장음표시 사용
241쪽
.. hoe est epistolae Pauli ad Hebraeos in ab Ecclesia Romana, tanquam quae
se Pauli non sit, contradici ,, ; lib. 6. cap. Iq. is Nam illa ad hanc usque , , diem apud quosdam Romanos non ex illi matur esse Pauli is . S. Hierony- mus ep. 2 . nu. , alias Ias. de auctore huius epistolae habet, quod plerique vel Barnabae, vel Gemeauis arbitrentur' ἶ ep. 77. nu. q. . alias ep. I 16. si Praeterea , inquit, plenius esse tractatum in epistola ad Hebraeos , quam , ,, omnes Graeci iuscipiunt, & nonnulli Latinorum . Item in Comment . in eap.
a. epistola ad 0Msios ait t Nescio quid tale di in alia epistola si quis., tamen eam recipit prudentibus quibusque lectoribus Paulus subindicat, ,; Item in Comment. in cap. 26. Matthai ita habet i ,. Nam O Paulus in s , epistola sua, quae inscribitur ad IIebraeos clicet de ea multi Latinorum du- ,, bitent quum Sanctorum merita, passiones descripsisset, intulit: faJ Lais pidati βnt Oe. o. Conment.in east. 8. Uriae t , , Ceterum Beatus Apollolus, , in epistola , quae ad Hebraeos scribitur, docet s licet eam latina consuet , , do inter Canonicas scripturas non recipiat J hoc testimonium debere intel- , , ligi ex persona Salvatoris ,, Tandem in comment. in eap. 18. Ezechielis in quit: , , Et Paulus Apollo ius loquitur, si quis tamen ad Hebraeos epistolamis suscipit: sbJ Accelsistis ad Sion montem σα . Neque putavit tantum S. Hieronymus a multis, uti Apostoli Pauli, non recipi eam epistolam, quaei scribitur ad Hebraeos, sed i pie quoque in eadem sententia fuit: nam in Comment. in cap. 8. Amosi ita habet: L M, quieumpae est ille, qui ad Hebraeos Irripsit epistolam , disserens ait: alibi quoque dum Pauli epistolas recenset, eam excludit, quae ab Apostolo ad Hebraeos data ei se dicitur . N in Commeat. in Zacharia 8. cap. recenset epistolas , quas Apoliolus scripsit ad septem Ecclesias, nulla habita mentione epistolae ad Hebraeos. S. Augustinus lib. I 6. de civit. Dei cap. 21. nu. I. o De quo, inquit, in ,, epistola, quae inscribitur ad Hebraeos, quam plures Apolloli Pauli esse diri cunt, quidam Vero negant, multa, & magna conscripta sunt ,,. Philastrius
Haeresi Sp. sunt alii quoque, inquit , qui epistolam ad Hebraeos non asserunt esst ipsius. S. Isidorus Hispalensis De Ecclesiasti eis Officiis lib. I. cap. ri. Plerisque Latinis, ait, ejus fuisse incertum est. Rabanus De Institutione Clericali lib. a.
cap. 3 ., Sc alii idem tradunt. Hinc vero existimatum ante aetatem Hieron mi a Latinis eam epistolam nos receptam fuisse inter sacras, uti Erasimus tradit sub finem Annotat. in ep. ad Hebraeos. Et sane vetulliores quoque Patres id eonfirmant. Tertullianus enim in lib. s. contra Marcioruem demonstraturus non alium Deum ab Apostolo praedicari, quam Creatoris , epistolae ad Ha-braeos nullam mentionem ficit; lib. De Pudicitia cap. ao. hanc epistolam Barnabae tribuit. Unde Hieronymus in catalogo Scriptorum Ecclesiasticorum in Pamlo alti Sed creditur vel Barnabae juxta Tertullianum. Caius presbyter Ecclesiae Romanae, qui tertio Ecclesiae seculo floruit, scJ dum adversariorum, ut refert Eusebius Ecclesiast. Hist. lib. 6. c p. a in componendis novis Scripis turis
quo Calus vult , habet Eusebius Mosi R.
Has . lib. a. cap. 23. Carva Mevit temporibue
.phirini Romana urbis Episeopi . Zephirinus autem, tertio ineunte seculo , Potuincatum adeptus filii.
c Seeundo seeuto floruisse nonnulli
ellam putant. Vide quae Manlius adnotavit ad F. . cap. I a. lec. I. His . Mel. Natalis
ab Alexandis. Haec ramea det tempore a
242쪽
,, turis temeritatem, & audaciam suggillat, tredecim solum Divini Aposto.
,, ii commemorat epistolas . eam, quae ad Hebraeos inscripta est , cum reliri quis non adnumerans. Sed haec epistola p ita aliorum quoque hac de re
is opinionem exponendo Eusebius prosequiuir Θ etiamnum a quibusdam Roma.,, nis Apollati esse non creditur ,,. Ηyppolitus Martyr , Clementis Alexandrini, vel, iuxta Photium . Irenaei discipulu , apud Photium cod. Ia I. in libello contra Haereses epistolam ad Hebraeos non recensuit inter alias epiliolas Apostoli Pauli. Sunt quoque, qui putant, In eadem opinione suisse S. Cyprianum , Arnobium, atque Lactantium. R. falsiam esse de auctore, atque auctoritate huius epistolae inter Latinos fuisse disputatum primis duobus Ecclesiae seculis ; vel certe ante inclin tionem secundi seculi . Hoe autem inde primo deducimus, quia apud Ecclesias tum Graecas, tum Orientales de auctore, atque Canonica auctoritate huius epistolae dubitatum non fuit: a. ex suffragio Clementis Romani Pontificis , quem& pluna huius epistolae testimonia laudasse , tradit etiam 'Eusebius lib. 3. Ecclesiam Hist. cap. 8., & eius habitum sui. se interpretem . una cum aliis tradit S. Clemens Alexandrinus apud Eusebium Ecclesiast. Hist. lib. 6. cap. Iq. 3. quia de epiliolae huius auctore, atque etiam auctoritate post adventum Marcionis in Italiam . atque eius disseminata dogmata , dubitatum videtur. Marcion enim in occidente primus pugnavit contra epistolas Apostoli Pauli , licet id ipsum ante eum Ebion in oriente fecisset. Marcionem autem non admisisse epist Iam ad Hebraeos , testis eli S. Epiphanius Haeresi a. nu. f., S S. Hieronymus in Hooemio in epist. ad Titum . Notum est autem eam haeresim Romae, in Italia , & postea in Oriente altas radices egisse i , , i p Marcion . inquit S. Epiphanius Haeresi 42. nu. r. p infinita hominum multitudine variis artibus adis hoc usique tempus illusa. ludum e ris aperuit. Atque haec haeresis hodie ., non modo Romae, & in Italia reperitur, sed & AEgyptum. ac Palaestinam, , nec non Arabiam . ae Syriam . Cyprum. ac Thebaidem , immo etiam Peseis sidem , aliasque regione, longe est lateque pervagata . citibus in locis plu-ri rimum nequissimus daemon calliditate sua , ac fraudolentia profecit ,,. Hinc Vero natam apud quosdam Latinos minus peritos de huius epistolae controve sam putari potest, accedentibus potissimum argumentis ex diversa dicendi ratione , di occultatione nominis, petitis , quibus etiam nonnullae aliae caussae robur adjecerunt, quae, ut videbimus . tertio, & quarto seculo sibinde oriae
Et re quidem vera haee nostra coniectura etiam inde confirmari potest . quia ex Romanis Scriptoribus Ecclesiallicis Caius Ecelesiae Romanae presbyterfuit omnium primus, qui, tertio ineunte seculo, epistolam ad Hebraeos a cete ris Paulinis segregavit, occasione cujusdam disputationis , ut refert Eusebius laudato loco, quam habuit adversus quemdam Proetum propugnatorem haeresis Cataphrygarum . Cataphygae autem . quamvis falso, reponebant fundamentum sui erroris in epistola ad Hebraeos. Hi ne vem factum fuisse dici potest , ut quum Caius dissicultatibus ex eadem epistola petitis satisfacere nequiret, eam Pauli esse negaverit, atque ita contra auctoritatem suorum maiorum insipiem
Haec vero conimversa de epistola ad Hebraeos rursu agitari coepit tempore Novatianorum, tertio inclinante seculo . Novatus enim , ut tradit s. Epis, Gg a pha-
243쪽
phanius Haresi yy. nu. I. , lapsis nullam spem salutis. sed unam dinataxat esse
panitentiam asserebat, inque confirmationem sui erroris , uti assi rarat idem S. Epiphanius num. a. doctrinam Apollolicam epistolae ad Hebraeos Romame Ecclesiae opponebat. Patres autem non ad impossibilitatem renovationis poenitenti e , ted baptismi referenda esse recte reposuerunt , quae ex epit lota aι Hebraeos Novatiani obtendebant . Verum quum nonnulli id imperite non advertit sent, de huius epiliolae auctore , atque auctoritate dubitandum ella dixerunt. Hinc Philailrius 89. Haeresi inter ceteras ratisnes, ob quas a nonnullis exilii matum elis dicit, epistolam ad Hebraeos S. Paulo tribui non debere, hanc asducit , quod faveret Novatianis. Tandem quarto Ecclesiae seculo tempore Arianorum a quibusdam Latinis dubitari potuit de huius epistolae auctore Divinaque auctoritate . Ariani namque contra σο' os ους ιον non ibium multa opponebant desumpta ex Evangelio Ioannis, sed etiam Illa verva Hebraeorum I. v. g. . quum sit splendor gloriae , C M 'ra fabila'itia ejus, sicut etiam ea cap. 3. v. a. 2s fidelis est ei, q ιi fecit ilium; exque iis inferebant Filium ei se quid a Patre participatum , di di itinctum , factum,
S creaturam , ut tradidit S. Epiphanius Haeresi si .nu.I . , 37., inde vero contigit, ut aliqui Latini imperitiores , ut ham sibi oppositam di ilicidiatum deoclinarent, epistolam ad Hebraeos Pauli else inficiarentur. Et re quidem vera Phil init ius praedicta Haeres ob hane quoque rationem a nonnullis epistolam ad Hebraeos a Sancto Paulo abiudicatam affirmat , quia taristum factam in ea dicitur: codipore autem , non Diviuitate factum dici Philastrius recte monet, atque tradit legi in Ecclesia inter ceteras Divinas epitiolas oe ad Iubraeos intersim. At . vero S. Hilarius disertissimus Latinorum lib. . De Trinitate Apstioli dicendi rationem explicandam suscepit, & ab omni suspicione erroris, in quem Ariani impegenant, praeclare vindicavit. Hoc idem etiam Graeci Patres praestitere . uti S. Epi, phanius , de S. Basilius epistata data ad Nyisenum fratrem . Haereticorum ergo vitio factum fuit, non tamen quod ipsi de ea dubitarent, sicuti advertit Faber Stapulensis in cap. a. huius epiliolae, ut aliqui Latini imperitiores incerti fuerint . rum epit la ad Hebraeos Apollolo Paulo tribui deberet. Ut autem singulis eo ordine , quo in Obiectione proposita sunt, modo satis saetamus , Eusebii, se Hieronymi testimonia ita accipienda esse dicimus, ut quae de ancipiti mente Latinorum quoad hanc epiliolam teIlati sunt , ad ea tempora , quibus vixere , vel saltem iisdem proximiora , referri debeant, non vero ad prima Ecclesiae secula. Simili ratione quando assirmant, ab Ecclesia Romana , tamquam qua Pauli non sit, contradici huic epistolae r putasse plerasque eam esse vel Barnabae , vel Clementis r multos Latinos de ea dubitalse a secundis Latinam eonsuetudinem inter Canonicas scripturas non fuisse receptam ἔ ita accipi debent, ut ad paucos quosdam, non vero plerosque Ecclesiae Latinae auctores referri debeant . andoquidem ipst Eusebius , postquam Ecclesias. Hist. lib. 3. cap. 3. affrmaviti God eidem s hoc est epillotae Pauli ad Hebraοι J ab Ecclesia umana , tamquaae qua Pauli non sit , contradici haec quoque se peraddidit i illa ad hane usque diem apud quodam IUmanos non existia
matur esse Pauli. osdam ergo, non plerosque, aut scientia, vel dignitate praestantiores , ita sensisse refert. Verum quidem est, assi a tum ab Eusebio Duse Ecclesias Hist. lib. I. cap. 38. , quemadmodum supra monuimus, dum a ctoritate Graecorum Patrum de hujus epistolae auctore Divitiaque auctoritate ago
244쪽
remus , propter conlamitatem sententiarum , quae est inter epistolam ad Hebraeos , S Clementis, verius videri esse Clementis et verum Eusebium vel non secuniadum propriam opinionem id affrmalis , vel non semper in eadem sententia peris litisse . non selum monemur auctoritate G arii apud Photium Codice a 31. a) sed etiam ipsius Eusebii teilimonio convincimur . Nam Evang. Pra parat. lib. I et . cap. I 3. uti Divinum , Sc sub Apolloli nomine laudat testim nium Hebraeorum 8. v. , lib. I 3. cap. 3. Ceterum, isqvit, qui puniantur, is fructum ex iis capere t quod non tantum a Philosopho , sed etiam a Scriptu. . ra confirmatur, dum ait: tb ciuem enim dili it Doininus eastigat. . Et lib. I a. cap. s. inquit r ., Quae ad Hebraeos, omnia longe ante , quam alii plerique ν,, iusti , tum etiam Prophetae pertulisse memorantur , quippe qui iustissimi quum ei sent, tamquam iniustissimi, cci lapidati sunt, secti sunt, trauati sunt ri .iniam vis autem S. Hieronymus quandoque ea dicendi ratione usus fuisse videatur , ob quam significaverit, multos Latinorum putasse epistolam ad Hebraeos non esse Pauli, . atquc Canonicam ; tamen quum ipse quoque uti Divina, & sub nomine Pauli plura ex hac epistola testimonia deprompserit, uti observavimus, quum hac de re Patrum Latinorum auctoritate pugnaremus ; ideo S de ipso quoque sentire possumus, vel non secundum propriam sententiam fuisse loquutum , vel non semper in eadem opinione perstitiise , vel demum quadam amplificatione ultim retuli se ad multos. quae nonnisi ad paucos referri poterant i nisi tamen cum Barcinio ad annum ChriIli 6o. nu. a. dicere velimus, S. Hieronymum Eusebii auctoritate fit se deceptum, di maiorem , quam par erat, fidem ei tribu ille , dum ob tellimonium illius laudatam epiliolam apud Latinos non fui nse receptam assirmavit . Verum quacumque tandem ratione res illa contigerit. illud apud unumquemque certum esse debet, nullum omnino dubium , Hieronymi praesertim aetate , iube ise potitiise , num Ecclesia Romana epiliolam ad Ilebraeos, uti Canonicam, Sanctoque Paulo tribuendam receperit. is De ni, , vissimis vero temporibus f ita recte Baronius ad laudatum Chri Ili annum ., nu. 33. J quibus Hieronymus vixit. quid de his sentiret Romana Ecclesia. ,, epiliola Innocenti Papae d ad Exuperiuin ambo hi vivebant Hierony- mi tempore: nam utriuique meminit ) 1atis superque declarat , dum te, ,, xens in ea Romanus Pontifex catalogum librorum Divinorum , inter eosis enumerat quatuordecim epistolas Pauli Apostoli . Sed ante Innocςntium , , , Papam extat decretum Romani Concilii, quod ad damnandam haeresim Apol- , , linaris eli celebratum sub Damasis Romano Pontifice , ubi novissimo loco se actum eis de libris Canonicis in haec verba i Item di tiιm ess : nuo vero ,, de Scripturis Divinis agendum est i quid i niversalis Catbolica recipiat Ec- , , elesia , c quid vitare debeat. Incipit ordo Veteris Testamenti: Liber Gene. is sis. Sec. Inferius vero in ordine Novi Testamenti inter epit lotas Pauli recemis sita habetur epistola ad Hebraeos his verbis: ad Hebraeos uua . Habentur haec., , in.collectione Cresconiana omnium antiqui isma , atque vetustissima : S in ,, nostro codice , qui antiquitate nemini cedit, ponitur pag. 23s. Porro dictum ., Concilium sub Damase Rottiae eit celebratum , antequam Hieronymus striis pserit librum de Scriptoribus Ecclesiallicisi nam quum se illum scripsi se di- ,, cat
at Laudato Codim apud Photium Go. barius ita habet . Euserius, se mum Hierum Patrum raria Mae in iam Pavitati astis
245쪽
, , cat anno Iss. Theodosii imperatoris; Danusiis, qui tame deereti illius fit
, , rat, iam anno eiusdem Imperatoris ex hac vita decessierat. Sicque in re , , tam patenti de Romana Ecclesia nulla reta an et amplius dubitatio . in id se vero pilo hac ita nu. prosequitur doctissimus Annorum Ecclesiasti eorum Parens p senierit eadem Romana Ecclesia, Gelasius fidem facit . fassis & alii Romani Pontifices ... id etiam Galliae. Alcimus Episcopus Uien.
is neniis , qui heroico carmine texens omnia scripta Canonica hoc verse reis
is colit i .epistolam Pauli. Bis septeηa pii quod spargit epistola Pauli. Quidis praeterea Hispaniae, demonstrant Isidorus Episcopus Hispalensis Γbu quid Eo,, clesia Affricana Concilium Carthaginense III. cc atque etiam Augultinuari declarat sdJis.
um vero S. Hieronymus ex epistola ad Hebraeos plura . uti Canonica , non secus ae ex aliis Sacrae Scripturae libris , testimonia saepe deproni erit, e que sub nomine Pauli laudaverit , uti iam de monilnavimus; hinc est, ut eum sensisse hanc epistolam vel Canonicam, vel Divi Pauli nouella, existimari non debeat, quamvis aliquando eiusdem mentionem non fecerit, vel loquens aurata sententiam aliorum de ea dubitasse aliquo modo ac prima specie visus sit. Ex iis vero constat, quae a S. Augustino . S. Isidoro Hispalensi , Rabano, nonnullisique aliis de inceriitudine huius epistolae apud nonnullos Latinos πω dita silere memoriae posterorum, ad quosdam tantum eorumdem Latinorum imperitiores referri debere , qui haeresi Marcionitarum . & subinde Arianorum 'Inaniter commoti, quod illi in epistola S. Pauli praesidium reponebant. inscite metuentes, ut se ab omni dissicultate expedirent, epiitolam ad Hebraeos diei Pauli, & Canonicam esse negarunt. Quia vero semper Ecclesia contra sensit. neque alicuius momenti fuit auctoritas eorum ἔ ideo tum S. Auguilinus . tum alii sine confutatione eam neglexerunt, δtque quod erat in Ecclesia receptum, sequuti fuere Ex eo autem quod Tertullianus in lib. y. contra Marcionem non Iauda- Verit tellimonia ex epistola ad Hebraeos, inferri a nemine debet, hane epiti iam admissam ab illo non fuisse. Uti enim hoc loci debebat iis teilimoniis , quae a Marcione probarentur. Marcion autem non admittetat epiliolam ad IIDίraeos, uti testis est s. Epiphanius H. erest 62 .nu. f., α S. Hieronymus in Proemio in ep. ad Titum. Verum quidem est in libro De Pudicitιa hanc epistolam Barnabae a Tertulliano fuisse tributam ἔ at sicut quoad alia multa , etiam quoad rem illam in hoe libro peccavit. Licet autem Bamabam huius epiliolae a ctorem esse falso putaverit . eam tamen ut Canonicam habuit , atque inde est, ut etiam ex hae epistola non secus ac ex aliis Sacrae Scripturae libris . testimonia deprompserit, quemadmodum iam obsero vimus. Adversus Proclum Montani sectatorem dum Caius disputaret, uti laudato loco Eusebius refert, tredecim tantum Pauli epitholas recensuit. Id autem fecisse eodem errore ductum, quo, ut Vidimus, quidem Latini fuerunt, dici debet; hoc est, ut ab iis dissicultatibus sese expediret, quas Proclus una cum si is ex epistola ad Hebraeos, licet prxter Omnem rationem . reponebat. De Hyppolito autem praeter haec, quae in laudato Codice Photius h bet , necesse non est, ut alia superaddamus: Refert cum alia non omnino prο-
246쪽
M , tam epist.am ad Hebraeos non esse Pauli in Goli. S. vero Cyprianus ad nonnulla testimonia epistola: IIeb-νι- aliquando appellavit, uti alibi observavimus ; nulli bi autem tradidit hanc epistolam none de Canonieam, vel Apostoli Pauli. Mirandum vero non e it, si Arnobius , Lactantius, nonnullique alii Apologis lae Chri ilianae Religionis de hae epistola
nullam mentionem Deerint: id enim sibi proposuerunt, ut contra Ethnicos ipsa ratione pugnarent. Si quando ergo ex sacris litteris nonnulla depromunt. vel id faciunt, ut etiam divinitus traditum esse demonstrent. quod per rationem compertum habemus, vel ut ipso quoque splendore Divinarum Scripturaminaciem sirorum adversariorum percellere possint. Ceterum ut eos Rationum firmitate confutent, hoc vero est, quod potissi inum sibi proponunt . inum ergo in epiliola ad Hebraeos peculiari modo de iis agatur, quae sunt peculiariter ele. vata supra rationem, ideo etiam ex hoc capite non erat, cur de ea menti
Tandem quod nonnulli opponunt. ab aliquibus Commentaria edita esse in tredecim epistolas Apostoli Pauli, ea omissa , quae inscribitur ad Hebraeos , nullius momenti est. Plures enim huius rei causi e subesse potuerunt, quas ne divinando quidem consequi possumus. Anne ab expositione huius epistolae ob
ea dubia retrahi non potuerunt, quae de ea apud nonnullos imperitos circuminferebantur λ anne ipsa rei difficultate deterreri non potuere λ anne demum tiam contingere non potuit . ut huius epistolae commentaria ab aliquibus omissa lucrint, quia, quum sit ultima omnium, viribus defecerint . vel aliter impediti fuerint, quando ei manus imponere constituerant λ quam multa enim ope ra ob varias multiplicesque cauisas imperfecta relinquuntur p Uerum haec .de epiliola ad Hebraeos diiseruiue sufficiat, atque illud concludamus adeo eviden. ter conitare, eam S. Pauli. atque Canonicam clis, ut neque etiam ii , qui
ex sui instituti ratione de bant, in dubium id revocare praesumpserint saJ .
DE EPISTOLA s. IACOEI . SECUNDA s. PETRI , SICUNDA , ET TERTIAM IOANNIS . ET DE EPISTOLA S. IUDAE . Q
DE Auctoribus, Divinaque auctoritate harum epistolarum distinctis propo
sitionibus peculiariter agemus, ut certius de utroque capite constare possit. PRopost Tio l. Epistola illa Novi Teilamenti, quae sib nomine Jacobi Apo. soli circumfertur, est revera illius, atque Divina. Prob. prop. Huius ergo epistolae non Iacobum fratrem Ioannis auctorem esse dicimus, sed Jacobum fratrem Domini minorem appellatum . qui fuit Ierosolymorum Episcopus ΓbJ & a S. Paulo in epiIt. ad Galatas cap. a. v. s.
postolo Paulo. b S. Iambum MInorem ab Apost
IIa Petro , Iacobo Maiori, di Ioanne Ieroissolymorum Episeopum fuisse constitutiam ex Antiquorum fide tradit S. Clemens Alexania Minus apud Eusebium Hist. Meles lib. .c. i. Quod vero, di qua ratione in synias Ita rosolymitana judicium ipse tulit post Petti aliorumque sentetulam, eum Apostolica au.
Et oritate praeditum fuisse demonstrat.
247쪽
inter Eeclesiae columnas recensetur. Hic enim revera filii Aλγstolus , quum S. Paulus ad Galatas I. v. I9. dicat . istum a uem Apostolorum vidi neminem, nisi Iacobum fratrem Domini a ita etiam Actorum i , in quo Apostolos statuit se legitur , ne Gentes legalia oblemarent, S. Jacobus Apotiolis adnumeratur . Qxiae in hac epitiola leguntur, cuncta fiunt omnino digna vim divinitus inspiriato; id tamen Sacer Auctor sibi peculiariter in ea proposuit . ut Simo nis Magi haeresim refelleret, quae Samariae . atque non longe a te miselymis grallabatur. Solam autem fidem praer iliri ad salutem, non vero necessaria eis: bona opera Simoniani ex illis falso praetendebant, quae hanet Apo. tolus Paulus η'mam 3. v. 28. Arbitramur enim iustificari hominem per Mem kne operibus t gis . Hinc S. Aigustinus lib. De Fide operibus nu. al. Oniam ergo sis inquit, haec opinio tunc fuerat exorta, aliae Apostolicae epit lotae Petri, soam ,, nis , Jacobi, dc Iudae . contra eam maxime dirigunt intentionem , ut ve , , hementer adl ruant ndem sine operibus non prodesse i sicut etiam ipte Pa
, , sus non quamlibet fidem, qua in Deum creditur , sed eam salubrem , pla-ι, neque Evangelicam definivit. cuius opera ex dilectione procedunt a sed Gis des, inquit, ca) qua pre dilectionem operatur, , . Apostoli vero nomen S. Iacobus si ae epistolae non praepositit . vel quia Rliunde . quum esset Antistes Jeroselyniorum , & solus ex Christi discipulis cobi nomine sit perstes. notus erat Iudaeis ad Clirilli fidem conversis , vel ne nimis sibi tribuere videretur, quum scriberet ad eos , erga quos alii Ap d. tolliam defuncti erant munere Apollolatus, eosque ad fidem Chri illanam conve terant. Hac etiam fori asse de caussa , neque Ioannes , neque Iudas in tuis epi. stolis se inscripserunt Apostolos, quia eis, ad quos scribebant . vel seli, vel
omnium primi non fuerant auctores , ut fidem Christianam amplecterentur . S. autem Petrus se Amitalum vocavit, quia erat caput omnium Ecclesiarum , idemque fecit etiam , una excepta epiliola. ad Hebraeos S. Paulus , tum ut sibi maiorem auctoritatem vindicaret, tum ut se non ese amplius persequutorem omnibus palam faceret, tum demum quia Gentium Apollotus erat PLculiariter conlii tui .
Nunc autem videamus, quodnam de huius epistolae Auctore Divinaque auctoritate antiquissimorum tum Graecae , tum Latinae Ecclesiae Patrum iudicium fuerit. S. Clemens in sua I. epist. ad Corinthios num. 3 r. appellat ad testimo
nium desumptum ex v. ar. cap. a. huius epistolae , S. autem Ignatius in epistola ad Ephdios nu. s. ad tellimonium v.6. cap. . eiusdem epistolae S. Irenaeu, li. contra Hareses cap. I 6. nu. a. ad telii monium yacobi a. v. 23. S. Clemens Alex.
Stromatum lib. s. num. I . , , Iam vero . inquit, cum hoc Domini dicto: sM. Sit sermo vester, est, em non , non, alterum illud conferri possit se. Lib. 3. Stromatum num. 6. ,, Eis autem , inquit, dicit Scriptura i scJ Deus super- ,, bis remis , humilibus autem dat gratiam .. .adversus Iudeos cap. 2. laudat Tertullianus tellimonium Vacobi a. v. 23. Origenes lib. I. De Princviis nu. α& alibi saepe ex hac epistola testimonia depromit. S. Dionysius Alex. in Dialogor quod diu. G est Chrisus in t A Et Jacobus eius discipi illis r Fratres, inquit,
, , nolite in personarum acceptione habere fidem Domini nostri Iisu Christi glo
248쪽
,, nos, inpιit, etiam Apostolus Iacobus his verbis docet i saJ Volens g. it., nos verbo veritatis is . Homilia in Parabiicima ad Piscinam nu. I . laudat S. Cyrillus Ieroselum itanus testimonium Vacoli I. v. I , di catechesi 7. nu. F. testimonium Iacobi I. v. i7. S. Basilius Tract. De Consolatione in Adversis nu. 2. , relato tellimonio Iacobi r. v. a. & 3. , ait i se Inquit Jacobus in Canoni- ,. ea. Item in sequentibus ponit, & dicit δε ΓbJ Beatus vir o e. ,, Orat. 23. laudat testimonium Iacobi a. v. 26. Fides sine operibus mortua est . s. Epiphanius
Hars 3I. nu. 3 . o Cui, inquit, de Jacobus adstipulatur, de huiusmodi dogdi,, m itibus ita loquens r c) 2 on est enim issa sapientia desursum descendens is .
Domitia. nu. s. in l. caput Genesis laudat S. Joan. Chrysostomus testimonitim Iacobi a. v. 26. S. Hieronymus lib. i. Adversus Luciferianos nu. ., Transea-
, , mus, tuquit, ad Iacobum, qui frater Domini dicebatur . . . Hic primus Epiri scopiis ex Iudaeis demsblymae credentis Ecclesiae , ad quem Paulus cum Ti- ,, to Barnabaque pergebat, loquitur in epistola sua: d 'lite' errare, fratres,, mei dilectissimi Oe. Ego eniyi sinquit S. Augustinus ep. etiam alias I93. nu. ,, ι 3. quod confitendum est cli aritati et i plus amo discere, quam docere. Nam dc hoc admonemus, etiam dicente Apostolo Iacobo i se Sit autem omo nis homo velox ad audiendum, tardus ad loquendum se . Tandem S. Grego rius lib. II. in cap. ly. Tob. . 38. ,, De quo, inquit. per Iacobum dicitur: O,. Apud quem non est transmisatio , nee vieistudinis obumbratio ., . lib. I 7. in cap. a . nu. 7. Hinc Iacobus dicit : fgJ Fides sine operibus mortua est o . De
Auctare ergo Divinaque auctoritate huius epistolae etiam testimonio Scriptorum Ecclesia ilicorum diversarum aetatum , atque seculorum abunde constat. iam vis ergo universa si denique Ecclesiae consensione post Concilium , Laodicenum epiitola Jacobi uti Canonica habita fuerit ; tamen etiam antea, atque omni tempore apud quasdam Ecclesias in numeriim aliarum Sacrarum Scripturarum fuit se receptam etiam ex Eusebio constat Ecclesiast. Hist. lib. a.
cap. 23. in quo de hac epit lota ita habet: is Quam quidem nonnulli spuriam , is & suppositiam existimant. Sane pauci admodum ex vetustioribus hin tumis huius epistolae , tum illius Iudae , quae & ipsa in septem Catholicarum n
,, mero recensetur, mentionem fecere. Vertim tamen has quoque cum ceterisse in plurimis Ecclesiis publice lectitari cognovimus - . Unde etiam ipse uti Canonicam, & S. Jacobi Apostoli laudat apud S. Joannem Damascenum Parallelo I. tit. 9. Hinc etiam Christinus quidam apud Leonem Allatium Tractatu De Libris Ecclesiasticis Graecorum Dissere. I. lib. 7. Topographiae Christiana licet Catholicarum cpillatarum auctoruatem multis oppugnet ; tamen epistolam Iacobi una cum prima Petri , dc Joannis apud Syros receptam esse testatur . Dices. Huius epistolia Auctor cap. I. U. Io. ita habeti micu'que autem totam letem Iersaverit, osseudo autem in uno , factus est omnium reus . m. IV. H h Haee
ih Ex vetiistioribus suisse sane patiens, qui epistola Jacobi mentionem seceri ut, sim sieῖter alat non potest. Eam enim a ut m do vidimus, laudarunt s. Clemens Romanus, s. Ignatius, S. Irenaeus, S. Clemens Alexandrinus, Tertullianus, Origenes , &S. Dionysius Alexandrinus , qui omnes aeta tem Eusebii praecesserunt . Ex horum vero testimoniis illud quoque conficitur, epistolam Di.i Iaeobi apud plures Ecclesias semper habitam suilla Canotricam.
249쪽
Haec autem ab Evangelica aequitate omnino abhorrent r ergo. R. S. Jacobum ais mare eo sensi, factum elis transgreisorem omnium , qui in uno offenderit, ut quispiam sit trangreisor legis , 1emel ac unum tantum mandatum non servaverit . Unde v. II. superaddit a iadi Gun rnon moechaseris, dixit: σ von occides. mod si non moech.iferis, occides autem ; factus es transgressor legis . In hoc autem nihil contrarium Evangelicae aequitati continetur .
PRO si Tio. II. Epistola secunda, quae S. Petro tribuitur, revera est iI-bus , atque Divina. Prob. prop. In hac epistola non selum nomen Apostoli, sed etiam Sim nis Petri inscriptum ellt hoc autem nomine S. Petrum Apostolum in Evangelio saepe designari certum est . Deinde Auctor huius epiliolae cap. I. v. 16. Ita habet. Non enim doctas fabulas sequati , notam fecimas vobis Domini na-stri Iesu Christi virtutem, praesentiam , Ied speculatores facti illius magni tudinis . Sanctus autem Petrus Lit unus eo , qui Iesu Chri ili transfigurati ni interfuerant. Tandem ad altera a epistolam, quam ad eosdem dederat, hisce verbis appellat S. Apostolus cap. 3. v. i. hane ecce vobis , ebarissimi, fecundum scribo epistolam . in quibus vestram excito in eommonitione sinceram fidem. Dubitari ergo non potest utramque talptam a S. Petro fuisse , adeo isque esse utramque Divinae auctoritatis. Et re quidem vera talis habita filii etiam ab antiquioribus Ecclesiae Patribus. Sanctus enim Clemens in sua l. epistola ad Corinthios nu. I . eamdem laudat. S. Irenaeus contra Haereses lib. cap. 23. num. a. laudat testimonium II. Petri 3. v. 8. S. Clemens Alexand. in cibortatione ad Gentes nu. Io. t stimonium II. Petri a. v. a. , Padagogi lib. 3. cap. I a. teistimonium II. Petri
. v. 8. Origenes in Leviticum homil. 1. nu. q. Et iterum , inquit, Petrus si dieiti s ab confortes, inquit, facti estis Divina Naturae , quod est socii , , . S. Athanauus Orat. I. contra Ocrianos m. I 6. ., Nos enim quum ipsius Filii ,, participes essicimur, Dei participes esse dicimur , idque ipsum et t. quod se aiebat Petrusa ibin ut esciamini Divina eo ortes naturae is . S. Cyrillus Je. rosoly. Catech. M ago τ az.nu. Sic , ιnquit. iuxta Beatum Petrum, Di- ,, vina simus consortes naturae o. s. Basilius Adversus Eunomiam lib. s. God non sit Creatura laudat testimonium II. Petri a. v. q. S. Epiphanius Haeresi 66. nu. 6 . o Riod in epistola sua, inquit, Petrus indicat his verbis, e M te . . dentes 'ophetico sermoni Oe. . S. Hieronymus lib. a. Adversus Tovinianumnu. 3. A Petrus quoque d novit, inquit, Dominus pios de tentatione eripere ;- & de falsis doctoribus i eb Hi sunt fontes sine aqua O e. De talibus dicitis Apollo lus Petrus, i inquit S. Augullinus in Psal. 3O. Enarrat. r. num. 6. A Facta 'sunt illis postiriora deteriora prioribus: melius enim erat illis non e se gnoscere viam justitia est e. A. Tandem S. Gregorius Magnus in Ezechielam lib. a. homil. 6. nu. II., , Et ruerunt quidam , inquit, qui secundam Petri epi-- stolam , in qua epistolae Pauli laudatae sunt, eius dicerent non fui iis . Sed , si eiusdem epistolae verba pensare voluissent, longe aliter sentire potuerant. In ea quippe scriptum est: Voce delapsa ad eum lavuscemodi a magni H ca
1l. Puri I. v. 17. II. Puri a. v. s.
250쪽
., ea gloria r bis est filius meus dilectus . in quo mihi complacui . Atque se
is iungitur et ca hane vocem nos audivimus, quum essemus eum ipso in monis te. Legant itaque Evangestum , protinus agnoscent, quia quum vox ista se de caelo venit, Petrus Apostolus cum Domino in monte stetit. Ipse ergo si hane epiliolam scripsit, qui hanc vocem in monte de Domino audivit, , . Dices. Diversa ratio dicendi in hae epistola adhibetur, ac in altera, quae s. Petro vulgo tribuitur r utraque ergo S. Petro adiudicari non potest . R. solam diversam rationem dicendi per se non sufficere , ut aliquis liber. seu epistola, ab aliquo auctore abiudicetur. sane tunc potistarum eontingit, quando tum intrinsecis , tum extrinsecis argumentis evinci potest aliquod opus ei revera tribuendum esse , cui vulgo tribuitur . Quum ergo &ex his . quae in hac epistola continentur. N ex Veterum testimoniis iam demonstraverimus hanc quoque epistolam S. Petro tribui debere : non est, cur quis piam hac de re aequo iure dubitare amplius possit . Hi ne recte M illius it Prole gomenis ad 2 vum Testamentum par. I. nu. I 29. Verum frustra , in- ,, quit, ex dissimilitudine styli diversorum eas esse colligitur, quas unius eiussi demque auctoris esse aliis luculentis indiciis constat. Neque vero valet aris gumentum a sermonis diversitate ductum, quum multis modis fieri possit, se ut idem Scriptor alio, atque alio dicendi charactere utatur se . Propter di versam dicendi rationem S. Petrum diverse interprete usum fuisse putat S. Hieronymus in epith. ad Hebidiam qu. a. , , Duae epistolae , ait, quae seruntur P se tri, stylo inter se, & charactere discrepant, structuraque vectorum. Ex quo ,, intellisimus pro diversitate rerum diversis eum usum Interpretibus M . Falso autem Grotius initio . Gnotat. in hanc alteram epili. S. Petri non solum ex diversa ratione dicendi se colligere posse putat hanc epiliolam S. Petro tribui non debere, sed etiam quia multae Ecclesiae eam non receperint, &haee epistola scripta fuerit post excidium serosolymitanum , quemadmodum , uti ipse inquit ,, Ex capite 3. colligitur. Nemo enim Christianus ultimum mundiri diem venturum credidit, nisi postquam eventilat eversio Iudaici status. Post
,, eam vero brevi admodum futuram mundi ruinam multorum animo obver
,, sabatur. Hic vero Scriptor Chri ilianos vult patientes adhuc esse in illius diei
, , expectatione, si forte sperato tardius adveniati esse hoc signum magnae Dei, , patientiae , qui adhuc multos ex Gentibus, de Iudaeis ad te velit converti. Eilo itaque ante Concilium Laodicenum . in quo primum catalogus civi. narum Scripturarum auctoritate publica canititutus fuit, quod non omnes omnino Ecclesiae hanc epit lotam S. Petri receperint, quia apud ea, , num revera Petri esset, certo non constiterat; tamen etiam ante Laodicenum Concilium a mulistis Ecclesiis tum in Oriente. tum in Occidente , uti Canonicam fuisse receptam , constat ex antiquiorum Patrum telii moniis, quae supra retulimus . Horum vero auctoritatem per se quidem gravissimam, atque magni momenti ,
quum deinde omnes Ecclesiae sequutae Lerint, non video sine', cur Grotius eum paucis quibusdam aliis sequi non debeat. Hanc vero epiliolam scriptam eiis post excidium Ierosolymitanum inde Grotius inepte inseri , quia S. Petrus cap. s. significat omnibus, ut cum patienistia , atque longanimitate diem iudicii expisent. Sanctus ergo Apostolus fui rum praedicit, ,, λω venient in novissimis diebus in deceptione illusio - Η h a xi