장음표시 사용
81쪽
ctum Dominum nostrum Jesum nedum susceperint . eum tamquam senis . contra ius Christum praedicaret , cruci affxerunt, . quoque m errasse postea tradit, quia nonnulla Scripturae testimonia sentibiliter accc peruntiat ue ultimo concludit concludit autem maiori confidentia. qi iam par eit
fallas de Deo opiniones inde profluxisse, quia Scriptura mn 1 . um spira- tua lam sensum intellecta, sed secundum'lituralem accepta stit . Hisce D. M s., illud primo e stituit , in Sacris litteris multa obscura obntineri, quae facile intellisti possitnt: a. in nonnullis Scripturis nihil inella corporei , sed ipis ritum esse quaerendum i 3. autem nu. I . ita habet i verum Isomam si legumilitas oeci QSapri prerogendi uia. O impo ilia quaedam adinveniri in Sacris litteris eo s su dixit, si quae non possunt, aut debent,
sensibiliter accipiantur. Huiusmodi autem offendicula , cundum hane acceptionem plura in Sacris litteris tradita esse astara, , . qui acutiores, di in rerum inquisitione acriores sunt, sese rerum se considerationi, atque investigationi dantes sibi maxime perstadert, dignum Deo in illis rebus sensium quaeri oportere,, . Verum anne quamvis O. igenes pro mustico, & spirituali sensu Scripturarum pugnet, & alibi saepe etiam uera quam ar est . anne festasse , quamvis in hoc quoque libro n mis lura fi rare ace ii velit, quae de Christo Evangeli ita retulerunt, litteraliter accinien2 ese negavit Ne quis autem suspicetur cita suam mentem nu. Im. nutanter exponit, postquam pm figurato sensu Scripturarum pugnavit mis hoc dicere , quia nullam historiam Scripturae factam esse sentiamus , qu niam aliqua ex his non facta esse suspicamur ... vel ea, ouae de Salvatore scri' pia suntl non putare etiam sensibiliter impleta ... Respondendum et O est,
, quoniam a nobis evidenter decernitur, in quamplurimis servari S posse , re odortere historiae veritatem, , . Nu. autem I p. rius in se explicat ris No
' quis ero nox suspieetur in omnibus id dicere, nullam historiam contigisse, ' duoniam aliqua non contistit; & nullam legem ad litteram ese servandam, ' duoniam aliqua secundum litteram aut 3bsurda. aut impossibil la praecipit , vel T de Sit .atore seripta sunt, secundum litteralem sensum non esu vera,
nullam ipsius legem . aut praeceptum servari opori , m&sse in quibusdam hiltariae veritatem nobis apparere,, . Pm suo ergo m. re livus auctoritate Origenis fraudolenter utitur; duoliciter tum quod Origenis auctoritatem in eo argumenti genere, lisque ex
ta IV hi ζ in gesse, quibusque in libris constat Origenem graviter re
ravisse ca) , tum quod locum eius diminute recitat, ct in alienum sensurita, S. Hilarius commenti in Mati. cap. s. nu. 6. de D. haec habet i, , Opus illud. admiratio potius consequi, non metus debuit ; sed manet etiamnum orditaeni, ut veritati restatium latumrum species adtexta sit α'' factorum se . Hoc autem loco agit S. Doctor de curatione Paralyt ci, qu 2 contigisse per haec verba antea latetur i, , homine manem lationem homini praestabat i & nulla ei agendi, aut loquendi erat dissicultas, cui subest totum posse , quod loquitur. Rarro autem ut ipse in co*ore p '' si iis intelligi pollet e se, qui ct animis peccata dimitteret, ci' nem corporibu praeliaret, ait i iit maris , q: omam sitias hominis
82쪽
se testatem dimittere peccara , ait Paralyico: surge, tine lectin tuum ... a se Primum remissionem tribuit peccatorum, dehinc virtutem resurrectionis ostenis dit, tum siublatione lecti infirmitatem, ac dolorem corporibus docuit absinis turum ; postremo reditum in domum propriam, iter in paradisum credent,ri bus cise redhibendum, ex quo Adam parens universorum peccati labe disso
Dum vero explicat s. Augustinus Christi colloquutionem eum muliere Samaritana, eiusque defatigationem, atque sitim haec habet lib. de Diversu quaestione 6 nu. r. is Evangelica sacramenta in Domini nostri Iesu Chrisse iii dictis factisque signata non omnibus patent , ct ea n nulli minus dilbis genter , minusque s rie interpretando, asserunt plerumque pro salute perinis niciem, S pro cognitione veritatis errorem: inter quae illud eli sacrame , , tum, quod scriptum est, Dominum hora diei sexta venisse ad puteum Ja- cob , fessumque ab itinere sedisse, & a muliere Samaritana potum petit se. & cetera, quae in eodem Scripturarum loco discutienda, & pertractanda is dicuntur is . Deinde vero demons inat, errori locum facile dari possie , si qua
debent cautione, prout ab imperitis fieri solet. talia non accipiantur . am impie ergo. α inepte Nolitonus auctoritate Patrum abusus fuerit, nemo non
Conti Si quod Christus gessit, quando e templo mercatores eiecit, liti rati sensu accipiatur, quid inordinatum, nimis audax praeseserre videtur , inquit oliton b , idque, ait , tradit etiam Origenes , de consentiunt Hilarius , qui hoc facto praefigurationem futurorum contineri dicit , Ambrosius , qui lentum litteralem reiicit, Hieronymus, qui cum absurdum vocat,' Augustinus, qui a sensit litterati ideo recedit, quia non magnum peccatum putat , si mercatores ea in templo vendant, quae in eodem templo offerebantur. Theo. phylactus , qui per allegoriam rem totam exponit . Allegoriae autem sensus, pergit Noli lonus , ex mente Patrum talis usi, ut in Ecclesia Dei ii conse tium habere non possint, qui Spiritus Sancti gnatiam nundinentur, di quaerunt, quae sua sunt . Hunc autem lenium perlbaa: Christi convenientem esse dicit. Alterum quoque miraculum . quod Chri ilus fecit, quando daemonibus ab homine obsessio eiectis permisit, ut sies invaderent, eo ue deinde secum in mare praecipitarunt, si sensu litterati accipiatur , multa , est Wolitanus, absit da consequuntur. id enim , inquit, faciendnm Exorcillae effet, si in expulsione daemonum ab osessis corporibus eadem te ratione gereret λ Hinc est , ut Origenes sensui litterati huius his liniae nullam fidem habeat , Hilarius sensium eius typicum, S parabolicum esse pronunciet, Ac si inus per daemones intelligat g ntes, quae multis daemonibus serviebant, Ambrosius per obsessiim accipiat humanum genus, quod usque ad adventum Domini iurore dementi vexa tum fuerit. per sues autem haereticos. Unde si haec revera contigitant ita
concludit impius Wolli talia essent, propter quae Christus in iudicium me
R., nihil non recte, atque simma cum ratione gessisse Christum . quando inercatores e templo eiecit: is Et ingreditur templum c inquit S. Hieronymus lib. a. tu a I. . Iart. cap. v. 11., dc S ci icit omnes, qui vendebant,
a Matti s. v. C. nonn s primo imputnat. Consulatur historica bὶ Hoe Ciaisu miraculum ita v OL Disloratio edita a Le Molve.
83쪽
,, & emebant In templo; mensasque nummulariorum sebvertit . et eathedra ,, vendentium columbas dissipavit , dixitque eis de Scripturis Sanctis testim
nium proferensi quod domus Patris eius , Orationis domus esse deberet, a se non spelunca latronum , vel domus negotiationis i sicut in alio Evangelista ., scriptum est.' b . . . Istiusmodi Dominus cernens in domo Patris negotia- , , timem, seu latrocinium, ardore spiritus concitatus iuxta quod scriptum ri est in sexagesimo octavo Psalmo: cc zelus simia tua comedit me fecit,. sibi flagellum de funiculis , S tantam hominum multitudinem eiecit de tem
,, plo dicens i Scriptum est et domus mea domus orationis vocabitur in Sos au-
,, tem fecistis eam speluncam latronum. Latro enim est. de templum Dei in se latronum converἰit specum , qui lucra de religione sectatur , cultusque eius,, non tam cultus Dei, quam negotiationis occasio est. Hoc iuxta hiii ante se ceterum s undum mytticos intellectus, quotidie Iesus ingreditur templum , ,, Patris. & eiicit omnes tam Episcopos . dc Presbyteros, cic Diaconias, quam, , laicos, S universam turbam de Ecclesia sita, dc unius criminis habet ven-ri dentes pariter, oc ementes se . Et re quidem vera quid inordinatum , atque audax in hae re futile, s,li moti no videri potuit. id λ Anne Chri lus Patris sui litanorem vindicare, violatoresque templi a loco sancto repellere non poterat ρ anne aliquid in hoc facto sibi arrogavit , quod non ei conveniret 8 Quisnam tandem alius potiori iure id muneris sistipere poterat, ut honorem Dei Patris sartu in tectumque servaret porigenes autem in Matibaeum tom. I s. num. ro. explicans haec verba ossit ivtravit Iesus in templum σα ita habet i si ibi non minini lim hane i is ter portentosa Iesu virtutes fui se argumenta probamus , quia quum pro is fabri filio haberetur, ea tamen usius est confidentia, & auctoritate . in puri blico ortu e templo eos deturbans , de quibus scriptum eis r qua pote i ,, te utens ipse nationis princeps, id non facile perfecisset, qui Halesu Letum ., est is . Nihil deinde Chrithim audacius gessit se demonitrat, pollea rei totius explicationes metaphoricas affert. Facti ergo veritatem Origenes prae supRMiit, eamque Divinitatis Christi argumentum nimis manifestum Lisse contendit. Etiam S. Hilarius Commenti in Mart. cap. ai. num. litteratis facti veritatem primo agnoscit, deinde ad moralem explicationem recurrit : ,, Tem-
, , plum vero introiit, inquit, id est Ecclesiam traditae a se praedicationis ,, ingressu. A qua primum omnia Sacerdotalis minii erit vitia iure pote itatis
,, expellit t reddenda cnim ab omnibus gratuita tradiderat , quae gratuita me ,, rant consequuti et quia neque emi aliquid per corruptelam Sacerdotis autis vendi , libertas doni debebat admittere. Cathedras autem praecipue venden- ,, tium columbas evertit. Quae porro dignitas est in nundinis columbarum 3,, aut quod privilegium in avium illarum commerciis reservatum est , ut verisse dentes eas honorem sibi arrogent cathedrarum ρ Sed in omni loco admon ,, mur altius verborum virtutes in illiusmodi significationibus contuendas, . Post quani ergo rei gestae sensum litteralem admisit, quod de eversione cathedra rum dicitur, sensu morali mitissimum accipiendum eisebassirmat . , Verum eli autem , S. Ambrosium in Expot. Evang. Demudum Lucam
lib. s. num. I9. haec habere: cathedras autem vendentium columbas cur ever terit,ca Ierem. 7. c. Iecn. a. ce
84쪽
terit, ste dum Iitteram non intelligo. Attamen an ne pmpterea vera miraeula a Christo mitis, S. Ambrosius negavit p Legatur eius Expositis in ang. secundi ina Lucam lib. 3. num. 8. 3ae hae de re S. Hieronymi sententia fuerit, non est, cur diiseramus tex eo enim testimonio, quod supra protulimus, S. Doctorem tensiise , a Christo revera eos eiectos sui. se e templo, qui mercaturam exercebant, nimis manifestum eli. Hoc. enim postquam a Christo per summum jus peracti im e se demonstravit. ita concludit: hoc juxta historiam . Ad myllicum vero sensum deinde deveniens per cathedras vendentium columbas eos significari dicit, αuimendunt gratiam Spiritus Sancti. Er omnia factuum, ut fabiectos popHos deo rent. 1 ostremo ita habet: o luxta simplicem intelligentiam columbae non erant ., in eathedris, sed in caveis, nisi forte columbarum in i litores sedebant in e ,, thedris. Penitus absurdum ell, quia in cathedris magiitrorum magis disse gnitas indicatur, quae ad nihilum redigitur, quum mixta fuerit lucris M. Si cuti ergo S. Hilarius, ita etiam S. Hieronymus hoc , quod de cathedris ve dentium dictum eli, ad mysticum sensum reserendum ei se voluit , quamvis
uterque Chesilum e templo negotiatiores revera eiecit se non dubitaverit. Augustinus autem Tract. io. in Ioan. num. q. dum comparat peccatu eorum , qui an templo mercat unam agebant, cum ebriosis, qui in templo m rarentur , illud non magnum peccatum milia assirmat; ceterum de hillatica v
ritate facti nullo modo dubitavit i se Ecce , i est, templum illud figura adhue,, erat, S eiecit inde Dominus omnes. qui tua quaerebant, qui ad nundinas ,, venerant. Et quae ibi vendebant illi ρ quae opus habebant homines in caeri,
,, ficiis illius temporis . . . Non ergia magnum peccatum si hoc vendebant in
,, templis i di tamen eiecit inde illos . in id si ibi ebriosos inveniret , quid
,, faceret Dominus; si vendentes ea, quae licita sunt, & contria Iultitiam nociis itini quae enim honeile emuntur, non illicite venduntur expulit tamen, ., & non eli pallas domum orationis fieri domum negotiationis p Si negotiati is nis domus n m debet fieri domus Dei. potationis debet fieri ,, λTanilem quae aliorum Patrum, eadem & Theophylacti de veritate huius his loriae opinio fulti' , Tamquam dominus domus inquit iple in Mattaai. ,, cap. hoc eii templi , eiicit vendentes et ostendens ea , quae Patris sunt. , , S sua else, interim etiam honestatis templi curam habens o ; S in Lucacap. II. - Dd eiecerit vendentes . ait, etiam Ioannes narrat et sed Ioannes
, in principio Evangelii, hic si b finem. Verisimile igitur hoe 1ecundo fa-ν ri ctum , quo etiam Judaeoriim accusatio maior ei let i qitandoquidem neque
is quum saepe idem De erit ta,minus. stant conversi , , . Tandem in Lucae imcap. ., Jesus , inquit , gloriose Jerusalem ingreisus suae alictoritatis indiciumri facit, repurgando domum patris sui a negotiatoribus et quamvis & in prim,, cipio praedicationis hoc lacerit . sicut Joannes dicit e S iterum nunc secumri do facit is . Tantum ergo abeii, ut Chri itum negotiatores e templo ei ei se Theophylactus noluerit , quin potius semel atque iterum hoc ab eo fisctum ei se exit limavit. Hillorica autem huius rei veritate semel posita . ipse quoque , sicut alii Patres, ad myilicas explicationes recurrit. Eam autem ex mente Patrum hujus hill Orici facti expositionem allegoricam ei se , ut per illud significati ii hierint , qui Spiritus Sancti gratiam num diriantur, di qua t quae 1ua stim, tuom non repugnamus , sicuti etiam
85쪽
hune sensum persenae Christi valde convenientem, esse non inficiamur. Venim quid Noolitonus ex mysticis Sanctorum Patrum explicationibus calumniator, quando. ipsis docentibus Sanctis Patribus . infallibilis Scripturarum veritas, cui Catholica Fues inhaeret, non myttico , ct alia g γrico tentu, sed litterati com
Daemonibus vero , quando ab obsessis corpore eosdem elecit . ideo sues invadere, eosque secum in mare praecipitare, Chrii ius permittere potuit, ut omnes vim suae potestatis agnoscerent, & Geraseni propter ibi avaritiam haeratione punirentur. Miraculi quoque magnitudinem hoc Leto probavit, quum daemones, quos eIecit , plures fuisse dubitandi locus nemini relictus sit. Aliae quoque multae huius rei convenientes rationes afferri possient ta); verum non est, cus in iis immoremur, quum eorum , quae Christus gessit , nihil ne I se sit, ut rationem perspectam habeamus. , , Verumtamen homines infideles cita ,, apposite ad rem nostram S. Atiguilinus lib. EI. de cisit. Dei cap. 3. nu. I. ,, qui, quum Divina vel praeterita , vel futura mala praedicamus, quae illis erari Perienda non valemus Ostendere . rationem a nobis earum flagitant rerum ἔ,, quam quoniam non possumus reddere excedunt enim vires mentis hum
se nae existimant falsa esse, quae dicimus ; ipsi de tot mirabilibus rebus, quasis vel videre possumus , vel videmus, debent reddere rationem . Quod si fi ri ab homine non posse perviderim , fatendum est eis . non ideo aliquid non ,, Lisse. vel futurum non esse, quia ratio inde reddi non potest e quandoqui- A. dein sunt ista, de quibus similiter non potes ,, . Pol quam autem multi enumeravit, quae licet incredibilia esse videantur , in diversis tamen mundi partibus revera occurrunt, haec habeti si De his, atque aliis innumerabilibus se mirabilibus , quae historia non fictorum , S transactorum , sed manentium se locorum tenet, mihi autem aliud agenti ea persequi nimis longum ell, resis dant rationem . si possunt, Infideles isti, qui nolunt Divinis litteris ered ,, re a quid aliud non putantes eas elis Divinas , & quod res habeant incredibiles in . Epistola autem Ia . ad Consentium num. 3. . alias Iaa. de eadem re ita prosequitur S. Doctori ri Sunt autem quaedam , quae quum audierimus, ,. non eis accomodamus fidem , di ratione nobis reddita, vera esse cognosci- mus, quae credere non valemus. Et universa Dei miracula ideo ab infid is libi is non creduntur, quia eorum ratio non videtur. Et revera fiant , de is quibus ratio reddi non potest, non tamen non eli. id enim est in rerum is natura , quod irrationabiliter fecerit Deus p Sed quorumdam mirabilium op riam eius etiam expedit tantisper occultam esse narionem . ne apud animos,, fastidio languidos eiusdem rationis cognitione vilescant. Sunt enim, & mul. ,, ti sunt, qui plus tenentur admiratione rerum, quam cognitione caullarum. ubi miracula mira esse desillum . α' opus est eos ad invisibilium fidem visi- ,. bilibus miraculis excitari, ut diaritate pingati eo perveniam, ubi familiari- tate veritatis mirari desistam ,, . Ex hisce vero omnibus illud constat. eamdem tum veterum , tum recentiorum Ioiaelium semper quoad omnia fuit Ie
Origenes comment. In epist. ad Rom. lib. s. nu. AI., eum , qui mentem a Deo alienam habet, non ab uno tantum, sed a pluribus immundi spiritibus
possideri affirmat iuxta illud Lucie 8. v. 3 o. quod ι ibi nomen est ξ ligior matri
enim a) Tollatus consulatur in Matti cap. 3. P. 1 Io.
86쪽
rata fiumus. Alibi autem paraboli eas explicationes huIus historicae veritatis Ο- rigenem dedi se non repugno. s. Hilarius Commeat. inunt. cap. 8. nu. quid praefiguratum fuerit per duos homines Christo occurrentes. per invasionem daemonum in eos, per supplicationem eorumdem daemonum invadendi siles , per immersionem in mare huiusmodi animalium explicat quidem , sed semper iacti veritatem praesupponit, quam ut certam habet etiam S. ALPilimis Evangelici lib. I. quae. II. quamvis & ipse quoque plura per eam significata filiise tradat. Qitis ergo non videat, quanta cum audacia Nolitonus Sanctorum Patrum auctoritate pugna re contei at p
Utim millonus miracula Christi sensu allegorico accipi debere non minus fallo, quam impie putaverit, illud qumue inde consequebatur, ut in Cheslli operibus nihil contigit se silpra naturae vires contenderet . Hoc vero est , quod iiii pius homo est ausus, atque in pluribus Christi miraculis, quamvis per se evidentibus , S manifestis, nihil iupra naturae ordinem fuisse , demonstrandum suscepit, immo longius quoque progressust Christium . quod horre dum dictii eii, simulationis , S deceptionias cum incredibili temeritate , ac imis pietate accusavit, di ejus agendi rationem uti reprehensione dignam traducere saJ non erubuit. ioniam vero quae W istonus opponit contra ea, quae Christus gessit , quando negotiatores e Templo , di daemones ab homine obsesso eiecit. iisdem que permisit, ut in sues invaderent, satis abunde a nobis soluta ei se arbitramur. illudque dem lirata, Sanctorum auctoritate Patrum illanum hae in re impie abuti, ideo nune ab ipsa triansfiguratione Christi exordiamur, vide musque quam impia, futilia , atque inepta sint, quae sine ulla judicii ratione contra eam proponit. N ir M. I. christi transfiguratio a Moostoni cadumniis vindicatur . Et I. quidem transfiguratio miraculosa non fuit, inquit malilonus. quia a radiis solaribus ea profluxit. a. Pro ea voce, quae in Graeco habetur, non transfiguratio, sed metam cisis reddi debet, per quam quispiam diversam, ae antea habebat. figuram induit. 3. inam tandem huius miraculi ut i iiiii Zη. Qua caulla Moyses, di Elias cum Christo loquentes indicuntur , vel qua de re sermones inter se mutuo miscent λ S. Lucas de hac colla luutione ita hobet i JJ O dicebant excelsum ejus , quem completurus erat in Ierusalem l per vocem autem quae in Graeco habetur, nihil tale, inquit, significari Wγ . videtur. Tandem, ait, cur hoc miraculum potius in monte , quam in planutie
H Consulatur saepius laudata HVDHea Pirrtaris edita a Le Moine, in qua traditu quot, qualesque Dis ursus impius homo hae
de re eliderit . Etiam Stae Kous ei opus con
87쪽
tie factum Lit id loci lelectum fuisse increduli dioere potant, ut
ex nubibus, quae sitiunt in cacuminibita montium , hoc phaenomenum prodin
tium Nooli omis Celsum in impietate si non vicerit , saltem coaequaverit, ideo mirandum non est , si sacra transfim ratio Christi tum Celso , uti conitat ex Oligene lib. q. contra eumdem nu. tum molitono odion fuit. Quapropter, ut ad singula respondeamus, illud a Woolliono quaerimus . undonam a radiis ibiaridus transfigurationem, de qua loquimur, dimana se noverit. Profecto semel ac aliquid auctoritate tellium . qui omnem fidem sibi merea tur, conlii tutum cst ; id ut fallium esse evincatur . non satis eli quempiam ad arbitrium assi are rem ita non evenisse , sed vel physice , aut saltem moral, ter eam impossibilem fuit se, vel telles aut illusbs esse, aut aliis illudere voluisse, vel demum aliorum auct iritate tedium, qui aequalem auctaritatem habeant. contra pugnare debet. Nihil vero tale N illonus praestitit: ergo nonscium insipienti minum , sed etiam impudentissimuni sese esse dem Ilrat. Quandoquidem quid impudentius fingi potet . quam Sanctos Evangeli itas , qui rem
illam unanimi consensione narrant. saὶ aut illuila mi ise, aut nobis illudere voluisse quid audacius, quam Sanctim Petrum . qui huic transfigurationi inde fuisse vocemque e nube delapsam se audivi se tellatur b), vel mentitum, Vel deceptum filiisup Unde nam tandem vel levissima deceptionis, aut mendacii iuspicio in eos cadere poteli λ An sortasse Evangeli itas de S. Petrum mentitos aut deceξtos scisse V olitonus dicet, quia res de qua agitur, crat impossibilis pnt haec impossibilitas qua ratione demonstratur An tiare non potest, ut facies alicuius Divina virtute. Mut ibi. splendens evadat, ta vestimenta eius alba , sicut nix p quisnam tandem hac in re contradictioni locus ei se mateli pimmo anne conveniens non cit . ut hoc Divina virtute contingat 8 Res urgo illa talis est , ut nonnisi a V lilono per sammam impudentiam , atque audaciam negari potuerit i quod sane 1 emper magis magisque conlubit, quando, data opera , Sacros Scriptores neque decipi, neque alios decipere potui Ise , nec voluisse , demonstrabimus.
ri Quomodo transformatus sit hoe est Christus inquit s. Thomas 3. par. Α, P. ε . ar. . ad I. Evangelida demoniirat dicens r seJ Resplenduit facies is uus , sicuι Di: Pestimenta autem et is facta set assa , sictu uix . Udi splen-
, , doe faciei ostenditur. & candor describitur ve Ilium . non subitantia tollitur, is sed gloria commutatur . Et re quidem vi ra vox tum in Veteri, tum in novo 4 euamento significat qualitates corporis exterio. es , non Vcro eas . quae subiecti essentiam componunt. Ita Danielis q. v.33. habetur καί ἡ ρ ρφὸμα-- εμι figura mea reversa est a me. Et cap. F. v. o. Tμε et σώασιλίων ἡ μορφῆ tme facies flexis commutata est ἔ v. io παῖ δ ιον -
88쪽
se potest, nec oculis corporeis videri. Nam nec eius gloria animo rapi, nee si magnitudo comprehendi potest , nec altili QO cogitari, nec eius robur in is comparationem vocari , nec sapientia assimilari ; nec eius benignitas imita- ,, bilis, nee beneficentia enarrabilis . Et re quidem vera se Quum palam sit ,, uti ait Minucius Felix in Omavis nu. i 8. parentem omnium Deum nee, , principium habere, nec terminum, qui nativitatem omnibus praellet , sibi
,, perpetuitatemr qui ante mundum fuerit sibi ipse pro mundo a qui universu ,, quaecumque simi, verbo iubet, ratione dispensat. virtute consummat. Hic ,, nec videri potest, visu clarior eli; nec comprehendi potest , tactu purimeli ; nec aestimari, sensibus maior est . infinitus, immensis, S seli sbi is is tus , quantus est , notus . Nobis vero ad intellectum pectus augustum est a deis ideo se eum digne aestimamus , dum inaestimabilem dicimus. Eloquar, quem- ,, admodum sentior magnitudinem Dei, qui se putat nosse ; minuiti qui nonis vult minuere I non novis M . .Hinc etiam s. Ioannes Damascemis de Fiade orthodoxa lib. I. cap. ,, Infinitus isDis, igitur est Deus, de incompreis hensibilis , atque hoc uno ex eo percipi , de comprehendi potest , nimirum se quod Fh infinitus. R incomprehensibilis sit M.
Et sane vel negat militonus Deum existere, Vel non negate si negat: de impie facit, di contra rationem evidemissimam pugnat , quemadmodum constat ex iis , quae in Naturali Theologia Siseruimus t si autem non negat aeum Dei notione illud quoque inseparabiliter , ec necessario coniunctum eii , ut Deus sit infinita sapientia, ct pinei late praeditus , eiusque agendi rationem nullo modo assequi possimus i quod etiam manifestum est ex multis , quae in Naturali Theol a disseruimus t ergo Dei consilia sit pra nos posita esse . noGque operum illius videre rationem , aut finem , quom in itidem peculiariter intendit, investigare non posse, ipse quoque Woolitonus oportet, ut Concedat. apris, ter si licet hominum Vendi ratio a nobis comprehendi possit, quum nemo eorum unus sit, Un infinitam sapientiam naturamque imperierutabilem habeat; tamen ineptissimus impudentillimusque ille haberetur . qui aliquid ab altero factum esse negaret, non quia vcl repugnat , vel auctoritate tellium, qui omneni fidem mereamur, contrarium constat , sed quia vel eius nullam arationem videt, vel videre non vult t quanto magis omnium , quotquot unquam extiterunt, ineptissimus , atque impudentissimus habendus ille erit . qui eorum , quae divinitus gelia sunt , nationem sibi perspectam esse velit λ α quia perspectam non habet, ea negare obitinatus persilla , quae non solum talo modo repugnare constat, quin contra constet , per Divinam virtutem sine ulla dii scutiate ituri posse, aliundeque habent, ut certissimis sint confirma ta testimoniis p Ouum vero quae vovistonus contra miracula Christi opponit.
late omnia huiuslinodi sint, non selum quam impia, sed etiam inepta , atque
omnino irriationabilis eius agendi ratio sit, nemo non videt. Ceterum si lilonus rationem congruentem transfigurationis quaerat .c haec enim tantummodo quaeri potest) eam ex S. Thoma intelligere poterit i,, Dicendum cinquit S. Doctor p. qu.qs. art. I. quod Dominus discipulosis siros, praemii actata sua passione, induxerat eos ad suae passionis sequelam. ., Osortet autem ad hoc, ut aliquis directe procedat in via, quod finem aliis qualiter praecognoscat i sicut sagittator non recte iaciet sagittam . nisi prius
89쪽
is signum prospexerit, im quod iaciendum est. Unde & Thomas dixit Ioast sis I . V. S. Domine, nefrimm , q o Vadis , in quomodo possumtis et iam scire pse Et hoc praecipue necelsarium cit , quando via eli difficilis, de asperia . de ,, iter laboriosum , sinis vero jucundus . Caristus autem per suam passionem ,, ad hoc pervenit, ut gloriam obtineret non solum animae, quam habuitis principio suae conceptionis, sed etiam corporis secundum illud Lucae ultimois v. 26. Haec oportuit Cissum pari, O ita intrare in gloriam suam . Ado quam etiam perducit eos, qui vestigia suae passionis sequuntur secundum ilis lud Actorum I . v. 2I. Per multas tribulatιοnes omrtet nos intrare tu re-M gnum calorum. Et ideo conveniens itali, ut discipulis suis gloriam suae cla- ,, ritatis ottenderet, quod est ipsum transfigurari, cui suos configurabit iecunis dum illud Phili pensium 3. v. ai. Reformalit corpus humilitatis nostra coni,, garatum corpori claritatis suae is . Verum non solum cur Chritius transfiguratus fuerit , sed etiam cur costestes adhibuerit, qui in historia Evangelica recensentur, molitonus cota: e tem rationem ex S. Di stare audire poteti: se Chri ibis transfigurari voluit in- quit S. Praeceptor laudata quae ilione art. 3. ut gloriam suam hominibus Oilenis deret, Sc ad eam desiderandam homines provocaret, sicut supra dictum eli a is Ad gloriam autem aeternae beatitudinis adducuntur hamines per Chri itum, ,, non ibium qui post eum fuerunt , sed etiam qui eum praece serunt . Unde ,, eo ad passionem properante, tam turbae , quae tequebantur, quam quae praeis cedebant, ei clamabant, Hosanna , ut dicitur Mart. ai. v. f., quasi salutem ,, ab eo petentes. Et ideo conveniens fuit, ut de praecedentibus ipsium teties is adessent, scilicet Moyses , de Helias, & de sequentibus ipsum, sei licet Pe- ,, trus , dc Jacobus, ct soannes , ut in ore duorum , vel trium staret hoc veris tam is .
At vero cur de praecedentibus Moyses, Sc Elias , de subsequentibus Petrus . Jacobus. N Joannes potissimum eliguntur λ o Ad tertium dicendum cin- ., quit S. Doctor sicut Chrysellamus dicit super Marabaeum cb Moyses &ri Helias in medium adducuntur propter multas rationes. Prima haec ei r quia ,, enim turbae dicebant cum esse Heliam, vel Hieremiam , aut unum ex Pr D phetis, capita Prophetarum secum ducit, ut saltem hinc appareat dissereno tia servorum, S domini. Secunda ratio est . quia Moyses legem dedit , vi Helias pro gloria Domini aemulator fuit . Unde per hoc , quod simul cumis Clarii to apparent , excluditur calumnia Iudaeorum accusantium Christum , , , tamquam transgreisorem legis, & blasphemum , Dei sibi gloriam usurpen. tem . Tertia ratio est , ut ostendat se habere potestatem mortis . & vitae , o S esse iudicem mortuorum, di vivorum , per hoc quod Moyseni iam moris tuum , & Heliam adhuc viventem secum duxit. Quarta ratio est ; quiae cis, , sicut Lucas dicit: Loquebantur cum eo vi excessu, quam completurus eratis iii Ierusalem a id eii, de passione , di morte sita. Et ideo ut super hoc diri scipulorum animos confirmaret. inducit eos in medium , qui se morti expo- suerunt pro Iaho . Nam Mnyses cum periculo mortis se obtulit Phanaoni iri Helias vero Rcgi Achab. Qii inta ratio est, quia volebat , ut discipuli sui
, , aemularentur MoyIis mansuetudinem , ct zelum Heliae . Sextam rationem . ca An. a. eiusdem quaes O Hotat Iasc. lauarum. 1., di z.alias homil. sc
90쪽
is addit Hilarius. a) ut ostenderet stilicet, se per legem, quam dedit MOHis ses, di per Prophetas, inter quos filii Helias praecipuus , else p .licati im . , Ad quartum dicendum, quod alta mysteria non sunt omnibus exponen- ,, da immediate, sed per maiores suo tempore ad alios debent devenire . Et, , ideo ut Chrysesthomus dicit. b) assumpsit tres, tamquam potiores . Nam ,, Petrus excellens iiiit in dilectione . quam habuit ad Christum , & iterum in
,, potestate sibi commissa . Joannes vero in privilegio amoris , quo a Chri itari diligebatur propter suam virginitatem , & iterum propter praerogativam se Evangelicae doctrinae. Jacobus autem p mpter praerogativam martyrii. Et i is men hos ipsos noluit hoc, quod videnant, aliis annuntiare ante res irrrecti se nem, .ne ut Hiemnymus dicit sc ct incredibile esset propter rei magnituo dinem , ct post tantam gloriam sequens crux scandalum faceret, vel etiam se totaliter impediretur a populor & quum essent Spiritu Sancto repleti, tuncis gestorum spiritualium testes essent ,, . Per vocem autem ιξοδεε quum exitus, mors, testivusque dies significe tur , ideo in Evangeliita legitur, quod loquebantur de excessii , quem completurus erat Ierusalem et unde tam ad Christi mortem, quam ad ascensionem eius illa verba referri possunt. id vero gravius occurrere poterat , de quo inter se mutuo colloquerentur λTandem montem veluti locum aptiorem ad transfigurationem habitum suis. se dici potest, ut inter transfigurationem Christi. atque id , quod alias Moysi in monte Sina contigerat, quaedam analogia esset. Ac si Christus tum oraturus , tum pra.cepta novae legis discinulis inaditurus , tum ex eorum numem
duodecim Apostota delecturus , secessit a turbis. & frequentia hominum , de ascendit in montem ; quanto magis decuit, ut nonnisi in monte , R longe ab Iuunanarum rerum strepitu tribus electis discipulis suam divinitatem ostenderet pN υ M. II. De Faemina a spiritu infirmitatis per miraculum liberata a Christo Lucae cap.r3. In ea curatione sceminae , quam Christus liberavit a sipiritu infirmitatis,
quam a decimo octavo anno patiebatur, uti Lucae cap. I 3. legitur, Noolirinus nihil miraculose contigisse contendit . Lucas enim , inquit ipse, quamvis medicus esset, nihil triauit, quod miraculi loco haberi possit . Per hoc enim . ait, quod eam sipiritum infirmitatis habuisse dicat, nihil aliud significatur, quam
inordinata agitatione vaporum male se habim se, atque ita a pmpria phantasia per commotionem atrae bilix deceptam , ut sir a daemone obsessiam ei se putaret rinde vem factum , ut mali diuturnitati cesserit, S pmpter curvitatem sursum respicere non potuerit. Per lioc ergo a Christo Lanari sine miraculo potuit, concludit suo more illonus, quod ei Iusserit, ut bono animo esset. neque de sua infirmitate sollicita , quae revera nulla erat. Qitum vero fiducia trillitiam
expellat, ita , inquit, contigit, ut sana facta fiterit . Quod autem de obsessi ne daemonis thoc in loco Evangelilla habet , in re tam sat ela impie iocando mirabile ait esse: nam nulli bi tam frequenter daemonis, Beel ac b, spirituum: L a que