장음표시 사용
101쪽
R EMI rro I. Connatura μter pugnare inter se gratiam cs pee-
earum. Quia ridentinum Seir. 6. C. . Causam formalem nostrae justitieationis dicit esse gratiam et omnis autem forma, dicit repugnantiam suo Contrario ut patet inductione. ωlun datur in hoc : quia unaquaeque forma, sicut habet vim insorma di iubjectum, ita habet jus deposcendi conteruallo- te . nem sui, Vt ita exerceat id, quod exerincere nata est. Et quia suae conseruationi obest opposita forma, singulae debent habere exigentiam, ut contrarium illi tollatur. Deinde, talis qualitas, quae connaturaliter pugnet Cum peccato, non est impollibilis: lem ella de facto gratiam, vel ipse communis sensus DD. suadet. Neque valet si dicas cum ConinckDisp. 2I de Char. a num 96. sequi inde necessiitandum Deum ad amandiam hominem, in quo est gratia, vel acta mandum ipsam gratiam non inquam valet si id dicas: Quia si peccatum & gratia stare secum possunt; clare sequitur no necessitari Dei imα-s adamandum hominem, gratia in sot malum. li autem id fieri non potest; nondum necessiitabitu Deus necessiitate antecedenti ad amandam gratiam, sed ex suppositione consequenti.
hoc est, quod ex suppositione, quod
Deus amet, exerceatque hunc actum,nfusione gratiae, non poterit non amare; item ex suppositione, quod velit producere gratiam, non potestillam odisse ista non necessitabitur ad amandam gratiam, ex suppositione antecedenti, vi cujus obligaretur ad illam ponendam. Porro sola necessitas antecedens destruit dominium Dei clibertatem sic non destruit dominium Dei, quod Angelu ex naturalibus suis principij petat duraudominium, quia non necessitat antecedenter ad illum ponendum,mpotest tollere absolute illam suppomtionem, auferendo concursum conservativum, quo etiam plane modo habet se Deus in ordine ad amandum
gratiam consequenter ad illam: a mandam non erit ita determinatus, atque determinatur ad amandum s , quia ad se amandum non ex suppositione quod se amet determinatur tan
tum sed simul determinatur ad ponendum amorem sivi.
ter ab omni acceptatione, dari radic limbonitatem in gratia, vi cujus meretur condonationem& fauorem Diuinum,
extrinsecum fi ordine ad expellen o.
Λ T IO I. est. Quia bonitas talis qualitatis non implicat,in dari
eam vel hoc ipsum suadet, ut ita ponaturigus conformiter exigentijs creaturarum agere adeoque ad exigentiam radicalem gratiae, ponere ς-jusimodi sauorem' acceptationem, alias tota justificatio deberet tribui non nisi fauori Diuino nullo praedicato gratiae id deposcente.
obsit ita debemus discurrere de inertisto sicuti de principio merendi, hoe est gratia jam vero in materia de merito, dictum est Dari radicalem condignitatem.
quod Deus tanquam effectum si caetera sint paria ravae condonationirponit, saltim radicaliter debet esse a.
uo D luinus, ut ita proporti neu tu L. inter se illa duo fauet autem si caetera sint paria exhibendia gratiami
PRAEMITTO III. Oppositionem istam gratia eum peeeat es bys cam, si per inphysicum intelligasio
mam physicam nam gratia est omariis no forma physica si autem accipiasty physicum peroppositionem ad alia quid physicum,scnon dicit gratia, positionem physicam peccato, cu peccatum nihil sit physice sed haec acceptio 3 phy.sici est unpt Opi. quIa
102쪽
xεχ. etiam lux In eommuni aeeeptione di gratiae desquialoe se eundum instan s.cit oppositionem physicam tenebrie est identificatum realiter uni illi in- quamvis illae nihil sint. Posset com stanti, ibis illo instanti iam non est mode appellari haec oppositio physi gratia, sicut in eodem instanti reali comoralis, ne existimet quispiam ex non sunt tenebrae si est positio lucis.
solo prudentum judicio,vi non ex na Respici item ad hoc singulariter de- tura rei interuenire oppositionem , et, quod terminus a quo in priuata- Sratiae cum peccato uis nunquam debeat esse simul cum P R EMITTO IV. Pro nulla termino ad quem licet alia principia
instanti reati simia posse esse peccatum es possint esse simul secum.
gratiam . PR.EMITTO U. Pecciatum a RATIO I. est. Quia opposi gratia exelud remalueris non e cienta sententia damnata est a Pio s. 4 ter. Gregorio 3 inter propolitiones Baij. RATIO quia ex una parte ap- RATIO II. Quia duae folmae pellat Trid gratiam nomine forme substantiales nunquam sunt pro eo iustificantis ex alia parte non appadem instanti in eodem subjecto. Ergo et quid effetat illa forma ergo se- neque peccatum ec gratia, cum haec quitur conditionem aliarum torma. 163, duo non minus sint opposita, quam . rum formaliter expellentium sibi Op-269. dispositiones contrariae ad diuersas positas modo adsint alia praerequisita. formas substantiales seruientes ad eum modum quo forma bruti ex- RATIO III. Quia vel compo pellit formam herbae, quae est cibus tutu tempus ita ut post instans se animalis si adsint prae requisita. quod quatur, instans vel post instans sequa re quilitum, An sit Condonatio. Sit tu tempus si sequatur instans post
instans, ergo poterit peccatum com ris , immissimil-
mitti oc absolute non tolli gratia qui MULVIII A IIII Luposset in secundo instanti dolet actu e ,1ric Contritionis, adeoque auferre pecca LaL1 1. tum propter quod deberet tolli gra
tia. Si autem post instans sequitur An condonatio Dei sit medium
tempus. ergo' duratio gratiae erit is
adhuc pro illo tempore,deberet enim necesmum abolendi peccati c
desinere in instanti, Et non esset tunc instans sed tempus; consequenter de T ICENDUM est Amrmative. 64.beret peccat in gratia plus iam in hoc est, Conaonationem Diu ex Q. quam uno instanti secum stare. in trinsecam semedium necessariam abolem positum praemisso videtur sensisso di peceati ali id ita exprimunt. Gra-Lorca, quem aliqui excusant, sed ex tiam indigere vltimo compleri in racusatione grauiorem illi errorem im tione formae abolitiuae peccati persa. pingunt, de quo vide Ripalda cito uore Divinum: Est Conclusio contra Ouiedo Tri s de Iust: Cont . p. I. Suare Vasque Granadum Tanne. Quomodo autem expellant se haec rum Valentiam Oviedo de Iust: Cont: duo ut intelligatur,prae oculis haben- . num s.' Esparaa de Iust: qu. 9.dum est, quod eo instanti in quo fit Sed eam docent Scotistaein Nomina- peccatum, possumus duo ut ita dicam es Scotus, Occam Gabriel, &alij dc
instantia naturae Meonsiderabilitatis ex nostris Ripalda Dis vltima S. 16. partiri, dein illo instanti peccati reali, Coninch, quibus fauet salac: Iei- pro priori intelligibilitatis nondum sius apud cita viedo. Habet haec intelligitur expulsio gratiae, sed sola sententia iundamentum in Chrys positio causae expulsionis; in secundo stomo Homim ad populum M tua autem intelligibilitatis intra idem in confidas paenitoria tua enim poenirentia stans reale intelligitur facta expulsio tanta marit peccata delere sis a Ioret
103쪽
nee hane vim habebit gratia. Sed de
hoc actum in male la de peccatiis, in materia deducarnatione.
PROBARI solet Ii quod se Habeatur prae ciculis paraues lieet peccatum&sratia possint secum formis naturalibus. mand d stare ergo est necesse ut accedat formae pollunt is ea peliri in rei Ruor extrinsecus. Sed ista probatio sit denter a faxore Di in extriniec Q. ut lonat accipi tur, ' conuincit tunc inter praedicata ut Flu Ru det nam Diuinitus offuntieeum sta esse ad minimum commen xkr tN,ina 'mo ut defacto sequatur imiseria de ibet aliquid semper esse in expelleri .
re, quod non est in ex pullo, ni in lostoli a semper est a sortior Fiat erisgo haec comparatio inter peccatum & gratiam, peccato conuenit praestis frigusin calor, forma ignis' aquae. nihilominus hae sormae, ut sine ex pulsi-uae sui ad inuicem, non thelligent sa-vore Divin extrinseco, qui duplex cogitari potest unus negativus hoc est non impediendi, dehic est quidem, etiam formis naturali Mnecessarius, sed catum quod si Deo displicens vir de illo in praesenti no agitur secundo tiae autem conuenit quod si placenis. positivus, hoc est pondus vim lis peceato conuenit. Moo se constitu-
Σεώ. per addendo, de hoc in praesensita ens in esse odibilis Deo gratja: AEn- gitur, sed illo formae aliae ut se ex pel uenit ut sit constitue is in esse gratilant non indigent. An autem indi Deo Sela peccato conuenit inluper ' Sygeat gratia in praesenti quaeritur praedicatum offensae infinitae, non ha- PROBATUM II. Si condo bet autem vim latista ciendi infinitana
natio Diu in non esse medrum neces gratia hinc pro peccato semper 'l. sarium abolendi peecati, seu quod et stare victoria, sicut si s Inlacignis . idem est si gratiam ratione formae haberet infinitam adhaere laenilrmis 'rerxussivae mecati, ultim g non indigere favore extrinIee compleri, sine ah ne favore,sshe hae e fid datione,&abolet et peccatum, non aholeret. aboleret quidem is supponitur, no aboleret alitem v pro tuis procedit materiae ignis, non posset inciri finitis viribus impugnantis hanc adhaerescentiam v. g. aquae ergo ne Ilet hctoria penes peccatum titulo praed cati infinitae oll. niae, tui non postest gratia opponere aliquid aequale sitor li- autem probatio de peceat morta in unde gratia adiuvars debeat wllocouia nulla pura ereatura illiet imis non aliud est quam London 2 cis 3-aho indi peccatum, quod est infini trinseca . . b
tum in ratione os ensiae ut supponooem RESPONDEBri L . Peccatiim ars ' matera de peccatis illa autem aboli. veniale esse finitae malit e,in tamentio deherstes e involvens atisfacti si ponerem in Deo ex iteret in unem, non hum est smaginis, qui tam illius sanctitatem, cur non e guli iuris, debitum, offensa, si non pinna ut satisfacti ita holera possint sinetaeon donatione. Quod autem pecca-riim meat infinitatem offensae, in hoc sundatur, quia magnitudo ostentae erescit ex dignitate offensi, adeoque sibffensus sit infinitus,offensa erit infini-
etiam a gratia depelli puterit ut nug
lime vires Mecessam: Ad seMendum malum, quam adtaciensium Quum.
ere, nisi dum pede te hii 3 c μta e contra, quia satisfactionis digni eationem autem n P hrius quitas pensatur ex dignitate satisfacien ergo hoc quod ei lex pe iere ' uiattis, Ac nullum latisfaeiensereatum, est sanctitatem estis,alum, poteris berinfinitae dignitatis, vel sesset, non esset a finita malitia praest hiri, hoc aut sadhue par infinitati Dei offensi, fit ut quod est ea pellere peέάatum g να-- a nulla creatura possit poni satisfactio re bonum . hinc ad D mair Ἀν-:ns pro mortali, consequenter erunt viminina. dod Aps 4-
104쪽
in ..tu in hoe, quod bonum debeat esse ioni etiam tribuitur vis siti, acie redita 'γώ ex integra causa, adeoque ex praedi sed non independenter a condona castita oppositis peccato, ut nullum lioneia. sit, cur aliud non opponatur, ut ita CONTRAE II est quia seuehonum depulsioni iit ex integra cau gratia est sorma incompossibilis eum cia non apparet autem, quid infinis peccato,aCain peccatum est incom- offensae in gratia opponi possit. Ru polassibile cum gratia, non ergo erit rasus Quamvis possit per impossibile tio, cur potius ad positionem gratiae supponi dari in Deo peecatum venia tollatur peccatum,in non maneaO,le ex obiecto, nullum tamen potest iam praehabitum peccatum ergo inesse veniale ex subjecto, siquidem illo compossibilitati gratiae debet aliquid
toneretur ipsummet esse Dei, sicut accedere, ut pro illa stet victoria, ut si propter verum otiosum, intermina vincatur peccatum ad eum modum. ret Deus auferendam gratiam, ratione quo formae succedenti debet aliquid ilIius damni incurrendi, veniale esset adiacere,uet vincat praecedentem hoc mortale, ita inpraesenti unde ex autem non apparet quid aliud sita, subiecto, adfert infinitatem opponi quam condonatio extrinseca.
bilem sanctitati infinitae. CONTRA III. quia oppositi, vi- ανσ Denique peccatum eniale in Deo dentur enervare doctrinam comunio arti adsette desectum infinitatis quod rem de cessitate Incarnationis poI- psum probatur quia infinita sancti sibilis enim est gratia, quaein sibi titas Dei, hoe ipso quia infinita est, in aliis sit principium merendi ponatur eludit omnem possibilem sanctitarem, illa an creatura pura, illa potetit me adeoque includit ne aliqua desiit quia eri gratiam dc sibi, aliis, quae ipsa. veto veniali peccato adfertur desi-, gratia, haberet vim abolendi peccatinentia aliqua sanctitatis in Deo, neve aeque bene ac nunc quando datur ex Dpeceato veniali adseratur detectus meritis Christi Domini.' per ordi. 1brmalis infinitatis, pulsivus infinitae nem ad delendum peccatum, non lis sanctitatis tale autem nihil ostendi nus . illi purae creaturae debita uiuet potest in gratia ad expellendam os quam nunc debeatur Christo Domi
sensam infinitam, seclus corulon . o. quae ergo a esset necessitas Ini camationis, daretur enim alius,
RESPONDERI potest II ex Quie ducialitandi generis humani, condido eitinu i Rationem adlatam pro stinctus a liberali condonatione, . . bare quidem, uod gratia non ollat tamen non indigens interuentu rio peccatum per modum condignae a sonae increatae. oc
ti,factionis, sed non probare, quod id PROBATUR. III. offensatafraestate non possit, nonnisi per in creaturae, si non ponatur satisfactio compossibilitatem sormalem, quArria aequalis, non potest remitti sne aceec habet eum peceato, ad eum modum, sucondonationis. ergo offensa cre. quo auctores tribuunt contritioni toris, si non fiat aequali satisfactio, vim justificandi,& non vim condignὸ non potest remitti,si non accedat consatisfaciendi ' donatio.
CONTRA . est. niaeo casu BIICITVR . Non implicat
forma illa ineommissibilis D esset de contradictionem, qualitas quae inde spulsiva peccauin non esicci esset ut pendcnter ab omni condonatione ex supponitur, non esset autem,quia nul trinseca dicat vim deletivam peccati; Φum praemeatum adserre oppositum mon est ratio,cur talis non si giat a infinitae offensae, quia huic non appa nostras, pertinebitq; hoc ad exaltan rei quid sit incompossibile seclusa dum Christum Dominum, quod nie siti actione nisi condonatio ; quid ruerit nobis tam persectam justifica. enim remittit debitum, nisi solueris, rionem ergo c.
vel condonarum tibi fuerit contri RESPONDER potest inprimis
105쪽
go. retorsione argumenti. Non implicat contradictionem, dari qualitatem lanchisirantem, quae inde pendenter ab omni condonatione extrinseca non sit depulsiva peccati nec est ratio cur non sit de facto talis nostra gratia, nam sicut non sunt multipli. candientia sine necessitate, ita nec di gnificanda et praecipue cum defacto multa praedicata non reperiantur in justificatione qnae reperiri in ea possent, ἔς multum omnino conducerent
ad dignificationem ejusdem, ut incompossibilitas etiam cum veniali peccato. impeccabilitas, certitudo Δ.hitis, identificatio lumini gloriae. quae omnia si mera sola dignita gratiae spectanda foret, tribuenda illi 28I. essent. Gratia autem qua navis quam maxime dignificanda sit, id tan e faciendum cum fundamento in Patri. Busin Scriptura habito, vis auten Ἀμ-lmaciendi pro mortali nullibi creaturae tribuitur. Di recte autem ostenditur ejus implicantia, quia dc depellaret offensam mortalem e non de. pelleret: depelleret quidem ut supponitur, non depelleret autem, quia nullum praedicatum haberet, quod infinitae offensae opponeret, ut jam supra
OBIICIUNTUR II paritatis aliquae I est. Peccatum sine ullo accestu extrinsecae ordinationis Diuinae est destructivum gratiae ergo iratia sine aga ullo accella condonationis extrini e
cae, est destiust tua peccati.
Consequentia quia peccatum adfert praedicatum infinitae offensae sufficienter depulsivu finitae grati Ssitatis cum
autem gratia non adferat praedicatum eommensurabile infinitae ostenta si te. elud tu condonatio, non appareta, quomodo aboleat infinitam offensam. Deinde de natura cujuscunque offensae est destruere gratiam, ut patet etiam in humanis offensis de natura autem cujuscunque retractatio-nta vel satisfactionis non est deler Offensam, sed id tacit nonnisi satisfactio condigna, quam pura creatura riωnpobit, aut condonatio.
II PARITΑs est. Conuersio sine, s
ullo extrin ec accelsu tolii aversio. nem ergo: gratia delet peccatum.
dat anteceden de conuersione α uertione ina: eriali, erum et t. nam .
non est polsibile, sine hi locatione, eandein partes duplicem locum ratio duplicis litus habere, essetque hoc absurdum, si sor militer conuersiora' ainterialis non tolleret auersionem materialem, absurdum autem nullum asimmo con ornae rationi, ut, quod non
est latisfactivum pro offensa, non deinleat offensam, nisi accedat condCri tio. Si autem Antecedens loquatur de conuersiones auersione norati, verum quidem est Conuersionem pedisonae A,tollere aversione ejul demicrsonae A,quia duo contrarios actus non potcst simul habere lalrcia naturaliter: scd sal una est quod conue si opertonae A, tollat i uelliorem personae senis B, nisi ponatur C ἀ- cuna satisfactio, quae in praesenti non habetur aut condonatio Offcniae, a Lersona Ossen a B procedens. III PARITAS est. Actus Cha'. ritatis inde pendenter ab accepta licine. eisen aliter bpponitur in mi icitiae Dei ergo & gratia habitualis peccato quia, qui illuri actum haber, credit etiam' sperat supernaturaliter se amari a Deo ergo amor ille opponitur inimicitiae Dei, actus enim fidei id exigit ne reddatur salsius 2 s.
um supernaturaliter, credere & sperare se amaria Deo supposita acceptationein condo iratione extrinseca DR sensae nani ex natura rei potuissct peccator amare Deum, uauicniciae non illi reconciliari. nec cotidonare offensam. Quod si parata pro ccc' at de actu, quo Deus ainat peccatorem, ille eum sit virtualis condonatio, he ne habebit vires remittendi pecczti.
denter a Duore extitia secti, sorma pes.lit priuat onem ergo D gratia pec
RESPONDETUR.mus, reccatum non starc formaliter in priua
106쪽
dit parnasi de in quia in priuatione respectu formae, nullum cst inueni bita iraedicatim quod pasta praehende. re ne expellat tu a sortara in in .quo excedat vire se formae, jaan ausem in peccaro inhieuibilis ea tali tithIltis. Propter quem deposca non ex pes Ii, eo quod habeat titu sum finita ot. fensae lac gratia non habet praedicatum inmittae satisfactioni S.
lit mortem, im 'pendente. ab omnitat ore exmnaeco in ' ratia, quae est ita animae sine libo fauore, ex-
pollit peccati mi quod st mors ani-
14 aptari debet dii pama huIamor ml-n: qaae immedime ante adlataest. Ad dii Ripalda peccatum, non es uiro
prie mortem animae me gratiam, vitam quia si ellet proprie mor animae, quomodo in poccato exerceri polient actus vitales superliaturales. Quan- do autem ali adciunt Linocentiam
sine ulla acceptat me expcli Ire peccatum, jam autem Aug. dicit ratiat iustificare restitutione innocentiae id etiam non conuincit. D. m in innocentia si sit restituta, nego quod line ulla acceptatione opponatur peccato sed priruitus Innocenta pol fessa non indiget acceptatione, quia nec pro tunc est depulsiva cccati 2s s. praeexistentis.
OBJICITVR III. standependenister ab acceptatione Diuina, non ha. het vim expellendi peccatum, gratia. non esset ratio cur illud delereI, tria
quantum illud est contra Ie xii naturae quod plum probatur, quia tria quantum est contra legem naturae, non dicit rei pectum ad Deum.
Deum tanquam Domin una naturae,
titulo principis spectet ius condonan. di etiam transgressitonem a tam cono a legem naturae, sicut Princeps supremus potest remittere offensam suae
Reip sed independenter ab hoc principio dici posse. quod gratia person habeat vim remittendi peccatum
radi ea lenu, habet enim vim lancuri, candi, quae sanctitas et forma depulsu a peccati, si caetera sint paria vit mus, habet vim delendi peccatum, in quantum illud est contra legem naturae quia hic iam non est ille titulu3 ita.
Ianitatis, cujus intuitu negatur, Stati am inde pentanter ab .acce pracione,
habere vim delendi peccarinu. ADDO. Hoc argum ei Num Ocere etiam proponentibus, quia si peccatum inquantum est contra legem naturae, non dicat rei aum ad Deum, qui ergo, qualit ite, tam dici hunc respectum delebitur praecipue cum dicat respectum ad cum lia. n. quam finem lupernaturale illi nam ita ordine sunt diuella, nec dipparet, qui tali peccato contra tactui grata a Denique dici potest, quod accessoria eis quantur conditionem pri ipalla, ocquia in peccato Theologico h. ih et, condi Monem principalis, ratio, Plenta minae, si h .inc exigit raGIcialtac delere dcbebit luDulla in qu nilim est contra leaena naturae. Exinta eclinam principio in rei potason allato.
solui debet quoniodo, tam lutulis esset D cus,in talancniqisialis gratia, qui in quam etat de puluta Peccati. quia videlicet inter piae gigata gratiae.
est radicalis exigentia, ne siet cum peccato, quae praedicata su Dponeretur adhuc tunc habere grac
OBIC1TVR a. ex Elparga. Aliqiia dilectio Dei erga hominem , est
essentialite incompossibilis cum pec- C to, ea nimirum quae ostremissJua destructiva ipsius peccati Deaqtin tri. lectici ei maior quavis dilectione alia non incompossit bili cima Iumnu hominis iv. alo ergo est iii quod mi ei,
dono non incompossibili cum recca. to nullum autem si domini cst conseribile honum viatori nulli 'quam gratia. rgo gratia cariticos impossibilis cumpcccato.
RESPONDETUR. Nullum i mnum Dei esse essentialiter compossibile cum peccato seclusa condonalio neu Dei vero dilectici qua inc Ut dili e re
107쪽
χω. diligere creaturam est deletiva pec cati et sentin saltem virtualis condonatio. unde hic actus Una cum condo. .nati Cne est malor gratia, sine hac condonatione accepta. Quod autem attinet ad illam propositionem. Nullum Dei donum pQtest conferri homini viatori majus quam gratia si sumatur de lege ordinaria. Ac de dono participabili a pura Creatura per nionem intrinsecana cum eodem, verael propositio, sed viri laypostatica trahoris icci: in infinitam anctitatem Divitiam, longe est potior mire ord mea. delendum peccatum ipsa con . don itio extrinseca, quae non dicit unionen intrinsecam cum creatura, si
per impossibile posset ita unita cc.
22o catori, ut unitur gratia Hongris stria.
cior ellat ad expellcndum peccati Sm. Diatum etiam supra, praescit cm grati- atri non esse donum luprcmlim, consi r bile a ne creatura . quia ea gra. Pia, quae nunc diri fir possibilis ei atra
terius, maculam peccati icti indcle. bilem, si gratia per se solam, ncia est et essentialiter deletiva ipsius, quia iniit
ius actus Diuinae volunt iis, sola suand ditione ad id usticeret. quod innititur huic principio. Quia nullus actus Diuinae vel creatae voluntatis, differtubaliquo actu alio, multo minus habet aliquam specialem sufficienti. 29I. in ad aliquem e flectum postivum v l negativum, praecis quatciuis est positio sui a parte rei.
dincultatem pendere ex eo, quod adimi ei liberi contingant Deo, sine ut i illius muratione, quae dissicultas, sup i. an responsionem habuit bene ensi D, qtiam vis unus actus ab alio non siiserat re . differre potest aequa. ua l. illa de nona triandri ita ut unus u, :ilenter d. nomine De ut a conson amen , alter retinentem essen.
sum. id autem quod dicit de Creatura non ris expiscatena est non enim. appait CDre 2 sola lui postione .a' hic in Petroci Comi ono haud disse n.
tale est, ut mereatur non nisi amico clari cur inquam hic actus non ha hea specialem iissicientiam adiutre est clum, qui est condonatio injuriae, e cum habeat radicalem exigentiam gratia condonationis , ut tranIeat Deus ad est volentis huic exigentiAsatisfacere, si fricit oluntas illius Vsive is mutationem extrin ecam'. reueis latrone manifestata vel ipse ordinarius concursus conteruativus gratiae. nam i staret cum peccato alio genere con eruationis indiberet.
Soli untur reliquae obiectiones.
de Gratia. Vmo hypost utica se l. 2.3. p. cvi abolitiva peccari ergo Ac gratiara' erit idem praestare. REM'ONDETVR Negando Con-: eqllentis. Quia cnio typostatica ad icit tecum intriauam dignita emiser-
ticipabilis sanctitas talis qualis vi Diuina scilicet refugnatis omni te cc loci iri primis extra suum pro pol iiii id ad leti probaret enim grair ah de- facto re cum leniali peccato stari posse, cuna illi: nc patia leti sancti 'tas Divina. Deinde ad quasti orio. responderi r quia scilicet non est communicabilis cicaturae pnrae linitas infinita, si non est communava. bilis, bc est conin linicabit: vis satis faciendi pro os ensia thfinita Quam .
vis autem conccifferamus atl dg retitia exigat radicat te condonationem id per te Rosime trahere non potus . quia radicalis exi entia condonationis, non aluid imporial quam quod rati sit forma, qtiae est spe Grilli participalio naturae Drniri, in subiecto aliunde non impediro' 'Londianam autem est ut haec iras 'edi me; it: tollantur, adc'oqi: in natur condonara OD, ina quod mi uiri cincedendo Erariae non coi. cc ditat illi vita in ii.
108쪽
νη. nitas, qualis eonee di deberet, si de se diceret vim aboleti peccati inando aut edicit Rosmer, quod illa qualitas, si ultimum complementum liberi de-eret D. uini, condonantis peccatu ira, id quantam vis concedatur, nori stat
pro oppositis, non enim deberet iam vi sua ex intrinsecis principiis abolere pecatum, sed tantum id haberet intuitu decreti Divini, decernentas. nunquam se positurum gratiam nili
condonato peccato consequente etiam, posito quod non implicet qualitas, quae exigat essentialiter produci per talem actionem, quae sit complementum liberi decreti nolentis admittere vllum mortale in seni composito illius qualitatis posit inquam quos non implicet talis qualitas,tunc consequenter dicetur non posse consistere vllum mortale cum tali qualitate, id tamen non erit propter intrin-le cum praedicatum illius qualitatis, dei depulsivum peccati, e ration annexae condonationi s Diuinae, qualus positurum decerneret Deus, quotiescunque futurum foret, ut poneret
illam qualitatem. INSTAT . Idem Etiam supposita infinitate peccati, non implicat qualitas, quae habeat connexi nem physicam vel moralem intrinsecam acum remissione peccati te quod nos dicimus quae habeat radicalem exigentia m condonationis ergo neq; 29γ' repugnabit qualitas de se abolitiva
scilicet radicalis exigentia condonationis, non deposcat ullum praedicatum infinitae excellentiae, sed solumi condignitatem, ut Deus pro sua parte condignetur remittere offensam lain autem qualitas de se abolitiva peccati, deberet ut iam dixi, adferre praedicatum aliquod infinitae dignitatis,quae infinita dignitas, ut iam dixi,repugnat creaturae, praecipue aequans dignit tem Diuinam ostensam.
INSTAT II. Si homo deberetineri infinitas peeunias ' in debiti solutionem offerret illi nutri , .liam, non daceretur hic obolis habere physicam vel moralem exigentiam adrio delendum totum debitum ergo ne que ulla qualitas erit possibilis, quae exigat remitti infinitam offensam, si tu ipsi finitae dignitatis ergo si talis qualitas datur, dabitur etiam dc qualitas, de se deletiva mortalis. RESPONDETUR. disparitate esse, quia ille obolus non est talὲs visit natus constituere in aliquo stati homi nem, qui status deposcat remissionem debitorum si autem daretur talis' Obolus, de quo decerneret Respublica, quod quicunq; eum haberet, debe te illi conseiri immunitas a debito. adeoque condonatio a Republica τjam tunc ille obolus haberet, Gravilem exigentiam, ne quisquam praeten dat sibi jus ad illud debitum. llo data etiam fit in praesenti, quia gratia stuata constituere in esse filii Dei, huc autem status exigit condonationem culpae, quam quia non potest de Gabolere gratia, fecit decretum Deus de ponenda sua condonatione, et extinguendo iure ad offensam.
infinitum, ille tolletur etiam finito al. sensu. Item Actus finitus potest contdonare etiam infinitum debitum et .go gratia potest abolere peccatum qi an rumvis illud supponatur esse ir finitum in rationeomenis. RESPONDETUR. Disparitatem esse, quia ad tollendum dissensum in. finitum non est nece me esse assentien, omtem infinitum, consequenter eu tolli poterit per assentum finitumis, idemque mutatis terminis die de condonatione finita debit infinitici iam autem ad tollcndam offensam infini. tam est nece te esse satisfacientem infinituna, adeoq; tolli non poterit satis fastione finitari iam autem gratia, non dicit titulum sitisfactionis infinitae, quod si eum non dicit 'clusa condonatione non apparet, qui poterit tolli offensa, quia haec nonnisi duobus modis tolli potest. Satisfactione vel Condonatione, quibus etiam non nisi duo, modis tolluntur offensae humanae ' quidquid tertium inue
109쪽
in .ex dictis duobus ' Negari etiam po candi, adeoque peccatum, ursius o test, quod dissensus inunitus sit tot indefinite scriptura dicit, quod talis' lendum assensu firuto. Quod attinet non possit peccare seu componero ad debitum illud, in esse suo totali, gratianti cum peccato, indefinite informalitatur negatione condonatio quam, quia non definit ex intrinsecis nis; in uia positio etiam finitae con principius di ex se conuenire gratiae,
donationis , contradictorie opponi ut non stet cum peccato praeterit tu negationi condonationis jam au ergo non lecundum phrasim scriptu seret totalitatem debiti, adeoque de ra loquitur, qui eam incompossibili . hilum. seclusa autem condonatione, ratem tribuit gratiae secundum prin- posita sola gratia, non ostenditur cipia illius intrinseca eum bene posiquid contradictorium ponatur e sit locus i ἰle intelligi de incompossi-CM , consequenter, non ostenditur bilitate peccati cum gratia, ratione de . xlsivum peccati. Praecipua obje creti Divini, quo alligauit se condo n hac materia desumitur ab au nationem exhibiturum, si deberetio 'tate quavi oportet hic exami nere gratiam; imo haec incompossibi-na lixas gratiae cum peccato, quam indi 'I. VCTORsTAS est ex lio . care videt ut haec scriptura,poterit be- ΟΣ. . Ioan omnis qui natus est ea ne intelligi de incompossibilitate ra ac sadicali jam explicata non vero de in. Deo, peceatum non facit, quoniam dicati jam explisemen eius in eo manet ion potest compo Tibilitate formali. Ripalda ei Peccare, quoniam ex Deo natus est talpjura locis August in quibus sa-
cujus loci, ut docet Esparza non est tri intimat eum, qui habet gratiam, 'iste sensus Gratia non potest ipsa non posse peccare, quia sciIicet gratia, 'Hi fluere in peccatum, quia etiam libe- non potest esse principium peccandi, 'ralitas, siue in nato siue i nonia, quod autem aliae virtutes non possinteo ex Deo non potest influere iniec esse principium peccandi, parum re-'catum: nec item iste est sensus quod tert nam in .hoc genere gratia habereum qui eam habet non deceat pec rationem principalis, It pote radix Care, quia lueo indecentia indepem aliarum virtutum, dicit item formali denter a gratia habetur Sensus igi tatem formae sanctificanitis si caetera Iur est, cui lemine Delin cum natiui adunt quod nulla virtus dicit.
tate ex Deo id est cum gratia tui 1 II. VCTORIT4 est Trituali, non potest homo componere dentini quod es b. a. . dicit
peccatum, per vim activam sibi pro Gratiam eme urucam. formalem au-M3. priam quod si acti vi homulis id ne sam nothiae ustificationis, hon esse talo .ri non potest, absolute neri nono . autemonica colla formalis, si condo terit,quia ut peccatum existat vel, eo natio euci medium necet rarium ad
existat non potest esse opus miracu, ustaςationem, di sicut non recte dL
olum, elle enim miraculum intri . metur unicac ' in forna lis naturalis sece malum it luminationis lux si indiget cu acti DC
RESPONDETUR. Scriptura, fauore sumo, di si posset componi non dicere eum, qui habet semen mi eum tenebris ita ne gratia erit uni. non feci me peccatum vel si feceri casorma justificationis, si potest com- habete vim abolendi inius iam acti, poni cum tenebris peccati. de quo itine in praesenti. quaeritur, RESPONDETVῆ. Vt intelligatur sed tantum dicit; quod justus non pos . ben Concilium, attendendum est ad lit peccare grauiterin mortaliter, pia mentem iliuis, quia nisi attendatur adta in sensu formali seu quantum est mentem Onciiij, non accipient tam vi illius starus, ut pote habens gra verba Concilij. t sonant, nam sonant'. iam eam habitualem quam actualem secundum mentem clamen ex re-etscacem, quae stat in noluntate pec gulam August. verba Scripturae Laum. Cum qua non stat voluntas pec . Patrum accipi debent ut sonant verba Augustini
110쪽
3oγ. Augustini sunt de Genesi ad litetam
libro M. cap. I. admonendam arbitror.
quodIam me susti in hae spere memini pr atici malia a ηοθι assis agitan muta propraefatem liter defendatur, quia gestam narrisi e qui hcripsit; si autem si verbis Dei vel cujussiam persona in officiu- propheticum 'umpta diciturqvid, quod ad titeram nisi assurri non posit intestignρrocul ubi gurate dictum,
ob adHiιans significationem accipi debet. Haec Augustinus. Porro mens Trid: inrelligi debetin colligi peroppositi
nem ad errorem quem damnat, Contrem eo offensa inlinit . qualem derit heret hahere gratia, lici lota a I
re Pte leum consequenter non ex
elus condonationem extrinsecam. in his sentibus gratia est vilicam sis malis nostrae justi attonis, non per exclusionem scilicet favoris exintrinsee condonationis sed per exel sionem duplicis iustitiae, scilicet di iustitiae Dei, qua justi deberemus reddi. iustitiae nobis inhaerentis Ru Ilus est uniea causa justificationis in ordine ad sanctifidandum, non enim nos condonatio illa sanctificat sed tan. sequenter dicetur gratia elle unica tum remittit peccatum quae duo di- causa justificationis per exelissionem stinguit Tridentinum gum passim ait illius quod invehebant Haeretici, quos iustifficationem nostram, non solum. lamnabat Concit. Iam vero haeret Ella remissu nem peccata, sed de sancti liciis octici, qua damnahantur e Capite a ficati nem nostram. Deinde est visu.
Triden uoci erant duplieis classis. Ali nica causa justificationis gratia, quiaqvi,quinos adhaesit Bueerus,dicebant'. causa foemalis talis, me addito ip- Duplicem esse in nobis iustitiam , ponit pro forma initinsece unita,non quandam Dei fit Christi Domini no vnitur autem ita nobis condonatio his imputatam, quae iustitia moueae extrinseca, sed sola gratia. Saluat Deum, ut nobis det inhaerentem iusti etiam per nos phrasis Tradentini quod uam. Rursui de hac ipsa iustitia di .gebant nobis i aerent quod fit immunda xc cim mixta peccatis. l.
Qui autem cuni P hi ora Coloniensibus Canoἡicus dicebant quidem, iustitiam nostram nobis inhaerente non esse immundam cupeccatis om- mixtam sest tamen indipentem iustitia Dei christi Domini superadclita,
ut illius intuitu remittatur peccatum. justitiam in nobis recipiamus qui simplicius accipiendo hanc phrasim. dicimus gratiam est aliquid perma.
nens nobis nitiuia, sed ex istora recipientes, non sequetur praedicatum. nempe, ut habeat vir Gratia ab lenis dae infinitatis peccati, idque lectiis a
condonatione. Denique hoc erilis gratia est unica causa iustificationis. quia in ratione Fili Dei nihil aliud. Itaque Tridentini mens erat, im e M constitu chominem condonatioque 3iti illam nicitatem quae opponemem non est forma in hoc genere led prae- illi non voieitati inuecta ab Haereti requissitum' condita nee enariata eis. Consentit autem nostra sentenisti concilio, nam non ad mitelmus
iustitiam Dei vel Christi impuratum,aon admittimus in justificatione munditiam animae immundam, admittimus in ipsa gratia vim sanameandi si caetera sint pariat ut pro praesenti sta- semper sunt prata in qualem visi sanctificandi gratiae soli e cuni non tribuisebant hae etiel. De mente meretic gum conlulatur Bellar, lib. 2. de Iust. Cap. I. Et certe Volebat hie riden. Einum talem unicitatem attribuere Quod ipsum vel per hae detendi pocset, quia eae dictis est necclima condonatio Diuina, cum non sit necessa. xi tanquam so a iustitiam Damior. ma iustitiae innotescit nobis ex doct-na sacra, dorma autem lacra dicit. hanc formam est gratiam. Frgo si condonatio non sit nece larra per nam dum formae, erit necessaria per modum circumstantiae necessariae, maerequisiti necessarii Acc. iii AUCTOR LTAS est ex eodem Tridentino Sess 6 ea , c . tratiae, vi cuius tamen non decerneret qua utitur Vasqueet ubi docet Triden. aliquid creatum posse esse satisfacti in merita Christi semel tantum no