장음표시 사용
111쪽
3I3. bis applicari per iustificationem, bis
autem nobis applicarentur, semel in re nissione peccati,' iterum in infusione gratiae. RESPONDETVR. Legatur Tridentinum, nullo ex citatis locis habet illam particulam semel tantum, sed loquitur indefinite, quod scilicet in infusione gratiae applicentur nobis merita Christi, quod non negamus. Et quamvis insemel tantum positum illic fuisset, nobis non ot Meret, quia scilicet cum illa exclusiua acciperetur iustificatio complete, quae dicit grMiam, hinc complete eme non nisi nobis applicarentur merita Christi, ad eum modum quo ex expulsione formae oppositae,in informatione novae, II 4 fit exhibitio unius effectus formalis, Nad eum modum, quo a tus fi 'ei unus, est num beneficium Dei, quam vi plura beneficia trahat, ut illuminati O-nis, piae affectionis, c.
se T. s. an s. qua utitur Suarea, ubi Trid supponit gratiae tribuendam esese remissionem peccati, dicit enim siquis negaret per gratiam Christi, quae
in bapti diate consertur reatum originalis peccati rem tti c. anathema
hoc una spectandam esse mentem Tridentini voluit enim illic definire, quod non maneat in nobis ca-TIs tu culpae, qui debeat contegi justitia Christi unde etia statim lubdit, quod gratia Christi, non sit rasiua tantun peccati, nec esticiat id solum, quod nobis non imputetur peccatum. TD-huitur itaque gratia rem imo peccati in hoc sensu, quod qui illam habet. in illo non raduntur tantum peccata, sed non tribuit illi remissionenia peccati, quasi aliquid finitum sit deIetivum infinitae offensae videberet esse ex dictis si se sola aboleret peccatum. Vnde etiam ita renatos nihil ab ingressu coeli remoratur, quia non manent ullae iam reliquiae peccatorum ut praetendebant Haeretici nihil item damnationis est ij qui sunt sepulti cum Christo, sed non id proficiscitura sola gratia exeludente con 3Iε. donationem ex triviecam, sed potius illam deposcente. Deinde illud testimonium restat soluendum ipsi Sua-
Z, inquantum censet gratiam, ieccatum simul secum Diuinitus post
stare radnotat etiam bene Ripalda. Per particulam per non signiticari ineuitabilem conia cxionem gratiae cum peccati remissione, sicut per meritata Christi Domini. Ut Beati Isimae Virginis obtinemus multa dona quae potuisset nobis D non dare cita in astantibus illis meritis, Ac per gr. Hi .iari Christi Domini conuertimur, cui pomtuissemus non subdere nostrum coninsensum.
V. VCTORITAS est ex eodem Tridentino Sess. 6. cap. . qua utitur Ioti Meracius, ubi doce ridentinum Infundi justitiam nobis qua delentu
peccata secundum disposillonem nostram, quod tamen intelligi non deinbet de fauore Dei extrinseco, in arae non participatur a nobis iuxta mensuram dispositionis propriae, O mnibus enim aequaliter remittuntur, nec fieri potest ut magis remittantur ei. qui cum minori dispositione, gra. viorum mortalium reus justificatur, Praecipue cum rem illi nem peccato-Εum tribuat tanquam causa formali illi iustitiae Tridentinum.
RESPONDETVR Per nos m. pliciter accipi illa verba Tridentini.
quia per nos favor extrinsecus non 3IL est justitia est autem justilla ipsa gratia, qua non abolentur peccata tanquam a forma habente titulum op poni bilem omnsae inlinitae, sed tan
quam anima connaturaliter,in radi.
caliter exigitiva condonationis. Et certe est gratia causa formalis lustiu- Lati m. . quia nihil aliud nos in foro mando sanauficat per modum persectio a permanentis ot nobis intrin
sece inhaerentis. Habeat ut prae ocu
lis casus quo ponatur gratia, di non intelligatur ocus condonare, qui tunc intelligetur remissum peccatum
non repugnat autem Deum ponere gratiam, & non condonare.
112쪽
1os ractatus in Rinctum Dissicublatis II
seclusicon ratione ZIEL posti flare peccatum cum gratia
Formari posset contra adlatan .
Conci: r. tale argumentu, sic On- donatio extrinseca esset necessarium mcdium remissionis peccati, illa non posita quantumvis poneretur gratia, posse non remitti peccatum, consequenter stare pecca um Cum gratia, sed hoc implicat ergo De hac mi-sro nori est tota difficultas, posse au
tem stare peccatum cum gratia, ne
,Τὼnita ruri Ripalda, riaga de lust: Disp. 46. Sect 4. Ouiedo de austr Contr: 8 pnn. 3. &alij. tam potentiam Dei possunt esse simulari. secum. Et certe vera justitia talis esse debet, ut ipsa sit animi munditia, eo quod suapte natura debeat reddero
Maculatos, qui antea erant maculati.
RESPONDETUR. inprimis retor et Argumentum in principijs illorrum Usque enim oppositum seria tit)qui docent, Divinitus in eodem subjecto posse esse simul formarii Laistionalem cirrationalem, munditiam coloris hoc est albedinem, cilli ορ- pontam nigredinem, qui scilicet les sormae possint tecum stare dic
rem cnim formam rationalem, non fore tunc veram sormam rationalem. nec ratipnalitatem,&irrationalitatemper absolutam potentiam poste secum M. stare. Quod si dicas id verum esse, M. quod da scimae stare secum non pocsint per identitatem quamvis staro possint per compatibilitatem, idem praesenti puncto applicata. Directe autem ad objectionem dici potest, quod munditia, iustitia, α simili L. aliquando sumuntur in actu a, ηχquemi m habent supposta etiamsDICENDUM est D absolutapotentia existcntia, potent sicilicet exeposse secum stare peccatum es gratiam . PROBATUR . Elia id non
implicat contradictionem. Probatura. Possunt secum stare scirma ratio. natis, Ac forma irrationalis ergo de gratia cum peccato. Probatur 3. Quia ex una parte seclusa condonation munus munditipe, mundationis a ccato, iustitiae, &c aliquando autem sumuntur in actu secundo, seu acluexercentes rationem unciniti c.
sumitur in actu primo munditia,quando sumitur pro radicati cxigentia M. ceptationis, exigentia vcrseus
3:I. gratia non est remissiua mortalis, ut uel ligatur eiicere actum condonat i.
probatum est iupra ex alia parte. Non is is sumitur autem in actu secticio implicat contraditationem ut actum . illum suum liberum condonativum ssu penaa De M. ergo nec implicabit stare peccatum non remissum aratiam una secum. Sed accedamus ad principale fundamentum quod est 4 ut id objecti0num.
OBIICI L Vasqueet Sigra ex se, dupliciterium porti vel picitiain iustitia nobis inhaerens possent eo, quod est eue munditiam non se emunditia, quando sumitur una cum condonatione Diuina,in haec sola debet esse talis munditia, ut actu c)dat immaculatorici, Tu carentes peceat', actu complete tistificatos .mici rursus ad eandem oblecti Q nem fotest, quod inesse aliquid mundi messe simul cum peccato, etiam per potentiam Dei abstitutam, sequeretur gratiam illam, non esse veram iusti iam csinit enim secto inlustjtiar ,
consequenter ex se non est, jam mun. ditiarae innocentia animi, nam mun-
aliud, de sic gratia est munditia rue sit. stiti ex se omnisque forma habete x
se, ut non per aliud sic Noa, eon equenter cyatia quam appellat Tridentinum Causam orn lem iustificatiὀnis, non per aliud cit forma iuditia, Mimmunditia nec per absolu- stificans aliud autem est esse grati
113쪽
am, iustitiam ex se, hoc est non indi possit esse aliquis dignus in actu pri 32s. gentem ad dandam hane denominationem ullis praerequisiitis,in haec est salsa inter quae prae requisita est condonatio Divina,in sublatio negatio-rm remissionis. Et sicut quando unitur forma subjecto inepto, non denominat illud, sicin gratia si incidat in subjectum, cui non in te igitur Deus remisisse peccatum. In idem ferme recidet, quod loco citato n. I. dicit Oui edo, nempe gratiam nisi tualem, ex se, Madaequale esse formam fan. ctificantem, in quantum esse sanctum significat aliquid possitivum,hoc enim totum habetur abentitate gratiae quia tamen esse sanctum, significat aliquid etiam privativum , nempe expulsio. 26 nem peccati, hoc jam non habetur ab ima simpliciter entitate gratiae mquia esse sanctum ab utroq; hoc pendet, hinc ulterius talem non fore de. nominandum absolute an tum.
INSTAT . Vasque et Impossibile est absolute, aliquem simul eo
se dignum oppositarum rerum,&qmdem oppositarum contradictorie ergo etiam imposibile est absolute, aliquem, habere simul justitiam inhaeren-Lem, peccatum gratia enim est quae reddit animam, sanctam, dignam viti aeterna, peccatum reddit dignam poena aeterna. RESPONDETUR in primis retorquendo Arg. circa compositum con- χγ. stans duabus formis, quarum una sit potens Deum videre, adeoq; habens dignitatem physicam saltem remoram visionis qualis est anima rationalis ;& insuper alia quae sit impotens Deum videre,' non digna physice etiam remote visione. Retorqueri Ilam poto argumentum in sententia, quae replicatum, docet in uno locopo is mereri, in altero demereri. In dependenter autem a miraculis, idem bona secundum corpus, non habet dignitatem physicam videndi Dei, habet aurem secundum animam. Quod si agnoscas dignitatem hanc esse ratione diuersorum, idem in praesenti dicere poteris. Deinde iam data re.
sponsiones applicabis quod scilicet
mo videre Deum,in non esse dignus in actu secundo videre, licet Gnios. sit esse dignus videre in actu ccundo, non esse dignus in actu lectando jam autem gratia seclusa condonatio ne adfert dignitatem non nisi in acta primo ad videndum Deum Deniq, aptari potest responsio Oviedi, quod scilicet tunc daretur dignitas videndi Deum, ecundum id quod dicit positivum, sed non secundum id, quod
dicit negativum, eodemque nodo
soluenda esset illa alia objectio, quod ille homo posset esse in inferno,
non. Et sicut in sententia admittente quod homo replicatus posset in uno loco habere contritionem in alio no, scut inquam in hac lententia dicitvr 29. pertinere ad prouidentiam Diuinam, re id permittar, ita in praesenti.
qu. iii simul esse iuste adaequatum alicui regulae desinadaequatum jam autem else iustum est adaequatum luminmae regulae si autem peccatoren est esse non a aequatum.
RESPONDETUR Idem rationi diuertorum polli esse aequale Qinaequale, sic palmus aurcus o plumbeus possunt esse aequales in ratione palmi, in alijs inaequales, ita dc hic ratione gratiae poste concedi aequalitas ad
summam regulam, negari alione pecca: i. Sed stati in ii per potest in responsione adlata, dicendo Gratiam. 33οι esse aequalitatem in prima regula in actu primo, .locundum est positivum, sed non in actu sccundo Ecquoad esse quod dicit aequalitas cum
gratia ieccatum possent secum stare saltim Diuinitus, sequeretur non esse duas mutationes invicem CDnne xas, sed solum uecomitantes, alteram remissionem culpae, alteram infusio. nem gratiae cosequenter altera mutatione seret homo de non justo justus, altera fieret de peccatore non peccam tor, ac proinde dici non posset hominem de peccatore fieri sanctum, dein-justo impio fieri justim.
114쪽
duas mutationes inevitabiliter connexas, nam absolute loquendo, inlusa gratia possiet nondum remitti peccatum, sunt eamen hae mutationes invicem connexae ratione radicalis pro-.
Portionis adeo4ue exigentiae in gratia, ut si illam Deus ponere velit, simul etiam pro sua parte condonet &Mi-gut quamvis pollit Deus impedire, ne tollatur forma plantae,intinducta forma bovis,quia tamen id est secundum exigentiam sornrarum, bene dici possunt illae mutationes connexae, licethon omnia sint paria, cum ut praedictum est, major sit proportio inter foris mas physicas quam inter peccatum expellendamin gratiam.
INSTAT Vasquea pluribus, quisbus inquirit, qui fieri possit ut illud
peccatum non remissum conseruetur cum gratia.
RESPONDETUR. Dupliciter id contingere posse P. Si ponatur homo in ante cum gratia dc tamen postea peccet 3 tunc Deus si vellet conseruare illa duo, non exhiberet concursium indebitum peccato, deberetur enim concursus peccato ex generali obligatione causae primae, non con Mnat quod posset condo. nare, cum possit praecipue rationabi. uter non annullare jus ad offendi.
est eundem ab eodem amari,in odio haberi simpliciteris absolute, seu quod eodem recidit Impossibile est eundem amicum esse dc inimicum pro eodem tempore, quod quider de mutuis hominum inter se affectibus est indubitatum apud omnes, ergo etiam impollibile est eundem a Deo odio haberi, amari jam a
tem omnes pecatores odio Deus habet δε omnes habent gratiam ama
ad Antecedens attinet illud negat
dem posse secum stare Diuinitus Ad quod defendendum hoc teneri test. Ut implicet contradictionem aliqua esse secum, unum illorum de beret esse tanquam esse, aliud tanquam non esse, quia contradictio deo re ex obligatione seruandi intacta berer esse interesse,in non esse, jam libertatem creatam, sed solum prae autem, assentus desdissensus, amorraestaretur concurris indebitus ipsi gra odium habent se sicut esse Me itiae, quam deposcit tolli peccaruin. nam assensus non est negatio dissen- Seeundo eas quo scilicet insunde sus, sed positiva forma, itemque e comaera primo gratia, ieccatum iam uerso. Quod si dicas, Consequenter δεα deberet tolli, eo casu exhiberetur contradictoria non posse esse simul concursus indebitus gratiae, qui , secum, ostendere debebis cur anima non exigit gratia in praesentia e cati, vel poni primo vel conservari. Et uniuersialiter non debet dici eo casu specialem concursum exhiberi
diloni peccaminosae, quia altioni peccaminosae dum liti non exhibe.tur cone ursus specialis, quia exhiberationalis, non siit consequenter ita negativa animae irrationalis ut ne Diuinitus quidem possint secum stare. Rursus vera contradictiose implicantia debet esse ejusdem de eodem, quidem ratione ejusdem secundum affirmationemri negationem, tu eoneutius debitus titulo causae jam autem assensius o distensus non primae in eonteruatione etiam illius, esset ratione ejusdem, sed ratione di non praestatur indebitus concursuri uersorum Figi etiam posset haec una- quia illaeon seruatio est nonnisi ne ginatio videat Paulus Petrum curiagatiua, sta non impeditiva, quia sci rentem, quid implicat poni praede-tieet Deus non ponit suum a tum terminationem in Paulo, species item ad quem panendam non est obliga cursus Petri, quibus determinetur ad tus, non plus enim facit, nisi quia dicendum una hora Petrus currit , suppo
115쪽
I r. supponamus post mediam horam verum Petri cursum deficere, cur illa media hora non poterit dicere Paulus, Petrus non currit, agereq; secundum debitum suae potentiae, dc tunc starent omnino secum hae proposit tione sic trus currit, Petrus non currit, adeoque starent secum Assensus' Distentiis. In idem serme recidet si dicas. Tunc cum Petrus currit loco A, si inquam dicas Petrus currit non videat alius cursum Petri, dicat Petrus, no currit, cur tunc illeciae
supposito quod sit qualitas realis)non poterit transferri in intellectum opposi tum diccntis, licet qualitates extrinsecus sibi addita non denominabitur intelligens is qui illum actum 338 non elicuit sed in praesenti de hac denominatione non quaeritur, sed tantum An illi duo actus secum Coexl stere posmiat quod si in intellectum , dicentis Petrus currit, potest transferri actus ab alio intellectu productus
Ecdicens Petrus non currit, certe illud transferri ostendit hos duos actus
stare secum posse. Major esset disti. cultas, An simul e cum stare poli intheatitudo stans in visionein amore. cum odio DLi,& coce quod amor odium stare secum posscnt, negari posset quod visio beatain amor, cum odio' peccato stare possint, idque non praecise ex eo, quod ex viam vim, incompo Isbilitatem in lupes ci .rabilem habeant amor odium, sed quia illis actibus addita est formalitas posscisionis omnis boni, quae possessio intus boni negat, quod aliquod bonum illi statui debitum non posmdeatur, constequenter, quod non possideatur negatio odii Divini, quia etiam haec est aliquod bonum, debitum illi statui malum autem est odisse Dominum Deum nostrum. Qui autem vellet tueri communem sententiam, scilicet quod a Dsensu sin dissensus non possint uectimstare, & tamen placeret illi dicer cum Suare Z, gratiamin peccatum posse se compati is diceret quod impot-fibile sit eundem amari in actu secundo odio haberi, licet posmi
aliquis amari in actu primo di in actu Osecundo odio haberi, jam autem se . clusa condonatione offensi di remissione peecati, quantumvis posita gratia, amaretur creatura non nisi in actu primo Rursus in principijs comunis sententiae ostendi posset disparitas.
Cur scilicet assensusis distensus selei nevitabiliter expellant non expellat autem inevitabiliter peccatum Stgratia, quia scilicet nullum est praedicatum in assensu, cui opponi bile praedicatum non habeat dissensus, arris
autem In peccato reperitur ratio OD
sensae infinitae, cui non habet praedicatum, quod opponat gratia seclusa
condonatione. Huc etiam trans serantur aliae responsiones praecipue illa viedi supra allata. 34 . INSTΛ Idem Cui remitti
Deus pecciri non est amplius peccator, hinc etiam Psalmus Beatos appellat, quibus remissae sunt iniquitates beatus vero non est, qui lubest majori malo quam sit privatio beatitudinis subest enim miseriae naaximae peccati, sed is cui confertur gratia, remittitur peccatum quod pliim Probatur quia nullum est donum Dradistinctum a forma sanctificant , quod rati ne suae bonitatis non oconscribile peccatori, quia conceptus formae sanctificantis consistit in incompossibilitate bonitatis ejus
donatione nullam formam creata melle talem, cuius bonitas se sola sit formaliter abolitiva peccati, adeoque incompossibilis peccato nego item conceptum formae sanctincantis, stare in incompol sibilitate cum e
ea tum habituale, gratia possenosmul secum stare Diuinitus, illa posita & posset non remitti, simul non
posset non remitti peccatum, quod implicat posset quidem non remitti, ut dicis, non posset autem non remit ei ut probatur quia cum gratia et,
si Diuina ad nos amicitia, impo bile erit recjpi aliquem in gratiam de amicitio
116쪽
RESPONDETUR. Non esse has non condinat quod posset condo-334.
duas mutationes inevitabiliter On nare, cum possit praecipue rationabis nexas, nam absolute loquendo,inlusa uter non annuuare ius ad offendi. gratia posset nondum remitti peccatum, sunt tamen hae mutationes in Solvuntur obiectiones.
vicem connexae ratione radicalis prori
portionis adeoque exigentiae in gra e BIICIT III. asparga arguria, ut si illam Deus ponere velit, simul mentum commune impossibile etiam pro sua parte condonet .si est eundem ab eodem amari,in odio cuiquamvis pol sit Deus impedire, ne haberi simpliciteris absolute, seu tollatur forma plantae,inteoducta sor quod eodem recidit, Impossibile est ma bovis,quia tamen id est secundum eundem amicum elia, inimicum exigentiam sorinarum, bene dici pos pro eodem tempore, quod quidem sunt illae mutationes connexae, licet de mutuis hominum inter se affecti hon omnia sint paria, cum ut praedi bus et indubitatum apud omnes, ctum est, major sit proportio intersor ergo etiam impollibile est eundem amas physicas quam inter peccatam Deo odio haberi amari iam au.
expellendamin gratiam rem omnes pecatores odio Deus ha-
INSTAT Vasquea pluribus,quis et,&omnes habente gratiam amat-33Qbas inquirit, qui fieri possit ut illud Dominus enim diligit justos. peccatum non remissum conseruetur R ES PM N D UT V R. quod
cum gratia ad Antecedens attinet illud negat REsPONDETUR. Duplici oviedo Contr. 6. An sunc I d tet id contingere posse. n. Si pona cetque assensum, di distensum de emtur homo iri ante cum gratia' a dem poste secum stare Diuinitus Admen postea peccet, Munc DeVs si quod defendendum hoc teneri po- vellet conseruare illa duo, non e hi test implicet contradictionem heret concursum indebitum peccato, aliqua esse secum, unum illorum de. deberetur enim concursus peccato ex beret esse tanquam esse, aliud tan. generali obligatione causae primae, quam non esse, quia contradictio dore ex obligatione seruandi intactam erer esse interesse,in non esse, jam libertatem creatam, sed solum prae autem, assen lusin dissensus amo restaretur concursius indebitus ipsi gra odium habent se sicut esse me meritiae, quam deposei tolli peccarum nam assensus non est negatio dissen- Secundo eas quo scilicet insunde sus, sed positiva forma itemque e comaetur primo gratia, ieccatum jam uerso .Quodsi dicas, Consequenter Diadeberet tolli, eo casu exhiberetuta, contradictoria non posse esse simul concursus indebitus gratiae, qui , secum, ostendere debebis cur anima non exigit gratia in praesentia pec rationalis, non sit consequente ita cari, vel poni primo vel conseruari negativa animae irrationalis vine Diis Et uniuetialiter non debet dici eo uinitus quidem possint secum stare. casu specialem concursium exhiberi Rursus vera contradictio Qimpli. actioni peccaminosae, quia a toni cantia debet esse eiusdem de eodem, peccaminosiae dum fit, non exhibe. quidem ratione ejusdem secun- tu concutsius specialis, quia exhibe dum animationem Wnegationem, tu eoneursus debitus titulo causae jam autem assensius o distensus non primae in eonseruatione etiam illius, esset ratione ejusdem, sed ratione di non praestatur in lebitus concursus uersorum. Figi etiam posset haec ima- quia illaeon seruatio est nonnisi ne ginatio videat milius Petrum curatativa, stu non impeditiva, quia sci rentem, quid implicat poni praede-eet Deus non ponit suum a tum rerminationem in Paulo, species item ad quem ponendum non est obliga cursus Petri, quibus determinetur ad
117쪽
III. supponamus post mediam lioram verum Petri cursum deficere, cur illae media hora non poterit dicere Paulus, Petrus non currit, a 'ereq; secundum debitum suae potet uix, . tunc starent omnino secum hae propositiones Petrus currit, Petrus non currit, adeoque starent secum Assensue Distensius in idem ferme recidet si dicas. Tunc cum Petrus currit in loco At si inquam dicas Petrus currit non videat alius cursum Petri, dicat Petrusino currit, cur tunc ille aca's supposito quod sit qualitas realis in
aliquis amaritiam primo,&d actuet 4
secundo odio haberi, iam autem se. Clusa condonatione offensi Sc remisissione peccati, quantum vi posita gratia, amaretur creatura non nisi in actu
primo Rursus in principijs comunis
sententiae ostendi posset disparitas. Cur cilicet assensus & distensus sese
inevitabiliter expellant non expellat autem inevitabiliter peccatum de gratia, quia scilicet nullum est praedicatum in assensu, cui opponi bile praedicatum non habeat distensius, jam sautem in peccato reperitur ratio OD
non poterit transferri in intellectum sensae infinitae, cui non habet praediopposi tum diccntis, licet qualitates extrinsecus sibi addita non denominabitur intelligens is qui illum actum 338 non elicuit sed in praesenti de hac denominatione non quaeritur, sed rantum An illi duo actus secum coexistere posmiat quod si in intellectum . dicentis Petrus currit, potest trans serri actus ab alio intellectu productus di dicens Petrus non currit, certe illud transferri ostendit hos duos a ius stare secum posse. Major esset disti. cultas, An simul secum stare possintheatitudo stans in visionein amore. cum odio fit & cocessis quod amor odium stare secum possent, negari posset quod visio beata & amor, cum odio' peccato stare possint, idque non praecise ex eo, quod ex vi actuum, incompossibilitatem in lupe-s3ci. rabilem habeant amorin odium, sed quia illis actibus addita est formalitas posscisonis omnis boni, quae possessio omnis boni negat quod aliquod bonum illi statui debitum non possideatur, conssequenter, quod non possideatur negatio odii Divini, quia etiam haec est aliquod bonum, debitum illi statui malum alitem est odisse Dominum Deum nostrum. Qui autem vellet tueri communem sententiam, scilicet quod a Dsensusin dissensius non poss4nt secumstare, & tamen placeret illi dicer cum SuareZ,gratiamin peccatum posse se compati is diceret quod impos-fibile sit eundem amari in actu secundo odio traberi, licet possit
catum, quod opponar gratia seclusa condonatione. Huc etiam tran serantur aliae responsiones praecipue illa Oui edi supra allata. 341.
INSTAT Idem Cui remittit Deus peccata non est amplius peccator, hinc etiam Psalmus Beatos appellat, iubus remissae sunt iniquita. CS beatus vero non est, qui iubest majori malo quam sit pravati beatitudinis, subest enim miseriae maximae peccati, scd is cui confertur gratia, re-imittitur peccatum quod pliim Probatur. tua nulliina est donum in idistinctum a forma sanctificant , quod rati ne suae bonitatis non iocon cibile peccatori, quia con C-ptus formae sanctificantis consistit ιncompossibilitate bonitatis ejus cum malitia peccati. RESPONSVM est seclusa con-342. donation nullam formam creatam esse talem , cuius bonitas se sola sit formaliter abolitiva peccati, adcΟ-que incompossibilis peccato nego
item conceptum formae sanctificantis, stare iii composs4bilitate cum pec
OBIICIT IV. Quidam si peccatum habituale, gratia posse nosmul secum stare Diuinitus, illa posita & posset non remitti,in simul non
posset non remitti peccatum, quod implicat: posset quidem non remitti, ut dicis, non possiet autem non rem idit ut probatur quia cum gratis et, si Diuina ad nos amicitia, imposs4bile erit recipi aliquem in gratiamin
118쪽
43. micitiam Dei, eidem non remitti peccatum, atque impossibile est aliquem incurrere Iiquam auersionem gratiae & amicitiae Dei,' non offendere Deum. Et certe ex terminis
constat, quod pricari offendenti, sitiemittere offensam,in recipere offen- .entem in grati in se amicitiam est uisendenti placari.
seclusa condonatione esse amiciti m
Dei erga pos in actu primo, in actu autem secundu tunc non nisi grδtia est amicitia Dς erga nos, qu ndo est cum suis praerequisitis, hoc est cum intellecta condonatione, adeoque si Ponatur tam pro eo, quod pro positivo deposcit, quam pro eo quod proae L. pri Vativa, importat ut iam' plicui inino in phrasi hoc argumcntum involuere aliquod dubium, nam aliud est etiam in humanis conserre alicui gratiam,' aliud recipere aliquem in gratiam prima phrasis non
denotat offensae condonationem, potest enim liquis conferre alicui li, quam gratiam, ne tamς hoc ipso condonare offensam' recipere ingratiam. certe prior illa locutio non importat praecessis aliqua inciis feniam illamquς obliter ii, quod denotat hae luςutio recipere aliquςm in gratiam unde consequenter negitur ex supposita duςrsione, quod idem sit conferri fratiam a Deo c. rccipi in grati m Illa etiam propu- 'stio Impossibile est,m currere uersionem gratiae, mon ossendere Deum,examine indiget si enim incurre re aversionem gratiae accipiatur materialiter hoc est ri simplici priuari grati . id fieri posset sine hoc quod
offendatur Deus, si autem accipiatutincurrere versione gratiae sormaliter, hoe est pro aliquo peς cato merente, tanquam poenam priu tionem gr tiae, illa non potest haberi quin offendatur ' meus, Ratio prioris est quia non implicat saltem pro alio rerum orditi causerri gratiam,' non in poenam mortalis intra faceret decretum Deus non nisi pro hac vita conseruandae
oratjae,Alto illa in altera substituen.
di lumen gloriae identis calum et 346.
non dentilia alum cum gratia post rioris ratio est, quia pro praesenti rerim ordine decreuit Deus, Ieriandum exi
gentiam praesentis gratiae, non alitet illam tollere nisi polito peccato. Vnde ulterius equitur. Idem quidem ςsse plac riotis niti,in desinere offensam, idςm item esse recipere in gratiam,in placari offenso, sed nego quod conterre gra lam i de quo hic loquimur m recipere ingratiam quae di: non distinguit praesens objectio. Λbor hendo autem idim cultati hiis imis datis in modo loquendi idcira criti lacari offens b, quod accipere in grati-3m, non quoquo modo, sed accipere in gratiam cum suis praerequisitis, satis iaciendo igenti s gratiae, lii Isabus absolute loquςndo posset non sa-risfieri. INSTAT II idem. Triden inum, appellat gratiam sanctificante cauto informalem iustificationis nostrae ergo sicut implicat causam formalem albi,
poni in subjecto apto non sacere album, ita implicat oua causam so malem iustio non sacere iustum. RESPONDETUR. Vt paritas fumdata in auctoritate teneat, addi oebe. ret si scilicet ponatur forma justi tria subjesto pto, quod non est additum,
negatur autem esse subjectum aptum si non antecessierit condonatio, ut iam in ante dictum est immo paratas adlata dealbedine pro nobi cst iup-3.,
pono enim albedinem migredinem poste simul stare Diuinitus, quo casn
dici quidem poterit illud sub Eo uiri
non album n m haec denominatio, cum sit negativa potest habcri quan tumvis non de toto sit aliquid non
glbum, sed cum disti cultate dici po/
set nigrum, quia haec politiva cno. min tio vidctu excludere iuxta omnes saltem moralem albedinem dixi mor lena, quia a thyops . tione dentium albus, potest dici absoli: terriger, eo quod in moralibus parum pro nibilo reputetur.
rationem cur condonati peccati,dicatur per nos nonnisi prae requisitum
119쪽
γ40 qind weonditio justificationis RESPONDETUR. Rationem
reddi per principium Theologicum , nempe articulum de fide, hoc est auctoritvem Tridentini, quae soli grariae tribuit rationem formalem nostrae iustificationis Rurius quia forma sine addito dicta, supponat pro intrinseco, condonatio autem Diuinae et nobis
explicabile, qui non ponatur expul-
so formae ante inductionem formae licondonatio prae requiritur pro prioriante infusionem gratiae rursus non
sunt explicabilia igna rationis in
mente' voluntate Dei Circa illi lin. Cationem peccatoris.sso. RESPONDETUR. In re non antecedi a condonatione infusionem gratiae, sed antecedi intelligibilitate. Concipitur etiam a nobis gr. ita, quasi munusculum Dei ipsa condonatiΟ- ne beneuolentis quamvis autem an- tecedat intelligibilitate non antecedet expulsio formae, ut pote nu-ctus ypositionem formae vi pote causam. Dcondonalio enim est quasi scir. ma quae expellit moraliter negationem condonationis , quae non praesupponitu tolli ante positioncm condonationis iam autem ipsa negatio condonationi ex pine obje liseu peccaroris est in re ius Dei integrum,in non callatum ad irasci, quod
si sun dat acti peccan unota , quod ipsum ius non intel l igitur cassiari,in
annullar ante condonMionem, sed non nisi illa posita. Rursiis condo natio expellit etiam lor malitatem non remissi peccati, in quantum non
remissJo peccati supponit pro se ipsa. quae remissio qua talis expulsioquo
non remissionis, non intelligitur a me
expulsio formae oppositae, erit antiri
politionem formae. Ipsa etiam rem iis peccati passu non antecedit
absolute infusionem gratiae, quia Deus videns effectum suae condonationis gratiam, etiam hoc titulo remituppeccatumin condonat, quia id exigit gratia ad eum modum, quo decretaei Incarnatio ob excellentiam mysteri j, priorem intelligibilitate prae excellentia capitis, quamvis etiam propter excellentiam capitis sit decretae i. oadsigna rationis,easi ordinanιur. In primo signo rasionis, videt Deus varios modo remittendi peccatum, videt
varias species physica gratiae, vide polumbilitatem condonandi peccati
per blam extrinsecam condonationem propugnatam, id c item pos 3 3. 'sibilitatem expellendi peccati posita
condonatione, simulque sanctificandi creaturam, tuncq ponitur in o. luntate complacentia, & ut ita dicam inefficax appetentia illorum modorum justifica mai. Secundum signum rationis potest concipi bipartitum is prima parte aduertit in particulari,in quasi per spccialem conliderationementitatem gratiae nostratis, non importantem dc te vim abolendi peccati,t: tuto tamen sanctitatis exigentem eandem, in altera autem parie uni rationis, praetentantur rationes Dco Nolae, pro praesenti rerum ordine
tale med uim adhibeatur sub equIturque efficax voluntas satisfaciendi exi 3s4. gentiae illius gratia neque connc clen d gratiam cum peccato,' insuper pio praesenti rerum ordine dandi ratem gratiam, hoc signum secundum distinguitur aliquo modo a priori, sicut possiimus concipere distingui, v- tu nonnisi particularis claram distinctam notitiam a notitia uniuer- condonationem , conlequenter id is ali. . In tertio signo rationis intelli- quod expellitur a condonatione non intelligitur ante condonationei M. Id autem quod expellit gratia est negatio annitatis. Item ne grai principii radicahic existenti condonatio. nenam utriusque rius negationes expulsio, non est ante, fiationem a gratiae, consequentur ex nullo capitegitur in tempore exequens tuum decretum D merso rei pectu possumus ponere condonationem priorem insulione gratiae, eo quod sit signum .icon notatum condonationis Dei, pio praetenti rerum ordine sed lucr o autem respectu possiimus ponere condonationem post criorem infusione
120쪽
gratiae, e quod gratia sit radicalis m
de te est quantum ex illa formalis' sanctitas,qaae exigit ne stet cum de . se stu. Condonationis radicautem est ri radicato.
Punditam Dissicublatis IDe obiecto voluntatis cand
E hoe puncto pluribus gunt revicentiores post alios Lugo hie. Disp., Sectris oviedo de Iustificatone Tra 1 8. Conti . una σοῦ. Ripalda Dic ultima Sect 23. pluresq; re erunt de refellunt sententias. Sed illorum priorum duorum reserensa est hic explicatio. EXPLlCAT I. Lum cie. Quod
voluntas condonandi sit voluntas aste tiva. destruendi titulum ortum ex Peccato ad prudente iudicandum peccatorem, merito ec rationabiliter haheri a Deo odio, seu esse affectum restituendi hominem in statum antiquae libertatis. Scindemnitatis quod totum potesti Eus velle absque eo quod formaliter velit ipsiam condo. nationem. me explieatis.
haec voluntas 3 non respiceret seipsamin remiceret, non respiceret veconcedit Lugo. Si ad quod solum euitandum inquisiuit hane explicati nem, censens pro impossibili, ut voluntas habeat seipsiam pro odiecto. O an autem posita illa explicationevo untas respiceret seipiam. Proba tur quia illa voluntas respicere tiatulum ortum ex peccato, ad prudente iudicandum peccatorem merito. rationabilete a Deo odio haberi, si respicit illum titulum prud 'nterduindicandi, respicit undamentaliter a ceptam perseuerantiam moralemo, haec enim perseuerantia est ille titulus. Si respicit illam perseuerantiam
moralem iundamentaliter aecept m, Ista, respiciet condonatio te ipsam, qui illa perseuerantia moralis stat in hoc, quod cum homo fecerit illam acti omm tamen pro illa nec Misisciune illam Deus condonauit, ad eum
modum, quo mocalis perleveranti voti stat in vovisse,&DEvM v. g. non emissille votum, nec uoue em i-
pleste promissum. NON SATISFACIT II. Qui
illi affectui non potest tribui ratio sor malis condonationis quod pium probat sic Oviedo. Postquam Deus habet actum illum, quo dicit vellem
quatenus est ex me ut praeterita actio ex se non esset susticiens ad macuulandum hominem pro hoc instanta, tamen adhuc addere porcst. C in. nim tamen quia ex se sumetens est illa actio maculare hominem, volo talem hominem propter illam odio habere. 6 illum punire propter maculam, quae ex tali actione resultat ergo pri. or illa pars quam solam in explica.tione condonationis assumit Lugo. non est sormalis condonatio. si aliquid aliud addideris legitimum, ita
lud ipsum potius objectum condonautionis.
obiectum voluntatis condonandi node telis,quid omnino posterius ip:o Peccato v. g. habituali, illud enim indubie est quod remit mur, iam autem hoc quod est, non et D in statu libratatis D indemnitatis est quid conle-quens ad peccarum habituale ergo velle illius remissilonem, non est vel le illam indemnitatem explicatam. EXPLICAR polic II ex D ME d citat . Qiiod ille actus habeat pro objecto destructionem peccati habitualis, seu quod idem est destructionem peccati actualis ut moraliter per-m nentis, quod ipsum moraliter permanet, quousque obligatio pro actu, ne praeteri ea satisfacienda, non deinstruitur. Porro dupliciter potest destrui quaecunque obligatio vel per illius adaequatam adimpletione, vel petillius remissionem is tam indepcs