장음표시 사용
51쪽
Sed jam demus, participium illud
vertendum esse per peccarerant , sic enim vertit Doct. Beza , non quia
ignoravit, tale aliquando opinionis Monstrum orbi inferendum esse
quo e nudo tempore grammati co sinperentur homines ante Adamum; sed quia m. ita redditum, vero tenuino sensui nihil derogat, imo lumen adfert indicat enim actuale mortis imperium inouodvis individuuna post peccatum; q. d. Regnavit mors ab Adamo in quemvis hominem, quare
quia peccaverant, peccatores reperti erant antequam enim mors
in eos actu regnare posset, debebant actu esse peccatores , sive a ctualiter peccassent, sive imputative sive utroque modo regnavit ergo in eos quia cum actu regnaret, jam modo peccaverant, pro peccatoribus agnoscebantur, actu tales e-
52쪽
qIrant, non ante Adamum , quod absurdiim, qui tuna nondum in rerum natura erant, sed post eum. Quartam, ab ipso rei andi verbo, quod distinguere eum docet inter mortem naturalem dc mortem regnantem fundamentum distino ictis sumit a verbis, usque adgem peccatum erat in mundo,peccatam vero non i stabatur non exi sente lege; e quibus novas cudit distinctiones inter peccatum imputatum non imputatum, peccatum vi, vens Mortuum, peccatum male
rialeis formale. Atque inde tale conficit argumentum. Si mors ab Adam occepit regnare in homines ob existente legem sequitur tempus praecessisse quo non regnaverito non existentem legem : Atque prius verum, c. 6'. I. Falsa est major, qu nititur ταρερμηνείας vers. 33. hypothesi de existentia&non existentia Legis quam argumento C. pri-
53쪽
q2 primo constitavimus a Misere contradicit sibi ipsi Anonymus, dum regnum mortis cum Apostolo inchoat ab Adamo, cap 12.4 tamen saluit, eam regnasse etiam in eos, qui non peccarunt ad similitudinem transgressionis Adami, id est, qui vixerunt ante Adamum , cepit ergo mors regnare Ni ab Adamo , tamen regnavit ante Adamum quis nobis ista reconciliabitae sατα cum Matthaeus dicit, a
fuisse progenies -- Ἀβρααμ ab Α-brahamo usq; ad Davidem; voluitne significare,ista progenies etiam fuisse ante Abrahamumλ vel cum I cobus Rex Scottae dicitur regnasse ab Elisabeth usque ad Carolum etiam in Anglos an sensus erit,
ipsum Anglis imperasse etiam ante tempora Elisabethae Nec est quod
regerat, regnasse morte post Adamum ex imputatione peccatorum propriorum contra legem; ante Α-
54쪽
inaputatione peccati, non proprii sed Adam retro imputati frustra inquam hoc foret NampriΠiὸ, quocunque modo regnaverit, perinde est, modo regnaverit; sic enim a dii argumentum, quod petit a principio regni posito in Adamo, ad non
denuo sibi ipsi contradiceret; nam aperte distinguit inter mortem naturalem regnantem hanc post- Adamicam, illam prae-Ad amicamquam vocat non regnantem cap. I 8.
Tertio, imo ineptum foret ex ista distinctione fingere diversa mortis regna si enim regnet ex imputatione peccati Adami ejus regnum est absolutum Momnibus aeque noxium, sive accedat reatus peccati proprii, sive non accedat, hoc nihil ad rem facit, eadem enim regnat enficacia. Lepra quae posteris G has LReg. 3. inhaerebat, eandem m
55쪽
in membra ipsoriam potestatem exercebat, eadem specie lepra erat , quae in ipso Gelias, etiamsi dicatur in filiorum membris re nasse ex imputatione Patris Ge-hasi, in Gelia si verbis imputatione peccati proprii si vi imputationis istius peccati Gehasi etiam in membris antecessorum Gelia si regnasset, idem in eos habuisset regnum,idem dominium, quod in posteros ejus. Idem de mortis imperio judicium Liquet hoc clarius ex ipsaAnon1m hypothesi vult enim, peccatum Adam imputari retro, tu Iustitia Christi retro imputata fuit fidelibus in V. T. An ergo diversa nobis ustitia Christi regna
finget, aliterque eam vi imputationis dicet regnas in Abraham ad vitam aeternam, aliter in Chrimanis An usi itiam Christi imputatam Chris ianis appellabit ustitiam res nantem imputatam Abraham o
56쪽
liamo, non regnantem non autu-
nao. Si ergo vis imputationis utrinque sit eadem Maequalis sit®num imortis ex imputatione ortum utrinque aequale .hoc est, quod vult Apostolus, dum ait, regnasse mortem ab Adamo usque ad Mosem, etiam in eos, qui non peccarunt sicut Adam; nempe quod eodem modo regnaverit in eos, qui non peccarunt sicut Adam, quo regnavit ab Adamo ad Mosen atque ab Adaino ad Mosen regnavit ab- soli/te , fatente nonymo Ergo de abs sy eqs qui non peccarunt
inita sive posta damitae quod jam non quaeritur. Atque ita manifeste constat, δε nonymum sua distinctione sibi ipsi contradicere,, exadjecto evertere quod statuerat. 3.
Constat ex ipsis Apostoli verbis, sede morte non regnante ante Adamum ne somniasse quidem .dum
57쪽
ait, regnavit mors ab Adamo usque ad Mosen,incipit ab Adamori se sistit in Mose. Quid autem ita , si scopust juxta Anonymum fuit distinguere tempora mortis regnantis, a temporibus mortis non regnantis' illa nimiri fuisse anterida inuin,haec post Adamum An ergo Regnum mortis duravit tantum usque ad Moseno Huic nodo cuneum invenit Anonymus, distinguendo Mosis personam ab ipsius lege cap. I i. item legis promulgationem ab ejus oeconomia, item initium oeconomiae istius ab ejus fine. Quas dicat Apostolus regnavit mors ab Adamo usque ad Mo-
sen, id est, usque ad legem a Mosedatam, 'uidem per totum tempus oeconomiae legalis usq; ad ejus finem, sive usque ad Christum.Sed frustra est hoc effugium; nam mo, Mosen aliquando sumi pro lege
per ipsum lata, ultro damus, nec pus
58쪽
pus erat ut hoc nobis exemplis illu-hraret imo damus etiam in hoc loco ita sumi posse Mortem scit regnasse usque ad legem Mosis. Sed
probandum erat, legem Mosis in hac phrasi comprehendere totuna tempus oeconomiae legis ustitie ad Christum quod contrarium est phrasi Apostoli, contrarium ejus menti, contrarium phras, quae duo ponendo extrema, solet excludere quicquid ista extrema excedit, alias dilataret limites, ut cum dico Regnavit Elisabetha Angliae Regina a
Maria usq; ad Iacobum, illud duntaxat comprehende spatium, quod intercessit inter Mariam, Iacobum,non vero illud, quod sequebatur alias enim non essent ponendi limites in Iacobo, sed extendeddi
ulterius. Nec valet exceptio, Mo
59쪽
8 .doqii sumitur pro Evangelio
foedere gratiae, in dene, sequitur phrasin Matthaei i I7. a transporta
tme BAylonica siq; ad Christum prο-oemes quattindecini, in totum foederis gratiae spatium debere extendi Contrarium menti Apostoli, quae non erat, quicquam hic definire de tempore,quod intercessit inter Mosenis Christula, sed de tempore, quod intercessit inter Adanaumac Mosen Nec est quod excipiat Α-
nonymus, morte non regnasse tan
tum usque ad Mosen sed ulte rius; hoc enim verum est; sed quod hic affirmare non intendebat Apostolus, siquidem mortem a Mose ad Christum regnasse nemo ambigebat, quia lex tum erat: sed quaestio tantum erat de reuno mortis inter Adamumin Mosen quod in
dubium vocari poterat, cum nondum existente lege Mosis videretur nonnullis non debuisse haberi ra-
60쪽
tionem peccati, adeoque nee regni mortis. Et haec causa et , quare Apostolus intra limites istius spatii se continuerit; ex quo evidentissime liquet,scopum minime fuisse, diversas ostendere mortis non regnantis& regnantis oeconomias, alias enim regnantis fines nimis constituisset angustos Secimilo, sed si largiamur homini, ab Adamo usque ad Mosen hic idem esse quod ab Adamo unque ad Christum, quod tamen falsissinu aqua nihilominus ipsi haerebit cum enim dicat Apostolus,
vel illi quidem, qui post Christum
vixerunt, excipiendi erunt: ratio est evidens, regnat enim mors per peccatum prout ergo omnibus hominibus per naturam incumbit reatus peccati ad condemnationem;sic& omni tempore regnat mors ab Adamo usq; ad finem mundi. Nec