장음표시 사용
71쪽
G. statum imam laude est digna, non re RESPONDET Ripaldaeitam retractata volonta vivendi benecio torquendo Argumentum. Sed reto odio digna, non retractata voluntas siones sunt potius propositiones disti occidendi alium. Cur ergo pecca cultatum non connexarum Bootatum non sequetur hanc classem odio que autem sicci Bonitas habitualis, digni, titulo solius permanentiae a actus praeteriti, non exstinguitur supe hirualis, quam tamen agnoscunt prae uenienci peccato, quin redeat integra, dicti, tolli non posse, nisi retractatio superuenienti gratia. Ergo nec gra ne argo nisi ponatur retractatio, erit tia habitualis exstinguetur per pecca adhuc objectum illud, odio dignum tum superueniens, quin redeant omnia Divino peccata. Extrinseca item Dei prohi- NON SATISFACIT II. Praeci bitio, reddit ex actu indifferente, mala haec formalitas non reuocandi pec tum neque tanaen potest reddere bocatum est odio digna est enim habi num. Obsequium item exhibitum a malis continuatio ejusdem actionis ' Principi, non tollitur sola voluntate prauae in retentio status mali. Ergo principis. Ergo nec Ostensa itaq; cum dicto casu, maneat habitualiter inter bonitatem' malitiam habitu peamtum, manet objectum odio Dei lem, non est adaequata prominio Di-ε8 dignum, quousque non tollatur illata paritatem autem uniuersaliter assi- habitualitas, quam responsito assumit gnat quia scilicet perseuerantia, non auferri nisi retractatione ratis malitiae, potest pendere a volun- NON SATISFACIT III. Quia . tale alterius, ex qua non pendet boni- ut ex decursu patebit, haec triplex di ias Addit Deum contra malitiania uisio permanentiae, patitur suas dissi moralem, duplicem habere potestacultates. tem in vindicativam dc remissiuam. RESPONDETUR III. EidemL. respectu autem bonae operationis, ha- Argumento sine ullo actu remitten het potestatem nonnisi remunerati- dum esse illud peccatum, remissione uam. me Ressonsto. qua dicaturillus se conuertere ad NON SATUS FACIT . Quia, ut creaturam; non vero remissione, qua jam dixi, hae retorsiones, excepta v tria ipsa creatura se conuertat ad Deum ma non tam sunt retorsiones, quam II ARGUMENTUM est ex va propositiones dii facultatum, non con-rjis Paritatibus nexarum quid enim habet ad prae-I. Patitas est. Non potest Drus sens reuiuiscentia boni, vel reditus mali creaturam reddere auersiam a se, sine operis inuid item Dan actio indiste-εo ullo actu peccatoris. Ergo nequo rens possit reddi mala hinc quod auconuersiam tem recurrit ista ostendere, quἰod non RESPONDETUR Communiter aeque se habeant, opera bona laala, Esse creaturam auersiam a Deo, est fieri d ad praesens non facit; non entinis peccatorem Deus autem neminem paritas illa vult omnimodam similitu- potest facere peccatorem hoc enim dinem boni mali, ponendi ci au- repugnat Deo jam autem conuerti ad serendi. Illa retorsio de principe con- Deum est bonum alti od adeoque, si donante offensim,facit ad praesens sed caetera sint paria, tale, quod a Deo re ex dictis supra soluitur.
duci possit in actum. NON SATISFACIT II. Quia
II PARITAS est Actus bonus redit paritas mon potest bonitas a- praeteritus, reddit hominem habitua caus, pendere voluntate alius, ut tolliter bonum, dum non retractatur, nec latur alio volente. 4rgo nec mali- ejus bonitas habitualis tolli potest, tia tolli poterit, alio volente voluntate extrinseca alterius. Ergo NON SATISFACIT li I. Nonia actus malus praeteritus, reddetio habet Deus respectu operis boni ominem habitualiter malum, nec ejus luntatem duplicem remunerandi, de habitualitas tolletur voluntate extrin ponendi volitionem indepcndenter astea alterius. Voluntate.
72쪽
voluntate Erg nee habebit dupli R A TI II ex quia quando γcem voluntatem, vindieatiuamin re S. Thomas dicit, Rominem in primo missiuam peccati, independenter xv vi rationis, obligari, ut se conuertat Iuntate, vi cujus censeatur paenitens, ad Deum ly Contiersio, significat illiei in non velle habitu auter peccatum actum Uitalem, knon infusiostern gratiae, quae saltem in paruulis Christianorum supponitur praecedere. RATIO III ex Quia Connersio Creatoris, ad Creaturam, significat actum Dei vitalem monuersio item, vel physica naturalis, quilis est dum
etiam peccatum habituale sine ulla retractatione remitti non possit, ita ut dicatur conuertere sese creatura ad Deum, sicut etiam imputari non potest actus honus, si illum non eliciat voluntas. Et sicut potest dari praemium cluna conuertit se ad solem vel physica actus boni, sine ullo actu ita Ec in furi . di gratia, sine antecedenti retractat ita ne, sed non dicetur tunc peccator conuertere se ad Deum.
III. ARGUMENTUM est. Si sine ullo actu peccatoris, posset illi infundi
moralis, qua oratione dicitur Ecclesiastes conuertere orationem ad Audito. res, dcc important motum conuersi. Ergo etiam Conuersio voluntatis creatae, erit motus ejusdem.
Neque valet quod dicit Aliquis
P . gratia, tune aequales in malitia, possent quod, si sit homo auersus Iole sitae M. ita constitui, ut unus diligatur, de alter cit ut sol se ad illum conuectat, nonuodio habeatu . Nam uterque esse vero ut ille se conuertat ad sol erre . non retractans, tamen alteri non re non valet inquam, quia quod dicitur tractanti, infusa gratia, hoc ipso assi esse hominem illum conuersum ad soceretur Deus. lem, id abusive, improprie dicitur:
RESPONDETVR In suppositio nam polliet negare ille homo, quod sene, in qua proceditur, non fore illoc ad solem conuerterit posset autem aequales simpliciter, quia alterutri in dicere . Sol est ad me conuersus, non funderetur gratia, quae eum redderet ego ad illiina alle merinae si jt, non ego Deo amabilem. Iamque ille cui in illum. Et alias dum sol incipit illustrare senestram vesperi, quam non illustrabat mane, dici deberet fenestra cum domo conuertisse sese ad shlem, quod nemo dicet; sed solum conii ertisse se solem versius fenestram. Deinde haec Conuellio materialis, stat nonnisi in tali collocatione partium, quae 9. habetur siue blus blae conuertat, sue
funderetur gratia, non haberet a. lum Dei a se aversi, consequenter, non esset aequalis in malo altera, a quo Deus auersus.
etiam conuertat se domus, non talis autem, ut ita dicam, erit Consti nitio peccatoris, siue ille proprio actu se co- uertat, siue non; consequenter non ha-
PRAEMITTO I. Conuersion bebit rationem conuersi, nisi proprio
Creatura ad Deum, significare actum actu se in hoc statu constituat. Deni- vitalem Creatura rationatis , quo se ad que in cola uersione materiali nominis, Deum conuertit duo spectari possimi Primo ipse ter-
RATIO I. Quia per Conuersio. inusin Vbi hoc cum non sit quid vi-nem Creaturae ad Deum, talem actum tale, potest sine ullo actu vitali haberi, intelligit Scriptura. Sico Petr et adeoque eriam parieti conuenire. Et Conuersi estis nune ad pastorem, D' Di aliud est iri motus, siue ritalis, liue seopum an arum vestrarum . Vbicio ab extrinseco conuersivusci hic non quitur Apostolus, de fide credentium, potest haberi nec denominatio ab illo illorum patientia, & virtutibus, ad oriunda, licu ullo actu.
quas illos exhortatur Princeps Λpo PRAEMITTO L Aliud es, Deum stolorum. I se
73쪽
go esse conuersis ad creaturam, sialiud, Scriptura, quotiescunque de Iustifiea .g3CreMuram esse conuersem a Deum. tione loquitur, utriusque illius Con- RATIO praemissi colligi potest, uersionis meminit Clarus est ille lo- ex di clis .in insuper ista est: Quia scili cus EZech Conuenimini ad me, F egocet Conuersio Dei ad Creaturam, im conuertar ad vos. Item Ierem: b conportat achum liberum Diuinum; Con uersa fuerit gens uia, conuertar ego suersio autem Creaturae ad Deum, im miserebor Significat hocin illa emph poreat actum creatum certum autem sis Christi Domini, qua vult sibi aperi- est, non idem esse actum liberum Di ri,quod est creaturam conuerti ad De- uinum,in actum liberum creatum. um sin promittit se mansionem iaciu-
PRAEMITTO III. Ossibile esse se rum, quod est Deum conuertere et
parari haedus: filicet Deum e conuer ad creaturam quae Conuersio cxerce-pum ad Creaturam; s hanc esse comer tu permanentia infusae graeciae.
sem ad Deum. Ut etiam innuj Lugo, RATI II. est Quia Tridenti-Disp. s. num. 6 . num Sem 6 cap. γ describens ulti si- RATIO I. Praemissi ex Quia id cationem, dicit de ea r quod sit recca
non implicat contradictionem. Et cer torum Remissio, Tanctificatio, Sue te, non implicat, ut posito, quod actus nouatio interioris hominis per volun-sI. Contritionis non sit forma iustifidans, tariam susceptionem gratiae, Hon M. ponatur Contritio in anima, & tamen rum. Vbi Concilium coniungit non infundatu illi forma justificans fusioni gratiae voluntariam susceptio- gratia. Ergo jam poterit esse Contri nem. Et licet quidem meminerit il-eio, quae est Conuersio Creaturae ad lic Tridentinum, etiam aliorum dono- Deum,in non poni gratia, qua Deus rum, quae tamen ad complendam Iu
per communem lententiam, exerce stificationem non spectant, id O
Conuersionem sui ad Creaturan Ex obeae; quia verba Conciliorum, ut o- alia etiam parte, fieri potest e partato, nant, sunt accipienda, nisi aliquid es quia oppositi docent, sine ulla a tua stet obest autem dicere inuod iustiti Conuersione, posse fieri infusionem Mationem intrinsece illa dona com- gratiae, qua exercet Deus suam Con picant mon enim apparct, unde ha. uersionem ad Creaturam. Ergo am cant oppositionem depulsivam pec- ista duo sunt separabilia cati, cum sint mere nonnisi principia RΛTIO I. est Quia Conuersi supernaturalia actuum nihil autem Dei ad Creaturam, dicit actum DF obest dicereri compler Iustificati liberum is Conuersio Creaturae ad nem, in suo genere, per conuerso- gr. Deum, dicit actum liberum creaturae, nem Creaturae adicum; non quidem, Cur ergo hae duae libertates una neces ut compleat, tanquam pars formae tu rsario conuenire debent stificationis rigorose, Mandonore alti-R ATI III ex a pari. Quia ce acceptae haec enim ex Tridentino in physicis, potestinus conuertere se est sola gratia a sed ut compleat, tan- se ad alium,in non alius ad illum, po quam forma ex habitualiter non contest unus eue addictus alteri,&nonat uerso, seu potius, habitualiter auerso, ter illi,&c. Cur ergo idem etiam tria reddens formaliter conirer simis. Et piae sienti fieri non poterit. Et saltem sicut cum dicitur homo in conanuini- ex ratione genetica, Conversio unius, bus principiis reddi amatis pc vita non est Conuersio alterius a conse lem receptionem amoris, Qvitalitas quenter etiam in Conuersione justifi quae stat in motu ab intrinlcco in recativa. distingui ea debebunt. ceptio amoris, erit necessaria ad hoc
PRAEMITTO IV. In justificatis perficiendum ita cum dicitur per Vo--- Iusti completa, utrumqu/ hoc perfici luntariam susceptioncm gratiae justi-d et, ut scilicet D Dem ad Creaturam, cari hominem, Quoluntatactas s Creatura ad Deum conuertatur gratia, erunt de necessitate ullis ca-RATI I ex Quia ordinarie tionis RATIO Disiligo by Orat,
74쪽
s. RATI III est, communis ap- se pro Conuersum etiam pereatoris adprehensio iustificationis, ita ut nemo Deum os ιιersione d Creasura, hac
etiam ex oppositis, qui abscidine pro non potes haberi sine omni actu. Habet nuntiant posse infundi gratiam, sine haec conclusio fundamentum, Λα-
actanti retractatione,dicat eo casu non oritatibus.
Conuerti simul peccatorem ad Deum. Prima sit S. Thomae hic Quaest ras. PRAEMITTO V. Conclusionem r. a. o. verba S. Doctoris sunt luccea nobis ponendam, procedere ejustifica offensa peccas mortalis, procedi ex hae, tisne, remissione peccati, conuersione, se quod voluntas hominis est auersa a Deo, vicujus, s Creatura sit onuersa ad De per Conuesonem ad al,quod bonum comum, es Deuι ad Creasuram. Et qui, po mutabile. Me requirisu ad Remissionem sitionem nonnisi unius partis requite Diuina offensa, quod volunta bommis,peret v. g. non nisi conuersionem Dei immutetur, υι convenatur ad Deum. eam
ad Cteaturam thic contraueniret prae detestatione Conue onupradicta pr millo sed non puncto Conclusio postso emenda quodpertinet ad rationemnis. In hoc enim totus punctus dissi Paen tentiaste dum quod es virtus. Et
cultatis stat an sine ullo actu pecca, ideo impossbile es, quod peccatum alicui toris, possit ille justificari iustificatio remittatur, fines nitentia, sicundisi 87 ne, quae recidat,in Deum conuersum quod est vinuι. Neque valet si Inm 9o. ad peccatorem ' peccatorem con possibile eaplices, per lyde lege ordinis uersum ad Deuma ria, quia impossibile, tunc per inor.
DICENDv est Q. p. sisti esse Varia explicari debet quan- peccatum, quodsi impossibile actu remisti, do in Oppositum urget conuictivacia
fine oa precatoris. Probatur. Quia tio alias cum dicitur, eue impossibile possibile est Deum diceres: Nolo tota Deum producere hymerasci intelli- aeternitate remittere peccatum, sine re gendum elisi de lege ordinaria nulla tractatione peccatoris. Ergo erit impos autem convictiva ratio urget, quod
sibile actu illud remitti, sine ullo actu pol si fieri justificatio sine ullo actu
peccatorisci impollibile enim est illud peccatoris, vi cujus, etiam homo sit
fieri actu, quod Deus decrevit non a conuerius ad Deum. Pro eadem Λυcere tota aeternitat Dixi autem seres One stat alibi idem s. ho. i. 2.arii quia illud peccatum, quantum quaest: III. r. I. magiS3. Ubi ala. est ex illo, etsi tale decretum non in dicit: Donum gratia, justiscantis praeia tercessiiset, potuisset remittia μὰ ordinat hominem ad bonum, quod es DIGENDU est. II. Aeripiendo obvectum voluntatu Drideo adipsum mo-88. Remidonem pereati, Iustifieationem, se vetur homo per motum voluntatis. Existi pro sola Couuersione Dei ad Creaturam, quo loco sic potest confici argumen hae potest taber ne omni actunecatoris rum Iustificatio est ordinatio hominis PROBATUR . omnibus ar ad bonum, permotum voluntatis Scdgumentis adlatis Puncto primo impossibile est, esse ordinationem ho- PROBATUR II. Argumento unis ad bonum, permotum volunta. Negativo: Quia scilicet id non impli tis, sine ullo actu voluntatis. Ergo cae. Ex alia parte ponit Deum in ii impossibile est, sine ullo actu volunta-bertate amandi, dominio suorum in iis esse justificationem. fundendorum donorum, quae omni SEDUND auctoritas sit S. usi non obsit impIicantia, tribuenda , gustini' aliorum Patrum, quas vidcresunt Deo . erit infra, ubi agetur An contritio sit PROBATUR. III. Potest De sorma iustificans Z Cito aliquas nonus ponere gratiam in lapide. Ergo nisi S. Augustini auctoritates, quas ad in peccatore, non tetractante D manum licet habere. Explicares illud laniam. Psal. 35. cedite ad eum FGitamina-DI CENDUM est III. Arripi mmi, inquit ut aviem credas mi mi.
75쪽
quod es, ut merearis esse quod non es; es potest, sine sufficienti mutatione. Sed Ge. imqu-, se debesjustu/. Nunquam Iusti nisi ponatur aliquis retractationis a-tiam pereepturin es, si adhue tibi placeat tus in peccatore, non ostendetur u Diniquitar. Ita loquitur expositione in ficiens mutatio. Ergo ille actus poni Psal. 99 l autem, Nunquam, videtur debet. Subsumpti Antecedens Proba- extendi ad omne possibile tempus. Et tur. Quia si esset aliqua sum ciens mu- in tau Ioa, inquit Non sit ante oeulos latio, iis esset positio gratiae in pecca- tuos delectationiseriti,sedsit ante oculos ore, quamvis sine ullo illius actu tuos damnatio peccati damnatio Aste, re Sed haec non est susticiens mutatio.
misso a Deo. Vbi S. Λugustinus ad us ipsum Probatur. Posssibile est
iustifi cationem aeque requirit remis Deum esse conuersum ad Creaturam, sicinem a Deo,in damnationem a pec- non esse Creaturam conuersam ad catore Subdit senta inquit, ergo/-- Deum ut dixi in Praemitto 3. Frgo
seria est, longe ese ab eo, qui bis est esto etiam possibile erit infundi illi grati-
ergo similis pietate es diligens cogitatio am, qua exercet Deus sui Conuersione. En s. Λugustinus conjunctionem nem ad Creaturam,in nondum Crea- cum Deo, quae fit in justificatione tri turam esse conuersam ad Deum. Fr-huit cogitationi diligenti. In Psalm go infusio gratiae non est sussiciens
autem Io 3. Ergo anima decora esse non mutatio, per quam tranteatur, a Unia 96.
pus, nisii confessa 'eri aditatem ei, qMi esse conuersi ad Deum, ad esse conuer- semper pulcher. Vbi S. Augustinus ne si ad Deum. gationi consessionis, subnectit, non RESPO NDEBIS I. Dupli-
posse esse iustificatam,quia nec haben citer accipi possie conuersionen Pri-tem decoram animam. Similia sun mo, Pro ipso actu vitali. Deinde pro in Psal. 84. Vbi ait de conuersion . habituali Conuersione, quae sit qualictuid ergo bo tibi prastus tu, o homo tas conuersiua Creaturae ad Deum; in quia onuersi es ad Deum, merearis haec sola posterior requiritur ad iuuili- misericordiam ipsius' quia autem co*Versi cationem sussicienterq; habetur, per nonμω, nonsum adepti misericordiam a meram infusionem gratiae. sed inuenerunt iram. Huic loco, an CONTRA est L Quia habitua-tecedentibus, alijsque Patrum Aucto lis Conuersio ut iam praedictum est,ritatibus, inde emcacia additur ' Quia non potest alium habere senium, nili Oppositi, ex similibus locutionibus, unum ex his duobus. Prim), Quod jam quae important donationem gratiae, se conuerterit peccator ad Deum, nec colligunt ampossibile esse iustificari Conuersionem retractario Secuudo. hominem, sine gratia. Cur ergo non Quod habeat in se principium eliciti o colligent impossibile esse eundem vum Conuersionis Lad eum modum, justistificari, sine Conuersione sua a quo habitualis amor, stat vel in nonctuali retractato amore, vel in haestu cu EAE VI A Auctoritas est ri principio amoris Priori modo ac- dentini jam citati, quod dicit nos u cepta Conuersio habitualis, non ststificati, per voluntariam susceptio tune, cum supponitur nullum actumnem gratiae; qui locus supra, propo proprium elicere paccator, Mantece- situsin defensius est. dentes peccatu Conuersiones jam sunt PROBATUR I Conclusio. Im retractatae per odium Dei positum Se- possibile est transire, a contradictorio, cundo autem modo Conuerit habi- ad contradictorium, sine sufficienti tualis tunc datur sed non est sulficiens mutatione ut ostensum est in male ad hoc, ut dicatur peccator, a non esteria de Distinctione Modali; ubi con conuersi, transire ad esse conersi, quia era Recentiorum responsiones, hoc tantum transit, a non esse habentis' principium abunde propugnatum est principium elicitivum Conuersionis. Ergo etiam, a non esse conuersi ad adesse habentis principium elicitivum Deum, ad esse conuersi, transiti noria Conuersionis; hi autem non quaeri
76쪽
ss. rur, de prineipio admonuersionem, eat adhue positiue auersus peccator tot
sed de Conuersione vel si hoc negas, ostendis Conuersio. CONTRA II. Quamvis habi nem negativam, tenentem se a parte tualis Conuersio, sufficiens sit ad justi gratiae. Hic autem quaeritur de Con-ficationem, Nego tamen sufficientem uersione tenente se a parte peccato- esse solat stam, quae stat in posse con risu non repugnat autem ut posita po- uerti sicut enim tune non debet esse sitivaac negativa Conuersione pecca- posse justificari, ita & non debet elis totis ad Deum, tenente se a parte gra- posse conuerti, sed esse conuersum a tiae, non sit Conuersio,in positiva actu; quod non explicatur qui fiat sola negativa peccatoris, tenens se a parte infusione gratiae. Hinc sic ulterius peccatorisci curque hoc non posset restauratur Argumentum ram possibi esse, ut posita gratia non sit dicta ne-le est transire a contradictorio, ad gativa conuersi hoc probari debu- contradictorium sine sufficient mu illet. Cujus tamen nulla adfertur ra. tatione. Ergo: ad elle conuersi c. tio, de quo tamen est Quaestio. Et Sed mutatio quae est per susionem a certe positiva Conuersi peccatoris' hitus conuerti uiri vel habitualis, ut tu ad Deum, non potest stare in sola indici Conuersionis mon est talis quia fusione gratiae, sed requirit per resipon-99. potest poni habitus conuersi uus,' dentem positivitatem actus, qui se te-i nondum esse Creatura conuersa ad De neat a parte ipsius peccatoris. Ergoum, sed tantum potens conuerti. E negativa Conuersio peccatoris ad sicut non suffcit posse poni gratiam Deum, non potest stare in bla insu- sed est necesse illam poni ita ad justi sione gratiae sed requiret negationem, ficationem, non sufficit posse poni quae se teneat ex parte ipsiusmet pec-Conuersionem Creaturae, sed est ne catoris,&ratione illius sit, in quo ergoeesse illam poni illa stato Tum quia negativa ista Con- CONTRA III. Quia illa insu uersio, vel est mera non auerti actu 1-po gratiae, vel reddit etiam Creaturam is a Deo qualis habetur, quando pro siua parte conuersam ad Deum post transactum peccatum nihil homo vel non reddit si non reddit 3 Ergo cogitat de peccundo in haec non est
non respondes ad propositum. Si au sulficiens pro praesenti, cum habeatur teri reddit conuersam Contra est etiam tunc, cum non est gratia&justi- quia non implicat contradictionem , ficatio. Rursus, vel ista negativa poni gratiam, d illam habitualem a Conuersio, sic sumpta est pura omi DConuersionem o tamen peccato si liberara pura omissio libera axe Io . rem, non esse conuersum Haec ter non datur si non pura omissio libera io, . tia probatio solo modo proponendi, Ergo fit ratione actus alicujus, adeoq; differta secunda nec erit conuersio peccatoris sine ul-
RESPONDET II. Quidam ii Io illius actu vel ista negativa Conponatur aliquis actus retractationis, uersio erit a parte gratiae, de hoc non ostenditur ulficiens mutatio in non procedit nostra quaestio Ruta gra- transitu a non esse conuerti, ad est tia ex sua parte, positive conuertiteonuersici si ly Conuerti ad Deum sit ad Deum, legat iuve, quia non auer-
aliquid positivum iecus si lyaeonuerti et t. Sed est quaestio : quomodo gra- ad Deum, si aliqni negativum, seu tia etiam negative conuertente, hoc non positivum , quod scilicet aliquis ipso reddatur etiam peccator pro sua
auersus a Deo per peccatum, non sit parte negative conuersus 3 reditq; fa- nec censeatur auersius habitualiter. tum argumentum ' Posita illa ne- CONTRA . Tum quia, redit Ar gativa conuersione, tenente ea partegumentum, per quid transitur a non gratiae, quae non auertit a Deo, cuna esse conuersi negative, ad esse conuer non sit possibile peccatorem a sita parsi negati uel non ipsa infusione gratiae te, non dicere negationem auersionis
quia possibile est, ut illa infusa, ma a Deo una uic suppono quod
77쪽
io pri matura, ponatur peccatum,' actu peccatoris, infusa grata, redde-xodi,
posterius tollatur gratia secundam retur hoc ipso peccator conuersus ad 'illud, quod Deus, neminem deserat, Deum, . non lotus Deus conuersus nisi ipis prius deseratur. Pro illo ergo ad peecatorem; aedderetur conuerri priori quo intelligitur peccatum, in ius,in non redderetur; redderetur quistelligitur etiam gratia sin tamen non dem conuersus, ut supponitur moria intelligitur negativ conuersia ad inderetur autem, ut probatur. Quia, Deum quia non auersio a Deo, vel redderetur conuersus actu tuo via uerlici a Deo, nullo instanti pollunt tali vel infusione qualitatis neutrostcum cointelligi. Ergo apparet ne echis modo redderetur conuersiue gativam hanc connersionem non ha Non prior i quia supponitu nullum heri a gratia, siquidem illa, pro illo eaercuisse actum Non posteriori priori, habita, non habetur conuersio modo quod ipsum probatur. Quia negativa. Rursus sine ulla infusione Conuersio actualis, vel semel perfici- gratiae, potest remitti peccatum, adeo tur actu nostro vitali, per se loquendo que fieri peccator nςgatiue conuersus ergo a manullo, quod vitale non est, Item in statu purae naturae Ergo haec produci potest, cum vi denominandi. negativa Conuersito non habetur ab Ergo nec producta illa infusa qualita- ros. gratia . te, denominabitur peccator conuer Ion RESPONDET III. Hoc loco sus sic, g, producat Deus qualita- proprie non esse transitum, a non esse tem quae ei amor Petri, mihiq; illam conuersi ad Deum, ad esse conuersi iniundat, illa qualitas non me en sed potius ab esse aversi a Deo, ad non minabit amantem Petri. Item huma- esse auersi nitas Christi Domini, non potest red- CONTRA . Quia redit Argumen d sciens scientia increata. Denique tum: quomodo transeatur ab uno con si Petrus Saulus penetrarent sese ad tradictorio ad aliud in Vicem; itemque Gabriel Michael, RESPONDET IU. R diealiter nihilominus unus non redderetur in- seu fundamentaliter conuersus reddi relligens intellectione alius. Quod tur homo infusione gratiae, formaliter . totum in hoc fundatur quia nulla autem non auersione, seu negation denominatio petibilis ab actu vitali, si aversionis a quae negatio auersionic non producatur ab intrinseco potest est aliquid morale, ad insusionem denominare subjectum. Ergo αragratiae consequitur cita ut tunc non tio conuersi, cum sit vel semel per se reddatur homo, ex auerso conuersus, desumi bilis ab actu vitali, non potesttos led ex auerto non auersus cum Videnominandi haberi ab extrin-ioo.
CONTRA . Tum quia de hoe seco sibi indita qualitate. Quod ipsum
ipso quaeritur : quomodo transeatur ulterius landatur, in hoc principio ad hanc negationem auerisionis Tum Quia denominatio ab actu vitali ori quia, de hoc ipso quaeritur quomodo unda, petitur ab eo, quod est ab in- non possit esse simul gratia, & caren trinseco si petitur ab eo quod est ab tia negationis auersionis a Deo' Tum inirnseco a nullo quod intrinsecum quia non potest ex auerso, reddi con non est suppleri potest. profici lceretur uerius, nisi aliquo positivo de linea enim ab eo, a quo petit non profici-voliuntatis. Ergo dc non auersus no sci, cum petat proficisci non nisi ab impotest reddi, nisi per aliquod negati transeco. vum, quod tamen sit de linea volun Neque valet, si dicasci hane denotatis,4 ut dixi non potest includi in minationem eonversi, proficisci qui-ipla gratia dem interdum ab intrinseco, scd non RESPONDET V Nihil esse faci semper dicam enim Letiam denomilius,quam hic ostendere mutationem natione intelligentis,uolentis c. pro-
CONTRA . Quaeritur quae illa sit ficisci quidem ab intrinseco, sod non
PROBATUR II. Sisine ullo, semper; posse auuode suppleri&oriri.
78쪽
Neque valet si dicas r quod insu stare. Contra illos sic formabituc. III.
sio gratiae denomine Deum amantem Argumentum tona est nae illatio, uuae tamen est quid illi extrinsecum otest stare gratia, quamvis homo non non inquam valet si id dicas quia ex retractet voluntatem peccammosam. hibitio gratiae, denominat Deum a Ergo etiam poterit stare gratia, cum
mantem, eo modo, quo signum vel astectus denominare potest, nam in re, Deus denominatur amans, a suo actu interno ad quam denominationenia amantis, censetur transire in circumstantia exhibitionis gratiae.
peccato. Ergo bona ctiam erit haec illatio ei per te non potest stare gratia cum peccato, nec stare poterit justificatio, sine retractatione quom do, item est retractatio sine ullo actu
quo sine 'lo actu peccatoris, re Nili tu peccatu, vel tollitur peccatum ha- habituale,vel non tollitur si non tollituri qui dicetur iustificari si autem tollitur tunc peccatum habituales Contra erit: quia tolli peccatum hahituale, '-I est tolli peccatum non retractatum;
tur Geticlusio luntas non retractata cita ieccatum
habituale, est peccatum non retracta
Confirmatur Conclusio I. Fieri eum, saltem ex consequenti sed tunc potest in humanis, ut Petrus con non tollitur peccatum non retracta. uertatur ad Paulum per amorem, nec tum, si cilicet nullus ponatur actus, amor Petri reddat Paulum conuersum Vt iupponebat Olmero 'Ilinda- ad Petrum. Ergo etiam in his super tur in hoc quia positio actus vita snaturalibus, idem dicendum non retractati, non potest tolli nili NEO Valet si dicas: quod amor alio vitali actu retractante illa enim Petri, nilata producat in Paulo, adeoq; non retractati est negatio actus non reddat illum conuertum. uia talis. Ergo tolli non potest, nisi po- pone, quod Diuinitus transferatur sitione actus vitalis. Ad eum mo- amor ille in paulum ione item,quod dum quo negatio Intellectionis, non aliquid producat v. g. Species ad sui tollitur, nisi Intellectione. amorem requisita sci numquid ne ex Deinde, quale non stet solo delectu retractatio. nis, immo, quamvis illud non ingre My. deretur, illa ipsa duratiocin peccato, eiulque non retractatio est inhonesta formaliter se quid ergo formaliter tolletur Nam si dicas: Quod si nubius ponatur actus poenitentis retractDvus, mansurum sit quidum cccatum habitualiter, sed non morallicr si inquam id dicas. Contra erit quia hoc praecise dici debebit iam amari arist. Paulo Petrus Quid ergo tu speciale ostendis in gratia, vicujus infusi, oritur, indispensabiliter denominatio conuersi in habente gratiam
est sententia inter Auctores Quidam enim censent, quod Diuinitus star possint secum, pecccarum' gratia . Ergo etiam stare secum possent saltem Diuinitus, gratia,&hoc, quod est Pe non manebit moraliter, manebit ierum non esse conuersum ad Deum, non manc bit quidem, ut dicis, an quantnmvis Deus conuertatur ad Pe bit autem, quia illa pia duratio m ntrum. Er o aliud quid erit conuerti retractati peccati estis honesta, Ac vi Petrum. Ergo ut urgebatur, non suis luperio dignaci est enim quasi, ut ita cienter explicabitur, per quid sine ullo dica , peccamino lar actionis reproactu proprio censeatur reddi, ex non ducti Ot continua O Nor is Ombias conuerso ad Deum, conuersus ad De PROB AT VR Il. um Ἀlij autem negant posse secum quas Espar obiecit sibi, i lilou ATIO
79쪽
prauerit , manet habitualiter ratio voluntariae auersionis a Deo,quousq; non retractetur & repugnat motaphysice, ut auseratur per ullam alicujus alterius voluntatem. Ergo etiam manetratio peccati, nee potest auferri, per solam Dei voluntatem, praecipue eum ratio peccati, sit indistincta a ration Ovoluntariae auersionis a Deo. Antecedens Probatur. Qiria voluntarium est ab intrinseco essentialiter. Ergo repugnat, Vt quod est voluntarium, potest permanere ut tale respectu alicujus desinat e si tale, reddat una non voluntarium respectu ejusderria, per solam voluntatem alterius.
RESPONDl Esparet a Fieri qui. MF dem naturaliter non posse, ut quod
aba proprio. Si autem id repugne Metaphysiceri Ergo immerito dicit, naturaliter id tantum fieri non posse. DeindeConcedoposse Deum infunde re qualitatem,qine sit impossit bilis cum ratiliabitione actus mali prarieriti, sed quaerere restat Cur gratia sit talis qualitas' Denique etiam concello,'ia odgratia sit incompollibilis cum rati habitione actus praererit peccaminosi,d inpeditiva, ne ad illam prosiliatur; sed qui illa gratia ad hoc extendctur,
ut reddat ex non conuerto conuer .
sum; ex auerso, non auersium Hicut potest quidem dari qualuas impeditiva, ne homo ponat amina intellcctionis; sed non potest poni qualitas vi cujus homo reddatur intelligens, sine ullo actu, ita nec poni poterit qualitas, via χα
suit aliquando libere volitum, non sit cujus homo dicatur conuersus, sin habitualiter deinde voluntarium, quo ullo actu. Et certe , illo casi con- usque non retractetur per actum con cesso, non ponetur Ferarium. at fieri supernaturaliter potest, sine so D vel deno,ni natio vi cesset, atque reuocetur habitualiter sine actu vitali quod tamen contin' prior ratio voluntaris, Deo infundem geret, si sine ullo actu redderet ut hore habitum incompossibilem, cum ra amo conuersus Goncedo terim Era
tiliabitione actus praeteriti, ierstcte tiam esse qualitatem dispositiuum
dispositivum animi, ad actum contra mi, idque infallibiliter ad actum con
dat Quia Deus dominatur voluntari erit in fallibiliter adlatava indeocri creatae non minus quam causis neces denter ab actu, ad quem di ponit Malariis, ideoque Diuinatus fieri potest, nominationis conuersi , 'ut nulla praeeunte dispositione ,ex par CONTRA uia recurrere te peccatoris insundatur ipsi habitus in praesenti ad id, quod Dens domine
tonti ab alio, quam ab actu volunta agam, cens ar agere. Ergo is an
tu a vel non repugnet metaphysice t ferri non potest ut si me opi ra
s non repugnet metaphysiceo redi non conuerti ad muni cense conbunt Λrgumenta superius facta. . Et uersus ad Deum. πυρὶ nom Iinsuper probatur ex eo, Quia alliga um Dei, non prodest dili voluntatis, ut ipse loquitiir, a V amans, sine ullo amore Co Menena partem, non potest formaliter , - est eficere, ut reddat e iurisu Inebeti ab alio, quam ab actu voluntatis vlla conuersio inopinseu nec alligatio Intellectus, peras CONTRA IlIU Onia, ut iam sensum, haberi potest ab alio, quam dictum est, nullae dem,inmati fine: zab actu Intellectus ergo' alluatio tales, haberi possunt, fine V actu
voluntatis ad non voluisse peccasso, proprio csi Laz--ΟΣ
quae dat sublationem praeteritae volun est quid vitale meta Vfie ''epaatis, non Potcnt ab alio taberi, quini bit, sine ullo actuhaserie otiue RESPO Corale
80쪽
Ixi RESPONDEBIS: Posse homi Qui repugnat actu iustificari,in non iis
nem habere diuitias,in proprio actu, desistere ab actu peccandi. Ergo re-
ωli ab alio ditetur. Cur ergo etiam pugnat peccatum habituale Iustific conuersio non potest haberi, a pro ri, quin justificatus desistat habitualiterprio actu, ab habitu intus, Rursus, peccare repugnat autem, ut qui est potest aliqtus accedere ad locum Λ, habitualiter peccator, desinat peccare& proprio motu, i in illo loco Λ habitualit , quin retractet propria li- ponatur, hinc poterit aliquis esse con bertate priorem actum quia qui semel uersus,in proprio actu, & qualitat voluit actu, semper vult habitualiter infusa. idem, dum non succedit actualis reti
CONTRAE dicam etiam : Posse alio. nos intelligentes,' volentes, non RESPONDET E sparet 1 In hoe tantum proprio actu reddi Dein esse discrimen, quod peccatum actua- de disparitas magna est Quia hoc, te cessare non possit, quin peccatori quod est me esse diuitem, non est vel libere, vel necessario suspendata
unquam denominatio vitalisci sed est suam actionem a peccatum vero ha- id, quod acquiritur operatione aliqua bituale, cessare potest, per solam acti vitalia esse autem me conuersum est onem alterius quia conceptus jusI23 vel semel actus meus vitalis, ab illo adaequatus non consistit in solo acrii denominor. . Deniquo In acces praeterito, in carentia actus contraias duo spectari possunt Imprimis , ij, sed in desectu contrariae animi di. Posseisi praesentialitatis , seu Ubi, positionis habitualis, quae per solam siue illud sit modale, siue formalitas Diuinam operationem induci potest,& haec non est vitalis; adeoque acqui eminenterque retractatur. sibilis sine vitalitate Iam autem con CONTRA: I. est: Quia re. uersio peccatoris est quid saltem se ditiaritas assumpta Teccatum actua. mel vitale, adeoq; semper Rursus, in te cessare non potest, nisi peccator, accessu spectari potest ipsa motio,' vel liberri vel necessario suspendat su- haec numquam potest esse non vitalis una actum tamen ab intrinseco Er- nec potest dari qualitas, quae sit acces go nec peccatum habituale cessarosus, sine ullo motu Et ita necio potest aliter,quam ab intrinseco. Item, test dari onuersio, quae sit sine ullo sublatio peccati actualis , non consio motu stit in contraria dispositione, per solam Neque valet si dieas ulterius: Posse Diuinam operationem inducibili E aliquid moueri ab intrinseco,&ab ex g nec peccatum habituale, cessarori . trinseco Lut fit in motu projectorum, poterit, per solam contrariam dispo. motu tractionis, c. Ergo&conuer sitionem, inducibilem a Deo Demsi potest esse,in ab intrinseco, ab de Concessis, quod peccatum habi- extrinseco Non inquam valet, si id uale non stet adaequale in solo aestu dicas: Quia Imprimis retorquebo Ar praeterito via tamen in esse aversi agumentum dicamque Posse nos red Deo; sicut justificatio in esse conuersi. di intelligentes,in volentes, etiam a qui ergo habebitur hoc esse conuersi. extrinseco Deinde, quando dicimur sine ullo acti, per solam dispositio- moueri ab extrinseco, non aliud intel nem inducibilem a Deo Rursus sicut ligitur, quam nos successive acquire in negat peccatum habituale star re, alias alias praesentialitates s quae adaequat in solo actu praeterito, mo- acquisitio praesentialitatum, non est aliter manente, dicemus etiam non denominatio vitalis, adeoque petibi stare in contraria illa dispostione in- Iis ab extrinseco iam autem, esse pec ducibili a Deo. Denique, redit quod eatorem Conuersum, est denominatio ante proposui: Non apparet qui con- vitalis, adeoque non petibilis ab ex traria illa dispositio polli adferre detrinseco nominationem conuersi sicut nulla
II RATIO apud eundem est disipoditio adfert denominationem in