Icones opervm misericordiae cvm Ivlii Roscii Hortini sententiis et explicationibvs : pars prior eorvm qvae ad corpvs pertinent

발행: 1586년

분량: 142페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

Tars prior Explicasio V. as

tari;sed miracula quidem patrare non valemus . Quid illa λ Non ne in nostra pote state suntΘΙacet proximus febri labo rans, vel alio morbi genere grauiter affectus, nunc calore, nunc frigore iactatur, ita viribus destituitur,ut se vix versare, aut loco mouere possit: nulla vis appetendi;cor moeret, coetus hominum fastidit, paulatim sensuum usum amittit,suspiria ingentia,ac singultus cXaudiuntur. Quid de animo dicemus 3 qui ob vim dolorum offusus tenebris haeret; nulla re nisi lachrymis ac interno dolore pascitur, timore mortis perturbatur, diuinum iudicium cogitare incipit,exitum perhorrescit. In quas extremas angustias cum nobis omnibus aliquando deueniendum sit, nostrae partes erunt proximos in eiusmodi statu positos inui

sere,cum eiusdem naturae communitas nos admoneat, ut eorum misericordia mo

ueamur.

Praeclarum huiusce charitatis in historia ecclesiastica exemplum legimus. Refert Nicephorus cum Alexandris pestis grassaretur maxima, opus hoc tam salutare,ac Deo gratum inuisendi aegrotos Christianos, qui illic vivebant, exercere soli tos, nullum q. charitatis officium in ea funestissima lue praetermisisse. Diligenti cura, ac studio labefactis inseruiebant, nequaquam extimescentes in sua mei corpora, eos cruciatus, morbosque pertrahere. Itaque quorundam ut ille dicebat qui obierant ob tantae charitatis officium insigne genus mortis creditum est, nec multum a a martyribus alienum. Quodsi ne in peste quidem omnium aegritudinum atrocissi ina,quae nullis remediis aut arcer aut reprimi potest', cuiusque maXime metuenda contagio est,illi destitisse dicuntur,quo minus, gros inuiserent, eisque ad reparandam sanitatem inseruirent, quid nos facere par est,in communibus morbi S, eX qui bus nullam tabem,aut contagionis suspicionem eX timescimuSΘIn quo genere nuper sanctissimi viri Cardinalis Borrho mari esst nobilitata charitas, qui saeuiete peste Mediolani non semel caput suum ut patriae Opitularetur in perspicuum vitie discri men obiecit. Atque ut semel & breuius quam res tanta postulare videretur, quod in singulis operibus , vita Ignatij Loiolae decursa, facere poteramus , in ea Xauerij

praecipua quaedam charitas elucet. Is enim cum in quendam incidisset morbo Gallico misere deformatum, atque ad eius aspectum exhorruisset, statim ita animatus dicitur,ut ex ulceribus ipsis manatem saniem non dubitarit exugere. Qua re est id consecutus,ut omne pietatis,atq. Officij genus in aegros ac vicerosos sorti, constantiq. animo exerceret. simile quid de D. Catharina Senensi in eius vita narratur. Nemo in mala valetudine non medicum acciri optat, qui morbi causas aperiat; hominem, qui cibum ac potum eXhibeat ; fractum animum erigat, eique in omnibus,quae necessaria sunt prouideat.Quae si pro se ipso Christianus exoptat,cur non aliis praestare curet,cum omnibus a CAR1 smo dictum sit; Diliges proXimum tuum sicut teipsum 3 Nulla est in Christiano orbe ciuitas, in qua non ad aegr os recipiendos hospitia maiorum nostrorum liberalitate constructa sint. Exemplo esse potest Vrbs Roma,ut eam potissimum nominemus in qua versamur perfugium omnium gentium;in qua domus hospitales videmus amplas , atq. magnificas,ut merito quae religionis caput est,eadem charitatis domicilium praedicetur. In eis mireris remedia seu veterum Pontificum, seu nobilium Romanorum munificentia omnis generis parata,Medicos,pharmacopolaS, chirurgos, prout necessitas postulat adesse; famulos,ac ministros innumeros accurrere hinc inde, ac diligenter aegrotis deseruire.

Haec cum passim omnibus hospitia pateant, nullus erit excusationi locus,si nos, ubi nam aegri sint,ignorare dicamus. Ne sit igitur graue Christiano homini salutare Cuκ1sτ 1 consilium ampleisti,&in publicis hospitiis in aegrotis Cu R 1 s T v M ipsum contemplari ,exemplo plurimorum Sanctorum. Acut id unum attingam D. Bernardini ' Senesis,qui in valetudinaria quasi in hortos suauissimos diuertere,atq. inter aegros tanquam in deliciis oblectari solebat. Cum hospitale ingressus eris,

Masseius i.

I .cap. a. pra

diolum suu

primum

62쪽

3 o De operibus misericordia corporalibus

De cuius ca

primum bene precare languentibus; consol itionem mox adhibe , operam tuam &auxilium pro viribus offer; peccatorum expiationem suade, ac ceterorum sacramentorum uberrimam gratiam propone . Nec vero humiliora officia dedignare, cogitans CARI saevM in qua nocte erat moriturus, discipulis, quibus cum accubuerat, pedes sacratissimis manibus' suis lauisse,&abstersisse. Laude certe, quin etiam imitatione digna religiosorum quortindam charitas,qui succincti, atque interministros eiusmod1Xenodochiorum permisti,ad infima quae- qtie obeunda non stipendijs, sed sola charitate impellente,descendunt, ultro citroque festinant,cibum miseris afferunt,illumque ut sumant, hortantur, nihil demum gratius, nihil iucundius putant,quam cum ijs agere, quos delicator sim quorundam mollities vel respicere sine stomacho perhorrescit. Tu qui terrae filius ex ea natus dici potes,quique paratus esca vermibus, Tu qui sc)s CuR1s TvM non horruisse Virginis uterum, sed in eo conceptum nouem mensibus habitasse; Tu qui eundem stabulo inter animalia recubuisse legis, eum imitatus, qui Noe parentem derisit, non modo derides, sed horres fratrum tuorum aegrotantium miserrimum, ac lachrymis dignum aspectum ΘLonge aliter Maria illa erat animata Decegni es cognomento dicta,quam ex pago Ni uella Leodicensis episcopatus extitisse tradunt. Haec vitae sanctitate eximia maritum pelleXerat, vi castitatem seruaret. Ambo ergo CH R 1sΥΟ, non carnis eritientes,leprae morbo affectis ministerium impendisse dicuntur:Non languoris deformitas , non tabes, non sanies foeculenta, non morbi cultandi suspicio retraxiti Miserabilior aegrotantium facies ministrantium curam magis accendebat. Nunc cum CHR Isaeo regnant in caelo, qui leprosis ministrarunt in terra. Pro breui la

bore praemia cosecuti sunt beatitudinis aeternae. Horum insistere vestigiis cernimus viros eius ordinis , qui Ioannis Dei appellatur; quibus ad nouum Hospitale construendum, locum in Insula Tiberina Gregorius XIII. assignauit. Hi enim urbem totam peragrantes cibum,& subsidia aegrotis inquirunt, utque eis bene fiat inclamant ad ipsos accedunt summa charitate eXcipiunt,in via grairius iacentes ad ipso'rum hospitale sponte deserunt, in quo tanto illis ministrant affectu charitatis, ut diu noctuque ab illis nunquam recedant, pone lectos aegrotantium strati, ut statim assurgere possint, si quid opus habeant & requirant.

Magna dignitas,ac meritum huius operis,quo non fames,sitis aut frigi S, aut ser-. 'tuitus depellitur , sed corporis, atque animi salus adiuuatur. Nil mirum igitur, si ut legitur invitis Patrum) senex quidam sanctissimus interrogatUS,Vter pluS mereretur,qui ieiunaret,an qui aegrotantibus inseruiret, respondit ne eum quidem qui diebus sex perpetuo ieiunasset comparare posse illi, qui aegiis vel semel inseruiret. Et vere:Nulla enim est virtus,quae cum hoc opere coniti nota esse non possit. Hic habet diues, ut liberalitatem exerceat: hic praecipue amici fidelitas probatur: hic sapiens cosilium; hic pauper si aliud non habet ministerium saltem exhibere potest: hic sanetissim humilitatis virtus ostenditur, dum quis repudiatum ab humana su perbia illud Cu R 1 si 1 consilium sequitur; Qui maior est vestrum seruiat minori: hic datur occasio a peccato desistendi,dum miserias nostras consideramus cui congruit illud Iob, Visitans speciem tua non peccabis. Hic alitur & augetur charitaS,sicut omnium virtutum habitus suis actibus augentur. Unde illud Salomonis. Non te pigeat visitare infirmum: ex hoc enim in dilectione firmaberis: Hic deniq. omnium virtutum, quae quilibet considerare poterit, opera exercendi occasio datur. Quae omnia quo maiora sunt,& pluribus fructibus abundant, eo maiorem Causam CHRis rus in extremo iudicio habebit nobis ob ij ciendi, cum ut in Evangelio est,dicet;Infirmus eram,& non visitastis me. Quod si miraris sub aegrotorum formaCΗR IS i V M laters,qui in sede maiestatis suae ad dexteram Patris residet, id praeter CHRiSTI testimonium ita esse,facile intelliges ex variis exemplis historiars acrae,

in quibus

63쪽

Tars prior Explicatio V. II

in quibus se in aegri forma ostendere voluit, duo tamen reseram . Narrat Epiphanius diaconus,monachum quendam Martyrium nomine, cum coenobia,qitiae curae sit v eredita erant,inuiseret, leprosum liominem , atque elephantino morbo foedatum in via reperisse; quem pallio obuolutum,&in humeros sublatum secum ipse detulit: iam itinere emens coenobij soribus orat vicinus, cum acclamare coepit; Accurrite fratres: reserate fbres frater Martyrius Dominum portat.Vix haec di xc rar,cum qui leprosus antea visus fuerat, in terram integer ex iiij t, ac plane ea for ima qua recognosci solet humani generis redemptor: qui sic eum est allocutus: Martyri tu me super terram non erubui sti ; neq. ego te in caelo . Accurrerant quotquot erat in coenobio fratres, qui cum quaesissent, ubi nam ille esset,quem humeris detulisset; si agnouissem, inquit, nim qua dimisissem: affirmabat enim nullum se in eo deserendo onus sensisse, ut vere ille dicere potuerit: Itigum meum suave est, 1

idem de Leone IX. Pontifice Marc. ac Sanctissimo narratur: qui cum lepra see d mi in hominem in strato suo composuisset,& purpura ac ornamentis suis operuisici decurso aliquo noctis spacio reuisens non intac ni siet,illum de lectulo insalutatum abi j sse vehementer doluit; itaque tunc primum cogitare coepit in aegri formaCu st 1 sr v M suisse. Horum nos exemplo si aeterna, quae illi consecuti sunt prae naia, exoptamus, non modo abhorrere aegros, sed in deliciis habere: per vias stratis eleemosynas porrigere; ad fores ad Uentantibus cibum praebere , Omnes denique cuiusuis morbi genere laborantes seu verbo,seu pr sentia, seu re, seu ministerio, seu saltem precibus apud Deum Opt. Max.adiuuare debemus.

64쪽

EXCIPERE

MANDATUM

INDUCIN DOMUM TUAM

ISAIAE

65쪽

A D SEXTAM

A Apparuerunt Abrahae tres viri stantes, Domine si inuenigratiam in oculis itiis, ne rranseas seruum tuum, sed afferam pauxillum aquae, δ. laventur pedes vestri, & requiescite sub arbore, De cuius etiam peregrinationibus, earundemq. laudibus, lege Sabell. lib. 4. cap. 1 O. &de eiusdem in peregrinos charitate scribit M arulus lib. 1 . cap. 3 .& Sabeli lib. 7. cap. 6. B Iuit Lot obuiam angelis, adorauit l. pronus in terram,& dixit : obsecro domini declinate in domum pueri vestri, α mani te ibi: Latiate pedes Vestros, mane proficiscemini in viam vestram. Lege etiam Marulum lib. 1 . cap. 3. Q Sabel l. lib. 7. cap. 6.C Coegerunt eum dicentes mane nobiscum, quoniam advesperascit. Lege Martata ib. 1 . cap. 3.

D Zachaeus festinans descendit, & excepit illum gaudens se Ait Iesus ad eum, quia hodie salus domui huic facta est ; eo quod ipse sit

filius Abrahar. Lege Marul. lib. I cap 2. E Intrauit lesus in quoddam castellum,& mulier quaedam Martha no mine excepit illum in domum suam huic erat soror nominet Maria ; quae etiam sedens secus pedes Domini, audiebat verbum

illius. Lege Marul. lib. 1 . cap. 3. de utriusque eleemosynis Marul. lib. I . cap. 3 .& Sabeth lib. 2. Cap. I. F Transibat Eliseus pcr Sunam , Erat autem ibi mulier magna, quae te lauit eum , Ut comederet panem; cumq. frequenter inde transiret, diuertebat ad eam, ut comederet panem . Lege Marulum lib. I.

cap 2 Raab fecit ascendere viros exploratores in solarium domus suae, operuitq. cos stipula lini, quae erat ibi.

Iosue a.

66쪽

3 - De operibus misericordia corpora lib.

Gen. I 8.

Saboli. lib.

Marul. lib.

I. cap. 3. Gen. c. I9.

et Marula slib. I. c. 3. Iob. II.

PEREGRINOS HOSPITIO

EXCIPIENDOS ESSE

EXPLICATIO VI.

Rincipio humanum genus vagum per siluas, ac nemora er speluncas more ferarum pro domicilio habitasse fertur. Quibus temporibus nulla erat leX,nisi naturς, eaq. densissimis obuolutabatque obditista nubibus; nulla gubernatio: nulla inter homines consuetudo, cum quis'. suo contentus tugurio proprium ac ferinum vivendi genus sectacta retur. Deinde munere hospitalitatis consociati homines, parilis ab initiis ad magna progresItim fecerunt ; oppidis, accivitatibus conditis, lapienterq. institutis, iura nata sunt, rectus rerum administradarum ordo, atq. excultior uiuendi disciplina introducta. Quo etiam facttim est, ut communi conuictit,ac mansuetudine inter domesticos,S alienos quadam societate contracta inter mortales charitas retineretur. Quae iura hospitalitatis tanto vel apud Ethnicas gentes in honore fuerunt, ut eorum sapientes, qui de moribus,& officiis humanae vite libros scripserut , ius hospitij cognationi,& affinitati compararint. Et Aegyptij bella suscipienda non esse crediderint.

Quoniam inter eos,qui aduersa in acie staret, verendii esset, ne hospes reperiretur. Sed ut ad sacras historias veniamus, e qtribus maxime piorum operum CX empla depromenda sunt. Priscis illis temporibus Abrahamus insigne hospitandi eYem plum fuit, qui in Mambrea valle, ante tabernaculi ostium sedens omnes peregrinos transeuntes comiter inuitabat ; semel autem accidit, ut cum oculos sustulisset apparuerint ei tres viri stantes prope eum: Non eos ad forcs expediat, sed obuius Occurrit, ac supplex adorat; vili Oipites non excipiendas solum, sed etiam hono randos intelligeremus . Domum deducit, obnixe orat, ne longius abeant, quasi accepturus non daturus beneficium; aqua pedes abluit: tum munificus senex la cie, butyro, vitulina carne,ac pane cinericio pascit; deinde abeuntes officiose comitatur; ut quos benigne exciperemus, eosdem honorifice dimittendos esse disceremus.Pro quo pio sane officio, meruit in illis qui sub humana specie tres erat caelestes nuncij, Deum unum ac trinum venerari .Eosdem Lot cum paulo post vidisset humaniter accepit: cuius pietatis merito solus cum domo sua ab co incendio, quo urbs tota conflagrauit, seruatus est. Iure igitur Iob, de se exemplum: posteris praebens, dicebat: Foris non mansit peregrinus; ostium meum viatori patuit. Hoc est illud opus insigne ad quod CHRI s T Vs nos verbis illis inflammat. Qui vos recipit, me recipit,& qui me recipit, recipit eum qui me misit; & qui recipit prophetam in nomine prophetae, mercedem prophetae accipiet ι & qui recipit iustum in nomine iusti, mercedem iusti accipiet. us est autem merces iusti, nisi de qua D.Augustinus dicit. Ptaebetectum , SI acci pies criumλHuius Cri Ris et 1 consilij memor Paulus ad Hebraeos: Placuerunt in

67쪽

Pars prior Explicatio VI.

quit,quidam Angelis hospitio receptis. Quare &in primitiua Ecclesia tantam in hoc opere Christiani diligentiam adhibebant, ut vel ob id Ethnicis admirationi es sentinam IuIianus apostata ad Ariasium scribens, cum eandem in sectae suae homi nibus charitatem requireret:Turpe est,inquit,ut nec Iudsos quidem ab ij ciant , sed nutriant impij Galil si sic enim per contemptum Christianos appellabat atq. etiatos nostrosq. pari officio prosequantur; nostri autem nostrorum solatio destituan tur. Quamquam longe melius, qui multo post secutus est, Iustinianus non modo Christianorum industriam probauit, quam ille impius non potuit non laudare, sed plurima etiam hospitalia aedificauit ad aduenas excipiendos, eaq. ingentium pecu

niarum annuo redditu locupletavit. Quod institutum antiquae pietatis vel ab ipsa etiam natura introduc lum , ac nobis a maioribus nostris quasi per manus traditum,urbs Roma, quasi nationum omnium parens &hospita in primis retinens,summam semper humanitatem erga peregrinos ostendit. Cuius testimonia plurima in ea urbe cernimus instar oppidorum lata, ingentia construeta hospitalia, quae exterorum perstigia maiores esse volueriint. Multa vere sunt quae hospites in Urbe admirentur,ac laudent antiqvs religionis exempla sanctissima, sed Xenodochia parata atq. instructa sui maximam admi rationem facere posse videntur. Vix ulla natio est tam a Romano caelo remota,quae non in Urbe proprisi habeat hospitiis; in quo ea sit gubernatio,ut nullum in exteris excipiendis officij genus desideretur. Atq. haec quidem singulorum; omnium tameperegrinorum,quotquot in Urbem, aduolant,publicum hospitium extat apud nunquam satis laudatam societatem,Trinitatis nomine nuncupatam; Vbi in rerum Om nium necessariarum copia & ubertate, praeterministrorum charitatem , admirati

sunt ipsi exteri viros nobilissimos & clarissimos,inter se humanitatis,ac pietatis officiis certare solitos,35 ad infima quaeq. sese abiecisse, pedes hospitum abluisse;manibus suis abstersisse, nihil demum non effecisse, ut quae etiam domi suae optassent, haberent in Urbe peregrini. od celeberrimum,ac pene incredibile visum est,cus acris valuis anno Iubilei pro antiquo more patefactis caelestium q. gratiarum thesauris amplissime concessis diuersarum nationum homines ad limina Apostolo

rum accesserunt.

Quo tempore hoc sanetissimum opus amplexus Gregorius XII I. priorum Pontificum exemplo plurima coepit extruere alienigenis hospitia, in quibus liberali ac plane munificentia Pontificia, non modo alerentur, sed in literis,ac pietate ad religionis Christianae propagationem instruerentur. Pr clarum sane ac sanctissimum institutum suis expulsis sedibus, patrio solo deturbatos, ac religionis causa profugos in Urbe ut communi gentium omnium parente excipi, atq. eX aerario publico sustentari,ut in patriam deinde reuersi Roman Ecclesiae religionem tueri & retinere studeant. Quod opus maius videri debet,quam vallo ciuitates munire:portus, ac naualia laedi ficare, & similibus terrente magnificentiae exemplis sui memoriam posteris prodere. Hoc enim hospitandi genere,amor communis augetur charitatis vinculo arctissimo eYternae gentes colligantum, beneficijs singularibus nobis obstringuntur; ac religio nostra non modo apud nos retinetur ; sed in locis a nobis remotissimis &disseminatur,& alitur.

Sunt autem in peregrinos etiam priuatorum munera.Nam ideo haec a nobis narrantur,ut pro Viribus nos etiam imitemur. Si enim nationem unam non possumus excipere,animo certo aduenientes ad nos, amplectamur. Debent autem non solum excipi hospites; sed suauissime tractari, ut etiam ipsi dicant, quemadmodum Eliseus ad viduam Sunamitide, Ecce sedule in omnibus ministrasti nobis. Haec sedulitas erat in Martha,quae cum Cristi s rvia excepisset in domum sitam,parandi conuiuij solicitudine ardens, satis animo suo facere nequibat: ac proinde Mariam sororem,ut se adiuuaret, cum q. labori intenta esse vellet, rogabat. Idem studium

Procopius Rhetor de a

xime lib. I. cap. 1

4. Reg. q.

68쪽

3 De operibin misericordiae corporalibus

charitatis in Onesiphoro Apostolus commendat; cui verbis illis benedicens : Det inquit, misericordiam Dominus Onesiphori domui, quia saepe me refrigerauit,&catenam meam non erubuit. Sed cum Romam venisset sollicite me quaesiuit,& in

uenit. Det illi Dominus inuenire misericordiam a Deo in illa die.Et quanta Ephesi ministrauit mihi 3 Quis dubitet pro quo Paulus rogabat misericordiam, ei Deum lnon liberalissime tribuisse λ ι

Nec vero solum intillandi sunt; sed etiam prouocandi, ac cogendi domum nostram accedere eXemplo eorum discipulorum, qui cum in ciuitatem Emaus magi- stri abscessu perturbati proficiscerentur, diuinas scripturas ab eodem in medio itinere edocti verbis illis cum summo studio retinere nitebantur: Mane nobiscu Domine,quoniam ad uesperascit.Prs clare D. Chrysostomus: Qualem, inquit, mercede habet qui propter Deum peregrinatur,talem habet qui suscipit peregrinantem: &sunt ambo aequales & qui pmpter Deum reficit ac recreat, & qui propter Deum laborat. Logo itinere fessus peregrinus,interdum aestu perustus ac sudans , vel hyemis frigore algens, vel etiam pluuia totus madens,ignarus viarum ac locorum; a patrio solo longissime remotus, nullum quem nouerit habens, fame ac siti laborans, nudus agens, vel etiam ex hostium captiuitate ereptus,eX torris ad suos cogitat.Et nullus erit Christianorum,qui in eo C A R I s T v Matientissima contemplatione recΟ-gnoscens,non domum invitet suam,vel tectum,ut a caeli se tueatur iniurijs, concedatὸ Ac Samaritanos quidem Iacobus,&Ioannes Cust 1sΥ1 discipuli, cum dominum ac magistrum suum noluissent exciper magno supplicio dignos iudicabant: nam cum praemisisset CAR I sae Us nuncios in quoddam Samaritanorum oppidu, qtii sibi pararent quae ad victum pertinerent , Samaritani eum non receperunt. Id Iacobus&Ioannes cum animaduertis Oent, Iesum adierunt quaerentes , vellet ne se precari, ut ignis e caelo delaberetur,qui eos homines absumeret.

Forsitan autem aliqui ita se excusabunt. Obsecro Domine,quibus in Iocis te vidimus peregrinumὸ utinam ea fuisset oblata occasio, ut tibi caelesti Regi ijs temporibus praesto essemus,quibus sponte humanas calamitates suscepisti: Nos ipsi te peregrinantem in his terris magnifico apparatu eYcepissemus. Haec quidem illi ; sed

respondit,ut in ceteris CARIsrvs ; Hospites eram,& non collegistis me: se sub peregrinorum forma esse testatus. Qui alias dixit, ut suscipit unum talem paruulum in nomine meo,me suscipit; &, Qui accipit,si quem misero,me accipit. Ideo cruci affixus aeterni patris filius portans ipse peccata nostra, ut ea sanguine suo ablueret, exclamat in peregrinorum forma . Vulpes foueas habent, & volucres caeli nidos: Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet. Hoc cum intelligeret ille paterfamilias,de quo in quodam sermone Gregorilis, qui peregrinos suscipere cosueuisset, aqua ceterorum manibus data, Vt vidit unum serius accessisse,urceolum accepturus accurrit, ut ipse quoq. lautus me iste assideret: At ille nusquam amplius repertus est. Ea quae insecuta est nocte, Dominus sic ho minem est allocutus: Ceteris diebus me in membris meis, pridie autem me ipsum excepisti .Est enim certissimum, C H R 1 s T v M sub pauperibus esse, & vilibus obtectum indumentis hospitium quaerere, ac peregrinantem sanctissima loca orbis ter' rarum inuisere,ut tu qui suscepto, hospiti officium pr stas, Cust 1gio ipsi te pr sta recognoscas. Si igitur Romanis,ut quidam ipsorum perhibet, rerum dominis ea veneratio adhibebatur, ut omnes ciuitates, ac nationes Senatorem Romanum publico exciperent hospitio,quid populum Christianum facere par est CA 8 1si o, cui data est omnis potestas in caelo & in terra, ad eum sub forma hospitis accedenti λLegimus,in porticu quadam, quae ad D. Clementis peruia erat, quendam fluisse Seruulum nomine,quem praeter egestatem loga dis luerat aegritudo. Iacuit enimus'. ad vitae finem paralyticus; nec unquam electulo surgere, aut in latus declinare, alit manus ad os attrahere potuit,& tamen ita virtutem hospitalitatis adamabat, vi

quidquid

Id refert

D. Greg. in

gelii , quod

legitur se- cudo die Pa

Maior . l. de

Senatu C. 6.

rul. lib. I. c.

2. et Sabessi

lib. a. c. T.

69쪽

Tars prior Explicatio VI. 37

quidquid ex eleemosynis accipere contigisset,id totum per matris ac fratris manus peregrinis erogaret. Homo quidem ignarus literarum, bibliorum tamen quae sibi emerat,studioussimus erat.Tandem patientiae suae atq. huius erga peregrinos charitatis praemia accepturuS,morti proximus omnes monuisse fertur, qui multi citacumstabant,peregrinos,ut secum in sui egressu psallerent. Inter cantus ipse quoq. quasi olor suauissime concinens manu silentium indixit : Nunquid non auditis,inquit, quales resonent in caelo laudes Ad quas ille attentius sese erigens anima cor pore soluta est, quam odoris fragrantia maxima est consecuta. Huc etiam pertinet Theophanius Comes, qui cum egregiam operam hospitalitati,dum vixerat,nauasset, in fine vitae grauissima suborta tempestate, quod ad se pulchrum deduci non posset, vehementer uxor lamentabatur,cum ille e lectulo assurgens ; Absterge, inquit, istas lacrymas: me enim his tenebris excedentem sere' nitas maxima excipiet. ae post rem a verba & exitus animae felicissimus ,& claritas tanta consecuta est,ut maior vix optari potuisset. Compara horum finem cum ijs,qui diuitiis asiluentes peregrinos quasi alienos ad se minime pertinere crediderunt.Nulli certe dubitandum est, quin hoc munus exercentibus Dominus benedicat,ut quondam domui Ebededon benedixit,qui arcam domuis ε' idq- eo magis quod arca,quae ex materialibus lignis compacta erat a nior est homo sis istus ad imaginem Dei, & vitium teritum spiritus sanctita Ac denium sperandum, quoniam in his terris peregrinam ir a Domino; futurum Vtipse dirigat gressus nostros, donec huius vitae peregrinatione tandem persoluta, ab dum, quibus hospi tium dederimus,recipiamur in aeterna tabernacula.

70쪽

INMORTVVi PRODUC LACRIMAS ET QUASI DIRMASSVS INCIPE PLORARE ET SECUNDUM

II DICIUM COTEGEC m

SEARCH

MENU NAVIGATION