M.T. Ciceronis Philosophicorum librorum pars prima tertia, id est, Academicarum quaestionum editionis secundae, liber primus, ad Varronem. ... Ex Dionysii Lambini Monstroliensis emendatione

발행: 1557년

분량: 666페이지

출처: archive.org

분류: 철학

371쪽

numst, nemo dicit. nevitationem quidem doloris ipsam per ρ quisquam in rebus expetendis puta uit,' ne se etiam euitare posset. At er)facere Om' a ta is pos Hia, Vt adipissamur quae secundum naturam sent, set al. nec ἀetiam si ea non assequamur, id esse o bonestum,et ζ'zoUEL solum perst expetendum, O Mum bonum Stoici Eicunt. Sex igitur ba sunt plices deflummo bonorum, malorumque sententia: duae sine patrono, quattuor defensa.iunt autem O duplices expositiones siummi boni,tres omnino fuerunt nec Nero plures ,se penitus rerum naturam videas, essep tuerunt . nam arat νolupto adiungi poteIi ad honestatem, ut Calliphoni, h Dinomachoque placuit; : 'c.. δ'

aut doloris Nacuitas, Ni Diodoro: νt prima natu- ,πtantiquis:quos eosdem Academicos, ct Peripateticos nominamus.Sed quoniam non possunt omnia semul dici, hac in praestntia nota esse debebunt , πρluptatem femouendam esse : quando ad maiora quadam, Ni iam apparebit, nati sumunde vacuitate desoris eadem ferὰ dici Alen qua de . a voluptate . quoniam igitur o de voluptate cum Torquato , or de bonenate, in qua νna omne bonum poneretur , cum Catone en dissutatum; dprimum, qua contra voluptatem dictasunt, Eadem fer/ Ricadunt contra vacuitatem dodoris . tineeππὸ alia sunt qu aerenda contra carneadiam illam βntentiam. quocumque enim modo summum bonum sic exponitur , Ni id νacet honestate: ncivicia, nec virtutes in ea ratione, nec amicitiae consa repossιntaeon aio autem cum honestate να

372쪽

ducat esse

Noluptatis, vel non dolendi, id ipsum bοῖesilam,

quod amplecti νulsi escit turpe. ad e.is enim res referre quae agas: quarum v na, si quis malo ea insς ov. a'. reat, in summo eum bono ' dicat esse: altera Nemsetur in leuioma parte naturae, obsiurantis est om snem splendorem hone Fatis , ne dicam inquinantis. Resant Stoici, qui eum a Peripateticis, ex A cademicis omnia transtulissent, nominibus alias eas dem res secuti fluui. Hos contra singulos dici est metitus .sed nunc, quod agimus. de illis, cum Volem . t o Democriti autem securitu , qua ere animi tanquam tranquillitra, quam appellant , eo

separanda fuit ab hac dissutatione, quia icta annmi tranquillitas, ea ipsa est beata vita. quaerimus autem, non quasi sed Vndesit. Iam explosa, ei i istntentia Drrhonis, Aristonis , Heristi, quod in huc orbem, quem circumμripsimus, incidere non possunt, adhibenda omnino non fuerunt. nam cum omnis haec quaestio de finibus, est quasi

de extremis bonorum, oe malorum, ab eo promciscatur, quod diximus natura esse V aptum, edi accommodatum, ' quodque ipsum pers primum appetatur: hoc totum ij tollunt, qui in rebus d L nihil aut us, si in quibus d nihil, quod non aut honestum, aut turpe sit, negant esse Usiam causam, cur aliud , ivilis anteponatur, nec inter eas res quidquam on

nino putantinteresse: ct Herisius, se ita βnsit, nuhil esse bonum, pryter scientiam, omnem consiti' capiendi causam, inuention&nque osci' sustuliti Sic, exclusis ρntenti s reliquorum, clam praetcrea tanusia esse pobsit, hac antiquorum, valeat nees

b οικειονε C πρωτον τρεκτον shonestia, aut

turpe sit,

373쪽

L P η E R V. 3οoen. Ergo instituto veterum, quo etiam stoici ν- tuntur, hinc capiamus exordium. Omne animal

seipsum diligit simul ae ortum est, id agit, Vt de conseruet, quod hic ei primus ad omnem νitams ' .s tuenda appetitus a natura datur, se νt conferuet, atque ita sit assectu ut optim/siecundum natura assectum esse possi. Hanc initio constitutionem 'xonfusam habet, incertam, vitantummodo se tueatur, qualecumquest ed nee quidsit,nec quid ii possit, ηις quid ipsus naturas intelligit. Camautem processit paullum, 7 er quatenus quidquid se . attingat, adseque pertineat,perspicere coepit, tum 1βUim incipit progrediseses agnoscere, O intelli . - gere, quam ob causam h habet eum, quem diximuέ b λr habeat ii s animi oppetitum:coeptatq. ea, qua naturs apta senti appetere, ct propulsare contraria. ergo om , ni animali illud, quod appetit, postuum est in eo, . quod natura eR accommodatum. Ita finis bon

ao V E R E, sc assectum, ut optimὸ mci possit, ad naturamque, accommodati 8 . duoniam autem sua curusque animantis natura est, necesse essquoque finem omnium hunc esse,νt natura expleatur . nihil enim prohibet, quaedam esse ct intersie,s ammatibus reliquis, ct cum bestijs homini com nia, quoniam omnium en natura communis. sed extrema ista, o summa, que quaerimus inter an malium genera: distincta, O dssertitasunt, sua cuique propria, er ad d apta, quod cuiusque

natura desiderat. quare eu dicimus omnib.animalibus extremum esse secundum natura vivere:Γοα

374쪽

a fore. a mismune esse a

ita aecipiendum est, quasi dicamus, unum esse Onianium extremum: sed Ni omnium artium, rem dici potest commune esse,ut in aliqua scientia προ setur, scientiam autem suam cuiusque artis essis sic commune animalium omnium secundum na-'s turam rituere, sed naturo esse diure1as, ut aliud equo sit natur Maliud bovi, aliud homini,ct tamen in omnibus summa communis, ct quidem non tam in animalibus,sed etiam in rebus omnibus quo natura ali auge ct tuetur: in quibus vide si mus,ea, quae gignuntur ἡ terr multa quodam modo escere in ibi per se, qus ad vivendu crescendisque valeant o suo genere perueniant ad extremum: ut iam liceat νna comprehensione omnia complecti: non dubitonque dicere,omnem na- isturam esse conservatricemfui, id habere propositum quasi finem, o extremum, se ut eunodiat dqua in proximo sui generisflatu:νt necessest, omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse nanon eundem ex quo intelligi debet, homini id esse

in bonis ultimum, sE CYNDUM NATURAM Nivere:quod ita iηterpretemur, iuere ex hominis

natura undique perfecta, ' O nihil requirente. Haec igitur nobis explicanda suntledsi enodatius, vos ignoscetis.buius enim aetati, ct huic, nunc hoc i , primum fortasse audienti, seruire debemus. Ita prorsus, inquam. etsi ea quidem, qus adhuc dixiani, quamuis adstatem re u ino modo dicere tur . εxposita igitur, inquit, terminatione rerum expetendarum, cur icta seres ita babeat, ut dixi,

deinceps demon tam es,quamobrem ordiamur

375쪽

ab eo, quodprimum posui ' quod idem ' reipsa priamum est,ut intelligamus, omne animal seipsum diligere. quod quamquam dubitationem non habet feri efm infixum in ipsa natura, b comprehendias tur suu cuiusquesensibus,sic, ut, contra si quis Goere velit, non audiatur tamen,nequidpretermi ramus,rationes quoque, cur hoc ita sit, asserendas puto. etsi qui potest intelligi, aut cogitari, esse at quod animal, quod se oderit e res enim concurrenta. contraria. nam cum appetitus ille animi aliquid adse trahere coeperit consiuitis, quod sibi obsit, quiast sibi inimicus: cum id sua causa faciet: φ od

rit se, Osimul diliget: quod fieri non potes. 4 n cesse es quidem ,si quis sibiipsi inimicus est, eum,

a 3 quae bona sunt,mala putare: bona contia, qugma, la: O qus appetenda, fugere: quae fugienda. appetere: qussime dubio νita sunt euersio.neque enim , si nonnusti reperiuntur , qui aut laqueor, talia exitia quaerant, aut, Ni ille apud Terema o tiu, qui decreuit tant 'erse minὐs iniuris suo gnato facere, ut ait ipso dum fiat miser, inimicus ipse sibi putandus eri. sed alii dolore mouenture alii cupiditate: iracundia etiam multi esserunturto eum in mala ficientes ruunt, tamen se optim8 sibi consulere arbitrantur: itaque dicunt, nec dubia tant, Mibisite Uua en: tibi vi opus est fa-m,face : velut, qui ipsi sibi bellum indixissent, cruciari dies, nocteis torqueri uel nimee verὸ sese ipsi accusaret ob eam causam, iis maureb suis confuluisse dicerent. eorsi

' enim es hae querela, qui sibi cari sunt, seseque diluunt,

ritia fimul& diliget: d al. neeessa est enim.

376쪽

BE FINIBVS

diligunt. Quare, quotiescumq. dicetur male desequis mereri,sibique esse inimicus,atq.bonis,uita denique fugere: intelligatur aliquam siubesse eius . modi causam,ut ex eo imo possit intelligisbi qu

que se earum. Nec νero id satis eri, neminem es sa al.qui se ip se,' qui ipsese oderit:sed istud quoq.intelligendumst odς ix neminem se, qui, quo modo se habeat, nibit sua censeat interse.tolletur . n. appetitus animi, se,ut in js rebus, inter quas nihil intereri, neutrab L. propen- in partem V propensioressimus, item in nobismet- io μ quemadmodum assectisimus, nilii nostra am. . ' - bitrabimur interesse Atq. etiam illud,siquis dic

re Nelit, perabsurdumst: ita diligi a sese quem

quam, Ni ea Nis diligedi ad aliam rem quampiam ' ' referatur, non ad eum ipsum, qui secte diligat. boc icum in amicitiis, cum in osciis, cum in virtutibus dicitur, quomodocumque dicitur, intelligi tamen, a Lin nobisi quid dicatur,potest. V in nobis autem ipses ne intelaret aux ip quidem,Ῥt propter aliam quampiam rem, er. qui potest ut bi gratia, propter Voluptatem nos amemus. pro- Propxς ii, nos enim illam, non propteream nometipso - bi gr. prop- diligimus. quamquam quid est quod magis pertio, imεα ρ θicuumsit, non modo carum sibi quemque,verum d al. quod etiam vehementer carum se ' quis est enim, aut quot s quinque, cui, mors com cppropinPe non modo Non refugiat timido sanguen, atque exaἰ-

bescat metu e Etsi hoc quidem en in vidissolutionem natura tum valde perhorrest re. quod item est reprehendendu in dolore es quia fersi sic assiciuntur omnes, satis argumenti est, ab interim naturam abhorrere:idque quo magis P

377쪽

iam ita factunt, ut iure etiam reprehendatur,boc ,

magis intelligendum ess,bae ipsa nimia in quibus idam futura non fuisse,nisi quaedam essent' modica

natura. nec vero dico eorum metum mortis, quis quia priuari se vitae bonis arbitrentur, aut quia quasdam pon mortem formidines extimescant, aut si metκant, ne cum dolore moriantur, iccirco mortem hfugiant: in paruis enimsaepe, qui nihil eorum cogitant , se quando his ludentes minamurio praecipitaturos alicunde, extimescunt. quin etiam fere nquitPacuvius, uibus abest ad praecautau intelligedi astutia, sibi iniecto terrore mortis horrescunt. Quis autem . Me ipso sapiente aliter existimate quin etiam cum decreuerit esse moriendum , tamen discessu a suis.' atque ipsa relinqisenda luce moueatur. Maximὰ autem in hoc quidem genere vis es pes icua naturae, cum O mendicitatem multi perpetiatitur , νονiuant: ct angantur appropinquatione mortis confecti homines seἡectute: ct ea perferant , qη Philoctetam Nidemus in fabulis: qui cum crucia

retur non ferendis doloribua, propagabat tamen vitam aucuρio sagittarum,' Configebat tardus celeres,stans Nolanteis, ut apud Attium est, ψ pennarumque' contextu corpori tegumenta faciebat: Deboiminum genere, aut omnino de animalium loquor, cum arborum stirpium 8adem pane natura sit: siue, ut doctis is viris visum est, maior aliqua causa, atque diuinior hanc vim ingenuit. siue

corticia

a L siue ho ita fit fortui

ς - -

378쪽

corticibus,ct radicibus valida seruari, quod coia , tingit animalibuufeti m distributione, σquadacompactione membrorum. qua Pidem de re, quaquam assentior iis,qui haec omnia re natura putanti quae si natura negligat, D esse non possint:' rta den concedo, ut qui de hoe dissentiunt, existi tinent quod Nelint,ac Nel hoc intestigant, si quadonaturum hominis dicam: hominem dicere me. ni hil enim hoc differt. nam prius poterit a se quisque . discedere, quam appetitum earum rerum, quaesibi conducan amittere. Iure igitur grauissimi phil subi initium summi boni 2 natura petiuerunt, oeillum appetitum rerum ad naturam accommod Grum,ingeneratum putauerunt omnibus, qui con

tinentur ea commendatione naturae, qua se ipsi G i si, ligunt.Dinceps videndum est, qxoniam satis apem tum est,sibi quemq. natura esse earum,quast hominis natura.idest enim,de quo quaerimus. Atqui perspicuum eRhominem ἐcorpore,animὁque consare, cum primas,t animi partes,secunda corpo- aoris.deinde id quoque videmus,' ita figuratum corpu'H excellat aliis, animumque ita constitu- ,

tum, ut O sensibus instructussico babeat praesta

tiam metis,cui tota hominis natura pareat, in quast mirabilis quadam vis rationis,se cognitionis, Lae scientia,virtutῖmque omnium. nam quae corporis sunt,ea nec auctoritatem cum animi partibus comparandam, ct cognitionem habet faciliorem. Daque ab his ordiamur. Corporis igitur nostri pa tes,totaq. figura, forma, flat*ta, quam opta ι o

379쪽

ea νalere, ct Nigere, naturaleis motus, Uus iba- bere,ut nec alsit quid eorum:nec agrum, debilita-

, tumue si .id enim natura desiderat. es enim actio 'quadam corporis,quae motus, ct satus naturae ex gruenteis tenet: in quibus se peccetur diriortione, 'deprauatione quadam,aut motu,statuve deformi,misi aut manibus ingrediatur quis,aut non ana o r sed retro, fugere planὸ se ipse, hominem ex

homine exuens naturam odisse νideatur. uamobrem etiam flesones qusdam, flexi, raritiq.m tus, quales protervorum hominum, aut V mollium b μα messesolenticontra naturam sunt:ν etiamsi animi a s vitio id eueniat, tamen in corpore immutari hominis natura Nideatur. Itaque ἡ cotrario moderati, squalitisque habitus,s ectiones, usq, corporis, apta esse ad naturam Nidentur. Iam verὸ animus

non essesolis sed etiam cuiusdammodi debet esse, xovio omneis parteissiuas habeat incolumeis, ct de virtutibus nulla dest Atqui infensibus Usua 'cui q. irtus, ut ne quid impediat, quominils suo sensius quisque munere fungatur in iis rebus, cel riter,expeditequepercipiendis, quesubiectssunt.1 sensibus. nimi autem, re eius animi partis, qua in aprinceps en, quas mens nominatur, plures βnt Nirtutes, sed duo seima genera:νnum earum, quaa

ingenerantur suapte natura, appellanturque non voluntaria:alterum earumqua in voluntate ps '. . proprio nomine appellari solexnquarumen eacellens in animorum laude petuantia. ri

380쪽

ris generis en docilitas, memoria:qua fere omnia appellantur νno ingenii nominie 1 sque νirtutes qui habent, ingeniosi Vocaatur. alteri utemgenra en magnarum , Nerarumque virtatum et 'quas appellamus Volunt ias νt prudentia,te sperantia fortitudinem, tu Bitiam, reliquas eiusdem generis. Et summatim quidem haec erant de corpore, animoque disenda. quibus quas informatum est, quod hominis natura possuleti ex quo perspicuum ess, quoniam ipsi a nobis diligamur, om- i oniaq. ct in animo, ct in corpore perfecta velimus

e ciea nobis ipsa cara esse propter se in i s esse

ad bene vivendum ' momenta maxima. nam cui

proposita sit conseruatiosui necesse est huic pamtes quoque sui caro e e, carioresque, quo per- sfectiores sint, ct magis in suo genere laudabiles. ea enim vita expetitur, quaesit animi, corporisque expleta Nirtutibus: in eo que siummum bqηum poni necesse est quaηdo quidem id tale esse debet ut rerum expetendarum sit extremum. quo cogni 1

to, dubitari non potest, quin, cῖm ipsi homines si bi sint per se, sua *onte cari, partes quoque σcorporis,ct animi, O earum rerum, qua Aunt in utriusque motu, natu,sua caritate colantur,re per se ipsa appetantur. quib. expositis, facilis en i , mectura, ea maxim8 esse expetenda ex noIIris, a plurimum babent dignitatis: vi optima cuius ue partis, quae per se expetatur, virtus sit expurenda maxim/. Ita et, H animi virtus, corporis virtuti anteponatur, animique Nirtutes non No tantarias vincant Virtutes.Voluntaria: quae qui dem

SEARCH

MENU NAVIGATION