장음표시 사용
71쪽
- Hieronymi Tapp. Interpretatio.
modis respondent tenetes contra coem. Et in primisi Dec.in d.rubr.C de pactis licet praesens, ct taςens ad 28 sui coinodum censeatur consevtire,in iste cosensus. tacitus no est habilis ad inducendum pactum, ut requirit voluntatem duorum ab utraque parte expressam; Ista prima resposio Decij,ut etiam diximus supra, 286 mala est, quia imo ad co'stituendum pactum, non est necessaria expressa voluntas ab utraq; parte, i. item quia, iuncta glo. in verbo mutus, sup.de paci & l. quis ita. in feod.&ibi glo. in verb.annuisset; γVnde secundo loco respondebat Dec. in d. rub. ne 287 gando, quod praesens& tacens praesuimatur consentire: Patet: quia ii agatur de praeiudicio prassentis,&tacentis,ille non praesumitur consentire; ergo oon est vea 88 rum,' sola prassentia cu taciturnitate inducat consensum,l filiusfamilias,g. inuitus, ff. de procurat. ubi inuitus procurator non solet dari,& inuitum dicimuscum, oui non contradicit.
Sed nec ista responsio procedit: quia veru est,q, so
Ia prassentia cu taciturnitate no inducit cossensum pretsentis & tacentis, sed addedo et utilitate illius, dico, να 89 ex prauentia,taciturnitate, & utilitate, bene inducit. co sensus, d.l.q. patitur,& ill psupponitur in q nostra. Vnde tertio modo respodet Dec. ubi sep. 'pret senilia,& taciturnitas illius, de cuius utilitate git,ex par- . te sui prassentis & tacetis,no inducit ς os sum veru ,
sed resultat quida assensus p sumptus a legς,& ab ipsa
causatus,no aut a facto paciscetiis; merito sin ipsu nouso inducit pacto ,2 requirit ad sui costitutione cosensu veru ab utram parte,causatu ficto ipsoru paciscetiu. . Sed nec ista responsio tenenda est,quia imo citaui consensus prassumptus a lege ςxivpararae indusit pa ' i ta φ A - m
72쪽
ctum d.l. Labeo,& Litem quia .sup. de pacti Unde quarto modo rei po ndet Gallia. hic, nu.ς 2. quem multi Moder.sequi videntur, quod ex sola preta si sentia, taciturnitate,& utilitate, praesentis,& tacentis, non inducitur colensus,& consequenter pactum; immo ultra dicta tria requiritur, quod ptaesens,& tacens faciat aliquem actum positiuum, per quem c -
senses illius Mguatur ;Vt ita dicit, ipse probatibn primis ex d. l.qui patitur, ubiisse, in cuius fauorem, quis fideiubebat, ultra praesentiam,taciturnitatem,& utili- talem,acceperat pecuniam a creditore mutuante; Elii idem euenit in d. l. si remunera di. S. si passiis; Ad idem expendunt i die sponsaliorum.in'prin. sup. leposi. ubi consensus filiae ibi non inducitur ex sola presentia ta- . citurnitate,& utilitate, sed ex eo insuper, quod pater receperat dotem nomine filiae; Ad idem etiam addit. cunt tex. in Litem quaeritur. qui impleto. sup.loca. ubi sola presentia,taciturnitas,& utilitas conductoris, non inducit co sensum, sed sectum insuper ipsius, quatenus porseuerat in reconductae. hi
I sta responsio Modecismiliter est explode da : quia
a9 2 immo praesentia, scientiai & utilitais illius, qui praeuens est, & tacet absque alio facto positivo inducunt onus cun knsum;Primo probo per tex. in .d. Litem ques. qui implςto.ubi ex eo solo, quod conductor picesserat in retiuendo rem locatam penes se pilasu nastur renouata locatio, et sic ipsum locatore de no.
uo consentire, in cuius tamen persona ultra scietiam, patientiam, & taciturnitatem, nullum ulterius iactumi positiuum potest considerari interuenire . . i. an sVlterias contra stam resposionem Moder.adduco asta theorica Bar. in L ldotis Mu. 2 3. a q. l.matri ubi di
73쪽
zo. Hieronymi Papp. Interpretatis
xit,qubaquando me praesente fit actias in mei praeiu- . dici uin, quem possum impedire, si scio, & taceo prae- . sumor consentire; Modb si sola praesentia,& taciturnitas inducunt consensum circa actum,qui mihi prγiudicat, a fortiori dicendum, quod sola praesentia, &. taciturnitas inducant consensum praesentis, &tacentis in actu sibi utili. ii natinitati' Praeterea, quod praesentia,& taciturnitas & utilitas absque alio faeto positivo inducant consensum suader tur: Nam iste consensus fundatur in praesumptione a s legis; At ipsa lex fundat praesenaptionem super verisimili,c.quia verisimileae c. afferte. extra de praesumet ς6 ptio.Sed verisimile est,quem semper velle id, quod est sibi utile,licet id non exprimat, arg. l. cum de indo: bito. supr. de proba. Alci.reg. 3 praesumpi. 36.num. . ergo praesens, & tacens praesumitur a lege ipsa con- . sentire in id, quod est sibi utile. Et ex praedictis patet,
. quod primum argumentum commu.remanet firmo,
inconcussum,scilicet, quod in isto casu sit pactum,& non pollicitatio. iSecundo,pro eadem communi scilicet, qudit prο- inisso ultro facta praesenti,& tacenti, ex causa lucrativa, non sit pollicitatio, sed pactum, Adducunt Ias. &. alij tex. ita l. tale pactum .in prin. supr.de pact. ubi si creditor pret sente debitore dicat,profiteor te non teneri, . ex his verbis costituitur pactum,& sic ibi debitorsens, & tacens praesumitur consentire in id, quod est
t . Huic textui tenentes contra communem respondent, quod illa verba, profiteor, &c. sunt verba, quae de sui natura demonstrant, quia suerunt si bsecuta post verba debitoriet praecedentia, de instigatoria; me'
74쪽
rito ille textus non probat, quod praesens, & tacens, ibi praesumatur consentire. Tertid,adducunt textum in l.donationis. S. species.sup.de donatio. ubi si mater ultra dotem filiae nomine tradat quasdam res marito, praesente filia, lcx praesumit filiam habere ratum factuin matris; Et sic ibi praesentia,& taciturnitas filis arguunt eius consensum. Quarto facit,q uia hodie donatio potest fieri pacto
nudo.l. si quis argentum .f.fiΠ.C.de donatio. f. alis. lna stit. de donation.quae donatio inducitur etiam eo casu, quo fit prisciati,& tacenti,ut tradit Cagno . ex communi. in l. seinper qui non prohibet, num. 3.dς regul. ivr.tradit Andr. Exea. de pare nu.92. Couarr. in rub. extra detesta. par. 3.num. i 3. & per Clar. de donatio. quaest. t .versic. sed pone; si ergo taciturnitas donata-rij inducit eius consensum , circa verbalem donatio-
nem,& sic circa illam inducit pactu m, habemus in terminis decisam quaestionem nostram,cum pollicitatio 2 9 8 sit donatio facta verbo reipublicae,tex. est omnino, non omittendus videri,& memoris figendus, in l. hoc iure. in prin.ff. de donatio. ubi sormaliter te x. appellat promissionem, & pollicitationem tactam rc buspublicis donationem, & dicit, quod si sit facta ob causam, puta ob honorem, valet, si sine causa, non insuper multa iura sunt sub tit.de pollicitatio. quae appellant pollicitationem liberalitatcm, ut in l. I .f. qui non ex causa . ff. de pollicita. iti m gratiam in l. de pollicitationibus.f. r.eOd. tit. item donationem. inl.imperatores. S. i. eod. tit. alibi pollicens,appellatur donator, ut in l.ex pollicitatione. g. fin.eod. tit. Nunc videamus, de veritate argum clorum contra
communem: Et sic,quod immo promissio ultro facta
75쪽
ε Hieronymi Papp.Interpretatio
praesenti,& tacenti,ex causa lucrativa sit,& remaneat pollicitatio, nec transeat in pactum. ia
Pro qua primo adducitur per omnes texti in I. ex pollicitatione in f de pollicit. ubi dicitur, quod ex pollicitatione, quam apud rempublicam fecit ob honorem, tam ipse, quam eius haeres, in solidum tenetur Ia99 pondera verbum apud, quod denotat praesentiam, l. iue apud acta. de transadi Et sic rex.ibi vocat pollicitationem illam, etiam quae iri in praesentia illius cui
pollicetur. Huic textui tenentes communem respondent varijs modis,&omiissis superfluis Ripa hic, nu. et t. licet 3 oo non ita clare,dicebat, quod respublica, seu Vniuersitas,dc notat rem imaginariam, seu corpus intellectuale, ut videtur tex. in l. sicut. g. i. ff. quod cuiusque uni.
nom. ubi, ' allud est Universitas, aliud singuli de uniuersitate. facit i. proponebatur. sup. te iudi c. quo stante, dicebat Ripa, cum respublica dicatur quid intel-3oi lectuale, non dicitur habere veram praesentiam, que solum cadit in rc corporali , quae locum occupant, merito quatenus ille tex. diciis, apud rempublicam, non potest denotare praesentiam rci publicae, Vn3oa de restat, ut dictio, ud,ibi denotct locum, in quo respublica congrCgatur. Sed replicatur, quod licet verum sit, quod respu-3o3 blica non habeat praesentiam veram, tamen habet
praesentiam repraesentatam; nam Decuriones congregati repraesentant eam secundum Bolog. hic,nu. i 73. not. Bar.& alij, in Lomnes populi.fsde iusti.& iure,textus in l.honores,in fi. in f de Decurio. Quo stante, cum verbum,apud, non possit importare praesentiam vera
reipublicae, significabit illam eo modo, quo est possi-ι bile,
76쪽
' bile,& se apud rempublicam importabit apud decu riones, vel alios repraesentantes ipsam Rempublicam. Sed triplicari potest pro communi, quod Respubli3oq ca repraesentari potest dupliciter, videlicet, vel per locum in quo decuriones congregantur, vel per decuriones congregatos; Merito ille tex. poterit exponi apud Republicam. I id est locum, vel decuriones,& sic 3 os cum habeat sensum ambiguum, sequitur, quod ille
textus non possit adduci contra communem, secundum dictum Bar.in l.in ambiguo. ff.de rebus diib. Vlterius ad hunc tex. pro communi respondebat Bolog. hic, nu. t 7 . quod licet dictio, apud , in eo textu denotaret praesentiam decurionum, tamen ibi, ideo pollicitatio no conuertitur in pactum; Quia facta erat CX causa onerosa, vel saltem no lucrativa patet ibi ob
honorem, & sic fiebat ob honorem decernendum ab ipsa Republica ipsi pollicenti; At decernere honorem alicui, est onus ipsi decernenti, maxim P si sorte pollicens, non est dignus honore, vel tali; At in quaestione nostra praesupponitur, quod pollicitatio esset facta ex
causa lucrativa. Iste intellectus Bolog. ad illum textum ,non est te-3o6 nendus, in primis, quia illum restringit, quatenus dicit ob honorem, simpliciter ad honorem decernenducum possit importare etiam decretum.l. 3.f. I.depollicit. Et si intelligatur hoc secundo modo, sequitur,
quhd illa pollicitatio non erit facta ipsi Reipublici ex
causa onerosa, sed erit omnino lucrativa.
Praeterea,praesupponendum est, quod Respublica 3o acceptauit talem pollicitatione, cum ibi dicatur, poterit agi ex ea, & sic no facit ex causa onerosa, quia nemo prauumitur acceptare, quod illi est onerosum. Ulterius
77쪽
Τ Hieron mi Tapp. Interpretatis
Vlterius non videtur ille textus posse intelligi de honore decernendo, sed de iam decreto; nam ibi dic tur, quod ille, qui pollicitus suit ob honorem in solidum tenetur, item in solidum tenetur eius haeres; EGgo textus non potest intelligi de pollicitatione facta 3 os ob honorem decernendum; quia mortuo pollicente, non tenetur eius haeres, textus in l. si quis ob hono rem , infra de pollicita. ubi si quis ob honorem polliceaturin moriatur,antequam sit sibi decretus honor,
Secundo, contra communem,& sic, quod promissio ultro facta praesenti,& tacenti,ex causa lucrativa, non transeat in pactum, sed sit pollicitatio. Adducitur textus in l. sciendum. 6.dictum. sup.de aedit. Uict. ubi tex. loquitur de vendente seruum, vel animal, quatenus promittit seruum non esse erroneum, vel animal
no esse vitiosum & distinguit, an simpliciter dicat id, vel promittat, & postea subijcit declarado, quod pronaissio resertur etiam ad pollicitationem;& sic videtur ille tex. praesupponere, quod quando vellitor promittit emptori seruum non esse erroneum, possit fieri per pollicitationem; & sic praesentia, & taciturnitas emptoris iuncta cum utilitate, non facit pollicitationem atransire in pactum. Huic textui respondet Bolog.hie,num. quod pollicitatio, de qua in illo textu, non fiebat absoluth, ct simpliciter ad utilitatem emptoris, cui fiebat, sed soliun quatenus verum esset illud, quod ex pollicita. tione promittebatur; Merito non miriam si in eo casu pollicitatio non transit in pactum. Sed ista responsio non procedit, quia siue verum, sit id, quod ex pollicitatione promittitur, siue verum
78쪽
3 ορ non sit, semper illa pollicitatio continet utilitatem
emptoris: Nam si verum no sit, semper habet emptor obligatum pollicentem ad interesse. arg. l. stipulationes non diuiduntur.vers. Celsus. Teod.tit. nostro.
Quare ultra Bolog. dici potest , quod ille teX. qua-3 i o tenus declarat, illa duo, videlicet promissum, item dictum, non intendit habere respectum ad personam emptoris, di venditoris, sed absolute circumscriptis personis declarat vim talium verborum; inde sumpta occasione, quod illa verba solet proferri inter emptorem,& vcditorem animalis, iuxta l. quis sit fugitivus. sup r. de aedil.edic. sicuti in simili videmus facere I. C.
in l. i.S. i. su p. de pact. ubi declarando verbum,conuetionis, quatenus est in edicto Praetoris, alti si s repetendo, dimisso illo edicto,ideclarat absolute quid significet tale verbum; Et secundum istum intellectum, ille tex. non loquitur de promissione particulariter facta a vend itore emptori, sed in abstracito, & generaliter
Tertio contra communem, & sic quod promissio ultro facta prae senti, & tacenti, ex causa lucrativa remaneat pollicitatio,& non conuertatur in pactum, facit secundum Bolog. hic, num. i 76. regula, quod con 3 ii fessio facta praesente parte, non plaeiudicat confitenti, nisi expresse sit acceptata, ut volunt Ias. & Moderiini. post qua liti, C. te paci. Et sic patet, quod praesentia,& taciturnitas partis, non inducit illius co sensum, di acceptationem circa actum sibi utilem: sic in simili dicamus in pollicitatione facta praesenti,& tacenti, in causa lucrativa, ut non praesumatur illius acceptatio,
nisi illa expresse fiat,& sic sit pollicitatio, & non coincidat in pactum. Huic
79쪽
So Hieronymi Pan . Interpretatio
Huic fundamento respondetur, valde controue
3 1 a sum esse; An conficilio facta praesente, & tacente parte p iudicet confitenti statim, vel postquam est acce
deiud. Et quaquam in effectu communis opinio sit '; 13 ad hoc ut pr iudicet confitenti debeat esse expresse
acceptata, tamen declaratur procedere in casu, in quo non constat manifeste, D consesso emanat absoluthin fauorem partis; at secus, quando est omnino certum , quod continet fauorem partis praesentis, quia tunc non requiritur expressa acceptatio , sed ex sola praesentia partis illa inducitur. Alcx. in l.q. a. notis. C. de re pu .haero. Bero. in d. c. at si clerici num. 1 3.de iudic. Anto. Gabri. lib. i. commvn. opini. tit.de consic se conclus a. Quarto contra communem facit, quia renunciatio
3 14 litis facta praesente parte non praeiudicat, nisi illam
iudex, vel pars ac picti not. in d. l. postquam liti. C.de pact. Et tamen renunciatio litis videtur actus te
dens ad utilitatem partis prssentis ita dicamus de pollicitatione facta praesenti. Huic argumento respondetur, D renunciatio litis 3 is non est actus semper tendens de sui natura ad utili. talem partis praesentis, & plerumque utilius est illi ita
Iam terminari per sententiam propter condemnatio. nem expensarum ratione victoris, quam certo sperat se consecuturum ; & etiam ut seratur sententia, per quam acquiritur firmius ius,ergo, &c. Habetis ex hactenus deductis discussum articuluin utramque partem. Nunc
80쪽
316 Nunc resoluendo firmo opinionem contra communem,& sic promissionem ultro factam presenti,&tacenti,etiam ex causa lucrativa esse pollicitationem .
Pro cuius opinionis stabili sundamento constituo unum, quod in dubium reuocari no potest, videlicet, 3i quod pollicitatio est quidam actus obligatorius,ad quem formandum a iure fuit assignata sua forma, &est, quod debeat interuenire in ea produccda promissio spotanea solius offerentis,probat tex. clarus in d.l. pactum. de pollicita. Item constituo aliud, quod requisita a Iege pro sub 3i8 stantia, seu forma actuum, sunt iuris publici, seu respiciunt interesse publicum; quia suerunt excogitata
ad meram authoritatem iuris co seruandam, seu tuendam, ut dixit signanter Bald. in L a. nume. r. C. ut in
3 i 9 posscsc legato. & ideo voluntate priuati personae tolli, vel alterari non possunt. glo. in L 3. ff. de test. Fel. in C. cum dilecta.ampliatio. s.ext.de rescriptis. Alber. Bru. in tract.de serm.& solemn.iu. tit.quis possidare, & tolle. forna .col. I 2.vers. vltra praedictas limitationes. ibi, item, quod dicitur de solenitate, ubi authoritate Speculato. intit. delega. g q.col. 2. vel 3.versscd nunquid
legatus, in fi. declarando illud dictu quod habet, quod solennitas priuato fauore introducta potest a priuato 3 ro remitti, limitat illud non procedere in solennitate substantiali actus; non mirum, quia illa ut dixit Bal.ubi supra, semper tangit interesse publicum, quod cosistit
in eo, ut iuris authoritas conseruetur .
His suppositis infero, quod eo ipso, quod aliquis
3 et i ultro promittit aliquid alicui, siue absenti, siue praesenti dicitur esse deducta in esse, forma pollicitati F nis,