F. Thomae Mariae Cerboni ... De theologia revelata libri tres. Tomus 1. 2

발행: 1768년

분량: 427페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

RQuica Ip. num-Is. testimonium I. Petri I. U. f., Gatechesi I3. rium. m. stimonium I. Petri I i. v. 6. S. Hilarius Tract. ιχ Asal. I. num. Domus M autem , inquit , imperii fratris quae sit, Petrus Apostolus docet, dicens: sciri in os quase lapides vivii aedificamini Oc.A S. Basilius Ηοmil. in psal. 28. nix S. ., Hanc, ait, Apostolus Ecclesiis ad precatur , dicens: suJ Graria vobis, is pax multiplicetur ,, . S. Athanasius Contra Apollin. lib. a. niim. 8. - Curis Petrus, inquit, animas in inscrno detentas spiritus vocans . ait: scinia iit, ,, ut iis, qua in carcere inclusi erant, spiritibus, risurrectionem annuntiaret orContra impositores , pseudoprophetas, de Anti Aristos , qui fidei fund menta stbvertere conabantur. quique , inter alia falsa , atque impia . docebant , Iesum man fuisse Christum , di Dei filium , S. Joannes scripsit suam priorem epistolam , providens s ut inquit S. Irenaeus Contra Ha eses cap. 16.num. s. J has blasiphemas regulas , s estis Valentinianorum J quae dividunt ,, Dominum , quantum ex ipsis attinet, ex altera, di altera subsitantia di- centes eum factum . Propter quod & in epistola sua sic testificatus est ii , , bis i Filioli, noviissima hora est oee. is Ad illa vero, quae in Evangelio tradiderat , in hae sua priori epistola S. Joannes ape provocat. Ut autem adstruat fidem eorum , quae in hae epistola expositurus est, Divinam esse debere , ita epistoIam exorditur et , , Quod fuit ab initio . quod audivimus , quod vidimusis oculis nostris, quod perspeximus, S manus nostrae contrectaverunt de verbo,, vitae r & vita manisellata est, di vidimus, ct testamur, & annuntiamus vo- ,, bis vitam aetemam , quae erat apud Patrem , & apparuit nobis . mod vi in ,, dimus. N audivimus, annuntiamus vobis. Et haec est annuntiatio , quam au is divimus ab eo , & annuntiamus vobis is . Annuntiatio ergo Ioannis quum Dei annuntiatio sit . eam Divinam esse dubitari non potest. Testimonium ex epistola I. Ioannis q- v. 3. laudat s. Polycarpus in epistola ad Philippenses num. 7. S. Irenaeus lib. 3. Contra Hareses cap. I6. nu. 7... Rursiis in epistola ait: γ Multi pseud propheta exierum .... propter quod K rursus in epistola clamat: Omnis, qui credit Stromatum lib. 3. num . . ita habet S. Clemens Alexandrinusi is Et si diaerimus. inquit Ioan- nes in epistola , 0 quod societatem habemus cum eo , nempe Deo, γ inteis nebris ambulamus, mentimur ,, . Tertullianus cap. 16. laudat testiis monium I. Ioannis l. in I. Origenes eontra Celsum lib. 7. cap. 3 . se De qui ., bus , inquit. Joannes ait: D Manus nostra contrectaverunt de verbo vita, . S. Cyprianus Testimoniorum lib. 3. num. 33. ,, Item in epistola Joannes e ch Si dixerimus, quia peceatum non babemus cre. D. Eusebius loquens de Sacris Seripturis divinitus inspiratis lib. 3. Ecclesiastica Historiae cap. a . haec habetiis Porro inter Ioannis scripta. praeter Evangelium , Prior quoque epi Itala tum se a recentioribus , tum ab antiquis omnibus citra controversiam admittitur . . S. Athanasius De Communi Essentia Patris, Filii, s' Spiritus Sancti nu. 18.

ait: ,, Ioannes inquit in epistola a cib Si quis peccaverit Oc. ., De singulis Wominibus lib. q. se Sed ad haec Ioannes indicat et ch) mi ηοη confitetur β- A lium o e. . S. Cyrillus Jemsolymitanus Catecbesi a 3. MUtagogica nu. Is .

I. Petri l. v. a.

I. Ioannis I. v.

I. Ioannis 4. v. La

I. Danais a. v. 33.

232쪽

inquie Ae si Haerimus. quod peccatum non babemus . mentsmur, ut ait Joan- nus ca) , . S. Hilarius Tract. in psal. I o. nurn. 8. ,, Quam rationem. i μ,, quio , dii Gentissime Apostolus Joannes retinuit. dicensi b) Si quis scit fra- ., trem suim delimruere,, . S. Ambrosius in Expositione Evangelii secundumsLucam lib. I. num. F. is Unde . inrtit, & S. Joannes Evangelista: Mod,, ero ab Disio, quod audivimus o c. ri. s. III.

DE EPISTOLA s. PAULI AD HERRAEOS.

HAne epistolam & Pauli Apostoli esse , S Divinam ei deberi auctorita

tem , pro inllituti noliri ratione contra Deillas eo argumenti genere quod ab aucloritate ducitur, modo demonstrandum aggredimur . Duo autem Pr monenda else putamus. Prius est i plerosque veterum non de huius epi

stolae Divinitate . sed de auctore dubitasse; non multos vera fuit se m , qui hanc epistolam uti canonicam non admiserint . inio sane fit, ut inimici Christianae Religionis in horum patrocinio tantum, non vero illorum, aliquam ii

Lςt omnino apparentem, atque futilem , sui erroris excusationem reponere Possint. Alierum verut quamvis de huius epillo lae auctore Divinaque auctoritate non constaret scooliare autem de utroque capite mox evincemus , trmen impietatem , atque obstinatam malitiam Deillarum nihilo minus patefier i , quum eas quoque partes Divinae Revelationis non admittant , quas dub itari non poteti co.nmuni consensione omnium semper falise receptas.

PROPostrio r Epiliola ad Hebraeos S Divo Paulo tribui debet, & Divinam auctoritatem habet, Prob. prior pars pmpositionis . Quamvis enim neque Pauli, neque Ap soli nomen huic epistolae inscriptum sit ; plura tamen sunt, quae stadeant eiuDdum Apolloli esse. Auctorem itaque huius epitiolae id sibi peculiariter pm suilla, ut demonstraret Christum Moyse longe ei se praecellentiorem, eumdem que fuisse cauisam nostrae salutis; Christi sacerdotium Levitico valde praest re ἔ novam hostiam induet oportuit se propter imperfectionem hostiarum , quae in vuteri Tei tamento adbibebantur; ae praeceptis Novi Testamenti esse talia rondum I hunc , inquam , eius epistolae alictoris scopum elis . nullus sane negare potest; sed haec omnia nemini melius, quam Paulo mn venire possuηt tergo Paulus est auctor huius epistolae . Prob. mi. Paulus ille fuit , qui, uti Uie ait d , S. Petro in faciem restitit, quia Gentes cogebat iudaizare, ei Et nos in christo Iesu eredimus, ut iustificetur in fide christi. or non ex op ribus legis. Unde di ad Romanos scribens aperte tradidit i f aebia ex ope ribus tegis non justificabitis omnis earo eo am illo. Aliunde vero illud quoque contiat, adversus eum gravem persequutionem a Judaeis cxcitatam fui se, quia, inquiebant fg . His est homo, qui adversus populum , cd tegem , ω locum Moc omnes ubique docens, insuper O Gentiles induxit in templum, viola

233쪽

aas THEOL. REVELATA

.it sanain tuum istum. Ergo ea omnia, quae traduntur in epistola ad Hebraeos , nemini melius, quam Paulo . convenire possunt. I, inde scriptor huius epistolae voce mediatoris ad Chri ibam designandum saepe utitur sca ad indicandum autem eumdem Christum non solum S. Paulus hane vocem adhibet in suis aliis epistolis LM. sed etiam a nemine Apollolorum aliquando eam adhibitam fuisse legimus. Tandem in hae epitrita cap. Ita

v. nomine vinculorum suam captivitatem ejusdem auctor designat . quam eadem quoque voce S. Paulus exprimit tum in epistola ad Philippenses ca. I. V. T. . II., I , dc I7., tum ad coissenses q. v. I 8., tum Il. ad Timoth. a. v. f., tum in epistola ad Philemonem v. Io. , & I3. At vero alia quoque multa in cap. II. huius epiitolae occurrunt, quibus manifeste confirmatur. quod modo volumus. Nam in huius epistolae 18. cap. duo facit S. Apostolus t rogat primo omnes, ut pro se ad Deum orent; dei de ad suam integritatem bonamque conscientiam appellat . Utrumque autem

saepe secit etiam in aliis epistolis. Nam orationibus aliorum sese commendatvmanorum II. V. 3O., Epissioram ct v. 18., colossentiam φ v. 3. , Π. Thessalo- lnicensium 3. v. I. A siua autem bona conscientia telii monium accipit Actori 23. U. I. Ismanorum s. v. I., II. corinthiorum I. v. II. . II. ad Timotheum r. fv. , atque aliis in locis. Ita in fine II. cap. v. aci. rogat Deum pacis, sicilii etiam facit Amanorum cap. IS. V. 33., cap. 16. v. a . . II. Corinthiorum

I 3. v. II., Pbilippensium φ v. f., I. Tires onicensium S. v. a I., inque aliis multis Larum epiliolarum capitibus. Tandem in fine huius epistolae apponit selitas salutationes , sicuti in aliis epistolis facere consuevit. Characterem ergo, atque formam huius epistolae talem esse conliat, ut ea Apostolo Paulo adiudicari debeat. Quamvis ergo neque Pauli, neque Apostoli nomen in hae epistola inser,ptum sit; tamen esse Apostoli Pauli dubitari non potest. Quid quod ob certam rationem inscriptionem sui nominis, atque muneris S. Paulus in hac epL stola omittere potuit p,, Factum est autem inquit S. Paulus Actorum 2I. U. I is de seq. revertenti mihi in Ierusalem , ct oranti in Templo , fieri me in ilup is re mentis, & videre illum dicentem mihi i fellina. N exi velociter ex Io is rusalem et quoniam non recipient testimonium tuum de me. . . Et dixit ad , , me et quoniam ego in nationes longe mittam te is . Quum ergo S. PauIus ad Apostolatum Gentium a Domino sese designatum esse intellexisset. hine est , lut Gentium Apostolum saepe se vocaverit ic). Verum non ita tamen Apost ius gentium constitutus fuit, ut etiam ad Hebrareri sitas curas extendere non potuerit, S revera non extenderit. Nam, ut constat ex Actis ino lorum FIBntiochiae , Iconii, Thessalonicae , Bemaeae , Corinthi, atque Ephesi disputavit in synagogis . atque suis fratribus Christum an nunciavit. Ex hisce vero apis paret, cur s. Paulus & ad Hebraeos scripserit, & sui nominis, atque muneris inscriptionem non apposuerit. Non contentus enim Sanctus ApolloIus se s lsuis fratribus Divinum verbum voce praedicasse , etiam litteris ad fidem Chri- lsianam eos perducere tentandum ex illimavit. In hisce autem mentionem sui nominis, atque muneris facere omisit, quia non erat praecipue illorum Apo- l

234쪽

stolus. Contra vero nomen suum, atque Apostolatum expressit, quando scriptit ad alias Ecclesias, quas ipse fundaverat, , . Epistolam autem ad Hebraeos,' 1 Clemente Alexandrino refert Euiebius Eccisast. His. lib.6. ea. i ., i' li et se assi at, sed hebraico serinone , utpote ad Fle, os , primum D scriptam furiis r Lucam vero eamdem Graeco sermone studiose interpretatum ,, Graecis hominibus edidisse. Quare in ea epistola, ct in Actibus Apollolinis rum eumdem dictionis colorem reperiri. Hane vero inscriptionem et Paulus,, - Eotu , recte, atque ordine omiisam fuisse observat. Quum enim Hebraeis G icriberet , qui sinistram de ipse opinionem multo ante combiberant, ipsum , , que ius pectum habebant, prudenti eonsilio usu illos statim abIterrere ab , , initio, apposita nominis sui inscaeiptione, noluit. Deinde aliquanto post his,, utitur Verbis et Iam vero sicut beatus dicebat presbyter , quandoquidem Do D minus omnipotentis Dei Apostolus ad Hebraeos missus fuerat, prae modestias , utpote qui ad Gentes erat directus. Hebraeorum Apostolum se mi- , , ni me inscribit tum ob suam erga Dominum reverentiam , tum quod ex M,, pundanti ad Hebraeos ipse gentium praeco, di Apostolus scriberet, , . S. I te ronymias lib. a. Comment. cap. i. episti ad Galatas , , . Et in epidola ad Hebraeos .s, inquit, propterea Paulum sta ita consuetudine nec nomen suum , nec Ap ,, ii ii vocabulum praeposuilla. quia de Christo erat dicturus r Habentes ergo p somm Sacerdotum , Apostolum eonfessionis nostrae Iesum . nec ruisse,, congruum, ut ubi Christus Apostolus dicendus erat, ibi etiam Paulus Ap D iliai is poneretur. ,. Haec alia vero habet in catalogo Ecclesiasticorum Scriptoris tu Paulo i Quia Paulus . inquis , scridebat ad Hebraeos , propter ,, 23 idiam sui apud eos imminis titulum in principio salutationis amputaveratris scripserat ut Hebraeus Hebraeis Hebraice . id est , suo eloquio disertissime ἔπι eloquenter scripta fuerant in Hebraeo, eloquentius verterentura, Vi xcum ς & hanc caullam esse . quod a ceteris Pauli epitiolis discrepa- ,, re videatur a , . Tandem S. Augustinus in Expositione ineboata epist. ad υ-m- nos nu. II. de eadem re ita: ,, Quod autem Apollotus gratiam, di pacem νε λ Deo Patre , de Domino nostro Jesd Christo dicit, non adiungens etiam, piritum Sanctum , non mihi alia ratio videtur, nisi quia ipsum donum Dei, , piritum sanctum intelligamus ; gratia porro. & pax quid aliud est, quam is donum Dei p Unde nullo modo hominibus dari gratia potest, qua liber mur a peccatis, & pax. qua reconciliamur Deo, nisi in Spiritu Sancto . ,, Ex id, g ipsa Trinitas, pariterque incommutabilis Unitas in illa salutatione,, c gnoscitur. Quod propterea maxime credo, quoniam, excepta epitiola , ,, quam ad Hebraeos scripsit , ubi principium salutatorium de industria dicituris ommise , ne Iudaei . qui adversus eum pugnaciter oblatrabant, nomine eius, , offunu vel inimico animo legerent, vel omnino legere non curarent, quod is ad eorum salutem scripserat, . Tantum ergo abest, ut haec epistola Paulo tribui non debeat, quia sui Apostolatus, ac Divinae missionis nullam mentionem in ea fecit, quin potius secundum prudentiae leges ita eum se gerere

debuiue , non dubium est ba .

Mo-0ὶ IIaee autem, etIamsi nobis alla non suppeterent, sussicere pollent, ut nullus dubitandi locus superesset, existimat lini a S. Hiero uio fuisse, hanc epistolam Paulo esset Ghuendam , contra ae nonnulli falso putarunt. iri Hae de re eonsulatur etiam S. Thois mas in Praefati in V. ad Hebraeor.

235쪽

. Modo autem auctoritate Patrum tum Graecorum , tum Latinorum probatur eadem prior pars, atque altera simul. Primo autem quoad Graecos , de

inde vero quoad Latinos Patres id peculiariter prael labimus . quoniam quid isti

potissimum hac de re senserint , a nonnullis dubitatum tuit. S. Irenaeus lib. 2. Contra Haereses cap. 3o. nun . s. uti Divinum laudat tei limonium Hebraeorum I. v. I. . lib. 3. cap. 6. num. q. testimonium Hebraeorum 3. v. , alibi quoque , non lucus ac aliarum Divinae Scripturae partium , plura laudat eiusdem epistolae testimonia . S. c lemens Alexandrinus in cibortatione ad Gentes nu.

s. asseri testimonium Hebraomm 3. U. 18. S I9. , num. II. tellimonium Hebraor m 8. v. io. , Scromatum lib. 2. num. ao. teIlimonium Hebraeorum

II. V. D , lib. q. num. ao. , poliquam sub Apostoli nomine laudavit testimonium ex epit f. ad Titum, laudat tellimonium Hebraeorum I 2. v. 13. & seq. Origenes Homiliam I. in Val. 36. hisce verbis Hebraeorum I. v. I. ita auspicatur : MAltifarie , multisque modis Deus loquutus est Patribus in Prophetis et plura deinde habet in expositione horum verborum . In librum Iesu Nam homil. 8. num. s Vult enim , inquit, nos fugere ab huiuimodi hostibus, is vult nos longe essici ab huiusimodi malis: etsi potuerimus interim evadere,, horum malorum fi g endo contagia I tunc videntes devoti Inem . di propota. tum mentis nolirae sanctae quaeque virtutes , illae fortassie , de quibus dicit,. Apostolus Paulus i sane omnes fini ministeriales spiritus ineo, Et in Val. mum 7. v. 6. inquit: verba haec de Christo dici Paulus in epulola ad H ,, braeos affrmati ait enim : bin Eum autem, qui modico, quam Angeli, in noratin est oeci ,, . Patres Laodiceni Concilii can. 6o. inter alias S. Pauli epistolas Canonicas illam quoque recensent. Eusebius Hist. Eccles lib. I. cap. . 38. is tu qua , inquit. hoc est . in sua epistola ad Corinthios L Clemens Jquum multas inserat sententias desumptas ex epistola ad Hebraeos , iisqem- ,, que interdum verbis utatur , satis indicat opus illud nequaquam recens eG,, se . inamobrem cum reliquis Apostoli scriptis hoc etiam recensitum videi, , tur is . Alexander Episcopus Alexandrinus apud socratem Hist. Ecclesiam lib. I. cap. 6. Apostoli Pauli testimonia laudati,, Eo quod . inquit, quum s

homo factus sit, nequaquam est immutatus. sed ut ait Apollolus: γJ ' se sis Chrsm heri , hodie i ipse O in saecula . Quidnam vero impulit, utri dicerent illum propter nos fictum esse, quum Paulus utique dicat 1 dὶ Pro- pter quem omnia, in per quem omnia is Et ut ex Pauli telli monio cognoscas inquit S. Athanasius De communi Ventia Patris, Filii , O' Spiritus - ,, Sancti num. ψo. qui ibam sit, qui ita loquebatur per prophetas, lege, quae scri-- psit illa in epistola ad Hebraeos e seJ Multifariam mulιisque modis es c.

S. Curillus Ierosolyn,itanus catech Ii II. num. 24. poliquam liab nomine Apostoli lauaavit testimonium Colossensium I. v. 16. laudat tellimonium Hebraeorum

I. V. a. , Catecbes I . num. 29. teli im nium Hebraeorum I. v. 3. , S I a.

v. a. S. Basilius adverμι Eunomium lib. . . num. a. inquit: ,, Et Paulusi quium sit splendor gloria et o Item ιn Commentario in Isaiam prophetam cia 8. num. II 6. Haec autem Verba , inquit , in Chri iti peribita pronuntiari , , nemo negaverit , qui meminerit epillo ad Hebraeos et gJ Decebat enin

eum s

236쪽

, , eum , propter quem omnia e c. is S. Gregorius Na ianzenus oratione i. prope finem I ,. Homo enim , inquit , videt in ficiem, Deus autem intu , , tur eor a ; Audi iii Scripturam naec dicentem ἔ ac fidem adhibe , cuius iu-ia dicium cordatis hominibus pluris faciendum , magisque curandum eit, quam se omnium aliorum in usum coactorum se . Adzersus Iulianum Oratione . Iaudat illud tellimonium Hebraeorum I a. v. 6. Mem Deus amat , castigat , erflagellat. S. Greg irius Nystanus De Vita Molis Propitiatorium autem, mi , ,, quid sit, non opus expositione ulla , ut intelligatur , quum Apostolus id eno- ,, daverit, quum ait; b) mem animarum nostrarum propitiatorium reposvit is S. Epiplianius .Adversus Hareses lib. Haeresi Io. num. q. ,, Quod his ver- , , bis . inquit , Apollotus indicat; fcJ Visus est enim serms Dei s e. se Item lib. a. haeresi s9. num. a. ,, Sed illos Apostoli dictum illud in errorem Im- pellit sdJ Impossibile est eos est e. - S. Joannes Chri ilomus in Genesim serm. 8. num. 2. ,, His verbis utitur , inquit, ad Hebraeos scribens ; se Multifariam multisque modis me. ; antea vero ῆauli mentionem fecerat . Τandenti, S. Cyrillus Alexandrinus contra Phanum lib. q. ait; - Quin & sapientissi- mus Paulus de ipsis; tD Hoηxe omnes sunt administratorii spiritus is p Item lib. s. si igitur sciebat ipsum Dei , dc Patris imaginem else , Se quemad- ,, minium Sanctissimus Paulus ait; g) characterem Iubstantia ejus,, . Alia quoque multa ex Patribus Graecis testimonia depromere pollamus I verum quae uiaque modo protulimus, ad evincendum epiliolam ad Hebraeos S Pauli, & Di. vinae auctoritatis iam inde ab Ecclesiae incunabulis fuisse , satis sussicere putamus . Age vero quid latini Patres senserint quoad utramque rem . modo exispendamus. S. Clemens in sua I. Fpitiola ad Corintbios nu: Ia. Is. 7. 36 S 18. ad plura huius epistolae testimonia , non secus ac aliarum Epillesarum Divi Pauli, quamvis , ut plerumque solet, nulla eiusdem S. Amitoli habitamentione, saepe appellat. Tertullianus Adversus Marcionem lib. 2. cap. 8. S: s. uti Scripturam clivinitus inspiratam laudat testimonium Hebraeorum I. vr I Adversus Iudaos cap. Iq. te ilimonium Hebraeorum I 3. V: Ia , in ia pologetico adversus Gentes cap. 16. testimonium Hursorum s. vr 6. S. Cuprianus e II. appellat ad testimonium Hebraeorum I a. v. 7., Adversus Iudaeos lib. 2. zap. I. nu. I. ad testimonium Hebraeorum I. v. a. S. Hilarius Arelatensis Tracta. tu in psal. Ia . nu. q. laudat testimonium Hebraeorum I a. v. 21. N a 3. Tractata in Psal. I 3 o. nu. 7. tellimonium Hebraorum I. U. I . S. Ambrosius De Fuga saeculi lib. unico cap. 3. nu. ι 6. adducit testimonium Hebraeorum 7. v. 26. Talis enim deiebat dic. Item de Paenitentia lib. 2. cap. a. nu. 6., um igitur, inquit , tam evidenti di ipsius Apostoli, ex Scriptorum eius se exempla redarguantur , tamen adhuc Obniti volunt , dc auctoritatem eius Apo-- stolicae sibi stigragare sententiae allegantes scriptum ad Hebra os s. v. Im- , possibile est enim si . Synodus Romana sub Damasb congregata hanc quo que ad Hebraeos accenset aliis Paulinis epilioli, h . Optatus Mileuitanus lib. I. ex eiusdem epistolae 8. cap. testimonium contra Parmenianum adducit. Philailrius Episcopus Brixiensis lib. De Haroibus Haeresi Sp. eorum peculi

Hebraeorum 4. v. II.

Vide nudi in ta in tesponsionibus ad

moraeorum I. F. I.

quae hac de re Synodus Oniaca constituit,

237쪽

a3o THEOL. REVELATA

rem haeresim esse dicit, qui epistolam ad Hebram; Pauli esse inficiantur . s. Hic tonymus quamvis saepe dicat qua de re uberius infra disseremus hane

epiliolam non rccipi a Latinis inter Canonicas ; ipse tamen non solum in lib. a. comment. cap. l. cpist. ad Galatas, & in catalogo Ecelisiasticoram Seriptorum in Pardo . uti iam vidimus hane epistolam Paulo tribuit, atque uti C no licam laudat , sed etiam in libi a. Adversus Detinianum 1bb nomine Pauli, atque uti Divina, laudat plura teilimonia desumpta ex aliis epi Ilolis eiu idem Apoitoli ; ita etiam multa testimonia profert ex epistola ad Hebraeos. Epistola autem sq. ad Pammachium , alias ep. I 8. iid Paulina tem p is nantius, inquit, quae legens illud , postoli ca) Homrahitis nuptis , em, , bile immaculatum , nec ibroris felicitatem , nec matris continentiam ausa appetere, maluit in humilioribus tuta pergere, quam pendulo gradu in sua se blimioribus fluctuare . . . S. Augustiniis plura testimonia desumpta ex epistola ad Hebraeci in suis operibus . uti Divina , de Apollati Pauli saepe laudat, atque lib. a. De Doctrina taristiana cap. 8. hanc quoque epistolam S. Apollato tribuit. S. Petrus Chrvitagus Sem. 7 a. is Hoc Apostolus commemorat, sua

S. Pro e laudat testimonium Hebraeoram Ia. v. I. S. Gregorius Turonen ss Hist. Francorum lib. 6. num. Ao. , poliquam sub Apostoli Pauli nomine alia testimonia laudavit. illud quoque laudat, quod habetur Hebraeorum v. I a. Item in Vitis Patrum num. q. , , Magna eii , inquit , corporis, S comis in- ,, tegritas, quae in praesenti seculo praeliat gratiam , & in futuro vitam largi. se tur aeternam, de qua Paulus Apostolus ait: d) Pae sequimini σα - S. Gregorius Magnus Regulae Pastoνalis par. a. cap. 6. ,, Quod iuxta Pauli vocem , ,, inquit, bene illa tabernaculi arca significat, in qua cum tabulis virga simul .is & manna est eὶ , , t Item ep. 6ο. , alias 8. is Scimus, ait, nosmetipsos, ., iuvante Domino . a cauisarum litigiis Ecclesiam moderatione compescere, is atque secundum Apollolicum illum lensium Rapinam honorum nuborum ,, cum gaudio sustinere o. Tandem S. Isidorus Hispalensis, ut multos alios L tinos Patres omittam tunc priecedentium , tum sequentium seculorum , in Τυ- fat. lib. Novi Testamenti inter alias S. Pauli Apollati epillatas eam quoque enumerat, quae ad Hebraeos inscribitur . Sequitur ergo, ut contra Deillas concludamus . epistolam ad Hebraeos . de S. Pauli, α Divinam fuisse usque a primis Ecclesiae seculis , tum ex ipsius epistolae, tum ex Scriptorum omnium aetatum tam Graecorum , quam Latino. ram , constare evidentissimis telli montis . Dices i. Non solum dicendi ratio, quae in hac epistola adhibetur , diversa ab ea est, quam s. Paulus adhibet in aliis epistolis , sed etiam auctor hujus epistolae sese annumerat iis . qui Evangelii notitiam a discipulis Christi accep ninte, , Quomodo nos effugiemus, s inquit cap. 2. V. 3. 3 si tantam neglex ri rimus salutem p quae quum initium accepisset enarrari per Dominum, ab eis, ,, qui audierunt , in nos confirmata es , , . Sanctus autem Paulus te quod vangelizabat , accepisse non ab hominibus , sed a Christo , sepe tellatur in suis epistolis. Ex dicendi ergo ratione , exque iis , quae huius epitiolae auctor de

238쪽

se resere ι S. Paulo hane epillo iam tribuendam non esse constat. a. Auctor epi Ilolae ad Hebraeos cap. 6. num. q. & seq. haec habet i ,. Impo iubi te en in esseos, qui semes illuminati sunt .... & prolapsi sint rum, , ius reno vari ad poenitentiam A ; Et cap. Io. v. actis Voluntarie enim peccanti- ,, bus no bis pos acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis h ilia Unde etiam cap. ia. v. I . Et ait poenitentiae locum non inveni affirmat, quamvis eam quaesivisset cum lacrymis. Omnia vero peccata iuxta doctrinam Evangelieam remitti posse tam manifestum est, quam quod maxime . 3. Huius epistolae Auctor ea p. I. v. s. Christum esse Dei filium, vult eviniacere Verbis II. Ggum 7. v. i . Ego ero illi in Patrema quae sane verba secundum litteram ad solum Salomonem referri potiunt. q. Cap. s. v. q. in arca umam fuisse affirmat eum manna , & virga Aaron, quae stonduerat . cumque testimenti tabulis; & tamen ex lib. Ill. c. 8. V. s. nihil aliud, quam lapideas tabulas in arca fuisse constat. Ex hisce vero

omnibus biserri videtur posse hanc epistolam neque Pauli, neque Divina . Ad I. respondeo, quod S. Paulus Scripserat ut Hebraeus Hebraeis Η braice I id est , Ibo eloquio disertisme, ut ait S. Hieronymus in Paulo in C talogo Ecclesiasticorum Scriptorum. Hinc S.Thomas in Praefat. Expositionis σμsola ad Hebraeo H, is Dicendum, inquit, quod ideo est elegantior in il lo, quia D & stiebat omnem linguam: I. Corint. . Ommum vestrum lingua loquor, tam men melius sciebat Hebraicam, tamquam sibi connaturalem, in qua stri M psit epistolam sitam istam . Et ideo magis ornate potuit loqui in idiomate M suo, quam in aliquo alio. Unde dicit: Etsi imperitus fermone , sed non scis

D tia II. Grint. II. Lucas autem , qui nil optimus proloquutyr, istum orna- ,, tum transtulit de Hebraeo in Graecum , .

Illud quoque animadvertatur oportet, S. Apostolum in hac epistola agere de multis, que supra cetera omnia praecellunt i nam de dignitate Christi , quae superior est dignitare Angelorum, de gloria, qua gaudet sedens ad dexteram Patris, de eius intercessione pm nobis ad Deum, de Tabe aculo cc lesii. Sλcerdotio aetemo, aliisque pluribus huius generis sermonem habet. Unde mirandum non est . si, praeterquam eonsuevit, sublimiori dicendi ratione

Me omnia Prosequutus fuerit.

Mea ergo ratio sic habet. Quamvis non negem ob dicendi rationem ab ea diveri m , qua quispiam uti consueverit, probabiliter ci niici pol se, aliqua scripta alicui tribuenda non esse , quando de cur illa usus fuerit, nulla cauda afferri poteti, S multa stadent ejus non esse illud opus, de quo dii putatur rtamen si huiusce diversitatis occurrat ratio idonea, ex aliunde plura habeantur , quae illud opus ei, cui vulgo tribuitur, tribuendum esse dubitare non sinant ἔtunc propter diveriam rationem dicendi de auctore alicuius libri recte dubitari non posse contendo: alioquin nimis multa ei sent, quae a sitis auct ribu, a iudicari deberent. In epistola ergo ad Hebraeos licet alia , ac in ceteris epi ii iis, dicundi ratio adhibeatur. quia tamen & huius diversitatis cauda valde idonca afferri poteti, di multa sunt, ob quae Paulo Apoliolo tribuendam eam esse constat , non est , cur quispiam aequo iure hac de re dubitare possit.

Suam autem praedicationem confirmatam per vos, qui audierant, S. Ainpostolus recte assirmare potuit, quamvis quod evangelizaverat, a Chri ito ac cepidet ,

239쪽

eta a THEOL. REVELATA

cepisset. Nam post tres a sua praedicatione annos deroselyn. li Petrum vidὐrat, tribusque diebus cum eo manserat ca ; post quatuorvecim vero anno, simul eum Bamaba ascendit iterum Jerosislymam , & tunc, ut ipse ait, cricobiu c bas Ioannes, qui videbantur colamnae esse . dextrai dedera 3mbi ,-Barnaba societatis , ut nos in Gentes. Us autem in circumcisionem . Ad a. respondet S. Thomas lect. I. in cap. 6. epitiolae ad Hebraeost Sciem

., dum est, inquit, quod ex hoc loco sumpsit Novatus quidam , qui fidit pro,, sbyter Ecclesiae Romanae, errorem entandit voluit enim, quod nullus post , , baptismum potist ad poenitentiam resurgere. Sed ista positio falsa est, ut ,. dicit Athanasius in epistola ad Serapionem , quia ipse Patilus recepit ince- ,, ituosiim Corinthium , sicut patet Il. Corinthiorum a. , similiter Galat. 3.,, quia diciti FiIιoli mei qnos iterum parturio Est ergo intelligendum , si- ,, cui dicit Augi illinus, quod non dicit, quod impossibile est paenitere , sed , , quod impossibile est rursus renovari ; id eii baptizari Tit. 3. Per lavacrum

is regenerationis renovationis est e. Nunquam enim homo pollet sic paenite-

, , re, quod posset iterum baptigari. Et hoc dicit Apostolus, quia secundum ,, legem Iudaei multoties baptizantur, sicut patet Marci 7. Et ideo ad illumis errorem removendum dicit hoc Apostolus - . Et re quidem vera de renovatione poenitentiae, quae sit per baptismum, S. Apostolum Hiise loquiuum , alia quoque stiadenti ait enim Apollotus V. I. sci a. l.udati capitis: Non ruuus iacentes fundamentum poemtevtia ab operibus mortuis , O fidei ad Deum : baptismat tm doctrinae, impositioni, quoque ma nudim. Hic ergo de poenitentia coniuncta cum baptismo, sive quae ad bapti- sinum dis an it, loquitur Apostolus, adeoque etiam de eadem poenitentia loquutum esse v. 4. eiusdem cap. dici debet. od sane ex eo confirmatur , quia semel illuminatos renovari ad poenitentiam impossibile esse a firmat. Baptismum

autem peculiaritur esse s icramentum Illuminationis, f enavationis, nemo negaverit . Tandem , uti habet idem Ap Italus Romanorum 6. V. 2. & q. pcr ba ptismum repraesentamus Chrilli mortem , atque sepulturam . Hinc Apollotus poliquam dixit, impossibile esse semel illuminatos renovari ad poenitentiam ia ,

superaddidit i Rursus crucifigentes sibimet ipsi, filium Dei ; quia sicut Christus

iterum crucifigi non potest, ita neque baptismus iterum repeti. tum vero Apostolus cap. io. de Christi sacrificio loquatur; hoc eis , de holoealisto Dominieae passionis; ideo mirandum non eli, si nullam amplius huiusniodi hostiam iis dixerit seperella, qui voluntarie peceant . semel enim Christus oblatus fuit, adeoque etiam baptissimus, qui est figura mortis Christi, semel tantum conferri potcst. U ide iis, qui peccaverunt, nulla hujusmodi hostia, quae in baptismo operetur, amplius reliqua est ri . Liberum arbitriam , , t inquit, S. Thomas icct. 3. in cap. Io. huius epistolae habet multiplicem ita-

,, tum , quia in statu extra gratiam , non est in pote Ilate nostra I cccare moriso taliter . vel non peccare, ct hoc propter praeconceptionem finis, di habuis tum inclinantem r quod quidem verum eli secundum magnum tempus, sedis per aliquam moram. si operctur ex pram dilatione, porcli vitare hoc pec is catum , vel illud . Sed postquam per gratiam reparatus eii homo , omninois eli in potestate eius vitare peccatvn mortale. & ctiam veniale in parti- ,, culari, non aut cm Omnino in universalit S hoc es propter at allicra gratia faru

240쪽

4, antis. Et ideo d citi Nobis peccantibus Glantarie post acceptam notitiam me. ει ritatis; id est post acceptam gratiam, per quam liabetur notitia peccati ,

is quia ante notitiam peccati peccatum noltrum a Deo ambis non imputatur i,, unde quasi dicitur ipsinia ignorare, quia non imputat nobis. Sed postr Iam is non est pro peceatis hostia: ante enim reparationem , quae factae it per Chri-- slum , relinquebatur hollia ista, quae expectaturi seu nunc rata non expe- , , ctatur alia mors eius ; ita nec poli baptismum semel acceptum expectaturis alius baptismus is . Antea tamen illud: Voluntarie pecεantibus , ita etiam intelligi pose exposiverat ; id eii in voluntate peccandi permanentibus. Eiau autem paenitentiae locum non invenisse dici potest & quoad patrem sirum . quia recuperare non potuit, quod amiserat, di apud Deum, quia non egit paenitentiam ea ratione . qua debebat. Hoc autem exemplo S. Aeoliolus uius eli , ut omaes magis magulque a peccato deterreret, , . Sequitur: Z inquit.,, S. Τliomas lect. in cap. I a. huius epitiolae ad Hebraeos 'n enim invenitis paenitentia locum . quamquam eum lachrmis inquisisset eam . Sicut enim di- ,, citur Genesis 17. Irrugiit clamore magno Oe. Sed contra. quia dicitur Eze- ebielis I 8. Gacumque bora ingemuerit peceator ere. Respondeo t dicendum, , est . quod quandiu praesens vita agitur , potest agi vera poenitentia . Inter-M dum tamen aliquis poenitet non propter amorem iustitiae , sed propter timo. se rem poenae, vel damni temporalia. Et sic paenituit Esau , non quia vendi- ,, derat primogenita , sed quia perdiderat. Unde non dolebat de peccato. venis ditionis. 1ed de damno perditionis. Et ideo poenitentia eios non fuit acce

is ta , quia non erat vera, , .

Neque est, cur quispiam dicat, laudata verba veta I . cap. 7. lib. II. Resum ad Christum referri non posse, prout Amistolus retulit e nam si ad Sa- monem referantur; eum filium Dei adoptivum fili se sgnificant: si autem ad Chri itum; eius aeternam generationem a Patre indicant, & hac de caussae Apollotus antequam laudata verba ad Christum referret, haec praemisit: Cia enim dixit aliquando Magi larum i filius meus es ta, ego hodie gerat te λ Qsum autem Salomon Chri iti figuram gesserit ρ quod sine ii negare non poterant, ad quos scribebat Apostolus, uti demonstrat S. Augustinus in lib. De Pnitate Ecclesia p. 8. quae de Salomone dicebantur , ad Chri ilum quoque applicare potuit . Tandem quod opponitur de virga , & manna in arca extilentibus , omnino futile eli. Primo enim diei potet . iuxta morem Sacrarum Scripturarum S. Apostolum fuisse loquutum . in quibus aliquid in loco esse sepe dicitur quod est iuxta illum e ita Lucae p. v. so. . S 3 i. legituri Et eeee duo viri l

quebantur cum illo. Erans autem Moses, ear Elias. visi in m estute εἶ est dicebant excelsum dux, quem completurus erat Ierusalem ἔ hoc est prope I ri salem , in monte Calvariae r item Dannis Io. V. II. habetur, quod iam . Iabat Iesus in Templo in porticu Salomonis ἔ Porticus autem non erat pars

Tompli. 1ed aedificium ipti coniunctum . Hoc ergo eodem sensu dici potest, S. Apollolum assi asse , virgam , de mannam in arca fui ila ; hoc eit iuxta , vel circa arcam . in id anne contingere non potuit, ut tempore Salomonis, quemadmodum Ill. Regum cap. 8. v. s. legitur, solae tabulα in arca repositae Wilant, deinde vero Iudaei etiam virgam , & mannam rςPosuerint , atque id S. Paulus pmbe noverit.

SEARCH

MENU NAVIGATION