Praelectiones theologicae, de poenitentiae virtute et sacramento. P. Thomae Mlodzianowski, Poloni, Societatis Iesu

발행: 1670년

분량: 248페이지

출처: archive.org

분류: 철학

121쪽

Disputatim III 113

36 . adimplenda ripatet circa destructio paratio unius actus ad alium,in ira 364.

nem obligationis soluendi Ioo. si comparamus intellectionem Diuinacre tura poneret perimpossibile con ad volitionem, tanquam quid prius dignam fatisfactionem, non dicere ad posterius,in tamen hi duo actus tu tunc Deus condonare, sed condo in re sunt idem. Deinde ex alia padinat cum non ponitur. Haec explicatio te trans erimus, seclulis imperfecti NON SATISFACIT. Quia non nibus, ad Diuina, quae videmus fieti plus dicit, quam . quod voluntas con in creatis ciam autem in creatis vo- donandi respiciat se ipsam , quod luntas condonationis rabet pro obje- ipsum Probatur quia illa voluntar o volitionem condonandi, nec est respicit destructionem permanentiae ulla ratio cur voluntas condonandi peccati actualis, quae permanentia in transiuiue, ut dixi, accepta, non possit Voluit negationcm condonationis ut habere seipsa ponenda pro objecto. clarum est, ex principiis ejusdem. cr. ASSERO II voluntatem comgo respicit illa voluntas seipsam donationis, vicujus velit Deus statue-Vtraq; hac explicatio dicit aliquidia re hominem in esse fili Dei Gustini in re ad praesens punctum spectans, cati, habere pro objecto infusionem

sed indigeret ulterior declaratione. Dio sita difficultas. Nolunt dicere Auctores quod voluntas condonandi respiciat se ipsam. Deinde

difficile est allignare, quid respiciat

illa voluntas, praecipue vero, quia . per illam condonaturis. g. habituale peccatum, quod si non condonatur, manet saltem adaequale si condo

gratiae.

Λ Io quia per nihil aliud po36v

te constitui in esse fili Dei, nisi infusione gratiae, ut dictum est ergo sivuli illam constitutionem in est fili Dei, debet vel la gratiam ., sicut 'voluntas dealoandi debet velle albedinem, seu voluntas constituendi filium Dei adoptiuum, debet vello natur non manet qui ergo volim ratiam, quae sola lilium Dei adoptitas condonandi nonrelpicit seipsam vum constituit.

dum vult non manere peccatum .

Quid in hoc puncto sentiendum sit, Partiri pol minus per afferta. A SE PRO L noluntatem condonationis transitiuὸ acceptam bab ere pro objecto voluntatem condonationu quasi in actu secundo positam, RATIO I. est quia si non esset verum assertum, is esset voluntas illa voluntas condonationis, monelset effetis supponitur, non esset autem, quia non vellet quod vellet, velle enim condonarionem, Qtamen non vellet condonationem, non haberet enim pro objecto volito condonationem.

RATIO II. est voluntas puniendi habet pro obiecto punitionem, Voluntas praemiandi, praemia tionem dc sic de reliquis ergo dc voluntas condonandi habebit pro obiecto condonationem seu voluntatem exercitam condonandi.

RATI IlI. est quia ex una parte in Diuinis reperitur similia com-Quod si sit voluntas condonatiorinis, vi cujus velit Deus etiam creaturam, se conuertere ad Deum, pro obiecto habet actum vitalem creaturae conuertentis sese ad D EO M. Ratio quia hoc solum modo potest

se creatura conuertere ad Deum cr-go si velit Deus illam in ita conueram sam, debet velle illum modum ahrmam conuersionis Sed quia haec non tam sunt objectum condonationis, quam poti iis mutario extrinseca, qua posita intelligat:r Deus condonare, hinc ASSER III. Voluntatem condonandi habere pro objecto destructionem peccati habitualis inquantum in suo eonserues pendet a Deo, seu annullationem χa Otionem j ris, quod fundatur ab actione peccaminos ut Deus maneat ostensu dciratus, ita ut breuiter loquendo id quod condonatur, si offensa adta , moraliter adhuc permanens,in se habens quasi non praeterijsset hoc

122쪽

Tractatus I.

16ν affertum defendatur habendum est negationem sui, quam positione nai3m. - inprimis prae oculis. Id quod con aufert me omniasupponant, quodH donat condonati Diuina, inon est illa quid absolut loquendosellem quoquo mo- ipsa, sed peccatum praeteritum mora do post respere seipsim Tum qui

liter permanens, ita ut peccatum illud sit tanquam terminus illius condonationis. Et ratio est quia quod condonatur, debet esse natim loco nadonatio autem non est quid malum. ergo condonatio non seipsam habet pro objecto, sed malum quod cond nat ut etiam videre est in creatis condonationibus. Habendum deinde

prae oculis, in peccato plures esse sor-rnalitates, inter alias eue ys Dei aditasti,in hoc si ex parte Dei spectetur non est quid malum, sed actus justitiae illius, sed hoc quod malum est, s si est quod sundat illud ius Rursus negatio condonationis Diuinae non est peccatum, est enim negatio actus Diuini liberi, sed id quod malum est, est illud quod indiget condonari, illaq; odibilitas quae quasi ex conlequenti

consurgit ex negatione actualis condonationis : hoc undamentum iuris hunc titulum, deniq; hanc odibilitatem ex negatione actualis con-- nationis pullulantem sua condonatione cassat, abolet, an nullat moraliter Deus. Habendum deniq; est prae oculis, non eue possibile explicare, Deum condonatione sua velle destruere peccatum habituale, velle cassare sdndamentum iuris irascendi &c. quin ε9. dieatur aliquo modo habere pro ob--- lecto seipsam, non quidem tanquam terminum' objectui condonationis, sed tanquam aliquid dictum, con- notatum, importatum ab illo termino quia peccatum v. g. habitulo quod remirtitur, fundamentum item fundans ius ad irasci semper conno- eae si moraliter adhuc maneat negationem condonationis, siquidem positione illius omnino tollitur. Dixi quod respiciat se ipsam aliquo, do, quia cum directe respiciat peccatum, quod ipsum non est negatio condonationis, sed id cui negatur, vel apponitur condonatio fit, ut noria

respiciat se ipsam directe habetque pro objecto prius aliquid se, nempe 'Iei' id non implicat. Tum quia potest eq-gnitio cognoscere seipsamin habere

se pro objecto, ut cum dicitur omnis cognitio est actus vitalis volitio item quae vultin approbat omnes volitiu-nςs ergo' condonatio potest here seipsam pro objecto quoquo modo. Tum quia non apparet cur seri non possit haec enuntiatio cognosco me cognoscere, quae enuntiati est operationis indivisibilis ut suppono

ex Alii masticis, ergo etiani indiuilibili operatione voluntatis poterit Helle voluntas tali v. g. volitione volo v litionem qua volo ergo poterit et i 37s.am benedicere voluntas condonandi, volo me.

DICES I. Apprehensionen

esse conanum em quod volum a re

mittendi peccati in Deo, non sit q- .luntas sui ipsitus.

RESPONDETUR. Apprehensi

nem Omnumem non plus vel IO

quam id, quod condonatio non cori donet seipsam, sed per hoc non η- cluditur, ne id quod Indcinatur, dicat negationem condonationis oblendam, a positione Condonationis.

DICES II. Cum Lugo. Dissicile explicati quomodo illa volitiori ratur ad seipsam, an scilicet feratur ad seipsam prout existentem, vς pro ara. ut possibilem, nam si est amor suij

us prout existentis, erit gaudium de seipsa, iamque tunc Deus non tam intelligetur volens condonare, quam gaudens quod condonarit, imo si diacatur, quod volitio condonandi teratur ad seipsam prout existentem,hoc ipso prae requiretur cognitio de existentia illius volitionis condonandi, consequenter illa volitio non elle liber/, qui a praesipponeret ex partet

principi cognitionem de xxistentia ipsius condonationis ' solum ergo praesupponetur cognitio de possit bili late illius volitionis, eritque illa vor Iunias quasi esticax, qua Deus vultenacaeue illam volitionem, hoc au

123쪽

Disputatio

inscitem non potest i telligi, qui enim eadem voluntas erit objectum sui jpsius, praecipue quia voluntas efficax dicit, aliquem influxum, vel quasi influxit m objecium,quem nullo modo potenhabere illa olim tas in seipsam. ESPO DETUR. Diuerso respectu esse illic gaudium de condΟ- natio te, diueri respecti esse et ficacem voluntatem ponendae condo. nationis, nam inquantu omnes actus

Diuini sunt ab aeterno in entitat necessarij, habetur de illis gaudium licui de omnibus aliis actibus liberis, diuerso autem respectu illa voti. tio non est gaudium, sed voluiitas efficax ponendae condonationis, acrcipiendo condonationem transitive,3 4. per ordinem scilicet ad seipsam ponendam vel sumendo condonatiu-nem in acti primo ad seipsam in actu secundo. Quod autem assumitti non posse intelligi quomodo condonatio possit esse quodammodo ob. jectum ad seipsam, jam supra explicatum est. Licet vero voluntas estica creata dicat aliquem influxum verum thysicum, in alium actum, non tamen id reperitur in voluntate increata, sicut dicit aliquam causalitatem intellectio creata respectu volitionis creatae, quod non reperitur in Diuinis, ita in praesenti.

DIFFICULTAS IV.

Applicatio dictorum ad remi

soram venialium.

antecedentibus actum est vel maxime de med ijs remissionis morta . talium, nunc agendum de remissione venialium de qua, qui voluerit fusiorem tractationem, legat Suarea D. I i.

do de Iustis Contr. s. pta. Tanne. Tum D. 6. qu. 4. Vasqueet alios. Bod attinet ad remissionem veniri,um, per aliquid pendens a peccatoregratia Dei adisto.

venialia posse remitti per actum attri tionis de iisdem, nec requiri Untrautionem. Est communis cum Suari6 contra VasqueZ.

dentini, qhod Sessi I 4. p. . cum dixisset venialia posse taceri citra culpam, subjicit, illa posse multis alijs remedij expiari ergo non una sista condonatione . Et Aug. in Ench. cap. I. resertur in Concilio le g. cap. s. habetur capit . Qtio de poenitentia. Dist. 3. quod venialia etiam oratione Dominica tollantur. ergo no sola condonatione. RATIO II. Quia plus requiritur ad remissionem mortalis quam

venialis ergo si ad remissionem mor 3γγ. talis reqturitur contritio, vel attritio, cum Sacramento pro veniali sum. ciet, vel sola attritio extra Sacramen

tum.

RATIO III. ilia attritio in non

habente peccatum mortale, elicita . ex notiti lupernaturali est inprimis rc tractatio quantum est ex parte pecca ori , auertensis iis voluntatem a

veniali Rursus illi actui respondet in susio gratiae, quia haec in praemium datur ullis ad ostionem singulari in actionum meritoriarum, cur ergo era. m non respondebit condonatio Diuina, quam Deus nunquam negat

in hac vita quantum est ex parte illi .us Quando autem S. ho dicit, yrg. Peccatum tolli per situm oppositum adeoque ieccata venialia cum snt opposita seruori charitatis debere tolli per charitatem, id non con uincit quiali peccata tolluntur per sibi opposita, cum retractatio sit quid oppositum, habeatur in attritione, attritione tolli debebunt venialia in hocq ipso intelligetur seruor charita ti M.quia sine seruore amandi nemo facit id ad quόd non obligatur grauiter, nemo quiem obligatur grauiter ad dole fidum de venialibus.

Da C EI Si uilicit attritio ad

delenda venialia, non apparet ratiqqiuomodo Pen i illa re mittantur in

Consentane iam enim inuenirentur remissa

124쪽

tra remissa per attritionem, tamen Tridentinum Sessi I 4. cap. s. asserens venialia in confessione utiliter dici, quantumvis multis aliis modis expiari possint supponit etiam confessitone illa expiari siquidem Lalijs, iuxta regulam iuris est implicativum silmili.

RESPONDET aliquis Particula aliis

non sempercsse implicativa similium nam Lura dicitur: Ducebantur autedc ali duo nequam cum eo, & tamen Christus cuin quo illi ducebantur non erat nequam Sed haec Responsio contradicit sensu communi 1fidelium, qui per praedictam particulam censent importari Consessionem, cum teneant illa expiari venialia. Di recte Iso. ad obiectionem dici potest,quod non dicat Tridentinum, ea venialia quae in Consessione dicuntur, quod non debeant supponi aliunde remissa, sed tantum quod utiliter in Consesso nedj cantur jam autem peccata mortalia etiam remissa, utiliter nihilominus in Conseissione dici possunt. Sed reperiri in luper possunt cassis inquihus venialia primum, nonnisi a Con. Disone deleantur, ut si iii instanti viali volunt terminatiuo absolutionis

ponatur actus instantaneae attritionis. Item posita attritione, non delebuntur venialia ante Confessionem, sed primum in Consessione, si supponatur homo habere simul mortale quod Egl eonfiteri debet,in de eo non est contritus ratem si putet se non haber

mortale, de facto habeat, a ciuo tamen nusquam in directe sit ablolutus, eo casu etiam posita attritione non remittetur veniale ante Consellionem. Sed examinandae sunt in hac materia aliorum Responsiones.

RESPONDENT quidam apud

Rotae quod si aliquis dolens de seno veniali confiteatur idem,' nec formaliter, nec virtualiter doleat de alijs, quod illi sint remittenda illa reliqua venialiata. Impugnat hanc responsionem Rosmer, quod eodem iure dici posset Sacramentum Oenitentiae delere omnia mortalia, modo adsit dolor de uno tantum. Haec im

atus .

pugnatio non eo nuincir. Quia re 381.

missio venualium' mortalium, non debet inter se proportionari, nisi aliquid per proportione Urgeat, in multis enim venialium remissio dissimilis est remissioni mortalium hinc non potest unum mortale remitti in alto,in tamen potest veniale Unum sremitti, dc non reliqua. Caser, an is

In re magni momenti recedit a perlsuasione communi delium, qui ad delenda peccata indiscriminatim requirunt formalem vel virtualem poenitentiam. Tum quia illa peccata vel remittuntur vi Sacramenti, vel vi doloris non vi doloris, quia ille dolor ad reliqua peccata nec formali 333.

ter nec virtualiter extenditur. Non etiam vi Sacramenti, quia Sacramcntum requirit suas partes cum nihil sit praeter suas partes, inter quas est dolor, qui tunc stipponitur pro aliis peccatis non poni. Tum quia haec sententia ex parte sauci sentcntiae, quae a

doctis centuratur, quod Conte Sovenialium non egeat ullo dolore ad

remissionem.

Neque valet. Si pro hac responsione adferas, quod scilicet multi censeant, semper aliqua venialia remitti quando augetur gratia, etiam non posita ulla retractatione rac sua re docet, quod bapti l mus tollat omnia venialia in quibus baptizandus non38. . habet complacentiam, quod etiam, . .

de Euchar stia docet Pius es in suo

Catechismo. I. Th. qu. r. arta I. dicit per Martyrium deleri etiam mortalia, nisi inveniat voluntatem actualiter peccato inhaerentem. Non inqtiam valer, si id adseras pro dicta re sponsione nam quamvis sint Auctores qui in Conielsione Venialium ., non requirunt attritionem vel formalem vel vi mi alem, dicunrq; sufficere, ut non habeatur complaccntia in venialib' pro qua sententia sunt Filii ucius, Zor, tranado, Suare etiam

hic Disp. ra Sectra nu. 9. Citat pro hac sententia. Soto Ledesima, qui requirunt voluntatem, desiderium

125쪽

38s reeipiendi saeramentum effectum tum tibi est hoe medium, quod est avi s.

eius. Sed Soto aedesma illam vo tritio adstringere in ordine ad tollen-luntatem censtnteste virtualemice da venialia ad certum gradum, aenitentiam : ut non placet aegroto vir cum supponit Ecclesia attritionerria maliter morbus, cum ejus medicinam delere venialia, interpretari id, de ce vult assurriere. Caeterum etiam haec to gradu attritionis, ita interpretari sententia meretur censuram apud Do posset aliquis, quod attritio, nonnisiclos,m est contra dicenda inserius, in certo gradu accepto, sufficiat cum insuper non opitulatur intentioni Sacramento. Tum quia non est ne- respondentium, quia illius Auctores, celsama gradu alis certa Intensio con-

voluntatem suscipiendi Sacramen tritionis ad mortale remittendum er- tum, esse virtualem poenitentiam cen go ne requiretur ad tollenda venia-sent, iam autem responsio nullam , ita Tum quia daretur ansa nimis poenitenssam requirit dereliquis vc anxie confitendi venialia, timendonialibus. Quod attinet ad remissio scilicet ne non pertingatur ad laxa nem venialium, quam ad defenden tum illum gradum dolo m. Eodemdam responsionem assumere posset ferri debet sentertia alioru apud Me- aliquis, quod scilicet tori es fiat quo ratium tomos. Dup. X. e. 4. quod s36.ties augetur gratia id fallum est, dc scilicet illa sola attriri sit c structi-38o.

. . inscrius dicetur. , etiam concesso, a venialis, quae concipitur ex moti- quod verum esset, adhuc pro prae uo intrinsece oppesto cccato, de senti disparitas est, quia gratia habi quo concipitur, ut dolere dc mcnda. malis definitive non importat dolo cio propter inhonesta em oppositorem si ergo aliunde habeat vim tot ni cum veracitare inliod si fiat attri-lendi venialia bene poterit illa tot tio propior Otiolanis xtrinsecitaris,lere, iam autem includit Sacramen non erat dcletiva vcnialis, quale esset tum poenitentiae definitive hunc do dolere de mendacio Propter poenam larem. Vnde consequenter dicetur, a Deo inti endam. Sed ne oue hic etiam aptismum quantum est ex sentiis, ain facit. Tum quia est hoc illo, praecis non auferre dicta pec arbitrarium inventii. Tum quia mancata Limmoin ipsum Martyrium re cam C in Tridentin una, aut saltem

quirit dolorem, sed quia illud suppo dubiam Inc ni am tradidisset de at-nitur subire Martyr ex affectu Chari triti Cne. in praemonendo nos, notatis, quae charitas est virtualis pecca ex λ' li cohortito eliciatur. Tum torum dolor, hinc fit ut S. Tho Mar quia isdem libertate ut iam dictum Urio tribuat remissionem peccato cit, dici posset, non omnem attritio 3oo. rum, nihil agendo de dolore non ci.n Sacram emo sufficere.

scriminantque inter attritionem & oui docitato avum. 22. doeet ille attritionem, talis est inprimis Lugo Attri non intelicitam ab homine iusto cit num 29. Qui dicit aliquam attri habere sufficientem valorem&contionem extra Sacramentum esse de dignitatem, ut si Deus voluerit illam letivam venia litim, aliquam non de occeptare atisfactionem debitam letivam. Deletiva erit, quae ponitur proveniali eam possit accertare tin eo gradu, in quo sufficit ad talo condignam fati factionem, ita ut hac peccatum, cujus taxatio spectat ad acceptation e si prosita rer ei pomis Deum. me Restonsis iam exringua debitum rat: Oncm ear, NON SATISFACIT Quia ea cuia magis est bona cla magis placens dem libertate dici poterit, non o Deo, quam displicuerit e male r inmnem attritionem etiam cum Sacra attritio caedi Patriemio aer no non mento posse sufficere ad tollenda sal est autem di gna toe in aeterna ni patera venialia, sed nonnis eam, quae veri salis. at cur acceden e non. ponitur in certo gradu & scut lici nisi extrinseca accc prat one passo

P Christi

126쪽

i. Christi Domini ex se dignissima&ius saltem in ereatis fiori es se seper ne 3 .

ficientissima, est satisfactrua, pro pec cellaria, si enim ponatur latisfamio eatis nostris in sicut pro aureo vase aequalis, benedici poterit, non visa sublato, si loco illius offeras gem ceptare quod tibi sum cienter satissamam longe pretiosiorem, potest in ivum est, per testat, Ego exoluo me humanis non acceptari satisfactio um, talis etiam modus satisfacienda sed indigebit acceptatione, sic etiam later Deum creaturam si ponatur, in praesenti necessaria erit acceptatio posset etiam dici nisi adsit alius tit Docet rursus, independenter ab hac lus quod condonatione ori induaeceptatione non esse attritionem ma tanquam addente pondus. II.

condignam satisfactionem per ei Potest intelligi satisfactio quae sitis

psam extinguen rem veniale, ex qua missio offenlae,depositio in arieti ani-jam doctrina explicat mentem Tridenta quod scilicet extra Sacra- metitum, attritione infallibiter non deleantur venialia, adeoque utiliter eonfitenda esse, eo quod remissio eorundem ex legeri promissato ne in sal. 39 a. libiti a Sacrament proueniat. Hae Resbo M.

posito, quod attritio sit quantum est ex vi illius condigna satisfactio pro, sequitur intentum

mi ratio formalis reconciliationis, haec sempersebet intercedere, secr

NON SATISFACIT II. Quia

rationes eius in oppositum non conuincunt I. RATIO ejus est, quod scilicet

durum sit dicere, nunquam venialia sine mortalibus in Conscssione remitti. Sed aeqne sorte durum est dive mali, tamen egeat acceptatione cere, quod pura creatura pro veniali ut rationem illius exerceat, vel esu satis sacere condigne non pollit. Ma-mitur inde, quia absolute loquendo ne etiam explicatum, qui remittam p.otest illam. Deus non acceptaro, tu venialia in Consessiones Deniq; vel quia decreuit eandem non acce negatur durum id esse, quod dicimus piare extra Sacramentum, vel quia & contra communem sensum, cum uniuersaliter ad omnes offensas prae pro opposito citentur a Suareet Oieipue vero honoris est necessaria ac castillo, Durandus, Azor, HenriqueΣ,ceptatio .condonatio offensi ex Conine hinc.

nullo horum capite sequitur inten Il. RATIO ejusdem est quia dictum Ouiedi, non ex primo, quia eti ficile omnibus .idebitur quod actusam absolute loquendo, posset Deus attritionis uniuersaliter de venialibus

so 3. non acceptare Contritionem pro mortali praecipue extra Sacramentu, & tamen nemo exm de colligit, quod Contritio extra Sacramentum non sit sufficiente deletiva mortalis ex se. cundo etiam eap. nihil concluditur, quia non constat de tali decreto, immo colligitur ex doctrina ridentini, illiud decretum Deum non formasse, non dixisset enim indefinite ridentinum quod venialia extra Consensionem deleri possint ex tertio eti- elicitus auferat omnia venialia Sedes, Id non conuincit, manet enim eadeῶ difficultas, qui remittantur per attri,

tionem cum Sacramento.

us. RATIO ejusdem eae

quia per veniale aliquo modo homo

averritur a Deoin veram illius oss)nsam committit necesse igitur erit ad condignam satisfactionem ex sua natura hominem ad Deum conuerti, quae conuersio non abctu per attritionem Bespondetur sicut a)iam cap. nihil colligitur, quia acce quomodo auertitur creatura a Deoptatio duplex potest in praesenti in veniali peccato, ita etiam aliquo gitari. I. quae inuoluat pondus ac modo per attritionem conuertitur ad cedens & perficiens impersectionem Deum, non quidem formaliter sed satisfactionis, vel quae si condescen aequi ualenter, non formaliter qui-Mntia quaedam,' talis condonati dem, quia actus attritionis non rea 'bet

127쪽

Disputatio III. 119

prae icata sormaliter praelativa aeramenta coissicienda sussicit in- oo

De supra creaturas, aequivalanter a tenti' virtualis, de quo vide inmatu- men conuertit ad Deum, quia retra Ita deSὸcramentis Consulatur Luncta alium illum venialis culpae go citi a num 3, ubi etiam addit. ASSERO II. cum communi extra Non labere M propositum sub Confesssionem non unicere ad Qt- ςrsale vitandi quaecunque venialia, tendum veniale quodcunque opus immo respectu iam commissi potest

bonum etiam factum sine inientione esse propositum limitatum, ut si nen satisfaciendi pro veniali, est tamen giis sis sime causis fortassis non sit ne- in opposita sententia Tostatus, bIρ- οῦς Orium propositum non mentien-dma, Gabriel Major di, sed i nivm non mentiendi sin R A THO est Auci Augustis causa. qui citatur cap. neminem T. de Poe Hucusque dictum est de remissione nitentia Dist. I. ubi dicitur genetrali venialiuim habenda per aliquid pente voluntatem non recedere a pec dens a peccatore gratia Dei adiuto. Cato, nisi voluntas doleat de peccato, nunc videndum est de abolitione ve- loqui autem illiam etiam de veniali ni alta per infusionem gratiae penden- ex contextu colligitur ' Ratio se tem a Deo. Concomitanter se ha-Σ98. t ulula est quia rationabile est, vicum bere, ad deletionem venialis infusio. OI. homo voluntate sua recesserit ut cuia nem gratiae, certum est apud omnes, que a Deo, nonnisi voluntate sua nam tuum ditur gratia in praemiurru, conuerratur ad eundem Caeterum cuiuscunque operis boni adeoq; actus si aliquis poneret opus bonum v. g. retractatiui venialium sed est tantum orationem, petens sibi a Deo dimitti disticultas in hoc, An gratia habeat venialia talis remissionem conseque formalem quandam oppositi nem . retur eorundem, ut docet Dicastillo cum veniali xi cuius illa infusa expel-num. 4I cum Suare Z. lat peccatum ab homine.

Nequ/,asset si dicas si quodcunque EXPLICANT H. in liqui hane

opus bonum non est ut ficienter de oppositionem per lac c, quod gratia letivum venialis ergo nec Martyri habitualis considerata secundum di Luiri ergo pro Martyre aliquis rare ferentiam suam numericam dc gradus potest saltem sub conditione, si sor heterogeneo quos includit, Oppon te .sro veniali non doluerit, non in tu venia libiis lini sententiam usquam valet, si id dicas. Quia soluen entur aliqui,quorum suppressis nomi- dum id tibi erit, si forte tenea non ne meminit Rosmer, . Ouied cit. 59'. remitti venialia per hoc solum, quod num 4 I. me explicatio.

aliquis actu sibi in illis non compla NON SATISFACIT Q. Quia Uticeat, posset enim fieri vi Martyr in admittit intra differentiam numeri- veniali sibi complaceat. Quod si di eam, eterogeneitatem graduutata, cas. Non possie id prudenter praesu quod est admittere differentiam pe-

mi, qui ctim exerceat actum exter cificam ut suppono ex Philosophia.

num, qui est indicium evidentisti NON SATISFACIT II. Quiamum magnae charitatis,in cum talis quando committitur novum veniale,

affectus sufficiens sit ad mouendurnis vel illi opponitur gratia prae in suis ad Martyrem ad detestationem omnium delendum simile veniale vel non op- venialium, praesumendum erit Marty ponitur si opponitur, ergo peccatum rem quodcunque veniale detestari veniale sormaliter expellit aliquem hinc inconcussa manet Augustini re gradum gratiae, Mnon opponitur er gula dicentis, Martyri injuriam fieri, O nec priori Oppotae batur, nam si siquis pro illo oret nigrum non opponitur albo Α, quin ASSER III. cum communi modo opponςturi albo B.

Ad tollenda venialia sufficere dolo NON OTISFACl III. Qui

rem virtualem, Ratio quia etiam ad vi aggint inςdo satiatum est pono,

128쪽

ηλ. re gratiam oppositam nonnisi huic

veniali, cur etiam non linebit pon re gratiam huic nonnisi specie venialium opponibilem, maliam opponibilem alteri speciei, idemque tran ferri posset a mortalia, quae omnia euent arbitraria, Qvltimum, contra communem sensum fidelium. EXPLICAT II. Heriet Meum eo Rosmer, quod peccatum veniale deIeatur per gratiam habitualem ut productam per talem actionem quaesit complementum liberi decreti conis donantis Dei. Idem explicat sic R smer Liberum decretum Diuinum essentialiter completur per aliquid extrinsecum, iuxta quam sententiam dicit gratiam habitualem produci posi o . se per varias actiones quae sint complementum variorum decretorum Diuinorum, eamque secundum suamentitatem non oppponi physice peccato veniali, sed ut est producta per talem actionem. me explicatio

NON SATISFACIT I. ut heis

ne in simili arguit Lugo. Gratia ex visua entitatis non est formaliter expulsu a peccati venialis ergo neci ut est Complementum decreti Divini etiam sumpta cum actione qua producitur potest eme formaliter expulsiva peccati. Probatur Consequentia, si al-hum non est ex vi suae entitatis expulsivum nigri etiam albedo producta ex vi talis actionis complentis ta- os .le liberua decretum Diuinum non posset esse expulsiva quod ipsum ulterius ex eo Probatur quia effectus formalis primarius est ipsa entita formae unitae' subjectum capax, si ergo ex vi entitatis suae non est expulsiva, nec erit expulsiva prout producta tali vel tali ac fione.

NON SATISFACIT II. quias gratia prout producta per talem

actionem est venialis formaliter expulsiva ergo illa post, sic producta inimpedibiliter etiam a Deo sequetur expulsio venialis, nam effectus primari post unione formaein subjecto apto sunt inim pedibiles. Sed hoc in praesenti non potest dici. uia primarius formalis effectus actionis

Tractatus .

est agere, adeoque plodueere illam Aoc

gratiam ergo non erit illius effectus formalis primarius, expulsio peccati, adeoque erit quid impedibi Ie consequenterin erit ille effectus in impedibilis & non erit.

NON SATISFACIT III. Quia

sequeretur quod si aliquis committat peceatum veniale simile priori, propter formalem oppositionem se auferenda actio conteruatiua illius gratiae,adeoque iratia. Et sicut si albedo ex vi hujus actionis esset destructiva nigredinis antecedentis es.set destrum uain sequentis sic etiam in praesenti.

EXPLICARI solet III. cum Vas-queet Meraeio quod peccatum expellatur sormaliter per gratiam pria 4 dy. ut hae intentione a Deo datam, ut expellat hoc vel illud veniale. Hae explicatio.

NON SATISFACIT. Quia haeeipsa gratia permanens potest compati secum veniale simile repetitum, at a veniale esset lublatiuum gratiae,er go apparet illam gratiam ex natu ra tua incompossibilem non esse nec incomp. tibilem cum illo veniali, hic autem quaeritur de expulsu imcompatibili cum veniali. Quod si recurras ad id, scilicet illam gratiam non utcunque esse incompatibilem cum veniali, sed prout datam tali intuitu. Contra erit, quia nulla intentio Diuina potest facere, ut quod de o8. se formaliter non potest praestare aliquem effectum, praestet illum vi , tentionis Diuinae, sicuti si albedo non potest formaliter denigrare, ea inpentione data ut denigret non denigrabit. Et licet una cademque entitas possit esse sufficiens mutatio ratione cujus intelligatur Deus hoc ei illud velle, non tamen intentio Diuina addita hic formae potest facere ut aliquid tribuat formaliter, quod non est nata tribuere formaliter, turi- daturque id ulterius in hoc principio. quod effectus formales sint indistinti a forma unita subjecto apto, intentio autem Diuina addita alicui forimae, non mutat illius entitatem.

DICES

129쪽

Disputatio AEL 1ar

a Ices eum aeratio. Non re dissicultatem quomodo soluat oui e- impugnat gratiam de se insufficientem do videatur loco citato num. s. ut ex pestat veniale formaliter illud omnibus pensatis non potest remit- expellere per aliquid prorsiis extrin t veniale nis per actum proprium

secum Probatur Tertum quia . retri tatiuum,& condonationem exis

potest aliquis fidelis credere uniuer trinsecam, nec enim apparet qui albialiter omnia quae euenta sunt, re ter tollatur. non credere Christum esse in Euch

ristia, ignorans inuincibiliter id esse DIFFICULTAS .

reuelatum hi duo actus posita igno-enter proponatur, quq yere Chri η Iium. stus Dominus sit in Eucharistra, primus actus incipit habere oppositio C E tribus hic inquiretur Quomonem formalem cum secundo, 3 ta 1 do scilicet remittantur per Sacramen haec oppositio habetur ratione menta,Sacramentalia,&si aliquis mo- . extrinsecti hoc φst aduertentiae deno riatur saluandus, nolit dolere deo

tentia prior actus incipit habere for Singulis Sacramentis inesse vim te- male oppositionem non cum actu mittendi emalia.

i nante potito adaequale sumpto, sed TI quia de fide est per ha-

cum actu novo qui tunc ponitur, quia tismum susceptum sine obice tolli tunc supponitur poni iste actus, Iudi tam mortalia quam venialia. Rurisco essi reuelatum, hancque reuelatio sus de fide est, per Sacramentum poeis nem mihi evidenter moraliter pro nitentiae remitti venialia, qui enim poni, quod Christus Dominus situi iuxta ridentinum utiliter illa consteia Eucharistia, huic actu incipiti pis remur. Idem dicitur de Eucharistia. poni actus, tu Scin t Iudico nis quiaTridentinu Seis ι3. cap. 2. dicit esse reuelatum nec eme euidens mo hoc sacramentum est constitutumraliter, quod Christus Dominus sit ut illo liberemur a culpis quotidianis, in Euchatistia. Tota ergo oppositio α probat congruentia, quia hoc S quae tunc fit non est inter actus in an erametum institutum est per modum te positos, nec ratione eorum praeci cibi spiritualis, cibus autem reparatat 1 sed oppositio tota est ad acturr deperdita confortat in sanitate qui I ' tertium nouum non tamque oppo autem repararet&confortarct,s nul-sitio primi actus uniuersalis ad hunc iam omnino haberet vim remittendi nouum tertium, quam secundi ad venialia quae comparantur aegritudi- tertium non est autem infrequene ni, sicut mortalia morti. S. etiam Ia. quod aliqua quae possent dicere op cobus eandem vim remittendi tribu positionem formalem actualem ad it extremae ncit lom illis verbis si aliud, non illam dicant actu ob de se inquit, in pereatis fueris dimittemur ictum eius entitatis actu extra caulas Iacob. es Connrmatur ordinem,

positae, cui deberet fieri oppositio, Matri habere eandem vim commv. quo etiam mod saluari debet, quo nior seri Theologia, auctores citat modo voluntas incipiat habere actu sequitur Dicastillo D. i. v. 438. oppositionem ad voluntatem com Congruentiam adfert SuareZ, qui . mittendi iocosium mendacium. o. illa Sacramenta sunt Sacramenta , Iunias inquam quae uniuersaliter ab uiuorum' amicorum debent ergo horret ab omni peccato eniali, non esse talia, ut ex vi illorum non tam abhprret tamen a mendacio iocoso, tum sequatur argi mentum a m icitiae putansillud non esse peccatum. Hanc sed etiam aboluio Ruiorum o fh nsa

130쪽

Iaa Tractatus .

ais. ASSER II. Cum communi operari gratiam ex opere operat . Ita418. Ex opere operato a Sacr: auferri ve comuniter alij IT contra Solum malia. Ledesima. ex nostris Reiff.in Priuit: Quia si simul tollantur mortalia, Agoni Priur s. citan pro seValen- non apparer, qui tunc ex opere ope tia d. γ. q. 4. p.r. ςntique lib. 4.rantis tollerentur venialia, quando cap. Is AZor Onac. autem acceditur eum venialibus NTI quia Sacramentalia sotis, cum illa supponantur remissa an la Ecclesia instituit quae non habete Conseisionem , idque ob praemis potestatem instituendi, aliqua vi ex

sum dolorem, tunc in Consession opere operato causent gratiam, i ex per operato nouo titulo remit mo S cramentalia hoc ipso essenCSa. tuntur Ratio quia si mortalia ex cramenta si caularent grati m ex Q, opere operat remittuntur, qui non per operato.

remittentur venialis Et sicut adhue DICES Potest Ecclesia conferre' ex opere operato remittitur morta indulgentias, quae ex per operato Ie,quantumvis praedeletum contritio operantur ergo si instituit Sacramenne, ita an praesenti Nec obest quo talia poterunt etiam illa ex per minus dicantur deleri ex opere ope operato operari.

I 6. rato quantumvis debeat Deus inteI RESPONDETUR. distincta re tw.ligi pro sua parte condonans pecea esse quod aliqua possit instituere Ecta venialia, quia ex opere operato clesia, quae ex opere operat aula. delentur in Consemione mortalia. rant poenam' tales sunt indulgen- tamen tune debet intelligi Euc tiae, at talem potestatem agnoscit ponens condonationem. Ecclesia in Papa, Maliud est quod aliquid ex opere operato auferat culis

G dat et ad Sacrametalia pam, quantumvis Venialem, prioIςm

potestatem agnoscit in Ecclesia sen-RAcrametalium nomine Antono sus communis fidelium,sed non hanc ornastice veniunt Cerimoniae adhi posteriorem Rursus aliud est dic heri solitae in viin collatione Sacra re quod Ecclesia possit habere hanc mentorum in praesenti tamen largiori facultatem dc aliud An babeat an nomine intelliguntur actiones quae possit habere non est disputatio. dam, quae quidem non pertingunt ad hoc posse concedunt Doctores, post causandam seipsis gratiam, nihilomi alios eit Dicastillo num 43o. Penus tamen conducunt disponunt re loco citato. Quod autem faculos'. ad eandem Numerantur haec Sa tatem habeat actu pro illo priori, roceramentalia sex, oratio Dominica. docet consensus traxis Ecclesiae. quaecunque facta in Ecclesia consi INSTABIS. dignificandam crata, tunsio pectoris c. Vsus aquae efficaciam Sacramentorum 6 etfica-henedictae, vel unctiones Regum vς ciam Sacramentalium, ijsdem verbis Epilcoporum, Comestio rerum o utitur Ecclesia.nam injure Canoni eolenniter benedictarum, Consesso Ge dicitur aqua benedici ut e cuncti san-neralis, Eleemosynain Benedictiones cstificenturin purificentur, quae simi- Episcoporum Λbbatum Consecra Ie phrases reperiuntur cum sermo e Ittorum, Id induat vulgatus ille versi de baptismo vel alvs Sacramentis. culus. RESPONDETUR. Et Sacramen- orans inaus Edens Consessius tali ais Sacramenta veteris legis MDans Benedicen . Sacramenta nouae legis conueniunt

ASSERO eum communi I. a in hoc generali quod est Sacrare,San-eramentalibus inesse vim remittendi stificare e sed tota est difficultas

venialia, ita enim sensus communis' An hoc praestent eodem modo, nun- Ecclesiae quam autem Ecclesia si iunificat e ASSER II. Sacramentalia non dem modo Sacrati homines a Sacramentis

SEARCH

MENU NAVIGATION