cohibent. Hi an inraduersis, cum asserit Arist. non eadem nobis elle o matura siue 1 impliciter noua In primis nat ira nota vocat ea, quae perfectiora sunt. Nec vero perfe- ctiora, ni uertim, ac simpliciter accipit, ted ea duntaxat, quae in eadem serie talia sum, id est, minus universalia comparata OI magis m- uersalium, ii quibus continentur, haec ei meo in loco incet 1 comparabat. Deinde nota nobis appellatea liae cognitione di tincta actuali, atque adeo accurata doctrinae Mauscultationis ordine quem sequi proposuerat, ill striora existunt. Ita de trium propoliti loci quem multi opinionis sua tuenda stadio alio deto querit, sententia est ea, quae inter Ima minus uniuersalia, notiora nattira priora,rd est, per tectiora sunt, non posse esse nota nobis monitione 4istincta acti tali. Quod certe verassium in est , quandoquidem ivinus VII aer: aria, persectiora sunt , quam magis uni aeri alia, 3 ab illis iioad cogit itioiae iii distincta actitalem eade tot ori contra. Ex quo an perspicua relinquitur blatio quarti argumenti maior en uri propositio vera est, si per notiora, si-
ue,ciora natura intelligantur quae sunt peris ctiora in eadem serie, per notiora nobis ea, quae cogia itione distincta actuali magis Eustria sunt. conspicua essedat in minor propositio falsum allii mit. Duo tamen hic explicanda supersunt. Altenim, qui ieri possit, ut Aristoteles in eo prinnunciato uniuersalior accipiat, prout cognitione distincta not1 ora nobis sunt cum ea ibi dem appellet confusa, a confusis progredien' dum sibi esse dicat 3 Alteium, ancilia propo sitio: Non uia eadem nobi , is implicito nota in quovis rerum geliere ab late , ac siae discrimine vera sit Priora dubitationi occur tendam est, quatuci causam eiie, quia intra denda Phutiologia eam Aristoteles iniit Taytionem, ut a cogn1cione distincta actuali, si confusa potenties ad notitiam utroque mordo distanctam paulatria incederet. Idria. eius doctrinae seriem intuent Perbicuum CUI
46쪽
1, in uere prius naturam entis mobilis generatim sumpti, 4ON munium principiorum rationern enodauit, et Ictis intele sub confusa -otitia potentiali partibus subiectis tunc adfartes ipsas singulatim illustrandas accessit, : uatum explicata GH perfuCctus utramque no- iiii annia: stir iam scilicet ac ualem forent:alcm absolutam nobis et quit. id, quod secundo loco quaerebatur dicendum est, si re notiora natur accipiamus ea , quae iis eadem serie perfectiora si fit 3 ser
itod cognitionem distinctam actuali in rea is
sunt; ani sesta scuti Aristotelem in tessedi iste paulo . te asse tuimus; tunc eiusmodi nuncia- tuta in materia subiecta uniueitim atque absolute crura esse , ut confiderant patebit. Quod fiser notiora nobis intelli antur quaecunq; -- cuiatae doctri Pae Ordi DC Nota ora sunt. per Otioia, seu priora natura, quaecunq; magis ama tui ait: untur, ita ut non fiat tantaim modo ccm p. latio ter magis S minus risuersalia eius de categoriae tur e praedictum enunciatum non vomeritin, scd indefinire ea iam esse Multae, cnim causae suis Feco si bassiores cum sitat, iisdem nil ilominuς accuratae clCctrina ordine notiores existunt, vitam Iaaltysicis, tiam1n Mathemata cis vadere licet Arq ita in iis adem imul nobis simpliciter notum est, quodp1 aeter alios aduertit Onamentat in I. de anima comm . II. Uius bseluationem, quoὰ ad Nathiemat disciplinas attinet refellere cc natu cis Ambiosius Nolanus, sed non obtiLuit.
argumenta. I A nc qii aestioncm Peripatetici Cmnes, praecipue Latini dissidentium pini Cirum varietate dubiam reddiderunt. Nam J9. Thcnaas inpiooemio huius operis, e in I. raire civ. 8S. art. 2. aliisque in locis purat primum cc Ei tum ab Hatellcc u nos Di Donitione cor stila ctuali esse et , o Dd etiam idetur sensisse Avicen-ra 2. lib. sua Metaph. cap. I. Eandemque sen tertiam amplexi sunt alia ex Ar.ihum 11 captiplina ut Auenpace in Alo allellus. PraetexeaAlens in 1. 3 1 Metapl1 1i eius est illud opux
Iandianus cl. s. huius lib. Aureol apud Vis ue- Iitimin 1. d. i. q. Σ ut videtur Richaias in .d.2Q. q. 4. Ircal princ Caret anus ad I. c. lib. de
eme Nesieut1 a caeterique I istica scholis alumni, quanquam im Thomae sententiam Trio non.
nec eodem modo intelligunt,nec eadein ratio Loc loco . . De tuentur. Quidam enim essentialem Ord in comere nem an conamunibus naturis concipitCEJSyo rusad r/r nunt. Ita ut necessario intellectus pramo conci remi, Thea-
piatens,deinde abstantiam, tertio corpus, ac pistas E caetera deinde praedicata ordinatim usq; ad ho maria. δε- mmem, id ille scitissimum aiunt prouenare ex vim ad ipsa intelligibili species, quae eiusmodi natura rexI Gns,n aeque primo sed id in qu Oam reprae
serit et Alriinterenta duTta ac perceptic Tem, quan clinque aliam notitiam es entialem o dinem satuunt ita vadelacet, ut ensiccos amo
prius concipiatur, quid vero post illud concipi debeat, non possit sata lege definiri. Q c d agitur en primo anchas intelligatur , t Y-- his algumentis prchari vadetur. Natura tuus, πEcncr cluae promouet te potentia ad aciunt incedur 7 eab impcis clis ad pertfectiora, unde illud nS ulmius operis ab cap 7. r. S. tigia a te prius, cuperj origine posterius cirrc. cerae in i ominis pro Pro
ti tabula ilicua hil re ipsa des cium cst, e
procedit te sura porcialia ad id iam in t Egendi, crin progredi nil Itielis circa e criora, atque adco prius e saeua in cncerta mentis, qui innium in pei festissimus est. Secundo, en ii si talibet illi a Cai Tm ra et Aro . concretum , est causa cur et ii modi natura si is intellecti m cadat, si idem mira hac quesi telligitur Fa cns erco Isiana Cns xvi cognoscetur si verirna est ill ad Aristo et sis polletiorum cap. 2 sin aper, iussi cuique ae ut ita c. hi facit, id Liam est Corac ratur ea Sumentum ex eo, lilia esse in te, lig1b:Jccs virae primariis asse stronibus ostia r πὰ raritiis quae naturam eniti. Dic untur. Quare cum
proprietate superiorum picius in supcru a ipsa
competant, suam an partes subiectas lecadant,
prius enti conu te inrella ibile esse , quam speciebus infimas. Ex quo fici, ut illisis cogni iola arum conceptu necessario antecedat, Tertio, ea notitia quam natiua qUeci ten '. ria cognoscens primunt et cita cli Thes c ac ποῦ, tetcbiecta, ut ad, rn quod primiani astis dirus semir, est color sed obiectum adaequatum intellessus, va colligitur ex iis, uarintis: Ot dc c l. s. CL cis M. t. 2 O. estens incc milvae: ergo id primum a nobis cognoscetur Quarto, primarui cognitum complexat in I--
47쪽
esse, non esse, ergo 'riinum cognitum Ita complexum estens. Proba ruratriccedens, quia illud principium est certissisium re veluta norma caederorum, ut constat ex Aristotele . Me-t. Uli cap. 3. text. s. neque ita necesi est, ut eius nobis intelligentiam primo loco natura inse-xar, idque veluti ostium ad alia1um rerum no-ciones aperiat Consecutio ostenditur, quia ens
non ens sunt terna ini, ex quibus princ apium illud constat, principio autem non ii apprehen is terminis assentir: poctamus. Quanto eo ordine progreditur)ntellectus, dum uniuersalia intelligit, duo sensus dum apprehendit ἰngularia; atqui sensus prius appre- heua tali gularia magis uni aeri allunt . ergo intellectus magis nauersalia prius intelliget. Maior propositio conritanatur, qua licui noster intellectu in hoc vitae statu cognitionis sua primordia lensu capit, ita sensam praeeim-tem sequi debet, id primum inretirgere, quod
ille prius obtulerit, ac renunciarit bimor probatur, quoniam i videam procul vementem Sq-crarem, primum quidem aliquod animal este coniector, hine aliquem hora mena, tandem Socratem, videlicet Aura prius Orseruntur cognationi nostrae commanium proprietates hinc minus communium, quo adventum sit adpropraetates indiuiduorum. Sexto natura communiores sunt quaedam. tota comparatione minus communium: sed totum prius innotescit, quam eius partes, ut constat ex iis , quae Aristotele in procu uiro huius operis docuit ergo prius natura communiores, quam minus communes a nobis intelligentur.
Septam o, ea prius cognoscimus, quae ad sui cognitionem pauciora requirunt, sed magis v niuersalia,sicuti pauc1ora praedicata sibi vendicant, Ita pauciora requirunt ad sui cognitionem Dergo ea prius cognoscimus. Octauo curlibet prompturi est, communi Gfima praedicata de interioribus naturas enuntiare, cum tamen te illorum infimis spec1ebus frequente retram inter sapaea res magna quaestiones versentur , ut de lapidibus, herbis, quae sub quo genere collocentur, scamus, ad quam vero speciem pertineint, saepe ignora-
natis. Igitur notiora nobis sunt commaniora quam mi Dus communia praedicata, atq adeo species non sunt primo cogni V.
SECUNDA OPINIO EIUS-que confirmatio.
Cotus in . . .'liaest. in I. Metaph. q. Io arbitratur id, quod sub nostram intelligentiam primo cadit, esse pecaena infimam,
di iti cibus apprehendi cognicione Minus
nam profitentur, sed iri et lata cola plures So alet vero harc opinio fuste iere ratro tilbis stabi liri. Ea prius cognoscimus, quae ei lib. s vici I se , mora stant, Ita lingularibus tacilius abstrahvij ur atqui a se habent specae inlima caeterae teria
Ue naturae minus commune i igitur eas primo Ognoscimus. Maior propositio conspicua vi
illa magis cohaereant cani singularibus,
non ex accidenti, utimueria es naturae, sed per se ac primaria ratione sensus assic Irint, ut elici pud Aristotelem I. I olterior I Analuticae cap. z. . Quod item naturae nimus viversales faei lius abitrahantur, ex eo colluinci potest , quia illae maiorem eum ii sagularibus cognitionem dc ima litudinen geratu, plOIndeque paucio ribus liberantur ciste lentris, vel uda ra hominem Mani in alia Socrate et locar,' inanein sinagulari dantaxat, animal vero mingulari cilica exuit diaeret: a. Deinde Metaphysica, etsi inter omnes disti plinas naturali lumine inuentas, dignitate pri ma sit, ordine tamen acquisit Ionas stimum lincusa habet, nec nisi post alias scientias repertae est, igitur termina Metaphysicae, qui omCrum P. conani unissimis hiat, velutiens, bonum, substantia, caeterique eiusmodi ultimo in nostram cognitionem deuenere. Ex quo sequitur, ma-xtine uniuersalia non primo a nobis apprehedi. Post retri , idem confirmMur hae ratione, qua poris iraum Scoti sententia nititur J illustra ther. Causa naturales non inpedita e- antprimo nobilis imum , quem possunt, effectum sed ex quae ad primum actum intellige ncti Onciirrunt, sunt causa naturales igitur si nihil impedimenti adiit, proci ucen eL seetum nobili frintlm . deit, coirceptum e . .
Decessitate agant, utique totam vim suam a vi, gendo expromulit , quoi Philo septi vocant a rama axere secundum ultimum potentiae Aliun - improbatur, quia intellectio ris causa prae currentes quidem sunt phantasmata, &Intellectus agens proxime vero et fectrices sunt intellectu pat1ens species melligabilis quorum omnium concursus actum voluntatis antecedit. Esse ero conceptum specie ita fima superiorum naturarum conceptimus no bal Orcm , ex eo patet, qua a praestanta xζm
48쪽
n, rarn reprπ-Πtat. Namque licet Eaturae v AAeliores plura sub se in iura potestate cohibeant, specie Lamen infima plura in se actu eontineΠz, cum omne gradus superiorum in si aeseiatiata cludant: at rei cuiusque praeliantia non e iis, quae potestate sub se labet, sed duae in se acria pos idet, aestimanda est. Nec huius argumenti vim estugiunt qui di- eunt, intellectum in primo actu imped1ra a cognitione specie infimae, propterea quod cum mortali hoc crassoque corpore, quasi coeno, ut piato ait, obrutus sit, non est ita expeditus, ut syneerum illum intelligendi actum , qui circa speciem infinram est, elicere possit. Non , inquam ei fugiunt, quia conceptus specie non est, deo nobilis, ut ab eo propter conrun et Onem. eo Oris retardari intellectas debeat quin vesro ut in progressu di imis, experientia tostatur, prius intelligi a nobis rem singularem, cuius tamen conceptus nobilior est, quam speciei
mus, bret: iter praemittimus bifariam nos decox ait orae magis minita uniueis alium loqui posse. Vno modo positis impedimentis expaare distantiae me dat potentiae, si quae praeterea esse possunt. de qu1bus Them: stius 2. de anina cap. i. ad text. 63. Nam visus exeimpli gratia ad mani frita discretione a quo tuor opus habet, I aseo sp. et O , arae puro, ilia socculo ma Otu moderato o Alter O , Irmotis o-mum impedimentis, quo pacto Philolophicum de re auapiam ab litte quaerunt, loqua olent. UOc O nstituto duabus siet troilibus res tota explicabi c
rima Sit hi sit, quod impedimentuna in
stra . d quod ea coirinilunibus natoras a nostro intelleciu primum concipitur, si pecies inima Hauc a .ertionem plane conli manet ea a troiae . quas articulo IGxi O pro opinione noti adduxinius, eiqlenor pauca Asello. lis testa monia sum agnia tui. a. iaque . Me L. Ph. cap. . S. I. l ille orum c. . te palam do cet, ea, quaesonia propi Oro: a s,nt, notiora bi eri 2 natura vel notiora illa,q r. longius ab:uiri a lensu, de vi quicquam g nerale viai uer luna et inror me ita esse a sensu remotissimuria. Item lib. 2. Psor cap Ig. ext 27 asserit.
rate .ectum abst aliendo pic gredi ab inferio-Vbu , donec ad ea peluemat, quae in partes di- di non postulat, id est, donec euadat ad gen Ni inina quς extra generi sidit Iereiuiesco Π- p tionem consistant Putati tur Ustotele., ψ communiotes naturas, vi genera, Ain a sed minus communes, atque adeo species infimas nostro intellectu prius concipi, 3 ita arriinterpretantuI, detenduntque Averroes 3 de anima com 36. M. Metaphysicae cona. . Plυ- Ioponus, Themistius tum hoc loco, tum ad si nem 2 lib. poster Ammonius in prae satione
super Isagogem Orpbyrii. Denique eadem sententra placuit D. August. lib. 8 de Trinit. cap. c. lib. s. cap. o.
Sciendum tamen est, cum asierimus primum intellectus nostri conceptum es speciei infi-inae, id non ita accipiendum, quasi velimus ii telle ξ.im , uni rimo recipit ima inem in te ligibilem, necessario conceptum naturae specifica confest me lacere Haud cnim ita res habet. quia, ut paulo post liquebit cum aliqua finc u lari sensu occurrit id quod primo apprehen dimus, stipsemet res singularis. Non ei autern necesse, ut tunc duplicem pariter conceptum eliciamus, unum in druidui, alterum specIer. Imo experientia ipsa testas est plerunq solam tunc rei singularis notitiam a nobis exprinu. Tantum igitur volumus; si quem naturae communis conceptum in puncto Ilo temporis atque in primo illo Occur se intellectus gignat, eum nee esario fore speciei infimae non autem natu communioris Addimus tamen, ne lite repugnare, neque dissicile omnino elle trunque conceptum vir ita terdum elici abliominibus praesertim celeri cacuto praeditas ingenio, maxime cum negari non debeat, posse a nobis multa simu apprehendi, ut probat Scotus in I. dist. 3. qu. s. Ochamus in I. dict. 2 r. Gre orius in I disit. I. ait. 3. nos alibi ex professis osten-
Seeunda asserti, Si non amoueantur impedimenta , magis uniuersalia prius a nobilcolicinientur, quam minus nitreri alia In haeas tertione impedimentorum nomine ea dun taxat intelligenita sunt quae obstant ne ex ima-
E me sensu percepta efformara possit notitia in- diuiduisneciei, sicuti accidit, citi verbi gratia Ob et iam extra debitam distantiam occurrit: tunc emi prius illud sub notitia indiuidui gener a qua in speciei sense dignoscimus , quod Lad consequens est prius gemis, sub quo ipsum continetur , quam peciem infimai intellecta
apprehe a dimus, ut quintum prima articuli argi mentum concludebat.
DILUTIO QUARVN DAMobiectionum. Sta contra primam assertionem superioria
49쪽
concepres quos postea naturaliter gignit, infimarum specierum esse, cum in utrisque aequatata esse videatur at tua oppositum docet experientia saepe enim non modo laboris, sed ne cessariis quoque intellectionibus communiQ- res naturas prius 7ntelligimus. Non igitur in- te naturas cominula estpecies infima a nostro intelleetu primum cognoscitur Dear de contra secundam coirclusionem, ita Obiicitur ex Scoto in I sent loco cit. Id q. . de loco remotiori sensum serit, cum non possitron esse fingulare alicuius specie infime, cumq; agatrii tantuari potest, recessario mittet imagi-xem, quae psunu, et singulare definite expr1rnat. Deinde ea imago, quia una di homogenea est utique in qualibet parte spatii habebri vim repraesentandi idem icet quo KSgius funditur, eo liebescat magis, S obscurius repraesentet igitur sensas ea at sectus adhuc eliciet expressi, msimilitudinem eiusden singularis determinati, eamque transm: tret ad phantasiam, Sex consc- qtienti, etiam positis impedimentis , prius spe-c fica natura, quam genetia a Cncipietur. Hisce obiectionibus ita occurres. Priori quidem negando eandem esse rationem primariae notitiae, quam nimirum krmat intellectus, cum primum rei imaginem recipit, Maliarum, quas genitis antea imaginibus educit. Nain curia primo ima oinem recapit, excitatur deter- Dainaturq; tum ab imagine ipsa recens producta tum a ungulari sensibili interuentu pha tasmatis, quod intelligentem peculari necesse
in Q i , fit, ut si quem in eo temporis momento conceptum rei communis elicuerit, is necessario esse debe a naturae specificae, cuius libidsin Phare est. Postquam vero intellectus speciebus intelligibilibus consignatus fuit, ea promptius apprehendit, ad quae ipsum acrius excitari contingit, excitatur vero acri u ad ea, quinrtim memoriam ident dem repetiuit, quorum sunt expressi Cra inuenia pliant a mala ac denr-que ad quae is, qui in te igit, quocuo modo magica incitur aut ab aliqua latenti causa sucitur, quae, ut docet experientia, interdum sunt tingularia, interdum irrus aut magis uni eri Pia. Lege, si placet, quae in hanc sententiam scripsit
tarivs in digres de metaodo Anal super A: cin.
te Triam IEendi Socratis posse eum illa huius albi visionen elicere quamuis huius colora ti posit. Nam 1 ccii perceptio indiuidui speciei, quia perfectioris est ob ecti, nobilior est , quam indiuidui generis ita expressiorem requirit imaginem. Ac quem ac modum hoc coloratum avicus persectum est, io hoc album scit .rλvidelicet Loecoloratum importat genus cum differentia singulari ; hoc vero album specion quae genere reii ctior eli cum eadeID 1asseren tra) ita hoc coloratum ad sui ci pressionem noti tam persectam imagineiu d pol Cri atque adeo
per illam etiam evanelcentem , ablui de potentia repraesentatur.
Dubitabit tamen qui pram hoc loco : qui se
ri possit, ut si iuu us a i ,: O atur ab in tone, quae eiusdem p ciei siccum ea, a lita huius lorati visio proficiscitur ii hirius a bi J Luius colorati visio, ut est communis philost phan tium vox inter se sp ccie d1 ieiuris Huc dubi R DAtationi occurrendum nil, I mirum e e. quod ex unius specie in agri e spe caerum diuersarurn
apprehensiones e lucia Nir. Non enim ita libet specie distinctae apprelieiniiones specificam distinctionem imaginum . a quibus OTIU Ttnr, argu runt 1ed a. arquata duntaxat specie diuer ita videlicet, ut ea inrago, siue seni us siue
intellig1 bilis censeatur, ab alia distin sua specie, oua sic se habet ut notitia, que abripla adaqua- te proficiscitur ab alia adaequare orira nequeat. Fam vero notitiam ab imagine adaequa de oriri dicimus otia qiiicquid magia expleste ac primario repraesentat, concipimus. Sicque intestiu
gibilis imago propria hominis,lpecie differt ab
ea quae pIopria est animalis, quia conceptris ab illa adaequa te elicitus ab hac ad aequa te elici non potest : cum illa hominem ,haec animale D pressa ac primata repraesentatione menti Obiiciat.
DISSOLVUNTUR ARGUMENTI initio quastionis proposita,
D Eliquum est, ut primi attaculi aIgumenta explicemus. Ac maro quidem piopo tio eius, quod mitio adductum est explicatione indiger. Si enim sig. itficer omnia minus persecta necessario anteire perfecit Oribris aperte fas is est Nam cor in animalium procreatri σprius e fingitur Scohaeret quam partes alia minus nobiles Mintellectu ipse in com aran da scientia progreditur ab assensu rincii ita Ium, qui assensim conclusio incit ex e lit n ' ε maror proposita ii t ij. inperis sna ctioribus, ouar ad alia tam ua, prae Cui rei res ιο di politiones requiruiit it, tunc vera quidem est, μsed probandum fuit, conceptaria entis nec et hi rab iriam esse disposicionem ad concentum species infimae, quod negamus A ad mus etiani' mcli si I. ciendis conceptibus pioscisci intellectum ab imperfectioribu S, quatenus procedit ac DP cerptu confias speciei ad disti lictum eiusdem. Solutio secundi pias concietum in qualibet
Datura in seriori, Id est, Datur entis analog
50쪽
eiusa est cur numquodque u irate 'lectam ea iat, quate Usene ii rellisibile, enti, ut pr fit 1 is iopassio, primo conuenit, ab illoque in tuturas interiores quali da ab tur. Verum hine non olligua et is prius actu cognosci . quam Deetes n. aas sicuti ex eo quod potentia adii sum prius horium, quaru Socrati conueniat, non sera i irrimi in prius homini, quam Socra iiiii e1le. Illud vero Aristot effatum ex primo posteriorum , cdeberet rite aptari, ut eo loco docuimus en in causa eii cur species infima,
concipia inus, si te ex conceptu entis venimus in eoi nicione n specie tu in arum igitur ens manicestius nobis eii, quam species innatae A tenim an recedens pro titio tunc falsa erit. 5- cluditur tainendi ac argumento, ens suapte natur prias cognoscibile esse, quam in mores naturas, licet non prius cognciscatur, nobis, quor atri coSIitii, utpote ἱ sensu orta ab infe- Dotibus ad iuperiora paulat ira evadit. Solutio tertii si nomine adaequati obiectisoni ficetur obrectum commune ab inseriori bus abstractu .a , continens sub se omnia, quae a potenti attinguntur, maior propositio perspieue falsa est, liquidem pote tui a sensitivae, neq; pri inario neque secunuario actu rem communem attingunt, sed si Sularem duntaxat. Si vero signi licetur rario, sub qua res in potetaliam cadit ita dirutentia iit, primam notitiam cuius' potentiae esse eius , quod participat rati nem oblecti adaquati, tunc maior propositio admittenda est, sed in eo sens d1cendum ad
minorem, no a s luri ens in Co. au. re, sed quodlibet particulare ens esse obiectum adaequatum intellectus, siquid erri omn)a entia rationem co-onos bilitaris sibi en d canr Arist. autem, cum
docet en in commune elle obieeti in intellectus, non sumit ens in commirne etiam priori modo . sed prout in mora comprehendit Soluraci quarti Praccipium illud impossibile est de iiiimui ei c. non e se non est primum c mi ituri coli leoni, quasi ex O: rnibus prin-crpiis compi eos prirno occurrat. Nam sicut termini iri in colou es cognata priores sunt, Ita principia. Hae eae libri coiritantiaritellectui septa .r ingerant i citui a leo principium illud
printimi, b nobis; tatem per picuae certitudinis, quae tanta est ut nemo illud. nao compos rationis sit, me. Ulcra. p., sit Appellatur
Cari praeam verira e 1 ua tur Sa priori per illud conscia Liuia i 1 ossint ut alibi diximus. At- fha caiisae lini, ob qu.is natura illius princ pu intelngentiarn nobis primum enodasse perhabetur, non autem quod eius vel apprehensio, vel a densus dine inuentionis ini
siro inre lectu prius gestiat LSO 'utro' inti. Hoc arguitientum confirmat incandam tecti a ticuli conclusionem, uimi- um ii rectam sit extra debitam istantiam,
. plaus a nobri magis uniuersalia apprebedi. Aduertimus tamen cum coto in i sent loco est. esto singularia magis uniuer aliam longiori distantia prius digiti scalatur non proinde tamen existimandum, acrius ab ias iensum, ueri,quam a singularibus minus uniuersalia ivi. Id enim acrius mouet, quod actuosius est, ea, quCd magos actum participat, hoc a tem eis singulare minus uniuersaliuam nemo ogarit. Qui fit, ut causa, ob quam praedicta singularia magis niuersalium facilius dignoscantur, non ad maiorem ipfbrum in agendo essicacitatem. sed imperfectionem potius referenda sit, quia videlicet ad sui notitiam, minus expres lamina ginem deposeunt, ut superius disteruimus.
Solutio sexti Cum naturae communiores sumuntur ut tota quaedam sunt, respectu minus communium , non ut rota actualba, sed ut tota
potentialia spectantur, sicque non lamiaco gnitionem eoasasam actualem, sed inpotentialem cadunt. Π liquer, sextum argumentum proposite disceptatio iris, in qua ἀe cognitione confiis actuali agitur, scopo aberrare. Erat tamen opera pretium decernere hoc loco,qilinam ordo sit cognitionis confusae potentiam Sum, qui sierant magis uniuersalia secun QMA a Q. dum eiusmogi cognitionem interdum nobis bis ρω m. notiora esse videlicet cum cognitio conius a re ira potentialis,&d1stincta actualis an eandemia tur norit Icidunt, veluti cum animalis ossienti λm ignora con tis speciebus, quae sub eo continentur Penetra rent, ιο.mus. Sed non recti sentiunt. Nam cognitio distincta actualis magis uniuersalaum , sublati gimpedimentis, semper est posterior confusa a ct tali minus uniuerialium, ut ex dictas constat. Quare semper confusa potentialis minus viai uexi alium, erit prior confiis potentiali magis uniuersalium, proindeque absolute statuendum est, cognitionem conscisam potentialem minus uniuersalium, semper antecedere cognitionem eiusdem generis circa magis uniuersalia. Hoc posito respondetur ad argumentum, non iam Παt. tum vi in Uentionis prius a nobis concipi, quam partes, ted id tantum, quod sensui magis appropinquat hoc autem e communibux naturis est species infima. Neque oppolithim docet Aristot in prooemio, ubi de progressu cognoscendi auscultatorio, accurataeque doctrinae disputat. Solutio eptimi Ex eo , quod naturae magis
uniuersales paucIora an e praedicada cohibe. t, recte colligitur, eas ad notitiam distinc an, actualem paucioribus egere, atq; at eo cogni tis vi ur tionis genere prius a nobis concipi. Verum eaedem ad notionem confusa an actualem plurar
qui runt, quatenus a pluribus abstrahendae sunt,
Solutio Octaui: Receptas iam intellectu spe i ,γλci bus , plerumque, agis unicuiq in promptu 'ei communiora praedicat apprehendere, Oct a